Joannis Cornelii de Pauw Notae in Pindari Olympia, Pythia, Nemea, Isthmia

321쪽

rονλον : De Epionico ineptii: Nam & Paeonem tertium male pro Junico habet, & ἀ- in Jambico admittit, quam fugere flehemus omnibus modis: Cur ipsum Jambicum Dimetrum Hypercalatinum non sumsit honust An duo Anapaesti id prohibebant i Mihi certe illa mensura non displicet

magis, quam altera Archebulea: Vel eam igitur sume, vel Iambicam. 22.. I τας

cedo: Colon est Antispasticum Dimetrum ' Hypercatalectum, cum Antispasto quinque- syllabo in principio: Pro γυναlαν enim legendum est γονατων : Neque aliter legisse credo ipsum Magistrum. ' 27. Mia πατρει Meγα Nεμαιον ἀγαλμαJ Ita legendum est, aut Και πατρος - ο Nεμem αγαλμα, ut Schinidius conjicit: Nam alias Colon non habet numeros sum: N αεαον tamen nitidius, quam μευον, ipsumque Νεμιαν de Nemea Elidis vix ferunt antiqui Grammatici: Uerho indicavi etiam supra. 32. 33. I ντα aem

λα γαρ πολλοι λελε-J Utrumque Colon laborat : Recte strihi potest, ne litera mutata,

322쪽

τὸ, & alia id genus: οδω, σπουδη, opportunC subaudiri potest hic: m post αμπνρων pro καest, ut saepe; Sententia hic incipit nova, quae viam sequentibus sternit; in quibus nihil novum, sed omnia antiqua, de invidia& maledicentia virtutibusque oppositis: Interpretes nugantur, & cohaerentiam non videntes, haec perquam inepte ad Cinyrae historiam referunt. 3 . κὶα. Nεφαι δε εξευ- ροντα. δομεναι J Colon Asynarietum mutilum est, κται ad Colon praecedens translato: Scribendum suspicor plane, Δ νεαροι δε εξευ ρωτα Mis: Tribrachys est pro Trochaeo,

Spondeus pro Dactylo vel Anapaesto: Nihil facilius: Et vocula excidit ipsa Colorum

διιδεδυ- νος οψον ωον ροιανJ Locus paulo dissicilior : Dicam paucis, quod verum est, nisi memet egregie fallam: Scribendum, Egελεγχον, κινδυνος, ο νον Δε λογω vel M. γω ψθονεροισιν : Sic nihil accommodatius aut apertius: Error ex eo, quod in B-υω Ἀλεγχον variarunt Libri antiqui, & quidam Es ineγχον, quidam Βασα- γ G exhibuerunt scriptum: Ista enim diversitas annotata involavit in contextum: Eς ελύχον sine dubio melius, quam alterum; απας κινλω, periculosissimum i periculum totum o λογω& λογω dedi, ut eligeres: Mihi prius arridet: Abisto λογω nunc Λπτετα, Κεινος, & alia sequentia commode pendent: Aliorum commenta

323쪽

3Ia. NOTAE

tangere nolo. ' I. H Ψιν' α λωσσον mi. 31τορ ιν αλκιμον θ BenedictuS μιν pro τιν : Per- Peram, ut aperte probat κατεχει sequens: Sententia est & esse debet generalior. 42. Θα κατεχει λυθω νεικει' μεγιστονJ Haud du- hic scribendum cum Schmidio λυst v εν νεικει:Id enim & Versus, & sententia requirit, ut quisque videt statim. SO. Eλκεα ρηξαν, An α in Ελκεα produeitur a ρ1equentit Cras credam, non hodie: EλM'εtem αν sine dubio scripsit ipse Pindarus.

tamen adjunctum ΦΘ prohibet: Scribendum

gius, qui optimi Pindari iddolem prodit

324쪽

iN NE ME A. 3I syptimam: Si futilissimi Grammatici ejus Energiam recte pensitassent, tot abjectis I

sordidis explicatiunculis memoriam Austodiaris non commaculasient in Notis suis. 68. Aγξονται αρεται χλω-J Ita Editores cum Schmidio: omnes ante eum, Αυξεται αρε- τα χλω- : Dica mi Libri discreparunt, & iij quibusdam fuit, Αυξονται ir αρετα,

vidit Metricus, qui Colon Dactylicum vo-Cat, posterius alter, . qui Pherecratium esse dicit Tale enim est, quod omnes antiquiores Editi habent ; & Antispastus variat suo more: Schmidius pluralem substituens, αι νοεχ male retinuit . ut Vides: χ'ωραις ειρσας Jungendum Cum ως οτε δενδεον ἀσσει , Scripsi vero, ut Colon illud se recte habeat, ως οτε δενδρον αναιὸσει : Elegantius & signatius haud dubie, quam Schmidius, cui syllabas numeranti placebat ως οτε δενδρον αὶ iis . II. Te προς ὐγρον αὐερα. Xgειουι δε παντοι-J Legendum, ne Choriambus Choriambus esse desinat, Te,

-περος fuisse olim in usu, hinc recte colligitur: Υπερος , Υπερiλε, est apud Etymologum in

culis gerexe sdem, id est, amicum fidum t

325쪽

πιστον quλο et Pendet a praecedentibus, &Θ- σαως dicitur: Interpretes perperam. 79. Σευ δε πατρε, Καριαδας τε λαβι J Si Msynarietum sumas cum Penthemimeri Dactylico, prima in Σαριαλις longa esse debet,& sic Καριαδας vel Dorice pro xvlati vis dictum est, vel interposita litera scribendum Xωρμλυε: Videndum, an alibi Καρ- ν fiat mentio. 8 I. καlι ποΔ3 ευωνυμων J Chori.

ambicum cum Syχygia Iambica ἔπταπιμ*: In aliis est Syzygia Jambica De

corripienda Diphthongo non necesse, ut Cogitemus. 82. Δις-δ-J Ut supra,

patris & filii simul: Apparet manifesto ex his, quae patri δὶς λω tribuunt soli.

dubio cum omnibus Editis ante Schmidium scribendum εοτ' -δας: Pueri vident, si vel leviter ad verborum cohaerentiam attendant: illud addam: Si επαοιλιι in Libris esset, id non intelligerem, ut vulgo intelligunt, sed

Pro νπωδω sumerem, eo quod adcantatur καματω & suaVitate sua το οδυν'tον ex eo exivmit: εργον praecedens est res laeta, quam auget κομπος : καματος hoc res dissicilis, cujus molestiam tollit επωδοσ: Utrumque ad num ros Poeticos pertinet naturales & receptos:

326쪽

Emphasi, ne nova vel dixisse, veΙ fecisso uideatur: Et sic manet Pindarus in eo, quod dixerat, δι-δεμεν c.

Col.i s. πει ν ω απω Θυπ0 Ineptum est νενικαmia, & menti Oetae adverium: Si fores debuissent vinci ab hospitibus, non fuissent indole sua hospitales: Res est aperta, Dithyrambicum hic tollere non potest μα- ineptiast Non dubito, quin seri,

hendum fit, Eν θ' ἀναπεπταμνω E-- μ μυ- αι Θυμαιτ ubi hospitum fores continuo cum aperiuntur, boant: Λυτο ται δὲ πυλαι μυγιον ουςανου, ας os vi, notissimum est ex Iliade: Λlia praetereo. 7. Δωή. A '

τοι neptit Magister: Diximus ad V. I. Ε- PM. I. Od. 9. Pyth. Io. αυλν μα utiJ 'vocem laetam victoriae indicat: se victorem

Pindaricum: Qui πtοσψορος καυχας jungunt, ineptiunt: Et sic cum Benedicto legendum esset καυχαις : Sed minus placet, & sententia sic minus apta. Iv. Φογιλ, πια να-ον 'π' αυταν ορσωριε. I intrum Λnapaestia cum a

327쪽

cum, & Prosodiacum ορσομεν desiderat: id sque sententia etiam amat propter praece

dente Adrasto: Et sic recte Benedictus in

RωνJ Locus mutilus & turbatus, quem sine Libris restituere non possumus; Legendum donec illi auxilium ferant,

Post στρ iis excidit. vocula duarum syllaba- Tum, quam conjectando quaerere nolo, quia ipsa vettigia desunt: E πὶ α πυλους Θγβας bo

num est, & in Dactylico Penthemimeri pro Dactylo recte adhibetur Spondeus: Moneo propter Schmidii ineptias: Alias facillima etiam mutatione scribi posset, Eur-uλους ἀ

hic locum habere non potest: Scribe ocyus

κω, impedio: dulcem reditum si bi impediea,

tes d

is o m

328쪽

E χων &c.d Locus mendolus: Nam ει ι -- τον Κρονιαν cum est ιλλομαι non potest una consistere: Dicam: Legendum vel mutata distinctione, Eν γαρ Δαιμονιοισι φοβοις ς ε

Πορσισὶα: vel mutata scriptura, Eι δωατον,

μα ως πορσωτα, ablego quam longissime, ut - nec repetendam , nec metuendam quia strenue Phoenices sunt repressi ab aetnaeis: Hoc bonum: Neque deterius alterum, Ksο

cat & Interprete non eget: Elige: Prius a dacius, & si e praeferendum forte hic: De

buimus, cogita: Si Jupiter 2Etnaeis conce- . deret,

329쪽

deret, quod sequituri Phoenises & ebriisti

capere & suggerere pollunt, quo nubem praesentis caedis & mente & manu vertant in hostium aciem: τρεψα arcte Colia ret, & post βουλευσαι sententiae robur est in χερσι iceia ψυχι : Nihil apertius: Si Interpretes sequaris, Graeca balbutiunt. 97.

ambiguus: Aut scribendum ΕΔ L Pia ες aut Eνθ' αtειαι πορον : Marti locus hic nullus t Λbhorret enim Aρειας ista forma: αμπορος etiam minus accommodum , quam Ptiees πορος, si rationem consulasi sed ea in

nominibus propriis non ubique observatur iVidendum, an alibi mentio fiat loci. Io6. ωαν ἀμεtM Adjective ἀμνά: Eustathius Jonicum dixit i Quo jure, vides: Sed ita Grammatici centies: Ea de re distinctius

Θνατον επι σκνπιας Αλλας &c.3 Locus sine dubio corruptus: Nam εm ita geminare non potuit Poeta et Scribe, ουα εξεστι aut ουα πεστι

330쪽

Θεμιπλείοις αμψιJ Sine ullo dubio legendum, Πεμψαν Θ πλεκτας αμαζ Nam Colon est

δοντων και κλαδευντων : in Como futuro plures laudarent Chromium: eos cantans Pindarus Cantu suo vincere optat: Ad Syntaxin ver- horum attende ; res est perspicua.