장음표시 사용
161쪽
-ad exeessum Diusnae naturae proximum requisitum in easu, & ad effectum, de
Nee vis vlla fieri debet in assertis gratijs, quae dicuntur ei gratis datae, eum obcantur esse donum lupernaturale aliquibus in aliorum utilitatem eoneessum, ut colligitur eκ verbis Apostoli prima ad Corinthios cap. I a. ex mMa r. I. cum seqq. ubi nouem retenset, nempe, sermonem sapientiae, ae scientiae, fidem, gratiam sanitatum, operationem virtutum, Prophaetiam, discretionem spiritum, genera linguarum, ac interpraetationem sermonum, ac D.Τhom. I. . quaen. r II. an.ε. ibi: gratia gratis data ordinatur ad hoc, quod homo alteri eooperetur, ut reducatur ad Deum; homo autem hoc operari non potest
interius monendo hoc enim solius Dei est sed solum exterius, doeendo,
vel persuadendo. &c. & 3. parte quo .7. arm. T. qua ratione distinguunturi gratia gratum faciente, ut recte animaduertit Scacchus de notis, o si . So-LHιβcI. I. in princip. IV. SOS. quare LeZana tom. I. Sacra Theologia tradicl. Ashut. q. pag. 3 6. col. a .f. dendum sub vers. σratio e inscripsit, quod gratiae gratis datae non sanctificant, nec in illas habente Sanctitatem necessario supponunt, neque praeuiam dispositionem requirunt,sicut gratia gratum faciens. Quinque vero praedictis addita ad probandam illius Charitatem in proximum. primum quidem elicitum ex ardenti desiderio salutis animarum, cum tot labores, ac tot iniurias pro illis passus sit, Dies sine potu, ac cibo traduxerit, vigiles noctes pertransierit, aeris inclementiam, minas, persecutiones ac mortis pericula non timuerit : Alterum ex animo prompto, & parato ad quodlibet perserendum pro animarum salute, cΠm tot ignominias, persec tiones, & alia incommoda substinuerit . Tertium ex perseuerantia in amo te erga proximos , & si illi non responderent: Quartum ex commiseratione ealamitatum eorumdem, & Quintum ex condonatione iniuriarum non semel, sed pluries illi inflictarum ob pmdicationis libertatem rep hendendo ea , quae non crederet secundum Deum procedere; magni quidem facienda sunt, sed non tanti, ut supremum heroicitatis gradum constituant Diumae naturae
Ouae ad veritatem magis eruendam dicta sint, saluo, &e.
Petrus Francistus de Rubeis Promotor Fidei, &c.
162쪽
Salamantina Canonigationis Beati Ioannis a Sancto
Facundo Ordinis Sancti Augustini.
AD OPPOSITIONES R. P. D. Promotoris Fidei. SUPER DUBIO.
An constet de Virtutibus Theologalibus Fide, Spe,
PPOSITIONES R. P D. Promotor fidei contra adducta d
probandum Beatum Ioannem k Salino Facundo praeditum fuisse virtutibus Theologalibus , non videntur ossice re . In compendio enim, im Beati quatuor ammaduer tit , obstacula , & primo , quod in iaculo morem Patri ge rens acceptauit Beneficium curatum absque animo residen di, cum ex statutis Concilii Lateranensis de de iure diuino iuxta receptissimam Doctorum sententiam per semetipium in eo residere, & animarum curam gerere teneretur; Secundo quod allia beneficia una cum canonicam retinuit aduersiis canonicas sanctiones, & abs que dispensatione Apostolica necesseria etiam viris litteratis . Tertio, quod ante ingressuin Religionis publicas conciones habuit tam Burgi, quam ira Ciuitate Salamantina non docto de approbatione ordinari j, ac de licentiata illius, vel sacerdotiim , in quorum Ecclesijs verbum Dei praedicabat, quosque nec de cadem licentia docetur, postquam nouitiatu in Religione per clo publici concionatoris partes reassumpserat. Quarto quod obierit iuxta communem Opinionem violentia veneni ex maleficio pessimae muliercular, a cuius praua consuetudine iuuenem retraxerat, cum inuerisinite sit, Deum, Dic moni permisisse, ut animam a corpore iusti separaret. Verum quoad primum respondetur,quod clim rei identit praeceptum sit afirmativum obligat quidcm semper,sed non ad semper.Nauar.m sum. V. IT.nu. q. di propterea aliquando iustis de causis licet non residere, inter qnas una est, quando beneficiatus cita in curatus abest a cura occatione studij Theologiae, prout Beatus studio huiusimodi incubuit ex datis in Summ. num. I. nam tunc per quinquennium potest se absentare absque licentia superioris IH er θα lade magistr. cr tradit sum:Θlustr.Uerbis eisdemia n vers3abi : Tertio cum est in
studio Theologie per quinque annos si studeat,semper si docet de magistrisi B i per
163쪽
per specul .etiam sine licentia Pit Iali,esup ea rabeant a iii re nisi sit Religiosus.
Alijs autem scientius requiritur licentra Ptelati eodem titulo. tua quam dare potest Episcopus promoto ad Ecclesiam Parochialem etiam antequam sit Sacerdos perfeIerinium , ut de M .eo a I λο- l . Et tan&m obest, Bratum Ioannem consensisse dictae eoIlationis animo non residendi, quin imo clare patet, quod gepitor contra eius voluntatem beneficium curatum illi onferti euniti it& ipse in uilans illud retinuit, semperquo rogauit Patrem, ut fructus in egenos distribueret, & demum tamdiu instetit, quousque licentiam resignandi obtinuit, quae omnia potius virtuti & vitae puritati Beati, quam vitio sunt adscribenda . Quoad secundum respondetur , quod pluralitas beneficiorum non est prohibita etiam absque dispensatione Papae, quando unum non est suificiens ad sustentationem st3tus beneficiari non solum post Concilium Tridentinum ex
illi ucclara d ispositione se . a secap. t 7 .sed etiam ante illud per ea, quae traditsumm. Silustr. verbo Benesicium q. num. r. cum seqq. Et propterea licuit Beato
Ioanni consentite collationi sibi factae canonicatus ab Episcopo Burgensi, α alterius beneficii ab Abbate sanctorum Primitivi, & Faeundi, rim quia
erant exigui valoris, ut manifeste liquet, ex quo verens Episcopus Burge
sis, Beatum petere licentiam absentandi se a suo seruitio , eo quia non fuerat prouisus de redditibus sufficientibus ad sui status substentationem , illi
promisit conserre pinguiores praebendas statim ac vacarent. buom. num. 7..
tum quia illorum fustus distribuebat in pauperes vix sibi reseruando neces-
saria pro sui victus substentat.one; nam ut inquit 'v.iuarr.ιnsum V. 2 - . 7. in sine exsententiν Cardino Clement.gratiae de res ripi. Intentio tenentis plura
beneficia non ad splendidiorem victum, vestitum, & famulatum,&alia 'huiusmodi, sed ad largius erogandum in pauperes, oro pera piat, res uato sibi tantum ad vitam decentem necessaria , & vera huius intentionis omiserio est causa sussiciens ad retinendum plura benefieia, cumque Beatus di stos fructiis beneficiorum in pauperes distrib u erit,eademque renuncia uerit,non vitium, sed virtus debet in eo potius considerar i, eti m id egerit ut ab omni scrupulo liber esset , & puritate conscienti e frueretur. UQuoad tertiam facilis patet responsio, non solum quia attenta temporis sere a oo. annorum antiquitate licentia praesumitur, quae praesumptio cum sit iuris , &de iure est talis incaciae,ut non admittat probationem in contrarium omen. de antiq. temporiar . feci.abstis rent f num. I 6o .sed etiam quia in Ciuitate
Burgen .suerat familiaris Episcopi, & in Ciuitate Salamantina aderat pariter Episcopus, qui non permi fisset Beatum concionari, si id contra illius voluntatem egisset. Vltra quod tunc temporis satis erat licentia Sacerdotum,quoiarum administrationi, & curae commissa erat Ecclesia ex c emtaudam L in ta Hesrs desepultaris , & inuerisimile est, immo vero impossibile, ut absque illorum licentia, seu permissione in illis praedicaret. Quoad Quartam aduertendum est, quod non fuit certum, & indubitatum Beatum obijsse veneno, sed fuit tantum opinio, & rumor populi, qui potuit esse vanus, ac insuperiquod historici non dicunt, Beatum Obijsse violentia vene ni ex maleficio pessimae mulieris, sed solum veneno, quod non videtur impossibile contigisse etiam absquE maleficio ob iram mulieris amoris stimulis agitatae, tum quia erat de potentioribus, & nobilioribus Ciuitatis, tum quia non est ira supra iram mulieris, praesertim quando ex Zelotypia oritur,ut perbelle multis allatis exemplis, & authoritatibus alserit Nemetan . in Sι tua nupti
Opponit itidem generaliter contra duo genera probationum in quibus innitun tur omnia, quae dantur in siminario ,& primo contra probationem deductam per historias, quod exceptis Ioanne Hispalensis , Alphon se Orosco,&Hieronvmo Romano, rcliqui authores scripserunt noetissime post annum 36oo. de propte-
164쪽
proprerea non probene, tum necesse sit, ut eis fides adhibeatur, quod eorum scripta longissimo tempore, hoc est spatio centum annorum sint communi omnium assensu approbaea, quodque non docetur concludenter, Ioannem Hispesensem, de Alphon sum oroseum scripsisse ante centum annos,cum ex solis coniecturis id appareat, & quod quatenilis concedatur Ioannem Hispalensemeen rem annorum metam excedere, eidem tamen obstat, quod est
unicus, & eiusdem Religionis . Et quoad probationem deductam per testes opponit, quod sunt recentissimi, utpote examinati post seculum cum dimidio sere ab obitu Beati, quodque
deponunt tantum de auditu, & licet asserant etiam de publica voce, te fama, de ea tamen non deponunt cum requisitis traditis in interrogatorio impretabi decretis. Has autem oppositiones nequaquam obstant. Primo quod licet non constet ex
data anni, quo Ioannes Hispalensis, & Alphonius orosco scripserint hia rias,maniseM tamen liquet circa annum Isaoab ijsdem fuisse exaratas;Nam Beatus Ioannes ob13t anno I679. de Ioannes Hispalensis pluribus in locis asserit , se ad relationem fratris germani Beati scribere per tempus praesens, &Alphonsus oroseo in sua historia in processu Salamant.fol. 3oo. a tergo idem, , dicit per hec verba. Quoniam enim huc usque vivunt personae antianae, qui , , illum viderunt, ut concionari audiuerunt, haec dicere poterimus &c.ideoque necessario fatendum est circa supradictum annum pinatos authores scri L se, cum inuerisimile sit, illos, qui viderunt, &cunouerunt Beatum longius uitam protraxisse, nisi dicatur eosdem cognouisse, & audiuisse Beatum in infantia, dg pueritia. Secundo quod ultra historicos praedictos adest etiam Hieronymus Roman.. qui
Tettio datur pariter relatio Cardinalis Antoniani, qui & si illam consecit anno I 6o .circiter, tamen fundata est in depositionibus testium examinatorumamus 2 88. & I 2I. auctoritate ordinaria, de anno I I I. authoritate apostolica .
Quorto, quod praefatie historiae Hispalensis, & Oroschi suerunt eommuni consensu approbatae, tum quia alii, qui scripserimi post annum r6oo. ab illis
mutuati sunt quicquid Qe Beato typis mandarunt, tum quia ex testibus examinatis authoritate Apostolica anno I 62 3.apparet gesta narrata in vitis Bediti esse etiam publiea, & notoria, de illis inesse publicam vocem Sc famam,& ab omnibus pro veris, & indubitatis haberi. Quaado enim historia est eommuni omnium consensu approbata pImε probat Frim. in e. inter dilectosuum. I 6 Aesidians r.de ad uit idem R.P.D.Promotor fidei supra in titulo d fide historiarum S.quia tamen versHistoricis autem . Vnde ex omnibus supradictis simul iunctis constituitur plena pi atao, nam quando non poliant haberi instrumenta, vel testes de visu, aut certa scientia, recurrendum est ad alia genera probationum, qui debent simuI iungi ade instituendam plenam probationem . licet de per se non faciant plenam, vel
Nec obstat, quod Hispalensis esset Religiosus eiu sidem ordinis , & ideo eius vita non probet, sicut nullam fidem faciunt illi, qui sunt de uniuersitate,quia id procedit quando agitur de interesse, & commodo singulorum , secus autem quando principaliter ad alios spectat, sivh ad eamdemmet uniuersitatem
Frirn.ιn c seper num. 6.vers. ecausi esse s de te ride alii relati a Farisaei ies. ηU.6o --.- .ac quando testis est Sacerdos,& Religiosus idem Farinace. di a quasi. 6o ramia 7 Issit propterea cum interesse in causis canonizationum
sit principaliter uniuersalis Eccleste,nil resert si secundario propriam religi
nem aliqualiter respiciat. Nec
165쪽
Nec pariter issete , qhod reses non e posuerint c,rea sumam eum reqdistra, de quibus in interrogatariis impressis in libello nouissimorum Decretoriam, . Nam licet non fuerint interrogati moer quidditate tanae, illius tamen difin D. tionem tacith expresserunt , dum testati sunt, quod publiee dici audiuerunt. Quod vero haec fama viguerit non settim in maiori parte populi, sed in m. uerso Christiano orbe constat, quia a Castellanis, Lusitanis, & Italis eius vuta fuit conscripta. Quod orta sit ex probabilibus ea isis apparet, dum illius praecipua cauta fuerunt virtutes, quibus ornatus fuit Beatus, de miraeulata, quae post mortem Deus operatus cst ad illius intercessionem . Quod initium habuerit a pei sonis grauibus, non autem pyebeis constat, quia idem Duxmbae post eius mortem in illi iv honorem construere secit, magnifieum se pulchrum, & post decem annos ab eius obitu fuerunt consecti processus a thoritate Ordinaria ob miracula, miis Deus ad illius intercessionem operabatur. Et demum, quod fuerit constans usque in praesens, & in dies auctitas non potest controuerti, cum in inius honorem fuerint aedificarae Cappellae Zesedes Apostolica illi cultum, & venerastionem confirmauerit, qnae omni plenu probantur ex datis in summariis, tum praesentis, tum praeteritae pomatonis , itaut dici nequeat non fuisse saltim satisfactum per aequi pollens , ut talis est iuxta decreta nouissilivi in processibus fabricatis ante illorum Publia
Opponit insuper speetaliter contra adducta ad probandam virtutem fidei, quod illa non sume iant, cum deducantur tantummodo ex historijs, Si testibus , kd huic obieeu, fuit superi is responsium, quod historici, & testes simu l iun
plenam constituunt probationem. Item quod argumenta seu actus rece siti non videntur redolere heroicitatem requisitam in canon Tandia, cunia sint infra vires naturae communis , nec transcendant illius potentiam, Promost necesse, adhoc ut in heroico gradu existimentur. Sed respondetur,quoda' hemicitas praesertim in virtutibus Theologalibus non debet considerari inta obiecto materiali, quod est actus virratis , sed in obiecto serinali, quod est Deus. Ad cuius responsionis maiorem declarationem maximε conducit, quod
docet S. om. r. a. s. εq. artia . in corpore super quaestione virum virtutes i.
Theologicae constant in medio per haec verba. Respondeo diuendum,quod , , ficut dictum est medium virtutis accipitur per eonsormitatem ad suam regu , , lam, vel mensuram secundum quod contingit ipsam transcendere, vel ab ea, , defeere . Virtutis autem Theologieae duplex potest accipi mensura. Una , , quidem secundum ipsam rationem virtutis, & sic mensura, ®ula υ Ireiatis', , Theologicae est ipse Deus . Fides enim nostra regulatur secundum veritatem. ΙΤ, , Lia tram, esiaritas autem secundum bonitatem eius, spes autem secunillinc o G agn itudin Em omnipotentiae, di pietatis eius, & ista est mensura exceden v, omnem itui': iam facultatcm , unde nunquam potest homo tantum diliger 3 Deum, quantum diligi debet, nec tantum credere, & sperare in ipsum quati io, , tum debet , undὸ multo miniis potest ibi esse excessus, & sic bonum talis vim , , tutis non consistit in medio, sed tantδ est melius, quanto magis accedit in t, , summum . Alia vero regula, vel mensura virinis Theologicae est ex partae , nostra, quia & si non possiimus ferri in Deum, quantum debemus, de rarus, , tamen ferri in ipsum credendo, sperando, & amando secundum mensuran t x,, nostrae conditionis, undE per accidens potest in virtute theologica consider , , ri medium, di mirema ex parte nostra. Quod confirmauit, , ad a. nquiens.Ad secundum dicendum, quod medium accipitur in regulatis,&, , mensuratis, secundum quod regula, & mensura attingitur. Secundum autem, , exceditur regula est superfluum . Secundum autem defectum a regula inda ;, minutum . In ipsa autem regula, vel mensura non est accipere medium, M, , extrema. Vinus autem moralis in circa ea, quae regulantur rati e , sicut
, , circa obiectum p toprium, de ideo per se conuenit ei esse in medio m Pan . proprii
166쪽
, proprii obieesti , sed virtus Theologica est ei re, ipsarn regulam primam nota, , regulatam alia regula, sicut circa proprium obiectum non conuenit virtuti,, Theologi eae esse in medio . Sed potest sibi competere per accidens ration ,, ena s,q uod ordinatur ad principale obiectum,sicut fides non potest habere me , , dium,& extrei min hoc,quod innitatur primae veritati, ac nullus potest minus, , innita, sed ex parte eorum,quae credit potest habere medium,& extrema, sicut , , υnum verum est medium inter duo falsa. Et similitar spes non habet medium, , , di extrema ex parte principalis obiecti, quia diuino auxilio nullus potest ni- , , mis inniti,sed quantum ad ea,qui confidit aliquis se adepturum, potest ibi es , , se mediam,& extrema,in quantum vel pm sumit ea,quae sunt supra suam prori, , portionem,uel desperat de lus,quae sunt sibi proportionata . Ex qua doctrina infertur, quod heroicitas non potest consistere in actibus praeterum exterioribus virtutum Theologalium fidei & spei,praeterquam in mar
potest considerari in actibus internis , prout quis firmius adhaeret veritati reuelatae, & certius sperat consequi beatitudinem promissum , quae adhaesio &certitudo, ut maior, & minor est secundum illuminationem concessam a Deo aniniae a se dilectae, sic magis, & miniis irascendit vires naturae & virtutes in gradu heroico constituit .
Quod manifestius apparet in virtutibus moralibus. Nonnulli enim antiqui Philosophi summam professi silue paupertatem, illa nihilominiis non potest nuncupari heroica, saltim eo modo, quo decet Cluisti fidelibus,quia id es
runt,ne onere diuitiarum grauarentur, vel νt i ruentaus studio Philosophis i cumberent, ideoque iri ius virtus paupertatis carebat ima, seu obicisto sor- mali , quod est Deus, at vero in ieruis Dei, licα quoad obieetiam materialene E quoad actus mei paupertatis non excedata a Philosophorum,heroiiaca tamen existim.imia citiquia id aguntine eorum animis rebus mundanis adhaereat,& ab ijs liber es solutus totus in amore & charitate Dei feruescat. Et quia huiusimodi actas ioterni, qui constkuum Mumiditatem: hon possunt haberi absque charit , luta, miIucissimcdignos runtur ex assibus eiusdiu charitatis,quam virtutum fidei, & spei, ideoque docto de charitate in Deum in heroico gradu, necesse est quoque fateri ,reliquas virtutes Theologales in eodem gradu existere,licet actus externi non transcendant vires naturae cum a charitate informe ur & animentur, & εbsiue ea habeantur tauquam mortui, & informes
Hinc non immerito D.Thomas in titae charitasse a. a. 7 est. 6I .an. s. dixit, quod
virtutes purgati animi sunt propriae Beatorum,quae in alio non consistunt nisi in unione animae cum Deo,& in facilitate, & hilaritate operanda actus ad virtutes tendentes ex eadem charitate proueniente .
Cumque igitur insim e ερς,-d Beatas μ ubueris charitatem in heloi gradu, ex eo in Hemti, q&a evideatissime probetur in sacrificio misi, frui-
otam fuisse animam suam unione cum Deo, utique dicendum est, quod in eo extiterint virtutes fidei, & spei tu heroiso gradu,cum a charitate eeviente in eodem gradu fuerint animatae . ' , Et haec eadem responsio aptatur oppositioni, quod actus recensiti ad probandam spem, & charitatem in proximum non pertingunt supremum haeroicitatis gradum. Ad aliam vero oppositionem,quod multa argumenta adducuntur in genere,non autem in specie & quod selum probentur per famam, Respondetur, quod ex datis in summario patet de actibus adductas in specie ad probandum argu
menta,qua dantur in genere,nam quod obseruauerit praecepta Diuina constat. Summarum. 37. Quod confiderit de Deo in aduersis μα--.a3.a a 3.16.
Quod admirabili patientia usus fuerit in persecutionibur ex eisdem num ιβ
167쪽
6.Quod poenit tiam ζgei a teM MMm. --. a z. st qN & melius patebit clim de illius poenitentia agetur. iod semper dubitavcrit.An dignus esset amore,vel odiocinavim.nam. Μ.Quod vCro praedicta omnia probentur non solum perfimam, sed per testes, di historicOS, qtri simul iuncti plenam constituunt probationem patet Ex supradietis. Opponit etiam contra adducta ad probandam charitatem, quod unio Beati eum Deo in Mita sacrificio,deducitur tantum edi sola assertione confessarij.Verum respondetur,quod ea, quae sunt dissicilis probationis,prout sunt Buores diuini
probantur per unicum testem concurrentibus adminiculis μόν testibas comclas I .num. I S. Farina inodaracι- test quaest. 3 --ν. I S.Conulor. de can--.sianctor. p. I 8 ι. . I 8.quae hic non desunt.Nam testis,qui primus omnium de
ea deposuit fuit religiosus integrae probitatis, & famae, & propterea illius de- positioni fuit ab omnibus indubia praestita fides. Ulterius Beatus Ioannes, qui illam Confessario manifestauit, ultra quod idesit in confessione, tam in vita semqer, & ab omnibus fuit habitus pro vero amico , & seruo Dei, &post mortem Deus illum glorificauit miraculis ad eius intercessionem operatis, quae certe non patrasset, nisi secum in Coelo regnaret , & in vita notis fuisset virtutibus Ornatus, & demum quia miraculorum, & eius virtutum viagore illi a Sede Apostolica luit concessus cultus, di veneratio. Ad aliud obiectum , quod nihil indiuidualiter deducatur ad probandum Be tum exercitio virtutum moderatum fuisse passiones, quod obiectrum repetit etiam quoad decem signa indicantia charitatem ex sententia Diui Antonini,& quoad alia signa indicantia Beatum fruitum fuisse beatitudinibus, patet responsio ex summario, ex quo constat de omnibus, quae adducta fuerunt in indiuiduo ad illorum probationem . Quodque Canonicatum, & alia beneficia renunciauerit, ut conscientiae suae conuuleret, quodque inde non valeat deduci contemptus terrenorum , non oscit, quia ex dictis iam historicorum, quam testium patet id egisse, ut i berius Deo inseruiret. Et demum contra adducta ad probandum charitatem in proximos opponit,quod ea, quae deducuntur, non excedunt vires naturae communis . Utrum hule
obiecto patet responsio ex supradictis . Quare M.
Michael Angelus Lapius Subpromotor Fidei c
168쪽
canonizationis Beati Ioannis a Sancto Facundo Religiosi ordinis San'tii Augustim.
AD OPPOSITIONES R. P. D. Promotoris Fidei
An constet de Virtutibus Theologalibus Fidei, Spei, di Charitatis, in Casu, &
VBECVLA S quasdam os undis R. P. D. Fidei promotor RIgori nitidissimo vitae incorruptae Beati Ioannis a Sancti, Facundo, sed has, vel primo radiorum occursu dissipat int
merata virtutum lux, quae sanctitatis in meridie Beatum Ee-elesiae Dei proposuit, solem videlicet elarissimae veritatis, ut Iuculenter, ac tacunde probatur in Insormatione, & Summa -- riΟῶ Verε tamen n*la ex circumstantiis ab eodem D. Fides Promotore ponderatis, est apta, vel leuissimam umbram heroicis virtutibus Beati Ioannis obducexe . . In primis enim animaduertie, quod in seculo Beatus Ioannes morem Patri ρο- tensacceptauerit Beneficium curatum,absque animo residendi contra decreta Concilii Lateranen relata in cap. Cisrici non resta. Quod gestumo, si bene perpendatur, adeo aberrat a vero, quod virtutibus Beati Ioannis , veIaalamium detrahat, ut potius maximae perrectionis apicemattingere videaturν naemm omnium historicorum vox, & sententia est, quod tale Beneficium stetit ab Episcopo collatum Beato ad instantiam Parentum, vi literario profectui alacrius insudaret, prouentu, quo se siubstentaret,non destitutus, depu tato interim Cappellano, qui curam animarum exerceret, ut praxipu Rune Orosc. Roman. Antesmea, & Ioann. Hispalensis Sum,. nam r. 4. Fc sane licite Beatus Ioannes acceptare potuit talem collationem, etiam animo no residendi per aliquod temporis spatium , ut interim literis commodius vaca ret, quia, licet ex decreto Concilij Lateranefi relato a D. Fides Promotorei, nullus regimen Ecclesiae Parochialis suscipere posset, nisi eucam per sic ΦPium Aercerς valeret, ut in L p. 3.ct ε. δε Cieri nos ressae qua ymium
169쪽
mata fuit In Cone ilio Lugdunesi, ut In eae. licet Canon. I . de elea. ia 6. com perto tamen postmodum, quod Ede stam dabat in grande dispendium, &iacturam uniuersalis Ecclesiae, quae ad sui regimen permaxime noscitur indigere viris literatis, statuit Bonifacisis octavius, ut possent Episcopi libera Parochiales eonferre, etiam ijs, qui nynoiste meis S eos, se cisare vivsque ad septennium literarum studus inci imbeii s promoueri minime tenerentur, nisi ad ordinem S ubdiaconatossvi l .rbinii in ii K I O in ta est 34. e dem iii. de elec I. in o. quod decretum suu hii vjgorem habuit quousque per Sa-erum Concilium Tridenti salsis ians es 'not. cap. I. sublatum fuit. Cum igitur posset Beatus Ioannes licite per scptennium retinere Beneficium, ei deseruiendo per allui',' in here p uirere juctus ad sui substen lationem, cum literis vacabat in pellesis uniuerlans 're,n moaum Ad perfectioris vite
stadium percurren vocatus a Dco , ut expi ditius certamen asgrederetur,arenariorum in morem exucte se sta tui e, &mplicaret culatium dignitatum indumentis, di nexibus, proindeque tenaci Ima animi submissione expostula ita Patre, quaereret Praesbyterum pauperem, & integerrimae vitaex cui Beneficium resignare posset, ut in votis crat, di qilamuis Pater id aegre ferret,Seruus Dei constantissime respondit, se contentum esse, dum vacabat studiis eo, quod sibi a Parentibu subministrari poterat , atque , ut optatum exitum sortiretur hoc pium desiderium aequo animo, parique propositi firmitate 'inlit etiam as. Pera verba, quibus eum increpavit Avunculus, ut dicunt Orosc. & loann. Hispalen, Summ.num. . Et in relatione Cardinalis Antonianisumpta ex pro cessibus post obitum Beati auetoritate ordinaria factis , haec habciatur, dum
ses operam caret ι urauit Pater , ut eι Parrochiatis f. etesia c ferreInr , quam Cappellanus a ministraret sed corroborata paululum aerate, muneris grauitate perspecta,nullis rationibas addacs potuit, ut eum ret3ncret, Summ . eodem numeris φEx quibus proinde circumstantiis non solum tollitur asserta contrauentio decretis Sacrorum Canonum, sed de praehenditur eximia conscientiae puritas,
quae sancto Iuueni ad perfectionis metam euocato stimulos addebat, & incia
Secunda oppositio est, qhod Beatus Ioannes obtinuerit simul plura Beneficia Ecclesiastica aduersus danonicas sanctiones; Q iae pariter cessit, ex eo quod
Sacri Canones non prohibent retentionem pluitum beneficiorum, ObtCnta dispensatione, ut uicit glosin eap. cum in tanto F. De glures ae praeben.ct in cap. Dudum ua. ve . retinere de elem quae ait hoc procedere, etiamsi alterum per
se ad substentationem Beneficiati suffceret, & plene probat Oud. de bene o-- patibilitear. 2.eu Ultimo nam. I. Et quidquid sit, an requiratur dispensatio Sedis Apostolicae, vel lassiciat Episcopi, praesertim dum non agitur de pluribus Beneficus curatis, seu residentiam requirentibus, .quam quaestionem latEtractat Oud. ibi proxime num. I 6. cum sqq. praesuini omnino debet, quod inte cesserit dispensatio valida sicuti pi Obat Abs. in cap. luel Hely. num. 23. in is messi. aris puro de Simon. & eκ eo flfenoch.de praesumpt. lib. 3 cap. I nu. 73. mers rerum . Eoqite magis huiusmodi Benefletorum retentio licita iudicari es bet, dum omnes redditus, qui ultra necessariam substentationem supererant, Beatus Ioannes Pauperibus erogabat, di adhue anima eius non quiescent rotimsi os cordi stimulos, quibus ad incrementa sanctitatis agebatur, omnia cli sit,solo missae stipendio contentus, ut dicunt praefath Historici, de Temes depuolica voce, & fama Samo. num. o. ct 7. quemadmodum etiam hoc testatue ardinalis Antonianus in supradicta sua relatione, Summ. num. 7. ibi, nae rustoeo quietius siruirer relicta aula Episcopi, o omnibus benefi0s dim fisse cavellae dixit in Ecclesia . aada mei rim Gaifatis, ubi mus quotidi um sacris iumssico osserebat. Quodque id fecerit gratia perfectioris status restantur praefari praecipue Antolinez dicens, quod quas altre Francisus illumi sus tests ινιμ adserit si Pralati re untiauit Canonicatum SargeU- , cater Iup
170쪽
B- .ia Eccusastica,tieehriam praen. ' se recipiendi in quodam angulo,usi si s res incumbereseruitio Dei, se Utili ara imimarum, & loannes Hispalensis addit, quod Di pus aperie videns Beaium Fratrem perfectiori statui adipisendo inhia
is , Beneficioram renunciati nem acceptauit, ut dicto nu. I. unde patet toto Cetia
Io ab suisse a Beato Ioanne cupiditatis, &auaritiae labem, quae est prima , &potissima ratio propter quam sacri canones damnant Beneficiorum pluralitatem, ut ex decreto Concilij Lateraneil habetur in cap. nonnulli in princi de
Tertia vero oppositio, quod Beatus habuerit plures Conciones, tam Burgis, quam Salamanticae absque licentia, praese fert in fronte clarissimam respon sonem t Declamabat enim in vitia, non suae obstentatione doctrinae, sed amo ris, & charitatis actus impulsu,ut lucrum,quod maximum posset, faceret animarum, quemadmodum dicunt Testes,&Historici Summ. nam. 8, ac, proinde non est dubitandum, quod hoc fecerit absque debita licentia , praesertim dum suffetebat, vel Epiicopi, vel Sacerdotum Ecclesiarum, in quibus verbum Dei praedicabat, ut habctur in clem. Dudum S. in Ecclesis autem desepulsari quamuis hodie huiusmodi licentia sit reseruata solis Episcopis ex decreto
Sacri Concilij Tridentin .si . .de reform. cap.2. & ibi Barbos. num. 2 O. Remanet quarta oppositio ducta a supremo ab humanis exitu, adscripto commuis ni opinione violentiae veneni, quod D. Promotor obijcit contigisse ex maleficio pessimae mulieris, a cuius praua consuetudine Beatus Ioannes iuuenem
quemdam subduxerat indeque inseri esse inuerisimile Deum permisisse hoc
Daemoni, auctoritate Sac. Scripturae Iob. cap. 1. num. 6.
Facillimε autem obiectio haec remouetur, animaduertendo, quod tam Testes, quam Historici solum dicunt ex communi opinione Beatum ob ijsIe violentia veneni,opera dictae mulieris sbi propina ti, ut in Summ . num. 3s . quod he- ne potuit naturaliter contingere absque aliquo maleficio, ut admittere videtur D. Promotor authoritate Aristotelis, Hippocratis, Avicennae, & aliorum; Necavero discedere putandum est, quod Deus hoc permiserit, cum ipsum Sanctissimae Eucharistiae Sacramentum fuerit quandoque veneno sacrilege infectum, quo periere Victor Tertius, ut refert Platina in eius vita, & Henricus Lucemburgensis Imperator, dum in festiuitate Assumptae in Caelum Virgianis Sacrosanctam hostiam acceperat, ut refert lateranen lib. 23. Quinimo speciem Martyrij fuisse subire mortem tali modo ad liberandum Iuuenem a peccato, exemplo Sancti Ioannis Baptistae Praecursoris, optime prohat ex Theologorum sententia Orosc. Summ. dicto num. 3 s. pagina 83. Nec .
enim ad hoc, ut quis Triumphali Martyrii corona insigniatur necesse est, quod patiatur pro fidei confessione, sed sussicit passio pro cuiuscumque b ni
operis consecutione, vel fuga peccati cum intentione placendi Deo iuxta do
Chri stom. qui deelarando illud Matthei cap. s. Beati qui persecutionem patiuntar propter iustitiam, ait, hoc spropter vinulem,propIer defensiumem alioruὴ propterpietatem, Iusιtiam enim consaeuis Dominus pro omni virtute anima de gnare, non autem dixis Masi qui a Genti spersecu/ionem pastumuν, me pute s i tam solum Beatum, qui persecutionem pasi ν ρνopter idola non colenda, imo,o qui ab hareticis persecutionem patitur propter υeritatem non relinquendam Beatus
es, quia propter iustitiam patitur, & propius ad casum nostrum subdit. Sed, ct