장음표시 사용
91쪽
iulto ante discesserata inFratre impetraris non potis eat: quem tamen si reliquissem,dicerent iniqui, non ni eptin fost annum. Vt Senatus voluisset, ex prouinci: , decessisse, quoniam alterum me reliquissem. fortasse illud adderent, Senatum eos voluisse prouinciis praees se, qui antea nun praefuissent: fratrem meum triennium Asiae praefuisse: Denique non sollicitus non sitim: si fratrei reliquissem, omnia timerem. postremo, non tam mea sponte, quam potentissimorum duorum exemplo, qui omnes Cassios, Antoniosque complexi sunt, hominem adolescentem non tam allicere volui , quam alienare nolus. hoc tu meum consilium laudes necesse est mutari enim non potest.
De Occella pari plane ad me scripseras, & in actis
non erat. TV res gestae ita notae sunt, ut trans mota
tem Taurum etiam de Matrinio sit auditum. Ego,niihruid me Etesiae morabuntur, celeriter, ut spero: Vos vi ebo. vale.
Tribus annis epistola Ciceronis ad caelium datae sunt : pri
ma respoudet iis litteris, quibus eum Coelius obsecraum rat, ne secum Pompeio coniungeret , ρd in oppidum aliquod bello vacuum recederet , donec armis ciuilis cointentio dijudicametur . earum litterarura initium est, Exanimatussum tuis litteris lib. II x. Magnum, inquit Cicero, dolorem ex litteris tuis accepissem,nisi diu mamihi rerum desperatio psne omnem iam dolaris sensum aderatisset. Nec vero consilium meum hoc fuit, να pro Pompeio contra Caesarem pugnarem; sed νt in a
z σω fortasse solitudines discederem . nihil enim ciuiti
92쪽
ouis armis odiosiu s. Caesaris ira ume movi, cum . dem omnibus calamitas impendere videatur illus meis cultis caussa vis me mihi creum ege, ac de mea calami- ' rute laborare , se erit aliqua Re pub. bustentabitur metai nmrιa imminis mei; si nuga,cum reliqu s ciuibus eoncidet . De genere meo Dolabella, noli dAbirare,quin eantit . quam debeo, curam sustineam. Hispanie: isis belli exta, tum n ne Vecto f qmrsm enim e aut reιhi, in simi . Gitate, locus erit: aut, perdita quod reliuruum est ν
ta , in solitudiηe nraducere deliberaltim est. Vertimi haec fortasge meliorem exillim babebunt. Tu tamen. Ῥbicunque ero, me, liborosque meos , ut nostra postularamicitia, diliges, ac tuebere. 2 legotiatis est epistola, quia de itione ad Pompeium disserit , quod Coelitis dif- suaserat, C. Marcello, L. Lentulo Cos.
MAgno dolore me affecissent trice litterat , nisi iam& ratio ipsa depulisset omnes molestias, & dii
turna desperatione rerunt Obdaruisset aritimis ad dolo rem mini. Sed rainen quare aeciderit, ut ex meis i
perioribus literis id ius picarere, qt i scribis, scio is et
enim fuit in illis, praeter querelam temporum,quae ncris a timunI meum magis sollicitum haberent,quam tuum nam Nola Cain cognoui aciem ingenii tui, quod ipse via deam, te id , Vt non putem videre. Illud intror, adduci potuissete,qu me punitus nosse deberes, ut me existi- inares,atit tam improuid ma qui ab excitata fortuna ad inclinatam dc prope iacentem descisserem: aut tam in- costaIVem, ut collectam gratiam florentissimi hominis
93쪽
terrarum perturbatione, impendere videatur: quam- quidem ego a Repub. meis priuatis, &domesticis incommodis libentissime, vel istis ipsis, quae tu memones, ut caveam, redemisisem. Filio meo, quem tibi carum esse gaudeo , si erit ulla Respub. satis amplum patrimonium relinquam, memoriam nominis mei: si nautem nulla erit; nihil accidet ei se paratim a reliquis ciuibuS. Nam, quod rogas Vt resipiciam generum meum, adΟ- Iescentem optimum, mihique carissimum; an dubitas cum scias, quanti cum illum, .luna vero Tulliam meam
faciam, quin ea me cura vehementissime sollicitet Θ Meό magis,quod in communibus miseriis hac tantum ob lcchahar specula, Dolabellam meum, vel potius nostru, fore ab ijs molestijs, quas liberalitate sua contraxerat, liberum. Velim quaeras, os ille dies sustinuerit,in Vrbe dum fuit, quam acerbos sibi, quam mihi ipsi socero non honestos. Itaque neque hunc Hispaniensem castina expecto ; de quo mihi exploratum est,ita esse, ut tu scribis: nec quidquam astute cogito. Si quando erit ciuitas, . erit profecto nobis locus: sin autem non erit, in easdem solitudines tu ipse,ut arbitror,venieritin quibus nos co sedisse audies. Sed ego fortasse vaticinor ; & haec omnia meliores habebunt exitus. recordor enim desperationes eorum, qui senes erant adolescente me. eos ego
fortasse nunc imitor, & utor aetatis vitio . velim, ita sit:. sed tamen,togam prςtextam texi Oppio,puto te audisse. nam Curtius noster dibaphum cogitat sed eum infector moratur. Haec adsipersi, ut scires, me tamen in stoma cho solere ridere. De Dolabella,quod scripsi,suadeo via deas, tanquam si res tua avtur. Extremum illud erite nos nihil turbulenter, nihil temere faciemus . te tamen oramus, quibuscunque erimus in terris,ut nos,libero' nostros ita tueare. Vt amicitia nostra, dc tua fides post
94쪽
Salustius Bibrio Proconsuli quaestor erat la Syria . eius bia uis litteris Cicero respondet , prioribus multa, eodem ordine, quo seri erat Salustius. posterioribus caussas lexponit, cur enim Bibulo commendare non debeat est ' tamen eius voluntati moramgessi e sigηiscat. LIMM- lo, ct C. Marcello Cos.
CICERO IMP. S. D. CANINIO SALVSTIO PROCOS. 17
LItteras ad te mihi stator tuuς reddidit Tarsi ad xWr. Kal.Sext. his ego ordine, ut videris,uelic responis de .in successore meo nihil audiui:nec queinqua fore arbitror. quin ad diem decedam, nulla caussa est, prae sertim sublato metu Particho'. commorMurum me n-- quam sane arbitror. Rhodum, Ciceronum caussarorum accessurum puto: mque id tamen certum est.acl γVrbem velim quamprimum veniter sed tamen iter meuReipubo & rerum urbanarum ratio gubernabit. S cesiasor tinas non potest ita maturare ullo modo , vs tu me ire Asia possis conuenire . De rationibus reserendis, non erat incommodum te nullam referre, quam tibi stratas. Bibulo fieri potestatem: sed id vix mihi videris per loge Iuliam facere posse: quam BibuluS certa quadam rati . . ine non seruate, tibi magnopero seruadam censeo. Quod i scribis,A mea praesidium deduci non opportuisse ; vi-o idebam idem caeteros existi mare: molesteque ferebam,. de ea re minus commodos sermones, malauol tinia: fuisse. Parthi transierint nec lac, praeter te, video dubitare neminem . itaque omnia praesidia, quae magna, de firma paraueram, commorus hominum non dubio serinone, dimisi. Rationes mei Quaestoris nec verum fuit
95쪽
trie tibi mittere,nec tamen erant consectae . eas nos Apa meae deponere cogitabamus. De praeda mea , praetor Quaestores urbanos, idest populum Romanum teruncium nec attigit, nec taecturus est quisquam. Laodiceae strae praedes accepturum arbitror omnis pecuniae publicae ; ut & mihi, de populo cautum sit sine vecturae peri- culo. Quod scribis ad me de drachmis c c c I I I I. nihil est , quod in isto genere cuiquam possim commodare rinianis enim pecunia ita tractatur, ut praeda a praesectis, quae autem mihi attributa est , a Quaestore curetur. c d quaeris , quid existimem de legionibus, quaed cretae sunt in Syriam si antea dubitabam, Venturae net Essent : nunc mihi non est dubium, quin ps antea audit derit, otium esse in Syria , venturae non sint. Marium quidem successorem tarde video esse venturum: propterea quod Senatus ita decreuit, ut cum legionibus irer . Vni epistoli respondi, venio ad alteram. petis a me,ut Bibulo te quam dilIgentissime commen dem . sn quo mihi voluntas non deest: sed locus via detur esse tecum expostulandi. solus enim tu mi omnibus,qui cum Bibulo sunt,certiorem me nunquam fecisti quam valde Bibuli volutas a me sine caussa abhorreret. Permulti enim ad me detulerunt, cum magnus Antiochiae metus esset, & magna spes in me , atque in exercitu meo; solitum dicere,quiduss se perpeti malle,quam videri eguisse auxillo meo . quod ego ossicio Quaestoriste addacium reticere de Praetore tuo noli moleste ferebam: quanquam quemadmodum tractarere,audiebam. Ille autem, cum ad Thermum de Parthico bello scribstet, ad me litteram nunquam misit, ad quem intelligebat eius belli periculum pertinere. tantum de auguratu filii sui scripsit ad me: in quo ego misericordia coarmo- tus, quod semper amicissimus Bibulo sus, dedi ram , ut ei quam humanissime scriberem. Ille si omnia . bus est malevolus, quod nunquam existίmaui, minus ,
offendor in me i sin a me est alienior , nihil tibi Iitterae
96쪽
mete proderimi. Nam ad Senatum, quas Bibulus litte 1as misit, in ijs, quod mihi cum illo erat commune, si, soli attribuit: se ait curasse, t cum quaestu populi pecunia permutaretur. quod autem meum erat proprium, ivt alariis tinspadanis uti negare. id etiam populo se remisisse i cribit, quod vero illius erat solius, id mecum. comtinicat: Equιtibus auxilia is, inquit, cum amplius
frumenti postiliaremus. Illud verb pusilli animi, & insa malevolentia ieiuni, atque inanis e quod Ariobarzane, quem Senatus per me Regem appellauit, mihique commendauit. iste in litteris non Regem, sed Regis Ari barzanis filium appellat. hoc animo, qui sunt. deteri res fiunt rogati: sed tibi morem gessi: litteras ad eum scripsi ; quas cum acceperis, facies,quod voles. Vale.
A R G V M E N T V M. Latitiam suam ex ait, quod ei grata esse intelligat et
cla sua: laudat eius in administranda prouincia elementiam , ct integritatem: suadet, vi decedens praesiciat prouinciae quastorem potius , quam legatos. L.
OFficium meum erga Rhodonem caeteraque mea studia, quae tibi, ac tuis praestiti, tibi homini gratis.1imo, grata esse Vehementer gaudeo: mihique scito in dies maiori curae esse dignitatem tuam:quae quidem a te ipso integritate, & clementia thia, sic amplificata est, ut nihil addi posse videatur. Sed mihi magis, magisque quotidie de rationibus titis cogitanti, placet illud meum ilconsilium, quod initio Aristoni nostro, ut ad me Veni Uendi ξ, graues te suscepci Irum inimicitias,si adolesces, potens, & nobilis a te ignominia aflaetus esset. Et he . cle
97쪽
cle sine dubio erit ignominia: habes enim hemine honoris gradu superiorem ille autem, Ut Oimittam nobilitatern, hoc ipso vincit viros optiinos,hoatinesque i nocentissimos Legatos tuos, quod & or est, Qu. tuus. Nocere tibi iratum neminem posse perspicio: sed tamen tres fratres,summo loco natos,promptos,non indisertos, te nolo habere iratos, praesertim aure: quos video deinceps Tribunos pl. per trietinium fore . tenipore autem Reip. qualia futura sint,quis scit mihi quidem turrulenta videntur fore.cur ego te velim, incidere in terrores tribuniciost praesertim, crura sine cuiusquam reprehensione Lebatis. Quaestorem possis anteferre: qui si dignum se maioribus suis praebuerit,utipero,&opto ; tua laus ex aliqua parte fuerit. sin quia offenderit, sibi totum,nihil tibi offenderit. Quae mihi veniebant in mentem, quae ad te pertinere arbitrabar, quod in Ciliciam proficiscebar , existimaui me ad te ooportere scribere .an qu egeris, id velim Dij pro-hent . sed si me audies, vitabis inimicitias, dc posterit
Ostendit, aptiorem sibi quaestorem obtingere non potin
. σ hortatur, ut maturet in prouinciam venire , antequam ipse decedat: pollicetur autem quaecunque ad eum ornaridum conferre poterit . Paullo, ct Mas
M.tT. CICERO IMP. S. D. C. COELIO L. F. C. N. CALDO. QVAEbT DES. 19
CVm optatissimum nuncium accepissem , te mihi aestorem obtigisse ; eo iucundiorem iuri eam sortem rabam fore, quo diutius in prouincia mecum fuisses. Magni enim videbatur intcresse ad eam.
98쪽
neces intilinem,quam nobis sors tribuisset, consuetus. item quoque accedere. Postea, cum mihi nihd neque a te ipso, neque ab ullo alio de aduentu tuo scriberetur, verebar,ne id ita caderet, quod etiam nunc Vereor, ne antequam tu in prouinciam venisses, ego de Prouincia decederem. Accepi autem a te missas litteras in Cilicia,cum es em in castris, ad x. Kal. Quinct. scriptas limmanissime,quibus facile & ossicium, & ingenium trum perspici potnt: sed neque unde , neque quo die datae eLient,aut quo tempore te expectarem, significabant: necis,qui attulerat,a te acceperat; Vt ex eo scirem, quo lisco,aut quo tempore essent datae. Qtiae mm essent in certe,existimaui tamen esse facitandum,ut ad te statores
meos,& lictores cum litteris mitterem: quas si satis o portuno tempore accepisti, gratissimum mihi lacetis, si ad me in Ciliciam quamprimum veneris. Nam, quod ad me Curius, consobrinus tuus, mihi, ut scis, maxime necessarius ; quod item CVirginius, propinquus tuus, familiarissimus noster de te acuratissame scripsit, valet id quidem apud me multum, sicut debet hominum mucissiimorum diligens commendatio ; sed tuae litterae, de tua praesertim dignitate, & de nostra coniunctione maximi sunt apud me ponderis. mihi Quaestor optatior o tingere nemo potuit. Quamobrem quaecunque a m ornamepta in te proficiscentur, elaborabo , ut omnes intelligant,a me li bitam es e rationem tuq maiorumq; suorum dignitatis. Sed id iam facilius consequar, si ad
me in Ciliciam veneris. quod ego & mea, Reip. α
sine tua interesse arbitror. Valς.
99쪽
est: primae sex episeoia Ser. Sulpicio , M. Marce Coa ptima L.Pausio, C.Marcello. octaua reseptimam colιocari debuit, cum scripta sitOctobri mense , ante deuictos Amanienses: quod in extremo significatur: ex quopa retincriptam esse Sulpicis Marcello Cos. qui , reliquae scriptabunt consulatum gerentibus Paullo, ct macello. Primam epistolam Phania, Appi Liberto, dedit eoque Hevitatem excusar, quod a Liberto prudentissimo, ac vili gentissimo, posset Appius omnem deip. starem optime co--scere. Suam in Appium beneuolentiam dic arat; eumque tactu hortatur, 'νt Clodiam gentem, sibi adhuc , , her contentiones P. Clodi1,non amicam, secum ingratiam reducat. Laudat alteram eius Libertum Cilicem , ut Thaniam tamen pluris facere videatur. Valerium liqvisconsultum, non sine ioco , commendat.
M. T. CIC S. D. APPIO PVLCRO IMP. rSI ipsa Resipub. tibi narrate posset e quo modo sese haberet:non facilius ex ea cognoscere postes, quam in liberto tuo Phania: ita est homo non modo prudens,
100쪽
Cilisiam Prouinciam fortitus, rogat Appium , ut ea-Ubi
quam maxime aptam, explicatamque tradat; quo sit eis, cumsuccesserit,facilior, ct eommodior admi ratio.
CICERO PROCOS. S. D. AP. PVLCHRO
1MPERATOR. CVm & contra voluntatem meam, & trarier opinio nem accidisset,ut mihi cum Imperio in Prouinciam proficisci necesse esset in multis, & variis molestijs,cogitatronibusque meis haec unica consistatio occurrebat, quod neque tibi amicior, quam ego sum quisquam posset succe. dere 1, neque ego ab ullo Prouinciam accipere, qui niallet
eam mihi quam maxime aptam,explicatamque tradere quod si tu quoq; eamdem de mea voluntate erga te spen habes, ea te prosecto numquam saliet. A te maximopere
pro nostra stimma coitinctione,tuaq;singulari humanitate etIam atq;etiam peto,& qu Q;ut quibuscumq;rebus potes,spotes autem plurimis in prospicias, & constulas rationibus meis vides, ex S.C. Prouinciam esse habendam; si eam, quoad eius facere potueris, quam expeditissimam mihi tradidcris r facilior erit mihi quasi decursus mei temporis. quid in eo genere efficere polus, tui consilis est . ego toquod tibi veniet in mentem mea ilateresse, valde rogo. Pluribus verbis ad te scriberem, si aut tua humanitas longiorem orationem expectaretr aut id fieri nostra amieitia pateretur; aut res verba desideraret, ac non pro se ipsa loqueretur. Hoc velim tibi persuadeas, si rationibus meis atate prouisiim esse intellexero , magnam te ex eo, & perpo. tuam voluptatem esse capturum. vale.