M.T. Ciceronis Philosophicorum librorum pars prima tertia, id est, Academicarum quaestionum editionis secundae, liber primus, ad Varronem. ... Ex Dionysii Lambini Monstroliensis emendatione

21쪽

ώνειν copulatio, , , videtur telenda. isori. adduinerent:

l fortita alia

pellabat: ' relacta autem, quς minoris. atque ut

haec non tam rebus, quam Nocabulus commutare

rat sic inter rem factum,atque peccatum, victu, est contra oscium, media locabat quaedam: redi/facta sola in bonis actionibus ponens,prauri id est, speccata, in malis. oscia autem V ct seruata, pr termisiaque, i7 media putabat,νt dixi. cumque -- periores non omnem Nirtutem in rationes esse diceret, sied quasdam Nirtutes natura,aut more perfectas: hic omneis in ratione ponebat: cumque illi i o

ea genera Nirtutum, qua supra dixi, seiungi posse

arbitrarentur, nec virtutis Uum mod), ut superiores, sed babitum per se esse praeclarum, nec tamen virtutem cuiquam adesse , quin ea semper Nier tur, cumque perturbationem animi isti ex bomiste i snon tosterent, naturaque o condolescere, ct concupiscere, ct extimescere, O serri laetitia dic rent,sed ea contraherent, in angussumque ς d ducerent hic omnibus his quas morbis voluit ea-rere sapientem : csimque eo perturbationes anti, ΟΣ qui natur aleis esse dicerent, et rationis experteis, aliEque in parte animi cupiditatem, d alia rati nem collocarentene his quidem assentiebatur nam perturbationes, voluntario esse putabat, 'pynionesque iudicio suscipi, ct omnium perturbatio- 1 snum arbitrabatur esse matre immoderatam qua dam intemperantiam. Hac fer/ de moribu a e naturis autem sic sentiebat, primum, ,' ut in qua ivor initiis rerum istis quincitam hanc naturam, ex

qua superiores sensua, ct mentem lici rebant r, ι .non a bliberet. statuebat eris ignem esse ipsim

22쪽

LLI B. I.

nasuram, Fae quidque gigneret, ct mentem, a quest M .discrepabat etiam ab is fidem, quod nullo modo arbitrabatur quidquam esci posse ab ea,

quae expers esset corporis. culin generis Xenocras tes,et stuperiores etiam animum esse dixerunt:nec ver),aut quod esceret aliquid, aut quod sicer tur , posse esse non corpus. Plurima autem in illa tertia philosophia parte mutauit. in qua primum de sensibus ipsis quaedum dixit noua: quos iunctosio censuit ἡ quaiam impusione oblata emtri ecus:qua ille φ nos visum V appellamin, licet, O teneamu hoc Nerbum quidem. erit enim utendum in reliquo sermone saepira,sed ad haec qus visa siunt, quasi accepta sensibua, assent 1 stionem adiungit animorum: quam esse Nult in no- bis positam, O voluntariam. Visis non omnibus

adiungebat fidem, sita ijs solum, qua propriam qua

dam haberent declarationem earum rerum , quae viderentur: id autem Nisum ctim ipsum cerneretur.' comprehensibile eretis haec ' P.s vero, inquam quόnam enim modo ' Meταληπτο diceres'Sed cum acceptum iam, o approbatum esset, compre

hensionem appellabat, similem iis rebus, qus ma

nu prenderenturiex quo etiam: nomeρ hoc' aerat. at, clim eo verbo antὰ nemo tali in re us

Τ esset, plurimisque idem nouis verbis Cnoua enim dicebatu Uus es. quod autem erat sensui comprehensium, id ipsium sensum appellabat, ctoi ita erat

s comprehensum, Ni conuesii ratione non posset, scientiam: sim aliter, inficientiam nominabat: ex

qua que esset imbecilla.

23쪽

22 ACADEM. QEA EST.

cum falso, incognitoque communis .Sed inter scientiam, is inscientiam, compreh Maonem Elarn, qua. dixi, collocatat, eamque neque in rectis, neque iuprauis numerabat, sed soli credendum esse dic

bat. ἡ quo sensibus etiam fidem tribuebat, quod, sπt supra dixi, comprehensio facta sensibita νε- ra esse illi, fidelis videbatur: non quod omnia, qua essent in re, comprehenderet: sed quia nihil, quod cadere in eam posset, relinqueret, quodqμ natura quas normam scientia, ct principium sui 1 ome . unde dedisiet, 'Nnde ponea noniones rerum in animis ostea noxio imprimerentur, ἡ quibiis non principitabolum, umis fit se i latiores quaedam ad rationem inueniendam

'φx reperiuntur. errorem autem, oe temeritatem,

- est ignorantiam, ct opinationem, suspicionem, i s est Nno nomine omnia, qua sent aliena firma σconstantis Uensionis,ὰ virtute,sapientiaque re' mouebat.atque in ijsfere commutatio consistit om, L. Que ea nis,disiensibque Zenonis,asiuperioribus , Vti si ς' η eum dixisiet: breuiter sand , minimeqμο obhμ' ror8 expositaen,inquam,ite, Varro, oe Veteris Α- ω V m cademiae ratio, ct Stoicorum, ς Nerum se autem xb- arbitror,Ῥt Antiocho, noIiro familiari, placebat, correctionem Neteris Academiae potius, quam aliquam nouam disiciplinam putandam.Tunc Varro, i si ' Ttiae sunt nunc partes, inquit, qui ab antiquorum ratione nune deficiscis, ct ea, qus ab Arcesila n uata siun probo, docere, quod, qua de cau-

L a th dsi1 μ ' dissidiumfactum sit,ut videamua, satisne ista actum sir stiuIIad Uectio. Tum ego, cum Zenone, inquam, H accepimuta , Arcestra sibi omne ςertamen innituit,

24쪽

situla, non pertinacia,aut nudio vincendi, ut muhi quidem videtur , sed earum rerum obscuritate, quae ad confessionem ignorationis adduxerant Socratem, O Neluti amanteis Socratem, Democria s tum, naxagoram, Empedoclem,omneu pane Ne

teres: qui nihil cognosci, nihil percipi, nihil sciri

posse dixeruntiangustos sensu imbecillas animos, breuia curricula Nitae, re, Ni Democritus, in profundo Neritatem esse demersam: opinionibus, ctio institutis omnia teneri: ' nihil veritati relinqui. deinceps omnia tenebris circumfusa esse dixerui:

Itaque Arcesilas negabat esse quidquam, quod sciri posset, ne istud quidem ipsum, quod Socrates bireliquisset e omnia latere V censebant in occultori , neque esse quidquam,quod cerni,aut intelligi possit: quibus de causis nihil oportere neque profiteri, neque virmare quemquam,' neque assertione approbare es cohibereque semper, ct ab omni lapsu continere temeritatem: quae tum esset insignis, elim aut alsa, aut incognita res approbaretur: n que hoc quidquam esset turpias, quam cognitioni ἐν perceptioni inertionem, approbationcmque praecurrere. Huic rationi quod erat cDentaneum, faciebat, Ni contra omnium sententias dies iam, , plerosque' deducere&νt, cum in eadem re paria contrari s in partibus momenta rationum inuen, rentur,facilius ab utraque parte t Uertio sustineretur. Hanc Academiam nouam appetrabant: quae mihi vetua videtur: si quidem Platonem ex il elere numeramus .cuius in libris nihil a ematur,oe in *tramquepartem multa disiciuntur, de

a fort. nihil veritati loci relinqui: bal. essebat c L. neq. a; sensione approbare isd Lassensio,

ret:

f Lassensi,

25쪽

omnibus quaeritur, nihil certi dicitur. sed tamen ula, quam exposui, Vetus:haec, nova nominetur:qaarique ad Carneadem perducta, qui quartua ab Arcesila fuit, in eadem cercesiis ratione permansit. carneades autem nullius ρbilosophia partis igna- srus, ,πt cognoui ex iis, qui illam audierant, maximEque ex Spicureo Zenone, qui cum ab eo plurimum disientiret,Υnum tamen prster ceteros mira

batur, incredibili quadam fuit facultate .

Multa ex hoc primo libro Academicarum quaest. ad Varronem, & secundus, tertius, qua tus,desiderantur: nisi quis velit eum, qui inscribitur, Lucullus, qui deinceps sequitur luartum numerare. quod ficit Nonius.

IN L I B R.. I. A C A D- . Quaest. editionis secundς.

a IN Cumano,&e. Post primam editionem nostram, praeter-eodices eos, quibus tum usi sumus, Memmianos: cum alios praeterea nacti sumus,tum unum sane quam fidum,atq. integrum:' quem nobis utendum dedit Claud. Puteanus. x ut mos amicorum est, in haec olent glossam, seu annotationem. quare fortasse sunt delenda, ut aliena. Veruntamen delere ausi non sumus, partim quia in nostris codicib. reperimus, partim. quia posse ferri videntur. Attieus,omitte.&c. puto legendum, libris omnibanvitis Attieus autem.Omitte ista.&ς' . . A . 4 quod iam pridem ad hunc eum ipsὶ libri nostri vet. habent. quae iam pridem &e. ego vulgatam lectionem retineo. Iraq.non haesitans Vulgati libri habent non multum Kael tans: nos Vocem, multum, non repertam in libris manuscrip . delendam curauimus.c non possunt. libri veteres habent, non possent.

, Vides autem eadem ipse. didicisti enim occ. Dic habent libri

26쪽

manuscr.& vulg. ed quid.si dicamus legendum,D; dicisti intem Adem ipse. Vides enim non posse nos &c. Iudicet lector.

8 Amata iiii quidam libri manuscr.habent, Amah nra. s.& oratorum etiam quoniam &c. duo ex nostris libris vet.

habent,&oratorum etiam, quoniam, idcc.

Io verbis, quamquam nouis .cog. ὶ Si deleatur vox, quamquam longa planio i sit vim illi quidem videtur . sentemia. malim tamen in locum, quamquam, substitui aliquando. II cdiri causas rerum essicientium&c sic omnes quidem habent libri di vulg. dc manulat sed videtur legedum, cum caulas rerum enicienteis &e. sic enim saepius loquitur: ut libro de fato. in Topicis, in Timaeo, seu de uniuerso, ic alibi. Liuin malim Ie- . i. cum causas cssicienteis &c.deleta voce, reruri . adhibenda enim ea maveriae est. dcco locus est admodum corruptus , ad quem tamen emendan sum aliquantum nos libri veteres adiuuerant: in quoium nonnullis scriptum est materia pro geometria. Omnino vox, geometria, nihil hic loci habet: eetera, quae Peruerso ordine erant eouocata, eade opera, de in sua loeum restituta,& perpurga I sun ' . a . I et & ad vitae constantiam.&c.ὶ libri vulgati habent, & ad vitae consuetudinem & constantiam. nos libros veteres secuti, vocem consuetudinem,delcuimu ' . r.e. I . id est.ad Graecos ire iubeo, possit aliquis suspicari, h. te verba esse ex declaratione superiorum verborum nata & in contextum Ciceronis translata. oqus lena ria esse arbitror.

plurimsim q. poetis nostris'cc. Adr.Turnebus legendum censet, plurimum quidem & p '. nostyi- ς' ab is ad docendum parum .in quida in libri manuscr. habet, ad edo

i sed eam mihi nunc &αὶ sic hunc locum emendauit Turneb. in libris vulgatas,& manuscr. corruptum, in quibus legitur,lea: verbi, sed&e.ὶ qui sementiam pestatum Gracota

interpretantur, ut Ennius in Medea: Accius in Phaenissis.19 Relictam a te veterem iam,&c. Academiam scilicet, quam sequebaris, cum Antiochum audieba xo a qua absum tam diu libri veteres habent, aqua absumtamiam diu, de probant docti quidam, ut sit tralatio ab aedificiss,elauione,& vi aquarum ablatis. Sed vulgata lectio non est reij cienda, aqua absum tam diu. xt in conspectu consedimus omnes locus planus,&apertus. a

cetera igitur propero. ' . - .

12 conferre.)eonducere, idest, socrates censebat astrol cuia inutilem esse ad bene dc ex virilite vivendu . α; sapientissimum esse dictum,)sortasse legendii, esse iudicatu. 11 ad comprehendEda ingenii virtutem idonea: in quibusdam

tibiis m nustri. legitur, ad comprehendendum in.eml Nς.

27쪽

Nam qnt docilitate & memoria praestant, ingeniosi dicuntur facit sique comprehendunt ea, quae sunt ad bene vivendia idonea. M aut augendum, aut tuendum usic repostri ex codice Memmiano .sententia autem plana est. cetera , inquit, pertinent ad id bonum aut amplificandum, atque augencsum. aut tuendum, ac retinendum. agendnm, quod eu i n vulgatis, ferri non potest.

16 nihil est enim, quod non alicubi esse cogatur. in hoc totu mihil videtur alienum, non Ciceronis.17 & qualitatem nominabant. libri quidam veteres habent,&quasi qualitatem quandam nominabant.18 dialecticorum quoque verba nulla laut publica: initi quibusdam libris manuscr. legitur, Dialecticorii vero verba nulla sunt publica, utuntur suis. 2' ex qua omnia expressi, atque essim sints sic censet legenta Adr.Turnebus:&recte: cum vulgati libri habeant, esseetii. 3o Qque etiam interire inempe ea, quae genita sunt. Itaq. velim sic leFi, inque etiam omnia in teli re,&c. 3 i cum sit nihil omnino in rerum natura minimum,&c. nam physici non est, credere aliquid esse minimum . 32 nonnunquam quidem eadem fortunam, quhd emeiat mul-ra improuisa haec nec- opinata nobis in quidam libri veteres habent, Interdum quidem eandem fortunam, qu bd ericiat multa improuisa, dc nec opinata nobis, Sce. 3 3 nisi inanimi no tioni b. sic habet codex unus vetus.alij, m tionibus: quod non rei jcit Adr. Turnebus,& interpretatur agitationibus . Nam in cogitando sinquit Platoni animus mouetur. ego tamen magis probo notionibus, quemadmodum edendum . curaui neque ille improhat.

3 qua de causa quaeque essent &c. libri veteres habent, id est. qua de causa quaeque essent&c quam scripturam non puto rei i

3s & quasi rerum notis uteb in nonnulli libri veteres habent,

quasi rerum notis ducib.vteb.&c ego nihil muto. 36 & ita moderatus,vrpr se&c libri duo manuscr. habent,&ita moratus: unde quidam legendum putant, & vita ira moratus. 5 e. Ego scripturam antiquam sine ulla additione probo. neque tamen vulgatam damno. 3s diligenter ea quae a superiorib.aceep tuebatur, duo libri v teres habent, diligenter eis, quae a superiori b. acceperant, utebantur. o nihil muto. 37 media putabat. ut dixi malim legi media ponebat,&e. Qithd autem supra proximὸ libri veteres habent, omela autem & ser-Mata, praetermissaque, puto copulationem,&, esse deledam qubds retineatur. legendum de praetermissa, non, praetermissaque . 38 in angustumque deducerent lego, adducerent, &c. Sic enim potius Cicero loqui solet in Partitioni b. Rationum,&firmamentorum contentio adducit in angustum disceptationem. Ide pro

Quinctio. qui hunc in sunt mas angustias adducti putaret: &α

28쪽

ACADEMI C. t ut In quattuor initijs rerum&e. Vno quattuor tantum

elementa ponebat: quinctam autem naturam non agnoscebat: caelum enim igneum esse putabat. o nome hoc duxerat, cum eo verbo antea nemo tali in re usus esset: plur.&c. sic restitui,a libris manuscr.adiutus:& sic censeo esse legendum,non,ut in libris vulg. legitur. nome hoc duxerat. at cum eo verbo ante nemo tali in te usus esset.&c. r sed latiores quaedam ad rationem inueniendam viae reperiatur)legendum fortasse est, viae aperiuntur: verum tamen nihilr mutare ausim sine librorum veterum auctoritate,cum praesertim haec lectio nihil habeat viiij. x remouebat)Zeno scilicet.

3 Quae eum dixi si et:& breuiter sanὴ,&e. quida libri manust.

h bent,uuae cum dixisset. Breuiter sanε, &c.

& qua de eausa discidium factum sic sie est legendum. dc ira

scriptum est in tribus antiquia codici b. discidium autem , a discindo natum t signific tque, diuulsionem, & distractionem. χωρισπιν. de quo nos alibi. 4s neque sensione approbare)se legendum,non, ut est in libris vulg.auertione. Item infla n6 longe,assensionem,non. asser ionem Nam,auertio, sic accepta,vox barbara est. 4 cohibereque semper. 3cc.ὶ approbationem,& assensione tolinae at Arcesilas, quam ponebat Zeno, contrariam'. inducebat, Lentionem, quam appellabat.

29쪽

M. TVI L. CICERONIS

quaestionum editionis primae, Liber II.

Seu potius,Ῥt eum enumerat Nonius, IIII. qui inscribitur.

A G N V M ingenium Lauculli, magnumque optimarum artium

studium, tum omnis liberalis, ετ digna homine nobili ab eo perce i pta doctrina, quibus temporiabus florere in foro maxime potuit,caruit omnino rebus ν anis.Vt enim admodum adolescens cum fratre, pari pietate, ct indu-sria pudito,paternas inimicitiaU magna cum gloria est persecutus: in Asiam quaestor profectus, ibi permultos annos, admirabili quadam laude prouinciae praefuit:deinde absens factus aedilis, conti- nud praetor: sicebat enim celerias legis praemisp)st in Africam e ad conjulatum:quem ita ges ist,vi diligentiam admirarentur omnes,ingenium γcognoscerent. Post ad Mithridaticum bellum misi sus a sienatu, non modὸ opinionem vicit omnrum, quae de virtute eius erat, sed etiam gloriam superiorum. Idet, eo fuit mirabilius, quod ab eo laus imperatoria non admodum exstectabatur, qui adolescentiam

30쪽

L I B. I.

, sentiam in forensi opera, quUura diuturnum te pulis, Murena bellum in Pontogerente,in Asiae pa4re cons ferat. Sed incredibilis quaedam ingenu, magnitudo I non desiderauit indocilem usus discis plinam. Itaque civim totum iter nauigationem

consumsisset partim in ' percontando a peritis , hpartim rebus genis legendis:in Asiam factus imperator venit, cum esset foma profeGM reι miti- lagenes& liniaris rudis dabuit enim diuinam quada memoriago reru; exb Amaiore Hortensiius. Sed, quo plus in negotijs gerendis res, quam πerba, prosiunt,hoc Grai memoria illa praeflantior :.quam fuisse in Themistocle, quem facile Graecia principem ponimus, singularem ferunt. Qui quidem etiam pollicentia 3 cuida m se artem ei memoriae, quae tu primῖm pr ferebatur, traditurum, respondisse dicitur, obliuia sci se malle discerereredo, quod haerebant ' in m si Esi 'emoria quacumque audierat, aut Niderat. Taltim memoria

genio praeditus Lucullus adiunxerat etiam illam, riai. in . Oao quam Themistoclest reuerat disciplinam. Itaque, mςMQxi ut litteris consignamus, quae monumentis mand re volumis: sic ille in animo res insculpto hab . bat. Tantus ergo Imperator in omni genere belli

fuit, proelijs, oppugnationibus,naualibus pugnis, a s totiusque belli instrumentu,stapparatu, ut ille' rex post Alexandrum maximus hunc a se maiore ducem cognitum, quam quemquam eorum, quos legisset, fateretur. In eodem tanta prudentia Dit in constituendis, temperandisque ciuitatibus, tanta

lo hodie flet Apa Luculli institutis semvandis, er quasi vestigiis persequendis. Sed, es