Ti. Hemsterhusii Orationes, quarum prima est de Paulo Apostolo. L.C. Valckenari Tres orationes, quibus subiectum est Schediasma, specimen exhibens adnotationum criticarum in loca quaedam librorum sacrorum novi foederis. Praefiguntur duae orationes Io

발행: 1784년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

raeo quidem iudicio, ceterorum tentaminibus Criticis multo reddit magis probabilem Chir. nostri Hemstem shum coniecturam , vitiatam sine controversia, Vocem iΙΟΥΔΑ IAN convertentis, una tantum litem Prae fixa, in BIOTH, AN. nam non solum S in O, sed & isaepe N transiit, in ΔΑ. vel horum similes ductus iquod multis a me posset exemplis adfirmari: nomini i Αλ,ῶ, , in Scholiis ad Theocriti Eid. XIII, 3o, illis; ilegitimum nomen. dudum ante substituerat Hem- sster usius, quam vultilet illud To ius. - diemo au ftem. sciens historiae veteris & Geographiae, mirabi - itur Iudaeos in una sede memorari, habitantes in Bithynia . Cappadocia, Ponto, Asia minore, quibus lungit Petrus habitantes in Galatia. Apud Lucianum ita Alexandro T. II. p. aas, ad huius praestigias vide

das, quae regiones hominum erant credulorum Pleinnae, ἐ-κ Γαλατία ,ε σννέρρ ' iupra p. 2I6, dixerat Chalcedona visam fraudibus commo

nomine nempe Romanorum: Cicero Plailipp XI, c. Xll, ut imperandi in Bria, Asia, BitDnia, Ponto, ius potestatemque habeat. Secundum Ctesiam Diodori Siculi II, c. 2, Ninus sibi iam subiecerat vis Bamίαν,

Herodoto teste I, c. a 8, Croelis, praeter ceteras gentes, paruerunt οἱ So-ἱ Φι s hoc quando nomen acceperint, idem tradit VII, c. 75. Ac . A. c. U, I S, ad ista Lucae,

432쪽

IN LOCA QUAEDAM LIBR. S. NOVIT. 373

quae in Cod. antiquissimo Basileensi adduntur,

Interprete Latino vetere lecta, & reddita, liberarentur ab infirmitatibus fiuis; si in aliis prostarent Codd. vetustissimis, genuina poterant videri. Longe aliter iudicandum est de additamentis, quae leguntur in Codice adhuc antiquiore, Cantabrigiensi, quorum Auctor impudentissimus ubique in Evangeliis & in Actis ea graTitus est licentia, quae modum omnem superat. - Talium ignaris adsu*enia quaedam illius hominis legenda dabo: hic ad verba Sacri Scripturis haec adduntur in Cod. Cantabrig. Graeco- Lat... L. ειχεν

αὐτῶν.

In huius cap. U, I 8, vocem haec eXcipiunt: Καὶ ἐπορεύειν ει ι σκαν ali τα ιδια. - g. 39, Horum loco, ου δύνασn -τἀλυσαι ἀντὶ , Cantabrig. haec exhibet:

C. Vt, Io, ad ista Lucae,

νῆ - , - homines subornarunt, qui dicerent C. VIII, 2 . pro me orate Dominum, μωσἐωέλεν ἰω' ἐ-; ῶ, Cantabrig. - ε. μat

voeem male scriptam dat Mesenius. Facile credismus in fabella Auctorem legisse Iudaica Taritis c. X,

433쪽

teres Atticos sormas, dati Mactis C micus ap. Athen. VIII. p. 34 I. c. - Δόλωνι Euripides in Medea v. 8 . Cap. X, 2S, loco paueorum, quae dedit Lucas . haec ausus est scribere interpolator:

Huius generis insigniora reperientur etiam in Actis

. c. XI, 2. IS. c. XII, Io. c. XIII, c. XLV, 2. s. c. XV, 2. I 2. 2Ο. c. XVI, 4. 35. 39. c. XVII, IS. c. XVIII, 27. c. XIX, I, I4. - strema capita Actorum nunc quidem absunt a Cod. Cantabr. - EX Evangeliis pauca tantum attingam. Matth. cap. XX, post I. 28, & voces α ὶὲ Hic, inquit Beeta, in illo meo admirandae vetustatis Codice ista inseruntur: - 'ΥμM . ue ἐκ μιανῶ αὐ-s ἐκ-ελααΤύQ. ελαν ον μναι Vesenius exhibet, qui totum Codicem descripsit: Deuter syli ham compendisactam videtur assecutus: restituendum, minui, verbum Alexandrinis Interpr. A. F. usitatissimum :) EGMe παροκληθενοιε

ναι νει τουτε χρήσειμών. in ultimis male dat Meis. α- τω. - εσαι ι .uia coram convivis, inquit Lucas Ev.

XIV, Io. ubi aliis ista verbis expressa sua sede haerent. Bera vero his ista subdit: sed maneto recepta lactio. quasi vero qu s, absque isto edicto, in animum induxisset, ut istud emblema genuinum crederet. Matth.

434쪽

Matth. cap. XXIV, inter gi, & g. 3a, haec in isthoe Cod. leguntur interiecta:

Lucae cap. VI. post comma 4. illa scripta sunt in Cod. Cantabrig.

Haec enotavit etiam Beeta, tanquam in duobus Codd. lecta: male; in uno tantum leguntur, & loquente prorsus sunt indigna. Llicas c. XXIII, ubi corpus Iesu deposuisse Iosephum Senatorem dixerat S. Sῖ, Ἐν νιν μαδε-ύ ὼωμ in aliis quibus datu Codd. hoc leg tur additamentum : s 4αρσι κυλισι μεγαν ἐπὶ g - μειου. lapidem grandem fuisse noveramus, sed vide mihi hominis impudentiam, qui haec scribere suit a ius, lecta in Cantabr. ι

men ac mihi arbitror vehementer displicuisse. - Quae sunt ad manum permultae , reliquas istius hominis ii terpolationes suo loco relinquam. Ap. c. VI, 7.

,, hi, inquit, suspectum hoc videtur, cum vix proba- ,, bile sit, ut .ex sacerdotibus etiam aliqui - doctri- nam salutis sint ampleri; - et, ut ita sit, quis ta , , men credat tam multos illos fuisse, ut σαλου nos ,, men iis conveniat. V paulo post probare se vehetnen Ater scribit collegae IX. Casatiboni coniecturam, lege iis s πήλαι , cimo πι .χλω, - ia/έ-

435쪽

scit. νῆ . . Hoc uno in loco dive sos ab aliis, his in libris toties memoratis, facerdotes designari prorsus est incredibile: cum vero Lucas hoc ipso etiam libro cadem fuerit usus ellipsi, mihi quoque Caybuboni semper placuit emendatio; ut dicantur. praeter 'mines de plebe, facerdotum nonnulli Christi disciplinam amplexi: similiter Act. c. XXI, I 6, Φ., 3 v ἀπε-σ- κνεῖν. sic ΙΙ Ree. c. XI, 24, ἔ-In argumento operis Athenaei legitur, φιλοσόφων 3 &

vero ellipsin post Henr. Stephanum in Append. Thesauri Gr. L. p. 45. recentiorum plures attigerunt. In huius Ast. capitis VI, 9, pro A cερπινων, δειςν legentibus adsentior; quae forma, Hefchio pro 'Ac ea . vel potius Ἀωζυται, non est obtrudenda; neque Herodoto IV, c. i9a. P. 366, I 6, citi reddi potuerat ex optimis Codd. quorum usum valde desiderabam, dum scriberem in Herodotum adnotata, ύ--μα - δις σικήν. haec forma Veteribus placuit prae altera: Aeschius in Supplic. V. 287, δειζινικαῖς - ζω

in Myrmidonibus chinc sumptum fragmentum sequentia Seholia monstrabunt) ap. Sehes. in Aristopis.

Nihil horum narrat Moses, nisi illud unum modie. it, I 3. , .m Maquod ultimum. significans pugnis later se certantes , obvium in Schol. acl

436쪽

Aristoph. Aves V. 44o, pertinet ad istam verborum elassem quam attigi ad Herodot. P. 379. - Viderat Moyses die praecadente Aegyptium, qui Hebraeum quemdam iniuste verberaret: non itaque die sequen te, quod dicitur in Edd. & in Codd. Lucae, αοτ.4 'idit ipsos pugnantes; laic enim eosdem oportet intelligas, quos memorat paulo ante : sunt, fateor, alia quaedam in egregia hac Uratione Stepilatat, quae dissiculter possint cum hiltoria Musis in conco diam redigi; sed hac in re errare non potuit Steph nus, nedum Lucas; quem scripsisse arbitror, alius ridit pugnantes; hos autem Moysis suisse genti-leg Hebraeos vicina declarant, ex Codd. sic, ut puto, scribenda:

Vulg. Interpres, reconciliabat illos e signiscatur, reconciliare illos nitebatur: more enim loquendi quibusvis in Linguis facere dicitur qui eo tur quid GDeere: με additur ex Hebraismo: satis fuerat di xisse .m.-απεν αὐτάε. cuius Ioco Paulus, ut sussu eor, suo potius verbo scripsisset, κατουΜαξιν ' Vid. T. H. ad illud Thomae M. Διην,ανη . Larin. ἀνη. Invidis se adversariis respondisse dicit Dionor . Or. XLIL p. sos. ἰαν μιι δονα - η, δια

λαγῶσιν ut reconomentu ) d τα πελ - ι .sic corrigo vulgatum rumpantur: in. XL. p. 493. c. suadet cives Omnesque adeo homines ...

437쪽

2 h. cap. VII, SI, fi8, sy, Quaedam itistitit o servatis Criticis tentata. Non illa quidem dubio vacua Batiterii, elegans tamen est & valde verisimilis coniectura, pro /eorrigentis, lenissima mutatione, quam unus etiam Codd. scriptorum consim at,

Cum animosus orator sententiatu eorum, quae Liscas dat proxime praecedentia , altiore voce pronunci ret, auditores indignati τἄ-αυνῶν, aures suas obturarunt; hoc quem tandem in finem sacerent cui ipsit alta vote clamarent Τ Quod Lucas vocat -- έχω ωὰ .ea. Plato dixit in Symp. T. III. P. II 6. Α.Ψα ωia' ubi Alcibiades Βία ων, inquit, rrit

ρι- αἰνοῦ na/ήμιν - αδεω de Socrate loquitur) ωα- τανηροσω. tibi voci βια stibi tituendum βήων putabat M. Lud. Abres ius Lec . Aristaen. P. I 47. Bών. ωνα recentiori rin eli Sophistarum; etiam S. Lenalia Ep. ad Ephes. cap. IX. Gem. Alex. Strom. VI. P. 784, 37. restituendum in Gement. Homin. I. S. XII.

Cum l. sequente 59 legatur,

incommodum prius; neque apparet, quem in finem fui siet illic a Luca politum e legitur quidem in Ev. Ioannis c. X, 33, εργου ου-6. Prout a quibusvis Scriptoribus de conatu ponuntur verba amim ipsum significantia: sed si, quod facere eonsimrvernnt, sic fuisset ante indicatum, saltem αιτο, addiis distet. & ne hoc quidem modo verbum illud, mox proprio sensu repetendum, posuisset: hoc animadve se, & praeterea more Iudaeorum, quum quem lapi-

438쪽

darent iure damnatum , ut testes grandem lapideri primi in eius caput deiicerent; quem tu finem proferuntur ista δεθannis, Ev. c. VIII, 7, . J -τ λιθον eximie sic dictum aorii βαλινώ. Ierem. sfar landus in sesiae P. I 67, l. 3, priore loco scriptille Lucam luspicatur vel - Hanc legem de parricida civibus tulit

Plato, ut morte mulctati cadaver, antequam regione exterminetur, in trivium extra urbem nudum proiia cereiit, & singuli nugisiratus, civium loco , lapidem quisque gestans iaceret in illius caput ad totam cis itatem ob immane lcelus commissum expiavdam, L. IX

προ πολιν ἔλη,. frequens sit lapidationis supplicii, ut apud antiquillimos Graecos usitati, mentio apud Tragicos 4 quorum loca in alium finem conduxit Rich.

Da f. in Misceli. Crit. p. sis. sed nihil alibi genistium usitatum legere me memini Legis Platonicae si- utile , multoque minus, quod Iudaeorum conveniat colam et inlini. Sed neque in horum striptis Graecis verbum aut elegantius λιιιλογων, uSquam in v vietur: & profecto, qui lapidem vel lapides sumebant, quibus damnatum obruerent, Graece mea sententia diis ei nou pollent λ .λ.γων, vel λιιιλόγοι. Sic non architecti, sed υἷri vocabantur caementarii, qui aedifica Iuri λiγουσι, fellunt ex paratis lapidibus, qui suisquisque locis apte haereat: τικτο- s λιDλάγ- mel titutem lacit Xenophon 'ER.,. IV, p. 3O7, 27. & P. 3 4, 25. a quo dici non potuere τι λιθόδόμ.ι, quod tamen legitur R. n. III. P. 43, 9. cibus

Cod. Polluci quoque reddendum est L. VII, 118. Ω-

439쪽

rael etiam dixit Gn. P.SIO, II, B μH. nihil enim me movet illud Thomae M. p 6Is, s Tεκὶ- ύκ εἰ-δ. . . cui reddi illud poterit pro λιθων in V. male vero a Grammatieis Λιθολάγ.ι esse dicuntur nisi ab architectis aedificatoribus diversissimos fabros ea men- rarios, quod non opinor, sic putes appellari posse: eonf. Cl. Rufin en. in Timaei Lex. Platon. p. IIS, 1E6. - Nihil vero nos iuvant ista ad firmandam Marklandi hoc in loco coniecturam, quo mihi tamen etiam prius illud non videtur a Luca profectum: quid posuerit, forsan aliquando detegetur. Sed neque in seq. commate 59 scribere potuit Lucas, quod vulgatur:

Ei Stephanum lapidibus obruebant, invocantem. Quem p verbum illud nomen utique requirit, quod his in libris seinper additur. S. is adiiciendum vidit Benileius: ego legere malim cum Cis N

ὰ P. . c. VIII, 37,

Ab optimis Codicibus , minimum triginta, absunt ista omnia, quae reiicienda propterea censuerunt, ut emblema spurium , Millius. Mesemus, Bengelius,& duduci ante se iam censuerat, cum pauci tantum Codices essent adhibiti. Grotius; unus nuper Gries-haehius ex Editionis suae contextu semota reiecit in marginem; ut ex margine cuiusdam exemplaris in re-eentiores aliquot Codices fuerunt recepta.

440쪽

. Comina 39 purum ab emblemate primi nobis dederunt Editores, quale nolitis legimus in Edd. Nonnullis in Codd. uncis a me inclusa prostant: t maω- Γ ἀνιεν με νισιν ωὶ τ ε ', αγIιλ Rσα quae suis iam in exemplaribus veterum Christianorum nonnulli legerunt: a Grasostomo non inventa , haec illius monstrat interrogatio ,; - Auctor supplementi loquendi sormulam Lucanum de Sp. S. legerat Arit. A. c. X, M.& c. XI, IS.

Idem de his stlitiendum , quod de cap. VIII, 37. nihil horum reperitur in Codd. optimis & plerisque, nisii illud unum I., ω. ἀνασεει. Nec ab aliis veteribus Christianis, neque a Gosostomo lecta, ab Editoribus Critieis eiecta, Grieshachius omisit in Edit. nupera, atque in suum ista locum relegavit Ne quis vero Confessioliis Augustanae Theologum his in regionibus propterea publice temeritatis insimulet, sorte impediet Theod. Beza; qui Codicum auctoritate eadem illa reiicienda iudicavit, locum proserens Aa sculi ex Prom. Vincto v. 323. legerat illius aptiora

Aequalis in schii, Pindarus dixit Pythion. Oda II,

ργε, eamdem sententiam aliquoties hoc expressit Euripides proverbio, velut in Peliasin apud Stobaeum mori l. p. 37, 1. Grol. p. 19. Ubis. Taur. U. 1396.

SEARCH

MENU NAVIGATION