장음표시 사용
101쪽
Sirnificas se Brund sum venisse: cum Fabio, Appii tigato lacutum esse: antequam ab rbe dis ederet,Uhil a Senasu decretum Sulpicio Consule repugnante, visuis, Bibuliq; legionibus in Baba supplementum Icrariretur. Petit idem, quod in proxim4 Epistola,ut Appius in tret uenda Prouincia commodet sibi quamma ime potem,
praecipue, ne numerum mHtum imminuat.
CICERO PROCOS. S. D. AR' ' . PvLCRO. IMP. 3D x I. Kal.Iun. Brundisium cum venissem, Q. Fabius,l A legatus tuus mihi praesto fuit, eaque me ex tuis mandatis monuit, quae non modo mihi ad quem pertinebant , sed uniuerso Senatui venerant in mentem, praeu-dio firmiori opus esse ad istam Prouinciam, censebant enim omnes fere, ut in Italia supplempntum dibuli legionibus scriberetur. Id cum Sulpicins Conlut palsurum te negaret, multa nos quidem questi sumus. sed talus consensus Senatus fui ut mature proficisceremur; Darendum ut suerit: itaque fecimus. Nunc, quod a teΡhetii litteris ijs, Quas Romae tabellariis tuis dedi, Velim ti-h curae sit, quae successori coniunctissimo, & amicissimo commodare potest is, qui Prouinciam tradit; ut ea, pro nostra constantissima voluntate, cura, ac diligntia tua complectare; Vt omnes intelligant, nec me beneuolentiori, cuiquam succedere, nec .le amiciori potuisse Proin Dinciam tradere. Ex iis litteris, quarum exemplum ad me misisti , quas in Senatu recitari voluisti, sic intellex ram, per multos a te milites ege dimissos: sedi mihi F hius idem demonstrauit, id te cogitasse facere sed , cuna ipse a te discederet, integrum militum numerum-: id si ita est, pergratum mihi seceris, si istas exiguas copias,
quas habuisti, quam mmimum imininueris; qua ' re
102쪽
s.ci quae sim sunt, ad te missa esse arbitroζ.jEquidem pro eo, quanti te facio, quidquid seceris. approb bo; sed te quoque confido ea esse facturum, quae miluintelliges maxime esse accommodata. Ego C. Pontinium legatum meum, Brundisii expectabam: eumq; ante Kalaun.Brim disium venturum arbitror: qui cum venerit et primum nauigandi nobis facultas data erit, eo utemur. Vale.
a pectari a se scribιt L. Clodium cum 'datis Iuumstudium, atq; o cium in omnibus rebra princetur. causas, quibus ad eum diligendum ad sa Ar. ,, comm - morat. Negotiale principiam, reliquominor acta.
CHRO IMP. : r ΡRidie Non.Iun. cum essem Brundisij, litteras tuas ac cepi: quibus erat scriptum, te L. Clodio mandatis quae illuni mecum loqui velles. Eum sene expectabam , sui ea,quae a te afferret,quam primum cognoscerem. Meustudium erga te , & ossicium , tametsi multis iam rebus spero tibi esse cognitum: tamen in i, maxime declarabo quibus plurimum significare potuero: tuam mihi existima tionem , & dignitatem carissimam esse. Mihi , &bius Virgilianus,& C. Flac. L.F.& diligentissime M.Oct uius Cn.F. demonstrauit , me a te plurimi fieri, quod em- 'met multis argumentis iam antea iudicatam; maximequo aio libro augulari,quem,ad me amantissime scriptum,si uissimum misisti. Mea in te omnia summa necessitudinis ossicia constabunt. nam cum te ipsum,ex quo tempore tu me diligere coepisti ..quotidie pluris seci tum accesserunt etiam coniunctiones,necessariorum tuorum .. Duos enim iuuarum aetatum plurimi facio, .Pompeium,siliet tuae is, cerum,& M.Brutum, generum tuum: Collegi ue coniunctio,praesertim tam honorificῆ a to approbatasion mW
103쪽
diocre vinculum milii quidem attulisse videtur , ad Volum rates nostras copulandas Sed, si Clodium conuenero,ex illius sermone ad te scribam plura: & ipse operam dabo, ut te quamprimum videam. Quod scribis, manendi tibi causam eam fuisse,ut me conuenires: id mihi,ne mentia gra vim est. Vale.
Appio grasias,quod operam dederit,ut fili quam maxime expeditam prouinciam traderet: deinde rationem
exponit irinerassus; quo certius de congressu tuere Adipius possit.
CICERO PROCOS. S.D. AP. PULCHRO IMP. s
cilius cum litteris,mandati diuis:quo quidem homi ne neminem potuisti,nec mihi amiciorem,nec ut arbitror ad ea cognoscenda, quae scire volebam , aptiorem prudentioremue mittere. ego autem,& tuas litteras legi libenter,& audiui Lucilium diligenter. Nunc quoniam,& tu ita sentis scribis enim quae de nostris officiis ego a ' te sciips Ddm,etsi ea hacunda fuerunt, tamen quoniam ex alto repetita sint , non necessaria te putasse) & re vera confirmata amicitia, & perspecti fide, commemoratio offici rum s peruacanea est; eam partem orationis praetermittam.Tibrtamen ag m,ut debeo,gratias,animaduerti enim, & didici ex tuis litteris te omnibus in rebus habuisse rationem, ut mihi coisteres; resi tueres': & praeparares quodam modo omnia,quo'mea ratiosacilior , & mlutior esise potat. Hoc tuum officium cum mihi gratissimum esse dicam, sequitur illud, ut te existimare velim, mihi magnae curae ihre,atque esw iam,primum ut ipse tu, tuique omnes, deinde etiam ut reliqui seire possint, me tibi esse amicissimum. Quod quibus adhuc non satis est perspectum, ij mihi nolle magis bo animo nos esse,quam non intelligere videntur.sed prosecto intelligent. neque enim obscuris personis , nec
paruis in caussis res agetur .sed hoc fieri melius, quam dia
104쪽
ei,aut scribi volo.Qwd itinerum tuorum radio te nonnubi am in dubitationem videtur adducere, visurus ne me sis in Prouincia ea res sic habet. Brundisi cum loquerer cum Phania liberto tuo,veni in eum sermonem,ut dicerem,me libenter ad eam partem Prouinciet primum esse veturum , quo te maxime velle arbitrarer . tunc mihi ille dixit, quod Classe te velle decedere,persore accomodatum tibi fi ad Sidam, maritimam partem Prouinciae,nanibus accessissem.
dixi,me esse facturum; itaque secissem nisi miti L. Clodius noster Corcirae dixisset.minime id esse faciendum;te Laodiceae sole ad meum aduentum, erat id inihi multo breuius, multoque commodius, cum praesertim te ita malle arbitrarer. tua ratio possea est commutata,nunc quid fieri possit, tu facillime statues. ego tibi meum consilium ex ponam. Pridie Kald. Sext. puto me Laodiceam fore: ubi Perpaucos dies, dum pecunia accipitur,quae mihi ex publica permutatione debetur, commorabor. deinde iter faciam ad exercitum; ut circiter Idus Sext. putem me ad
Iconium sore. Sed si quid nunc me fallit in scribendo, pr cui enim aberam ab te ipsa, dc locis, simul ac progredic pero, quam celerrimis, pote io, & quam creberrimis litteris ficiam, ut tibi nota sit omnis ratio dierum, atquα itinerum meorum. Oneris tibiam ponerς nec audeo qui quam, nec debeo:ses,quod tuo commodo fieri possit viri usque nolirum ma gr. i interest, prius ut te conueniam squam decedas. quam facultatem si quis casus eripuerit: mea tamen in te omnia L fficia constabunt, non secus ac ute vidissem. Tibi de nosti is ictos nihil sum ante mand turus per litteras; quam des peraro, coram. me tecum re posse. Quod a te Scaetiola petisse dicis, ut dum tu abes ses, ante aditentum meum Prouinciae p aeesset: eum ego
Ephesi vidi,fuitq; meciim familiariter triduum il:ud, quod ego Ephesi commoratur sum; nec ex eo quidquam audi ut, quod sibi a te mandatum diceret. sanὰ vellem potuiste
ι ω equi voluntati-; non enim arbitror noluisic. Vale.
105쪽
Osredit congressum Me expetitum,ab Appio Nitatum G tamen ei fore amicissimum: quaedam dit de suo itino. re, ut Appius constituat, quo loco eum conuenire possit. ι
CICERO PROCOS S. D. APPIO, PULCHRO IMP. 6
CVm meum factum cum tuo comparo, etsi non magis militi faveo in nostra amicitia tuenda ,quam tibi tamen maetb magis meo facto desector, quam tuo. Ego enim Brundisi, quaesiui ex Phania scuius mihi videbar, &fidesitatem erga te perspexisse,& nosse locum, quem apud te is teneret inquam in partem Prouinciae maxime putaret te velle ut in succedendo primum venirem . Cum ille mihi respoclis nihil me tibi gratius facere posse,quam sit ad Sidam nauigassem: etsi minus dignitatis habe t ille adii
riis,& ad multas res mihi minus erat aptus; tamen me ἰαdixi esse facturum. Idem ego; cum L. Clodium Corcyrae conuenissem, hominem ita tibi coniunctum,ut mihi,cum illo cum loquerer , tecum loqui viderer : dixi ei , me ita fa-Aurum esse, ut in eam partem,quam Phania rogasset,prismum venirem.Tunc mihi ille cum gratias egisset, magnopere a me petiuit,ut Laodiceam protinus irem:te in prima Prouincia velle esse, ut quamprimum decederes:quin nisi ego successorestem,quem tu cuperes videre, te anteaAM tibi iii essum esset, caecessurum fuisse. quod quidem erat consentaneum. cum ijs litteris,quas egoRome acceperam:
ex quibus per exisse mihi videbar, quam sestinares dece dere. Res vidi Clodio, me ita esse is sturum: ac multo inuidem si nisus, quam si illud esset iaciendum, quod -omiseram Phaniae. Itaque , dc consilium mutaui, & ad te statim mea manu scriptas litteras misi; quas quidem ex tuis intellexi titismature ad recise perlatas. Hoc ego meo secto valde delectori nihil enim potuit fieri amantius.con-
106쪽
sidera nune vicIssim tuum. Non in 'd IMnbi, stati . mequet primunx videre posses; sed eo discessisti, quo ego te ne persequi quidem possem triginta cliel, is 'ut tibi addecetiendum lege, ut opinor Cornesia constituti essent τvr risum laetum illis, qui,quo animo inter nos simus,igro rant,alieni hominis, ut leuisiti ne dicarii , & fugientis con agressum ; meum vero tantunctissinii, Mamicissimi esse videatur . Ac mihi tamen antequam in Proclineiam venirem redditae sunt a te litterae: quibus risite Tarsua proficisci demonstrabas ; tamen mihi non dubiam spora mei conuenicndi afferebas: cum interea , credo equidem, malevoli homines, late enim patet hoc vitium, & est in multis,) sed tamen probabilem niateriam nacti sermonis, ignari meae constantiae, conabantur alienare a te voluntatem meam: qui to sorum Tarsi agere. statuere multa , decernere, iudicare dicerent, cum posses iam suspicari tibi esse i cessum; quae ab ijs quidem fierI, Blerent, qui breui tempore sibi succedat putarent . Horum emsermone non mouebar: quin etiam, credas mihi velim si quid tu ageres,' leuari me purabam molestia: & ex annua prinincia, quae mihi longa videretur. propeiania undecim mensium prouineiam factam esse gaudebamia, si absenti mihi unius mensis labor detractus esset. Illud vere dicam ) me mouet, in tanta militum paucitate a esse tres cohortes 'uae sint plenissimae; nee me stire, via snt Molestissime autem sero, quod re, ubi visurus sim , neχio; eoque ad te tardius si ripsi, quod quotidie te ipsiam expostabam Icum interea ne litteras quidem viris acc i, quae me docerent, qMid ageres aur ubi ro visuru& essem. Itaque virum sortem, mili que in primis Probarum , An tonium praefectum euocatorum, missi ad te, cui, si tibi via deretur,cohortes traderes; ut, dum tempus anni esset id neum, aliquid negotii genere possem, in quo tuo consilio
ut me 'erarem este usurum, & amicitia nostra, & litterae tuae sederant; quod ego ne nunc quiderii desperoi se ypt quando, aut ubi te visurus sim nisi ad meter seris, m
107쪽
sispicari quidem possum. Ego,ut me tibi amictissimumst, & atqui, iniqui intelligant, curabo. de tuo in me ani mo in uis secus existimandi videris non nihi Ioui dedis
Q. id si correxeris , mihi valde gratum erit. Et ut habere rationem possis, quo loco me salua lege Cornelia , conumnias: ego in Prouinciam veni pridie Kal. Sext. iter in Ciliciam facio.per Cappadociam .castra movi ab Iconio pridie Kal.Sepr.Nilnc tu,& ex diebus,& ex ratione itineris.si putabis me esse conueniendum, constitues quo loco id commodissimὰ fieri possit,& quo die. Vale. . . .
uerelam Appii refellis: contraque ipse queritur, re exto bt υι-em contra inanem in rogantiam nobilitati : se tamen ei fore amicissimum confirmat.
CIC IMP. S.D. AP. PVLCHRO IMPER.,
ΡLuribus verbis ad te scribam,cum plus otii nactus ero, haec scripsi subito , cum Bruti pueri Laodiceae me conueniuent, & se Romam properare dixissent ε, itaque nullas hs, praeterquam ad te, & ad Brutum, dedi litteras. Lepati Appiani mihi volumen a te plenum querelae iubquissimae reddiderunt, quod eorum aedificationem litteris meis impedissem.Eadem epistola petebas,ut eos quam primum ρ, ne in hiemem inciderent, ad facultatem aedificandi liberarem ; & simul peracute querebare, quod e tributa exigere vetarem prius, quam ego, re cognita,per mississem ; genus enim quoddam fuisse immdiendi, cum m cognoscere non possem , nisi cum ad hiemem me ex Cilicia repepissem. Ad omnia accipe, dc cognosce aequitatem expostulationis tuae. Primum, cum ad me aditum esset ab iis, qui dicerent a se intolerabilia tributa exi a quid habuit iniquitatis, me scribere ne sacerent an ., quam ego rem,caussamque Ugnosceremr Non pote meredin ante hiemem ; sic enim scribis: Quasi vero ad c
108쪽
Tatii longe, iniquist quid ὶ cum dabas i, litteras, pel
quas mecum agebas, ne eos impedirem, quo minus ante hiemem aedificarent ρ non eos ad me venturos arbitrab
re t Tametsi id quidem fecerunt ridicule: quas enim litteras afferebant, ut opus aestate facerriossent; eas mihi post brumam reddiderunt . Sed scim & multo plures es.se, qui de tributis recusent, quam qui exigi velint ; & mi tamen, quod te velle existimem , esse facturum. De AP planis hactenus. A Pusania, Lentuli liberto, accenso meo, audiui, cum diceret, te secum esse questum, quod tibi o uiam non proclijssem. Scilicet contempsi ter nec potest fieri me quidquam seperbius. Cum puer tuus ad me sciscunda sere vigilia venisset; isque te ante lucem Iconium mihi venturum nunciasset; incertumque utra via, cum es,ent duae, alteia Varronem, tuum familiarissimum, altera Leptam, praesectum fabrum meum, tibi obuiania misi mandaui utrique eorum, ut ante ad me excurrerent, ut tibi obuiam prodire possein currens Lepta venit, mutaque nunclauit, te i in castra piaetergrcssum esse, con- ωstim Iconium veni. caetera iam tibi no sunt. An ego tibi obuiam non prodiretur primum, Appio Claudio3deinde Imperatorii deinde, more maiorum i deinde, quod caput est, amico praesertim cum in isto genere multo eistiam ambitiosius facere soleam , quam honos motas, fle dignitas postulet. Sed haec hactenus. Illud idem Pausania dicebat te dixisse. Quidni Appius Lentulo, Lentulus Appici processit obuiam ; Cicero Appio noluir r Quaeso, etiamne
tu has ineptias, homo mea sententia, summa paudentiata, multa etiam doctrina, pluriino rerum via, addo urbanita tem, quae est virtus, ut Stoici rectissimE putant; ullam Apopietatem , aut Lentulitatem valere apud me plus, quam ornamenta virtutis, existimas t Cum ea consecutus nondum eram, quae sunt hominum opinionibus amplissima :tamen ista vestra nomina nunquam sum admiratust viros eos, qui ea vobis reliquissent, magnos arbitrabat . Postea
109쪽
nihil neque ad honorem, neque ad gloriam acquirendam putarem .superiorem quidem nunquam, sed parem vobis me speraui esse laetum. Nec mehereule aliter vidi existi niare vel Cn.Pompeium,quem omnibus,qui unquam fumrunt, vel P. Lenturim,quem mihi ipsi antepono. Tu si alia ter existimas ; nihil errabis, si paullo diligentius, ut, quid sit ευγένεια, quid sit nobilitas , intellig γ Athenodorus, Sanconis filius, quid de his rebus dicat, attenderis . Sed ut ad rem redeam; me tibi non amicum modo, verum Cistiam amicissimu existimes velim, 'profecto omnibus meis ossici, emcaciam, ut ita esse vere possis iudieare. Tu autesi id agis, ut minus mea caussa, dum ego absum, debere videaris, quam ego tua laborarim; libero te ista cura . Si autem natura es illud non perficies,quomlaus tua caussa veliin, assequere, ut quam in partem accupias , minus laborem. Haec ad te stripsi liberius,fretus commentia ossicii mei, beneuolentiaeque,quam a me certo tuo dicto iusceptam, quoad tu vcies conservabo. Vale.
Refellit obiecerat; probat quesi quidfecerit, q-d pira imque fallum, iisque deformandi consitio,
snterpretaretur ; ipsumque Appium aut imprudente wficatiqui sermonibui non proborum boam mi cres risue aut nimis astutum, qMι ea, qua ipsi mentem, veniat Hiis attribuat . initiatias, quoiat scripserat .Higent sis reisua νrbanis ine- omn a Ciceronis mandata cur dgarum promiserint', inqkubus id praecipue rogas, ve sis prouinciarorogetur addicdesuia rebu/,de ιδιπσε num vesa item de Paralis, set Uuisse. Me N. uipeta , defuis dae tota Rep. creberrimaaburr u pinc t. i
Tsi,spitiatum ex litteris tuis intelligere potui; videbaa te hanc Epistolam, cum ad Urbem esses, esse
110쪽
rum, refrigerato iam leuissimo sermone hominu prorii incialium I tamen, cum tu in multis verbis ad me de improhortim oratione scripsisses, faciendum mihi putaui, ut tuis litteris breui responderem . Sed prima duo capita epistolae tuae tacita mihi quodam modo relinquenda sitnt: nihil e-iaim habent,quod definitum sit, aut certum nisi me vultu, taciturnitate significasse, tibi non esse amicum: idque pro
tribunali, cum aliquid ageretur, & nonnullis in conuiuijs intelligi potuisse. Hoc totum nihil esse, possum intelligere ; sed cum sit nihil, nec quid dicatur quidem intelligo. Iulud quidem scio, meos multos, & illustres,& ex saperiore, de ex aequo loco sermones habitos cum tua suma laude, cu magna significatione nostrae familiaritatis; ad te vere potuisse deserri. Nam, quod ad legatos attinet, quid a me fieri potuit aut elegatius, aut iustius,quam ut sumptus egetissimarum csuitatum minuerem sine ulla imminutione dignitatis tuae, praesertim ipsis ciuitatibus postulantibus nani mihi totum genus legationum, tuo nomine proficiscentium, notum non erat. Apameae cum essem, multarum ciuitatum principes ad me detulerunt, siumptus decerni legatis nimis magnos cum soluendo ciuitates nota essent. Hic ego multa fimul cogitaui. primum, te, hominem non solum sapientem', verum etiam , ut nunc loquimur, Vrbanum, non arbitrabar genere isto legationum desectari. Idque me arbitror Synnadis pro . tribunali multis verbis disputauisse: primum Appiuta Clodium Senatui, populoque: Rom. non Myndensium testimonio, in ea enim ciuitate mentio facta est) sed sua , sponte esse laudatum: deinde, me ista vidisse accidere multis, ut eorum caussa legationes Romam venirent; sed his legationibus non meminisse ullum tempus laudandi, aut locum dari: studia mihi eorum placere, quod in t bene 'erito grati estant: consilium totum videri minime necessarium si autem vellent declarare in eo ossiciunia suam, laudaturum me, si quis suo sumptu esset
officio; concessurunt si legirimo, non permissurum, si infini.