장음표시 사용
11쪽
H. Graea. isi e L.Quid'eseo, inquam, .ntiocho id agis licue t. nostro farii.
re laudis, sic philosophiam Liuinis litteris pers
quitur, nihil νt 8sdem de rebus 'a Graecis desed res: eandcm quidem sententiamsequitur, quam
tu.nam Aristum Athenis audiiιit aliquandiu cuius tu statrem Antiochum. quaobrem da, quaso, ste huic etia generi litterarum. Tum ille, Muc quidem considerabo, nec vero sine te. Sed de te ipso quid est,inquit, quod audio ' Quanam, inquam, de re' i lictum a te veterem iam,inquit: tractari autem nouam. V Quid ergo, inquam, Antiocho id tomagis licuerit, stro familiari, remigrare in domum Neterem d noua, quam nobis in nouam e Vetere e certἰ enim recentibima quaque, snt ccri ecta, ct emendata maxim8. quamquam Antiochi magiser Philo nagnus vir, vi tu existimas ipse, nega 1 srit in libris, quod coram etiam ex ipso audiebamus, I duas .Academias esse, erroremque eorum, qui ita ' putarunt, coarguit. Est, inquit, Ut dicisssed ignorare te non arbitror, quae contra Philone Antiochus scripserit. Immὸ Ner) isam, O ι - 1 citam Neterem Academiam , pq a qua absum tamdiu,rcnouaria te, nisi molerium est, veli foemmul assidamus, inquams Nidetur. Sane istud quidem, inquit: sum enim admodum infirmus. sed νideamas, i tenesne At ico placeat fieri a me, qμod i , te velle video. g Mihi vero, inquit ille. quid en nim, quod malim, quam ex Antiocho iampridem audita recordari' simul Nidere, arisne ea commodἐ dici possint Latine ' quae cumsunt dicta, in conspectu consedimus omnes. Tum Varro ita exorsus es.Socrates mihi videtur,id quod constat
12쪽
inter omneis, primus a rebus occultis, O ab ipsa natura inuolutis in quibus omnes ante eum philo
s bioceupati fuerunt, auocauisse philosopbiam,
se aia vitam communem adduxisse, ut de Nirtuti- I bus, Nitiis, omninoque de bonis rebus,ct malis quaereret: cile ita autem vel procul esse 2 nonra cognitione censeret, Nelsi maximὰ cognita essent, nihil tamen ad bene vitiendum conferre. Hic in
omnibus ferὰ ferreonibus, qui ab iis, qui illum au-a o dierunt, perscripti' variri copiosdsiunt, ita disputat,mi nihil virmet ipse, refellat aliosmibit se scire dicat, nisi id ipsium: eoque praestare ceteris, qu)d illi, quae nesciant,scire se putent: ipse se nihil scire: id νnum sciatiob eamque re se arbitrari ab Apo 3 3 line omnium sapient imum esse dictum, V qu)d
haec esset una omnis sapientia, non arbitrari sese scire quod nesciat. qua cum diceret constanter, O in flententia permaneret, omnis eius oratio tum in virtute laudanda, in omnibus hominibus adio virtutis nudium cohortandis consumebatur, ut ἡSocraticorum libris, maximeque Platonis intelliagi poten.Platonis autem auctoritate, qui varius, en multiplex, copiosus fuit, una et consentiens duobus vocabulis philosophia forma innituta est, aue Academicorum; Peripateticorum: qui rebus congruentes, nominibus disserebant.na, cum Speu
snum,sororis filium,Plato philosophia quasi be-
redem reliquisset, duos autem 4 prsnantissimos studio,atque doctrina,Xenocratem Chalcedonium ,- Aristotelem ' Stagiritem:qui erant cum Ari-
notele, Peripatetici dictisunt, quia dissutabant
a sie v. e.t .vrie & copioth sunt.b L. esset una hominise L. tum in
13쪽
uid falc. al. uid verum,uid falsi
inambulates in Lycio: illi autem, qui Platonis Imaelituto in Academia, quod en alterum Dinna iv, .coetu, erant, sermones babere soliti, ex loci cabulo nomen habuerunt.sed utriq. Platoni, bertate completi, certam quandam discipsi me forma uelam composuerunt, ct eam quidem plenam, ac refertam: illam autem Socraticam dubitationem de omnibus rebus, ct nulla virmatione adhibita, consuetudinem disserendi reliquerunt. ' ita facta endisserendi, quod minim8 Socrates probabat, ars loquaedam philosophiae, ct rerum ordo, ct descrip tio disciplima. quae quidem erat primo duobus, Vt dixi, nominibus una. nihil enim inter Peripatetiacos, ct illam νeterem Academiam diserebat. abundantia quadam ingeni praestabat, V vim ibi vi i , detur quidem, Aristot eles: sed ide fons erat virisque, eadem rerum expetendarumsugiendarum qae partitio. Sed quid ago ' inqri aut sumne sanus, qui haec vos doceo' nam, etsi non sius Mineruam, Ni aiunt:tamen ineptὰ quisque Mineruam docet. Tum Atticus, Tu Ner), inquit, perge, Varro. Naide enim amo noIira, atque nostros:mEque ista desectat, cum Latinὰ dicuntur, et isto modo. Quid me,inqua,
putas, qui philosophiam iam professus sim popu
lo nostro exhibiturum ' Pergamus igitur, inquit, , quoniam placet. Fuit ergo iam accepta a Platone λphilosophandi ratio triplex: una, de Nita, mortibus:altera, de natura, ct rebus occultis: tertia, de
iam rectum in oratione quid repugnans, tui Nerum, est' quid falsum: quid prauumue: quid consentiens, cando. Ac primam par tem ii i
14쪽
fam bene vivendi,a natura petebant, eique parendum esse dicebant: neque ulla alia in re, nisi in natura , quae rendum esse illud summum bonum, quis o nia referrentur:constituebὰntque, extremum es, se rerum expetendarum, finem bonorum, ad - tum esse omnia ρ natura, ct anitho, O corpore, vita Corporis autem alia ponebant esse in toto,alia in partibus. 'νaletudinem, vireis,pulcritudi. nem, in toto tau partibus autem,sensius integros, ctio pranantiam aliquam partium singularum: ut iupedibus, celeritatem:νim, in manibus:claritatem, in voce:in lingua etiam explanata vocum impressionem. nimι autem, quae essent δε ad comprehendendum V ingenii virtutem idonea: eaque ab iis ini naturam, mores diuidebantur. naturae celerita- rem ad discendum, O memoriam dabant: quorum utrumque mentis esset proprium, ct ingenis. M rum aut ' putabant studia esse, er quasi confusetudinem: quam partim exercitationis viduitate, partim ratione formabant. in quibus erat philos phia ipsa.in qua quod inchoatum est, neque absolutume progressio quaedam ad Nirtutem appellatur: quod autem absolutum, id eri Nirtus, quasi perfectio naturae, omniumque rerum, quas in animis ponunt, πnares optima. ergo hscanimorum. Vitae in autem fid enim erat tertium9 adiuncta esse dic bant, quae ad Virtutis Uum Nalerent. Iam virtus, animi bonis O corporis cernitur in quibusdam, qua non tam natura, quam beatae vitae adiuncta sunt. Hominem esse censebant, quas partem quandam ciuitatis, τniues generis humani, eum .
15쪽
I4 ACADEM. Ars T. Iesse coniunctum cum hominibita humana quadamat. atque na societate. Ac de summo quidem,' at naturali bono& ita re. agunt, cetera autem pertinere V ad id putant.b L. ad id pu ' λ s aut ad agendum, aut ad tuendum, Ni d tὶ iis, End . ζ. Vt opes, i gloriam, Nigratiam. Ita tripartita stuendum; ut ab ijs inducitur ratio bonorum:atque haec illa sunt: ta tia triper tria genera, qt putant plerique Peripateticos dim- -d ij. cerei d qurdem non fuls): est enim haec partitio illo rum: istud imprudenter, se alios esse Academicos, qui tum appellarentur, alios Peripateticos arbi- iotrantur. Communis haec ratio, utrisque hic bonorum finis videbatur, adipisci quae essent prima in natura, q as ipsa per sese expetenda, aut omnia,aut maxima.ea sunt autem maxima, quae in ipso animo, atque in ipsa virtute Nersantur. Itaque is omnis illa antiqua philosophiasensit in una virtute esse positam beatam vitam : nec tamen beatissiae. 4 adilingerentur o corporis, cetera,ra. q.' qua supra dicta sunt,ad virtutis num idonea. ex hac descriptione, agendi quoque aliquid in Nita, et io: . . σcij ipsius initium reperiebatur: quod erat in co-Jeruatione earum rerum, quas natura praescriberet.hinc gignebatur fuga desidiae, Noluptati que
div.e.c5tem. ς contemtio: ex quo laborum, dolor que usceptio
dri, earum rerum, quae erat congruentes cum descris quida V. ς. naturae.vnde oe a citia exsistebat, ct iu
guoriim, r. sitia, atque aequitas.et haec et Noluptatiora, et mul
oi us iub' commodis anteponebatur. Hac quide fuit de multii apud eos morum institutio, o eius artis, quam pri ι οm posiviiDrmaiatque descriptio. De natura au- tem
16쪽
rem id enim sequeb multa dicebant, ut eam diui
derent in res duas: νt altera esset essciens, altera autem quaesi huic se praebens, ' ea, qua esceretur a ser. ex qua an uia n eo, quod escere vini esse censebant: in μ f eo autem, quod esceretur, materiam quandam: in dii ex qua effiutroque tamen Vtrumque . neque enim materiam
ipsam cohaerere potuisse, si nulla Vi contineretur, . neque , m sine aliqua materia. nihil est enim, quod non alicubi esse cogaturota quod ex viroque
id iam corpus, 7 V ct qualitatem nominabant. O . - - buis enim profecto, Ni in rebus inusitatis, quod si qualitatε
Graeci ipsi faciunt, a quibus haec iam diu tractantur, tamur Nerbis interdum inauditis. Vss vero inquit Atticω, quin etiam Graecis licebit utare, cum voles,si te Latina fort8 deficient.'Bene sunὰ ς Bene facis: sed enitar,νt Latinἐ loquar, nisi in baiust modi ierbis, Niphilosopbiam, ' aut rhetoricen, d L. & v. e. aut ρ sicen, aut dialecticen appellem, quibυ,νt aliis multis, consuetudo iam νtitur pro Latinis. sisi.:uid a zo qualitates igitur appesiam, qΗυ ποιότκτας Grsci vocant: quod ipsum apud Graecos nou ess Vulgi Ner poeoaeta, bum,sed piniosophorum, atque id in multis. dialecticorum quoque Nerba nulla sunt publica: fuis,tuntur. id quoque commune om tum fer Z ar 4.ta dedis 3 tium. aut enim noua siunt rerum nouartem facienda nomina,aut ex alijs transferenda. quod si Graeci faciunt, b qui in tu rebus tot iam siclila νζ Dπ- g 1 qui tritur, quanto id magis His concedendum es, qui xub haec nunc primisin trac re conamur' Tu vero rvs o qaam, Varro, benὰ etiam merituras mihi vi Dis de tuis ciuibus,se eos non modo copia rerum aux
17쪽
ris,' ut essecisti sed etiam νe borum. Audebit ergo, inqui nouis Nerbis uti, te a rectores neces' est. Earum igitur qualitatum siunt aliae principe , aliae V ex js ortae. ' incipes sunt uniusnodi, , pimplices.ex his autem ortae, Variae sunt, O quasi multiformes.itaque aer quoque Ptimur enim pro Latins ignis, aqua, o terra,prima sunt ex uis astem orte animantium formae, earumque reru, quis
gignuntur ἐ terra. ergolla initia, s ut d Grsco vertanet, 4 elementa dicuntur: ἐ quibua aer, ignis, i Smouendi vim habent, esciendi:reliquae partes, accipiendi, O quasi patiendis aquam dico, ct ter xam.Quinctum genuπ, ὰ quo essent astra, mente que singulares, eorum quattuor, quae supra dixi,
dis iis Aristoteles ' quoddam esse rebatur. sed i subiectam putant omnibua sine ulla specie: atque
carentem omni illa qualitate faciamua enim tractando Uitatiuου hoc Nerbum, ct tritius materia quandam, ' ex qua omnia expressa, atque effecta sint: quae tota omnia accipere possit, omnibusque o imodis mutare, atque ea omni parte: ebque etiainterire non in nihilum, sed in suo parteis, quuta initd secari,ae diuidi posnt, cὰm sit nibit omnino in rerum natura minimum, quod esuidi nequeat , qua autem moueantvir , omnia interuallis i imoueri quae interuassa item infiniit/ diuidi possint. cum ita moueatur illa ν quam qualitatem ese
se diximus, cam sic ν Droque versetur:, materiam ipsam toram commutari putat, est ita sici quae amilan qualia, d quibua in om- , 6
vi natura cohaerente. continua cum omnibus '
18쪽
ρὰ partibus essemon esse mundura: extra quem
inusta pars materiae sit, nussi que corpra: parteis autem esse mundi, omnia, quae insint in eo, qua natura sentiente teneantur:in qua ratio perfecta in-s sit, qua sit eadem sempiterna. nihil enim valentius esse,ὰ quo intereat. quam vim animum esse dicunt mundi, eandemque esse mentem,sapientiamq.perfectam quem Deum appellant, omniumque rerum,
quae sunt ei subiecte,' quas prudentiam quandam,
r o procurantem caelestia maximἐ:deinde in terris ea,h quae pertinent ad homines: quam interdum ςn
cestatem appellant, quia nihil aliter β phst, atque ab ea constitutum sit: inter quasi fotalem,et
immutabilem continuationem ordinis sempiterni: i s nonnumquam quidem eandem fortunam, quod oeciat g multa improuisa haec nec-opinata nobis, propter obscuritatem, Uuorationemque causaru.
Tertia deinde philosophiae pars, quae erat ', in ratione, ct in disserendo, sic tractabatur ab utrisque: ixo quamquam oriretur a sensibis itamen non esse iu
dicium veritatis in flensibu ,mentem Nolebant-rum esse iudicem olam ceniebant idoneam, cui crederetur, quia sola cerneret id, quod semper esset simplex, σνniusmodi, ct tale, quale essent.banc isti ideam appellabant, iam a Platρne ita nom, ' natam: nos redra speciem possumus dicere. Sensus autem η omneis,hebetes, o tardos esse arbitrabantur,nec percipere ullo modo res eas, quae subiecta siensibus viderentur, qua essent aut ita parua, , . Nisib sensum cadere non possent: aut ita mobiles, concitata, ut nihil τmquam unum esset coma nans,
emiamb v. c. quς pertineante ἄναγκην d L. esse sit
gia multa improuisa,&nec- panata nobis,h mrt.in oratione, i fort. quam
19쪽
tusae v. e. auctoritatem veteris disciplinae.
stans , ne idem quidem, quia continenter laberemtur, fluerem omnia. itaque hanc omnem partε rerum.' opinabilem appellabant cientiam aute, unusquam esse censebant, is nisi inanimi di motioni-bIιs, atque rationibua. qua de causa definitiones re srum probabant ho ad omnia,de quibus disceptabatur,adbibebant.verborum etiam ea plicatio probabatur, i' qua de causa quaeque essent ita nominata: quam etymologiam appellabunt. post amgumentis quasi rerum notis Niebantur adprobandum,s ad concludendum id, quod explanari Nolebant:in qua tradebatur omnis diale ictica disciplina, ideIt, orationis ratione concluse. huic quasi ex altera parte oratoria vis dicendi adbibebatur, explicatrix orationis perpeture ad persua- is dendum accommodata.Haec erat illis prima a Platone tradita, cuius quas acceperim disputationes, s vultis, exponam. Nos Nerὸ νolumM,inquam, tpro Attico etiam respondeam. Et rect4 inquit, respondes. prs clar8 enim explicatur Peripatetic rum, et Academis Neteris auctoritas. ristoteles
primu species, quas paullo ante dixi, labefacta
uit: quas mirific/ Plato erat amplexatine ut in his quiddam diuinum esse diceret. Theophratius autem,Nir ct oratione suauis, ct ita modera- i stus,ut prae se probitatem quandam, ingenuit tem ferat, Vehementius etiam fregit quodam m do ς veteris disciplins auctoritate . spoliauit enim virtutem suo decore, imbecillamque reddidit, qu)d negauit in ea sola positum scibeat8νiuere. Nam Strato, em auditor, quamquasvit acri ingς
20쪽
. nio, tamen ab ea disciplina omnino semouendus est: qui catin maxim8 necessariam partem philosiophiae, qua posita est in virtute, moribus, relD-quisiet,totumque se ad inuestigationem natura co-' 3 tulisset, in ea ipsa plurimu discedit asuis. Speusippus autem, Xenocrates, qui primi Platonis rationem,auctoritatMq.s ceperant: h post has Tmlemo, Crates, naque Crantor in Academia cogregati, ε diligenter ea, qus a superioribus accepexo rant, tuebantur . Iam Polemonem audierant alsi-duὰ Zeno, ct Arcesilas. sed Zeno cism Arcesilam anteiret aetate, valdeque subtiliter dissereret, peracut/ moueretur:corrigere conatus est disciplinam. eam quoques Videtur, correctionem expliars cabo,sicutsolebat Antiochus. Mihi vero, inquam, videtur:quod vides idem significare Pomponium. Zeno igitur nusio modo is erat, qui, Ni Theophra- Ilus, neruos virtutis ς inciderit: sed totita, qui omnia , quae ad beatam Nitam pertinerent, in unaao Nirtute poneret: nec quidquam aliud numer
ret in bonis, idque appellaret honenum, quod essetfimplex quoddam, . solum, O Nnum bonum.
cetera autem etsi nec bona, nec mala sent, i men aliasecundum naturam dicebat, alia natura
1 3 esse contraria lys ipsis alia interiecta, media numerabat. que autemsecundu naturam sen ea sumenda, er quadam aestimatione dignanda dicebat: contraque contraria: neutra autem in mediis relinquebat:in quibus ponebat nihil omnino esse momε. o ti sed quae sent Iumm,ex i s alia pluris esse aestimandatalia minoris: quae pluris, ea η proposita apc B α ρestabat et