Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, in quibus jus naturæ & gentium, item juris publici præcipua explicantur. Cum commentariis Guglielmi Vander Muelen ... Accedunt et auctoris annotata, ex postrema ejus ante obitum cura; & Joan Fred. Gro

발행: 1704년

분량: 492페이지

출처: archive.org

분류:

401쪽

g I. g. o. '

Qui Bellum licite gerant.

I. T in aliis rebus ita de in voluntatiς actionibus tria csse so- L. semus lent cilicientium genera, principales, adjuvantes, & instrumenta. Caula effectrix principalis in bello plerumquc ρω. Ge. est is cujus res agitur: in privato privatus: in publico potestas publica, maxime summa. Ait 3c pro aliis nihil moventibus bellum moveri ab alio postit alibi videbimus. Illud interim tenebimus, natu t. iraliter quemque sui juris esse vindicem, ideo manus nobis data . '

CAusi principalis est qui injuriam, vel vim sibi satisfecerit, aut iniuriam vel damnum reparave- nixus. Cillatam. vel corpori & personat, vel rei ad se rit, quamobrem manus nobis data: quippe quod Mjur pertinenti. depellit vel vindicat, in statu civili po- non cadcin sacultas sit, qua cuique poteti priva-Ae,. testas publica, cui cura demandata, ne respub. quid ta authoritate sibi ius Alcere, in societatem eo capiat detrimenti, vel etiam privato cessante sudi- alitis in causa est, quod in civitatem coeuntibus elo. In statu naturali cuique idem jus, quoniam necesse fuerit eam deferre in suminum impe- tanquam publica persona, vel saltem omnia ha- rantem; idioque nihil tam conirinium juri Cytiyiabens summae potestatis iura, quae civili potestati s bus, quam composiua Cr constitura repus. erusequiam delata: quo sensu intelligendum naturaliter quem- viper vim, ait Cicero de g. lib. 3. Et Quintis d que sui juris vindicem esse, id est naturam cui- ciam. I 3. Nos ideo magHratus luesque a moriaque libertatem ac facultatem conchinisse sese tuendi adversus vim illatam; sed etiam recuperandi resbus nostris accepimus, ne sui q21siue uoloris sit van- deae ; asuu celerum causa se res est ι, s tilia ablatas injuria, vel reparandi damnum quod passust tio erimen imii ιιur. Sublato itaque silmmo im est, nee non poenis assciendi aggressorem in pote- perio , quisque naturali jure vindex sui iuris, quia statem redactum, vel eum persequendi, donec sibi neminem, niti sese ipsum agnoscit superiorem.

II. 1. Sed & alteri prodeste qua possimus non licitum modo sed de honestum est. Recte qui de olficiis scripserunt a junt, nihil cile

homini utilius homine altero. Sunt autem diversa hominum inter se Vincula quae ad mutuam opem invitant, nam & cognati ad opem serendam cocunt, de vicini inclamantur , & qui cjusdem civitatis sitiat participes; unde illud, Porro si utrites, cir quirituri. a Aristotcles dixit oportere quemque, aut pro se arma sumere, si injuriam accepc' e. i. Bari. rit, aut pro cognatis, aut pro benefactoribus, aut sociis injuria ase Wi- sectis auxilia serre. Et Solon docuerat beatas sore respublicas in qui- δε bus alienas injurias quisque suas existimaret. in Iure. r. Sed ut caetera deunt vincula, sussicit humanae naturae conamu-nio. Ab homine enim nihil humani alienum cst. Menandri di- n. rs.ctum est: I furiarum si improbis auctoribus Reponeremus distionem singuli,

Nobis putantes feri quia sit alteri,

Inter nos iunta confit ratis , tribus,

I. hostes.

402쪽

3o 6 LIBER I.

g. II. g. Ioa

et Non praehaleret innocentiae impetus: uri. . Audam malorum, qui custoditi nudique inc. Iulsique poenas quas merentur pen ire, Aut nulli penitus essent, aut pauci admodum.

e ἀμ αν. Dyuria oppreseos defendere pro viribus oportet , . non ite odere: ilaudo .is enim justion bonumque est. Quod sic explicat a Lactantius: Deus qui G-Σ -s animalibus sapientium non dedit, naturalibus ea munimentis ab incursu es periaculo tutiora genera est. Hominem pero quia nudum fragilemque fonmapit, ut eum. Iapientia potius qstrueret, dedit ri praeter caetera hunc pietatis Ucctum, ut homo

fumus, C. homo hominem tueatur, diligat, foeat, contraque omnia perichia cir accliat e si .estet auxilii m.

COMMENTAE RIUS.

Roponit hie causasbelli suscipiendi adjuvanx tes,easque recte petit a societatis humanae quae homini cum homine intercedit, conservandae necessitate& obligatione, qua tenemur non solum suscipere defensionem noliti, sed & socii, vel quia nobis sanguine eonjuncti, vel vicinitatis, vel scederis, vel communis tantum societatis humanae vinculo devincti. Homines enim hominum causi, ideoque in mutuum adiut rium generatos, passim in anteeedentibus cap. deis monstravimus: societas enim coli nequiret, niscujusque pars salva esset & integra, atqui quisque, destitutus alieno auxilio dc communi, ope libi non sussiciat, vel ad paranda ea, quibus indiget, utpote ad vitam sustentandam necessaria, vel depellenda quae ad sui interitum tendunt, incommoda. Hinc ipsa natura hominem devinxit homini ut sibi m tuo succurrerent, mutuasque sublevarent necessitates communi ope: imo & natura nobis insevit acres stimulos, queis rapimur ad societatem cum nostris simillimis colendam, & conjunctionem

ac cognati nem naturalem conservangam; cuius

vinculum potissimum est illa lex Araritatis, qua tenemur proximum eodem amore prosequi, quo nosmet ipsos amplectimur. Hue etiam tendit ratio, cujus sumus participes, & a ceteris animantibus omni plane mentis discussi δestitutis, discernimur. Praeterquam quod ejusdem naturae communio, quam ab eadem origine derivamus, indissilubili vinculo ad communem opem sibi invicem serendam homines ligat. Hinc eorum optimam illam naturam existimarunt gentiles , qui se natos ad homines servandos arbitrarentur. Hinc e visa Cor.M. Hinc illae inscriptiones:

haec omniant. Is . quae se describi merentur. talia altera si eradat maia λ separat hoc nos

A grege multorum, atque ιλο veneriis e soli Sortiti ingenium, divinorumque c.ι paces, AIque exercendas Opienusque arritus apti Sosum a coelesti .emissu, traximus arce. yus egent prona, em terram spectantia. Mindi primipio india it commarias condur itias

Tantum ammas, nobis amamum quoque, muturas ut nos

vas r

ἁ c-a domos, laribus conjuntere miris Tectam alitia, turas viesno limina somnoso eotiara darit fiducia, protuere armis Lapsium, aut aventi nutanIem vulnera civem ,

Sic etiam Cic. de Orat. Quia tam rusum, tam liberati, tam munificum, quam opem ferre supplia cibus, excisa re aliιctos, dare saIurem, liberaret pericuIis, retinere hom,nes in civitate. Et idem 3. os. Remque, magis secundum naruram est ,pro omnibus gentibus , si tri possit , conscrvandis, auls Iuvanius, maximas labores molestiasque suscipere, amatores Herculem ilium , quem hominum fuma, brae ciorum memor, in conclιum e lotiti eollocaust. Quippe, ut inquit, Plinius Im l Nat. Dei est mortara juvare moriadem di m Mal M aeternam gloriam via. Huc etiam perisnem e

sum. Unum eorum qui inseram : alterum, qai

ab iis, quibus insertur , si possint non populsant im uriam. Hisce adde exemplis qua ad 6.ε. 7. Pr

403쪽

III. Instrumenta cum dicimus, non arma hic intelligimus, & si quae sit ni his similia, sed eos qui ita agunt sita voluntate, ut ea Voluntas ab altera pendeat. Tale instrumentum est patri filius, pars quippe ejus naturaliter ; tale & servus, quasi pars ex lege; nam sicut pars

non tantum pars est totius cadem relatione qua totum est totum partis , sed hoc ipsim quod est totius est: ita possessio est aliquid ipsius

lis Liuquam partibus corporis aliis ad aliud utere. Quale autem in familia e servus, tale in republica est subditus, ac proinde instrumentum imperanti S.

COMMENTARIUS.

Arist.

principalem, a qua dependent tanquam pars a toisto, non eodem modo, sed pro cujusque qualitate& conditione. Quemadmodum enim est necessaria partis ad totum relatio; ita quoque & ejusdem l operatio necessario dciat ad totum reserti a itaque quicquid agit pars, agere videtur totum per partem suam tanquam instrumentum curus, Operat & servitio utitur. INstrumenta non inanimata, sed animata, hic Author intelligit, ratione, & proinde volu tate, praedita, suo tamen arbitrio ea utendi sicut tale, vel naturali nascendi, vel civili adventitia conditione privata; ideoque quicquid agunt, aliis per ea agere vidcntur, quorum ab arbitrio & voluntate pendent, quale instrumentum est si ius Darei, servus domino, subditus imperanti. Habent hi relationem suam ad causam primam &

IV. Nec dubium quin naturaliter omnes subditi bello adhiberi possint, sed quosdam specialis lex arcet, ut olim Romae servos, nunc

passim clericos: quae tamen lex, ut omnes ejus generiS, cum summae necessitatis exceptione intelligenda est. Et haec quidem generaliter de adjutoribus & subditis dicta sunto: nam quae specialia si int suis

locis tractabuntur.

C O MMENTARIUS.

SUbditi, qua subditi, id est partes & membra

ejusdem civitatis, cjusdem quoque omnes sunt conditionis, id est sibi aequales, ideoque eadem Opera, idem servitium praestare tenentur, quael qualitas illa adventitia ab iis postulat.Quamobrem inemo se excusare potest ab illo cinere seu servitio praestando, quod summus imperans, flagitante communi Reipub. necessitate vel utilitate, civibus imponit aut injungit. Hine & belli tempore cimnes militiae dare nominaadstricti, imperante principe, nisi quosdam vel lex specialis , vel ipse princeps ab ea arceat, ut olim Romae servos,

vel qui status controversam patiuntur. I. g. I. II. f. de re milit. Quamobrein cum aliquando ReL pub. Romana ingenti clade accepta, laborabat litiberorum capitum inopia ad conscribengum exe eitum, servos in militiam legere necesse habuerunt, at eos liberos prius fecerunt, ut constat ex Liv.i. Q .cap. 7. ubi inquit. Et Liam formiam noviriti us inopia I berorum capitum ae necessas ἀedit; octo millia juveniam valιdorum eae semitiis , prius sciscitantes singuros vellentne militare empta publice , armaverint. de plor. lib. 2. c. s. Arma non erant' det fissum templis; deerat Iuventus, in saera /ntum militialiserat semitia. sic & Spartanos olim ad supplementum exercitus, exigente

necessitate Reipublicae, servos suos minumississe tradit Justin. lib. 3. cap. 6. Adde R Liv. lib. 24. cap. 6. Eximuntur quoque a belli muneribus Clerici, seu qui divino cultui peragendo destinati sunt, ut coelesti possent vacare militiae, nisi Reipub. necessitas corum postulat servitium& operas. Est enim haec immunitas commodumesiquod ipsa concessum, quod ita interpretari de hemus, ne noceat Reipublicae. praeterquam quod munus illud personale ecclesasticum ipsos solvere

nequit obligatione praestandi osticii, quod debent

Reipub. quia eius membrum S civis, cujus ne cessitatem sublevare omnes aequo jure tenentur eives. Haec obligatio inhaeret cuique ab ipso nativitatis momento & ita quasi ei naturalis est, quamobrem nulla iura vel munera civilia eam in totum tollere possunt. si

405쪽

ANNOTATA AUT HORIS

PRO LEGOM EN A.

p-TMerairimi Verba sunt perator summe Philosophus r am

: 'sta h-lana rationi ea censeri , qua par necessuras inaedit: eis eram qua feri possum ea feri a validioribtis , ab infirmioribus tole

rari.

A se posse eratidiri J Apud Plutarchum Ly

sander machaeram ostendens : o ταυροι κροτων

α visit γι ἔρ- ωλέγ . Hane qui ha Aliqua tenus temperant J Vetus est proverbium, Cianis caniniam non est. Juvenalis; Tigris affli rabida c- rei uepacem: Parcit cognatis macratis fera. Est locus Philonis egregius ad Decalogi praeceptum quintum, qucm Craece qui volet legat. Ego cum, quia longior est , semel, id est Latine , hic ponam r ut fores satiem murorumam mantium estote , homines. Beneficio vacem repenaeis illis erissa norum. Canes domus de ber , is optime de terrarum finibus disputat. fensores sunt : quin m pro heris moriώntur e spud eundem Caesar i , m - ., οπλων se νομών l quia subito peri iam eos contigerit. Dicuntura εἰ. ῶνα r Non ivem esse tempus armorum i m canum isti qui re es comisantur praecedere pe- quod legum. Seneca quarto de beneficiis capite cora, depugnantes ad mortem usque, ut pastores xxxv I II. Multa interim reges, in betio nissem lit os prosint. Nonne inire fedia faedismum tim , vertis oculis donarit. non susscit homo ju- est , in referenda graiia vinci hominem a Gne, fas unias tot inmatis eviditatibus i non potest i misissimum animai is feracismo ' quod se a te

visivam eodem tempore in bonum virum G Ω- restristis non satis edocemur , transeamus ad O num aurem agere. t tiarum votiorum , aeris viareicem , ut tel invi Armatus leges ut euitem 'l Plutarchus hane dicamus, quod oportet. ciconiariam senes in ni- sententiam Pompeii ad Mamertinos se enun- dis manent. voLme in Iida. Harum soboles pertiat: ου σπάσταθ. - i, um Mazeis Eit, νομουs άσα- omnes, prope sic dixerιm, terras mariaque volnγνωσκον rit, Non definetis nobis hoministis gla- rant, vjerum undique pinentibus quaerentes ; istae aiis accinetis Ieges recisare. Curtius libr. I xt pro aetatis mctito fruMntur quiete , veram cops , Adeo etiam nutura jura letium in contrarium, deliciis etiam e nae vero itineris molestas solam venit. tur pietatis conscientia in eis Iasione paris a- 'Cικώω Striei appellabant J Chrysostomus lim, ubi sentierim , a suis prole , atque ita legi ad Romanos Homilia rix I. φυ -υ rimo tempora debitumpersolvunt nece sarium, quia ira errat αθ ήλους οἰκ ti m. , 'νώα oes accepere re entes. neque enim a iasiis adimenta: habere posiant, aut initio vita parvae cum sunt κλα κέκ-m. Habemus natura homines eum hominitas sciri tem. quiunt, eum tale quid inter se inferis habeant f Uide eundem rapite primo ad Ephesios, ubi a natura nobis datad cet ad virtutem semina. Marcus Antoninus I aut natu rodes in vitae existi. qnapropter non alio quum natura magistro diaecerunt educare v tuus , eduratae or ipse cum tenemae essem. Non ne vera hae ubi audiunt, habem cur se prae pudo- A re

406쪽

1 ANNO ΤATA AUT HORIS

re Ascondam, qui parentum curam non habent, Ex libera Dei viatinta e 4 Inde M. Antonino atque eos negligiant , qtios Mi sotis aut pris cis liudice libro Ix: ἡ ἀδικων άMcM: qui inj eae, ris sule me debuerisi, praesertim cum ιὰ faciem impius est.

res non tam daturi snt quippiam, quam tu quia Deo tamen asscribi merito potes J Chrvsast disem reddit,ri s Nihil enim es tiberis propritimamus I ad Corinthios x i , 3: . u. gε εια, vita quod non parentum si prius, qui aut de βο δεδε--ν, θλον δηHἈγκας

rami, aut acquirentis praebuerunt cavisas. Dec 3-ώς ἐς ν. Cum naturum dico, Deum dico. ipse lumbarum cura eximia circa scelus suos vide Por- enim et OtArae opifex. Chrysippus i i i dephyrium de non esu animalium tertio. De Scar tDiis r u asTν αρειν me δι aem: ης- ,-

νον. Facilius reperiat qtiis terrestre at quia adlis bonis malisque disserenutim est. terra se non ferens, qtiam hominem ab humano A quo Iovis nomine jus Larinis di Inm Jaenere assiliam. Libro xi io m LN' slNili sorte verius per abscissionem, ut ex eo quod ιλιιών. quoa ratione utitur , necessinio Cr ea liuit ossum Actum est os, ita ex eo quod suerat ιρα appetis. Nicetas Choniates: iussum faciam jus, jusis, postea juris, ut ex Pa- πως φυ ς ω μυ-Lεruicat etia es talpisiis Papirii, de quo vide Ciceronem lib. i , αμπά ιαν. Natura insiti sit insevit iae naisiepist. 2I. imi consensonem cum iis quae coae Iasum no- Dιι qvidam sunt parentes J οἰ ἔ-γ οι, Hisbi . Adde Augustinum de Doctrina christianatrocli ad aureum carmen Dii teris es : Philoni

scias per se expetendam esse grati ammi isserti post Deum foederatio Hieronymo epist. xcti. nem, perse fugiencia res est, ingratum esse, qυ Parentes Deorum simulacra mamni de legibusniam nihil aeque eoneordiam humni generis dis i x I. Honos parcntibus ut diis debetur, pronun-seι lac di Dahit, quam h e vitium. Nam qtio 1 tiante Aristotele Nicomachaeorum I x, cap. xi.

alio turi sumus, quam quod mutuis jum in um Utilitas justi prope mater Cr qui J Ad quem

eiis' hoc uno instructior vitia , contraque incum l locum Acron , aut quisquis est vetus Horatii Aones subitas munitior est, beneficiorum commem interpres r repugnat praeceptis Stoicorum. Uen eis. Fac nos finiuios, qvita stimus praeda i- dere isti jussiam non esse naturatim , sea nu- mali m Q mulima ae vilissimus cir Deillim l tam eae militate. contra hanc sententiam videsanssuis : Poniam e teris anιmalibus in tutelam i suae disputat Augustinus de Doctrina Christiana sui sistis virium est. Quaecumqtie vaga nasiuntur,ilhro ii I, c. II v. CV Alura visam semegem, armata sunt: homi- Sicut civis qui jus eirile perrumpis J Haenem imberii itas rivis r non um vis, nonlipsi similitudine apposite utitur lib. I x. M. An

.entium, terribilem caeteris fecit. duas res dedit, toninust ἐπι εαν ων σου μὴ - ἀά ἀνα- qua ilium , obnoxium eateris , validis u- D- , Mettiam νε πηρρ ν υ υιτω- essent, rationem Cr societatem. itaque quipar esse μου, τήλιγ, αυm αασπα m βίον, μῶκ ἐῶ ,,οι nasti posset Ididuceretur, raram potiιur. Socii- εινα, υη διωδει ἐςi ai cia δημ' o aia mulas ala dominium omnium animesium dedis: S lμερω-Quaecumque t aaepio respessum cietas terris genitum in aliena natura transmisi non habebit fide com nussis eminus adpropositum imperium, Cyriminari etiam in mar0Msit. Hu communitalis , ea vitam diuucit, nec unam esse

ni , qMa vita sustinetur , scandes. Toliitur au-ihomine, non potest non o ab tin verso genere a tem , s estistes υι ingratas animus non per se es- ρι stis haberi. Nimirum, ut eidem Antoninotandus sit. dictum est . quod examini expediti idem api.

sitio pertinent alieni abstinentia 4 Porphyrius Vim jusque paritis eo dans vineti jών J Ο-

407쪽

IN PRO LEGOMEN A 3

. ι qui ' eres, dicet aliquos, tit in pace visunt Valere non scripta J Ideo Alsonsus rex Inte latrones inuo vero s dic Disso. Nempe rogatus plusne libris an armis deberet, diYit, cum non hi latrones a Pin. nais si in dividendi lex libris se & arma & armorum jura diditisse rebus praescriptis justitiae non servent, neque par-lPlutarchus r έώ δε - πολέυων ομως et ι νομοι titionem ex aequo faciant, viribis er ipsos interima QMtit ά,δ ri , ώ νικα. ς- δω- se bellis ae praetiis implicari. Plutarchus cum κ ον, ω -ci Lγώ τυ vix D S ά ζω. ερο Pyrrhi recitasset dictum , regnum se ei liberumlγω, χαρ, ι. Sunt sua viros bonos quaerim in suorum relinquere cui acutis limus futurus esseti ui jura , nec ira se anda victoria est , ui non gladius, dicit hoc nihil aliud esse quam qnod in fugiatin utilitas ex pravis impιisque actionibus 1 cenistis posuit Euripides. Iproveniens. C, κτῶ σ1δήρω a LMα--δa. Fuintiae conscientiaJ Bene apud Appianum in sanguinante dimidiam ferro domum. Pompeius: θαρρειν δε md N Fou aάτω

tibi inter se jus non prastant, Cr in semina, utilin Africam , ubi hoc inter caetera r m Aserio, Mes inire ipsos periit. iam in se μή id I δεκαοῦ. - eo ιν , MEA Graviso eos accusat Aristoteles J Et Plutar-lmam fortituri daturis non es nis j itiam ha

et .-δ. ἀς άHve κτη α αν me laia, Mura. ω4lvim aequiparat; is, ut credibiti est , tilli eatisse , 3ιαλις' αν δηλώσειν, οι --ἡδέα iniciens , .LAt debitum utrisque praelii exitum καλὰ νομssem, mἰ-ουμφιρι,5 δίκαια. Quodiquod dictum eventus mox admirabilis compro ipsos inter se in eis lia juria attinet, plurim ibat. sic & apud eundem scriptorem ad Gotetur te utunt. ; stratis vero snt adversus alios,lthos Totitis: ου, ἐςis, care . t. ν άλκῶνGmvitia aciferri posmi eo pertinentia, breviter au-lβιαούιον eis ατ άγα- ἀδοκιμῶν, em rem rem exposuerit, diserit eis honem via aών βίο, ἐκαρο ἡ I mλεμου Muet, sitetis τυχη. Fie-γi qua suavia sint, Julia qua utilia. ri nequit, nequit inquam , , ωι-tiolen- Qtii militiari fortis ini j itiam anteposuis Jltia GV injussisa utuntur , decus pugnando pa- Agesilaus cum Persarum regem magnum audi- riant, proni vita evique est , iis altinieret appellari, quomodo , inctuit, major me est: belli fortuna. Mox capta jam Roma alteram h nisi si justior 8 Est hoc apud Plutarchum. bet orationem Totius, pertinentem eodem. Sed φιλ ,hώM J Optime M. Antoninus: -- Agathias vero libro II: ἀδούα με-λῶ ά -

ην ους πιλλει - ., ά άcλαζει, εὶ initis. Probat id alibi Darii, Xerxis, & Athe- ιαRον--πος πανηαι ιι,hωorae, a ritensum in Silicia illustribus exemplis. Vide si Q άλογή -υπικοι, tau m,iae mei,' δώ-ουηllibet & Crispini orationem ad Aquile'nses apud λογκώ γ, cto τλη δὲ ν m me Quir. Herodianum viri. Apud Thucydidem librotione ducitur , innocentiam in cives seriat, imo via, Lacessiemonii clades ad s1lum & alibi a Q in peregrinos in homines quo=is, quislo M lceptas suae culpae acceptas serunt, quod judicium tione praelians, tanto divinior. provocati accipere recusassent. Sed cum postea Minois J De quo versus in veteris poetae: Athenienses multis ditis improbis sicinoribus x πών δερο in βαρυ, sese, Luc a M ljudicium defugissent, spes inde meliorum se

νας. cessuum ad Laceda monios rediit.

Insita cuncta j o Asinois pressa gemebas. Omnia arma interuiserentJ Tertullianus de vide hae de re serillum adversus Julianum Ii- Resurrectione carnis: Glassius bene de belio rembro v I. entes o- metior homicidia.

408쪽

ή ANNOTATA AUT H. AD PRO LEGO M.

σῖμ μὴ Matthisi J Adde his Johannem Midiscuntur. Vide si vacat hac super re eundem Carthagena editum Romae anno cla I, cxx. Augustinum de Platonicis , quos paucis muta-R-ibus pariter in doctis patent J Idem Eu-itis ait Christianos esse epistola Lui. de de vera ripides Andromacham Hermione dicenti: religione capite III, & conscisonum libro vi I,

Non barbarorum more in urbe hac vivitur. Et ciminani veteres J Late hoc persequitur respondentem facit: Lactantius libro vi. Institutionum , capitibus Κα- - - ώiwν ἔχι xv, xv I, xv I I. Cassodorus i non asseritin Quae turpia illis, his quoque hauι culpa va- movera, sed secundum eos moveri utile vel no-

Cant. Hum.

Testimoniis Philosophorum 4 Quid ni, cum i In quibusdam modum seprendum dictat, in Alexander Severus Ciceronis de Republica&OR quibusdam ad ima incitat J Agathias libro v. eiis libros perpetuo lectitarit λ in Oratione Belisarii, των τῆς ψυχῆς νωνημά meritatem sipasam pre 'guus J Verba sunt)- , --ἔσα mcχύ-m καθ ήδε εχειν ν

Lactantii Inititutionum v I. cap. s. Justinus Α- κροωφνες 'ν ἀιρε πν Q καθηγν, τουτων ωαλῶς νὴ pologetico priore: in ἔπι α ρτυα io m misia δἰ πι απιον. οὰ δε μέ no νῶ τοῦς προς - έα Φωνν διδάγμα, ἔ Xει , - Οm Gin. ες -- ποπις Q ivs συες, πιπι ου--κων Ην ον, - σμοια. ωσκre D. τα τῶν Ο,ων Στωiκων ri Gu οἰή ἐς ο ν εχουσ1 τη συμφερον. - λ ων Φρο, ιν minῖκῶν συγD'Φia . εκαςω γάρ mς τὸ μέ- ἀμιγι άγα τὸν ἡ ἀ θLmν ά min: - α φρα Ba M ζ σπερμαχκου λόγου si αγγενὲς ὀρων καλῶς ἐ- αν. ποῦ δὲ οργῆς - da δρο Do ωκλεὶς, Ψο δὲ 2 r φιod plane aliena sint Platoms k-ἐρ εαον φυκτον ὀ άMMDορον. Ex animi mo- dogmata a Christi dogmatibus, hedpι od nec pla- titas illi omnino simpliciterque arripiendi in φιι ., ne conveniant , ut nec aliorum dogmata, putastas id quod officio convenit elitique dignum est. Stoicorum , poetarum , in historiae scriptorum. paerum rePeritur atque sincerum. At quibus a Eorum enim quisque ab insita ratione id quod ea cidit, ut in ιn matum vergant atque declinent, consentaneum est , ex parte videns eatenus recte his non omnimode utendum , sed quatenus On- dixit. Tertulliano, Seneca saepe noster. sed ,lducunt. Prudentia, bonum est merum Crino ut idem nos monet; nulli hominum universitas ruptum, quod nemo negaverit. In ira id quo spiritualium documentorum competebat, nisi in t actuosum, laudabile; quod modum excedit, via Christum. Augustinus epistola cci I : Mores standum ac damnum auferens.

illi quos Cicero philosophique alii commendant, i Hebraei scriptores J Ita sentit Cassianus Instruis recisis toto orbe crescentibia docentur atque tutione divinariun Scripturarum.

409쪽

ANNOTATA AUT HORIS

In opus suum de

JURE BELLI

I S.

On actio, sed tu, J Philoti. de legibus specialibus:

seti existimaritur, qui jam navati aut terrori pratia certans, pro talibus habenui cr qui machinas a ovent portubus avi mansin, etiam nondum renam incipiunt. Servius ad illud primae AEneicios: e LIIo major in inmis. Allum creansilium habet . arma tantum inam. . os t. Idem ad vi II r Bellum est tempus omne,

quo vel praeparatur aliqμid pugna necessaritim, telquo pugna geritin. Pratium autem dicitiar, eos his ipse bellorum Grea enim es societas no amore er custoria partium non potest J Seneca idem epistolax Lvir I r Haeseimas diligenter in sancte colenda si , quae nos omnes omnibus miscet, o judia eat aliquia esse commune jus oneris hamani. Videri potest hac de re Chrysostomus I C r. x I, I. Alia o fine inqualitaιe J Ut in Gramma ticis alia constructio convenientiae , alia regiminis. Deum homines ' De hac societate vide Phi- Ionem in semis, Nωε. Habet & Plutarchus surdam in Numa. Quis liberias dicitur J Quam propterea facultatis nomine Optime desiniunt Romani Iuri consulti. Dominium J Itis pro Dominis. Scholiastes ad Horatium. 1 In res singulorum majus est dominium regis JPhilo Q θργαι. - ψώ

tiosa alia apud stultos c odiantur, eorum quis regnant magis sum quam possidentium. Plinius Panentico: cujus est quicquid est omnium , tan-ιum ipse quantum omnes talent. Et mox : E quid Caesae non sum rideat ' Adde Sarisberiensem in Policratico lib. v, c. I. Asis, J Ciecto de Oisciis et i Sed si ramen-l tis quaedam CV comparatio fat, quibus plurimum i traluendum ossis , , principes sunt, patria, in parentes , quorum beneficiis madiime obtigati s mus; proximi liberi, totaque domus, qua spectat in nos solos, neque aliis ullum potes habere perfugium; .einceps bene convenientes propinqui, Pliasitim etiam eo vinis plerumque fortuna est rquamobrem neces iis rasidia vita des ιν iis

maarme , qtios ante dixi. vita autem GA que communis , consilia , sermones , cohortationes, consolationes , interuum etiam objurgationes in amιestiis vigent maxime. vide quae infra direntur libro Ir, capite vi I. g. I x. & x. seneca de

Benesciis libro iv, c. II. ubi de testanientis agit: Quaerimus dignis mos , quibus nostra re damus. ipsum loeum vide. Adde Aumstinum de Doctrina Christiana lib. I, cap. xxv D I, di xx I x. Nomen habet proportionis 4 Habitudinis comparationem vocat Cassiodorus. Est hujus proportionis , qua Justitia attributrix uti solet, non incommoda apud Homerum descriptior ειελῶ a ij M, LM ,-δε χώρου

Proanti disias hie pristantia, vilia viti. Utra possession j ij j Vide eundem Xen

phontem inulavi secundo. Huc spectat lex per Mosem data: non misereberis in judicio pauperis. Exodi xxi II, 3. Levit. xxx, I 3. Oportet enim, ut Philo ait, - π-γματα ἄφελκυ ms των δι- καθ - φα,- - , res abbahree a largat rum respectu.

Tertia juras rin casio qua idem valet quod ita ' Hoc sensu dies it Horatius r

410쪽

im extumem Ajusti fate re necesseest. Et alibi

tertiam periιnet J Exemplum sit in Zaleuci lege, poenam irrogante ei qui contra Medici praee pium vinum bibisset. niSI J Sic Maimonides libro 1 I,

ductoris dubitantium cap. Xxv I. yus naturala est di Litum regia rationis 4 Philo libro, omnem virum bonum esse liberum. No δὲ ἐς ο ο γι λιγω, itare etου

mentiri nescia et recta ratio , qua lex, non ab hoc aut ilio mortali morialis, non in Hariis aut eoLmnis exanimis exanima , sia corrumpi nesciis , quippe ab immortali natura insculpta in immortali intelle . Tertullianus de corona militis i siti res igitur Dei Iegem, habens com-mcinem istam in pi,Mico mtinui, in naturalistis tabesis. M. Antonius lib. II. λογικώ,

tis ac reipublicis ommiam antiquismis. Adde Ciceronis locum de Republica III, quem adducit Lactantius vi, 8. Praeclara sunt quae in hanc rem habet Chrysostomus x II, & x III, de statuis. Nec spernenda quae Thomas Secunda Secundae Lui I, 2. N Scotus III, dist. 37.

Furtum naturali jure prohilitum J Julianus, . - post illum de Deo agnoscendo & colendo) ἰεροι φυλ ω θῶ , ὀ τω, α

alienιs ablinerijubet, neque vreo aut verbo, aut facto; aut arcanas animi custasionibus coκtra iris,is. Cicero de Offciis 1 i. ex Chrysippo: In vita μι quemque petere quodpertineat adustim, non antrum est: interi surripere, jus non est. 'Α, h. attin δ' ἐδωι. a.din J Juvenalis Satyra xv - veneralitistiGrtiti ingeniam divinorumque capaces, Atque exercendis capiendφque artibus apri, Sensum e caelesti ventissum trammtis ince,Cujus egent prona in terram spestantia. Motidi Principio india i communes Coditor Atis

Tarutum iam mas , nobis animum quoque, tuus ut nos

Si quis in parentes injurius Digra J Exemplumi idein Chamo, Gen. x, et r. ubi poena sequitur.

AUT HORIS

mρεάθ--γνόμε)α κέν ω A, , Natura id habemus, is indignatis-nem noscam conjungamus cum iis qui male traiat risum. illico enim injuri u homini infinsifumus, etiamsi ad ues uulia p.tra iustiae perti uir. Scholiatas ad Horatium Satyra iri, lib isnsus aliter indignatur in animus cum sed L. homιc,rium Dd7tim, aliter cum furarim. Si quando brutis animantibus justria irini tur J Divinationem quandam Iustitiae in elepham iis notat Plinius lib. v III, cap. v. Idem ii ro x narrat, aspidem filisse quae suum ipsa catulum necaret, quod is catulus hospitis filium interemisset. Ex quadam in ipsis umbra ratianis atque ν γ ijJ Seneca de ira libro v. cap. II I. se as ira carere dixit, sed pro ira habere impetum. ALutaanimalia, ait, humanis affectibus e rent: --bent autem Dites istis quosaeιm impulsus. Sic in bestiis non esse κακιαν sed ἰ-εἰ-rion vitia sed vitiorum simulacra dixit Origenci contra Celsum. ως αν θυμῆά λεο,m, velut irasci leonem : Peripatetici apud Porphyrium de non

esu animantium tertio.

TA Mινη-m sec)J Aristotcles Nicom. δοκῶ τῆτη πια Cα - , ο δάνα ρων ωτltis τώ mm si inis mάττυι rvι Ouod omnibus ita videtur, id ita esse dicimus, qui ro ne sdem velit tollere , ni bio ipse creta lista vicet. Seneca r In tanta judiciorum diverguate referendam bene merentibus erat iam omnes uno tibi, quod sunt, ore affirmabunt. Quintilianus, Consuetudinem sermonis vocabo consensum erudi torum, sicut vivendi, consensum bonorum Io-

του 8 Mιναν άν, i cμονιν rua ιν μου Fάνθρωπον βίον. Moribus gens nulla est quae DF dem tota utatur, sepe oppidati discrepatur pia ramum. At jus ipsi m omnιbus aequatiter hom nibus expedit, tam barbaris utile quam Graecis cujus quidem rationem habentes mammam , quae apud nos sunt leges, faciunt nos, eas pure ado firmemus, cunctis nominibus benevolos inam

eos. Talia sum quae exigi a legibus par est. Ne que illas aversari a se alienas arbitrari debentalis, in eo quod institutis differunt, sed id potius spectandum an ad virtutemγc probisatem sint ac

commodata. Hoc hoc enim ad oemnes communi

ter pertinet , sorumque per se sumit ad tutandam

Dominum vitam. Fertullianus praescriptione ad versus haereticos: Quod apud multos anum iudi

SEARCH

MENU NAVIGATION