M. Tullii Ciceronis Epistolæ familiares cum auctoris vita a Paullo Manutio edita. ... Maiore, quam hactenus diligenter castigatæ

81쪽

hiulto ante discesserat a Fratre impetrari non pote eat: quem tamen si reliquissem,dicerent iniqui, non me planυost annum. Vt natus voluisset, ex prouincia decessisse, quoniam alterum me reliquissem. fortasse Millud adderent, Senatum eos voluisse prouincijs praeeia se, qui antea non praefuissent: fratrem meum trienniuiri Asiae praefuisse: Denique non sollicitus non sum: si fratrem.reliquissem, omnia timerem. postremo, non tam mea sponte , quam potentissimorum duorum exemplo, qui omnes Cassios, Antoniosque complexi sunt, hominem adolescentem non tam allicere volui , qiIam alienare nolus. hoc tu meum consilium laudes necesse est mutari enim non potest.

De Occella pari plane ad me scripseras, 3c in aetis

non erat. res gestae ita notae sunt, ut trans monia

tem Tauriim etiam de Matrinio sit auditum. Egomli1 Iid me Etesiae morabuntur, celeriter, ut spero: Vos vi-ebo. vale.

Tribus annis epistola Ciceronis ad coelium datae sunt . prι-

ma, secunia, tertia , M. Marcello , Ser. Sulpicio Coc quarta,quinta, exta, eptima,onio L. Paulia,C.Mar--: cella Cos. nona L. Lentrio, C.Marcello Cos. Macrit noma respoudet iis litteris , quibus eum Coelius obsecraue rat , ne secum Pompeio coniungeret, sed in oppidum aliquod bello vacuum recederet , donec armis ciuilis coritentio dijudicaretur . earum litterarum initium est,' Exanimatussum tuis litteris lib. I ix. Magnum, inquis Cicero, dolorem ex litteris tuis accepissem,nisi diu mai mihi rerum desperationne omnem iam doloris sensutis ademisset. Nec vero consilium meum hoc fuit , vero Pompeio emtra Caesarem pugnarem,sed H ini et . Mifortasse solita es discederem . nisu enim ciuiu , bus

82쪽

r bis armis odiosius. Caesaris ira nou me moηet , cum eae V. dem ominbus calamitas impendere videatur illus meus cultis caussa vis me mihi carum ege, ac de mea caesa tute laborare , si erit aliqua Respub. bustentabitur rum. mbria Dominis mei; se nuga,cum reliqu , ciuibus eoncidet. De genere meo Dolabella, noli dAbirare,quin eami quam debeo, curam sustineam. HIspani arsis belli exta , - ι- nque em : quorsum enim ρ aut reιhi, incolumi ciuitate, locus erit: aut, pondita quod reliquum est ν ta , in solitudiηe nraducere deliberaltim est. Ver- , haec fortasse meliorem exitum babebunt. Tu tamen, Micunque ero, me, liberosque meos , ut nostra postular icitia, diliges, ac tuebere. Negotiatis est epistiti, cuia de itione ad Pompeiam disserit, quod Coclitis dis- suaserat, C. Marcello, L. Lentulo Cos.

MAgno dolore me affecitant tua litterae , n si iam& ratio ipsa depulisset omnes molestias,

turna desperatione rerum obduruisset animus ad dolo mi rem mim. Sed tamen quare aeciderit, ut ex meis s

perioribus literis id iuspicarere,qt 1 scribis, scio et, lenim fuit in illis, ptaeter querelam temporum,quae nomi animum meum magis sollicitum haberent,quam tuum nam non eam cognovit aciem ingenii tui, quod ipse via deam, te id , Vt non putem videre. Illud miror , adduci potuissete,quq me penitus nosse deberes, ut me existia mares,am tam improuid inra qui ab excitata fortuna ad inclinatam & prope iacentem descisserem: aut tam in- costantem, ut collectam gratiam florentissimi hominis effunderem, a ineque ipse deficerem; & quot initio.

semper fugi, ciuili bello interessem. od est igitus E meum

83쪽

meum triste consiliumὶ vidissicederem fortassem alIquas solitudines Z noni enim non modo stomaclii mei, cuius tu similem quondam habebas ; s ed etiam oculorum In hominum intolentium indignitate fastidium . Accedit

etiam molcsta haec pompa lictoriim meorum, nomenisque imperil,quo appellor. eo si onere carerem, quamuis partiis Italiae latcbris contentus essem. Sed incurrit haec nostra lauriis non solum in oculos, sed etiam lavoculas malcili torti m . Quod cum ira esset,nihil tamen unquam de profeChione,nisi vobis approbantibus, Cogitaui . scd mea praediola tibi nota sunt: in his mihi neces.se est cile, ne amicis molestus sim. Quod autem in maritimia iacilliine sum, anoueo nonnullis sispicionem: Vclici me nauigare. quod tamen fortasse non nollem sim si m ad otium. nam ad bellum quidem,qui conuenit Praeterrim contra eum, cui spero me scuis fecisse : ab eo, eui tamen fuisti eri nullo modo potest . Deinde sententiam meam tu facillime perspicere potuisti iam ab illo tempore. Cum in Cumanum mihi obviam venisti: non enim te celaui. Sed nonne tum prouidisti,auam ablio rcrem ab Urbe relinquenda λ quod cu audin Cm, non ne lxibi amrmaui,qui luis me potius perpesturum, quam ex lItalia ad bellum ciuile exiturum Θ quid ergo accidit,cur lConsilium mutarem Θ non ne omnia potius,ut in s enten- ltia permanerem Credas hoc mihi velim, quod puto te ex timare,ex his miseriJs nihil aliud me quaerere,ni si,ut lhomines aliquando intelligant, ine nihil malvaste,quam

pacem : ea desperata,nihil tam tugille, quam arma ciui- ita. huius me conti uitiae puto forc, ut nunquam poenbicat. Etenim memini, in hoc genero gloriari iblitii esse a miliarem nolit uin Hortensium. Qinod nunquam lhello ciuili interfuisset. hoe nostra laus erit illustrior, quod illi: tribuebatur ignauiae;de nobis id existimari posse non arbita or. Nec me ista terrent, quae mihi a te ad timorem sicli minae , atque amantissime proponunsur. lnu la cit enim acerbitas, quae non omnibus, i ac orbis

Diuili.

84쪽

rerrarrum perturbatione, impendere Videatur: quam- quidem ego a Repub. meis priuatis, &domesticis incommodis libeutissime, vel istis ipsis, quae tu me mones, ut caveam, redemissem. Filio meo, quem tibi ca- xum esse gaudeo , si erit ulla Respub. fatis amplum patrimonium relinquam, memoriam nominis mei: si nautem nulla erit; nihil accidet ei se paratim a reliquis ciuibuS. Nam, quod rogas ut respiciam generum meum, adolescentem optimum, mihique carissimum; an dubitas cum scias, quanti cum illum, .linai vero Tulliam meam faciam, quin ea me cura vehementissime sollicitet Meo magis,qubd in communibus miseriis hac tantum oblectabar specula, Dolabellam meum, vel potius nostru, fore ab ijs molestijs, quas liberalitate sua contraxerat, liberum. Velim quaeras,quos ille dies sustinuerit,in Urbe dum fuit, quam acerbos sibi, quam mihi ipsi socero non honestos. Itaque neque hunc Hispaniensem casum expecto de quo mihi exploratum est, ita esse, ut tu scribis: nec quidquam astute cogito. Si quando erit ciuitas, .crit profecto nobis locus: sin autem non erit, in easdem solitudines tu ipse,ut arbitror,venies,in quibus nos co sedisse audies. Sed ego fortasse vaticinor; & haec omnia meliores habebunt exitus. recordor enim desperationes eorum, qui senes erant adolescente me. eos ego fortasse nunc imitor, & utor aetatis vitio . velim, ita sit:.s ed tamen,togam prςtextam texi Oppio,puto te audisse. nam Curtius noster dibaphum cogitat: sed eum infectorinoratur. Haec adiersi, ut scires, me tamen in stomacho solere ridere. De Dolabella,quod scripsi,suadeo via deas, tanquam si res tua asatur. Extremum illud erite nos nihil turbulenter, nihil temere faciemus . te tamen oramus, quibuscunque erimus in terris,ut nos,liberosq; nostros ita tueare. ut amicitia nostia, dc tua fides post

labit. Vale. . M

85쪽

. g P I ST. Lig. It Quare; mi Rufe, vigila, primi ina vi mihi succedatu . S uid erἰt, ut scribis, &' ego arbitror, spissitis; illud quod facile es , ne quid mihi temporis prorogetur. De Rep.

- ex tuis litteris, ut antea tibi scripsi, cum praesentia, ibin etiam futura magis expecto. Quare, Ut ad me omnia , quam diligentissime perscribas, te vehemcnter rogo. Vale.

A R G VM E N T V M. Ita sollicitus est , quidnam de successione prouinciarum

Romae decernatur, ut omnino sibi deesse verba confir- met o Miro enim Vrbis desiderio tenetur . Pantheras ludoran caussa promittit. De statu Re pisb. dilirentis 'sidias ὰ Coelio litteras postulat. L. Paullo, C. Marcello

CICERO IMP. S. v COELIO AEDILI CVR. II

I Vrares ne unquam accidere posse, Vt mihi Verba , deessent; nequc solum ista vestra oratoria, sed haec etia leuianos ratia Z desunt autem propter hanc caussa, quod mirifice sum sollinitus. quidnam de Prouinciis decernatur . Mirum me desiderium tenet Vrbis, incredibile meorum, atque in primis tui, satietas autem Prinuinciae, vel quia videmur eam famam consecuti, ut non tam accessio quaerenda, quam fortuna metuenda sit; vel quia totum negotium non est dignum viribus nos 1 squi maiora in Repub. onera sustinere &possimus, &1oleamus; vel quia belli magni timor impendet: quod videmur effugere , si ad conuitiuam dic in dec de

mus .

De Pantheris per eos, qui venari solent, agitUr mandato meo diligenter: sed mira paucitas est: & eas, qtus unis

86쪽

nini, Valde aiunt queri, quod nihil cuiquam lasd ruri: in mea Prouincia, nisi sibi, fiat. Itaque constituisse, dicuntur in Cariam ex nostra Prouincia decedere. Ses' tamen sedulo fit, & in primis a Patisicho . quidquid erit, tibi erit, sed quid plane esset,itesciebarnus. Mihi mehercule inagnae curae est AEdilitas tua. ipsa dies me adna nebat: scripsi enim haec ipsis Megalensibus. Tu veluti ad me de omni Reip. statu quam diligentissime perstria

hast ea enim certissima putabo, quae Ox te cognovero. Vale.

Solicitudinem suam demonstrat ob res urbanas . litteras dcoelio petit de omni flatu Erip. addit de Diogenis , re Flatonis itinere. hortatur ne prouinciales honores vr banis magistratibus praeferat. suam indicat ad urbem redeundi cupiditatem . Eodem amno.

CICERO IMP. S. D. COELIO E D I L. C V R. Ia

Sollicitus equidem eram de rebus Vrbanis: Ita tumultuos e conciones ita molestae. Ouinquatrus affere-hantur: nam citeriora nondum audiebamus. Sed ramcnnihil me magis sollicitabat, quam in his molestijs non me, si qua ridenda essent, ridere tecum. sunt enim mulra, scd ea non audeo scribere. Illud moleste fero, nihil me adhuc de rebus habere tuarum litterarum. Quare, etsi, cu tu haec leges, ego iam annuum munus confecero, tamen obuiae mihi velim sint litterae tuae, quae me erudiant de omni Repub. ne hospes plane veniam hoc melius,quam tu, facere nemo potest. Diog nes tuus, homo modestus, a me cum Philone Pessi--inte discessit. iter habebant ad Iatoregem: quai quam omnia nec benignia, nec copiosa cognorant.

87쪽

t Vrbem, mi Ruis, cole, M in ista luce vitae: omnis mura peregrinatio squod ego ab adolescentia iudicat i)obscura, & sordida est iis, quorum industria Romae potest illustris esse, quod cuin probe scircin. Vtinam a

sentcntia permansissem. Cum Vna mehercule ambae: μtiuncula, atquc uno sermone nostro, omnes fructi is Prouinciae non consero. spe o me integritatis laude nconsecutuua . non erat minor ex contumuenda, qua ilex conseruata Prouincia. Spes triumphi, inquis satis gloriose triumpharem, si non essem tamdiu quidem . ndesiderio rerum mihi carissin rum. Sed, Vt spero,primpediem te videbo. tu mihi obviam initte epistolas te dia,nas. Vale.

Relaterarum infrequentia quasi molli brachio Coelium ri ' prehendit: etiadem eTcusat, culpa in tabessarios trans. Ioeta : laudat etiam ob earum, quas proxime accepit, prudentiam , s humanitatem . Amicitiam cum λ, claudio, amicitia caussas commemorat. quod ca sarem Curio, qui cum optimatibus autea sentire videba- rur, c it defendere, exitum M scit coniectura sua. Decedere E prouincia, expleto auuo, sibi ait esse conms tutum; misoqnese teneri desiderio urbis,suorum, cat

. Ih potissimis; quem aedilem videre cupiebat. NE tialis fere tota est epistola: morale principium, O quoi concludit. nam, qua narrat de .s j erga se, suaqu: ' in ilium beneuolentia, propter occasionem inducta sunt. Appi, a Dolabella accusati: de quo νide epist..tib.8.

cui Cicero respondet. Eodem anco .

CICERO IMP. S.D. COELIO AEDILI CVR. I 3RAias ruas quidem, fortasse enim non perferuntur)iud suaves accipio littoras: vel quas proxime aO

88쪽

ceperam , quam prudentes, quam multi, & officii, de consilii. Etsi omnia si constititeram mihi agenda, ut tu

admonebas; tamen confiimantur nostra consilia,cum

sentimus prudentibus,sideliterq;suadelibus idem videri. Ego Appium, ut saepe iccum locutus sum , valde diligo rnaeq; ab eo diligi ita lim coeptum esse , ut simultatem d potuimus, senti . nam dc honorificus in me Consul fuit oc suauisam,cus, 3citudiosius studiorum etiam me ors.

Mea vero ossicia ei non defuisse, ute es testis: quoniam pia κοε ρια πνρ. Vt opinor, accidit Phanaa, dc mehercis je etiam pluris eum teci, quod te amari ab eo sensi. Iam

me Pompeii totum esic icis. Brutum me amari intelligis . quid est causae, cui mihi non sit in optatis complecti hominem florentem aeriite, opibus, honorestas,ing .nio, liberis, propinquis, affinibiis amicis Colleganta meum praesertim&in ipsa Collegii laude, &scicntiti. studiosum inciὶ Haec eo pluribus scripsi, quod milii in. pnificabant tuae litterae , Iubdubitare rc , qua essetu erga plum voluntate. credo in audisse aliquid. falsum esumihi crede,si quid audisti. Genus institutorum , dc r rionum mearum dissimilitudinem nonruillam habet cum illius administratione Prouinciae: Ex eo quida suspicati fortasse timi. animorum contention non optinionum dissensione, me ab eo discrepare. nihil autem. seci unquam, neque dixi, quod contra illius existim tionem esse vellem , post hoc negotium autem, & t meritatem nostri Dolabellaeidepiscatorem me peto illius

periculo praebeo. . v

Erat in eadςm epistola veternus ciuitatiI: gaudebam sane, & congelasse nolitam amicum laetabar otio. Extrcma pagella pupugit me tuo chirographo . quid ais Orsiarum nunc defendit Curio i quislioc putaret praererme t nam, ita uiuam,putaui. Dij immortales,quam ego risum nostrum desiderio. Mihi erat in animo,quoniam iurisdictionem confeceram, citiirates locupletatam. ρ Nicanis etiam superioris lustri reliqua sine fociotinu

89쪽

M EPIST. LIB. I L.

- lla querela conservaram, priuatis, summis, infimla fueram iucundus: proficisci Ciliciam Nonis Mahr ω, cum primum aestiua attigissem, militaremque re Col cassem, decedere ex S.C. Cupio te 2Edilem Udere et miroque desiderio me Vrbs afficit, & omnes mei, tuque

in primis. Vale. . . .

mmendat Filium a Quinquerebus, probitate doctrina.. ivgenio , modosia, amicitia sua. De rebus Romanis

- litteras expectae. Eodem anno. '

. CICERO IMPERAT. S. D. COELIO AEDIL. CVR. I MArco Fabio, viro optimo, & homine doctissimo

familiarissime utor, mirificeque eum diligo,cum propter summum eius ingenium, summamque doctri-mm, tum propter singularem modestiam. Eius nego cum sic velim suscipias, ut si esset res mea. Novi Ego Vos magnos patronos: hominem occidat oportet, qm, Vestra opera uti velit. Sed in hoc homine nullam acci- Pio excusationem, omnia relinques, si me amabis, cum tua opera Fabius uti volet.Ego res Romanas vehemCn ter expecto, & desiderio: in primisque quid agas, scire Cupio. nam iamdiu propter hyemis magnitudinem nihil noui ad nos afferebatur. Vale.

det , undecimam, tertiamdecimam , decima e se maim lilari octaui: is magnopere nostram interpretatio-

nem non desiderabit. Epistolae capitasunt c. de sur. , sumtis bussuis, de ιia, Dolabella nupti s , deIua

90쪽

fossicitudine ob ciuiles discordias, ct rati.nibus , quibus addinus . Coelium , maesorem suum , prouincia praeposuerit; de Ser. Ohella in adulteriu deprehenso, de - rebus ab Aedilι Coeliogestis, de suo ad urbem reditu . Tota negotialis epistola , respondet enim ad ea, qt Coe- lj litterae significauerant. nam rationes. de Quaestore, ouincia praeposito, quis non videt ad negotiale genus . pertinere φ

CICERO IMP. S. D. COELIO AEDILI CVR. Is .

Non potuit accuratius agi,neque prudentius,quam actum est a te cum Curione de stupplicatione. Et mehercule c5fect a res est ex mea sententia, cum celeri rate, tum quod is,qui erat iratus,copetitor tuus, & idem meus, astensus est et,qui ornauit res nostras diuinis laudibus . Quare scito me siperare ea,quae sequuntur,ad que tu te para. Dolabellam a te gaudeo primum laudari. deinde etiam amari. nam ea, quae speras Tulliae me prudentia temperari posse, scio cui tuae epistolae resim deant. quid si meam legas, quam ego tu ex tuis litteris

misi ad Appium. sed quid agas sic vivitur. quod actu

est, Dij approbent. spero fore iucundum generum n bis . multiim in eo tua nos humanitas adiuvabit. Resp. me valde sollicitat . faveo Curiones: Caesarem lionestum esse cupio; pro Pompeio emori possum: sed tamen ipsa Repub. nihil mihi est carius: in qua tu non valde te iactas. districtus enim mihi videris esse,quod & bonus ciauis, & bonus amicuS es. Ego de Prouincia decedens, & Qusstorem Coelium praeposui Pro inciae,Puerum, inquies: at Quaestorem,arnobilem adolescentem rat omnium stre exemplor nec- erat superiore honore ullus, quem praeficere. Pontinius