장음표시 사용
451쪽
ibid. 42 . λαε νις ἰν. Aristoph. Pluto v. 84. - Multo pIura proferri possent praeter ea, quae prostant, ab aliis col- Iecta, huius, . 4 νὴ, simillima; quia vero nusquam alibi Lucas ista ratione scribit, in talibus adhibens, hic etiam, quod optimi dant Codi, ces, scribendum arbitror:
e. XVII, 2, 3 - διελανε, αδ rad ,m v νυφῶν, s3J Διανο πιέ-στι τ Xρισον εὐ παρεῖν, De Scriptura S. cum aliquo euloqui a Luca dici non potuit -- ν γρασῶν, a quo Διωλέν et, ut ab aliis, adhibetur, hoe ipso cap. XVII, II. c. XVII l. 4,Δι.λινιδι fingulis diebus Sabbati. δωμι. lxxὐαι. Ephesi dicitur Paulus M. c. XlX, 8 per tres menses Iudaeis ala λεγόμε, -πείθωι ταωιλμαι ζ Θεοῦ. quomodo vero Iudaeis persuadebat veritatem Christianae religionis demonstrans, Iesum, cuius commendabat doctrinam, esse quem exspe labant Messiam. Hanc in rem Iudaeis certe loca Foederis Antiqui Messiam speetantia proferenda erant, & ad veram normam explananda: atque ita dicitur Paulus Act. c. XVIli , 28, ἐπιδεικνυι-τ γναφῶν, μναι τ Xνισεν 'Iη- ωὐ,. Romae Iudaeis A P. XXVIII, 23. ἐξενέει Το aψα-
Petri dictum θω. c. III, I 8. Quum Gentiles haberet auditores Paulus, his alio longe modo veritatem persuadebat. Quid vero illic dicta sta-νω 'Hσοῦ continuerint manifestum facit vel hic ipse locus A. . cap.
452쪽
quorum naturalis situs est: ἔνι 'Hσύσ-ον -- αα ιι πιν, ε ιν . Xνισάε. Cum his paulo curatius comparanda . sunt Lucasi in Evang. fine narrata cap. XXIV, as, 26, ar. 3a , . S. caecis ista discipulis, quem non noverant, e mortuus excitatus Iesus, . ὲ,
neis, cons. Petra ad ludaeos dictum Adt c. II.
Iud paulo post g. 32. dicitur ωι--μ, εαι In his permutantur Phrases, δεκανιώ-
explanatore non indigebant amplius paulo post divin quadam luce smaiore die Pentecostes illuminandi coulustrati; nam Lucas, ibid. f. 45, inquit, αμπων τ νοῦν, του σωιέναι ναε γραφαι. Nunc demtun via plana facta est ad fila, quae posui, intel figenda. - Quia hoc uno in loco Liaeas verbum adhibuit signibfieandi vim, ab uno si discedas Erasmo, nullus interprotum habuit cognitam; primus indicavit Cl. Hemderhusius in observatis ad Scholia in Arso anis Plutum p. 244; merba, inquit, F testimonia scriptorum ad probanaum euata qui profert F in medium adducit- dicitur Ela ΠαλαειώιQ. Politis tum Lucae verbis. vertendum, ait, erat: Iocis ex antiqui Foederis volumine tesimoniisque prolatis ad mans. Laruidrato Hem rhuso, To ius tamend. in Suid. T. III. p. oo. ,, Notandum, inquit, ,, Verbum quod haud protritum est. Πανα- i. t est socis veterum asiatis rem explanare F consimis mare. V Quod scribit haud protritum illud esse. uocnempe significatu, de Surda quidem, de aliis Grammaticis dici non debet; neque scriptores antiquissimi illud in istum sensium adhibere potuerunt. Athenaeuseerte frequeotissime utitur ista ratione verbo
453쪽
L. II. p. 6o. E. IIL P. I 27. B. VI. P. 269. E. IX. p. 37S. p. 423, XI. p. 46I. E. 472. E. 4 9.quoriim loca nonia ulla iam dςsignayit, qui vim verbi notissimam habuit H. Valesius in Harpocrat. P. 33. quam nusquam miror attigisse Casubonum in Anim. ad Athen. 'ubi plerumque .semper errat in hoc verbo interpres: parcius illud adhibuit suis in Homerum con ἀnient. Eustathius, his sorie duobus tantum in locis, ad Il. P. p. 286, II. ad Od. Φ. P. 768, Io. ter quaterve uno in loco Schol. PIndari ad Ol. X, 83. Grammaticus& alibi sic adhibuit, & , ubi S.ω- θ. distingi untiar, Lasimachiden ista scribit accura te distinxisse, mutiis eam in rem veterum locis prolatis ,
-Θραφέων. in Digna sunt quae exigantur Demetrii , qui dicitur Phalereus, .. 'Ee S. 86ό ' EMM s
τ τεξον legerim ιιιIγ' ἐπι τοῦ νώ σου. βαλλιέω . In exemplum talis metaphorae proferuntur etiam ab Aristotele Rhetor. III. p. 138, 25. η ἀσπu dicta Φιαλη , τ οξον,
Sed quis iste Theognis, qui hoc veteris, nobis ignoti, Poetae proferebat; Rhetor, an alius vero Demetrio Phalereo datur huius nominis ει- μενω a Carastis Pergamena aptid Athen. XII. P. 54 a. F. nam libelli Demetrii interpres, qui Theognin Po tam intellexit sic arctim vocantem, nihil habuit, quia illud firmaret. - Ex his liquet verbum ista vi satis e se protritum , quod negabat rivius, neque significa
454쪽
re, quod ille aiebat, locis veterum allatis rem e lanare θ' confirmare, sed simpliciter loca vel testimcnia in medium profer : duplex ista vis, quam uni verbo tribuit, duobus inest Lucaneis Παρανι ιδ&-Δι- τω atque hoc orditavi, si Codices faverent, libenter lege rem verba Lucae e llocata: .
Mosis F Prophetarum loca quaedam proferebat e diplicabatque , quibus demonstrabat Minae evenire debuisse quae exenerant in Iesu; atque ilium Iesum. cuius
doctrinae esset praeco, esse τXρισὶν, quem eXspectabatit. Antiqui Foederis loca, qualia etiam dicebant, nonnunquam etiam vocabant υρας 'sive iam dicatur stoa: τ τραφων tuu ata 'γνα τῶν nihil interest. Iam vero . ει ιν - τῶινναφά. idem est aev νια νῶν. - In seq. S. 4, qui vix toleramba coiit idcir-tia his etiam in libris sacris gratiatur, Thom. IIunge verbo, quod nemini fuit unquam suspectiim , - πι- substit ni posse putabat hoc sibi refutandum sumsit in elingius tu Epist. ad Herm. P enemam P. I 2. - Quanto modeltior Ir. Mar=Ialidus in lioe ipso capite Acri XVII, II, Vocem εὐγενεσεπισι suspicabatur mutari posse in innota ad vitam Lasiae scriptam a Dionam Holla. P. LXXI. ego vero vocem illic aptissimam altera, his Ibris. ut in versione Alex. 'prori us inusitata, omni non mutarem; sed, si paulo plus posset auctoritatis conciliari alteri coniectiliae , non illibenter in huius cap. XVlI, I 4. pro legerem Θεοταλιαν, cum Marstianis in Lasiae p. fio9. lin. piose & eleganter hanc lectionem commendria, ut se me vetus & genuina videri possit, nemulem enim, harum
455쪽
rum rerum intelligentem, dubitaturum confido, ines ehis etiam libris hic illic dudum ante vitiata, quam C diees scriberentur, qui quidem ad nos pervenere: sed haerent ita vitia in locis quae nihil prorsus faciunt ad religionem Christianam, cuius capitae toties leguntur repetita, ut vere dici possint ad nos pervenisse ab omni labe intacta. - Quas in huius cap. XVII. l. I9, 2o, pro ponit Toupius Em. in Suid. T. III. P Isa, IS3,mutationes non lacile admiserim. Formula mi ἀν Θιλιι σαυνώ εινα est & aliorum , dc Lucano, M. A. c. II, 12. atque huic certe loco aptissima. Pro ναι, inserta negatione legendum putat Toupius, ου δυνάμεθα quia absque illa oratio quodammodo ναμ Q. υ videbatur F minus ataurata; mihi vero ρερεα γνῶναι, - & Βουλώπινα γνῶναι posita videntur iii eumdem sensiim. Primum dixisse' narrantur accusat res Attici: Θῶνἀι νιι η και,ἐ ἀώτη ἡ ... σύ λαλουμένη rationem clarius indicant his adi ctis I .na εἰσφέροιι ει ι ras ἀκ.as ἐμῶν. his per parenthesin interiectis, eamdem rem verbis dive
sis proponunt: τίαν ταυτα εἴναι' libenter Daque cognoscemus, quid ista sibi velint. Post pauca etiam interposita, sic orationem redorditur vocula ύν. quem usum attigerunt praeter Doctr. Part. p. Io Io. Dukerus ad Thuc d. p. 226. Hemsterhusius in Lucian. I. p. 323. & Raphelius An-
not. I. p. 3T . - sive autem dicatur γνωναι 'seu Bωλόμεθα γνωνα ' nihil interest, quum haec verba nonnunquam inter se permutentur: in Eri Inrci cap. VI, S. έλαίαν δύναι re ποιήσαι ' signi sicari, nolebat, A vel 9. Dιλε. iam dudum ante alios
monuit Henr. Stephanus in Append. Thes. Gr. Ling. P. γ. ubi varios verbi significatus recenset Gregorius
456쪽
IN LOCA QUAEDAM LIBR. S. Non F. 397
Naesanet. Or. XXXVI. p. 583. attigit & ωὲ
I. c. XVIII, 9, 1O, Mutata tantum interpunctione haee censuit adiuvanda Lennepius m Phalar. Ep CIX. p. 3Is. mihi verba videntur ad mentem He erhusii sic transponenda, ut
M. c. XX, Comma primum libenter legerem una voce auctius, quam sexdecim minimum Codices opis mi subministrant:
Mox de aliis illud auditoribus repetitum, Deit ut Priore loco omitteretur. - Mirum est ex nullo Cossi quid varietatis enotatum , quod quidem ad rem sit, in istis f. , quo Paulum in Asiam comitati narrantur Σώπατρα Si μαλονικέων 3,-s Σο αλδω s Διρύαῖ s Ἀλπιιι θ Tοχιά ς ου Quia nesciebant quo pertineret Δ,ecaῖν, media sic sine interpunctione reliquerunt. Grotio T. Saaπαλσεικέων pertinere Videtur ad quatuor quae sequuntur nomina: sic Gaius diceretur Thessalonicensis, & simul Derbe sis, vel Derbaeus; oreine Derbaeus, inquit otius,
457쪽
status in Macedonia; sed, ubi prima vice nominatur. cur potius Macedo diceretur, quam Derhaeus Act. c. XIX, 29. illic dilerte Lucas ratis dicit oris δή-M Fin imo Macedoties , sive Thelsalonicenses, de his tres fuere: citias vero Timotheus fuit; an huius unius patria non sitillet memorata Τ imo vero Derbaeus fuit: s' in ninutato & solent istae voculae ubique in Codd. per diutari) feliciter olim emendavit Adr. Heringa, Leo variliensis Medicus, . qua orati senis forma subiungit Lucas
Paulo non innotuit ante Timotheus , quam in urbes Lycaoniae Lyltra & Derben venisi et: in has urbes cum Bamaba sugit ex vicina Iconio Are. e. XIV, 6.
haesit primum Lystris; venit Desten, ibid. f. st post varia itinera cum rediisset in haec oppida, Adt. XVI I, Timotheum, fidum comitem futurum, sibi
ad stimisit, matre Iudaea natum, patre gentili. Noli quidem in v. sed a Stephano immem Bre. in v. 'Aζαι, duplex adnotatur ἰλικον, Arecori Διρο- Ex reliquis aliquoties a Paulo memora tur a quo diversus fuit Fortunatus: Φορτυνα sit semel mentio I Ep. ad Cor. c. XVI, II ; ado Iescentis Euochi nostro cap. XX, 9. pro Eυνὐκ
Tectius illic, iudice Grotio, scriberetur Eμύκηι' sed qui dicitur a Graecis semper Αἰ isti, Aeschios es in m delphis Terentii, estque servuli nomen bene ominatum 'Eu ehus aliquoties in lapidibus antiquis; quod Pincaeus iam monuit. - Paulo post occurrit loquendi larmul , cuius similem nusquam logi: --ἰς
458쪽
IN LOCA QUAEDAM LIBR. S. NOVI F. m
optime Beda: au bout de eisqDurs. intra dies quinque roportet a lectore repetatur ex vicino ut Grotius animadvertit: non dubito, quin obgata hic scripseru Lucas, a quo scribi potuerat, una voce quod est in Cod. Cani,hrig. in certe scripsit Adt. c. XXVIII, 13, διντερ- γλπιν εις Ποτισλουε. de Lazaro scriptum νιν τἀμε ωρ. Joann. Εv. c. XI, 39. de Armenio Plato de Rep. X, p. 6r4.-ἀrecta' apud Athen. XIII. p. 6o6. F. mulier in India moriens elephanti commisit παι αἰνῆι -δακοσαῖεν, triginta dies vatum. uuod vero me dignum quidem memoratu iudicarunt alii, a spo ctatissiniis aliquot Codicibus, pro 'Exem, Oblatum M'- ωψ a Luca 1criptum arbitror 3, 16. Κεκρική τας. id ipsum Latinus expressit Interpres, Proposuerar istius . plusquamperlaeti omissi sunt In hoc quoque Iubello Lucae egeni pla, ἀλεπιπωτ-M ' MI.
nus iam attigit ad Longi Pastor. p. a Is de re tantilla, qui nihil in hoc genere negligendum iudicabant, adinnotare nonnulla viri dignati sunt primarii H. Stephanus in Append. Tla est Gr. L. p. I 7. V. Castibon. Anim. in Athen 'II. c. XU. etiam plura T. H. in Misceli. observ. IV. p. 29 I. In scriptis Atticorum veterum I rius ista litera negligitur; tempus tamen. istud verbo rum frequenter adhibent; quaeque recentiorum Atti 'coriam auribus accidissent duriora, reperiuntur in ram
hoe in Thu dide centems vicibus repeti poterit μι
459쪽
δινις.ἔλα- κω. - sed in his omnibus syllaba postrema seripta fuit ab ipso Thuc di δε - . teste Grammatic tun, doctissimo Heraclide ap. Eustath. in Hom. Ud. 'ri
ae indignus erat Phaxorinus, quem hac in re advocaret Maulairius de Dial. p. 64. - Ad Luca- meum propius accedit Xenophonti, pro πεπει- , reddendum T. A. VI. P. 224, 36, dicere aud
ωι, vel επεπωκει' sed haec ipsa pag. paulo superius,vs. 28, Praebet τετε
. Nihil desideramus: quod vero in nonnullis est Codd. antiquissimis, ἀπιεμπάσμεθα & ἀπησπαναρ ιρα ἀM σ, suspicionem moveat, in antiquioribus lectum: Κἀὲ ἁπεσπασαινα ἀλλήλων, ἐπέζημo' ab amicorum.Tyriorum complexu, qui iter Paulo Hierosolymitanum dissuaserant, vix potuerant avelli. - In L. I s. male vulgatas Edd. occupat , σκευοι--ενει' vera Codicumscriptura a Criticis probata prostat:
dices dant &. Edd. 38. Tουε τετροπικιλι- ἄνδροι v σικαρί- 'quos planus quidam Aegyptius tumultu excitatos iadesertum abduxerit; unus Codicum tantum habet
qui numerus Om sorte nonnullis magis plaeebit, quam
460쪽
decemplicatus; pri pius accellens ad numerum. cuius meminit D phus 'A κ XX c. Ulit, sect 6 Felix H-
In comma huitis cap. sex um M .. Φ υσαί . ex optimis mihi Codd. recipi polle videtur, tanquam accoimn datius ad movendos istius sectae senari res. si non patrem tantum . sed & maiores hahuisset Paulus erilem normae addictos movendis autem animis api:ssima Paulus adhibuit, hic etiam sapiens articulorum temporis aestimator: de genere, non de instituto. hoc tam tum accipi potest: ad Philipp. scribens cap. t II, s, sum. inquiebat, ἰξ Ε .e' ων, κα in νομ- Φαω . 7 . hoc ad Codicum lectionem labefactandam se nra fuit a Io. Dc. Mesenio citatum. - Sed quae Cap. nolirh f. leguntur 8. & 3.
u. Qiii ab altera parte stabant, nilail in Paul, mali invenire se dicebant J ει πνιοῦμα ελαλησεν η
. Cum aΘελοι & ωνιις 5. eiusdem essent generis, nihil adeo dissicultatis erat in voce & comm . de haec comparat Lennepius cum istis in Phnlaridis Epiit. I, σν αρισοτερα , C Mhτηe αὐ ω. H α ἐνένω. Cui eadem erant ad manum. Ler' Mar landus, Euripidis supplicibus Uxplicationes subiecit veterum aliquot auctorum: harum ultima siectat hunc locum Lucae , a p. st η2 - 288; n vam dat illic interproe ' tinnem cer e Uric A ω, δαα. Π, ιυαα hoc in loco secundum MarH. in υλιιus malus'. oirtius h