M. Tullii Ciceronis Epistolæ familiares cum auctoris vita a Paullo Manutio edita. ... Maiore, quam hactenus diligenter castigatæ

발행: 1660년

분량: 523페이지

출처: archive.org

분류: 로마

121쪽

caeeum. Mista est epistoia moralis,ubi irata aer, ct horiratur negotialis ubi de te bau de auguralibus iaris, da Tatio, de Diteris,

CICERO IMP. S. D. AP. PVLCHRO, UT SPERO, CENSOR i. D

CVm essem in castris, ad fluuium Pyramum, redditae mihi sunt uno tempore a te epistolae duae, qua ad me eruilius Tarso miserat. Earum in altera dies erat adscripta Nonarum Aprilium ; in altera, quae miurecentior videbatur, dies non erat. Respondebo igitur superiori prius: in qua scribis ad me de absolutione M testatis. De qua etsi permultum ante certior factus eram litteris, nuncijs, fama denique ipsa: nihil enim stili clarius: non quo quisquam aliter putasset; sed nihil de insu nibus ad laudem viris obscure nunciari solet tamen eam illa laetiora secerunt mihi tuae litterae: non sblum, quia planius loquebantur, & uberius, quam vulgi se mo ; sed etiam, quia magis tibi videbar gratulari cu de te ex te ipso audiebam. Complexus situr sum cogutatione te absentem: epistolam vero osculatus, etiam ipse mihi gratulatus sum. Quae enim a cuncto populo Senatu, a Iudicibus ingenio, industriae, virtuti tribuuntur; quia mihi ipse assentor krtasse, cum ea esse in me fingo: mihi quoque ipsi tribui puto nec tam gloriosum exitum tui iudicij extitisse, sed tam prauam inimicQrum tuorum mentem fuisse mirabar. De ambitu vero quid interest, inquies, an de male te ad rem nihil alterum enim non attigisti alteram auxisti. veruntamen es M testas, ut Sulla voluit, ne in quemvis impune declam re liceret. Ambitus vero ita apertam vim habet, Ut aut aecusetur improbe, aut defendatur. qui enim facta, aut non facta largitio ignorari potestituorum autem hon rum cursiis cui suspectus unquam stat λ me miserum, qui non affuerim: quos ego risus excitassem Sed de

122쪽

AD APPIUM. IN

Maiestatis Iudἰcio duo mihi illa ex tuli litteris iucundis

sima hierunt: unum,quod te ab ipsa Rep. lesensum scribis ε, quae quidem etiam in summa bonorum, & forcium ciuium coi ita tueri tales viros deberet nuc Vero eo Nagis, quod ala penuria est in omni vel honoris, vel statis gradu, ut tam orba ciuitas tales tutores coplecti debeat: alterum, quod Pompeii, & Bruti fidem beneuolentiamque mirifice laudas. Laetor 'irtute, & ossicio cum tuorix necessariorum, meorum amicissimorum;tum maxime, altςrius omnium saeculorum,& gentiu principis,alterius tali pridem iuuentutis; celeriter, ut spero,ciuitatis. mercenarijs testibus a suis ciuitatibus notandis, nisi iam a uid factum est per Flaccum, fiet a me, cum per Asia decedam. Nunc ad alteram epistorim Venio. , Quod ad me,qua si formam communium temporum,& totius Reip. misisti expressam ; prudentia litterarui tuarum valde est mihi grata video enim de pericula leuiora, quam timebam, dc maiora praesidia: siquidem, ut scribis: omnes vires ciuitatis se ad Pompeij ductum applicauerunt: tuumque simul promptum animum,& alacrem perspexi ad defendendam Remp. mirificamq; cepi voluptatem ex hac tua diligetia; quod in summis tuis occupationibus mihi tamen Reip. statum per te notum esse voluist i. Nam augurales libros ad commune utriusque nostriun otium serua, ego enim a tC, cum tua prΟ-mii in per litteras flagitabam, ad urbem re otiosissimum esse arbitrabar r nunc tamen, ut ipse polliceris, pro auguralibus libris orationes tuas cotectas omnes expecta. Tullius cui mandata ad me dederas non conuenerat me: nec erat iam quisquam mecum tuorum, pieter omnes meos,Qui sunt omnes tui. Stomi ch Isiores aleas

litteras, quas dicas esse, non truelliso. bis ad te scripsi, me purgans diliSenter, leuiter accusans in eo, quod de me cito credidisses. quod genus querelae mihi quidein videbatur esse amicir sin tibi displicet, non utar eo post hac. sed si, ut scribis, eae litterae non fuerunt disertae,

scit

123쪽

scito meas non fuisse. Vt enim Aristarchus Homerῖ vetissum negat, quem non probati sic tu, slibet enim mihi iocari) quod desertum non erit, ne putaris meum. V le , & in Censura , si iam es Censor, ut 1pero: de pro uo multum cogitato tuo.

ARGUMENTVM . . . Gratulatur Appio de assolutione ambitus; excusat sidia misptias,quam accusator Appii Dolabella uxorem duxerat: seq. ast ea causa diligentiorem ad beneuolentiam decim randam essefactum.

CICERO IMP. S. D. PVLCH. D

GRatulabor tibi prius sita enim rerum ordo postulat in deinde ad me conuertar. Ego Vcro vehe menter gratulor de iudicio ambitus: neq; id, quod nemini dubium fuit, absolutum te esse ; sed illud quo1quo melior ciuis,quo vir clarior,quo fortior amicus es,qu .que plura virtutis industriae ornameta in te sunt; eo mirandum est magis, nullam ne in tabellae quidem latebra fuisse absconditam malevoletiam quae te impugnare auderet. non horum temporum, non horum homianum tque morum negotium . nihil iamsum pridem admiratus magis. De me autem suscipe paulisper meas partes, & eum te esse finge, qui ego sum. si facile inueneris, quod dicas noli ignoscere haesitationi meae. EUvero velim mihi, Tulliaeque meae, sicut tu amicissime ,& suauissime optas, prospere euenire ea, quae me in sciente facta sunt a meis: sed ita cecidisse, ut agerentur eo tepore, spero Omnino cum aliqua felicitate, & opto ;verumtamen plus me in hac spe tua sapientia, & hum nitas consolatur, quam opportunitas temporis. Itaque, quemadmodum expediam exitum huius institutae ora tioniS, nonri eperio. neq; enim tristius dicere quidquam debeo ea des quam tu ipse hominibus optimis pros

124쪽

queris: neque non me tamen mordet aliquid. In quo unum non vereor, ne tu parum perspicias . ea quae ge- ita sunt, ab alijs esse gesta: quibus cgo ira mandaram,ut, cum tam longe abfuturus essem, ad me ne referret;age-Ient quod probassent. In hoc autem mihi illud occurrit: qui tu igitur,si affuissest rem probassem. de tempore nihil, te inuito, nihil sine consilio egissem tuo. Vides sud re me iamdudum laborantem, quo modo ea tuear, quς mihi tuenda simi,& te non offenda. letia me igitur hoc onere : Hunquam enim mihi videor tractasse caussam dissiciliorem. Sed tamen sic habeto: nisi iam tunc omnia negotia cum silmma tua dignitate diligentissime conseiscissem : tametsi nihiI videbatur ad meum erga te pristianum studium addi posse; tamen,hac mihi assinitate renuociata,non maiore,equidem studi sed acrius,apertius,significantius dignitatem tua defendissem. Decedenti misi, dc iam imperio annuo terminato ante die II I. Non. Sext. curia ad Sidam naui accederem,& me cum Se uilius eisset,litteret a meis sunt redditς, dixi statim Seruialto, etenim videbatur esse commotus ut omnia a m maiora cxpectaret. Quid multa beneuoletior tibi,quam

sui, nihilo sum factus ; diligentior quidem ad declarandam beneuolentiam multo. nam ut vetus nostra simul ras antea stimulabat me,ut cauerem,ne cui suspicionem sitae reconciliatae gratiae darem; sic assintras nouain curam mihi affert cauendi, ne quid de stimmo meo Crga re amore detractum esse videatur. Vale.

Appiogratias, quod unuationemsis decernendans

sudiose curauerit. gratulationem autem diuidit in qua tmrpartes, in officiasua, quibus meritu e Useos en dit, vi Appius in rasmiis parem opera, beneuolentiamq. nauaret, in Anti bemnitatem , qui acceptam gratiam

. quasi eum fenore reddiderit : in eiusdem laudem, quia ea stadia, qua a tabbμι ι rir proficiscantur , virtuti tam

125쪽

EPIST. LIB. m.

rum tribuistita sint, ideoque rebus omnibus anteponem

da et ideantur: in remuneranssi voluntatem , flue possit , in Dublicis rebus, siue in privatis gratum animvm Mena ere. abs luso gratulationis ostio, Paaca si biungit de dolore suo ex inimicitiis Aydri, er Dolabe : se tamen eo r reconciliandi curam suscepisse, nihilque de suo pristiano in Appiumstudio ob nouam Dolabellae innitatem δε- tractum esse confirmat. Pol emo loco, epistoia breuirmiem cum Appis laude excusat.

CICERO IMP. S. D. AP. PVLCHRO. I 3OVasi diuinarem, tali ua officio fore mihi aliquado

expectandum studium tuum: sic, cum de tuis rebus gessit agebatur, inseruiebam honori tuo. Dicam tamen Vere: plus quam acceperas, reddidisti. quis enim ad inenon perscripsit, te non solum auctoritate olationis, sententia tua, quibus ego a tali viro contentus era, sed etiaopera, conlilio, domum veniendo, conueniendis meis,

nullum onus ossicit cuiquam reliquum fecisse; haec mihi ampliora multo sunt, quam illa ipsa, propter que hqc laborantum lNSIGNIA enim virtutis multi etiam sine virtute assecuti sunt: talium virorum lata studia assequi sola virtus potest. Itaq;mihi propono fructum amicitiae nostrae ipsam amicitiam: qua nihil est uberius,praesertim in ijs itudiis, quibus uterq; nolirum det tinctus est. nam tibi me profiteor, & in Rep. s.cium, de qua idem sentimus; Ac in quotidiana vita coniunctum cum ijs artibus, studiisque, quae colimus. Velim ita fortuna tulisset, ut . quanti ego omnes tuos facio, tanti in meos facere posses: quod tamen ipsum, nescio qua permotus animi diuinatione, non despero. sed hoc nihil ad te: nostrum est nus. Illud velim sic habeas,quod ntelliges: hac renouata, additum potius aliquid ad eum erga testudium cui nihil videbatur addi possie, qua quidqua esse detractum. Cum haec scribebam, Censorem iam te esse sperabam: eo breuior est haec epistola, & ut aduersus magistrum . morum, modesti t. Vale. 'l

126쪽

M ID CICERONIS

Epistolarum

AD SULPICIUM,

S iis patebit huius epistoia Argumentum,s hcto crat scriptam esse, cum Caes. 'put . ex Italia Pompeio , νe

iam contra Iegatos eius in uesaniam pararet, L. Lentulo , C. Marcello cos. - em Maium , quasi quenti cognoscimur e sola. Respondet Sulpicio cos reis sum petenti: in quo Iuam voluntatem eum eius usis rate consentire demostrat, sed eam ese rationem te, rum , ut remeisum e tincta res. nullum asserre pos 3m. Neratiale inguis mu-: moraisa quadam interiesta, veae Sulpicii laude , de viri que in patria udis, de ἀπιlore ex amissa reip. sistate.

M. CICERO S. D. SER. SVLPICIO. I

AIVS Trebatius, familiaris meus, ad me scripsit, te ex se quaesisis, quibus in i cis essem: molesteque serre, quod me proter valetudinem tuam, cum ad urbem accessissem, non vidisses : S hoc tempore velle mecum si propius accessissem, de ossicio utrius, que nostrum communicare. Vtinam,Serui, saluis rebus sic enim est dicendum in colloqui potuissemus hum

127쪽

tu,s: prbsecto aliqvid i opisci occidenti . eIp. t in niussCognorain enimlamabsens, te haec mala multito ante prmidentem , defensolem pacis , & in Consulatu tuo , 3c post Consulatum si isse Ego autem, cum consilium tuum probarem, & idem ipse sentirem, nihil proficiebam . sero enim venetam: solus eram; rudis esse videbar in caussa: incideram in hominum pugnandi cupidorum insanias. Nunc'quoniam nihil lain videmur

posse opitulari Reip. si quid est, in quo nobisinetipsis

consulere possimus, non ut aliquid ex pristino statu nostro retineamus , sed ut quam honestissime lugeamus; nemo est omnium, qui cum potius mihi, quam tecum,' communicandum putem. nec enim clarissimorum virorum , quorum similes esse debemus exempla; neque Actistimorum, quos semper colluisti, praecepta te fugiunt. Atque ipse antea ad te scripsissem, te frustra tria

natum, siue potius in conuentum Senatorum esse venturum ni Veritus esiam, me eius animum offenderem , qui a me ut te imitarer, petebat. Cui quiadem ego,cum ne rogare ut addessem in Senatu eadem

omnia, quae a te de pace,& de Hispaniis dicta sunt o di me esse dicturum. Rem vides , quo modo se habeat: orbem terrarum, imperils dii butis, ardere bello, Urbem sine legibus, sine iudiciis,sine tu ,sine fide, relicta direptioni, & incendiis. itaq mihi venire in mentem nihil potest, non modb quod sperem,sed ViX aam quod audeam optare. Sin autem ubi homini prudelissimo,videtur utile esse, nos colloqui; quamquam longius etia cogitabam ab Vrbe discedere, cuiustam etiam nomen imuitus audio;tamen propius accedam.Trebatio mandaui, ut si quid tu eum velles ad me mittere, ne recusaret: idq; ut facias velim: aut, si quem tuorum fidelium voles, ad me mittas: ne aut tibi exire ex urbe necesse sit, aue mihi accederet. Ego tibi tantum tribuo quantu mihi fortasse WOgo,ut exploratum habeam,quidquid nos communi

128쪽

AD SULP. ET ALIOS ARGUMENTUM.

Relicta urbe a Pompeio, occupata iam a Caesare Italia I quaesierat a Cicerone per litteras Sulpicius, quid agem dum censeret in tanta rerum omnium pertΠrbatione . Modeste Cicero respoudet cum Sulpacis laud , explicatque sententiam suam, hoc modo : sit recta quarantur, satis patere, quid agenaum sit: si utilia, non item. nam

cum rectum videretur,pro communi libertate contra C. famem arma cayere: tamen id quam expediret,obsiorum

erat: cum Caesaris causa semior Pompei esset honeshor. concludit, esse longius ab urbe dscedend=m , ιn qua manere vel turpest, si probentUr ea, quae fiunt: ves si no α, probentur, periculosum: acsibi captum iam consilium esse de itione ad Pompeium ostendit. Eodem anno.

CICERO S. D. SULPICI Ο

AD iij. Kal. Macas cum esse in Cumano,accepi tuas litteras ; quibus lectis , cognoui non satis prudenter feci sise Philotimum: qui cum abs te mandata haberet: ut scribis, de omnibus rebus, ipse ad me non venis.set, litteras tuas misisset: quas intellexi breuiores fui . se, quod eum perlaturum putasses.Sed tamen poliquam litteras tuas legi, Posthumia tua me conuenit & Seruius noster, his placuit, ut tu in Cumanum venires : quod etiam merum, ut ad is scriberem,egerunt. Quod meum consilium exquiris, id est tale, ut capere facilius ipse possim, quam alteri dare, quid enim est, quod audeam suadere tibi,homini summa auctoritate, summaq; prodentiaὶ si quid rectissimum sit, quaerimus ; perspicuum est : si quid maxime expediat ; obscurum: sin ii sumus , qui profecto esse debemus , ut nihil arbitremur expedire, nisi quod rectum honestumque sit ; non potest esse dubium, quid faciendum nobis sit. Quod existimas, meam causam coniunctam essecum tua;certe similis in utroque nostrum, cum optime sentiremtu , error fuit , nam omnia utriuique consilia ad concordian spectau runt;

129쪽

rio EPIST. LI p. IV.rtuit.qua cum pisi C sari nihil esset utilius,gratiam quo. que nos inire ab eo , defendenda pace, arbitrabamur mantum nos fefellerit, & qtiam in locum res deduci: sit, vides: neqtie solum ea perspicis, quq geruntur, quae que iam gesta sunt; sed etiam qui cursiis rerum, qui exi tus futurus sit. Ergo aut probare oportet ea, qtai fiunt aut interesse, etiam si non probes: quorum altera mi lii turpis, altera etiam periculosa ratio Videtur. Restat ut discedendum putem : in quo reliqua videtur esse delibς tio, quod consilium in discessu, quae Rica sequantur. Omnino cum miserior res nunquam accidit. tunn deliis ratio quidem dissicilior nihil enim constitu potest, Dod non incurrat in magnam aliquam dissicul. tatem . Tu, si videbitur, ita censeo facias: ut si habe iam statutum , quid tibi agendum putes, in quo non si

contu Gm consilium tuum cum meo:supersedeas hollabore itineris sin autem est,quod mecum communicare velis; ego te exξectabo, tu, quod tuo commodo fiat quamprimum velim venias, sicuti intellexi, & Seruio α Posiiuiuinae placete. Vale.

Sulpicium, Aciaua ,post victum in P mrsalia Pompeiana Caesare praepositum, constitaser in dolore, quemi ex reucaiamitate capiebar : quid autem ad tonsiandum vale primum illud, eum ostendimus, communem fortunam ebse, nec detere eum, qui praeripuis non intigatur incomι dis , praecipuo dolore angi . Alteram ese, cum in ahem malis nos bona recordamuri de cum ea, quae, τὸ tandi comminis exatii gratia, recte, acu enter acta dicta, corni sint a nobis, animo, ac mente contemptimur. m Mimandat miserias magnam habes vim sexactae vitae conscientia . Tertio locos minui ollicitxdnem ipsa perse conscientia: quanto magis , cum ad Maaccessit homimis opinio, qui nihil a nobis non necte, nihl --ι-r, aut inde re act- exis eis atque Barinis.

130쪽

ratio, a generali quodam iudicio ducta, tum es sirmior , Irad claν orum virorum exempla confugimusrideo Casarem quoque ipsum idem, quod ceteros omnes, de Sulpicio, udriare dixit. Quid, cum illud adiungimus, in eo ipso, quod, quasi malum sit, grauiter dolemus , aliquid inesse, cur dolendum omnino non sit 3 scri hoc Cicero, eum ,

ait : Quod autem a tuis abes . Leni ur etia furioti ter inrampraesertιm Philosophia, doloris acerbitas . quod ais Sulpicii cura Cicero non neglexit . quamquam hanc p artem considerate attingit: nec monendkm aperte talem. rum putat, quod esset a Frogantiae: sed cum ait, mihi uapresuasi te quoque in iisdem versatri rebus: plane indicat, quid eumfacere, tam aduersis temporibus , oporteat. ner Oreo leuis. est ex eorum, quos diligimur, probriate, ac Dirture consolatio. ergo hic laudatur Seruius adolescens, mi afflicthm patris animam grata silis mentro recrea et .

Hac, ct Amiba in ceteris epistobs obseruandar apuasi

ecliuantur, aάhibito ordine , sine quo preceptorum copia propemodum mamis est; inrtem inuentionis, ahoqui di - callimam , in promptu habebimus. Scripta es post bel- tam Aspicanum. apparet enim , Cresarem in et me cι morari, Pompeianarum partium metu liberatum . quod certe non ante bellum in Aprica gestum cossecatus est . perpetuo enim viιtoria chrsu Poperum, Aeoptios, Phas nacemfuperauit; inde Romam profectus , paullo post in Africam contra Scipionem M. Caronem contendis; quibus demtitis ad urbem rediit, cum tertium consul effet; isiq. tamdiu permansit , donec in His amam , ωbi magnas copras a Pomper liberrs contractas esse au- aiebat, eundem nece/ario iudicauit. Videtur autem

S ulpicius in Achaiapermans se et que ad exitum Hisp aniensis belli. quod ex eosuspicor, quia, quo tempore ad

Ciceronem litteras consolatorias misit, quae infra is suntor, eodem Caesar ex Hispania lenire Cicerom dolo.. Fem, ex interitu filia suscept- , per litteraι comitus es σ2.2oib. I S.

SEARCH

MENU NAVIGATION