장음표시 사용
211쪽
v. 138. ἐψαιατ . h. l. locum dativo construitur ratioquin genitivum regit, id quod etiam Sehonast
212쪽
V. 139. αγαλλων, Ornans, Schol. κοσμιων κα4 αυξων. V. I I. ἐν 2Trεζοῖσι in alis, audacteri celeritatem'innuit. άλιαμ . v. ad Homer. H. in Sol. v. 7. V. I 2. ελεν. vide ad Pythag. 25. Superauit, visit Oenomaum coenomai robur, ut Herculis labor, apud Horat. periphrasis. apud poetas haud infrequens, este potest: neque tamen βιὰν otiosum esse, sed ad robur Oenomai, quo equorum celeritate usus superiores Certantes consequutus h. ita valida trans sigit, deberi arbitror referri) et accepit, virginem coniugem. Fraude. autem Myrtili, aurigae Oenomai, qui ipse amauit Hippodamiam, et a Pelope muneribus et promissione conruptus est, victus est Oenomaus. vi de Schmid. ad h. l. et Hygin. sab. 83. . Tίκτειν, proprie dου seminis, hoc vero loco de Polope dicitur. α τεκε Steplian. Cratand. al. v I 6. , iustis, inseriis. Secundiam Schol. est vox Boeotica: Boeotes enim vocant τα των νεκρῶν ἐναγίσματα , idem bene obserisu t v v. I46. Iso. Periphrasin esse poeticam, pro; mor
213쪽
λυμπιάδων, ἐν Πελώes. Alii' derivant a κουροις, ut obseruat Schmidius; solebant enim quotannis ephebl ad Pelopis sepulcrum flagellis caedi, et Pelopi tamquam libati nem suum profundere sanguinem. V. I 9. Τυμβον, tumulum. Nonnulli autem, ut Schol. notat, volunt non sepulcrum, sed sanum Pelopis intelligi, cui ex institutione Herculis pronepotis, ante Iouem sacra facere Elei sunt soliti. De ποζω et vide indicem. αμψίπολον undique ambitum, vel quia circuiri posset, undiquaque liberum; vel quia cursores ad tumu- Ium Pelopis currebant; vel etiam propter frequentiam hominum in Olympiis congregatorum, sue Certatorum siue spectatorum; cvide Schol. et Schmid. unde aram vocat πολυξενωτάτην valde hospitalem ut Horatii voc. hospitalis utar hoc est, quae a multis hominibus
V. 15 a. pertinet ad Medio- passiua, ut Κ ster de verbis mediis pag. 356. dicit cf. eumdem libr. pag. 256. et hoc loco significat passive in pra
senti βλεπεται, conspicitur, και , οτι μακζoΘενοραται το κλεος, καὶ εἰς πιπτει , ut ait Schol. aut alius: αντι τοῦ, πανταχῆ βλε ετα καὶ βοαται Ο Ολυμπιακος αγών. V. 153. δρομοις, cursus certamen primum suit. α
μαὶ repete ἐοίζονται, et Schol. interpretatur: το οἰκό-
214쪽
Κεινον Αον, αἰ ακμαι, αι ι χυες, ἀντὶ τοῦ, ενγα καὶ δρομοι, και παλαι, καὶ παγκοατια, καὶ πυγμαι. τοῦτο γαρ ἐςι, το Θρασυπονοι ακμαὶ ἴσχυος. V. 158. μελιτοεσσαν ἐυδίαν mellitam serenitatem, h. e. reliquum vitae est iucundissimum, aut αντὶ του δειαν αναπαυσιν : al. Schol. εν εὐδία διαγει, ἡδόμενος ταῖς νίκαις. Sic ἐυδίαν, ferenitatem substantiue quoque explicat Heyne Pyth. V. Iz. Apum vero et mellis compu'atio frequens . est apud scriptores utriusque linguae. vide infra epigram. v. I 6 . I 6 l. παζαμερον dor. pro παζημερον qκο- tidianum εσλον dor. pro ε Θ λον bonum. Κlotet ad Tyrtaeum pag. 43. παζαμένον corrigere voluit: quae vero lectio metro aduersuri, et παράμειρον cum i eri spiritu multo magis conuenire videtur cl. Ηeyne. Illud bonum, quia per reliquum vitae. singulis diebus iuncundissime vivit victor, ob honorem et dignitatem victoriae, perpetuum, summum ύπατον bonum est mortalibus, et ille dies, quo coronatur victor, est honorificentissimus. Critici autem veteres Vario modo
interpretati sunt hos versus. ἔρχεται, , t venit Latino rum, pro est, haud infrequens eae
215쪽
Ἐχιον τοῦτο κηδος, Ιεζων, Mεριμναισιν. Ei δἐ-ταχὐ λίπου 164. 'Aιοληίδι μολπα aeolico cantu, h. e. modo ae lio musico, ad quem lyram adaptariti cone vers. 26. veterem enim dialectum aeolicam eamdem fuisse, quae antiquitus esset dorica, ex Strabone obseruat Schmid. v. 166. 167. confido, me neminem, eorum saltem γε qui nunc sunt, celebrare posse alium, qui et virtute scientiaque, et potentia tantum valeat, quantum Hiero. V. IIo. πιυχαῖς strophis hymnorum. al. ex Schol. periphrasis hymni esse iudicat, iureque, si poesin lyrL. cam consderes: alius putat, poetam respicere ad duuisonem huius carminis in et
V. 7 . Tuis prospicit euris, h. e. faciet, ut victo- riam reportes. euim, ut cura Latinorum, pro eo, cuius curam habemus, quod cupimus, animoque versamus, poni solet. Verba ἐι- λιποι alii referunt ad Pindarum, si deus, aut musa, aut vita varia enim et diuersa est vaterum interpretatio me cito
216쪽
- non destiterit: alii ad Hieronem: nisi te deus cito destituet; quadrigis vinces,-quod etiam factum est. 'V. 176. vel potius dorice, ut Rittersitus.
correxit κλεὶξεῖν, pro κλείσειν, a celebro. συνΘοω, scit. νικωσαντα, celeri curru vincentem. V. 178. sυδεύελον - κρρνιον scit. λώψον aut ορος, h. e.
Olympiam: Nam Cronias, mons et promontorium Elidis prope Olympiam. Cronius dicebatur mons, quoniam Saturnus ibi cnm Ioue de imperio coΗli colluctatus dicitur. Εὐδείελον dicit, vel Soli expostum versus occasum, vel magis poetice, excessum. v. 179. Μεν ων. dor. pro ουν fiduciam h. l. innuit, atque adiuuat, et positum videtur pro futuro, quia rem futuram, tamquam praesentem et certistimam intuetur menteque sagaci et diuiniore praeuidet: quae ratio scribendi auctoribus utriusque limguae familiaris est. Verter mihi quidem, certe Omnino, conL Ηoogeu. de particur pag. 68 .)Qons. cortium ad Sall. B. Iugu XIIII. a. LXXX . . . etc. Schrader. ad Musaeum pag. 49. 5o. supra asCallim. H. in cerer. 8a. v. 18o. Muidissimum robore telum nutrit Musa γοισα, dori pro valde audacter dictum: h. e. Musa vim poeticam atque ingenium aist mihi et 'seruabit solertissimum.
217쪽
Τε τοσσαδε νικαφορο ις , 'Οwλεῖν, προφαντον--ν ' EM . , λανας έοντα παντα.
Σ Α- V. T8I. bσχατον, vltimum, h. I. supremum: alii aliis rebus clari sunt et florent: in sumnia autem felicitate conitituti sunt reges. Nimis adulaturi V. 183. poet. Pro πω ροτερον longius, vlim trius. Παπταινε, Schol. κα ζκτει. Hanc ifelicitatem, regis dignitatem consequutus, noli ulteriua sspectare. Tu vero reliquum vitae hac summa digni. itate et selicitate fruaris. . V. 186. σος ια Steph. al. σοφίαν ) sapientia, h. e. arte atque ingenio poetico. παντα, dorice pro παντα, 'uti etiam quidam libri habent. vide Koen. ad Gregor. Corinth. pag. 95. Schmidius comparat illud Horati
I. i. fin. Quod se me lyricis uatibus inferis, subsim
218쪽
) De aetato Sapphus dissentiunt scriptores tam Veteres quam recentiores. Eam tamen circa Olympiad. a. floruisse, consentiunt. Vixisse illam sub AElyatte, rege Lydiorum et Croesi patre, testatur Athenaeus; sub Tarquinio Prisco, Romanorum rege, lςο- συναγωγή , Olympiade Eusebius; Olympiade 42, Suidas. vide D. Christiani misi vitam Sapphus Lesbiae, pag. III. et IV. cui probabile admodum vide-- tur, eam natam fuisse Olymp. 36. vel 37. Patria SV-phus fuit Mitylene, seu Mytilene, hodie Metelin vulgo dicta, urbs clarissimae insulae nobilis et amoenae Lesbi, b Aeolibus habitatae, et insulis Asiae ad occidentalem oram adnumeratae. Poetriae noster pater nominatur amandronymus ab Herodoto, Aeliano, XII. V. H. Cap. 19. Vbi vide Perigon. et Suida. Matrem habuit Gidem seu Goidem. Forma eius, facies et statura ita describuntu ab antiquis, ut neque inter sormasas, neque inter deformes feminas numerari possit. conser Ouid. Heroid. epist. XV. 3I. ubi canens inducitur: Si mihi disseisis formam natura negauit; Ingenio Iormae danum rependo meae. Sum breuis; at nomen, quod terras in Ieat omnes,
ς mihi: mensuram nominis i a fero. Candida s non sum, placuit Cepheia Perseo
Andromede, patriae fusca colore fuae. - - At, me cum legeres, etiam formosa videbar: δεμ iurabas usque decere loqun
219쪽
Cantabam, memini; meminerunt omnia amantes Oseula cantanti tu mihi Wayta dabas. Vide quoque praeclaram ingenii laudemi quam vero 'turpiter commaculauit variis vitiis, animi impotentia obscenaque libidine, qua non solum animum quotidio explere, sed insanissimas quoque amoris illecebras ita
earminibus subinde commemorare, omnibusque commendarς solebat : in primis in sano Phaonis Lesbii amore capta fuit, quem in Sicilium, amplexus ei fugientem. sequuta, sed illusa atque destituta, eo fur ris processisse dicitur, ut amore illius ardens, de Le
cate promontorio in mare se praecipitem daret. Pu runt tamen, qui Vel mitigarent ea, quae narrantur. vel excusarent atque absoluerent Sapphonem. Ingenium fuit splendidum, et suavitas, qua poemata Condire solebat, ab omnibus omnis aeui eruditis homini. bus celebrisa fuit: metri Sapphici inuentrix dicitur, et memoria eius non solum in carminibus, quorum tamen minima pars ad nostram peruenit aetatem, sed etiam ab . aliis tam in scriptis, quam in gemmis nummisque Conseruata et posteritati tradita fuit. Plura vide do illa, quae alias decima ivlusa dicebatur, apud I. A. Fabricium Biblioth. gr. libr. ll. cap. p. 563. et Impum in vita supra memorata: atque Wolfio illi debemus locupletissimam editionem, quae mihi admodum fructuosa suit, ad quam vero notis abunde instructam atque oneratam critices studiosum ablego: est vero inscripta: Sapphus poetriae Lesbiae, troymenta et elogia, quotquot in auctoribus antiquis grae- eis et latinis reperiuntur, iam virorum doctorum notis
integris, cura et studio D. Chrisiani Molpi, in Gymnasio Hamburgensti Profestoris publici, qui vitam Sapphonis et indices adiecit, Hamburgi 1733. in . Operis vero typographicis in typis describendis has
duabus odis dederam editionem Baxteri, quippe
qui illas odis Anacreontis subiunxit a Fischem
220쪽
Lipsae 17s . repetitam. Contuli praeter ea carmina nouem illustrium seminarum et Lyricorum ex biblio- 'theca Fuluit Vrsini Antwerp. 1568.
V. I. ποικιλογρ. Vrsinus et Uositus repererunt in membranis ποικιλοιρον, et posterior, et alii, qui eum sequuti sunt, hanc in textu adoptarunt lectionem, a Baxtero et VPtono autem reiectam, quia idem si, quod et δολοπλοκε, ταυτολόγως. B ter. interpretatur, scilicet curru Faber autem intelligit Venerem prae potentem, quae multos ubique gentium thronos habet, cuius numen et coelum et maria et Plutonia regna pervadit: aut etiam floridam et vastia velle utentem: moesitus enim Θρονα inquit, ανΘη καὶ τοι εκτων ποικιλματα. quae interpretatio posterior mihi quidem placet ; nam Venus ipsa est natura, praesertim veris, quo fores vestiunt agros et omnia reuirescunt, vide quae ad Lucret. I. I. in Anthol. lat.
poe . scripsi. Apud Hudson. Reg. I. et coib. Αφροδιταν.Aldus et V ossius habent 'Aφροδίτη.
v. a. τε Bax ter reposuit pro σε , αιολικώσ; deinde cum Volso ασαισι, sequutus scripturam- σαισι palii αταισι : denique in voce Θυμον more aeolico a centum retrahendum censuit, sicuti et in μοι, s t.Θοι, πυκνα et πτέρα.