장음표시 사용
241쪽
malicos sic vulgo tum Astrologos vocabant) ot Mugos Vrbe expulit; quos inter et Anaxi laus Larissucus Pythagoricus suisse credituP; nullo maleficio, sed quibusdam ab arte medica miraculis apud ignavum vulgus Magi appellationem meritus. Interea Caesar, iterum prosectus in Dalmatas, iam a Statilio Taum, quem eo praemiserat, fame satigatos et propemodum domitos offendit. Nec diutius dilata deditio est; obsides septingentos ex principum liberis dederunt ;signa restituere, Gabini O Vatinioque oli in adempta . et tributa persolvere ab Co tempore, quo Caesari Patri promiserant, Coacti. LIV. Traxit ea ruina Derbanos etiam, Conterminam gentem; paribusque conditionibus in potestatem illi venerunt. His manubiis Caesar PortiCum Octaviae , appellatam sic a nomine Sororis, exstruxit, ibi quo recepta ab hostibus Pontana signa appendit : mox etiam insignis bibliotecha collocata ibidem est, sive Λugustus eam, sive, quod Plutarchus Scribit, memoriae filii sui Marcelli carasa , Octavia dedicaverit. Sub idem tempus, quum senatores quidam Iatrocinii arguerctitur, obrui potius tam foedam ordinis notam, quam Sontium vindicari culpam, placuit: icto Proposito , ne quis senator postea hoc cri inine
LV. Sic et qui tum erant rei exempti. et quibusdam aliis ostensa in postorum praedaridi impunitus. In numerum Patriciorum, qui Dequentibus Lollis cxhaustus erat, Ρlebeii quidam ut lecti sunt sonatus-
242쪽
consulto: magistratus etiam varie habiti muta lique. Ex Lal. maiis L. Flavius consulatum iniit ; ex Lal. iuI. C. Fonteius, M. Acilius. Kalendae septembres L. Vinicium consulem, octobres L. Laronium Produxerunt. L. Asyllius sive sortassis Asellio sui i),
quum diuturno morbo vexatus praeturam deponeret, silium suum successorem uccepit; in alterius cuiusdam locum , qui erat extremo anno morini S, alius paucas in horas suffectus est. Dum iSta Romae geruntur, M. Antonius, nuntiis ot litoris Mediae rogis excitus, Prolixe osserentis omnia, magnam in Spem venerat
con siciendi parthici belli, si sagittariorum equiluinque tantum numerum legionibus suis adiunxisset: id enim praecipue defuisse nuperis conatibus intelligeba t. LVI. Interea nuntiatur, Octaviam ab Vrbe digressam ad virum navigare; id concesserat petenti Dater, Semper indulgens, et hunc etiam praetextum bellisavorabilem in vulgus habiturus , si, quod rebatur, despecta ab Antonio et contumeliose tractata suisset. Nec sesellit eum coniectura; vix Athenas appulerat mulier, quum Antonii literas accepit, ibidem iubentis exspectaro, donec ab expeditione parthica redisset. Illa, licet aegre serens haec mandata, misit tamen quendam ex familiaribus Λntonii, Nigrum nomine ,
qui multam vesicin militarem, iumentaque Et PCCunias , tum amicis atque ducibus imperatoris dona doceret deportasse : praeterea lectorum virorum in Praetoriam cohortem impetrata a fratre millia duo , cum insignibus armis, et equitum alam.
I. 55. Tab. Marmor. apud Diab. - Appian. Puttii. Plutarcii. in Aulon.
s. 56. Dio , p. 27 . - Plutareti.
243쪽
LVII. Haec ubi Antonio exposuit Niger, multas identidem et meritas laudes praestantissimae matronae intermiscens, omnes artes adhibere Cleopatra Coepit, ne, quem occupaverat, loco depelleretur. Igitur amore Antonii deperire simulans, venientem velut stupente obtutu excipiebat; abeuntem liquentibus et languidulis ocellis prosequebatur: saepe sens videri allectabat; sed tanquam abscondere Curiens lacrymas, celeriter et furtim abstergebat. Id maxime faciebat in Syria, unde in Armenios prosi- cisci Antonius constitia erat. LVIII. Haec amatoria veneficia vocibus assctntatorum eius, familiarium Antonii. iuvabantur, hominem durum atque crudelem appellitantium, qui talem feminam ad mortem deveratione adueret: nec enim sine illo picturam , prorsus indignam eo fato , qua , nomen Coniugis Octauia retinente, pel pellicem Antonii se vocari , regina tot Populorum non dedignaretur. Fascinatus his Antonius, in tantum animo relanguit, ut Medo nequidquam Occasionem Urgente, donec Parthorum dissidia faciles praeberent invadentibus, protinus Alexandriam reverteretur, aestatem opperiendam esse rescribens. Tum quoque Vix ad AraXem progressus est; quum irritatus Caesaris actionibus, do bello adversus ipsum suscipiendo coepit cogitare ; cuius hae proximae fuisse .causae seruntur: ut Octavia . relicto in pellicis amplexibus marito, Romam irrisa rediit, Caesar eam ad se commigrare iusserat. LIX. Illa tamen, non quotidiani exempli mulier, oravit, ut se remanere in domo viri Pateretur. Eadem obtestata fratrem est, ne proPler se belliam Anio aio
244쪽
IN I OC. LII 3. V XXI LIVIANI 24 I faceret, nisi maiortibus causis in elleretur ; decorum enim neutri fore , si mulierum causa bello ciuili rem romanam inooloisse dicantur. His dictis iacta etiam laudabiliora adiecit. Antonii liberorum, non modo quos ipsa, sed etiam quos et Fulvia pepererat, curam egit: amicorum eius desideria, quos honorum petendorum,nut aliarum Porum gratia Boina mittebat, apud Caesarem enisu iuvit; nullaque re optimae uxoris ossicio deesse visa est. At sic invita nocebat Antonio , cui populus irascebatur, talem seminam negligenti, iam ob cetera quoque facinora causae illius iniquior. LX. Saepius enim triumphum eius alexandrinum. divisionesque regnorum, et cetera incivilia Caesar in senatu, et apud populum traducere non omiserat. Nee Antonius recriminari oblitus est; missis, qui quererentur, picto PomPeio, exacto L ido, omnia
unum relinere Caesarem: eadem arrogantia suis eum
Deteranis paene totam Italiam disseisse , nullo revectucorum , qui cum Antonio militarent. Sed et ex delectibus, quos Caesar in Italia habuisset, dimidiam mili tum partem sibi deberi, praeserebat. LXI. Caesar ad ea cavillabatur, Sextum et Le idum
iure a se coercitos; nec tamen abnuere se, Partisi bello parta, si Aegyptum secum Antonius, si Armeniam Didat: nam quod militibus suis colonias in Italia queratur non dari, habere eos ne sam et Parthos, satis amylas regiones , sua nimirum et imρeratoris sui Dirtute quaesitas. Nec Pompeii mentione abstinebat, qMem . a se dimissum, Antonius crudeliter occidisset. Ab eodem Arsaoasdem fraude ca tum in ossiculis attineri, Summa cum romani nominis infamia. Praecipue Cleo-
245쪽
patra exagitabatur, liberisque eius donatus iniens, et insertus in Iuliorum gentem Caesario. LXV. His aliquoties ei per partes obiectis invicem Purgatisque, magis magisque accendebantur: neque iam legati concordiae causa, sed ut alter alterius exploraret consilia, mittebantur; donee Antonius, non ultra disserendum putans, societatem cum rege Medorum in has leges iunxit, ut ab eo contra caeSarem acc*eret auxilia, contra Parthum ei daret. Sio abductis secum modis equitibus atque sagittariis, partem legionarii militis apud eum reliquit, parte etiam Armeniae recens pacatae eidem concessa. Filiam quoque regis Iotapen, admodum puellam, Alexandro desponsam, una cum militaribus signis, quae Statiani pugna amissa suerant, deportavit. Polemoni, qui Pararius pacis eius fuerat, praemii loco minor Armenia Concessa. Haec amicitia exitiosa Medo fuit; quippe post felix contra Parthos et Artaxen proelium, quum romanos milites avocaret Antonius, regios non remitteret, vim hostium ferre non potuit, sususquo et captus, occusionem Parthis, Armeniam simul Mediamque recipiendi praebuit. LXIII. At Romani maxima praeda aucti discesserunt; Armeniorum opulentissimo regno spoliato, direptisque etiam sanorum opibus. Anaitidis delubrum erat, C teris religiosius cultum , eoque donariis dives: id diripuit Antonii miles, et inter cetera statuam auxia solidam , etiam antiquitate venerabili, concidit. Nec
omiserim referre stultam pietatem mendaciis tueri cupientium a numinibus proditam sacrorum suo viam
existimationem : eum , qui primus violasset id simu-
g. 6a. Appian. Parth. - Dio, lib. XLIX. - Pluti
246쪽
IN LOC. LIB. CXXXI LIVIANI lacrurn , oculis membrisque captum exspirasse, vulgarunt. Sed veteranus quidam, quuin paucis Post annis Augustum excepisset convivio Bononiae, essetque illata sabulae huius mentio, se illum esse respondit, ei de crure numinis quum maxime coenare
Caesarem, Sibique omn- ex ea ruina semiam rase. I. 63. Strab. lib. XlI, p. 553. - Plin. XXXIII. 4.
248쪽
et Alexandrum, neque in urbem venire vellet, neque, sinito triumviratus tempore, imperium deponere, belluuique moliretur, quod Vrbi et Italiae inferret, ingentilius tam navalibus quam terrestribus eopiis ob hoc contractis, remissoque Oela viae sorori Caesaris repudio, Caesar in Epirum eum exercitu traiecit. Pugnae deinde navales et proelia equestria secunda Caesaris reseruntur.
I. Inter haec Antonius, Canidio cum sedecim legionibus ad mare praemisso, occurrentem Cleopatram excipiens, Ephesum cum ea perrexit, ibi contracturus classem. Haec audita Romae Caesarem Patresque ino. Verunt, ut, legatione missa, in Urhem eum revocarent, inter praesentes sucilius disceptari controversias rati; mox ire abnuentem ; finito iam triumviratus tempore, sicut nuper promisisset, deponere magistratum iuberent. In te Pim Lai. ianuariis novi Romae con-
249쪽
246 IO. OEiΝSHEMII SUPPLEM. sules ineunt Cn. Domitius L. F. Ahenobarbus, C. Sosius C. F. quorum Domitius civilium certaminum ex- . Perientia pausior, modestius agebat: alter, nullis dum conflictatus infortuniis, primo statim senatu multa eum laude Antonii Caesarem arguit; tendebatque , ut senatusconsultum rationibus eius perquam adversum sieret, ni Nonius Balbus praescPiptione tribuniti inominis intercessisset. II. Aberat tum consulto Caesar, nolens se praebcro altercationibus, quibus neque cedere sine dignitatis imminutione posset; et, si quidem imperium inhiberet, inchoare bellum videretur. Etiam ad omnia maturius pensitanda spatium petisse videbatur ; quo prudenter usus, simul reversus Romam est, convocari senatum iussit. Eo tempore, Praeter militare praesidium , amicis etiam pugiones sub veste gestantibus in medio consulum curuli sella sedentem, multa pro se suisque actis modeste loquutum tradunt; flexit se deinde ad Antonii accusationem , PraesentiSque Consulis, quibus plurima ac gravia Contra Se et rempublicam commissa obiectabat. Quum ad haec silentium
pertinax omnium esset, eadem se scripto comprehen- Surum ait, et certa die, in quein senatum iterum habere volebat, recitaturum. Tum ConSuleS, non eXSpectata die. quod tacere ad talia tam indignum ipsis, quam obloqui intutum videbatur, ad Antonium prosecti sunt; multis Patrum hoc exemplum sequentibus. ΙΙΙ. Sed Caesar, ne propter suam aliquam iniuriam ab his desertus putaretur, a se sponte dimissos credi maluit: quoque faceret fidem . aliis etiam indulgor se dixit, ad Antonium proficisci cupientibus. Ita di-
250쪽
IN LOC. LIB. CXXX ll LlvIAM a 47seedentibus ex Vrbe propinquis eius amicisque, C. Asinius Pollio, qui post Brundisinam pacem rebus Antonii misceri desierat, in Italia mansit: idem neque Caesari deinceps, roganti, ut sectam ad bellum iret,
obtemperavit, mutua Cum Antonio beneficia excusans, neque se interpositurum armis, et praedam suturum
victoris. At Domitius , quum Antonium Ephesi convenisset, hortari coepit, ut Cleopatram, nihil aliud, quam impedimentum belli suturam, in Aegyptum remitteret: nec aliis amicorum ea ratio displicebat. At Cleopatra, metuens, ne si usquam discederet, iterum Pararia pacis pignusque Octavia fieret, Canidium induxit ingentibus praemiis, ut ab ea mente Antonium
IV. Atque ille specioso obtentu negavit aequum WAderi, quasi per ignominiam hanc remoueri a bello, quae ducentas nares , piginti misilia talentorum , et Praeterea
commeatum in omnes CVias Praebuisset: neque pero ex usu esse alienare animos Ae Piserum , non contemnendam e sentium maritimarum piritim Parrem. Sed eι alioqui negabat Oidere , cuinam illa sociorum regum prudentia concedat, ingenio solers , usu Perita, quae tantum regnum longo te ore sola gubernasses. Haec oratio apud mulierosum hominem, et vitiorum suorum
advocatis faventem, Valuit; unaque Samum prosecti. coactis undique scenicis artificibus, et quicumque Indis operam praestare soliti erant, inter compotationes epulasque tam laedo luxu solvebantur, ut vulgarentur sermones mirantium, quales igitar hi post Dictoriam essent futuri, qui tam hilariter et Profuse, inter comparandam genio indulgerent st