Geschichtschreiber der husitischen Bewegung in Bohmen herausgegeben von K. Hofler

491쪽

Primo ut verbum Dei a saeerdotibus domini ot levius idoneis juxta salvatoris sententiam libere et , ine impedimento praedicetur et

anniincietur.

Se tundo ut omnia peccata morialia et speei aliter publica et quantum rationabiliter fieri polost, privata aliaeque deordinationes legi Dei contrariae in quolibet statu rite et rationabiliter ac catholice per

eos, quorum interest, prohibeantur. corripiantur, castigentur . et pro posse extirpentur. Tertio ui sacramentum eueharistiae sub ulraque speete, scili

cet panis et vini omnibus Christi si delibus nullo peccato mortali indispositis juxta sententiam et institutionem Salvatoris libero ministretur, et ab eisdem suscipiatur. 9uarto ut clerus rellii qens dominium se eulare super divitiis ei bonis temporalibus, quod more Caesareae dolationis contra praeceptum Christi occupat in praejudietum sui ossieti et in damnum brae hii saecularis, vivat juxta doctrinam Christi ipsiusque apostolorum i).

Ad secundum tVehementer praesumitur quod sub isto articulo colorato non solum petunt Wielelistae et Hugitae puniri aliorum peeeata sed istum articulum Wieless volunt inducere eo dompuatum. quod populares possunt ad suum arbitrium dominos eorrigere delinquentes. Intelligunt enim quod peeeata mortalia publiea rite et rationabiliter in quolibet flatu saeeulari et spirituali per eos ad quos speetat i. e. lateos et umetonea et peccata cleri eorum per principes et dominos saeculares et peccata dominorum gaecularium per umelonex et laicos corrigantur et puniantur et si emendari non curaverint, tam spiritualea quam domini Raeeulares per lateos ot kmelones destruantur et in eor- Poribus extirpentur, qualiter nune praedicant in Boemia talem tyrannidem et eonfusio nem babyloni eam, hoe in Polonia indueere per istum artieulum sueate laborantes. Qui articulus ad istum sen um est haereticus et seandalosus et lotius politicae spiritualis ot saeeularis turbativus et exterminativus, unde ostensum elli in sermone in proxima Synodo in Gnerna praedicato. Ad finem: isti arti evii supra seripli Wihletastarum et Ilus silarum sunt praesentati Serenissimis priueipibus Regi Poloniae et Magno duci Lit an is eo utra quos iste tractatulus est compilaius. Nos capitanoi Magistrique civium tonsules et sea bini eaeteraque eommunitas civitati Pragensia capitalis regni BOemiae nostro et aliorum fidelium hujus regni nomine instituimus. Notum sit uiiiversis chriati fidelibus quod fideles tu romo Boemiae instant et domino juvante instare Proponunt sive per mortem sive per vitam quantum est possibile pro articulis supraseriplis nisi de opposito per seripturam sacram et rationem vivacen, pruni edocli. Cod. N- Η. 17. l. 69.

M Ubi aetendum est quod iste articulus includit 4 arlioulos Wielem condemnatos. Cod. iv, ll. 17. I. 78.

Duiliaco by Coos le

492쪽

Postea illam causam. illos quoque articulos per totam terram Bohemiae et Moraviae ac per multas alias provincias publiearunt 3 , quod videlicet illam causam habent et pro illa se unanimiter opposuerunt cum baronibus, militibus, elientibus et multis regni Bohemiae fidelibus communitatis publice protestantes: quod illos articulosae illas sanetas veritates parati erant rite seripturis legis Dei landaro et munire sine omnibus bellicis dissieultatibus. Dum et quando fuisset eis data debila pacisca ac catholica publiea audientia, quam multis

annis minime habere potuerunt. Quia autem inimieus veritatis ac humanae salutis diabolus nolens, ut hoe bonum augeatur, suscitavit membra sua quatenus hoc bonum per potentiam. violentiam ceterasque crudelitates iam per saeculares. quam spirituales impediatur, ut puta per papam et alios praelatos, per Sigismundum regem lunc Ungariae, Teutonicos ac ceteras exteras nationes et domesticos indigenas eorum in hoc adjutores, qui eo nabantur, qualiter hoc bonum inceptum et cum boli emicae nationis linguagio condemnent, deleantae exterminent. Propter quod totus praedictus p0pulus in ea usa quatuor artieulorum, ut praemissum est, unitus, nolens per talem potentiam. violentiam atque crudelitatem a bono resilire et a fido cessare catholica una voluntate et una mini asensu et consilio magistrorum Pragensium et aliorum sacerdotum pro tunc populum dictum gubernantium bellum ex necessitate. non voluntate erexerunt et hoc solum

in dictarum veritatum desensionem et fidelium illas debite promoventium prolectionem ad hune principaliter finem directum, ut per illud omnis error antichristi quomodocunqtie palliatus destruatur et promoveatur fides Christi. ordo, justitia et veritas per viam et media debita secundum legem Dei omnibus exelusis deordinationibus. Quod bellum cum magna fuit eroetum diligentia et exemplo ae regulis

antiquorum bonorum bellatorum roboratum atque circumstantionatum per prae satos Pragenses magistros ac saeerdotes regni Bohemiae, qui

tunc et ab initio dicto eum populo laborarunt. Quamvis heu sub tempore hoe bellum per multos, qui se ipsis fraudulenter cum aliis applicarunt in lentionibus, in magnas versum erat de ordinationes semper eontra propositum atque intentionem fidelium, qui pro illo dieto bonoso fideliter ac catholice opposuerunt.

493쪽

G. 2. Soli lettud0 saeerdotum Tilaburtensii tui, quae saeta est in e0mmunitatibus e0rum Subjectis regimini e0ntra Dius 8 de0rdinatiun es praeter pr0p0situm et intentionem si delium in eis ex0rtas.

Propter quas deordinationes contra propositum et intentionem fidelium in populo praedielo exorsas sacerdotes Thaborienses communitatum volentes semper quantum in eis suit, ut populus ille in omnibus at singulis legem Dei liberrimam et suffieientissimam attendentibus dirigatur et quidquid deordinationis sit, secundum illam reformetur, ob hoc plures inter se habuerunt eonvocationes. unam in civitate Pisis sub anno domini MCDXXII tempora earni sprivii. aliam in monte madiser nuncupato Thabor sub anno domini Me DXXIIII. infra oetavas resurectionis domini et tertiam in Glafoeta eodem anno ei rea festum Martini. In quibus convoeationibus contra omnes deordinationes licet eonfra eorum omnium communem intentionem indicto populo Oxortas cogitaverunt et considerantes multos tam spirituales, quam saeculures in multis excedere pro reformalione horum excessuum. articulos quam plures formaverunt eosdem in omnibus eorum pronuntiari disponentes communitatibus per haee semper

quantum in eis suit dictis deordinationibus qualitercunquo in dietis

communitatibus exortis viam praecludere exoptantes. Quarum dictorum sacerdotum convocationum articuli notabiliores, qui hic habeantur pro insertis. Primo onim praefati Thahorienses sacerdotes pensantes exe essus aliquorum sacerdotum in allegando et exponendo scripturas. ox quibus multi potuerunt recipere occasionem suae tyrannidis erudelitatis avaritiae et aliarum deordinationum inter se sententialiter eoncluserant, quod sacerdotes evangeli ei et alii christi fideles ipsam legem divinam et scripturam Moysis. prophetarum et evangelistarum non secundum propriam ingenii virtutem vel intelligontiam debent legere, explanare et ab os docere aut impertinenter prophetas ad loea et tempora applicare, sed quod debent ex ipsis sacris scripturis sensum capere veritatis cum diligentia perpendendo no parti scripturae alie ui contradicant. sensum Voro plicitum solide tandent. vitas doctrinuoque Christi et sanctorum apostolorum se diligenter eonformantes. Ista ei rea haec adjicientes quod praedicti sacerdotes in praedicationibus ubicunque sendis allegationes impertinentes scripturarum

494쪽

in omnibus materiel, iis summopere fugiant, no sint adulterantes verbum Dei, quod si seeus per quempiam praedictorum laetum fuerit. eeteri andientes eundem informent et corrigant ad publice emendandum si opus fuerit inducentes. Seeundo dicti sacerdotes attendentes quod sacerdotes quidam non do communi omnium aliorum consensu et consilio in praejudietum sui ouieti proprio dueti spiritu seeularibus ae libus implieabantur in offensam et scandalum aliorum limites sui flatus sexeedentes, oceasione cujus excessus poenam irregularitatis incurrunt. inter se

sententialiter decreverunt, quod nullus sacerdos Christi aut aliis majoribus ordinibus insignitus debet aut potest corporaliter quem quam etiam infidelem de lege communi oecidere aut vulnerare aut quod minus ost ad sensum apostoli percutere aut in persona propria bellare, aetes bellorum dirigere, ad bellandum aut oecidendum immaniter provoeare, aut aliqua Deilitate crudelitates exercere sive exercitatas a secularibus et saeordotibus prohibitas irrationabiliter excusare seu verba aut opprobria crudelia proferre et homines adseveritatem succendere et irritare; bsellis iamen justis in eausa Deilieite potest interesse bellantes, ut justo et sancte faciant, exhortando.

Tertio praelati sacerdotes videntes plures excedere in avaritia et in aliis specialiter mal priam belli consternentibus eis unanimiter apparuit publieandum, quod bella christiana non sunt a quoquam attentanda et exercenda, nisi nova lege licenciante et potestate legitima aut origante aul sex illius desieientia populo christiano aut quoiae unquo alio spiritu Dei agitato debite et meritoris vicem Husdem supplente et causa justa impellente: nec contra alios nisi in fidei

destructores. innocentium oppressores, Vel regionis et reipublieas invasores et vastatores vel alios perlinaces et seeleratos legis Doltransgressores, qui aliis modis lenioribus nullatenus a sua portinacia reduci possunt et eosirceri, hac regula in bellis potissimo observata. quod hostem in impetu necessitas perimat, non voluntas oxelusa prorsus a bellantibus nocendi cupiditate, ulciscendi erutalitate, implacato atque implaeubili animo invadendi et amore rapiendi. et si quae sunt similia, prout sancti doctores in lege fideliter fundati elueidant et explanant; et quod in bellis quantumcunque justis res

alienae non soIum non sint amore invadendae sed nec tangendae Doei Ve, nec concupiscsendae, nee per plebes iidelium et in noeentium alo

495쪽

quomodolibet opprimendae juxta apostoli sententiam: Mala non sunt

laetenda. ut bona eveniant. Quamvis autem praedieti sacerdotes hane circa materiam belli expresserant sententiam. admittentes, quod licet saecularibus pugnare eum hostibus ad eausam, ad finem ei admodum attendendo. Ad causam, ut sit pro defensione fidei, non prostercore temporalium; ad modum, ut sit cum moderatione cum ratione

trahente ad concordiam, si seri potest renita praemissa in bellis observata. Impossibilitate autem hostem ad concordiam movendi) opor- et finem. qui est caritas. modum agendi et patiendi mensurare: si evidelicet, quod pugnans caritative deligat hominem, quem impugnat et semper sit paratus istam viam dimittere, dum hostis velit viam

veritatis vere suscipere. Tamen quia ista ars est perieulosa atquedi mellis. die ero semper solebant dicti sacerdotes quod via securior foret, pugnare spiritualiter, non cum gladio materiali assrom verberando sed Deum pro hostibus rogando ac hostes in traetatu ad concordiam obsecrando et in illa reputata vecordia mortem, si oporteat. paliendo. Quarto praedicti sacerdotes respieientes excessus in vindietis. publieandum judicarunt. quod nec in condemnatione reorum nee in oceisione lex votus ut hujusmodi in singulis suis judietariis

est exequenda, neque leges humanae evangelio contrariae sequen- das sunt et allegandae nec ipsa oceisio unquam in aliqua eausa

alicui infligenda. nisi si et in quantum urgente necessitate lex nova occidere et condemnare lieeneiat, et per potestates legitimas suadet et aut origat, aut illa deficiente populus aut quicunque spiritu Dei agitatus. et sic quod lex vetus de tanto in judiciariis sit sequenda, de quanto eam Christus licentiat et ecelesia primitiva praxi declarat et ostendit . ita tamen quod circa praedicta sedecim conditiones caritatis observentur et ipsa legis naturae regula: Quid tibi non vis, rationabiliter alteri ne seceris. Quinto videntes. qualiter omnes sero communitates legi Dei se praetendentes adhaerere circum se populum mirabiliter et inhumane vexabant, tyrannice et gentiliter opprimebant et censum ab eo, quem Ahol dy vocant, indisserenter etiam a fidelissimis sine miserieordia exigebant, quamvis quidam ex illis eandem fidem cum ipsis teneant et perieulis bellicis se cum eisdem exponant, et a parte adversa crudeliter tractentur et spolientur: ideo saeerdotes antedicti in illo resederant, et communitatibus subjeclis publieandum decreverant.

496쪽

quod exactio censuum hol dy vulgariter vocatorum, praesertim ubi villani fideles veritati adhaerentes coguntur parti adversae censum solvere et exactor aut exactores praelatos villanos contra partem adversam protegere non possunt, aut tueri. est inter christianos multum periculosa et insecura, toleranda tamen videtur . si imminenleneeessitatis artieulo subsidium postulatum caritativo villani hujusmodi eontulerint ae dederint exactori aut exactoribus eisdem pro posse contra partem veritati adversam praestantibus defensam. sietamen, quod praefatum subsidium postulatum et datum in usus pios floco proprioJ exactoris vel exaetorum minime convertatur. sed in bonum commune et veritatis protectionem.

Quia sexto quod praelati pauperes licet multi eatholi ei et fideles

a quibusdam ex dietis communitatibus magna damna perceperant ea noeumenia ob hoe solum, quod parti adversae ipsos census et alia subsidia solvere oportebant, cum, ut inquiebant. dare tributum tyrannis sit eorum operibus consequentibus consentire et eos in malitia consortare; ideo ad hoc sedandum istud denunciandum decreverunt, quod non est fidelibus aliquod inserendum nocumentum ex hoc solum, quod coacte et non spontanee solvunt censum parti, veritati non consentienti, volendo redimere vexationem, ut videt ieet per adversarios non impediantur in his, quae sunt fidei et salutis: sed eitius talibus a christianis hominibus praestanda sunt suffragiano ab invasoribus domesticis . aut extraneis infestentur: cum hoc

ereditur Christum Mathaei XVII. et Apost. ad Rom. 13. docuisse. Nee sequitur, quod si quis tyranno aliquid de temporalibus dederit aut aliquod ministerium corporale impenderit, quod ideo ejus tyrannidi

consentiret. Satis ergo est. quod Christianus solvat tributum potentatibus, ut bonum faciant, non ut tyrannisent. Et talis intentio laudabilis non est consentanea tyrannidi. sed bono operi, cum tunc nemo beno saceret alteri. cum ex sibi dubio benes elatus ex hinc occasionem accipere poterit ad peccandum. Verum tamen si esset verisi mile homini per subtraetiopem temporalis juvaminis destruero potentatus tyrannidem vel abusum, debet ea intentione quantum voluerit sine veritatis ossensa commodosius subtrahere bona cautela

et destruetione distinctione) servata. Quia insuper viderunt, quod quidam ex dietis communitatibus nimis crudeliter partem adversam et eis subditos homines. licet aliquos catholicos et fideles invadebant. uxoresque. lieet lautrices veritatis ob hoc solum quod viros in parto Diuili do by Go l

497쪽

adversariorum habpbant multipliciter vexabant, ab invasione nullo modo cessare volentes, illorum etiam . qui vellent ab oppugnatione veritatis et fidelium ratione illius cessare, sine omni dolo et fraudo publice confiteri. se nunquam velle aliquem ex quatuor articulis. pro quibus labor erat regni. haereti caro nee quovis modo subditos suos ab executione eorundem impodire, sacerdotibus siletibus in bonis eorum juxta eorum osticium dietas veritates promovendi libertatem dare, omnia mala publica in suis subditis prohibere et impedire.

adversarios veritatem promoventium in eorum damnum non susei peronee fovere, nec suis subditis pisdem udmittere quomodolibet oeculto nocere aut necessitatis arti eulo imminente ipsis in eausa Domini subsidium caritativum impertiri prohibore. seu qui pro tempore tune currentium disturbi oruin existentes insolubilitor perplexi usque ad aliqualem eorundem finalsm deeisionem neutrales esse vellent. Ideo saeerdotes antedicti dictis eo inmunitatibus intimandum statuerunt. ut de amicis sino causa non faciant eis inimi eos. st ut adversarii, si qui possent, per viam pietatis ad consentiendum et tenendum aut non impugnandum veritus seni induet sub praedictis conditionibus vel aliis quibus durique excogitandis et verituli aptis cautelis per tyrannidem non infestentur . nec tam mala habeatur de eis suspicio, quasi nulla de eorum conversione ad dominum seret spes. Uxores quoque fideles nobilium, elientum vel aliorum quorumeunque . quae Viros in parte adversariorum habent, dummodo non tribuerent ipsis viris auxilium, promoventibus vero legem subvenirent, et subditis suis cum eisdem loco et tempore opportunis in causa Dei et bono reipublieae ire non prohiberent, ut occasione praedicta non inquietentur, nec subditi boni et justi propter malitiam eorum dominorum spolientur. Octavo videntes, quod quidam ex dictis communitatibus temporibus suis n0n curantes propriis manibus vietum sibi acquirere, ubi possunt, solum de alienis facultatibus visere rolebant, exitus in ordinatos laetentes sola intentione alios spoliandi, quando quo ad seeum exeundum alios per violentiam compellentes: ideo duxorunt omnibus talibus intimandum . quod justum esse aut expediens pro beatitudine consequenda non videtur, quod viri fideles et laboriosi eompellideborent ad insurgendum eum proponentibus absque communi consensu invadere regiones. districtus aut pauperes censitas partis adversae sola intentione spoliandi eosdem et consumto spolio iterum

498쪽

ad consorme opus revertendi, sive tales districtus, regiones vel pauperes intra hoc regnum fuerint sive extra. Insuper ne spiritualibus

adscribatur. quidquid contra regiones, districtus aut pauperes in

praedictis attentatur, et etiam ne venerabile sacramentum detur eontem tui et derisui, ubi certitudinaliter cognoscitur a viris spiritualibus exitum hujusmodi fuisse principaliter intentione praemissa et pro

pauperibus captivandis occasione taxae ab eisdem si non spontanee eum violentia suscipiendae aut extorquendae; ex tunc sacerdotibus veraciter se opponentibus contra enormitates et excessus legi Domini contrarios, non imputetur pro culpa, si praediciis sie, ut praemittitur. properantibus et ad habitationis suae loea revertentibus cum altaris sacramento venerabili non occuratur, nec cum ipsis illuc transeatur. Haec autem omnia observanda esse videntur, quousque omnes simul praedictae communitates de aliquo tutiori aut meliori valeant providere. Notantes insuper nono, multos cire a materiam eueharistiae benedictae destrere, statuerunt. quod in materia sacramenti praedicti saepius notabilis

ponenda est disserentia inter panem communem, panem sacramentalem et panem vivum apternalem ac coelestem. eaventes ne scriptura, quae convenit quoad essectum tantum pani vivo, eoelesti ac aeterno, applicetur paui sacramentali identice, ne ex hoe populus in indolatriam prolabatur, honorem soli Christo debilum panisaeramentali. tamquam sibi materialiter identis eato tribuendo; etiam ne scriptura sonans de pano sacramentali ad panem communem retorqueatur . et quod singulariter intellectus circa verba Christi dieentis de pane sacramentali: Accipite et comedite, hoc est eorpus meum; et de vino: Hic est ganguis meus. sunt populo declarandi, ne videlicet ille panis eorpori Christi materialiter identificetur, nec corporaliter situaliter. hoc est cum omnibus proprietatibus tam essentialibus, quam accidentalibus consequentibus ipsum idem corpus Christi in coelo. in pans illo saeramentali sore affirmetur, vel earnaliter secundum conceptum Christi diseipulorum retro abeuntium manducari eredatur vel per haec demonia strativa hie ot hoe aliud quam panis et vinum demonstrari reputetur; vel quod tanta vino plenitudinis divinitatis ad sacramentum, quanta ad christum credatur, hoc signanter adjicientes, quod in separando praedictos singulos intellectus cavendum est, ne detur populo

Oeeasio, sacramentum parvi pendendi. sui quomodolibet blasph Di lirco by Cooste

499쪽

mandi. Magis autem exhortetur, ut probatus et habetis eum Christo pro posse in omni bono participium simul se eundum apostoli sententiam conveniens cibetur et potetur saepius, eum reverentia eueharistiae sacramento ad passionis Christi memoriam suam pigritiam excitando. Istis omnibus et pluribus aliis hie causa brevitatis ommissis dicti saeerdotes inter se conelusis et comunitatibus eorum publi eatis, semper, quantum in eis suit. dietis deordinationibus undecunque in dicto populo exortis viam praecludere conabantur. Infra hoc tempus a tempore. quo sacerdotes Thaborienses ex causis in posterum exprimendis deposuerunt ornamenta usitata et consuetudine humana ad sacrifieandum deputata et risum missandi Romanum modo usitatum ommiserant. ob hoc a magistris, specialiter Pragensibus et eis adhaerentibus non modicas perpessi sunt impugnationes ae in sestationes, sicut ex infra scriptis cuilibet attendere volenti patere poterit. Anno enim ab incarnatione domini currente MCDXXI post multam habitam concertationem praedictorum saeerdotum eum magistris Pragensibus in majori civitato Pragensi in

domo generosi Domini Petri de Sineiasyn die li Smrrlyh 3) eoram certis baronibus, praesertim dominorum Utrici de nova Domo dieti Wawah, Joannis de Duba, dieii Rohaer. Joannis dicti Laeten boli et

capitaneis Thaboriensis exercitus et magna assistentium multitudine ultimo fuit per praelatos Barones et capitaneos parti utrique injunctum, ut utraque pars in spatio unius mensis ab eodem die immediate computando reponat sua seripta in praetorio majoris civitatis Pragensi, in manus magistri ei vium, qui pro tune erat et aliorum ad hoc pro tune ex utraque parte nominatorum. Quod mandatum sacerdotes Thaborienses sunt exscuti eorum scriptum reponentes in

hae e verba.

O. 3. Seriptum primum, quod Sacerd0tes Thab0rienses in causa eorum, quam euntra qu0Sdam magistr0S Pragenses et Saeerilutes eis adhaerentes pr0movebant, reps Suerunt in praet 0rio majuris ei liatis Pragensis ad mandatum praeelet0rum bar0num et eapitaneorum in haec verba:

Quamvis nuper magistris et sacerdotibus Pragensibus pro materia et ritu, quem circa coenam dominicam observamus, expresserimus no-

500쪽

stra sulcimenta et obieetionibus eorum satis secerimus juxta posse: tamen pro honore Dei et suae evangelieao veritalis placuit nobis hoc. quod tunc affirmabamus resumere et pro majori et meliori laeti intelligentia hoc, quod praemissum est, dilatare, et quantum ex alto dabitur. eorum vana objecta destruere et infirmare: praesertim cum multi ob inollitam adversam consuetudinem super praesenti materia dubitant et eam irrationabilem. deviam et stultam asseverant. Protestantes,sieut et prius protestati sumus, quod in hae materia sicut et in alia qualibet tantum intendimus promovere puram veritatem ad salutem requisitam. et abjurare omnia veritati contraria et impeditiva, impertinenter et inutiliter veritati applicata. quodsi per quempiam vere docti suerimus, quod in aliquo excesserimus contra fidem aut ex quavis circumstantia deviars eontigerit, parali sumus ubedire veritati et permanere cum

illa. Illa prolestatione praehibita pro supposito praemittimus ista duo:

Primum quod Dom. Jesus, Deus et homo, cujus persecta sunt opera, sine vestibus exterioribus jam ad hoc consuetis et consuetudine et adinventione homi nnm deputatis et sine ritu a modo sacerdotibus usi lato suffieientissime et saluberrime coenam suam periit. Quem ritum sic persectum et completum apostoli a christo suscipientes cirea coenam domini eam observarunt. Patet hoe permag. Iaeobellum de Misa sacrae paginae baccalaureum formatum, qui quondam in hac materia nobiscum idem sentiens in tractatu, quem Reit de cerimoniis, invehens contra illos, qui impugnabant sacerdotes circa infirmos vel alias, ubi necessarium erat. eonfieientes extra loeum consuetum et sine vestibus exterioribus jam ad hoe consuetis et sine ritu modo usi talo, ita scribit: Quod olim in primitiva ecelesia sancti missando eonficiebant communiter sine vestibus exterioribus jam ad hoc consuetis et consuetudine et adinventione hominum deputatis et sine istu longo modo a sacerdotibus usitato et in hoc non peccaverunt, cum tune maxime in omnibus agendis et praecipue cirea procurationem salutis animarum, circa consectionem et ministrationem sacramentorum spiritu Dei agebantur. Ubi susscienter antiquorum lestimoniis dedueit, quod usus vestium talium exteriorum jam ad hoc consuetarum et ritus longus circa missationem modo usitatus eum introitu, hyrie eleis ou, tractu, praelationibus, collectis et caetera, post multa currieula annorum per

papas et homines jam longe ab immitatione christi et ejus apostolorum deelinantes. Oxeogitatus est et institutus. Iline de missatione Disii tred by Cooste