장음표시 사용
191쪽
leges connubial glos. s. num. Io I. Per alta in I. cum Lundus, num T.&in I si Titio, aue Seio, num . . t. delegat a Gaar in rubr. de testam. 3 pari num. 17. Cralsus in ii. g. testamentum quaest S . nuli . I. Gama decis Lusitan. 339. num. I. ubi S in num. g. post alios concludit, contractus in testamento gellos , ctiam testamento rouocato, seu quoquo modo irrito rc uocari nunquam posse, Mita omnes tenero cum Bari colligit dicti num. 4 ex las. in Sicl. l. fin. num. I 8. C. de fidei commis quana etiam opinionem, communem testatiae Ripa in d. l. nemo potest, Dum . q.
ta sequitur Dul ac vino in Specul.
Qua ratione idem post alios,quos allegat, scripsit alast de donatione
causa mortis in testamento facta parte praesente4 acccptante, consultat: ε I. num. T. to m. i.& idem tradit de quibuslibet contractibus in testam c-to celebratis idem Gana a decis. 38 r. Num . . licci nonnulli purauerint, ita demum in testamento cri posse contractus , si quoquo modo pertineant ada millim ς voluntatis, ut tenuerunt Paul. Imol. inret in ind. l. laaricii cs palam, g. in Alex. Rina inald mlas num .s. in . l. cum antiquitas, Marcus Anton. in Auth. liocanter liberos,nu. 77. C. de testam ct. Peralia in d. l. clim fundus, nil. 7. Manes Lucius, num. 2. st de legat. 2 oc Communem tradit Spin. d. a. p glos. rubr. num. I 2.Sed contrarium plures te nucrunt, ut, scilicet, contractus intestamento utiliter fiant, siue ad illud pertineant, siue non & ita communiter practicari, testatur Corn. in dich. l. cum antiquitas, num S. ex
alijs communem reser Spin . bi
tra tuum probationem, magis communiter obtinuit, eos duobus testibus sufficie ter probari, ut post Imol. re alios testatur communem Ripa ind. l. nemo potest, num. 2. tradit Cae- pol cautel. 29 ubi cautelam tradit pro legato minus solenniter relicto, Marc. Anton in . Ruth hoc inter liberos, nu. 78., alios refert Ias. αἱ a. num.II. C. de bonor. posses sc-cund tabul ubi Sc in . l. fin. C. de fidei commis Caepolam allegauit, incautel. 77. quem in libro meo id ita dentem lego . cautel. I 29.idem tradit Dec. cons. 96.in casu proposito. column secun d. post med. vol. prim. idem denique tradit Anton a Gam a Lusitan decis. IT . numer dccim de iterum dict. decis. 38 I nu-nIer quart. Misiae Crasi qui alios refert dicti quaest. 4. num cr. vigesiano primo.
De qua tamen sententia ego interim valde dubito, cum, ea stant c, vicdeam, circa ultimae voluntatis dispo sitiones viam fraudibus aperiri, facillimeque possc eludi leges onmes, quae tot hominum testimonio hano viam prς cIudi, diligenter curaruntretcnim, quid facilius cst,dicere, duoru-lue falso testimonio probare, a testatore centum in testamento degati titulo fuisse relicta, quὶm, eadem centum in testamento,solenni stipulatione fuisse promissa' si igitur, ne per duos forte testes falsita in testa mentis facit E committeretur, mai rem numerum te strum leges desiderauerunt, ut inquit Iustinian. in die . Ieg. sin cum alijs plerisque profecto ne, Se ro legum solennitatibus, tot vigilijs, ac lucubrationibus, ad
inuentis. Mortuorum voluntatibus facile fraus eadem committatur, dicendum eriti quidquid in tes
192쪽
tamento fit, propter rationis identitatem,non nisi numero tellium in ultima voluntate Icquisito posse pro
Pro quo illud notabiliter facit, qu6ci iuramentum contractu appositum sortitur naturam eius, primordialem, sicuti ex glos verb. ex omni causa, versic sinat in fin in I. certi condictio, st. si Cert petat. Communiter esse receptum, post alios tradit Couar. lib. . variata resolui Cap. II. num. s. in fin argumento text. in . item veniunt, s. cum prς diximus,ff. de petit haeredit qua ratione idem videtur dicendum in casu de quo loquimur,vi,scilicet, contractus intestamento gestus, eodem numero tzstium probari debeat, quod testametum probatur de sui natura primordialia quarcst, ut in eo septem testes adhineantu Ircum enim illud, de pri- maeua sua natura institutione ita inductum sit, ut septo in eo testes adhibeantur, consequens est,eam ense primordialem eius natura atque ita hanc sententiam, ut veriore pro . bo,i in eam licci non ita explicet magis inclinat Ias in d. l. fin num. 18 ubi tamen fatetur, contrariam omnes tenere , cidem clarius pro bat in . l. nemo potest, I lectur.nu mer. 2. I. ω22.&ibi post alios Alciat.
Ex hac autem posteriori sententia utilitςr inferri potest adleg. nostram lib. 4. ordin tit. 37. g. 3. cip. Elasoleas, ubi ponitur modus probandi nominationes ad emphyleusim, qui postulat, ut quando aliqua nominatio in instrumeto publico cotinetur, nulla deinceps testibus probari possit praeterquam si in testam et onucu patiuo fiat, quod si nullum publicum instrumentum de nomin/tione aliis
qua apparcM, tunc tribus ad minus
testibus, nominationem de se factam quisquis probare possit: ita regia ordinat ubi sup Circa quod tamen,antequam ad ulteriora progrediamur, aduertendum erit, de numero testiuita expresse dici in ord antiqua lib. q. titul. 63. g. . cuius verba omnia substantialia transcripta sunt in noua d. titul 37. g. .praeter verbum illud, res, quod est in antiqua, numerum testium adem phyleutieam nominationem probadam expresse de-zerminans, quod verbum , in noua ord non reperitur:sed id librarii, vel lupographi incuria omisium iusta,
sine dubio credendum est, quod ipsa
verborum contextura in d. g. . prope finem satis ostendit, ibi, pedera ono
meusu que disser beserseita: nam, ante verbum, testentanias, praedictum v crbucia, tres, insertum est in ord antiqua dict. tit. 63 9. 2. post quod, prox Inic dictum, subsequitur verbum,aomcnos, In traque ord. expreisuin, quoci dictum verbum omissum in noua, num crum testium sne dubio respicit,4 determinat. Hoc ergo pro constanti habito, dubium modo erit, quando nominatio in testamento celcbratur, quo
casu semper testibus probati potest
quot testes , eius probatio requirat: etenim, si priori,&Communi sententiae standum est trium testimonio ea probari,dicendu in erit, quia,scilicet, nonii natio,simpliciter sumpta, de sui natura , actus inter vivos est, qui de
extra testamentum E irrevocabiliter fit, ut probat ordin. d. tit. 37. f. I. ε 2.5 ita , nominationem , iure communi attento actum inter vivos reputari, tradit alasc. d. consultat.
6 I. num. F. qui tamen num. II. crin
sic. Qita ex praedictis, tradit, a Doctoribus, de practicis , magis esse receptum, quod emph γ te utica nominatio Digitias by Cooste
193쪽
natio, iure nostro regio attento, nec contractus, in i cstamento gestos ex. est absolute actus inter vivos, nec ultimae voluntatis, sed inter Vtrumque nrediam quandam, peculiarem habet naturam, iure regio introducta, qtiam probat in numeris sequent &obiter epetit in consultat final nu. a I. in princi p. d. tona. I. Secundum quam, priori, coni muni sentcnistiae standum cst,nominationem,in testamento contentam, tribus testibus
probari post e. prout illius natura rc-quirit in . . . iuncta superiori ad eum animaduersionesne cellario di-ccndum erat. Si verti posterior se n. rentia magis placeat, quq inibi magis placuit dicensim erit, nominationen testamento contentam, eodem numero testiuin debere probari, quo testamentum ipsiam de hanc sententiam probat lex regia in dict. 3. saltem in casti, qu nominat lo fieri, permittitur, in testamento nuncupativo, quando aliqua, i publica scriptura, facta apparebat Sedet sit fiat in testamento, quando nulla alia ant i scriptura facta fuisset, quo casta,extra testamentum facta, tribus, ut dixi, testibus,poterat probari, adhu plutes testes deside lari, no dubie colligitur c d I. regia, in s. q. sequenti, inci p. 2 em isti, ubi disponitur, nominationem, quς, si extra testanasn-rum fieret, irrevocabilis estiat, in testamento factam, reuocato testamento, Vel quoquo ni odo nullo rc uocatam, S nullam reddi,quas, nominatio, q:ic simpliciter sumpta, ai' us intc vitios est, si in testamento fiat, vltimae volu utatis naturaminduat, ilixta caci qua desiura metito contractui apposito sup diximus. In hoc autem,quatenus de reticcationc dixi naus, diligenter c aduerrendum, quod ordin illa iuris communis est correctoria: Vnde,ad alios tendenda non cst, quos, etiam reuocato, seu irrito testamento, nil ait ominus stare,su p. diximus cum communi sentctia: atque ideo piae fata ordinat. duntaxat in nominationc procedet utpote iuris communis correctoria quam ita tradit an . qui specialitatis rationes expendit d. de cis IT . num . . cum sequenti b d d. decis 3 2. Num Α,
in Vnde ego colligebam,quod si te fia
ta nactum non reuocetur, nec aliquomodo infirmetur,nonrinatio ipsa, de per se reuocari non possit tametsi subtilis noster Eman a Costa in i sic cautionc falleia r. 12. Dum 4. C. de non numer pecun In contrariam
sciat etiam Intcrpretetur dictam leg. regia iti in dari titul. 6 . in antiquis, nunc cst . . d. ii tui. 37. dicatque,id ex diet legissententi a induci. Moueor, quia praefata lex regia, correctoria est , ut sup notavimus, undeclina sol uni loquatur in casu quotc Gramcntum rc uocatur, seu quoquo modo an nullatur, eius icciso extendi non debet ad casum quo cstamentum semper stat, S utiliter valet, iux tacelebrem, d ubique recepta s)loias sententiam in Auth quas a bio 'nes, crb excludantur, versi te in an idem in se hoc nostro titul sed magis conuenis, casum, in illum,subiit. ras antiqui dispositione mancri, ut notatur In l. commodis inae, is de
liber. Si posth. Win l. pracipimus, in in . . de a pedation 1 quantiis eadem in omisso, quae in expressis cas bus, ratio est e,videatur,nn tamen legis correctoriae extenti O,temere cocedenda est imo etsi in casu omistis
daretur maior ratio,idem esset, ut ense communem Neram conclusionem, regula,tradit Ias inci . Auth. quas actiones, num a I .inos dixi Digitia i Coral
194쪽
imis su p. in I. par t. q. num . . vers. uis Molin. de Hispan primoge n. libVnde cum iuris. Denique, cum lex regia inta titul. 6 I. g. I. in antiquis, in nota. d. ii tui. 7. g. 2 regulam posuerit de nominatione non reuocanda, quando, nominandi potestas, simplicitc data fuit 5 ira fatam rogulam duntaxat limitauerit, in dict. g. l. alias 4 quando nominatio, testa meto inserta est, quod reuocatur,seu quoquo modo irritum fit,nil, regula Rare prohibet in casu, quo non repotitur nuitata, argument l. Sacimus,
C. de testament. dictae . praecipianius, in sin praesertim quod etsi Costa putauerit,eandem in casu omissio, de quo agimus, rationem esse, quam in casu expresso, in d. l. rcgla, diuersatani ei csse videtur;nam maior ratio postulat, ut nominatio in testameto conreta reuocetur, quoties ipsum testamentum reuocatur, seu alias infirmatur, quam,ut leuocetur subsiste te testamento, ex regula l. cum principalis, fide regul iur hanc de-Σ nique sententiam probant a contrario sciata l. v num cx ffamilia, in princi p. de l. cum pater,si. filia, is de legat. 2. in quibus, is,cui data est facultas cligendi, cum moreretur, siue eligat in testa monto, ut in d. l. v num ex familia, suo inter vivos, ut in d. f.
assilia, variare, semper potest S sane superfluum Millis iuribus lege
Tetur, Verbum, cum moreretur, nisi a c5
trario sensu significaret,quod si facultas eligedi, simpliciter data esset,no, inquam , in mortis tempus collata, tunc facta semel electio, siue in testamento siue inter vivus, ut utraque lex proponit reuocari nunqua posset cui sensui couenit decisio nostrae
ordinat. lnd. lib. q. tit. P. g. z. quae duntaxat limitata teritur ind. g. q. quando testamentum, in quo nomitiatio facta est, non subsistit. Et quaa:
2. cap. q. num. 6. clir, electionem,
in casu de quo agimus , si in ultima
voluntate fiat, ac morici usque, reuocabilem esse, idque esse de mente omnium Scribenti unam d. l. num ex familia, desin d. l. cum pater g a filia, minu post ni ortem, de fideicommisti in omnibus locis ubi de hac materia ab eisdem tractari solet, mihi tamen vcrius cst,quod quomodocunque, alicui, nominandi facultas, simpliciter data sit, siue,inquam,ca competat ex testamento, siue ex contra iti nec enim communem inter hac differentiam probamus, ut postmodum enacleatius trademus semper, quam , quando nona mandi facultas, simpliciter data ibit, nil hi verius est, factam clectione ira, tam
in testamento, quam in contra tu, retiocari per se,non posse: Nec quicquain contrari uni flectit Molina inductio de d. l. cum pater, g. filia, ubi,
cogitat, ideo luriscosuit. casum proposuisse celectione facta inter vi- uos, quia dc ea, quae fit in ultima volutate, nullum tibi uin esse poterat, quod variabilis semper esset quam sane cogitationem Molinae, prorsus destruit texi in d. l. v num ex familia, in princi p. ubi casus effingitur doc lectione in testamento facta, quanuis cum quoquo text. Valala consul.
rat Io 2 num. 26. in princip. tona. I.
qua cst final. to m. illius accipiat in electione facta peractu inter vitios, clim tamen iudicio inco, clare loquatur de electione in testamento facta,ut ex eodem patet, praesertina, ibi, ei quem eligi seMilr. testamento suo legat, declari iis in fine principii, ibi, ex neutro
tesuinclito petitio competit m clarissimo
ex s. sc luenti,d ita tractius intclligit Vala . . num. 26. post mcclium,cutexr loqui de nominaticiae tacta
195쪽
te stantento qui sanε text. si isti placvisse, atquε id is eam expresvariabilem tradi quando alimii da inest facultas eligendi,cum moreretur, no dubie probat a contrario sens prout sup notauimus inuali abiis lem reddi,si cui simpliciter data esseIncultas eligendi,iuxta nostram sententiain; quae etiam comprobatur ex is quς proxim Mimi num.&γε ti, ex versic sed profecto sicut idem di eodem modo probari, diximus Onominatione facta inter vivos ind. s. a filia. Hic vero erit paululum insisten dumi circa receptissimam nostrorsi sententiam, crςbro asserentium, differentiam esse,an competat elisendis nullas ex testamento,an ex contra, ctu nam etsi differentiam istam post
alios constanter probent Molin. d. lib. t. cap. 4. num 3I. Francisc. de Cald in comment.de nominat emm
P yr quςst io, num 83 ερ Valasci ex pluribus eomnimem tradens, d. consalint. sn num. 3. mihi ramen contrarium iure superius est Minprimis differetiam hanc expressi re iecit Lusitan ord.in utroquὲ casu,si uri inquam, eligendi facultas comarerat ex contractu, site ex testame
io, idem ius esse declarans, in lib. . tit. 63. g. in . in antiquis, hodie dict. titul 47. g. final ad quem sane, mirum est, non aduertisse Lusitanum nostrum.& bene eruditu virum Francise de Cald. d. quaest. Io.num. 84.
bi, legem regiam, praefatam diffserentiam non impugnare, contendi , ei in s. i. qui hodie est a dict. tir. 37.
violento nimis intellectu attributo, di ut ego opinor falso, quatenus interminis inius . ex nominatione simpliciter facta, scripsit, nominato,
Ipso iure dominiu/-i:satius enim verisse'dicere, praeseram dita. sentiam Leotia rimis austria non id reiecisse tam antiquos, quam eratiores legum compilatores, utrobique in aeri fin aduersus unanimem
Scribentium scholam,contendente, quod ubi nona inandi facultas oua, petit ex testam cto, nonia natio senacitae reuocariis' potest, praeter'
veri, mina di facultas comretit
ex contractu, nominatio facta, nullies variari potest, quousque nominans, leu eligens procedat ad traditionem, seu executionem electionis factae ita est concors Doctorum re
quibus relatis scripsit, nc pluries, sed lemel tantum post variati Sed utcunque iit , praelatae disiuactionis communis ratio est, 'utavri ex ulti-nia 'ol intate competit nominandis usta nonii, alo,statim ius quaeris tur non ubi compexit, -- trabis. Sed profecto praedicta distinctio,
mihi iure non placet,qur,verius este,
existimo, nominandi facultate simpliethu concessa quo casu, communis loquitur nam de casu, quo ,nominandi facilitas, ciun metione mortis concessa fuit, statim disseremus
tam in contractu quam in testamen to, nominationem semel factam variari nunquam posses nam etsi ubi ex contractu compe illiqc ficultas, minandi, minium rei non quaerantur nominato ante eius traditionem. tamen ubi primum nominauit is cui data est nominandi facultas, functus. est officio suo, nec eo iterum uti poterit in nominati praeiudicium, cui
eis dominium rei quaesitum non fuisset , ius tamen ad rem quaesium est
196쪽
uari,5 poterit lauti quaereretur , si nativo, , postquam rationes alio
nomi anhel rem propriam donaret ex proprio contractu, ad cuius tradi tionem compelleretur, iuxta l. si quis argentum , . sin autem, ina Cod. de donation a fortiori igitur nominationi factae stare compelletur, inquam cocum proprius nominationis actiis, &ille ex quo nominandi facultas competit, ex quo,nomitiatoius quaeri potuit, iuxta l. quoties, C. de donat quiet sub mod Acceditae illud, quod variatio est odiosa,& ideo cum eius facultas exprem concessi non stim dubio admittenda non est, sed potius tollenda, elementi uni de renuntiat. s. semel autem, institi
qui b. ex caus manum non lic. Item verbum simpliciter prolatum, de una tantum uice intelligitur, ut sc iunxeli, per l. boues, S hoc sermone, ff.
de verbor significae. ARMira,reiecta prςdicta disterentia, magis placuit, quod indifferenter ta .vi existractu, quam ubi ex ultima voluntate competit nominandi facultas simpliciter, nominatio semel facta maneat in uariabilis: quod etiam vidi-
xirplacuit expressi Lusitanis nostris
legum laxoribus, uti apparet in d.titas. λ. iuncto s. r. in antiquis, M. in noua legum compilatione d sit. 37 s. final iunctos a. Vnde cessabit labor doctissimi
Valasti ind. consulti fin num. 24. cum sequenti,tomi circa interpretationem distae leg regiae in d. g. raseisi ille eam velut in principio alleget qui hodie,ut dixi,ing 19 subd.
tit. 37 solicite quaerentis rationem, ob quam ordinat. ibi tradat, non posse reuocari nominationem semel factam, ubi, nominandi ficultas comes petit ex contractu quod ille dum i rege contra comminem senseo tinni, contra tua cominum esse, inrum refert, etcuit, scripsit, se eo. gitast e,ideo sic a lege regia fuisse disipositum, quod emphyleusis nominaisti, de qua lex loquitur nec est omnino actus vltimae voluntatis, nec contractus, sed mediam inter vixit. que vi ni sonita est in proposito voto, in vim ultima voluntatis,alu celeri, ut sic variatio tolleretur,quae, iure odiosa est, d clement unic de renuntiat regul quod semel, de regul iur. lib. 6 diu. g. semel autem,
cum alijs de quibus par Duen resul. 33. Quato re, an , vir appri
ret: nam aut naturam actus, quo iria nominatio fit, voluit attribue e actui, ex qtio, nominandi facultas da
tur;quo Scerte actus,essedistinctos.&
diuertos, re ipsa patet, nec unquam
actus,ex quo nominandi facultas ct- petit, mixtae natura dicitur, sed auest in vitima voluntate, deest mere
actus vltimae voluntatis, aut in contractu,& est Contractus ita loquuntur legoc, de Doctores, de ordinat. reg. Vnde cum praedictus Doctor ra. 'tionem quaerat, ob quam is d. g. r. non liceae, nominationem variari, quandonominandi facultas competit ex contractu, non bene hoctribuit vltimae voluntatis naturae, cum qua ipsa nominandi concessio,qu do celebratur in eontractu, nihil c5. in babet Aut etiam dicere vo-
hiicquod scripsit 'ilicet, non de nominandi oncessione, sed de ipse no
n im me, quod ultima voilantatis
naturam assumit, quoad vitandam variationem: hoc , aperto Marte, pugnat cum eo, quod paulo ante ianum. 23. tradider*x,in secutus fuerat, nempe, nominationem qua ες per oum xima volum iis , quis Monaxmam haut, siem p Lin' distula
197쪽
stincte, ad mortemvsque, variis metione mortis praemisi monil tic,
tum esse l. q. fi de adimen d legat. quod quia de viro constatuis E ma- tura iudicio credendum non est, tolerabilius dicitur, eum, id quod de ip- si nominations cogitauit dist num nς ture,qvo h Mumianda mon. di m n tui in i m eontractus,dcvltimas volunt pes, quod, alibi tr
diderat, scilicex, consultat. 6 I. num. II. d. I. Io m. absque praeuia cogitati Olle, Ipsi nominandi concessioni a
scripsissς quod cer e, nec regio ne ininmini iure. j iiii uim era tinni est, idque salieni vel exeoconstat. quod si talis concessio, triniς volun
Mixis naturam h be et, quoad vitandam variationem , frustra Doctores laborarent in tradenda differensia, an o ctat ista concessio ex conixa M, M oivium voluntate; qui' meo racalix sua laborant, quia,/-- tali vim tia non videtur, iure probari, ἐκ vestalis , existimo qu6d indict. ege nostra,expresse r
iactaturi, idem ius esse definiente, ind. f. anal siue nominaridi facultas competat ex contractu, suo ex testa --aalanxo,atquoita,varianditi iniani,
hi noniin odi iacul a pliciterest OncessaJ aper abnegauit, ut in
d. g. r. alias 2 aduersus iteratas electiones uuas in casu contractus tradidit Molin .i communem dixit d.
. Est autem aduertendum texta in d. l. cum pater s. a filia, T de legata quatenus in eo facta inter vivos electio,i electo titulo donationis re tradita proponitur nihilominus non vallare electionem deciditur correctum apud nos videri me regiam nova ordimd titui. 37. s. i. Vbi is, ad .su initiandi ficulta s. tem alicui donet, in quem ius situ, ruod in re habet, transierat, etsi us
ructum sibi reseruet, ad eam tamen iam deincees alium non inare, Rou Poteriti
runt in praesenti cum iudicio distinguendi primus est,quando alicui data est potestas.eligendi cum morer Ur secundus, quando alicui dat est
potestas, ligidi usque ad mortis
so pus, qui sane casus , diuersi suptivi utrius significatio quide ter x
bat, licet utriusque , ut eiusdem rationis,4 iuris,meminerit alasc. d. ςonsult t. fin. num. 23.Versic. secvndus casus re ita, ut diuersorum, mg-
ininstill'rum lex regii d. xitui. 7. inii incip. dum triu' te memini attein itiua dictione interiestat V
ducum diuersi sint, nimi tum iudiuersos aliquando effodius produ-Cant, ut In l. non codicillum cod. de testament in primo ergo cas quantumcunque elestoreuigae, anelςctum, rem, omne is suum trus
Laenihilomini variabilis est et
io, qui est casus text. d. g. a filia in hic catus, regia ordinat. non corrigitur, dissimilisque est ab eo, qui proponitur ind. Di ut statim ostςpde
cum alijs. Quo se, ut si hodie alicui potest sdetur, unum ex liberis, que in Volue., rit, nominandi cum λψreiretur, seu
198쪽
tim transferar nihilominus talis, minatio,ad mortis usque tenetus reuocabilis erit, iuxta si unum ex familia , d. g. Dii Ita in utrobique Scribentes,i d. regiam ordinat. d. titui. 7. in princip. Erit tamen aduertendum; quod in proposito casu , praefata iuris erasiatio, utiliserit pro interiisurio medi temporis,quo interim quandiu , tute
elector, iure fruetur electus, etsi illenonii natione reuocet, ut glossa singulariter notauit in d. f. filia, ver b. noesseelectione,quod,glossi omissa,pluribus lat. probat, dc exornat Peralia
ibi in repetit ex num. Is versic. -- nectitur alia, Molin. d. lib. 2.cap. num 3I. ubi tradit, id ipsum sentire Paul. Castrens. α Raphael. Cuman.
In secundo vero casu,quand6,scilicet, alicui data est potestas, eligen- . di ad mortis usque tempus, seu antε
mortis tempus, utriusque enim orationis significatio idem importat si is eligat vit Clena pore,& In electum, omne ius suum tias ferat . vel deni cliquocunque titulo rem tradat eligere iterum non poterit qui est calus legis nostrae in . s. i. qui san g.
inciis terminis,3 in isto casu duntaxat loquitur, sic enim ait, o sol
sum, qui huic valde dissimilis est,extendi non debet antiquo iure ore cto, praesertim quod ordin. quidum rum exprem meminit, in L princi proxime praecedente quado regulam
posuit, dc unum tacuit in excestione subiecta,alter u sub regula manere, visa est voluisses nec lao Imme Iito,
quandoquidem utriusque casus di
lue rit laetoriatque ideirco fasta Vi
detur mortis mentio, Gibera quan docunque nominandi facultas data intelligeretur, idque in electoris fauorem propter interularium me dij
temporis cui fauori clim ipse renuntiare possiti iuxta l. cum tempus, Vbi me tradit,sside regulautinihil impedit, tum in vita irreuocabiliter no minare, & ita ius postulabat Nolui
tamen ordin nostra in d titui. 374. . I. ut etiam in hac specie nominatio valeret irreuosabiliter, praeterquam
si interueniret iuris trastatio de qua ibi, idque propter maiore animi ose liberationem, ac iuris fruorem, quε voluiti illi impertiri, cui sic ampla a
Cultas nominandi ad mortis usque tempus concessa fuit:& huic casui si. milem duco illum, de quo agit Va-last in dici consultat. Io 2 nem De,
quando alicui alternatiuε data est cultas Uigendi, quM, scilicet,vel in vita, vel in tempore mortis eligero
possit, seu qu6d tam in vita,quam in tempore mortis eligere possit: quam concessionis formam sic interpretatur alais ibidem, num t. r, scilicet, peream intelligatur concessa nominandi ficultas tam peractis inur tuos irrevocabile ni,quam peractum ultim voluntaria reii inselem atque ita, si semel is nomitiauit
peractum inter vivos irrevocabilε, manebit electio firma, cinuariabilis, uia impleta est altera pars alternatiuare quod etiam, stante levi sis tradit, quia casus hie mixtus, in ea omissus videtur in quo Molin.
contradicit, qui in dolib. a. cap. 4. num. 34 versi c. In secunda specie.
casum huc aesui parat illi, quo simpliciter data est alicui nominandi facultas.
Sed mihi neutrivi sensus placet. quini Dru uuidem voluisse con
199쪽
eedentem in concessione sic concep ta , t ad mortis Usu tempus nomitiare . possis, quod in hac , tam in , . quam in
motu nommirer fis nam utraque oratio aeque significat, liberana, quandocunque non inandi facultate esse co- Celsa in , atque ita cum eadem sit viii. tisque significatio, in v traque, eademens Partium, non intelligetur diuersit node, sed magis uniformiter, ut merito dicamus, sum hunc similem
esse ei, de quo agimus .ac spectare ad
d. lcgc in regiam an d s i. In alter vero casu non iussiis est, elige te ad ni ortis usque rem Pas seu, ante mortis reni pus, sic, quandocu-que ipse pro libito vo uerit, scd magis, iussus est eligere, cum moreretur. dc sic, solummodo ni tis rem Poro, prout iussus est,non qnando ip . te velit, praecise debet eligere unde, .
Cum propter hae temporis adiectionem , euicto mortis tempore , sit ius quaestum cx voluntate illius, qui de .cit eligendi potestatem, iuxta a lest unum ex fainitia i si de falcidi . de legat. ι prosecto non poterit ante factae lectio ci, praeiudicio esse, iisque siue rem tradiderit, quoquo titulo eligens,sive non nec enim per clectionem, traditionem quam fecit,
alijs qui ius habent ex volutate con- si uentis, praiudicare potuit, ut inius a filia: cuiushqcust ratio, nec re peritur correctus per oris nostrama ,
quae ind. r. loquitur in casu dissi. mili, que in sup r. cxpli uimus. Ac cedit, quod electione prae uetus, in orte quoque praeuctus eu e potest, unde, si nonniisset elactus, aliqm eligor . . elector temporc mortis suae, quo elia. gere, iussus est , . filiusta initias Diui. I ff. de legat. I. Idcit o praematura electio seu nomia alio susti- .neri non de botin pro iudicium illius, quae maxuxos U' ς, Uqrς, inquam. .
ab ipso concedente, designat 3 sta tuto facta P pcauu ira, haec ea dum ratio. quod,ici licet in hoc casu propter uiuoli te rore mortis,praeiudicium, non valeat incommutabilitet electionis P tioncio, probatur d. lcg. ..unt pater.&haei eda alcm,m fi n. st d lcgat. 2. in i g. Xorem 6. Seium maritum, de iis L. 3. cniat.
communiter Doliores in d. leg. post mortem, C. desa ico mi ex Molin.
33 Quae certe ratio cum vim quoqu4
habra etiam, qua do elis Iere , qui Sao satus est, de omnI 'o celtas e licinam hoc casu ι dum erit dicendum: Nec
obstat iura sup allegata, quae sanc,etsi respondeant in catu elenionis fiete. dae de periona incerta ex ccrtis, non tamen contrarium respondissent, si
de omnino incerti sidui pol, non Lsent pietatis intuitu vocati, iuxta Bal di sentcntia in i l. l. post morte' casus proponerctur, in qua specie clare determinat regia noura Ord. ia d.titui. 3 7. in princip. electic ii factam btia .
benis facultatem intepus mortis colis latam,variabilem sumpcr esse. Quo fit, ut si cert: determinata sit persona,quam, qui rog. itus si In Ominare sit nazreretur,possis,eam VI ta
irrevocabiliter nominare,quia, scili celsa mortis adiectio,no alte usprq
200쪽
numer. 23. qui iis intelligunt dictam legio it mortem , procius concordiacuit d. l. v num ex tam ilia, & d. g. a filia: 5 utrobiquc piti res ex bcribentibus id ce suillia, reter Molin. d. nu. 26. Sed iam de his satis, ne , longiusquam oporteat , ab instituto nostro digredi videamur. Haec tamen quae dicta sunt, a proposito nostrae disputationis alien .a, non videbuntur, si lector meminerit, ea me scripsit se ingratiam sup citati Bari intellectus, quem tradidit in .leg nemo potest, col. I. st. de legat. prim . add. l. fin. C de fidei commili unde digressi fuimus ad nominatione emplayieuticas intestamento colentas. Eius autem intellectum,verum esse, diximus dum habet in . l. n. relictum, etsi in eo numerus testium deficiat,valere,quin naturam contractus atlumpsit propter promisi ionem , quam, ille puta- ait,haerede testati Ma cisse de re danda legatari, quanquam de hoc , dubio non carci, an scilicet, legatario, possit testator stipulari. CuI,Vznul. lus locus relinquatur, admonuit Cae-Pol cautes Ias fin ut haeres pio. mitteret,i publicus notarius,abientis legatari nomine promissionem acceptaret, vel ipsemet legatarius, si praesens sit. Ec praedictus Bartol. m-tellectus ad . l. final quem in se verum esse,dicimus, illi sententiae contradicit, quam aduersus receptiore. ut veriorem sup probauimus, quod, scilicet, etsi contractus in testamento fiant irrc uocabiliter, numero tamen testium intestamento requisito pro bari debeant. Nam etsi id verum sit, ubicuque eorum de cotractuum probatio, per testes fieri deber ex suprinc lata ratione , non Iamen id impedit, imo a cessante ratione,quam ivp' Consideraui nus concludit,qubd volper haeredis iuramentum, re vcIitas
exquiritur eius assertioni omnino stantium sit vel, si iurare nolit, pro Conuicto habeatur , ut ind. l. fin C.
de fidei commiss. Aocirca supra Citatam Caepolla cautela, tu I. iacmum utilem, & vera fore, putabimus, cum
haeredis proniissio,per eiusdem tur
mentum probari, contenditur.3 Supra dictus igitur Barioli intellectus, licet ex his vetus esse, videatur,
non tamen literae texi in d. l. fin .conueniens apparet ubi, dispositionem. de qua ibi, in vim fideicommissi Diere, non autem in vim contractus, apcri legitur m idem non minus expresse legitur in d .se final. Instit.desdeicommittar haeredit ultraquam Ouod Iustinianum , nouum ius con-Hitutione sua induxisse ex utriusque loci serie constat,cum tamen contra ctus in testamento gestos, iam antea valere, tiadiderit glossa ind.l haeredes paum. final .is de testament. αIbi communiter Scribetes: idque, disinumerus testium intestamento necessarius, non adesset pro eorum pro batione , iuxta crebriorem sentenistiam, de qua supra,Quo fit, ut praefata Bartol linterpretatio, etsi eam in se veram esse, dixerimus, non tamen
bene ac proprie prςdicta lust: nianeqconstitutioni adaptari, videatur.3 Sed nihilominus sustinenda erit.
Pro cuius explicatione, ac praecedet uni difficultatum resolutione dicedum erit, dispositione de qua in spe .cie dictaea final non ut contractum, sed magis ut fidei comissum valere,a vitale,ndei coniissario deberi, etsi si. ne testibus relictu fuisset,quia id ,testator,haeredis a deicomisit, qui ita reIictu adi triplerri promisi expresse, vel tacite,vnde,fideicomissu quide est,ctu tale debetur debetur ram epropter hqredis promissione. Quo fit ut vera