Ti. Hemsterhusii Orationes, quarum prima est de Paulo Apostolo. L.C. Valckenari Tres orationes, quibus subiectum est Schediasma, specimen exhibens adnotationum criticarum in loca quaedam librorum sacrorum novi foederis. Praefiguntur duae orationes Io

발행: 1784년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

XXXVII, 6, τα 3 τουτων τι χροῦ λέγω, ipse Bion. Cafminum Dagm. XVII, rogat Ue ierem super filiolo: 'E. τί ' νιν π Τανιν ἀμ m,; quaedam iam adscripta sunt in Eurip. Phoeii. v..ερε. . νί μ' D. g. νιδες cuius loco Demosthenes dixit P. 679, t. 8. τί Propterea , vel hunc in finem, huius rei ea a dicebant Q τω ' in hoe Romani: nemo sorte frequentius sic loquutus est Qui Biliano , euius ista sunt: Inst. Uri Ι, c. XI, initio, puerum in hoe instituimus. II, e. V, Irflectio, quae in hoe adhibetur, ut &c. IV, e. II, pronunciationain hoc accommodata , ut &c. VI, e. llI, natura non ramum in hoc valet, ut &e. X, c. IlI, qui credunt.

ori una in hoc nemora flvasque. X, c. V, in hoe optime faeient infinitae quaestiover. L. XI, capitis II, haec sunt ultima: habeaeda tamen fides est vel in hoc, ut, qui erediderit , set speret. Istum Graecismum attigit Clar. Rufinherius iii Velleium Paterc. p. 216. .

Lueae c. XII, 7, Dr. Markundus, qui suas in sesiae Orat. Conieccturis, viginti minimum locis N. F. aut obscuris aut vitiatis plus luminis intulit, quam Observationum in tegris alii secere voluminibus, ad sesiae P. 479. lin. renuit. hop in loco Lucae , & Matiis. c. X, 31, sine sis legendum decernit:

Fos musto excet nitoris estis naturae, quam βnt pase res. - Docta atque ingeniosa coniectura sententiam

praebet Auctore suo dignam. - Ab illa recipienda Veretinet mentio duorum & quinque passerum a Matthaeo& LMea laeta, quorum ne casus quidem in terram sit fortuitus: λι σμιia

422쪽

νωθία--ο εἰών ού. ; in ipsis rationibim Providentiae divinae, non cum duobus vel quinque, sed ne cum multis quidem passerculis Poteitis comparari, quibus humana mente praediti longe praestatis: λῶν Ουθί--ὐμῶ.' a qua scriptura milhim Codicem scriptum recedere, est certe aliquid tu re Critica. Ibid. I. II

In quinque minimum Codd. inventum, 'Cνἄν - νωσis ἰμῶε - hic genuitium Videtur: Φινων Pro Σωφιρειν pro ι ἀργειν adhiberi potuit a Luea. Seripsit Matth. c. X, I 8, ἐπὶ ἡγεμόναs -- I9 Orαν ue παρολύωσι, ε μαι, - llille Marcus c. XIlI, II, οται γ ἀγαγωσιν ἰριῶς τις. - Res inanimatae , dictae Grammati-ela , poterent προσάγει ' animantia etiam ad altare δε- ductae quo Herculos certe Sopboclis Trach. U. 77S,

dici vero Graece non poterat, εἰή vel ἐπὶ δικασέειεν, Vel πDσαγειν ' neque adeo a Luca πρου μνω, . sed .ἰαφέρειν ab illo scribi potuit, ubi Graeci p auiu ει ανω. Plautus in Pseudolo II. St. IU, a I, C. Attuli hunc. P. Quid , attulistist C. Adduxi

Lucae c. XVIII, 7. . . Os Θειι ω: αἰ ωM sic Beves. edidit ex Codd.

423쪽

Pos retria diversis vexantur interpretamentis: quam dedit explicationem D. Boisius in Veteris Interpr. Collat. cum Beza P. 2 9 - 253. Grotio debet; a quo Codicum quorumdam lectio fuit, ut & a Bengelio , probata, nempe haec vero ut admitti pos- aset, duabus literis repetitis legendum videretur i, ἐπ' ἀῶν.ῖι. mirum est Iacobi Em iineri commentum, participium convertentis iii adiectivum plur. ut meminerit Lu

quid tum set istis ω ut solent isti literatores, quos raptim legerunt, Scriptoribus Graecis abuti. yexempla dat, in quibus illud significet irio, propterea: eut lite dicerentur clamantes, - θ' propterea satis ter omnia θ ferentes. Dum scribebat ista, non re cordabatur, neque ι αοrali hunc in sensum, nec his in libris N. F. usquam legi ubi phrasistit usitata ---εὐμιι, ἐπί ..M. Ιii Evangelica simillim Idine qui reddere creditori non poterat, quae debebat, h

μω, Mauh. c. XVIII, 26. hoc interpretari Belgae 4 Potueranti heb met mill war getata: qui iratus, Euris. Med. v. 3IS, acriter urget debit lirem, illi opponitur, qui patiens & in eSigendo Ieiis itus exspectati hie dici potest ' hoc certe isensu dictum Matthaia capiendum' est: hane 'meam in solvendo debito moram fer , quaeso , patienter. Qui Deilis & benignus nostra nobis debita remittit, Deus saepius Alexandrinis ἔλι--, dicitur &- Nostro loco Lucae mea quidem sententia . α πι ρ ῶ διὰ a. . & . Θι ι opponuntur: ille ad ius dicendum atque ad vindicandam iniuriam viduae so precibus. tandem tamen sicilem praebet, homo morosus, iniustus, atque quanto facilius Deus, .

424쪽

plorum continuis se precibus patietur e pugnari , ad propulsandas ab ipsis inimicorum ini rias, qui sibi illatas & omnia ipsorum debita Muignissime remittit. - Cum hac parabola comparari poterit, quod de Philippo Macedone, & vetula ius sibi dici postulante , narrat Plutarchus in Demetrio, T. I. p. 9Q9. D. & T. II, P. 179, C. Lueae c. TlX, 28, Nihil hie invenisse videntur Philologi, quod sit animadversione dignum. Nihil tamen usu Itidaeorum disse rum . ωραν c. & τὸ ς νισα ' Quid vero causae est, cur pax in eoeis optetur; Omnis enim per se Divsm natura necesse 'R, Immortali aevo summa eum pace fruatur. Nihil ex Codd. hic enotatur disterentiae, nisi quod scriptum est in Alexandrino, pro ἐν , ἐν Semper ista vox in Codd. scribi solet, ut pro iam olim suspicatus sum, scripsisse Lucam:

his comparetur coelestium votum Tu ne um c. II, I 3,

ος ἐσσι γησ εἰρήνη - - ἀγερωπικ εὐδικίας. J His iii rebus exercitati latebuntur, opinor, hanc coniecturam habere gradum probabilitatis. scriptum in quorumcunque scriptorum Codicibus credi vix potest quot errores pepererit; lunt mihi loca ad manum permulia, in quibus cum voce α,θρώπ Pem latae sunt a librariis, praeter compendisaetum c. - .

425쪽

Norum primum nunc satis erit paucis confirmasset. pocal. c. XVI, 18. Pro ἄνθρωπM ex Cod. enotatum vid. Hi ratus Olearii P. 34. u. 22. Cornu.ros de N. D. Galei: p. 'O9. n. 16. in Dion. Chrasi P. S9o, 3o, Reiuius: Gataster in M. Antimis. P. 147. D. P. 289. B. Iol. Huberti in He ch. ad Δίαca TMρανοῦ. τε τὸ In. ista Aristidae Panathen. T. Ι. P. 327, ἀγαλμαΤα, πνέων, ἡ πρωτηι νέκ, ηι νώ πρωτα ' hoc Scholimi legitur in Cod. MS. qui pervenit ex Burmanni Seeundi Libl. in

ν . - Latina quoque vox, homines, scripta holes erroribus fuit obnoxia: Ciceronem scripsisse arbitror. Cornificio XII. Ep. II, Quod mihi missimationem tuam - commendas , facis tu quidem hominum more non, quod vulgatur, omnium more. Non facile milibpersuadebo, ista sic , ut prostant, a Cicerone scriptai Tusc. u, c. XXVII, l. 65, Graeci autem homineS, non satis animosi, prudentes, ut est captus hominum, satis, hostem adspicere non possunt. Cur obsecro Grae ei homines potius di rentur, quam in seqq. Cimbri& Celsiberi homines: taceo Vocem hominum mox repetitam: ex holes ne litera quidem peribit, si serib mus: Graeci amem hodie non Diis anims: hoc tem-Pore , quo languentein dixit Graeciam.

426쪽

Lucae c. XXII. 16.

Praeter illud dictuin aliud etiam subiungit Lueas L is',

a, η Sεου De esu uni Paschali nihil Matthaeui , sed tantum de potu dic tam . iii coctia facit Iesum, c. XXVI, 29, Λόγω - σκε

εῶ ωαῖροι eadem fere dedit Marcus e. XlU, as. Postrema Matthaei , atque adeo etiam satis explanant stituram formam loquendi Lucantam , tris.

meo quidem arbitratu, multo dissiciliorem habet explicatum. Simplex certe veri sigillum neque motu neque aliorum praeserunt verbi interpretati nes. Requiri videtur verbum, quod τε πίνω respoum

deat s

427쪽

deat. Fae, una Ihera detrita, ἐ- οῦ leetum in veteri exemplo: δ restituta, dabit aptissimum: .τω βρω si σῆ βαωιλι- Φοῦ Si οῦ. atque illud ipsum in uno qui dem tantum, at omnium forte, qui supersunt, anti quissimo, sed &, quod latendum est, inquinatissimo, codice Cantabrigiensi repertum, veram Lucae manum lepraesentare videtur. ' De verbo nemo dubitabit quin Luea potuerit aeque atque a Ioanne & ab Alexandrinis adhiberi: legitur nostrum etiam illud Lexit. G XIX, 7, Γῆ - η υ - Θοσὐν σωτηθίου 'ρω- πρ - εν - J- --- ν', ἔσιν. - In his nemo me temeritatis inculabit, nisi multo magis Bezam velit criminari, qui hienarrata sc transponenda luspicatur, ut quodammodo cum Matthaei narratione magis conveniant; quae ratio mihi quidem displicet.

Vna voce transposita, prout haec invenit apud Ba'xum M. Iegenda censet Messelingitis ad Diodor. Me. τ. I. p. 497 , 4O , ἰἈνασαῖε τῶ σινιάσαι -- mihi haec uni dicta videntur Petro; nec quidquam esse cauistae, cum toties in Evangeliis Simonem, nomine semel posito, alloquatur, cur hoc uno lineo bis suillet adhibitum. Praeterea suspicor Petrum ista solum spectare; pronomen autem pertinens ad verbum utrumque ad ἰξ αμαΤ., & hic iam olim a Verbo ω,-σια-ι elisum. interie tum ilIud ἡμῶι uobis peperisse, legendumque: , o

Hanc, me iudice, 'lestioneae quae proxi- sequnnώ

- tur,

428쪽

hir. solum utique Petrum speetantia, monstrare de

Quae praecedunt omitibus dixerat discipulis s. as. 'o δὲ vistis scripta g. 26-II, ubi solum auisquitur Simonem, more suo: vid. Matth. XUII, as. Mam XIV, 37. Lucae V, 4 c. VII, 4O. 44.

Nostro vero loco gravissima erat ratio, cur unum illum ex omnibus alloqueretur, qui, iam iam dominum amantissimum abnegaturus, ob illius preces mox tamen ad sanam esset mentem rediturus. - Qui hostein .sibi dedi postulat , ab Oratoribus 9 Historicis Graecis illum dicitur ' exposcere, vel deposcere: Livius XXII, c. 33, Legati as Philippum missi, ad deposcendum Demetrium Pharium, qui heia is pictus ad eum fugisset. L. XXXVIlI, c. II, ad exposcendos eos legati extemplo Lacedaemonem missi sunt. In singulos N. F. libellos horum similia cum a me dari possent, unius saltem loca paulo plura mihi

laruam tractanda. M. A. cap. l, 4, Pro , quod viro Summo placebat, ἀπὶ 'ti asaλήμων μἰ, congregatis illis praecepit, ne foederent Hierosobmis, primo quaesuis aspectu vulgato melius videatur, atque huic loco accommodatius ; alterum tamen arbitror a Luca scriptum, quia Seriptores illud Christiani veteres suis in exemplaribus invenerunt, accipientes pro familiariter eum aliquo vivere, eiusdem mensae participem; salem simuI ederer verum illud esse scribit Cicero de Amic. c. XIX, quod diestur, multos modios salis simuI edendos esse, ut amicitiae munus expletum sit: Ioannes Grasi mus T. Ill. p. 88. D. interpretatur illud Φροι-

429쪽

aro ADNOTATIONES CRITICAE

s τροπέζ re p. 9 I. D. M. quin ipsi Lueas illud explanat, tibi Petruri iacit dicentem ad Cornelium & familiares Arit. c. X, w I, Π vis

in N. F. p. 6 I. scribere debuerat in glossa Cod. Coi

ota' non , αλών, κοινῶν v. Scriptor Homil. O ment. in Hom. XlII. l. IV, ἐλῶ, μεε, ατε δή εἰ σννεσιαοχ αντοῖς Lναμενοι ' - Sed aqua lustrali purgatis απτοῖς σιναλ.ζήμινα. tunc una eum eis vescimur; ut reete vertit Coteurius. f. 8, fas eorumdem bonorum particeps, σπως κοινῆ ἀλων s τροπέ- μεταλα. ειν δυνηθῶμεν. uno ante verbo dixerat Lucando Σω, ληιίδ. Illud in ipso fine Hom. vel Colloquii VI dieitur, αλῶν μεταλαύειν.& in fine Hom. XU, ubi μιξα interserto, legendum, με ἶ- π. σονηδε ρων --λῶν - iσαλαζών, ἄπνώσιν. hunc Archilochi tetrametrum Iam- ibi cum in Lycamben, ι' oeκεε δ' --πιναν, αλἀι τε πώπε s ' soriones c. GIT II. p. 72, nobis servavit; versum istum f

variis vexant interpretamentis : Amico cuidam meo venit olim in mentem scribendum τ Mλμ' unus dat Alex. Cod. τ νήπον τ δίκαιον ' non male, inquit Gratius, qui propterea dici non debiterat illud probasse tanquam genuinum; quod Olim ad ίλον, in Schm lion, fuit adscriptum et quicquid iusiam habet cuin aliqua re proportionem, ἰ-α in sermone Graeci di

430쪽

1N LOCA QUAEDAM LIBR. S. NOVI P. Ni

rebant motidiano. Alexandrinis hic Interpretibus ab titur Meuehenius. More Scriptoribus bacris iisitato, nihil hie definiunt Apostoli et dixit tamen in parabola

Lueas et hunc locum proditori debitum intelligentes, modeste uis, dixerunt reicere potuerant in eumdem sensum, τ . c., ut Socratis loquebantur discipuli: i qui 'seripsit axi ehum, ab Aeschine diversus, 3. S.' kνχ Halκειον

honorum & malorum animabus ει ι vel εἰο-i.ι sngulis illic describuntur l. sto & a I. secundum ipsum Socratem in Platonis Phaedone T. I. p. Io8. e. de honorum & malorum animabus,

e coelo vel ex aethere in corpora delapsas, his sol tas illve remigrare velut in suam domum, ali νον si κειεντε νονἐ hariolabantur et posse animor, cum.e corporibus excepserint , in eoemm quasi in domicilium suum pervenire, Cicero Tuscul. I, C. XI. ibid. cap XLlX, aut in aeternam plane in nostram domum remigre mur, aut die. illic legere maluissem astheream, nisi hanc sedem S aeiernam domum dixistet in somnio Scipion. c. VII. Manilius I , 7. 8, An fories an mae, dignataque numina csHo - me migrant ex orbe ; suumque habitantia coelum Aether eos xii sui annos p. M. A. c. II, 9,

Petrus, Epistolam scribens ad Christianos , quos ex Iudaeis fecerat Paulus non quibus ipse Christi disci-Plinam primus praedicaverat, ut dicitur in Scholio quod vulgavit Corelerius sparsis per Pontum, Ga-

SEARCH

MENU NAVIGATION