M.T. Ciceronis Philosophicorum librorum pars prima tertia, id est, Academicarum quaestionum editionis secundae, liber primus, ad Varronem. ... Ex Dionysii Lambini Monstroliensis emendatione

발행: 1557년

분량: 666페이지

출처: archive.org

분류: 철학

41쪽

b al. sed de quaestori VCVLtus.

magna cum utilitate reipu. tamen diutius, quam vellem, tanta Nis virtutis,atque ingeni,peregrinata abfuit ab oculis fori, ct curiae. Quinetiam, cum victor a Mithridatico bello reuertisiet, inimicorum calumnia triennio tardius , quam de- sbuerat, triumphauit. nos enim conbules introduximus paene in Nrbem currum clarissimi viri. Cuiusmibi consilium, o auctoritas quid tum in maximis rebus profuisset, dicerom, nisi de meipso dicendum estit: quod hoc tempore non es necesiecitaque ioprivabo illum potius debito testimonio, quam id cum mea laude communicem. Sed, quae populari gloria decorari in Lucullo debuerunt, ea Ierἐ sunt Graecis litteris , ct Latinu celebrata. Nos a tem illa exteriora, cum multis: bsc interiora, cum ii spaucis ex ipso sepe cognouimus. maiore enim Liu. dio Lucullus cam omni litterarum generi, tum philosophia deditus fuit, quam, qui illum ignorabant, arbitrabantur . nec Ner δ ineunte aetate solam, V sede' pro quanore aliquot annos, ct in ipso bello: in i ci quo ita magna rei militaris esse occupatio solet, Ni non multum imperatori sub ipsis pellibus ot' relinquatur. Cum autem ἐphilosophis, ingenio,scientiaque putaretur Antiochus, Philonis auditor,

excellere, eum secum questoη habuit, cypost ali i ,

quot annos, imperator. cumque set ea memoria,

quam antἐ dixi , ea stpe audiendo facilὰ cognouit. quae vel semel audita meministi potuisset. Delectabatur autem mirifice lectione librorum, de quibus audiebat. Ac vereor interdum, ne talium persona' , cirum, cum amplificare τelim, minuam etiam gloriam

42쪽

ritam. Sunt enim multi, qui omnino' Gratas non ament litteras:plures, qui philosophiam:reliqui, qui etiam si hsc non improbent, tamen earum rerum dissutationem principibus ciuitatis non itas decoram h putent. Ego autem, cisin Graecas liti ro M. Catonem in benectute didici acceperim, P. autem Africansibistoriae loquantur .in legatione illa nobili, quam ante censuram objt, Panetiuunum omnino comitem fuisse nec litterarum Gut o carum, nec philosophia iam νsium auctorem requiro.Restat, Ni ijs respondeam, qui sermonibus eiusmodi nolint personas tam graucis istigari. Quasi

Nerδ clarorum viroru aut tacitos congressus se oporteat, aut ludicros sermones, aut rerum coli

i , quia leuiorum. Etenim, si quodam in libro ver/ ess' a nobis philosophia laudata, profect) eius tractatio optimo atque ampli mo quoque dignissima est: , nec quidquam aliud μ videndum en nobis, quos populus R. hoc in gradu collocauit, nisi ne quid pri,o uatis studu's de opera publica detrabamus. Quod

se, cum Iungi munere 4 debeamus, non modo op ram nostramnum quam a populari coetu remou mus,sed ne litteram quidem virum facimus,ns forensem: quis reprehendet nostrum otium:qui in eo, non modo nometinos hebescere, ct languere no- lumussed etiam,vt plurimis prosemus, enitimure Gloriam verὸ non modo non minui,sed etiam augeri arbitramur eorum, quorum ad populareis, ilimctreisque laudes,bo etiam mitas noto, minusq. peruulgato adiungimus.Sunt etiam, qui negent,

in in js, qui in nostris litris diPutent, fuisse earum

rerum,

. e. non

amat Graecas litteras et alis Graecas noriamant litteras: bal.putant,

muss

43쪽

st El. eontra Divineis dicere luet videntur, solent', Rc. non Pl.

c ta eaque inest & in ipsi

rvissimi, dc

rerum, de quibM. disputatur, sicien timihi videntur non solum νiuis,sed etiam mor is inuidere. Restat νnum genus reprehensorum, quibus Academie ratio non probatur. Quod grauiusfer

remus,se quisquam πstam disciplinam philosophis s

probaret, preter eam, quam ipsesequeretur. Nos autem, quoniam ' contra omneis dicere, quisciresibi Nidentur,solemus, non possumus, quin alija n bis dissentiant,recusare. Quamquam nostra quide causa facilior est, qui verum inueniresine ulla con I otentione volumus:idque summa cura sudioq. conquirimus. Etsi enim omnis cognitio h multis est OMBructa discultatibus, s eaque est O in ipsis rebus obscuritas, ct in iudiciis nostris infirmitas,ut nosne causa, ' docti mi, antiqui mi inuenire i est posse, quod cuperent, di sint: tamen nee illi

defecerunt, neque nosIudium exquirendi defatigati relinquemus, neq. nostrae disputationes quidquam aliud agunt, ' nisi νt ' in νtramque partem dicendo, audiendo,eliciant, ct tamquam expri acimant aliquid, quod aut Nerum sit, aut ad id quam proxim8 accedat. Neque inter nos ct eos, qui se sicire arbitrantur, quidquam interes, nisi quod isti 1ion dubitant, quin ea Nera sint, quae defendunt'ms probabilia multa habemin, qus sequi facil4 α μσrmare νixpossumus. Hoc autem liberiores, Osolutioressumu'qu)d integra nobis est iudicandi poterias :neque, Ut omnia, qua prascripta, O quas imperata sint, defendamuου, necestate Nya cor imur. Um ceteri primum ant/ tenentur adstricti, , o

quam, quid esset optiorum , iudi re laotuerunt: deinde

44쪽

LVCVLLVS. ψ3 deinde infirmi mo tempore aetatis aut obsecutiamtco curdam, aut Nna alicuius, quem primum audierunt, oratione capti, de rebum incognitis iudicant, , ad quamcumquesunt disciplinam quasi, a tempestate delati, ad sem, tamquam ad saxum, adhaerescunt. Nam, quod dicunt omnia se credere e , quem iudicent fuisbe sapientem: probarem, si id ipsum rudes ct indocti iudicare potuisent, Statuere enim, k quid si sapiens, Nel maxime videtur esse

sipientis: 'Sed vi potuerunt omnibus rebκs a M- ditis, cognitis etiam reliquorum sententiis, iudicauerunt: aut re semel audita ad νnium se auctoritatem contulerunt. Sed nescio quomodo plerique crrare malunt, eamque sententiam, quam adamavei runt, pugnacissime defendere, quim me pertina- cia, quid constantissim d dicatur, exquirere. Quibus de rebus oe alias sepe nobis multa quaesita disputata sunt, ct quondam in Hortensii villa, q'ares ad Baulos, ctim eo Catulus, ct Lucullin, nosque, o ipsi postridie venissem res , quam apud Catulu fuissemus. cuὸ quide etiam maturius venimis, quod erat constitutum, si se Nentus esset, Lucullo in Neapolitanum , mihi in Pompeianum nauigare. Cumisitur pauca in sto locuti essemus, tum eodem in, si consedimur. Hic CatulM,Etsi heri, inquit id,' quod quaerebatur, paene explicatum est, ut tota fere quaeRio tractata Nideatur, tamen exspecto ea quae te pollicitis es, Luculle, ab Antiocho audita, dicturum. ε quidem, inquit Hortensius , feci plus, o quam Vellem. totam enim rem Lucullo integram

seruari oportuit. θ tamen fortasse seruata ere: ac me

a tacuipiam.

b L. qn s sit sapies, & ita

V. c.

e l. Sed, Vt potuerint . po tuerunt om

nibus iebiis auditis, cognitis etiam reliquorum sententiis.. Iudicauersit. autem re te- mel audita, alq.ad unius iea illi. ni. dal. a nobiR

45쪽

3q LVCVLLV s. Me enim, quae in promtu erant, dicta fiunt:ὰ Lucullo autem reconditiora desidero. Tum ille, Npnβ-nῖ, inquit,Hortens, conturbat me exspectatio tuaret se nihil est ijs, qui placere Volunt, tam aduersarium: sed quia non laboro, quam Naide ea, qua di- sco,probaturus sim, eo minus conturbor. Dicam a L. si non nim nec mea, nec ea, in quibus, 7 ' si non fuerint, non Ninci me malim, quam Nincere. Sed mehercule, vi quidem se nunc causa habet, etsi hesternostrmone labefactata est, mihi tamen νidetur esse ve- i oris a. Agam igitur sicut Antiochus agebat. nota enim mihi res en . nam ετ νacuo animo illum audiebam, magno sudio, eadem de re etiam saepius:νt etiam maiorem exspectationem mei facia, quam modo fecit Hortensius. Cum ita esset exom t sh Q. Cum sus,ad audiedum animos ereximus At ille, Cum Alexandrie pro quaestore, inquit essemiuit Antio'. al.Cum A chus mecum, erat iam antea Alexandria fumi

ab ἡ . Antiochi Heraclitus Tyrius:qui et Clitomaquit, iss ke. chum multos annos, ct Philonem audierat, homo

sanὰ in inapbilosophia, quae nunc propddimissa re

nocatur, probatus,stnobilis: cum quo Antiochusaepe dissutantem audiebam : sed virumque leunter. Si quidem isti libri duo Philonis, de quibus heri dictum a Catulo ect, tum erant allati Alexan 1 driam, tumque primum in Antiochi manus venerant:σ homo natura lenissimus nihil enim pol rat fieri isto mitius omaictari tamen coepit. Mirabar. neque enim Ῥmquam antea Nideram. At ille Heracliti memoriam implorans, quarere eJ est, 3 oτiderenturne illa Philonis, aut ea num vel ἡ Phi- ρ .lones

mendosEal. quaere t

46쪽

une,Nel ex Nilo Academico audiuisset asiquando' negabat: Thilotita tamen scriptum agnoscebat: 'nec id quidem dubitari poterat. nam aderant mei familiares, docti homines, P. ct C. Lelii, VTe

trilius ς Rogus: qui se illa audisse Roms de Philone, O ab eo ipso illos duos libros dicerent descripsis

se. Tum ct illa dixit Antiochus, quae heri Catulus commemorauit a patre suo dicta Philoni, er alia plura: 4 nec se tenuit, quin contra suum doctorem librum etiam ederet, qui, Sosus, insicrifitur. Tum igitur er cum Heraclitum Budiose audirem

contra Antiochum disserentem, ex item Anti chι contra Academicos,dedi Antiocho operam diligentius, ut causam ex eo totam cognoscerem.

Itaque complureis dies, adhibito Heraclito, doctisque compluribus, ct in his Antiochi statre Ar Mo, prsterea Arinone, Dione. quibus illes cundum statrem plurimum tribuebat:multum t poris in ista una dissutatione consumsimus.Sed ea pars, qua contra Philonem erat, praetermittenda est.minus enim acerrast adusrsarius is, qui ista,que sunt heri defensa, negat Academicos omnino dicere. etsi enim mentitur, tamen est aduersarius ς lonior . Ad Arcesilam, Carneademque Neniamus.

Que cum dixisset, sic rursus exorsus est:Primi mihi videmini t me aute nomine appellabat cum veteres physicos nominatos,facere idem , quod seditiosi ciues solent cum aliquos ex antiquis claros Niros proferunt, quos dicant fuisse populareis, vi eorum ipsi similes esse videantur. ' f Repetuntiam P.Valerium, qui exactis regibus,primo anηoi c a consula H. nequo enim id quidem dubitab L. Tertullius Rogus c M. Trogus d L. nec se

tenuit. quin contra suum

e L. Imioris f L. Reperiit iam a P. Valerio. & ita

tres v s.

47쪽

α M.aliquot, consul fuit:commemorant ' reliquos, qui leges p putareis de prouocationibus tulerint, cis confules essent: tum ad hos notiores, C. Flaminium, qui legem agrariam aliquot annis ante secundum Pu-- - nisum bellum tribunus pl. tulerit inuitosenatu, et shal. Sp Case L. Cassium, Pompesium, ium. atque illi quidem etiam P. Asticanum resem. re in cundem numerum solent. Duos vero sapieme L & eliis si riissimos, clarissimos statres, P. Crassum,' Im . Viroi, 1 Scauolam,aiunt Ti. Graccho auctores lega fuisd L. P.Sequu- se,alterum quidem ,πt Nidemu palam: alterum,q'. . s. 'Micamur, obscurias . Addunt etiam C. Ma- spicantur, rium. de hoc quidem nihil mentiuntur. Horum nominibra tot virorum, atque tantorum exposi fort. simili tu, eorum se innitutum sequi dicunt. f Similiter i iurba' k ii perturbare, vi illi rempu. si vos philoso-ti remp. phiam bene iam consitutam νelitis, Empedoclem, Anaxagoram, Democritum, Parmenidem, Xen phanem, Platonem etiam, O Socratem profertis. Sed neque Saturninuu Ni nourum inimicum potissimum nominem simile quidquam habuit vel e v. e. talum rum illorum, neque Arcesila S calumnia conferenda en cum Democriti verecundia. Et tamen Ulip sici raro admodum, cum herent aliquo loco, emh V.e. eonei clamant quasi mente incitati: Empedocles qu, i idem, Ni interdum mihi furere videature abstrusa esse omnia, nihil nos sentire, nihil cernere: nihil omnino, quale si posse reperire. Maiorem autem par tem mihi quidem omnes isti videntur nimis etiam quaedam assimare,plusque profiteri se scire, quam

sciant. Qu)ds illi tum in nouis rebus, quasi mOG

nascentes,

48쪽

nastentes, hesitaverunt, nihilne tot fecutis, sun mu ingen*s,maximis studijs explicata putamua' nonne, cum iam philosophorum disciplins grauissima constitissent, ' tum exortus est, νt in optimas rep. Tn Gracchis , qui otium perturbaret,sic Arce rep. stas, qui connitutam philosophiam euerteret, in eorum auctoritate delitesceret , qui negassent quidquam sciri, aut percipi posse'quorum enum - ro tollendus en Plato, ct Socrates:alter, quia . to liquit perfectissmam disciplinam , Peripateticos , H cademicos, nominibus differenteis, re - . congruenteis: a quibus Stoici ipsi verbis magis,' quam sententi s dissenserunt. Socrates autem 'dese ine detrahens in disputatione, plus tribu ε 3 bat lys, quos Valebat refellere, Ita cum aliud dice- ωὀeret,atquesentiret, libenter uti solitua est ea dili

mulatione, quam Graeci vocat:quam ait etiam in Asticano fuisse Fanniua: idiue propterea vitiosum in illo non putandum, quod idem sucrit in Socrate. Sed fuerint ista vetera, si vultis, incc gnita. Nihilne en ergo actum, quod inuestigatas ni,posteaquam Arcesio Zenoni,νt putatur,ob trectans, nihil noui reperienti,sed emendanti superiores, immutatione verborum, dum huius desinitiones labc factare vult, conatus est clariFimis r

11bm tenebraw obducere e Cuius primo non admoduprobata ratio, quamquam formi tum acumine ingeni , tum admirabili quodam lepore dicendi,proxim8 4 La de solo retenta est:ρὸβ autem ς confictae ς 'ς ὰ Carneade, qui eri quartus ab Arcesila. audiuit enim uesimum, qui Euandrum audierat, Lacyris

49쪽

omnibus quGritur, nihil certi dicitur. sed tamen ula, quam exposui,Vetus:baec, nova nominetur:q arique ad Carneadem perducta, qui quartus ab Arcesila fuit, in eadem cerce iis ratione permansit. carneades autem nullius ρbilosophiae partis igna- srus, Ur,ut cognoui ex iis, qui illam audierant, maximEque ex Epicureo Zenone, qui cis ab eo plurimum disientiret,Υnum tamen prster ceteros mira

latur, incredibili quadam fuit facultate .

Multa ex hoc primo libro Academicarum quaest. ad Varronem, & secundus, tertius, qua tus,desiderantur: nisi quis velit eum, qui inscribitur, Lucullus, qui deinceps sequitur,quartum numerare. quod ficit Nonius.

IN L I B R. I. A C A D. . Quaest. editionis secundς.

a IN Cumano,&e. Post primam editionem nostram, praeter--dices eos, quibus tum usi sumus, Memmianos: cum alios praeterea nacti sumus, tum unum sane quam fidum,atq. integrum: quem nobis utendum dedit Claud. Puteanus.1 ut mos amicorum est, in haec olent glossam, seu annotationem. quare fortasse sunt delenda , ut aliena. Veruntamen delere ausi non sumus, partim quia in nostris codicib. reperimus , partim. quia posse serri videntur. Attieus,omitte.&c. puto legendum, libris omnib.inuitis is Atticus autem.omitte ista.&e. 4 quod iam pridem ad hunc eum ipCὶ libri nostri vet. habentis quae iam pridem &e. ego vulgatam lectionem retineo. Itaq.non haesitans ivulgati libri habent non niuitiim hae tans: nos vocem, multum, non repertam in libris manu scrip . delendam curauimus. ε non possunt. libri veteres habent non possent. , Vides autem eadem ipse. dulicisti enim dcc. Iue habent libri

50쪽

tem si idem ipse. Vides enim non posse nos dcc. Iudicet lector.

8 Amafantu quidam libri manuscr. habent, Aman nil. .' dc oratorum etiam quoniam dcc.ὶ duo ex noulis libris veri habent & oratorum etiam, quoniam, i&c. o verbis, quamquam nouis .cogasi deleatur vox, quamquam longa planioi sit vim illi quidem videtur . sententia. malim tamen in locum, quamquam, substitui, aliquando. II cuin causis rerum ericientium dcc.ὶ sic omnes quidem habent libri di vulg.& manusci sed videtur legedum, cum caulas rerum efficienteis de e. sic enim saepius loquitu civi libro de fato. in Topicis, in Timaeo, seu de uniuerso, dc alibi. Quin malim le- .

Ei, cum causas cssicienteis&c.deleta voce, rerum .

ix adhibenda enim ea materiae est. dcc. lociis est admodum eorruptus, ad quem tamen emendandum aliquantum nos libri veteres adiuuerunt: in quoium nonnullis scri tum est materia pro geometria. Omnino vox, geometria nihil hic loci habet: eetera, quae peruerso ordine erant collocata, eade opera, di in sua locum restituta,& perpurgaxa sunt . , .i 3 & ad vitae constantiam.&c.ὶ libri vulgati habent, & ad vitae consuetudinem dc constantiain. nos libros veteres secreti, vocem consuetudinem,deleuimus. ii id est.ad Graecos ire iubeo, possit aliquis suspicari, haec verba eme ex declaratione superiorum verborum nata & in contextum Ciceronis translata. o qus leni ita esse arbitror.3 i plurimum q. poetis nolitis &c. in Adr.Turnebus legendum censet. Plurimum quidem S p . i. nostri4 ς' . . . , . is ad docendum parum.)quidam libri inanuIcr. habet,ad edo

ir sed eam mihi nunc&c. sic hunc locum emendavit Turneb. in libris vulgatis, de manuscr. corruptum, in quibus legitur, sed

da mihi &c. . . in AEl8 qui non verba, sed &e. qui sententiam pestarum Gracctu interpretantur, ut Ennius in Medea: Accius in Phaenissis.19 Relictam a te veterem iam,&c. Academiam scilicet, quam sequebaris, cum Antiochum audiebas. to a qua absum tam diu libri veteres habent, aqua absumtamiam diu,& probant docti quidam, ut sit tralatio ab aedifici js, eluuione,& vi aquarum ablatis. Sed vulgata lectio non est rei jeienda a qua absum tam diu' . , is a xt in conspectu consedimus omnes locus planus,&apeims:aaeetera igitur propero. - , .. 22 conferre. conducere, idest,socrates censebat an IRIta inutilem esse ad bene, ex virtute vivendum .

13 sapientissimum esse dicture1,ὶ sortasse legendύ, esse iudicati . αι ad comprehendo ingenia virtutem idonea: in qui biisdam iibrii m nustri. legitur , ad comprehendendum in.eni j &ς.

SEARCH

MENU NAVIGATION