장음표시 사용
181쪽
atque attritutorum Denties impii, omnes posteaquam sint convicti,
necessario existere in universo. ens aliquod aeternum,necessarium. infinitum ti omnipotens ; adhnc mira pertinacia contendent se nullum percipere nexum bonitatem, iusti tiam aliaque moralia eius attributa cuni perseqionibus sisis naturalibusc opulantem, quamobrem dedi operam moralia elys at- ibuta particulari deductione demonstrara hac methodo quam sequuti sumus habenus.
IL Hinc sequitur quamvis Deus sit Agens
liberrimum , tamen non eotest non agere semper, quod actu optimum dc respectu totius sapientiaimum. Cuius rei ratio manifesta, periecta quoniam Iapientia.bonutas, . tam certa hunt & firma agendi princiae pia, quam ipsa necessitas : Ens etenim imn nite sapiens & bonum persectissima Isbertate praeditum , noti magis eligere potest contra tapientiam & honitatem uere, quamens. necessarium contra necessitatem peρ quam agitur pysset agere: aeque eu absur dum respectu mut infinita rapientudi bonitas eligat insipienter aut male agere, quam in natura, ut absoluta necessitas non necessario effecta sua producat. Nullam fateor fuisse necinitatem in natura rerum
182쪽
ut Deus talia entia quae creata sunt. vetuetilla omnino crearet, utpote in se sibi iussi. ciens & beatus : nulla itidem in natura necessitas, ut ies di eatas conservaret , quia sne earum conservatione aeque: sibi lassi ciens esset, quam ante creati em illarum fuit. Sed aequum &'bonum erat ut infinita sapientia se apperiat &'manifestet &infinita bonitas se communicet: Ptopterea In hoc sensu necessitati, &ut res tali rem hore crearentur postea continuarentur
in sua existentia variisque donis '& perfectionibus tali gradu, quemadmodum infitii. tae honitati de sapientiae videbatur illis opti
me convenire , omnino necessitas eranQuiando & quamdiu res eiistunt eaedem . perfectiones morales absolute postulant, ut disponantur & dirigantur res omnes iuxta exastissimas Mmmutabiles aeternae iustitiae. bonitatis & veritatis leges.' amdiu enim res & relationes suae existunt, non possunt non esse tales, quales sunt: Et ensinfinite sapiens omnes rellationes haste optime cognoscens esse tales quales sunt &iudicans perfectissime, de earum varia aptitudine vel ineptitudine, & ens infinite ho-
183쪽
atque attributorum Den, Issnon potest non eligi secundum istam
convenientiae rerum diversiae, vel inconumnientiae notitiam, constanter agere. Ita enim impossibile est,ut tale ens liberum,quod neque corrumpi, neque decipi potest, eligat transgrediendo has deges , suas per sectiones destruere, quam ut existentiara cessaria destruat se ipsam. IIl. Hinc sequitur quod Deus, quantum
vis persectissime liberrimus, & infinite potens non potest tamen malum quid com mittere, huius rei ratio manifesta est; quem. admodum etenim infinita potentia non se extendit ad naturales contradictiones, quae annihilationem ipsius potentiae, a qua pro duci putantur, necessario implicant; pari modo neque extendit se ad contradictiones moraim , quae implicanti quoque nonnullorum attriburorum ad essentiam divinam aeque necessario quam ipsia potentia peribnentium eversionem totalem. Iamiam stendimus iustitiam, bonitatem & veritatem divinae naturae, aeque esse necessarias. quam Potentiam, .intollectum & rerum notitiamine supponiturii Ergo ita est impossibile contradictorium supponere quod sua VO-
184쪽
Iεη Demonstratis Existentui luntas eligat miltra iustitiam, bonitatem diveritatem quid agat, quam ut eius potem ia posset quid agere quod inconsistens e set eum potentia. Nihil detrahimus a potentia dicendo eam non posse ea producere quae non sunt ex numero suorum o tectorum, similiter neque quicquam p tentia aut libertas diminuitur si talem iminmutabilem Ooluntatis rectitudinem habeat ut non possit eligere , aut eontis banc re.ctitudinem aliquid agere. IV. Consequens ex dictis est , propria loquendo, libertatem non esse impersecti
nem , sed persectionem, quippe quae in Deo
ipso quam maxime viget, omnis enim Mori quae exercet uIlum ex attributis suis moralibus, bonitatem puta, iustitiam , aut veritatem . a libertate maxima di arbitria processens, absque qua bonitas non esset bonitas, iustitia atque Veritas quoque nou haberentur excellentiae vel persectiones ibae omnes enim notione & natum ab omni necessitate quam maxime abhorrent. i Dωcuerunt quidem nonnulli libertatem utpoto niam omnibus suas aerumnis praebem.
185쪽
at ne attributorum Deti emendate voluerimus laqui, non libertas, sed eius abusus multis nos exponit incomis modis. Verum quoque est, libertas ca- cpaces peceandi nos reddit, de consequem ter miserist obnoxios, quorum nullae nos
sine libertate affici possemus. Sed qui v
eaverit Θmne id imperfectionem, cuius ah. usu, natura redditur infelicior , quam si . Deus illo dono nunquam instruxisset, di-eendum illi quoque est, saxum esse creat ram homine mulio feliciorem , utpote mustriae ineapacem, quemadmodum homines esse comperimus. Neque dissimiliter, an fir ire licet , rationem & intellectum, fleunamquamque perfectionem aliam, imo ipsam existentiam probaveris esse impers citones, absque qua etenim inussa creais tura esset misera. Sed dicamus quod res est libertatis abusus, vel eius rei depravatio, sine qua lix creatura nulla esse potest, est causa una & sola miseriis , sed libertas in se spectata, est magna perfectio , de
quanto ulla creatura perfectior, tanto libertas fiam quoque perisclion, & persecti sima omnium libertas , est ea quae nequct b ignoramia , haudo, aud corruptione
186쪽
qualicunque, b Hemone proprii oblecti. nimirum summi boni, ullo pacto. distrabi
. V. -apersequitur ex hactenus allatis. quod etiam si loquendo stricte philosophice nulla detur creatura inpeccabilis; attamen sitis percipietur , quomodo Deus creatu ras nonnullas quas his eminentissimis donis dignas iudicat, in eo statu cognitionis di communionis intimae cum se ipsis, ut bonitas atque sanctitas ita illis appareant pera pulchrae amabiles de ibidem templationibus di corruptionibus longissime .amotis ut sit prorsius impossibile nihil obstante naturali voluntatis voluntate, ut seducamur ab immutabili illa, beatitudine in perpetua, di aeterna electione di stultione summi bo. ni. talis est Angelorum bonorum S sam ctorum in coelis., Denique hinc tequitur , hoc esse fundamentum hasin, umnium petunarum vel moralium obligationum, nimirum nece satas de aeternas differentes ratisnea ,.qua res diversae erga se invicem serunt ut supra, nec non illa eonsequens convenientia vel in.
tenvenientia. in applicandis rebus diversia Vel
187쪽
i vel resationibus4siversis adstinvicem, nece sario oriens ex rerum ipsarum differentia;bae rationes quod supra monuimus a quae vinluntatem divinam determinant necessario. debent quoque omnium subordinatarum re rum Foluntatem determinare. , Et quando hoc non fit, illae creaturae utpote V luntatem propriam i opponentes naturae flexerum indoli, conantur quantrum in se est. ut res id sint, quod nec sunt, nec esse possunt: quo nihil temerarius aut inistentius esse potest, agunt quippe contra suam ra. tionem cognitionem , conantes istum ordinem quo subsistit universum evertere, di consequenter rerum omnium con
ditori , summam asserunt iniuriam, qui S ipse Iuxta halae normas omnes suas actio nes dirigit, atque postulat ut omnes erga turae rationales idem iugiter faciant. Illi
qui omnes obligationes morales, uItimum, in voluntatem Dei resolvunt, , eodem tamdem recurrant, necesse est, cum hac tinmen differentia ) quod illi non satis per bia me docere videntur quomodo natura de voluntas Dei deb*t esse necessario bona μ
188쪽
37. Dmonstrareo Eximn Illi vero omnes morales obligationes legibus inniti volunt , in iscietatis civilis tilitates conditis, opinionem profecto fimuent praeterea quod jam sinis prohata ax iis est , quae diximus de differentiis rerum ternis sta sibi minus eiastantem & contradictoriam . ut miremus valde, hane opinionem non.magis fuisse animadversam, nam si nulla erat differentia inter honum S m ham prius quam essent ullae leges conditae nulla prosino erit ratio quare omnino ut is serrentur Ieges. , cum res. Omnes natura tua seeundum illos sint indifferentes. Dueere leges conferre in bonum humani generis: i. e. , ad conservationem dc per fectionem naturae humanae quod propterea Epientes. necessario putant sanciri legibus, i haec, utique est ratio, quare nonnulla a
sepientibus sanciantur legibus , nimirum quia ad bonum de utilitatem humani generis tendit & conducit. Manifestum ea iuisso bona & utilia priusquam de illis observam' dis sanetrentiit leges: asteu, si ansecedenter ad omnes leges non essent bona, Patev nullam, dari rationem, quare tales e ndaremur lases potius illi erantv xiae.
189쪽
ovis attritatorum 171 quo nihil Murdius aut masis inconditum excogitari potest.' Ex omnibus hactenus dictis, dehoea gumento, iperamus is genere, manifestis. sim a esse existentiam di attributa Dei cuique homini sapienti & cordato , lastissimas demonstrationis atque probationis esse campacta, di quod Dei e religio hostes nub am habent rationem implexati sine seven . tem cui videri gestiunt praecipue inhaerereJ- vanam confidentiam & temerariam, cum maxime coecitate & praeiudicio con- 'iunctam; cum illi id putare cupiunt, Deum in universi aedificio nullum prorsus suae exustentiae & persectionum suarum testem, sed .
contra omnia argumenta a naturae Terum
hausta plane favere Atheisimo & impietatLSunt nonnulli quod novimus qui harum iverum parum aut nihil latagunt, existimam tes basce res captum vostrum lange tuan cendere, 9 nos andabatorum molle der
bus plane ignoxis disiputaret . qua doquidem omnes Athes inagiv praeciapui, qui unquam bactenus iniudaverunt id destruenda prima fundamenta religionis et thodo illos uti novimus ἔ aequum
190쪽
duximas r.& necessarium 'eadem ineedere via, ut suis armis cum illis confligemus, jeum certo pertius sit :nullum esse argumen.
tum in erroris auxilium & falsi allatum, quod non tanto melius atque efficacius in descensionem veritatis .urgeri possit. II. Insuper ex supra dictis videre licet . quomodo usu venit, ut etiamsi nihil plane existentiae . atque attributis Dei neo non consequentiis inde deductis verius aut cla. rius este possit, nihilominus tamen hom, nes qui nunquam consulaerunt evidentiam rationisi, aut astas notitiis quasi nobis de se ipso dedit Deus, utrius magna ex parte postum esse ignari, tres angulos trianguli aequales esse duobus restis, ita est manis, strum, ut si quis contrarium affirmare ausus fuerit, ullo labore illum contradictionis
. reum mox demons bitur et attamen qui ad hoc considerandum mentis aciem numquam intenderunt, huius multarumque veritatum Mathematicarum aliarum man
bunt in perpetuum ignorantissimi. Verum enim vero notitiae quas, de se ipse edidit Deus, tot sunt atque ita palpabiles & omnuhus obviae . in constitutione, ordine, pul-