장음표시 사용
191쪽
paratim habessit deo . Et, Si aliquis imocessit. Unus neus, Relaxo. Qv As nune te coquit , t ad Q. st trem: Vaticini j odia non sorbeo solum, s)d etiam concoquo. ET VERSA τ sub pectore fixa, i si prictore: in extrema parte pectoris, ore stomachi. V nus, Et uersat tibimet in pectore fixa. Vnus, Et uersaturna pectore firma. Vnus, Et uersatur in pectore fixa. Tres, Et uersat in pectore. fixa. Diati, Versatur pectore fiu . Q que, Versat q. iii pecto si a. nu . Vertit q. in rectore firma. Vnus, Et uoxat in pectore frma. v nus, Vexatiq. ita pectore fixa. DC Qui Di u ustatis quiddam habet . quale apud Tere
Eequis me uiuit hodie fortunatior 3 A PRAEMii l sic quattuordecim mei. Septem, Pret ij. MIHI assari te, I ἐμφαῖ et amicissimo amicissimum. FLAMi NIN v M.t L.Quinctium Flamininum, L. Quinetis Flaminini fratrem, quem Ennius his uersibus alloquitur,Galliae proconsidem, a Catone censore senatu motum, S ignominia notatum, pro pter quendam, quem ad preces, siue atrialij,liue amicae, uel sua manu occiderat, uel sectiri perculserat: qui ex Macedonia, S philippo rege triumphauit anno ab V.C.DLIX. H AvD magi cum re, i iocus. nam, cum uellet dicere, Locuples tutis, ex consuetudine Latini sermonis, recordatus eius inopiae, dixit, Haud magna cum re . Sie Oinnes mei labri .&Ennius ipse in Annalibus et A
Certantes magna cum cura, tamen cupientcs
Regni dant operam, simul auspicio, augurioque .ss D fide plenus .l Sed plenus fide, duo. reliqui, Sed plenus fides. SOLLIC i et Ani te, Attice, i Ο Α tice,unus. In uno deest ιὰ Te. Tite, sex. O Tite Attice, unus. NOCTESQ, diesque. t νυκiae A,s μα-
quod magni atatem; l acquuteum in eam se ciuitatem contulisse quae antiquitate, humanitate,doctrina'. praestaret omnes,ci nunc an te alios fuerit carissimus. Hue ex Asia Sulla decedens cum nisi et,quamstiu ibi suit,secum habuit Pomponium, captus adolcscentis & humanitate,& doctrina . sic enim Graece loquebatur,ut Athenisnatus uider tur: tanta autem suauitate sermonis Latini, ut appareret natiuuin quendam leporem esse, non adstitum.
Idem poemata pronunciabat&Graece, di Latine ic, ut supra nihil posset addi. HvΜANiTATEM,Pdoctrinam, scilicet,eruditionem. unde Humaniores litterae. Cornelius Nepos: Atticus S principum phialas horum ita percepta habuerat praecepta,ut iis ad uitam auendam, no ad ostentationem,uteretur. PR-DEN ri A Mi in dissimulando dolore animi: ne tyrannus orienses magis saeuiat. quod Ciccroncm up 1iolae obitum parum moderate serentem, monet Sulpicius. IISDEM rebus t reip. perturbatione. M IPSvM,I qui non modo, ut tu, philosophiam diales, sed alios docetidos, & animi perturbationibus t uandos suscepi. INTERDv Mi maiores enim uires sunt naturae,qua disciplinae. G R A v I v s , t quam oeceat uel quam doctrina permittar. ET maior es, i nam,quo maior dolor, eo maior consblatio requir tur. E τ ιn aliud tempus disserenda. t non enim licet. ob tyrannum . UNERE, i onus, cum aduenit; quod,dum a Micsideramus. ΑDvs N TANTISI Horatius:
. - . Elicis si s r o, Dostume, P stante, Tabuntur anni: nec pietas moram
fferet, indomitaeq. morti. Seneca:
Rota praccipitis uertitur anni. Ouidius: Vtendum est aetate: cito pede labitur aetas: Nec bona tam sequi uir, quam bona prima fuit. 3Metipsu Mi ne imitari uidear malos medicos, qui in alienis morbis se profitentur tenere medicinae scientiam, seipsos curare non possunt. LEVARI uolo. I Leuare,unus . MODICE ,l pro, Modeste. sic locutus in oratione pro Plancio,& lib.Mi. de Lcg.nonlonge ab extremo. sic omnes mei libri, uno excepto, in quo,Modeste. CERTO IMO .l certe scio, quan secim mei. Di GNus eo munera, i atqui sempi res semper cupiebant scripta sua dignis hominibus comi ncdare: quorum utinam nunc esset copia . V -- QvE nostrum I amicorum enim omnia commuuia . SAxi S laudarι l Fatis laudari disne,nouem. Satis digne laudari, quinque. Digne satis laudari,unus. PH I Lo S o P Hi Λ poterit: l ord praep.quinque. Da celerat filiosopniae laudibus. SAEPE dicemus . t Propositum cnim ei erat= totam philosophiam Latinis litteris illustrare. HvNC uero librum I Vero, abest ab omnibus: in duobus, Hunc autem librum. D E sinemust ad te i ores praep. decem septem. Ti Tiso No,t Laomedontis filio. qui cum ab Aurora adamatus esset,ab eaq. in caelum sublatus,illius succo perunctus est . atque ob id ad eam senectutem peruenit, ut petiuerit se in cicadam conuerti: quod genus cantando mori serunt. Horatius: Abstulit clarum cita mors Ainillem: .Lonsa Tithonum minuit sinestus et Forsan & nobis, tibi quod negauit, . Contulit bora. Vide Commin Hom. Il. M&OI'. ti Ser. Aen. Iv. H in. cap. eo. ARISTO chius, i de quo Laertiu .ino maior auctoritarim i In Lactio. Genus hociam talositum in horninu ueterum auctori tate, N
192쪽
eorum illustrium , plus nescio quo pacto uidetur habere grauitatis. L A E LI v v, i sapientem dictum, rtioris Laelii filium. Phil.xi. Scipio NE MI Africanum minorem, Paulli filium. FAciva se nectutem serat, i μύο- φερον V ρας, Plato. GRAεC β litterii, i quas, natu grandior, Sardiniae praetor, abis Ennio didicisse sertur. SENTENT 1 AH .l quod animo sentimus. ἐωαν. Vide Quinctilianum lib. x. cap.F.
SC r. saepenumera admirari soleo eum c. hoc Laelio,
cum ceterarum rerum tuam excellentem, M. cato,
pers ianiq. pientiam, tum uel motae, quod numquam grauem tibi senectulem esse persenserim:quae snsque senibus sic odiosa est, ut onus se Aetna Pa uidiacant bustinere. C A. Rem haud me, Scipio,o Laeti, dis Milem admirari videmini. quibus enim nibil est in ipsis opis ad bene, beateq. uinendum, vs omnis aetas grauis est: qua autem omnia bona a Ie ipsis petunt, ys nilal D. ras malum uideri, quod naturae necessitas asseras: quo in genere est in prunis fenectus et quam ut adipiscantur, omnes optant; eantim acc iam adepta et tanta est incon. fantia ,stultitia, atque peruositas. Obreperearunt eam citius, quam putassent. primum, quis coegit eos falsum putare qui enim citias adolescentiae senectus, quam pueritiae adessentia, crepui deinde, ροι minus Ia-uis esset iis senectus, si Oammtesimum annum agerent, quam si octogesimum praeterita enim aetas, quamuis tona, cum es lux et, ratia consolatione praemulcerem et iram senectutem quocirca, si sapientiam meam ad rari soletis,quae utinam digna esset opinione uestra, nostroq. cognomine; in hoc simia s sapientes, quod naturam optimam ducem, tamquam deum, sequimur,eiq. p remus: a qua non uerisimile est,cum ceterae partes aer tu bene desiriptae sint, extremum actum, tamquam ab inerti poeta, esse neglectum. sed tament nece se suit, esse aliquod extremum, o, tamquam in arborum baccis, terra'. frugibus, maturuate tempestiua quas uietum , o caducum: quod ferendum est molliter sapienti. quid enim est aliud, gnantum more bellare cum diis, nis rarae repugna . '.
CVu c. Me Laelio,' Cum liae C. Laelio,decemnouem. unus Cum C.Laelio. CITER ARuM re rum I quas in Laelio enumerat: Cato,quia multarum rerum usum habebat, multaq. eius di in sina. tu & in soro uel prouisa prudenter,uel acta constanter,uel responsa acute serebantur,propterea quasi cognomen iam habebat in rectute Sapientis. Q D. mquia iratiem Iab senectutemesepersenserim: lundecim, Quod numquam sincetiitem tibi grauem esse senterim. quinque, Quod numquam tibi senectutem grauem esse sinserim. unus, Quod numquam senectutem tuam grauem tibi senserim . unus, Quod numquam senectutem grauem tibi omnem senserim. unus, od numquam senematem tuam grauem trubi persenstam . Duo faciunt cum impressa lectione, praeterquam quod pro Persenserim habent senserinti O N v S eiragrauius t ex Euripide in Here. Furenter.
Vide Muretum Var. Lα lib. vii. cap. I s. De Aetna autem PIndarus ode . Olymp.Ode prima Pyth. irg. II. Am. Asellaib.xvra cap. IO.Macrobius lib.v. p.27.Claudianus lib. I .de raptu,Silius lib. xi v. Lucretius.Strabo litavi.Pomponius Mela, Sicilia,lib.2.Plinius litari .cap. Iosaib.HI.cap.8. Solinius captai. Orosius lib.x i .cap. I a. Augustaee Ciu.lib.rii. in fine, Iustinus in principio libri I v. Graecus senarius Senectutem graue onus dicit: χμιλντιν Το γ - ν άνθ ποιν ειρος ..seipsis petunt, i sic omnes labri,uno excopto,in tiu in seipiis ponunt. Quo D naturae necessitas usseraι et Euripides:
EANDEM arctilant adepti: I se legendum,m duodecun meis libris. In Graeco, κ ηυμνοι. . A Nartialis: Quod sis, esse uelis, nihilq.malis.
193쪽
Y λ s .l quia mentis, animiq uitio . est enim Pernersitatis maior, quam Stultitiae, eulpa. excusitIonem enim aliquam habet stultitia, peruertitas non habet: in qua rationem deprauara uolutas uincit. itaque accedere ad improbitatem uidetur, cuius expers stultitia est. ep.7.lib.r .Fam. Quamquam cst incredibilix hominum perueritias, grauiori enim uerbo uti non libet e. In pro Est, ocio Scptem ord. pracp. Stulitii consae Stultitiae inconstantia, unus.Tanta est hominum inconsi dic. unus. OBREPERE a ut eam cuius,
quam putassent. I Plato in Ariocho Γν-. N as M. Sumpsit ex Menecrate poeta,apud Stobaeum
Idem tradit Ouidius Fast. i. & vi.& de Arte amandi iri. Ausonius: Senescimus, effugit aetas. Ed Satyricus:
obrepit non intellecta senectus. Quis torni I nam dicere, Non putaram , turpe est. C v Μ fel xisset, I perinde enim est, ac si numquam fuisset. Nu LL A eon diutione I Nulla tamen consistatione, septem. Nulla cum cons. unus. Con solatio duo. STvLTAM Ienectutem. I μοι μia. continens pro content . SI sapientiam meam admia
rari ioletis quam Laelius in dialogo de Amicitia suae pati modestia praetulit; immo Socrati, ApolIinis iudicio sapit latissimo, anteposuit; quod illius tantum praeciare dicta, huius etiam egregie facta laudarei
tur. NOSTRO Q. cognomine; l Vinroq. cog n. dict.non placet. M. enim Cato, di C. Laelius nominati sapientes. uidelib. ii . de Oss. NArv M optinam ducent, P. quam sequentibus omnia expedita suec dunt. Scneca Ep.lib.x xliaep. z. T A M Qv A M chum, i nam Enrarebumanum est,non diuinunt. Plin. lib. I r .cap. I. Naturam deum facit. Cic. Io. de Fin. Tempori patere, sequi deum,se nostere, nihil nimis. ESs E aliquo extremam, i Aliquid, omnes Duo, Aliquiit et cxtr. Vnus, Aliquid futile extri BACCis terra q. frugibas, i Cic. tride Leg. Nec selum ea, quae frugibus, atque baccis terrae fetu periun dunt ur, sed etiam pecudes. Ouidius. Ingrata'. uocat, nec frugum mutu redignas. v MATvRITATE Iempestiuat uide Agelliti in lib.X.capris. UriRTUM, I languidum, sine ui naturali bus uiribus priuatum. Festus. Vietus senex, Terentio; Vieta membra,Horatio; victa uestis anci, i. icta, Lucretio. Victus locus,Catoni: Vietas 'Columellae. CADvCvΜ:l ad casum pronum . MOLLi-TER .l non effeminate,dc pom,trister lud, animo leni, de non iniquo G T G A N T ubi moret Gygant vim, unus. Modo, quinque. More gantum, unus. Gygantes bellare, unus. Gygantomachiam Hripserunt Heliodiis in Theogonia, Virg. e s. I .Ouid Meta n. i. de v. Sc Claudianus. Delabulae mythologia Macrobius Sat .lib. t. p.eto. The nisi l
Bella mouere nefas, litem'. intendere diuis, i TI iuata: ii Mortales, vetitii est. hoc tibi nemo dabit . . l
AT Qv x , cato, vatissimum nobis, ut etiam pro
Scipione pollicear, feceris, s , quoniam uolumus h Damus quidem certe senes fert, multo ante a re d dicerimus , quitas facillime rationim ingruussiemem aetatem ferre posimus. C A. Faciam uero Laeli,praescritim se umque uiarum gratum, ut dicis, futurum es. L A E. Volumus Iane, rusi molestum est tibi, cato, tam quam longa aliquam utam confecerIs, quam nobis quo que ing/eteridum', istuc, quo povenisti, rudere quale D. C A. Faciom, ut potero, Lacu: saepe enim intresui querectis aequai. um meo χunt, pares autem cum paribus, uetera prouerbio,1acillime congreSantur quas C. Salinator, quas Spo μιαι nas, homines conjulares, sit sere aequales, d plorare solebant; tum quod uoluptatibus e rerent , sinst quibus uitam nullam putarem; lum, quod si emeremur ab iis, a quibus essent coti solisti. qui hi non ιὰ videbantur accusare, quod esset accusaratam.vam, si ictalpa senectaris accideret, eadem nuruulia eueni
multorum cognoui sienectutem me querella; quise, er librimum uinculis laxatoses non moleste ferrent, nec a suis desticerentur. sed omnium ill modi querellinum
in moribus est culpa, ncm in aetate. moderaII enim, O nec discιles, nec m&mram sines tolerabilim senectutem agunt et importunitas autem, o inhumanitas omni
Vr etiam pro scipione pollicear, I se de Amicitia: pro hoe, qui minor est natu, meo iure spondeo.Q ONIAM volumus, seperamus quidem teriri l Quoniam speramus,uolumus quidem certe, tres. Quoniam syeramus,& uoluimus quidem certe, duo. .Quoniam iperauimus, uoluimus quidem, unus. Quoniam speramus,& uoluimus quidem,unus. Quoniam speramus, S uolumus quidem, septem . Quoniam ut speramus ti uolumus,unus. Quoniam speramus, uolumus certe, unus. Quomam speraram, &uolumus quidem certe, quinque. FACIAN tiras, Lael1, i annuentis. De Fin. Tuo uero id arbitratu. Tusc.v.Tu ue. Ruς uidetur . Icruntius: Laudas eos, qui heros saliunt λ Cui respondet seruus: Ego uero
194쪽
rido V ha v xi v s sane, nisi Or. l sunt haec uerba Socratis ad Cephalum Atheniensqm dratorem, I .deue .unde rota huiu sermonis ratio desumpta est. MOLEs Tu si es tui, I A Tibi, abest a sexdeclin. Vnus, Ni. Vnus, Nisi molestim est, M. Cato. QVAM nobis quoque ingrediendum seu i non obseruata figura multos potuit in errorem inducere. Nos S ueteres libros undecim,in quibus est, Quam, non, ut in uulgatis, Qua;N consuetudinem secuti Latini sermonis, posuimus, Quam. Cuius generis exempla subscribam. Iri Vatinium: Eripueras senatui prouinciae decernendi potestatem. I Gentius: Nouarum si octincti. Et Hecvra: Eius uidendi . cum de muliere loquatur. Quo loco uide Donatum. Et hic, infra: Nota eum putavi libidinem. Et Tusc. l. Iphigenia Aulide duci se immolandum iubet. Quaeq. ab Oberto Glia sanio, praestaritis industriae uiro, quemq. Vcnctus aliquando familiariter noui, obseru ita esse uideo: Va ronisqib. 11 i. de re rust. Acus stibi ternendum gallinis parturientibus. Eiusdem , eo dem libro: tas haras substetnendum palea. Virgilii: iPacem Troiano ab rege petendum.
Mons corpora priuandum. Lib. II. Addendum partes alias. a M' Lib. I ll. Faciendum eli animam sensibus auctatra vide de hoe Platonem ii divi Pol. '.
PARES cum paribus, oec. l At.Rhetiit. Πλιξαλι -7ε πιι. Et Plato in Smposio, in Lysa, & de Rep. iv. au As C. almator, quas Sp. Albinus de Marestibant; I durum uideri potcst, Deplorare querellas: nisi putemus usi irpatamesse uocem continentem proca, quac continetur . querebantur enim senectutis incommoda caq. deplorabant. T v M, quod uoluptatibus carerent , t Plato Potitit. TvM, quod spernerentur ab Ga quibus essent coli soliti. I hinc uere Terentius Omnes sibi malle melius est quam alteri . Et Ouidius: Vulgus amicitias utilitate probat. r Et paullo post: 4. u i cn detrahe menti Spem Ductus auidae: nemo petendus erit. -
Idest: Cura,ut bene ibi sit. nulla enim sunt in calamitate amicorum si ibsidia. SINE querella; l non querulam. MODERATI, i qui cupiditatibus,uoluptatibus, & iracundiae m derentur. NEC dcttiles, i qui nec aequas polliones respuant, nec modicis delictis ueniam negent,nec Κ este habeant omnia pro sito iure agere: apud quos & cognoscendi,& ignotandi peccati locus sit. NEC
inhumaηι l comes, nigni,non importuni,& morosuqui habent aliquid uiuenilis hilaritatis. I M p ci R T se N I T A S a tem, inhumanitas It quae ipsa uitia modo dicta sunt. Omei. N ita Graece. MN a aetati l omni aetate, sex
LAs. Est, ut dicis,cator sed fortasse dixerit quia
sipiam, tib propter opes, o copias, O HPitatem tuum,tolerabit senectutim uideri, id autem non posse multis contingere. CA. V istud quidem, Laeti, at quid, Ita nequaquam in isto fiunt omnia: ut Thenustines fertur seriphio cuidam in iurgio respondisse. cum illa d xisset, non etim Ra, sed patriae gloria splendorem vi cutim: Nec hercle, inquit, se ego Seriphius, nobilis; nectus Atheniensis erues, clarhs umquam fuisses. quod e dem modo de senemte dici potest. nec enim in Duma inopia leuis ese senectus potest, nesapienti quidem; neci se inur,etiam in summa copia, non gratiis. Issima omnino sunt, Scipio, o Deli, arma senectutis, artes,
exercitationesq. Duttit tim: quae in omni aetate cultae,
cum diu multum . vixeris, mirificos asserunt sinctus; non Dium, quia nhmquam deserant, ne extremo quidem rempore aetatis: quamquam id quidem maximum eminum etiam, quia conscientia bene actae inae, multi rumg. bene actorum recordatio montisma est. Ego
Momin eum, qui Tarentum recepi, benem ad Iesiens ita dilexi, ut aequalem. erat enim in illa uiro comitate condita grauitas: neestnectus mores nilauerat. quamquam eum colere in non admodum grande m natu, sed tamen iam aetate prouectum. anno enim post, quam consul primκm fuerat, ego natus sum et cum. coquartum confula adolestentulus miles ad capiam nossectus sum, quinctoq. anno post ad Tarentum quaestore deinde aedilis , quadraemio pose factus sum praetor: quem magistratum ges consulibus Tuditano, O Ceth go, cum quidem illa admodum senex suasor legis cinciae de donis , oe muneribus suit. hic bella gerebat, Madolescens, cum plane granis sel: ct Hannibalim, ivveniliter exsultantem , patientia sua miliebat: de quo praeclare familiaris noster Emuus: Vnus homo notis cunctando resiluit rem: nponebat enim rumores ames Bum.
195쪽
πιν magisque, magis . uirinum glaria claret. n Iusto Iem aci pistrata Platonis: qui, Dractos
.Tarentum noro qua uigilantia , quo consilio recepit g simo anno, strahens si mortuus: qualem Isocratis; qui cum quIdcm, me audiente, salinatori, qui, amiso opido, eum libram, qui Panatheia vcus inscribitur, quarto Osurrat in arcem, gloNauti, atque dicenti; mea opera, nonagesinuo annosirin se dicitur, vixitq. quinquennium D. Fabi, Tarentum recepisti et certe, inquit, ridens: postea: cuius magister Leontinus Gorgias centi. se natu, nisi tu amisisses, ego numquam recepissem. Nec prem cum eo annos; neque timquam in sinos io, at Merom inmispraestantior, quam in toga; qui, consul ite- que opere, cesse . qui, eo quaereretur, cur taminus, Sp. caruitio collega quiescente, C. Flaminio tribuno dis esse uellet in inta, Nil ilhabeo, inquit, quod ari empl. quoad tui restitit, agrum Picentim,'Gallicum senectutem. praeitatum re ponsum, o docto bominemrilim contra senarus auctoritate dividentibus: augura. cyntiis. sua emis Detia misi es, o suam culpam,cμm ess Lausus est dicere,stptimis auspicηs ea geri, quae in senectutem confra unι: quod non faciebar ι , cuius pro rei salute gereremur; quae contra remp. ferent, . tamentionem feci, Et us: contra auspicia per . Multa in eo uiro praeclara cognouit is Sicut bouis equus, i patio qui saepe supremo sed nihil est admirabilius, quam quomodo mortem Q. fi- , , Vicit Obni pN,xstinc Imio con esu quiescit. ιν tulit, claνι uiri, O consularis . est in manibus lauda- Equi stortis, ct uictoris senectuti comparat suam et quem rio: quam cum legimur, quem philosophum non comem quidem memimse abentestis et amo enim undeuige rumus Θ Nec uera illa in luce modo, atque in o. ulis iu mo post eius mortem hi consiulcs, T. Flaminius, r. magnus , scd intus , domip praestantior. qui sermol Acilius, facti Isaaralla autem caep οηe, o Tini Dite
cluae praecepta P quanta notitia antiquitatis ρ quae rum conjutibus moriores est, cum ego, quinque o fe scientia ruris a ui r multae etiam, ut in homine F ginta annos nunti , legem ν οέ iam magna uoce, O b Maii , IIII erae: cmma memoria tenebat non domesti- ius lateribus stios m. sed Annos septuaginta natus tus a solum, sied etiam ea terra aella. latius semo ita ιtim enim uixit hmius uaserebat cho, quae maxima putaucupide sinebar, quosi diuinarim id, quod euenit, illa ea--tur, merea,paupertat m, senecturim , ut eis paene de stincto, fore, unde discerem, neminem. Quo sum igitur lectura uitare r. etenim, Am c plenior μι- , qua haec tam multa de Maaimo quia proferio uitatis, nefas tuor reperioων Us, ινμηectus misera uideatuλ unam, esse dicthmmiferam fuisse talem senectutem . nec tamen qηod octi a rebus I rensti , alteram, quod corpus D omnes putavit esse Scipiones,aut Maximi u urbium e .cias infimhm; tertiam, quod priuet omnιbus fere uobum puritationes,ut pedulus, nauales ne pugnas, ut bella a se talibus i quartam, cuod haud procul absit a morae . e
re la, ut triumptis, recordentur . est etiam quiete, O γνω, s tiaret , catillarum quantum quaeque ualcata rure, atque eleganter actae aetatis placida, ac levisse- quamp liis insta, videamus.
LA a vi v s. ta, ut dicis, aio: sed fortasse dixerit quid iam, tibi, opter opes, ct topias, ct dignitatem tua
tolerabilem senectutem ui et Hatitem non posti multis contingere. C A To. iis istud quidem, Iaeir, ab-quiu : Ied nequaquau in tuo sunt omnia: ut Thimistocles Iertur Seriphio cuidam in Mygio respondisse: cum iste d aiset,non eum siua, sed patriae gloria splendorem asse ut uni: P et hercle, inquit, si ego Set ιρ uus, nobilis; nec tu, si Glaniensis esses, clarus um uom si spes. I Cum hunc locum ea platonis lib. I. de Rc p. sumptu in esseco sci ; mirari laus non possum, qui uenerit in mentem nonnullis, reponere, Ignobilis, pro Nobilis. nam in Platone quidem legitur Oxeματος. quem locum Cicero paullo liberius, suo more, colaue Uu: quippς pro unico uerbo ον μαζου, quod in Platone ad Themistoclem simul, ει Seriphium quendam pertinet, duo retulit : & de Thenuit te, Nobilis; de Seriphio, Clarus,dixit. uerum Platonis locum subscribemus, atquecti a ad uerbuin intcrpretabimur: quod ob eam causam nccessarium uυetur, quia Latina Platonis conueritone,
sic: Bcne I hcintilocles,qui Seriphio conuicianti, ac dicenti, non propter ipsum, sed propter ciuitatem claruesse, respondit, ncque ipsuin, si Seriphius esset, splendorem assecuturum fuisse; neque illum, si Atheniensis. similiter in eos, qui inopia laborant, nec scitectutem facile serunt, idem sermo conuenit. nam neque mod ratus admodum facile lanectutem cum inopia pati tur; neque immoderatus diues molestia umquam uam cet. Idem Thcinistoclis responsum in eius uita,& in Apophesiegm. Plutarchus, idem, omissa tamen Seri phij mcntionς,Herodotus quoque recitat :& apud Plutarchum, L νIιξος, apud Herodotum, item ut apud Platonem, Oνurasci, scriptum est. Quorum consensu mendi suspicio tollitur . nisi si quis clarissimis etiam
rebus tencbras offundere conetur. Sed omittamus historiam; cui non ualde patent corum aures, qui Gra cc nesciunt: perpendamus sententiam, di ad eam Themistoclis exemplum accommodemus . Propolitum
Ciceroni uidetur, uri Platoni potius, i quo Cicero sumpsit,ut senectutcm di inopi sapicnti,& dium insipienti grauem esse ostendat. utrique enim aliquid ducti ad t crandam senectutem: inopi sapicnti, rei famili ris adiumenta; diuiti insipienti, sapientia. hoc plane Ciceronis illa uerba declarant: Nec enim in summa inopia leuis cuc I ncctus porc st,ne sapienti quidem; nec insipienti,etiam in sumina copia,non grauis.quod
196쪽
Inspiens: quod est proprie, oderatus,& Immoderatus. Sed, ut dixi iam, paullo liberius Cicero, nec tomen matriuertit: s quiaem dc qui moderatus, idem sipiens, S qui sapiens,idem moderatus cst. Comparantur igitur inter se inops sepiens, S diues insipiens : nec tantum aut apud inopem sapientia, aut apud insipientem diuitiae ualent,ut senectutem agere tolerabilem queant. quod si adimatur uel inopia sapienti, uel insipientia diuiti, ut cum sapientia diuitiae coni ungantur: aequo animo feretur senectutis onus. Cum haesententia, inis non intelligit, dicium Themistoclis optime congruere λ nam, quemadmodum ad serendam senectutem ualent aliquid opes,& copiae,nec tameti in iis omnia sunt; quia, nisi sapientia simul aderit, sincctiis te his esse non poterit: sic ad hominu in decus, & ornamentum ualet omnino aliquid patria, nec tamen in eo tutis, omnia: luia, si quis uirtute careat,is,uel in patria nobilissima natus, claritatem assequi nullam poterit. itaque nec Themistocles,si ci contigisEt,ut in humili, obscuraq. insula Seripho nasceretur ; nec sqriphius ille si Atheni clarus umquam fuisset. porro, cum Scriphio illi non tam patriae gloria, quam ipsius uirtus desuerit: non uidetur conserendus neque cum sene inopi capiente, neque cum diuite inspicii-
te; quorum alteri senectutem inopia, alteri insipientia grauem facit: sed ei seni simillimus est, cuius ad miseriam add; nihil potest; cum neque res domestica subisidio est,ncque sapientia solatio. iam senectus inopi sapientis rauis est, diuiti insipienti grauior,inopi simul de insipienti grauissima. atque hoc tertium senectutis miserrimam. Ocnus indicat Cicero, cum ait: Ne sapienti cuidem . nam, sine sapienti quidem inopi leuis esse sepectus potest; sequitur, ut insipienti inopi grauissima sit. Fieri autem grauiora senectutis incommoda,sia si sapientia, quam si copiae, tum Plato ipse, tum etiam Cicero, siquis eorum uerba diligent cr inspiciat perspicue demonstrant. Ac seni quidem inopi sapienti Themistodes, si in Seriphio insula natus ensςt, simillis tuisset ; diuiti autem insipienti Seriphius ille,sii Athenis. Quocirca hoc etiam modo Themist
cles Scriphio praestitisset. Nec uero potuit acutius respondere, aut modestius . nam de cum homine patria uituperauit i R Tuam laudem cum patriae laude coniunxit. Satis haec uidentur, ut Ciceronis pulcherri ma sententia conseruetur,adiuncto praesertim antiqui libri testimonio,quem patri meo, praestans crudition atqueintegritate uir, omni'. plane laude cumulatus, ac de nobis quidem perpetua multorum annorum benignitate optime meritus,Gulielmus Sir lettus Cardinalis, ut ad communem utilitatem uteretur, don uit. In eo libro, non obscuris litteris, Nobilis, scriptum uideo. ut iam neminem fore arbitrer, nisi si quem aueritate pertit acta detorserit, qui platonis,fierodoti,Plutarchi testimonio,libri ucteris auctoritati, &, quod caput cit , Ciceronis ipsus sententiae, infirmam, inauem, & plane fallam coniecturam, audeat optoncr Alius meus liber, Non ignobilis. V T Themistocles fertur I Sunt, qu hoc non sat bonum loquendi genus esse iureiurando assim t. quos sesellunt ipsa exempla. nam denat e. lib.Mi. de Solibus loquens: Qua tus, ait, quem heroicis temporibus Achanto Rhodi peperisse dicitur,autim Ialysi,Camiri,& Lindi .quinctus, qui Colchis sertur Axeram,& Circen procreauisse. In Laelio quoque: Quod Tarquinius dixisse fertur . siccnim cmendo,cx auctoritate quattuor meorum librorum. NEC insipienti, etiam in s. c. t Nec quidem insipienu, S ins tres. AFFqRvNT stactus; l sic quattuor. Eiserunt,quattuordecim. Eiserent, unus. Essiciunt unus. Eikcerunt,u s. In Verrem: Id perdere aratorem,quod agri,segetest extulissent. De numquam deserunt,ne extremo quidem tempore aetatis, uel, Non soluin quia ne in intremo 'uidem tempore aetatis,ues, Non solum quia ne in extremo quidcm tempore aetatis de runt. Nec tame,su lato Num- ruam,sententia mutaretur. Hφc in loco mirari equidem non latis pollium, elegantis ingenii uiros, beneq. e littoris merisos, quibusdam scriptis libris adductos,a quibus abest Numquam,quod tamen, ut dixi, est iri omnίbus meis 41arum, ut iisdetur, seruatό Latinae linguae usa,paritet in mutatione consensisse.Re neian secus,alij quoque iudicent . ego meam sentcntiam os endi; & , ut arbitror, sitis proba ii. nec mihi tametantum assumo, ut eruditis homini hiis iudicandi facultatem ereptam uelim. CONSCIENT 1 A bene actae uuae, multorem. benefactorum recordatio iucundi maest. l Aristoteles quoque Rhet lib.H. in iucundis numerat. Conscientia,mille testessen ad apio . st Satyricus et . prima est haec ultio, quod se n . . io DIudice nemo nocens absoluitur .. . uti i
Ε c o m Maaimkm,l Ego quidem Q. Maximum, tres. Ego quidem Maximum, unus. E vM qui trirentum recepit I Calabriae inςtiopolin. Strabo liri vi. Pomponius Mela lib. II. Hin. lib. I I I. cap. I r. Bello Punico ri. ad Hannibalem desecit. praesulium tamen Romanorum, cuius erat duxLiuius Salinatos,
dissicile esset intcllcctu, utrum eum amici magis uaerentur, in amarent.Et Isbaates ad Nico lani. ANNO
197쪽
enim post, ruam consul primum fuerat, ego natus sum: I in librorum uarietate, omnes tamen sere consentiunt, ita legentes: Anno enim post consul primum fuerat, quam ego natus sum. Reliqua cum impressa nostra lectione. AD capuam: contra Grammaticos. Ru E M magistratum gessi consulibus Tuditano, edi Cethego, lsecurus sum corum sententiai qui Catonis quaesturam, non praeturam,tuc significari putant.nam,si pra tor fuisset hic consulibus: non tam longe distaret a traetura consulatus cius , quem gessit annis nouem post hos consules, ut Fasti Capitolini declarant. talis enim uiri perspectae uirtuti tam sero tributum esse cons latum,cui uerisimile uideretur λ gessit igitur quaesturam iis consulibus, non Romae,sed in Africa nam cum P.Scipione,non consule, sed proconsule in Africa profectum esse, docet historia. Lxcis cinciae de cinis o numeribus i Tacitus lincm Titiam mendose nomina qua antiquitus cauctur,nequis ob caussam ora dam pecuniam,donum ue accipiat.Vide Liuium lib.xxxiv. Festum, Cic. i. de or. de i. ad Att. V T adolescens , t alacritate animi,non temeritate iuuenili. HANN a ALEM, iuueniliter exsultantem, patientia sua molliebat: I qui pro Molliebat, Moliebatur reponunt, pulcherrimum uerbum e suo loco sne caussa extrodunt: tui retinent, iis habenda gratia est. cum de sententia, de ueteres libri,de auctoritas Nonij eodem cor currant. Quod autem iidem illi, qui mutant,uerbum Mollire alienum esse putant a sententia, mihi contra uidetur:quia aptius nihil existimo: ai,Moliebatur,minime hunc in locum conuenire. cum ad alia, sed dissimilia, proprie,dc eleganter usurpetur.Est autem, Mollire,pro, Essicere, ut minus exsultaret, qui superioribus uictoriis,ducumq. Romanorum inscitia, exsultare solitus erat. Quis autem ignorat, molles qui sunt,mod stius agere, nec temere exsultare solitos esse λ Ergo Fabius patientia sua, quia locum committendi proelii acerrimo duci Hannibali, pugnandi cupido,numquam dabat,reprimebat eum,nec sinebat,ut ante iuueniliter exsultare, sed molliorem, quietioremq. reddebat, quia sibi cum sapientissimo duce, nihil per imprudentiam, temeritatem ue peccare,quibus antea uitiis res Romana laborauerat,negotium esse intelligeret Secus autem fecit, quam Cleombrotus, & Callicratidas, qui cum patriae pernicie succubuerant. CvNCTAN-D O l Inde Cianinatoris cognomen adeptus. Liuius, Plutarchus, Polybius lib. I M. Florus lib. II. cap.6.
Prima,inquit, deuntis, scd ut sic dixerim reuiuiscentis imperii spes Fabius suit, qui nouam de Hanniba
Ie uictoriam commἴtus est,non uelle pugnare. hinc illi cognomen nouum,do reip. tautare, Cunctatoruainc
illud lex populo, ut Imperij scutum uocaretur. NON ponebat enim Oc. I propter conuicium stulit populi, di masti stri equitum inMinuci j obtrectationes,de iniurias,non discedebat a ratione resiliorum suom. LRco postq. magisq. t sic legitur lib. I.Ois sic est de in undecim meis. Vnus, Ergo post magisq. Duo , E postq. magis. Vnus, Ergo magi q. maῖisq. Duo, Ergo magis magisq. Vnus, Ergo magis atque magis V nus, Ergo prius, magis'. Vnus, Ergo primo magisq. Vnus.Ergo magisq. Ex Eniiij xlr.Annali. Macrobius. Qinuia Virgilius est imitatus rVnus qui nobis cunctando restituit rem. Vide ac Liuium lib. M SALINA T ORI, I C. Livio salinatori,arcis Tarentinae praesecto,ut ait polybius lib.rix. nam M. Livius
Salinator,gesto ante multos annos consulatu , Tarentum Privatus profectias non esset ut omittam,quod Tarenti,quo anno amissum est, non uidetur esse potuisse. exsulabat enim, populi iudicio damnatus ex consulatur nec, nisi anno ante quam Tarentum a M. Fabio V.consule receptum est, in urbem rediit, opera, & benescio coni illum Marcelli,5 Laevini. At Cicero Salinatorini uocat. Quid tum p num ideo sequitur,ut sit M.Livius Salinator 2 quasi uero, praeter M. Liuiu, non potuerint alij Salinatores csse: cum supra quoque C. salinatoris mentio naa at . cuius praenomine adducor,ut eundem suspicer esse quem hic Cirem nominatisquidem & Polybius C.uum appellat eun diuiam Tarentinae praefuit. T. Liuius M. Livium nominat. facit cum Cicerone Plutarchus. CERTE, inquit, ridens : I sic dic Diu.et r. Vrbem philosophiae proditis, dum castella defenditis. Hoc autem dicit,ut Salinatorem accuset, qui magno alieno labore partam gloria uerbis in se transmovet Cic.de Orat.11.de Iocis, S I. iuius lib. xxv l. NEC utro in amis praestorior quam in toga; l parua ouippe arma seris,ubi nonest consilium doini. hinc, Cedant arma togae, dec. Ad Att.i v. Ergo erimus . ,δυ, qui tosati esse nolumus. Homerus:
Rex bonus,& duris bellator sortis in armis. Eri l l imita ν Τε ρητοῦ ἔμεναι, προπραδε εργων. Vt idem de eloquentia,& rebus gerendis excellat. . ria Mila I a
C A R v I L i ci l testatum uolo,in septem legi, Cornelio; in uno, Canuleio; in uno, Garulio; in uno, Calvianio. C. FLAMIN tol qui consul ad Thrasmenum in proelio caesus est. Ruo AD potuit,l nequidquam id quidem conatus. Pol ibius lib.2.De hoc bello Cic. in Bruto. P I C, N v kd Picentem,unus meus. de ita etiam legit recitans hunci iam Carisius lib. II. CONTRA Imat s auctoritatem l inuito, de refra gante senatu . Polysius lib. I ixit ab eo latam esse legςm inuito senatu. hic Cicero,resistemE Fabio, latari non esse ostendit. Opvi Mis alici frageri, ita enorei salute gererentur; l Homerus itam;
Augures Graecis ' ἰωνι νιλ iu uocari possesscribit Dionysus lib.2. Vide Platonem in Phaed . diuti ii Ma
νομος Qv AE contra xc . ferent, contra auspicia feri .l Ferrentur, de Ferri, omnes libri mei, licet quidam aliqua ex parte mendose: uno tantum excepto, qui fixit cum impressa lectione . in omodo i quanta animi constantia, de moderatione. Durior autem constructio in haec, Nihil admirabilius,
quam quo modo; quaeq. longe absit a Gramiliati conam tegulis. L A vo Azio i l laudauit enim ipsemet filium
198쪽
stium in funere. Plutarchus. Et ipse Cicero librum seripsit de Con latione ad seipsum, in morte siliae. Ira lisce t m publico. IN oculi mum i in conspectu ciuium . IN TvS, I apud animum suum
Graece, καθ ε υτῶν. Pcrsus, Intus, di incute. Contra illud,
Astutam uapido gcstasic in pectore iuulpem. v A E scientia iuris augurη λ ἔ sic malo , consentientibus octo meis libris, quam utcst in sex, suris, di augurii. quod uiri docii probarunt; distinguentes, Iuris, auguri j. ut in Fabio sucrit & iuris ciuilis . S augurandi scientia. Quod probare noli possum. Nam, si ius ciuile Cato ei tribueret, certe lutctas tribucret, quibus ipsum ius continetur. Ac de liticris postea loquitur. Itaque malo, Iuris augurii, pro, Iuris augurandi. Et sortasse , cum scriptum ellet in antiquis libris Aug. quod signiticare potuit, Augurales, roduxere imperiti librari,S secerunt, Auguri j. Quod ideo dictum uolui, ne quis in dubium uocarct,qu ii duri ulcule dictum, Iuris augurii. τὸ Augur ij dccli in uno. Augurandi, in uno. Vnus, Quanta notitia antiquitatis, ta augurum, ta quanta scientia iuris λ Duo, Q '. a, ct augur ij, quanta scientia iuris λ Vnus, Quae scientia iuris, & augurum Z VT in homine Romano, i litterarum enim laudem Romani Gra ciae concedebant, militarem libi assumebant. Quippe magis norat, quam sidera, Romulus arma. DOMEsriCA l gesta a Romanis. Ex τε RNAl exterarum nationum, Graecorum, Persarum, Assyriorum. QvASi diuiuaremi , c. I Ouidius rAugurium ratio est, ct comectura suturi: ι .Hac diuinaui, notitiamq. tuli.
Plautus in hanc sententiam: Tum demum homines nostra intelligimus bona, Cum ea, quae in pol cliate habuimus, amisimus.
- Virtutem incolumem odimus: Sublatam ex oculis quaerimus inuidi.
Graecus Poeta, apud Sudam: . .
Qi infortasse respexit Virgilius, de Palamede loquens: t. quem falsa sub proditione Pelasgi
Insontem, insando iudicio, quia bella uetabat, Demisere neci: nunc cassum lumine lugent.
V NDE l a quo. Scipio NEs, I maiorem Africanum signiscat. Lgvis senectus: l Leuis,
quattuor libra .ci Graece . Duo alij, Leuis, & placida seneetias. PLATONI s; l idem tradit D. Hi ronymusde uita clericorum, & Lucianus in Macrobijs. Laertius uarias sententias adducit, alteram Hemmippi, quac cum Cicerone facit; alteram Neanthis,qui x x C I v. annos natum desecisse scribit. Scribit ideLaertius, Magos diuinitatis quandam opinionem e septenario toties multiplicato de Platone concepisse. EsT MORTvvsi non immoratus est studij sed immortuus. ISOCRATIS; l legendus Pantath naicus, ta oratio περὶ ἀναδόσεωe. Philostratus, Plutarchus, Halicarnasicus. D. Hicr. ad Nepotianum. Ixir Q. quinquennium posthar I duraconitructio. sed nec ferri potest. Sunt, qui mutant, Vixisse quinquennium postea: contra ueteres omnes libros. Quinquennio, unus. LEONTINvs Gorgias lSudas de Gorgia, ἐβίω θ ἔτη. Quinet lib. II I .cap. I. S li dixi I .cap. x r. Lucianus in Macrobris, Plin. lib. VI I .cap φη. Actianus uar. hist. Val. Max. lib. I ix. cap. 13. 2. CENTVM O sieptem l Sic α Valerius. Lucianus, ta Plinius, Centum & octo: Apollodorus apud Laertium in uita Empedoclis, S Quinctilianus,ccntum di nouein. PRAECLARuM relo una, i uide alia eiusdem responsa, eadem de re, apud Athenaeum lib. x II. cap. 26. VICIT Olympla, i Synecdoche Attica. Pugnare pugnam, Certare cem tamen. CAEPio NE, O Philippo iterum cos. t Co S. consule . ut ad Philippum reseratur. Vide Fastos. Consule, distincte, est in septem meis . LEGEM vo C NIAM l de mulierum hereditatibus.D. Aug. dcciu. D lib. I I l .cap. 2 l. Agell.lib.xv I I .cap.6.N lib.xx.cap. t. M A CN A uoce, o bonis lateribus lde Catonis ualidis suprcina aetate lateribus uide Ual. lib. ι I x. cap. de studio, α industria: Cato sextum & ctogellinum annum agens, dum in rep. tuenda iuuenili animo perstat, neque aut memoriam eius quis. quam tardiorem, aut firmitatem lateris, ulla ex parte quassatam, aut os haesitatione impeditum animaὸ uertit. Sic Phil. D. Tuistis saucibus, istis latcribus, ista gladiatoria totius corporis firmitate. Curi complector animo, i sic omnes mei. Sunt, qui legant, Quantum compI an. COR pus faciat insimum , t Infirmius, decem mei. Qv AN TvM quaeque valeat, quoiq. sit iusta, Mideamus. t Quanta, quamq. iusta sit unaquaeque, uideamus, qGttuordecim. Quanta, & quam iusta sit unaquaeque, uideamus, duo. Reliqui mendosi.
199쪽
didici: quas quidem' avide arripia, quasi diuturnam Ii- in fidibus audirem: uellem equidem lud: discebam
rim explere cupiens; ut ea ipsa mihi nota essent, quibus enim fidibus antiqui sed in litteris certe elaboraui. Me nunc exemplis uti videtis. quod cum fecisse Socratem
V ΑΕ iuventute geruntin, I sie nouem mei . Quae in iuuentute geruntur, novem. Quae a ium geri unus. Quae iuu. & uiribus geriunus. Quae geri iuu. unus . ANIMO tamen staministre ιπις l Tantum, legendum aliquando putaui.& mecum facit antiquus meus liber. aliuS, mzndos Animo tamen, ac tantum administrentur. SOCER optimi uiri, situ me l ideo laudat, quia perieratiam. infra quoque probitatem cius commmdat. V., Viri , abest a duobus. AvCTORITAT Et consilio graui, di prudenti. DEMEN Ti sese seaere ruina e t Dementem ruinam quoque dixit Horatius inodis. Pro Ruina, Via, habent tredecim mei. Ex tamen i Et tum, tres mei. HAEC ille egit i Hoc, duo. Gessit, duo. ANNI decem l quod lex tum quidem nulla iubebat, ut exempla declarant, scd p stea iussit lata a L. Sulla . INTERpLvxissa Nae, I Interfuissent, decem octo. ET tamen sic a patribus accepimus. I Tamen, non est in uetere. Parentibus, in uno. Ni Hi L asserunt, i nugo agunt, nulla firmaratione utuntur, ab ipsa experientia coarguuntur. Si quis i Qui, sexdecim, Qui autem, pro Quis, dictum est. Vt alibi. In quo mendum peperit ignoratio, uel negligcntia potius z ut insta reponeretur, oicant, pro Dicat. Quasi numero multitudinis Qui positum sit. quod hic quidem singulare aest. C v R S E N T, l Curtilent,duo. A v T velocitatibus, i suspicabatur pater hoc abundare; cum seqxiatur Proxime, Aut celeritate. AvT celeritate corporis,l Corporum, sexdecim. VERs Arus sum l praesertim in Hispania Livius, Plut.alij. A v i l qui tributariam, Hannibale uicto, Carthaginem secerat. SEXTUS hieo tragesimus annus est: l Tertius,uctores omnes libri. SEN rg ruri Ad in si natu . concio uero ad populum. S vM Μ v M consilium I de Diu .lib. I. ΛvT auiret sic decem sept cm.recte.Vel audire,tres. Et audirς, unus, di alias. Ex T E RN A; I cxempla. LARE FACTATAS , t Labefactas, quattuordecim . PER cvNC TAN Ti, i Percunctantur, decemiato.'NAEvii ludo, i Naeuij poetae Ludo, duodecim. Naevij posteriori libro, quattuor. Ennij, tres. En iiij posteriori libro, unus Libro Naculi poetae, unus. Ci-i latur a Pesto in Reshostire Naevij Lupus. Agellius, ta Carisius citant libms Fρωτο γν ων. Marsus odia dit olim, In Naevii Praecone posteriore. PRova Ni EBANT I Praeveniebant, unus. V emebant, unus. Sunt, qui lcgant, Prouehebantur ad res noui &e. Novi, stulti, i ord. pracp. unus. N vr, i rerum imperiti: siue, novandarum rerum cupidi. TEMERITAs est florentis aetatis, prudentia; senectutis. I Aristot. Polit. lib. vi I. Hiis, δυν uoc ἐν νευάροις, ἡ δἰ φρόνησις ἐν πρεσβυτέροις ἐςI. PRODENTi A fierectutis: Senescentis, sex mei libri. de sane eleganter opponituria Florentis. THEMIST CLES l cui cum Simonides artem memoriae polliceretur, se artem obliuionis malle dixit,quod meminisset eorum, quae nollet ; obliuisci non posset, quae uellet. De eius memoria uide Cic. de orat.M. Quinctis. Itb.xI.Val. l. I lx.cap. de studio,&industria. SED eorum patres etiam, i το; Etiam, abest a septem meis. ET alios; l σο', Et, abest a duobus. Auos: Proauos, unus. MEMORIAM perdam. I legendisi enim multorum nominibus, perturbatur, & confunditur memoria. quod sequentibus uerbis declaratur.
flνs i Lucianus in Macrobus Iophantem nominat, eumq. lege talionis insaniae iudices damnasse scrubit. MALE rem gerentibus patribus bonis interdici solet, i dei cui uerbum, Patribus, quia non patribus tantum, sed omnibus, uel si liberos non haberent, bonis interdici solet .& in uno meo uetere libro in ordiis ne uerborum non est Patribus, sed additum in margine; a tribus prorsus abcst. Quod autem, Patriis bonis, alij legunt, id repellit ratio. Nam, si post obitum patris male rem gerit filius suis ei bonis, non iam patrijs, interdicitur: praeterea, siquis hereditatem accepit a patruo, ab alijs propinquis, ab amico aliquo; aut si ipse, mercaturis faciendis, industriaq. sua, diues Aetias est, postem. male rem gerit, num ei patriis bo, nis interdicitur λ Bonis quidem, non tamen patrijs. OEDIPuri coloneam i qua sola fabula omnium eiusdem studii poetarum praeripere gloriam potuit. Valerius. NuΜ 1liud carmen desipientis uideretur .l Satyrus, ut eth apud Aristophanis interpretem, Sophoclis apologiam huiusmodi fuisse prodit, Et isti H
pientiae in aetate iam fracta .eclinen dedit, ut severitatem tribunalium in theatri fauorein uerteret. D. Hieronymus. NuM ιζιtur hunc, num Hesiodum i Num igitur hunc Homerum, num Hesiodum, sex.&rectius coniungitur Homerus cum poetis, quam insea ponitur . Dicitur autem Homerus annum Ci ix.
attigisse. HEsto DUM, I inde, Hesiodi senecta. Si ΜON IDEM, I Simonides Poeta octogesimo
anno R docuisse se carmina, & in corum certamen descendis te, ipse gloriatur. Valerius lib. I lx. Vixit autem Luciano, supra nonaginta. STE SIC HORUM , t Octuagintaquinque annis uixit, quot Anacreon. i Lucianus. Hi autem grandes natu cygnaeum nescio quid, ta solito dulcius uicina morte cecinerunt. Hi, ronymus ad Nepotianum. PYTHAGOR ΑΜ, l obi jt anno tuagesimo; uel, ut alii, nonagesimo. L i l ettius. Lact. lib. I i ixap.2.Aug.de civ.D.lib. I x.cap.2.Cic.Tus v. DEMOCRI Tu M, I hisiccntum& quattuor annos natus,cum alimento abstineret, mortuus cst. Lucianus. XENOCRATEM, I Oct i penario maior obijt. Laertius. Malc antea, Socratem. ZEN NEM, I octo & nonaginta. Lucianus,ia Laertius. CLE ANT H L M, t nouem tanonaginta. Valerius,&Lucianus. Hic, cum decreuisset inedia Y a uitam
200쪽
ii tam absumere, acceptis ab amicis litteris, cibum sui sit; λ amicorum iregotiis abs Uutis, denuo cibo abstinuit, S Obiit. Dro GEN E M l octuaginta octo. Lucianus. AN non m omnibus his i sic lux . reliqui non habent 7. Non. Ruseticos Emanos, i sic est in omnibus meis . Sic in epistola Ciceronis filii ad Tironem: Rusticus Romanus factus es, Fam .hb.xv i. ep. 2 i. Et Varro Γεροντο 1 IἈσκαλω, apud Nonium, in Nundinae: Quoties priscus homo, ac rusticus Romanus, internundinum barbam radebat. VICINos, i infra : Conuiuium uicinorum quotidie compleo . Qv AM ΑM in has remtis hoc ni in . t omnes libri, Altis,pro His . v nus, His aliis. Minus, inquit, haut admirationis, quod in aliis Oinnibus rebus, quae ad ipsos pertinent, curam ponunt; in hoc uero, quod senex surit arbores, quae alteri culo prosint, id multo magis mirandum uidetur. NEMO Ui tum enex, qua te an in non Diet posie um N. l φιλου , idest, uitae prorogandae studiosos, este sines, ait Aristoteles Rhet. lib. II. SERIT a bores , t sic undecim. reliqui, Serunt, ut antea . Loquitur de sene alteri sieculo prospiciente. ut infra . Tusc. I . Serit arbores, quae alteri saeculo prosint, ut ait Statius in Synephebis, quid spectans, nisi etiam, po- sera saecula ad se pertinere λ Qv i me non accipere modo haec a majorihus no bis uoluerunt, Oc. t I star
ταμικρον ἐαυτοῖς σια πορισαντο. SED et u poseria prodere. I propagata ad posteros. impium qui
C A E C i L i v s l Plotio. uide Nonium in. Adueiare. A t pol, l pro. Aedepol. ut stet uersus.s narii enim sunt. Appo RThs tecum, i sie Omnes, duobus exceptis, in quibus, Apportas. unus, Ap portet secum. ADvENis; l Adueneris, quinque. Advenit, unus. V Nuti id i Ord.praep. qum' que . S A T l Satis, nouem. Vnum satis est, unus. D i v qais timendo, i Quod diu uiuendo, sexdecim . Euripides: io βίοι ἐυ coae, αλλα ξυμ e ορα. CAECILI vst Epha stione. uide cudem Nonium in sentia. TvM et ara I Tum equidem, in tredecim. Vnus, Tum quidem. Iam equidem, quinque.Iamq. equiadem, unus. Γ s s x od ostim se alteri . t Esle se odiosum alteri, in tribus . Se esse Odiosum alteri, tres. Lum odiosum esse ipsum alteri, unus. Esse odiosum alteri, quinque. Odiosum se esse alteri, quattuor. Seodiosum esse alteri, tres. LEv Ion . esseor senestis, i Leuiorq. st senectus eorum, quattuor. Leuia orq. est siti. eorum, quattuordecim. Leuiorq. est senectus senum, unus. Leuiorq. sit senectus senum, unus. COLvNTVR, i propter uirtutem, S dignitatem, atque etiam aetatis reuerentiana. Di LI-cvNTvR: l propter facilitatem , & morum suauitatem. Haec duo uerba coniunxit S infra,& in Laelio. UpE n o S A ,simper agens aliquid, l Operosa, & semper agens aliquid, Nonius. in, Moliri, & ocs libri mei. Qv i D, qtiod etiam adistinι ait s. λ l Quid, qui etia in cici tredecim. reliqui mendosi. , LONEM tie sitas Ilotiantem tirdemus; l infra: Vth nenum illud Solonis sir,quod ait uersiculo quodam, senescere se inulta in dies discentem. Valerius, Lucianus ait C annis uixisse. Plato in Amatoribus, in Lachete, di vi I. de Rep. Eastat de Senecae epistola in hunc sensum lib. cep. 7. De Solonis poesi Plato in Timaeo. S lonis uersus est :
GRAECA s litteras senex did cir i Ennio poeta docente, quem secum in prouinciam duxit. Quin Llib.xI I .cap xl.Valcrius lib. I I x. cap. de studio, S industria, Hieronymus ad Nepotianum. Atheni, Gra ce orauit. Plutarchus. so CRATEM l Valerios lib. I I x. Quinct.lidi i .cap.de Musica, lyra institutum refert. Eius praeceptor Conus uocatus est. Cic. Fam. lib. ix. DisCEBANT eium mitis anatqui lDilaebam erum in fidibus antiqui,septem.Totum lio sunt,qui delendum censeant.
NE c nunc quidem i ines de do adolescensis, cis
enim locus erat alter de ruri' semctutis non plus, quam adolescens tauri, am elephanti desiderabam quod est , eo uti decet, O, quidquid agas, agere pro uiribus. quae enirn uox potest esse cDemptior, quam Milanis crotomatat e qui, cum ia senex athletas, se in curriculo exercentes, uideret, asexis e lacertos Iuos duitur, illacrymansq. dixisse: ct hi quidem mortui iam sunt:
Non uero tam si, quam tu ipse, nugatori neque enim ex e inquam es nobilitatus, sed ex lateribus, O lacertismis . nihil Sex. Aelius Iale, nihil multis amus ante Ti. coruncamκs, nihil modo P. craps: a quibus iura civibus praescribebantur: quotumo que ad extremum spiritiem est promecta prudentia. orator, metuo, ne languescat benerite. est enim munus eius non ingen solo, ted la, rerum etiam, O uitium. omuino cariorum illud in voce
splendescit etiam nescis quo pacto in senectute:quod equidem adhuc non amisi: O uidetis annos meos: sed tamen
est decorus senis sermo quietus, o remelius; acit q. persaepe ipsa sibi audientiam diserti senis ci pta, s Orat: o. quod si ipse exsequi nequeas, posis tamen Scipioni
praui percio Laelio. quid enim iucundius senectute pata studus iuuentutis ne eas quidem uires senectu-tι relinquemus, ut adolescentes uoceat,instuvat, ad omne
osci' munus instruat Z quo quidem opere quid potes esse
praeclarius lauerocn. O P. Scipiones, O avι tui duo , L. A Ilius , P. Asticanus, comitatu nμι-lium iuuenum, fortunati uidebamur. nec tilli bonarum artium magistri non boni putandi, quamuis consenuoi
uires, atque defecerint. etsi ista ina delectio virium, ad sescentiae vitus escitvrsaepius, quam senectuιis. libidinosa enim, intemperans adol ientia est tum coipus tradit senectutι. oras quidem apud Xemophontem eo sermonis