Bucolica, Georgica, et Aeneis Publius Virgilius Maro

발행: 1814년

분량: 423페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

241쪽

v. 735. ' LIBER V. Nigrarum multo pecudum to sanguine ducet. Tum genus omne tuum, et quae dentur Inoenia, disces. Iamque vale: torquet medios nox humida cursus ;Et me fastos eqnis Oriens afflavit anhelis. Dixerat, et tenues fugit, Ceu fumus, in auras.

Aeneas, Quo deinde ruis Z quo proripis P inquit;

Quem fugis p aut quis te nostris complexibus arcet pHaec memorans, cinerem et sopitos suscitat ignes ;Pergameumque Larem , et canae penetraIia Vestae , Farre pio et plena Supplex Veneratur acerra. Extemplo socios primiunque arcessit Acesten ;Et Iovis imperium , et cari praecepta Parentis , Edocet, et quae nunc animo sententia constet. Haud mora consiliis, nec iussa recusat AceStes. Transcribunt urbi matres, populumque Volentem Deponunt, animos nil magnae Iaudis egentes. Ipsi transtra novant, flammisque ambesa reponuut Robora navigiis, aptant remOSque rudentesque; Exigui numero, sed hello vivida Virtus. Interea Aeneas urbem designat aratro;

Sortiturque domos; hoc Ilium, et haec loca Trojam , Esse jubet. Gaudet regno Troianus AceStex, Indicitque sorum, et patribus dat iura vocatis.

Tum vicina astris Etacino in vertice sedes Fundatur Veneri Idaliae; tumuloque Sacerdos Ac Iucus late sacer additur Anchiseo. Iamque dies epulata novem gens omnis, et ariSFactus honos: placidi straverunt aequora Venti, Creber et adspirans rursus vocat Auster in altum. Exoritur procurva ingens per littora fletus: Complexi inter se noctemque diemque morantur. Ipsae iam matres, ipsi quibus aspera quondam Visa maris facies, et non tolerabile numen, Ire Vesunt, omnemque fugae perferre laborem. Quos bonus Aeneas dictis solatur amicis, Et consanguineo lacrymans commendat Acestae.

242쪽

Tres Eryci vitulos, et tempestatibus agna In, C Iere deinde jubet, sol vique ex ordine funem. Ipse, caput tonsae foliis evinctus olivae, Stans procul in prora, pateram tenet, extaque salsos Porricit in fluctus, ac vina liquentia fundit. Prosequatur Surgens a puppi Ventus euntes: Certatim socii feriunt inlire, et aequora Verrunt. At Venus interea Neptunum, exercita Curis, Alloquitur, talesque effundit Pectore questus: Iunonis gravis ira, nec exsaturabile Pectus, Cogunt me, Neptune, preces descendere in omnes: Quam nec lovga dies, pietas nec mitigat ulla ;Nec Iovis imperio fatisve infracta quiescit. Non media de gente Phrγgum exedisse nefandis Urbem odiis satis est, nec poenam traxe per Omnem Reliquias; Troiae cineres atque OSSa peremptae Insequitur: causas tanti sciat illa suroris. Ipse mihi nuper Libycis tu testis in undis Quam molem subito excierit: maria omnia coelo Miso ait, Aeoliis ne quidquam freta procollis :In regnis hoc ausa tuis. Per scelus ecce etiam Troianis matribus actis Exussit foede puppes, et classe subegit Amissa socios ignotae linquere terrae. Quod superest, oro, liceat dare tuta per undas Vela lilii; Iiceat Laurentem attingere Th3brim ;Si concessa peto, si dant ea moenia Parcae. Tum Soturnius haec domitor maris edidit alti: Fas omne eSt, Cytherea. meis te fidere regnis, Unde genus ducis: merui quoque; saepe furoreSCompressi et rabiem tantam coelique mariSquo. Nec minor in terris, Xanthum Simoentaque testor, Aeneae mihi cura tui. Quum Troia Achilles Exanimata sequens impingeret agmina muΓiS, Millia multa daret leto, gemerentque repleti naues, nec rePerire viam atque evolvere posset

243쪽

RI IV. 8o . LIBER V. In mare se Xanthus; Ρelidae tunc ego sorti

Congressum Aenean, nec dis nec Viribus aequis, Nube cavu rapui, cuperem quum vertere ab imo Structa meis manibus periurae moenia Troiae. Nunc quoq ue mens eadem perstat mihi; pelle timorem. Tutus quos optas portus accedet Avcmi :Uuus erit tantum, amissum quem gurgite quaeret; Unum pro multis dabitur caput.

His ubi laeta deae permulsit pectora dictis, Iungit equos auro genitor, spumantiaque addit

Frena seris, manibusque omnes enundit habenas. Caeruleo per summa levis volat aequora Curru : Subsidunt undae, tumidumque sub axe tonanti Sternitur aequor aquis; fugiunt vasto aethere nimbi. Tum Variae comitum facies; immania cete, Et senior Glauci chorus, Inotisque Palaemon, Tritonesque citi, Phorcique exercitus Omnis. Laeva tenent Thetis, et Melite, Panopeaque Virgo,

Nesaee, Spioque, Thaliaque, Cymodoceque. Hic patris Aeneae suspensam blanda vicissim Gaudia pertentant mentem: iubet ocius ouines Attolli malos, intendi brachia velis.

Una omnes secere pedem; pariterque Sinistros, Nunc dextros, solvere sintis; una ardua torquent Cornua, detorquentque: serunt sua flamina classem. Princeps ante omnes densum Palinurus agebat

Agmen; ad hunc alii cursum contendere jussi. Iamque fiare mediam coeli nox humida metam Contigerat; placida laxaraut membra quiete sub remis fusi per dura sedilia Dautae: Quum levis aetheriis delapsus Somnus ab astris Aera dimovit tenebrosum, et dispulit umbras, Te, Palinure, petens, tibi somnia tristia portans Insonti; puppique deus consedit in alta, Phorbanti similis; funditque has ore loqueIas: Iaside Palinure, serunt ipsa aequora classem;

244쪽

α1 ε AENEIDOS LIBER V. v. s. 3.

Aeqhatae spirant aurae; datur liora quieti: Pone caput, fessosque oculos furare Iahori. Ipse ego parilisper pro te tua munera intho. Cni vix attollens Palinurus I umina fatur: Μene salis placidi vultum fluctusque quieto Ignorare jubes p mene huic considere monstro pAenean credam quid enim sallacibus Austris, Et coeIi toties deceptus fraude sereni pTalia dicta dabat; clauuinque affixus et haerens

Nusquam amittehat, oculosque sub astra tenebat :Ecce deus ramum Lethaeo rore madentem,

ique soporatum SVgia, super utraque quassat Tempora; cunctantique natantia Iumina solvit. Vix primos inopina quies Iaxaverat artuA; Et super incumbens, cum PuppiS parte reVulsa,

Cumque gubernaclo, liquidas projecit in undiis

Praecipitem, ae socios nequidquam saepe Vocantem. Ipse volans tenues se sustulit ales ad auras. Currit iter tutum Dori scelus aequore classi S,

Promissisque patris Neptuni interrita fertur. Iamque adeo scopulos Sirenum advecta subibat, Difficiles quondam, multorumque ossibus albos :Τum rauca assiduo Ionge sale saxa sonabant; Quum pater amisso fluitantem errare magistro Sensit, et ipse ratem Hocturnis rexit in uudis , Μulta gemens, casuque aΠimum concussus amici: o nimium coelo et Pelago confise SereDo,

Nudus in ignota, Palinure, jacebis arenat

245쪽

Sic fatur lacrymans, classique immittit habenas , Et tandem Euboicis Cumarum allabitur ovis. vertunt pelago proras: tun dente tenaci chora 1nndabat naves, et Iitiora curvae PraeteXuDt puppes: iuvenum manus emicat ardens Littus in Hesperium; quaerit pars semina flammae strusa in venis silicis; pars densa serarum Tecta rapit, silvas; inventaque flumina monstrat. At pius Aeneas arces quibus altus Apollo Praesidet, horrendaeque procul secreta Sibyllae,

Antrum immane, Petit: maguam cui mentem antiamumque Delius inspirat vates, aperitque sutura. Iam subeunt Triviae lucos atque aurea tecta. Daedalus, ut fama est, fugiens Minoia regna. Praepetibus pennis ausus se credere coelo,

Insuetum per iter gelidas enavit ad Arctos, GaIcidicaque levis tandem super adstitit arm. Redditus his primum terris, tibi, Phoebe, sacrarit Remigium alarum; Posuitque immania templa.

246쪽

,16 AEN EIDOS V. I9. In soribus letum Androgei: tum Pendere poenas Cecropidae iussi, iniserum i septena quot annis

Corpora natorum; stat ductis sortibus urna. Contra elata mari respondet Gnosia tellus. Hic crudelis amor tauri, suppostaque furto

Pasiphae, mixtumque genus, prolesque biformis

Minotaurus inest, Veneris monumenta nefandae.

Hic labor ille domus, et inextricabilis erLor. Magnum reginae sed enim miseratus amorem Daedalus, ipse dolos tecti ambagesque resolvit, Caeca regens filo vestigia. Tu quoque magnam Partem opere in tanto, sineret dolor, Icare, haberes. Bis conatus erat casus effugere in auro ;Bis patriae cecidere manus. Quin protenus omnia

Perlegerent oculis, ni iam praemissus Achates Afforet, atqne unὲ Phoebi Triviaeque sacerdos , i Deiphobe Glauci, fatur quae talia regi :Non hoc ista sibi tempus spectacula poscit:

Nunc grege de intacto septem mactore juvencos Praestiterit, totidem lectas de more bidentes. Talibus astata Aenean nec sacra morantur Iussa viri Teucros vocat alta in templa sacerdos. Excisum Euboicae latus ingens rupis in antrum , Quo lati ducunt aditus centum, ostia centum ;Unde ruunt totidem voces , responsa Sibyllae. Ventum erat ad limen, quum Virgo i, Poscere fata Tempus, ait: deus, ecce , deus. Cui talia fanti

Ante fores, subito non voltus, non Color unus, Non comptae mansere comae ; sed pectus anheIum

Et rabie fera corda tument, majorque videri, Nec mortale sonans, afflata est numine quando Iam propiore dei. Cessas in Vota preceSque, Tros, ait, Aenea p cessas Θ neque enim ante dehiscent Attonitae magna ora domus. Et talia fata,

Conticuit. Gelidos Teucris per dura cucurrit Ossa tremor; funditque preees reta pectore ab imo:

247쪽

v. 55. LIBER VI. a1

Phoebe, graves Trojae semper in se rate Iaho Pes, Dardanii qui Paridis direxti tela maniasquet orpus in Aeacidae, magnas obeuntia terras Tot maria intravi, duce te , Penitusque re StasMassylum gentes, praetentaque Syrtih Us arva ;Jain tandem Italiae fugientis prendimus oras :Hac Trojaua tenus fuerit fortuna Secuta. Vos quoque Ρergameae jam fas est parcere genti, Dique deaeque omnes quibus obstitit Ili Rin, et illacns Gloria Dardaniae. Tuque , o Sariotissima Vates , Praescia venturi, da, non indebita posco Regna meis satis, Latio considere Teucros , Errantesque deos , agitataque numina Troiae. Tum Phoebo et Triviae solido de marmore templum Instituam, festosque dies de nomine Phoebi.

Te quoque magna manent remis penetralia nostris :Hic ego namque tuas sortes , arcanaque lata Dicta meae genti, ponam , lectosque Sacrabo , Alma , viaeos. Foliis tantum ne carmina manda ,

Ne turbata voiecit rapictis Iudibria ventis :Ipsa canas, oro. Finem dedit ore loquendi. At, Ρhoebi nondum patieus , immanis in antro Bacchatur vates, magnum si pectore possit Excussisse deum: tanto ma ris ille fatigatos rabidum, fera corda domans, singitque premundo. ostia jamque nomas patuere ingentia centum Sponte sua, vatisque ferunt rosponsa Per auras:

O tandem magnis pelagi defuncte periclis lSed terra graviora manent. In regna Lavin 1 Dardanidae veniem, mitto hanc de pectore curam ;Sed non et venisse volent: bella , horrida bella , Et Thybrim multo spumantem sanguine Cerno. Non Si inois tibi, non Xanthus, nec Dorica Ca Sira ,

Defuerint: alius Latio iam partus Achilles, Natus et ipse dea; nec Teucris addita Iuno Usquam aberit. Quum tu supplex, in rebus egenis,

248쪽

Quas gentes Italam, aut qtias non Φraveris urbes Causa mali tanti conjux iterum, hospita Teucris, Externique iterum thalami. Tu, De cede malis; sed coutra audentior ito, Qua tua te fortuna sinet. Via prima salutis, Quod minime reris, Graia pandetur ah urbe.

Talibus ex adrto dictis Cumaea Sibylla

Horrendas canit ambages, antroque remugit,ofiscuris Vera involvens: ea frena furenti

Concutit, et stimulos sub peetore vertit, Apodo. Ut primum cessit furor, et rabida ora quierunt, Incipit Aeneas heros: Non ulla laborum, O virgo, nova mi facies inopinave surgit: Omuia praecepi, atque animo mecum ante peregi. Unum oro: quando hic inferni ianua regis Dicitur . et tenebrosa Palus Acheronte. refuso, Ire ad consΡectum cari genitoris et ora Contingat; doceas iter, et sacra Ostia Pandas. Illum ego per flammas et mille sequentia tela Eripui his humeris, medioque ex hoste recePi; Ille, meum comitatus iter, maria omnin mecum, Atque omnes pelagique minas coelique ferebat

Invalidus, vires ultra SortemqUe sene tae.

Quin, ut te supplex Peterem, et tua limina adirgam, Idem orans mandata dabat. Natique Patrisque, Alma, Precor, miserere: potes namque omnia; neC te Nequidquam lucis Hecate praesecit Avernis. Si potuit Μanes arcessere conjugis Orpheus, Direicia fretus cithara fidihusque canoris; Si fratrem Ρollux alterna morte redemit, Itque reditque viam toties: quid Thesea, magnum Quid memorem Alciden p et mi genus ab Iove summo. Talibus orabat dictis, arasque tenebat; Quum sic orsa loqui Vates: Sate sanguine divum, Tros Anchisiada, facilis descensus Averno est;

Noctes atque dies patet atri janua Ditis:

249쪽

Sed revocare gradum, SIPeva Sque evadere ad auras.

Hoc opus, hic labor est. Pauci, quoS aequus aina it Iuppiter, aut ardens eVexit ad aethera virtus, Dis geniti, potuere. Tenent media omnia silvae, CocF tusque sinu labens circumvenit atro. Quod si tantus amor menti, si tanta cupido est

Bis S gios iunare lacus, bis uigra Videre Tartara, et infauo juvat indulgere labori, Accipe quae peragenda I rius. Latet ath Ore opaca

Aureus ct soliis et lento vimine Pana US, Junoni insertiae dictus sacer: hune teg ἰ omnis Lucus, et obscuris Claudunt convalli hus umhrae. Sed nota antin datur telluris si cita Subire, Auricomos quam quis decerpserit aut ore seius. IIoc sibi pulchra suum serri Proserpina munus Instituit. Primo avulso, Dori desitat alter Aureus; et simili frondescit virga metallo. Ergo alte vestiga oculis, et rite repertum Carpe manu: namque ipse Volens facilisque sequetur. Si te fata vocant; aliter, non viribus ullis Vincere, nec duro poteris convellere ferro. Praeterea jacet exanimum tibi corpus amici, Heu nescisi totamque incestat funere elassem, DDm consulta petis, nostroque in limiue pendes :Sedibus hunc reser nute Suis, et conde SepuICTO. Duc nigras pecudes; ea prima piacula SUnto. Sic demum lucos Strgios, regna invia vivis, Adspicies. Dixit, pressoque obmutUit ore. Aeneas moesto desixus lumina vultu Ingreditur, liquens antrum, caecosque Tolutat Eventus animo secum: cui sidus Achates

It comes, et paribus curis vestigia sigit

Multa inter sese vario sermove Serebant: Quem socium exanimem vates, quod corpus humaria dum

Diceret. Atque illi Misenum in littore sicco .

250쪽

Ut venere, vident, indignu morte peremptum; M. senum Aeoliden, quo Don praestantior alter

Aere ciere viros, Martemque accen re Cautu.

Hectoris hic magni iuerat comes: Hectora circum

Et lituo pugnas insignis obibat Et hasta. Postquam illum vita victor spoliavit Achilles,

Dardanio Aeneae sese Ibrtissimus heros Addiderat socium, non interiora Secutus. Sed tum forte ea va dum personat aequora concha, DEmeus, et cantu vocat tu certamina divos;

Aemulus exceptum Triton si credere dignum e t

Inter saxa Virum spumosa immerserat unda. Ergo omnes magno circum clamore fremebaut,

Praecipue pius Aeneas. Tum iussa Sib3llae,

Haud mora, festiciant sienies; aramque sepulcri Congerere arbolisus, oque educere cert-nt. Itur in antiquum silvam, .tabula alta serarum e Procumbunt Piceae; souat icta Securibus ilex; Fraxinoaeque trabes, nuneis et fissile robur Scinditur; advolvunt ingentes montibus OrMOS.IX 'o non Aeneas opera intex talia primus Hortatur Socios, Paxibusque accingitur armis: Atque haec ipse suo tristi eum corde Volutat, Adspectans silvam immensam, et sic Foce Precatur: Si nunc su noti s ille ureus arbore ramus ostendat nemore in tautol quando omuia Verie, Icul nimium de te vates, Misene, locuta eSt. Vix ea fatus erat, geminae quum forte columbae Ipsa sub Ora Viri coelo venere NolanieS, Et viridi sedure solo. Tum maximus heros Maternas aguoseit aves, laetumue Precatur: Este duces, o, si qua via est, curSumque Per auraSDirigite in luetos ubi pinguem dives opacatnamus humum. Trique, o, dubiis ne desim rebus, Diva parens. Sic effatus, Vestigia PresSit, observans quae signa ferant, quo tendexe Pergaui.

SEARCH

MENU NAVIGATION