Bucolica, Georgica, et Aeneis Publius Virgilius Maro

발행: 1814년

분량: 423페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

121쪽

At suffire ἄγmo, cerasque recidere inanes,

Quis dubitet 8 nam saepe favos ignotus adedit Stellio, et lucisagis congesta cubilia blattis,

Immunisque sedens aliena ad pabula sucus, Aut asper crabro imparibus se immiscuit armis, Aut dirum tineae genus, aut invisa Μinervae Laxos in foribus suspendit aranea CaSSeS. Quo magis exhaustae fucrint, hoc acrius omnes Incumbent generis lapsi sarcire ruinas, Complebuntque soros, et floribu, horrea texent. Si vero, quoniam casus apibus quoque nostros Vita tulit, tristi languebunt corpora morbo, Quod jam non dubiis poteris cognoscere Signis: Continuo est aegris alius color; horrida vultum

Deformat macies; tum corΡOra Iuce carenturo

Evortant tectis, et tristia funera ducunt; Aut iliae pedibus connexae ad limitia pendent;

Aut intus cIausis cunctantur tu aedibus omnes, Ignavaeque fame, et dontracto frigore pigrae; Tum sonus auditur gravior, tractimque susurrant: Frigiduis ut quondam silvis immurmurat auster,

Ut mare sollicitum stridit refluentibus undis, Aestuat ut clausis rapidus laenacibus ignis. Hic jam galbaneos suadebo incendere odores, Mellaque arundineis inferre canalibus, ultro

Hortantcm, et sessas ad pabula nota UOeantem. Proderit et tunsum gallae admiscere Saporem , Arentesque rosas, aut igni pinguia invito Desenta, vel PVinia passos de vite racemos. δCecropiumque thymum, et graVe OIeritia centaurea.

Est etiam flos in pratis, cui nomen amello Focere agricolae, facilis quaerentibus herba; Namque uno ingentem tollit de cespite silvam, Aureus ipse, sed in soliis, quae plurima ciremti Fundutitur, violae sublucet purpura nigrae. Saepe deum nexis ornatae torquibus arae.

122쪽

v. 2 6. LIBER IV. si

Asper in ore sapor. Tonsis in vallibus illum Pastores et curva legunt prope flumina Mussae. Hujus odorato radices incoque baccho, Pahesaque in foribus plenis appone canistris. Sed si quem proles subito defecerit omnis,

Nec genus unde novae stirpis revocetur habebit, Tempus et Arcadii memoranda inventa magistri Pandere, quoque modo caesis jam saepe juvencis

Insincerus apes tulerit eruor. AItius omnem

Expediam, prima repetens ab origine, famam.

Nam qua Ρessaei gens sortunata Canopi

Accolit effuso stagnantem flumine Nilum, Et circum pictis vehitur sua rura seselis, Quaque Pharetratae vicinia Persidis urget, Et viridem Aegyptum nigra seeundat arena, Et diversa ruens septem discurrit in ora Usque coloratis amnis devexus ab Indis, omnis tu huc certam regio iacit arte salutem. Exiguus primum, atque ipsos contractus ad usus, Eligitur locus: hanc angustique imbrice tecti Parietibusque premunt arctis; et quatuor addunt, Quatuor a ventis obliqua luce fenestras. Tum vitulus, bimu curvans jam cornua fronte, Quaeritvr: huic gemiuae nares et spiritus oris Μulta reluctanti obsuitur, plagisque Perempto Tnnsa Per integram solvuntur viscera Pellem. Sic positum in clauso linquunt; et ramea costis Sobjiciunt si agmenta, thymum, CasiaSqne recentes. Hoc geritur, etephFris primum impellentibus undas, Aute novis rubeant quam prata coloribus, ante Garrula quam tignis nidum suspendat hirundo. Interea teneris tepefactus in ossihus humor Aestuat; et visenda modis animalia miris, Trunca pedum primo, mox et stridentia pennis, Miscentur, tenuemque magis magis aera carpunt:

Donec, ut aestivis effusus nubibus imber,

123쪽

Erupere; aut ut nervo Pulsante Sagil tu ,

Prima leves ineunt si quando proelia Parthi. Quis deas have, Musae, quis nobis extudit artem p Unde nova ingressus hominum. experientia cepit pPastor Aristaeus, fugiens Peneia Tempe, Amissis, ut fama, apibus morboque fameque, Tristis ad extremi sacrum caput adstitit amniου, Multa querens, atque hae atratus voce Pnrentem: Mater, Cyrene mater, quae gurgitis hujus Ima tenes, quid me praeclara sti 'pe deorum Si modo, quem perhibes, pater est ΤhFmhraecia

Apollo

Invisum satis genuisti p aut quo tibi nostri Pulsus amor 8 quid me coelum sperare jubebas

En etiam hunc ipsum vitae mortalis honorem, Quem mihi vix frugum et pecudum custodia solora omnia tentanti exinderat, te matre, relinquo. Quin age, et ipsa manci selices eme silvas, Fer stabulis inimicum ignem, atque intersIce messes, Ure sata, et validam in vites molire bipennem. Tanta meae si te ceperont taedia laudis. At mater sonitum thalamo sub fluminis alti

sensit. Eam vircum Μilesia vellera Nympha Carpebant, hyali saturo fucata colore: Drymoque, Xanthoque, Ligeaque, Phyllodoocque, Caesariem effusae nitidam per candida colla; Nesaee, Spioque, Titaliaque, inodoceque; J Cydippeque, et flava Lycorta, , altera virgo, Altera tum primos Lucinae experta labores; iClioque, et Beroe soror, Oceanitides ambae, Ambae auro, pictis incinctae pellibus ambae; Atque Ephyre, atque opis, et Asia Deiopea;

Et tandem positis velox Arethusa sagittis. Inter quas curam Clymene narrabat inanem Vulcani, Martisque dolos et dulcia furta, Aque chao densos divum numerabat amoreS.

124쪽

Carmine quo captae dum fusis mollia pensa

Devolvunt, iterum maternas impulit aures Luctus Aristaei, Vitreisque sedilibus omnes obstupuere: sed ante alias Arethusa sorores Prospiciens, summa flavum caput extulit tanda. Et procul: O gemitu non frustra exterrita tanto, Cyrene Soror, ipse tibi, tua maxima cura ,

Tristis Aristaeus Penei genitoris ad undam

Stat lacrymans, et te erudelem nomine dicit. Huic Percussa nova mentem sormidine mater ,

Duc age, duc ad nos, fas illi limina divum Tangere, ait. Simul alta iubet discedere Iaio

Flumina, qua juvenis gressus inferret: at illuxis Curvata in montis faelem circumstetit unda , Accepitqne sinu vasto, misitque sub amnem. Iamque domum mirans genetricis, et humida regna, Speluncisque Iacus clausos, Iucosque sonantes, uat; et, ingenti motu stupefactus aquarum, omnia sub magna labentia fiumina terra Spectabat diversa locis, Phasi Inque, Meumque, Et caput unde altus primum se erumpit Enipeus, Unde pater Tibarinus , et unde Aniena suenta-Saxosumque socians Hypanis, ΜΡusque Caicos, Et gemina auratus taurino cornua Vultu Eridanus, quo non alius per pinguia culta In mare Purpureum violentior emuit amnis. Postquam est in thalami pendentia pumice tecta Perventum, et nati fletus cognovit inanes rene, manibus Iiquidos dant ordine fontes Germanae, tonsisque ferunt mantelia villis: Pars epulis onerant mensas, et plena reponunt Pocula; Panchaeis adolescunt ignibus arae. Et mater, Cape Μaeonii carchesia bacchi, oceano libemus, ait. Simul ipsa precatur Oceanumque patrem rerum, NymphaSque Sorore ', Centum quas silvas, centum quae flumina sexvata

125쪽

s; GEORGICORUM U. 333.

Tet liquido ardentem perfudit nectare Vestam; Ter flamma ad summum tecti subjecta reluxit. Omine quo firmans animum, sic incipit ipsa: Est in Carpathio Neptuni gurgite vates, Caeruleus Proteus, magnum qui piscibus aequor

Et juncto bipedum curru metitur equorum. Hic nunc Emathiae portus patriamque revisit Pallenen: hunc et Nymphae veneramur, et ipse

Grandaevus Nereus; novit namque Omnia vates, Quae sint, quae fuerint, quae mox Ventura trahantur.

Quippe ita Neptuno visum est, immania cujus

Armenta et turpes pascit sub gurgite phocas. Hic tihi, nate, prius Vinclis capiundus, ut onmem Exl odiat morbi causam eventusque secundet. Na n siue vi non ulla dabit praecepta, neque illum orando flectes: vim duram et Vincula capto Tende; doli circum haec demum frangentur inanes. Ipsu ego te, medios qrium sol accenderit aestus, Quum sitiunt herbae, et pecori jam gratior umbra est, Iu secreta senis ducam, quo fessus ah undis Se recipit, facile ut somno aggrediare jacentem. Verum ubi correptum manibus vinclisque tenebis,

Tum Variae eludent species atque ora ferarum eriet enim subito sus horridus, atraque tigris, Squamosusque draco, et fulva cervice leaena; Aut acrem flammae sonitum dabit, atque ita vinclis Excidet, aut in aquas tenues dilapsus abibit. Sed quanto ille magis formas se vertet in omnes,

Tanto, uate, magis contende tenacia vincla; Donec talis erit mutato corpore qualem

Videris incepto tegeret quum lumina Somno. Haec ait, et liquidum ambrosiae distandit odorem, Quo totum nati cori us perduxit: at illi Dulcis compositis spiravit crinibus aura,

Atque hahitis membris venit vigor. Est specus ingens Exesi latere tu montis, quo plurima Vento

126쪽

Cogitur, inque sinus scindit sese unda reductos, Deprensis olim statio tutissima nautis :Intus se vasti Proteus tegit objice saxi. Hic juvenem in latebris aversum a lumine Nympha uocat: ipsa procul nebulis obscura resistit. Iam rapidus torrens sitientes Sirius Indos Ardebat, coelo et medium sol igneus orbem Hauserat; arebant herbae, et cava flumina siceis Faucibus ad limum radii tepefacta coquebant; Quum Proteus consueta petens e fluctibus antra Ibat; eum vasti circum gens humida ponti Exsultans rorem late dispersit amarum. Sternu ut se somno diversae in littore phocae. Ipse, velut stabuli custos in montibus olim, Vesper ubi e pastu vitulos ad tecta reducit,

Anditisque lupos acuunt balatibus agni,

Considit scopulo medius, numerumque receNset. Cujus Aristaeo quoniam est oblata sacultas, Vix defessa senem passus Com Ponere membra , Cum clamore ruit magno, manicisque jacentem occupat. Ille, suae contra non immemor artis, omnia transformat sese in miracula verum,

Ignemque, horribilemque seram, fluviumque liquena

Verum ubi nulla fugam reperit pellacia, victus

In sese redit, atque hominis tandem ore locutus .: Nam quis te, juvenum confideniisSime, nostras

Iussit adira domus p quidve hinc petis P inquit. At ille: Scis, Ρroteu, scis ipse; neque est te saluere quidquam: Sed tu desine velle; deum praecepta secuti

Venimus hinc lapsis quaesitum oracula rebus. Tantum effatus. Ad haec vates vi denique multa Aedeates oculos intorsit lumitae glauco, Et, graviter frendens, sie satis ora resolvit: Non te nullius exercent numinis irae;

Magna luis commissa: tibi has miserabilis Orpheus

127쪽

GEORGICORUM v. 454.

IIaud quaquam ob meritum poenas, ni fata resistant, Suscitat, et rapta graviter Pro eonjuge saevit. Illa quidem, dum te sugeret per flumina Pxaeceps, Immanem ante pedes h3drum moritura puella

Serva utem ripas alta non vidit in herba. At chorus aequalis Dryadum Clamore supremos γImplerunt montes: serunt Rhodopeiae arces,

Λ itaque Pangaea, et Rhesi Mavortia tellus, Atque Getae, citque Hebrus, et Aetias Orithyia.

Ipse, caVa solaris aegrum testudine amorem,

Te, d nicis coniux, te soIO in littore secum, Te, veniente die, te, decedente, Canehat. Taenarias etiam fauces, alta ostia Ditis, Et caligantem nigra sermidine lucum, Ingressus, Μanesque adiit, regemqae tremendum,

Nesciaque humanis precibus mansuescere coria.

At cantu commotae Erebi de sedibus imis Umbrae ibant tenues, simulacraque luce carentum; unam multa in foliis avium se millia eo uut, Vesper ubi aut hibernus agit de montinus imber: Matres, atqne viri, defunetaque corpora Vita Magnanimum heroum, pueri, tum imaeque PuelIde, Impositique rogis juvenes ante ore Pareulum Quos circum limus uiger, et deformis arundo Cooγti, ludaque palus inamabilis unda Alligat, et novies S x interfusa coereri. Quin ipsae stupuere domus, atque tui ma Ieti Tartara, caeruleosque implexae crinibus ηngues Eumonides, tenuitque in ians tria Cexherus ora, Atque Ixionii vento rota constitit orhis

Jamque pedem reserens casus evaserat omnes,

Redditaque Eurydice superas veniebat ad Ru S, Pone Sequens, namque hanc dederat Proserpina Ierm, Quum subita incantum dementia cepit amantem, Ignoscenda quidem, scirent sh ignoscere Μane .

Restitit, Eurydicenque suam jam luce aub ipsa,

128쪽

Ιmmemor, heril viet usque animi, respexiti Ihi omnia Estusus labor, atque immitis rupta tyranni dera, terque fragor stagnis auditus Avernis.

Illa, Quis et me, inquit, miseram, et te Perdidit, Orpheu pQuis tantus si mrp en iteri in crudelia retro Fata vocant, Conditque natantia Iumina somnus. Iamque vale: feror ingenri circumdata nocte, Invalidasque tibi tendens, heul non tran, palmas. D xit, et ex oculis subito, ceu fumus in novas Commixtus tenues, tagit diversa : neque ilium Prensantem nequidquam umbras, et multa volentem Dicere, praeterea vidit; nec portitor Orci Amplius ori tam passus transire paludem. Quid laoeretp quo se rapta bis conjuge ferret pQuo fletu Μanes, qun numina Voce moveret p

Illa quidem Stygia nabat iam frigida cymba.

Scptem illum totos perhibent ex ordine menses Rupe suh aeria, deserti ad Strymonis undam , FIevisse, et gelidis haec evolvasse sub antris, Mulcentem tigres, et agentem carmine querens. Qualis populea maerens Philomela sub umbra Amissos queritur solus, quos durus arator observatis nido implumes detraxit; at illa Flet noctem, ramoque sedens miserabile mmen Iutegrat, et maestis late loca questibus implet. Nulla venus, non olli animum flexere hymenaei. Solus Hyperboreas glacies, Tanaimque nivalem, Arvsque Rhipaeis numqua in viduata pruinis, Lustrabat, ruptam Eurydiceu atque irrita Ditis

Dona querens: spretae Ciconum quo munere matres, Inter sacra deum nocturnique orgia Bacchi, Discerptum latos juvenem sparsere Per agros. Tum quoque marmorea caput a cervice revulsum

Gurgite quum medio portans Oeagrius Hebrus Volveret, Eurydicen vox ipsa et frigida lingua, u

129쪽

Ah iniseram Eu dicent anima fugiente, vocabat: Eurydicen toto referebant flumine ripae. Haec Proteus: et se jactu dedit aequor in altum; Qukque dedit, spumantem undam sub vortice torsit. At non Cyrenea namque ultro affata timentem :Nate, licet tristes animo deponere curas. Haec omnis morbi causar hinc miserabile Nymphae, Cum quibus illa choros lucis agitabat in altis, Exitium misere apibus. Tu munera supPlex Tende petens pacem, et faciles venerare Napaeas :Namque dabunt veniam votis, irasque remittent. Sed modus orandi qui sit, prius ordine dicam. Quatuor eximios praestanti Porpore tauros, Qui tibi nunc viridis depascunt summa Lycaei, Delige, et intacta totidem cervice iuvencas. Quatuor his aras alta ad delubra dearum Constitue, et sacrum jugulis demitte cruorem, Corporaque ipsa boum frondoso desere Iuco.

Post, ubi noua suos aurora ostenderit ortus, Inserias orphei Iethaea papavera mittes, Placatam Eurydicen vitula venerabere Casin, Et nigram mactabis ovem, lucumque reriSes. Haud mora, continuo matris Praecepta lacessit: Ad delubra venit; monstratas excitat aras; Quatuor eximios praestanti corpore tauros Ducit, et intacta totidem cervice juVeneas. Post, ubi noua suos aurora induxerat ortus,

Inserias Orphei mittit, lucumque revisit. dic Vero, subitum ac dictu mirabile monstrum lAdspiciunt liquefacta boum per viscera toto Stridere apes utero, et ruptis effervere OOStiS, Immensasque trahi nubes, iamque arbore summa Confluere, et leutis uvam demittere ramiS. Hare super arvortim cultu pecorumque canebam, Et super arboribus, Caesar dum magnus ad altum

130쪽

Fulminat Euphraten bello, victorque Volente Per populos dat iura, Viamque assectat olγmso. IIIo Virgilium me tempore dulcis alebat Parthenope, studiis florentem ignobilis oti; Carmina qui Iusi pastorum, audaxque juventa, Tityre, te patulae cecini sub tegmine fagi

SEARCH

MENU NAVIGATION