장음표시 사용
261쪽
lent ferre Medici, Astrologi, Agric
Iae, Naute, Duces in bello,&gubernatores, qui Oinnes si in arte, quam profitentur valde periti sint,poisunt mutita diuinare, quae tamen ineptum Vulgus admiranda, ac prope extra ordinem natu N polita iudicabit; Sic Thales Philosophus suturam olivarum ubet talem praevidit; Sic Solon insu gentem Pysistrati tyrannidem ; sic
Galenus futuram hemorragia &si de caeteris; sagin imo nonnulli tam acri ingenio inuenti sunt, ut ex prinsentibus quadam coniectandi arte adhibita sere omnia praeterita diuinarent, &ex praeteritis ventura, facta potissimum obseruatione experimem
Stoici unum tantum diuinationis genus admittentes, illud ex triplici
genere componebant; volebant enim in quacunque diiuinatione, &Deos interuenire, & naturam, &a
tem, ita ut omnis diuinandi modus esset ex Dijs, ex natura, & arte, quatenus Dii ipsi omnibus naturae, &a et is operibus praesiderent, Opemque suam,&concursum praestaret; ex quo ipsi nullum vaticinandi genus respuebant, sed omnium gentium creduliaetati fauentes, censebant & auspicia, ει auguria, & portenta, &scientiam Magorum , dc sortes aliquid in se centi, & firmi continere, tum propter naturam, & artem, quae firmissimis,&cortii Iunis innituntur principiis; atq. adeo nullum diuinationis genus tanquam vanum re ijciebant, sed quiduis auspicato aggrediebantur, praesertim in vita magni ellet momenti: Qtiinesse praeter ratione audumabant conis
templationem dimittere dextri, & sinistri, volatus auium, Iugubris, aut hilaris cantus, & extorum animalium
in sacrificijs; praeter haec etiam esse vim quamdam quibusdam hominibus, & quibusdam locis vaticinandi,
nunc scilicet caelitus immissam, nunc furore conceptam; esse quoque se quentissima Deorum responsa de rebus suturis; ex quibus omnibus videbantur unum constituere diuinandi
genus, quod simul esset diuinum, o a. turale, & artificiale. At id, quod Stoici unum tantum secere diuinandi genus, tripartitam secit reliqua Veterum Philosophorum turba, exceptis Epicureis, quo omnem diuinationem funditus suffii-lerunt, censentes nihil eorum, quae omnino non sint, sciri posse, ac propterea suturorum, quorum nullum adhuc est esse, nullam notitiam habeti posse, siue haec sit naturalis, siue ari ificialis; nam de diuina nec verba faciebant , cum nullos putarent esse Deos, ut testis est Cicero, qui rebus humanis praeessent. Sic Platonici preter diuinos amatus ponebant diuinationem ex arte , praesertim daemoniaca, & alteram ex natura, ira tamen ut
diuinandi vis ijs prς sertim hominibus
esset a natura tributa, qui minime uti prudentia valerent, ac proprerea mC- te a Iienatos, furentes, ignavos, ac
etiam morti proximos maxime diuinos esse asserebant. Sic Pythagorici apud Laert. diuinationem per auguria praesertim admisere, ita tamen
ut ipsi in bene augurandi artem Dij ipsi dirigerent. Sic denique Peripatetici cum Aristotele, licet rtastis
diuinationem ex arte improbarent, probabant tamen eam, quae esset ex
262쪽
6 Animaduersio IV. Philosophica
natura per insitam quamdam facultatem hominibus futura praesentiendi calore incitante : De quorum opinionibus quidquid sit, id saltem ex il- Iis colligi potest semper cognita suisse haec tria diuinationum discrimina ;scilicet diuinum, artificiale,& naturale; haecque etiam a nobis esse admitatenda tanquam apud Omnes vulgatissma; licet quosdam diuinandi m dos ad ea spectantes tanquam nuga ces,sutiles, ac fallentes omnino rei,ciamus; primb namque diuinationibus ex Deo mediate, vel immediathlatis nullum dubium esse potest apud Philosophos Catholicos ; cum illas habeamus ex fide, & ex saeris literis ;de alijs quoque diuinationibus nat ratibus, & artificialibus, quae Omnem superstitionem excludunt, nemini dubitandum est, ut patet ex dictis iam,& melius patebit ex dicendis.
In facultatem diuinandi cuique
PUD Plerosque Philos phorum, etiam sapientiorum error ille firmissime inualuit, quod quaedam esset hominibus insita diuinandi vis, qua non solum praeterita, & praesentia sibi ignota, & occulta praesentire possent, si vellent, sed etiam sutura;
idque ex eo praesertim colligebant, quod in maniacis , & serentibus, in dormientibus, ac moribundis vrs illa
sepissime deprehensa est, quae sanhno potest haberi niti a natura; & Plato prae caeteris hanc naturalem diuinandi vim ponebat in iecore, quod satis constare videtur ex Dialogo de Natura, ut testatur Valesius in sacra Philosophia cap. 3 o. licet Aristoteles contra illam posuerit in ccrebro, ubi est mentis sedes, eam incitante cal re, vcl morboso ut in maniacis, phreneticis, & lymphaticis; vel naturali
per atram bilem in ipso cerebro e undantem, cuius causa sybillas, vates,& alios plures diuinatores factos es se ipse opinatur sect. so. Problem. Additur etiam horum Philosophorum authoritati ratio, nam cum sit animae vaturaliter tributa vis qugdam sentiendi prauentia, quae dicitur semius, & alia etiam vis sentiendi prati rita, quae dicitur memoria , oportet etiam pari modo affirmari eidem an mar collatam esse a natura Vim pra sentiendi sutura; consentaneum enim est animae persectioni, ut obiecta sua queat in omni statu cognoscere, non
modo in statu praesentiae ,& praeteritionis, sed etiam possibilitatis, &fut ritionis, cum alias dicatur potentia animae cognitiua suis obiectis proportionata; neque ratio dispar in tescit, Dissili os by Coosl
263쪽
In facult. Divin. cuiq. insitam a natura. 7
4esch, cur anima post praesentia, &praeterita naturaliter attingi,& futura nequeat attingere.
1 - At nullam esse eiusmodi vim diui-U natricem hominibus naturaliter inditam certum est apud saniores Philosophos ; nihil enim est hominibus naturaliter collatum, quod non sit e rum naturae aut conueniens, aut debi tum; cognitio autem suturorum n
que congrua est hominibus, qui tantum obiecta cognoscunt per species ab ipsis obiectis immissas , quas immittere non possunt, nisi sint, naturaliter loquendo, neque talis cognitio suturorum dcbetur hominibus nat raliter,cum satis persecta intelligatarnatura cognoscens creata, si praese tia, & praeterita cognoscat per species immissas,&in memoria relictas, etiamsi non cognoscat sutura. Antima vero nostra nimis persecta esset, et diuinitatem ipsam attingeret, si facultatem naturalem haberet omnia
cognoscendi sutura; si enim quaedam
Cognoscere ualeret, non esset maior ratio, cur non posset etiam reliqua
cognoscere,& ita fieret sicut Deus, qui solus dicitur omnium suturorum cognitor . Addo satis esse ad pers ctionem animae intelligentis, quod possit sutura cognoscere, cum erunt in statu sibi proportionato , scilicet cum erunt praesentia, vel praeteritarnam in statu laturitio uis, cum no habeant praesentiam realem, neq. pOD sunt habere praesentiam obiectivam. od si dicatur nullum esse inconueniens, quod admittatur in hominibus facultas intelligens, quae se extendat ad infinita, saltem successive cognoscenda, ac pari ratione non esse incongruum, quod admittatur sacultas diuiuatrix etiam infinitorum, si eodem modo considerentur; dico ego illam esse in hominibus potentiam tantum synchategorematicam, quae potest admitti; potentia vero diuunandi esset cathe Frematica , cumactu se extendat ad omnia futura, quq supponerent actu esse obiectum illius facultatis diuinatricis. Deniq. etiamsi admitteretur illa potentia diuinatiua este respectu futurorum, quemadmodum est potentia intellectiva respectu intelligibilium successive, quae infinita sunt, dico ex speciali Dei providentia sutura posita esse inter oobiecta, quae voluit ipse Deus homunes latere . Negandam tamen non esse in hominibus illam naturalem diuinandi facultatem, ego censeo, qua, ut dictum est, potest natura I iter homo alia quem euentum aut effectum suturum praesentire, aut praecognoscere, ac diuinare ex persecta cognitione causae
talis essectus, vel signi taIis significati; cum enim causa sic vel sic disposita maximam habeat connexionem cum tali, vel tali effectu, poterit quis naturali quodam discursu, seu naturali illatione unum ex altero deduc re, quod erit diuinare, si non respectu cognoscent s effectum in causa, vel in signo; saltem respectu alterius, cui essectus ille, vel euentus sit ignotus;& licet videatur necessario cum sua causa connexus, cum tamen per alias causas, vel saltem per firmam causam illa causa sit impedibilis, ex hoc capite potest dici contingens. Carte rum alio modo admittere diuinatio. nem naturaliter homini insitam Omnino
264쪽
8 Animaduerso IV. philosophica
nino a veritate alienum est, quem. insanum est, licet concedamus inter admodum etiam fidem adhibere , genera diuinationum non minus nulijs diuinationibus artificiosis prorsus turale, quam artificiale.
VI ex oraculis vaticinia dicebantur potissimam Dii praeside-
non sine ratione reddita re. Mitto hic reliqua sapientum imsuisse opinantur, eo prae- stimonia oraculorum falsitatem abi sertim sundamento inni- rantia, ea praesertim ratione, quod iniuntur, quod in quibusdam locis, ubi credentibus esset nimia stoliditas, ac oracula fundebantur, poterat esse rationis impotentia; in diuinatoribus animus ab omnibus curis corporeis vero nimia vafrities, atque haud solutus, sicque magis aptus ad red- Ientia; etenim hic potius philosophidendas diuinationes; quod praeser- cis rationibus, quam authoritatibus tim in antro Trophonij contigisse di- pugnandum. citur, cuius proprium erat mentem lis ergo potissimum rationibus m I sita a sensibus amouere, atque abalie- racula euertenda sunt, omnique fidenare, ut statim rerum futurarum, quae indigna censenda; nam cum affirmet consulebantur,fieret compos, easque oraculorum Assertores creduli, inter consulentibus praenunciare posset;ad quos Cardanus diuinationes factas stante praesertim benignoVeneris i , este in Pythia, & in Sybillis ex qu fluxu, cuius astrum vatibus, &Sybil- dam violento terrae halitu, vel vapolis dicebatur quam maxime fauere. re animum vatis circumferente, qui aliae tamen mentis alienationes, licet cogebat lumine suturorum indito v ab antiquis praestigiatoribus admissae licinia proferre praesertim in antro, fuerint, a sapientioribus tamen sem- astro venereo apte etiam in Caelo diaper irrisae perhibentur, qui tales vati- sposito, ac collocato, non videtur albcinandi surores praesertim in antris qua ratione constare, cur, aut qua vi conceptos, ut Numinibus indignos animus ille vaticinatis posset adsum omni aeuo detestati sunt; ac prae car- denda vaticinia commoueri; & quateris Tullius I. de divin. furores illos de causa eo temporis vaticinijs ipsis Vocat potiris insanos, quam diuinos, adstaret Veneris astrum; haec enim cum in illis pars homnis princeps, omnia ut gratis ab ipsis prolata, gra- quae est mens, amitteretur, cui tamen iis etiam & ab . vllo negotio a n Diuitigod by Corale
265쪽
In Divin. ex Mentis alienatione. 9
bis improbanda sunt; ubi enim ab ipsis figmentis agitur non est nobis atagumentis agendum. Verum eo prs- sertim telo confodiendi sunt, quod asserant, non potuisse talia ab oraculis vaticinia landi, nisi mensa sensibus abstraheretur, itaut vaticipantes
prope insanirent ; si enim id necessarium filisset, oinnino superuacanea fuissent antra illa, in quibus animi vatum in diuinationes commouebitur;
potuissent namque etiam extra antra
illa inueniri ebrij, maniaci, ac phrenetici, qui ex mentis alienatione vaticinarenturi, nec solum Trophonij an.
trum potuisset mentes.& animos suta mouere, sed etiam meconium ,& cicuta. Addo nullam esse rationem,
qua animus a corpore, atque a sensi-hus submotus vim illam vaticinandi possit aquirere,nisi futurorum species aquirat, quod tunc non conceditur; Ec cum vim illam no habuerit in cor pore, & cum sensibus colligatus, neque potest illam obtinere extra comPus, seu alienatus a corpore; nulla
enim persectio, quae sit animo indita a natura potest per corpus impediri, aut per sensus, cum corpus ipsum sidanimi persectio, & complementum, Id Si vero consagiant ad Astrum Umreneris, quod diuinationibus illis pra,
ideat, ut vult Cardanus de rerum variet. non est perceptibile, cur astrum illud sutura illa revelet tantum in antro Trophon ij ex. gr. & non alibi, vel
sine antro; nulla enim cogitatur ratio talis societatis astri Venerei cum illo antro, quodcunque sit; neq. constat adhuc, unde habeat Veneris astrum, ut secreta,& sutura praenoscat.
Addo quod si Virgo Apollini sacra
diuinat, quia nata est Veneris astro in tali puncto existente, cur non Naliae eodem momento natae n m P
terunt diuinare ὸ nam si solum cum Veneris astrum in tali est cili puncto,& tali respectu ad alios planetas, 8castra etiam fixa diuinationi favet, tuc
quotquot eo in instanti nascentur, diuinatores erunt; quamdiu ergo via
uent hi, qui eo in puncto nati sunt, tamdiu diuinabunt, ac sine intermis. sione, quod tamen antiquis vaticinantibus non concedebatur, quibus non erat allidua diuinandi lacultas. Denique ridiculum erat apud illos id quod agebatur, nam absque ullo respectu ad astrum Ueneris, cum vates unus ex iIlis interiret, vel una Virgo Apollini saera, statim altera substituebatur, quae diuinaret, licet eadem genesi non esset praedita; & hae somtasse ratione nugas, & deliramenta Veterum agnoscens partim diuinationem ex oraculis admisit, partim
verb irrisit,& irrisit potius ut Philosophus, quam ut Astrologus.
266쪽
1 o Animaduenio o Philosephica
O N est id praetereundum in diuinatione, quod per, tinet ad animi concitatio nem suapte natura dici. natoris; Uiauere. enim nonnulli PELlosophorum animum ex sua natura
omniscium eise, quod vel eiusdem sit naturae cum Deo, vel particula sit Animae mundi, quae ubique praesens sit, nihilque sit rerum, quod ignoret gri nam quamuis dicant animum non esse praesentem adhuc rebus ipsis, quae nondu m sunt, sed tantum suturae, do
cent tamen praesentem esse earum
causis, vel proximis, vel remotis, quae continuata serie colligatur cum suis effectibus , sicque ut in semin
bus vis inest earum rerum, quae progignuntur, se in causis conditae sintres omnes suturae; ac propterea si eo- citetur animus in causarum contem plationem, aiunt, facile ex ipsa res omnes suturas innotescere polis. Vt vero fiat haee animi concitatio addiuinandum, docent, animum ipsum in corpore immersum, nec perinde ex corporis impedimento omnia peruuidentem, pervidere tamen valentem, si remoueatur obex, abduci quoquo modo debere ab ipso corpore; aut vi alicuius morbi,qua quasi emesesionem a corpore moliatur; quo modo Aristoteles docet apud Cicer. I. de diuinat. furentes, & melancholicos aliquid praesagiens in animis habere,acdiuinum; aut phrenes,& m nia; aut aliqua alia ratione placidi re, qua se quasi abducat, avocetque a corpore, quod potissimum per somnum fieri opinabantur, in quo an, mus longe solutior est a corpore, quam in vigilia, ideoque magis aptus ad diuinandum . Atque ad hanc d etanam perhibentur illi quoque a cessisse, qui omni diuinatione in naturam Deorum relata, ab ipsis haustos, ac delibatos animos nostros esse putarunt, quorum Deorum cognatione pro ipsorum placito animi ad diuinandum excitarentur indita quadam interna commotione.
Verum haec omnia, quae de animi 1 6
concitatione dicuntur ad diuinam. dum mera figmenta putanda sunt; quemadmodum nugae sunt; & fabulae antiquorum, quae recensentur de Anima mundi, de particula diuinita tis animis impressa, & de alijs eiusmodi, quae nulla ratione nituntur
in sana philosophia, ut alibi sese
demonstratum est . Addo facta etiam ex Ueterum erroribus omni suppositione de anima mundi, de animi Deorumq. cognatione, de furore
267쪽
In Divin. ex Idear. Contemplatione. II
diuinitus concitato, de alienatione a corpore quomodocunque facta, adhuc esset inuestiganda ratio, cur animus potius in uno statu concitetur, quam in alio, potius uno tempore, quam alio, & sic de caeteris ; neque etiam facile discrimen inueniretur, cur potius ad quaedam diuinanda sutura concitaretur, & non ad alia, vel ad ad omnia, cum iam supponant isti Philosophi animum nostrum ex sua natura omniscium esse; quod sane si esset, a diuinitate non recederet cum proprium solius Dei sit omnia scire,& cuncta ex suis causis, imo ex se ipso praeuidere; & licet interdulfi quispiam ea ratione praedictum contigerit, non proinde, quod casu factum est, animi naturae adscribendum est, qui ea tantum nouit, quorum vel Mquisitas, vel inditas a Deo species habet; & certum est species omnium futurorum non habere, ut praetersa. niores Philosophos fatentur The logi omnes; unde reijcienda omnino est haec diuinatio ex animi concu
In Diuinationem ex Idearum Contemplatione
spondeant; ea facta suppositione,
quod sint animae nostrae congenitae omnium cognoscibilium ideae, seu rationes . Quae doctrina non videtur ab φea recedere, quS animum nostrum sa- cit omniscium; nisi sorte in eo discrepet, quod illi faciebant animum suapte natura omniscium, ut participem diuinae substantiae, isti vero faciunt
omniscium ratione idearum conge
nitarum ; qui tamen videretur esse omniscius per ipsos, sicut Deus, qui omnia ab ipsis dicitur scire per contemplationem ideatum, siuhsint immanenter congenitae, siuε exterius positae, ut illas respiciat Deus ipse, quando aliquid vult operari.
micorum non pauci, dum anima magis est a corpore soluta per quasdam i ditas sbi rationes ideis respondemtes somnia quaedam excitari, quae diuinationem includerent ob nexum rationum illarum cum ideis Diuinae menti conuenientibus; Imo quod hi tantum in somnijs contingere docueriant, alij plures etiam extra somnum euenire crediderunt, cum pollitani. ma pro libito etiam extid somnum rationes illas inditas contemplari, ex quarum contemplatione ea dignoscantur etiam, quae sutura sunt, dum. modo rationibus illis, seu ideis re-Diuilia oste
268쪽
11 Animaduersio VII. Philosophica
8 Ad hanc ei tertendam,ac repellendam doctrinam ea satis essent, uae congcrit Arist. ubi Platonicas ideas oppuanat; cum enim ab ipso Aristo tele figmentum Platonicum vocentur id ae ab . q. vllo iundamento philosophico cxcogitatum, ficta quoque Ca Omnia putanda sunt, quae ex ideis colliguntur; at praeseletim, quae spectant ad diuinationem, quς etiam admistis ideis, nullo modo ex ipsarum sola contemplatione haberi posset. Primo, quia nulla posset assignari ratio, ii per ipsas solas fieret diuinatio,
cur potiu3 una, quam altera ad sui
cogia; tionem nos excitet, cum eodem
modo se habeant. Secundo, quia se, querentur eadem absurda, quae allata sunt de Idolis emisss ab obiectis; essent namque & ipsae actu infinitae, utpote omnium rerum cognoscibilium, quae in sinitae sunt; essent sumniae confusionis causa, quia possent simul cO- tradictoria,& contraria cognosci; es sent qtioq. diuinationis impedimenta, quia dum euentum unius rei representarent, posset simul oppositum repraesentari eiusdem euentus; sicque vel nihil suturum diuinaretur, vel diuinarentur Opposita . Tertio, quia ideae illae animae congenitae, praeter absurda, quae afferrent, essent etiam
sormae omnino superuacaneae, cum
omnis cognitio ab . illis formis haberi possit, quemadmodum de facto
habetur apud Peripateticos omnes; satis enim est ad efficiendam cognitionem , ut formae quaedam intentionales, quae a Philosophis species vocantur, vel emittantur ab obiectis, vel
infundantur; positis verb illis id eis adhuc requirerentur species illae determinantes potentias potius ad cognitionem unius obiecti, quam alterius; nam ideae illae, quae aeque, ac simul essent in potentia, non possent ex se determinare potentiam, cum Omnes aeque illam actuent; unde aliquid
aliud exigeretur; id vero, quod exigeretur , si esset species obiecti , ex se
O C E B A T Democritus,& cum eo etiam Synesius Platonicus a rebus omnibus tum praeteritis, tum
praesentibus, tum suturos idola quaedam , & simulachra perpauo fluere,
quae cum phantasticum spiritum, qui est illorum quasi speculum impingur,
eum excitant, & mentem ad sui contemplationem compellunt; sicq. Omnium rerum diuinationem fieri; ac
269쪽
In Divin. ex Idolorum effluxione. 13
vigilantibus, & Eeslaticis potius, qua
prudentibus eiusmodi idola osserri, atque ex illis diuinationes immitti, exeo pNesertim, quod in hoc hominum genere animus siti 1 curis corporis magis solutus, ac segregatus; Quod vero haec idola noctu potius, quam in-rerdiu offerantur spiritui phantastico,& effluant ab obiectis, ca ratione co- tingere tradebat Democritus, quod noctii aer ut plurimum tranquillior
sit & purior, adeoque magis aptus ad illa recipienda, atque in phantasiam transmittenda. Aristoteles vero, qui fere in omnibus Democritum insectatur, in hac re videtur ambiguus, quod Esertim notauit Franciscus Sancti. lib. de diuinat. per somnum ad Arist. postquam enim docuit somnia naturaliter quandoque signa esse, quandoque etiam causas, quandoque neque signa, neque causa Seorum , qua
fiunt, tandem in eo libro sub finem videtur ad Idola, & effluxiones Democriti accedere, aut ad daemones, ut
quidam putat, qui hominibus in somnis futurorum imagines ob ijciunt. Utrum Aristoteles vere ista idola e fluentia admiserit admodum Democriti adhuc controuersum est apud' Commentatores; si tamen dicatur
illa admisisse, iure est censura notandus, erroreque damnandus, ut Democritus ipse.
o Absurdissimum itaque est in Philosophia eiusmodi idolotum effluxiones admittere eo modo, quo admittebat Democritus, ut fieri posset omnium rerum diuinatio; nulla enim
ratione suaderi potest, quod aliquid
actu ei fluere possit a re quae actu non est ; & cum sutura, neque praeterita sint, licet fuerint, non possunt actu illa idola ex se ipsis emittere . Deinde
si sic ab omnibus rebus emitterentur idola, eaque ad illustrandum , aut excitandum phantasticum spiritum cuiuscunque peruenirent , sequeretur quod omnes essent vates & diuini, quod tamen non conceditur ; quemadmodum etiam sequeretur, quod aeque omnino futura , praesentia, Npraeterita scire possent, quae cum sint infinita, in cognitionem finitae persectionis cadere non postunt; supponuntur enim talia idola actualiter emitti ab omnibus obiectis, neque est maior ratio de uno, quam de alio. Addo denique ex his idolorum effluxionibus maximam in spiritu phantastico oriri confusionem, quae etiam diuinationem impediret; si enim e L fluat idolum de hoc futuro contingenti, quod ByZantium diruetur, &aliud idolum, quod ByZantium reaedificabitur, deinde alia idola, quod secundo,& tertio id continget, longis
tamen interuallis, cum aeque effluant
eiusmodi idola destructionis, &constructionis,quid ex his poterit diuinari, quod sit euenturus aut quae tempO-
tum distinctio esse poterit, ut primo destruendam, deinde construendam, denique euertendam illam ciuitatem
insinuent sed esto insinuent; si praecise tempus destructionis non denotalent, quid prodest haec videre, quae non contingent nostris temporibus PDenique si praeterita, praesentia,& tura de se idola, & effluxiones mittiit, vel impressum habent temporis characterem, quo res est, aut erit, vel no; si non habent, tanta erit in nobis confusio, ut sutura pro praeteritis, & vice
270쪽
i4 Animaduerso IX. philosophica
versa praeterita pro suturis accipiamus; si habent, ergo non sunt pura idola, ut supponuntur, cum idoli proprium sit, ut sit simplex imago rei ab-que tempori nota. od si verbo
rum, cogitationum, actionum, op rumque, insuper& rerum permanen tium, fluentium, Orientium, Occidemtium, omni tempore, omni loco suturor im; omniumque hominum, brutorumi lapidum, plantarum, Vrbium, domorum, omnium denique & quorumcunque entium fluxiooibus sunt omnia repleta, quid quatis in hoc chaos, in hac tanta rerum confusione poterit diuinari ρ Mihi quidem ne cogitare etiam licet, unde absurdum censeo in tam absurda doctrina divilius immorari. At id non est praete mittendum, eiusmodi idolorum N Lmilitudinum effluxiones eo praesertim admissas esse, ut facta quadam in aere permixtione, & cum spiritibus anima Ilum, una cum ipsis spiritibus ad animam deserrentur, indeq. somnia consurgerent, in quibus volebant potissimum diuinationes fieri; hae tamen idolorum effluxiones cumuIate satis rei)ciuntur ab Aristot. in lib. de sensu,&sensili, quem in hac re opus est consulere.
In Diuinationem ex Animorum egressu, & Congressu.
IERI animorum egressionem,& congressionem cum praesertim homine detinentur somno, tumq. ahimos ipsos ut diuinos origine, Nimmortales natura pro h bito exir corpora egredientes,&cum alijs animis, ac spiritibus congredientes, dc
suo principio se se adiungentes posse facile omnia sutura diuinare, vel saltem quorundam scientiam expiscari, constans suit multorum opinio, quos quidam Pythagoraeos vocant, alij
vero Academicos, id proprium vo canteS animorum officium, quod cotaporis cura soluti, se se excitent ad omnia cognoscenda, quorum semina ipsis ab initio indita sunt; cum tamen non assignent rationem, qua fiat in animis eiusmodi excitatio, neque cur potius quaedam,quam alia sutura prPnoscant, ac divinent, quod indicat e rum leuitatem in admittendo hoc Mnimorum egressu,&congressu; vide tur namque omnino somniare, dum admittunt in somnijs has animorum egressiones extra corpora, discurs tiones per aera, congressiones cum
primo principio, & cum alijs spiritibus , reuersiones denique in sua corupora ; quis enim est homo ille, cuius animus pro libito exire E corpore posset Disiligod by Cooste