Commentaria ad leg. prim. c. de sacrosanct. eccles. sex partibus distributa. Opus practicis, ac scholasticis disputationibus contextum. Authore Benedicto Aegidio, Lusitano

발행: 1609년

분량: 477페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

181쪽

Secand. requirit, velut a lege Diuina aliena,

elare improbat, generaliter decernit, testamen ra valere, quae, Coram proprio parocho, tribus, vel duabus alijs personis idoneis, in extrema voluntate iacta suerint, sub interminatione anathematis prohibens, nequis huiusmodi audeat rescindere testamenta4 Qq texi dum ina probat consuetudinem . cuius no minor est uis c potestas quam legis, iuxta te T. Qibi communiter Doctores in i de quibus, s de legib. su septem tentes exigit in testamentis, adeo difficilis vitus est, ut non desint, qui per

eum, totam iuris ciuilis solennitate. tot vigili; sex cogitatam, atque inue tat a tanqua ii legi Diuinoaduersa, abrogatani este, velint,vi retulit Ti.raq. in initi tractat de priuileg. piae

caus. Quorum sane interprcciatio rei)cienda on in in est, nec cla I in rc

dendum est, Romanum Pontificem qui iura tuetur, totam testamentoruobseruationem, praeuia deliberatione, tot legibus statutam, unico cr-bo euertere, voluiste, ut alias dicitur in c. Ecclesia vestra, ina de electi Zelmperat in i si quando, C. de inoffic testam pret se itim,cuni sacrorum statuta canonum, eges imitari non dedignentur,& iura, iuribus concordare, magis expediat, quam eorum correctionem inducere, C. I. de nou. Oper nuntiat. c. cum expediat, de clea. lib. s. l. vnic C.de in os dotib. Vnde glossa verb improbamus, an d. c. cum esses, id C. relatum, in I. verbo, relictis ecclesiς, eo tit. de testament intelligit, rexi illum loqui derelictis ecclesiae qua sane interpretatio manifeste conuincitur ex d. c. relatu,proxime sequenti post d. c. cum esses, ubi in re tristis ecclesar, duo testes sufficiunt, nec parochi Praesentia, necctaria est. α ita compara mit. 6 munis est Scribentium conchisio, de qua nos infra larius agemus sequenti parte.

Quapropter his omissis, magis

ad eum text. interpretatio obtinuit, ut procedat,& intelligatur duntaxat in testamentis ad causas prophanas factis in terris,ecclesiae Ro in anae subiectis quoad iurisdictionem temporalem, ut, scilicet, iudicentur perfecta, si cora proprio parocho, & duo. bus, vel tribus testibus idoneis fiant. Ita Frederic cos. M7 ubi post Ioan. Indr in d. c. cum esses, asserit, hanc

sententiam, motibus esse receptam: idem refert, communem dicens Benedici Capr. in regul IOA. num. 2.t 8. N eam esse communem falcntur Nicol Boer decas 93. Ruin. ccns. Iq. num. q. lib. 2. Ripa in tractatudo peste in priuilegijs vltim. volunt.

priuile g. primo, una. 8. Mench de succest creat fi 22. num. 27. Spinode testam. d. gloss. i. num. 8 cum sequeti, Molin de iusti t. to m. I. rach. 2. disputat. col. tr. versic. Quocirca, Pichard in g sed cum paula. tina, nunt. Ii instit de testament. Couar. in . . c. cum esscs,post alics ibi num. 2. ubi, hunc verum propriudicii c. sensu in ,, ab eo non est e recedendum,affirmat idem firmat Iul. Clar in f testamentum, quaest. I. num. I. in fin magis communem opinionem dicens, 5 ubique locoru, consuetudine probatam,& in numero sequenti, plurimo resert,communem dicentes, ubi etiam resoluit,hac sententiam obseruari debere in terris impet ij, in iudicio ecclesiastico . prout est communis sententia, esto Corn. conta i in litera, B lib. 2. eon Dis p. in litera, A. lib. 4. Vereor profecto, inter tot, grauissimor uuae Patrum consensu probatas, interprGrationes,4 ubique locorum, VPatur, LA On-

182쪽

L. I. c de Suc

inoribus obseruatas, nouam interpo-licre: sed quia,tam scribendi munus, qui in rei ni inia difficultas qualem qualem tribuit libertatem,ta veniani an prς sentiarum unicuique promit 'tit nostrum est, postquam aliorum interpretationes retulerim, quid sentiamus, in medium afferre, boni autem lectoris erit, equo animo serre,s, quid magis noue, quam vere, moscripssse, duxerit qui fatrem,eam es.se illius texi .dita cultatem negare noPoterit, quae aliorum superet inter: pretationes , ac nos pro illius euic tionc aliam eis pccinacessa iuris loca,quaerere cogat. Reiecta igitur glossae &aliorum, de quibns sup- interpretatione ad. d. c. cum esses, non etiam placere potuit communis quamproxime retulimus, ct si consiletudine, receptatra

datur, quam bst alios probat Valas c. nostcr, consul t. q. uni T. I. tona quonia in text. ille ind. c. cum

elles, in dicto, e ratione, non magis loquitur deterris Ecclesie,quam Caesar subicctis, imo dictu, ratio text. pari formiter comprehendit omnes,

qui, legis Diu in q, N anctorum Patrum institutis submittuntur. Praeterea, cum consuctu do,quoibitaquam reproba damnatur, non minus iniquitatis habere posset in terris Imperi) quam Ecclesς, non magis in hi ς, quam in illis re ioci, debuerat, praesertim,quod ,si sic iniqua,& alere Diuina, aliena consuetudo illa ulla fuit Romano Pontifici Z ideo generaliter decreuit rcij ciendam fore sub

anathematis paena, qua , totius Rci-

publicae Christianae gentes ligaro potuit, iuxta illud Math. c. I 8. quaecunquὸa'Istuueritis super terrani, erunt ligata crincaelo, ct quaecunque solueritis super terram, eramsoluta ct in caela, profecto, non magis unius quam alterius dicionis gen-

tes,sub eiusdem paenae interminatio. ne obligare voluisse, credendum est,

ne secudum legum humanarum probationes, testam ecorum causam definirenta Ex quibus recepta inter pretatio add. c. cum csses valde periculosa, mihi visa est, utpote quae nec verbis, nec menti Pontificis consona appareat, cuius haec sunt verba.

Cum est in nostra praesentia constitutus, proposuisJι, taIem in tuo episcopatu consuetudinem obtinere, quὸd testamenta, qua sunt in νItima, Iuntate, penitus rescindantur, nisi cassubscriptione sprm, re quinque restiumsant. secundum quod Ieges humanae decernunt: Quia νer a Diuina lege,&sunctorum Patrum insit. tutis, o agenerali Eccles consuetudiM , id noscitur esse alienum, cum scriptumst, in ora

duorum, re trium testum Πι omne verbum: praescriptam consuetudinem improbamus, testameηra quae parochiani coram presbiero suo, re tribus, me duabus u*spersonis idoneis, in extrema fecerint νοIuntute, firma, decernimus,permanere,sub interminatione anathema tis probibentes, ne quis huiusmodi audeat rescindere testamenta.

33 Sarc text. hunc, prout iacet, indictoin ratione generalem generaliter intellisi oportere, mecum pen fabam,tam in terris Romani Ponti

scis, quam secularium principum, idque secundum terminos,in quibus expressim loquitur, de id praecipietexi scilicet, in testamentis quae nuti mortis articulo, hoc enim clare& absque dubio significant ea verba

text. quibus casus narratur in principio, ibi,tessanirata quaesunt invitima vois Iantule, quibus in fine, casus decidi.

tur, Ibi in extremasecerint resumate, quae

sane verba, aut superflue inepte semel posita, miterum repetita, fateri debes, quod a prudentissimo Pontifice, longe absit aut decisionem 1llius tox t solum in tolligi oportere, de testamentis quae fiunt ab homine

183쪽

in extremis agente quid enim,qui e clesiae,aut cuiusuis pii; causae mentio io, important verba ilia proposita in

casus narratione testamenta quaesunt in ultima rotuntate: quid eadem, in decisione repetita testimenta ita parochiani,&caei in extrema fecerint voluntate laocsanc, Hosti ensem Episcopum,casum proposuisse non de testamentis simpliciter, sed de is duntaxat, quce futtenipore infirmitatis seu mortis ac in his tantum , Romanum Pontificcnt cxpresse decidisse. Quod ultra su p. dicta, improprietas verborum quae alias sequeretur,conuincti, non enim testamentum dicitur si in

cxtrema voluntate, sed ext rc ma voluntas in testamento, unde sermo ille, tessamenta quae fiunt in trinia voluntate,

Non significat telia naenia simpliciter, in quibus est cxtrema voluntas, sed magis, testam eiita, quae sicin tepore cxtren3. volu datis absit igitur,

ut Hostiensis Episcopi propositioni,& Romani Pontificis resposioni has verborum notas, eis patribus dignas imponi, sinamus,sed magis pro urtitera plane vult in clare loquitur,

de testamentis,quc in cxtrema volutate,hoc est, quae in extremo vita tepore fiunt, quando enim vita: cxtremum tempus accedit, tunc, ext rc ma voluntas, Concomitanter apprOpinquat, i casus propositionem, eiusdem decisionem inici ligamus, corra eorum sententiam,qui in totum, cili ilium legum solennitates, iniquitatis causa, hoc canone abrogata sese se, dixerunt; de contra receptam sententiam dc qua supra, decretale in iiDtam,tam In terras Imperio, quam Ecclesiae Roma inae interpretamur, cum

in dicto, ratione cneraliter loquatur.

Ilcm de causis prophanis eam intelligimus aduersus gloisa sequacium intellcctum, cum an cxl cc non fiat: ultraquam, quod in causa

ecclesiae aluer cautum repcritur, ab eodem Pontificcan . cap. relatum, statim seqvcnti Item tam in iudicio seculari quam ccci csiastico, aduersus

alteram csi munem, quam ex Corn.

in consit sup allegatis tradidit Iul.

Clar. in . . testamentum, quῆst. T. num. 2. cum Romanus Pontifex, litigeneraliter loquitur, iniuncta anathematis aena, non minus, uniusquam alterius fori iudices, litigantes coercere posset ab obseruantia illius consuetudinis, quam improba

generaliter decreuit.

Dcniquc, in hoc uno aduersus om nes inici pretatio nostra est, quod illi de testamcntis quocuque tempore factis ccretalcm istam interpretantur, nos vero cum in ea lcgamus, semel, S iterum , tectamenta quaesunt in xltima poluntate, dest j duntaxat intelligimus, quae fiunt in extrema voluntate ,hoc cst, in extremo vita tempore Srcundit ni ucm sensum quem v cruin, inpropriuia illius itera esse, duximus,omni diuinationis, rc strictionis de improprietatis vitio carentem talem, ex textu deducimus conclusionem. TesIamentum factum tempore mortis coram proprioparocho, tribus, vel duabus aIij persionis idoneis,pbique,alet. r Hanc vero conclusionem cum hactenus , ad literam text. veram cssc, probauerimus, nunc e re erit, aliqua ratione fulcires post quana ergo in superiori resolutione ostendimus rationem, ob quam septem testes, intestamentis adesse, Ieges humanae voluerunt, ideo eam solennitatem, ac legis humana ad inuentionem, in testamentis quae fiunt in extrema voluntate credimus, a Pontifice remissam ind. c. cum esses, quia eam in

testamento suo adhiberi, difficile posset

184쪽

L. I. c. de Sacrosanci. Eccles

set curare is, qui prς sentis infirmita stes debeant esse rogati, in eo tamentis curam nescit habere, dii propinquae mortis cogitatione turbatur,c ius sola memoria, aliarum rerum memoriam fugat, i ta ac consultissima, versicul At cum humana, C. qui testament. fac. post desininutia. de trier. semis. g. illud quoque,collat. . Vnde merito ε cleganter philosophusai bat qubdiqui/grotans, testamentum scribir, similiter facit, ut qui intempestat maris inautica in strii menta parare incipiunt B certe hortibilis valde est, de amara mortis memoria, iuxta illud Ecclesiastic cap. I.

O mors quam amara es memoria tua homini

pacem bubenti in subsunt3s suis, νiro quieto, o cuius is direetae sunt, oetabae ualenti ac cipere cιbum, Si igitur homini infir

mitate grauato, ac morti vicirro, do

ea lcgis solennitate curare , necessa rium esset, adiciis impossibilem testandi moduli, astralium darem iis, unde ac humanam fragilitatem respiciens sumnius Pontifex, humanarum legum rigorem modificauiti qui etiam lioc tempore septu cstes adesse, exigebat icua vulgare illud, necessitas non habct legem, hoc est,cesnsa lex, ubi adest necessitas, notatumini. I. f. de o c. consill ubi glossa in verb expedire, ita not. S in . ali-

qtiando is de offic proconsul cum ali)s allegatis per glossam in . l. r. In huius rationis c5firmationem adduci potest id quod circa militum testamenta legimus in i milites in Expcditione, versic proinde, ibi, sub

ipso tempore,quo in praelio ita sortem derelinquunt iuncta glossa ibi C. de testam. milit ubi tradit, remissius cum tentamen ro militis agi tempore certaminis facto, quam extra in ud cpus, quo,trata necessitate non premitur,

licet in castris degat nempe, quod licet alias intestamento militis, te,

quod fit sub ipso tempore, quo, in prς

lio, vita sorte derelinquunt, non re inquiratur, testes esse rogatos: lonsam ibidem sequuntur Bart. Balci. Salycet Fulgoc, alij, communem, ac firmam sententiam dixit Simon de Plaetis in tractat de interpretat. vltimar volunt. lib. 3. interpret. 2.dubitat. r. solui. 8 num. I7. Adduci etiam potest quod circa usticanos, specialiter constituit Iustinianus ad Dei humanitatem respiciens,eorum simplicitati, dc imperitiae subuenies, ut 'ipse ait in l. in C. de testamenta vi,scilicet, in testamentis istoru non tanta legum subtilitas exigatur de quo per Iul. Clar in . . testamentum, quaest. 6.num. 6.8c nos de hocinis latius agemus et porIO, quae maior simplicitas,in circa humanatum legum subtilitates imperitia, in aliouo homine considerari potest, quam in eo, qui infirmitate 8 propinquae morris angore perturba tu S, ctiam quid videt, saepe ignorat: quod igitur humane constituit Imperator circa rusticanos, in d. l. sin .humanius decreuit Pontifex circa morientes, Ind. c. clim esses. Adduco praeterea interpretations quam tradidit Bait. ad hanc nostram legem,inrepetit numeros inlatius ibidem in I. quaest princi p. num. 37.vbi, respectu solennitatis in testamentis ad pias causas obseruandae, disti. rentiam constituit de iure ciuili per

hunc nostrum text. inter eum, qui tepore mortis testatur,ac eum, qui ex

tira illud tempus: S adducit simile de absolutione ex comunicationis, qua, . morienti quilibet impertiri potest, licet alias nemo possit, nisi Papa, ut in cap. pastoralis, . I. de offic. ordinar Et sane licet praedictam Bart.interpretationem ad text. nostrum,ue

185쪽

omninesse,cum communi Docto rum sententia supra probauerimus, in eo tamen sapientissimi, communis Preceptoris iudicium probamus, quod post qui in interpretatio nem suam retulit. d. nu. 37 squam,

veram iustam,d sanctam appellauis, quasi quum,& iustum esse, putaret, ut non rastribe cum moriete,quim

cum homine bene valente, agieretur.

ylii mo in eiusdem sensus confirma intionem adduco Regi Cnostrae ordin. dispositionem in lib. q. tit. 8 o. g. final quae tempore mortis testanti- bus, specialiter concessit,ut sne vita scriptura possine testati, insuper, vi possint mulieres in tali testamento testes esse, cum tamen testamen ista,quq fiunt extra id lepus, de in scriptis e cum testibus duntaxat masculis fieri,praecei isset in s. praeceden- tib cuius specialitatis ratiosem si iungit orae ibi, ors seu o sep ta

In quo interim ordinat illa in d.

g. final est notanda, quia in duobus discrepat a iure comuni, primo, quia iure communi testamentum nuncu-

p tivum sinus riptura omni tempore fieri potest, vicina hac consultissima, I per nuncupationem, C. de testament. Qina. n. instit eod. ii in tui quanquam hoc genere testandi vcteres fere non uterentur mycii myrqpediti morbo non poterant, tabularum solennia peragere, ut testatur

Vigilus in .sainal num. 3. regia vero ordin. Eipteri determinat,

solium tempore mortis testarnentum ita seri posse, ut patet in .s finali iunctis praecedentibus g. in quibus omnibus, testamentorii Vinia,&λ-lennitas traditur, secundum quam, scriptura semper interuenire debeo in testamenti confectione , praete

quis ciumst mortis Emporo, ut in ρ π init. - . dist. s. sinat. idque in antiqua ordin.

vlieritis probabatur, lib. 4.tit 76.g.

sinat ibi, que escrito, ova tempesti mo repor palaura,similibus verbis in codi-

illis loquens via est ord noua d. lib. tmil. 86. s. penulta atque ita apparet, quod de iure nostro regio, te stamentum ab homine sanosine scriptura fieri, nunquam potest, quia, solo

verbo valide testari, non bene, sed male valentibus, ege regia datu est. Deinde ordin in die . . finali, in te stamento hoc nuncupatiuo, mul Iz-

bre testimoniu admittit, quod scrip

'i vire comuni non reperio, sosis

eisdem qualitatibus testes requi

; quibus requiruntur in testamento in scriptis, ut in dicit. f. per nuncupationem, relato ad d. l. hi ac consultissima,tradit igitus in d. g. finali num i sed de adhuς, insignis, regiae curiae senatoris Antonii Gima lententiam probaremus, tertiam inter ius nostrum, & commune di

rentiam in proposito adderemus, nar decis. 3o2. num .M. visus est probare, Antonij Gomes in l. 3. Taur. Praecipue aut boritate motus de iure

nostro regio,restium rogati oriem notae necessariam csim tamen ea, de iure communi necesssariast secundureceptam glosii sententiam in s. fin. in verbo, adhibitis instit de testam. quam ibi communem dicit Marce Anton. num. 32. 43. Socin concs mum. . aib. 3. Nioer decis., .num. s. quem resertaul. Clar lib. 1 i recepi. g. testamentum, quaest 48.n 2 ubi hanc opinionem, notissimans appellat, dicens,consuetudine ubi q. . approbari ae proinde de ea non esse dubitandum. Et hqc quidem cum ita

sint, non ausim modo assirmare, de iure nostro, testium,matione ne ossa iam non esse in testamento na

186쪽

Iure communi requiratur, iuxta re cessarias subscriptiones, in testatuenceptam sentehtiam, de iure nostro,

specialit cr no rem I statur, sui Ius Ctat,

affirmare, de iure nostro eam etiam requiri atquc ita hanc sententiam

alibi probauit praefatus regius senseror, nempe,in aecis M. num sn de iterum decis 2 Io num. etiam fin. Quare in hoc ultimo ius nostrum regium nequicquam deviare a comina iuni, dicimus: quod tanaen corrigit an duobus sup noratis, scilicet, dum

decidit, quod tempore mortis seecialiter de duntaxat seri possit testamentusincvlla scriptura, quod, nuncupat nium dicinius insuper, quod in eo tam taminae quam masculi,t stes cile possint. Atque ita ex his satis constat, iure

nostro regio, in testamentis quq fiutis vltima voluntate, non nihil, de ruris ordinar ij solennitatibus specialiter esse remissum idque ita constitutum esse oon ob aliam rationcm, quam quia tempore mortis facta sui, ut pro ratione exprimit ordin. d. g. final quo sane tempore,iuris ordina, solennitates non adeo commod per testatorem expediri poste, satis

prudenter nostris legumlatoribus visum fuit, ut sic ab eorum prudentia, εἱ aut horitate,non parum roboris & fomenti ei interpretationi adduxisse vidcamur, quam adscribimus lexandro tertio ind. c. Om esses. q.

' Pro cuius perfecta cognitione adhuc siperest resolutio unius difficul

tatis, quar. oritur lxveis quia vero: asterius. ex versi c. testamentat si enim Consuetudinem quae humana-Iun Icc una solennitates circa num c-rum testium obscruat, tanquam legi Diuina induersam,summus Ponti, D pro mortis tempore duntaxat improbauit: secundum nostram interpretationem, cur septem testium notisquς fiunt extra mortis articulum, non etiam improbauiti cum non minus unius quam alterius testamenti

veritas, legis Diuina verbis inspectis, duorum testimonio probetur. Ruisus,si in ore duorum,vertitu stat omne verbum,secundum legem Ili-uhaam, iuxta quam, testamentorum causam, quae in extrema voluntatefacta suerint, Sirmmus Pontifex iudicari, vult, ut quid,vltra duorum, vellitum testimonium, parochi etiam praesentiam necessario requirit in d.

v eis c., testamenta

.i Prioris difficultatis lutionem clare ostendunt supcriori, quibus,

cum receΠa Doctorum conclusione diximus, lepes humanas aliquando

posse ex causa ius Diuinum imitare, seu interpretari, idque circa testamitorum probationes merito voluisse propter periculu falsitatis, quae alius facile comitti posset, si hominis de

functi voluntas, duorum , aut trium assertione concludente probaretur: Pora5,etsi,testamenta quae sunt In virima voluntate, eidem falsitatis re riculo si esse,videa, ea ramin cum

minorisblennitate valere,aequum,3 iustum, visum est, ob intestatae volutatis saepe saepius futurae periculum praecauendum, sicut& in ulitis te. samento, ex causa constitutum videmus t duobus testibu s vileai,iuxta textan . Lucius Titius.d ibi glos verru probaricnibus,si de militii sum. de glosint milites,& ibi Dec.

numer es C eod. ii tui. & dc soluennitate in militis testamento re inissa, in . infra proximo dicemu bycum tamen illud non magis quam pagani cuiuslibet, falsitatis periculo subis ceat. Quar leges humanae, suae et i in hoc casu, nulla facta disterentia imporis, integram solennitate exi sebant,

187쪽

consuetudine suere sublatae visummus Pontifex innuit in dict. cap. cii messes, ibi, agerινati Eccisa eon-sudradis Aia scisur ealisnum Nam,et si generaliter propter falsitatis periculiam euitandum in testamentorum causa, iuris Diuini interpretatio pro maiori numero testium legitima est, huic tamen generali rationi specialis alia praeualetito testamentis quae fiunt tempore mortis , preu lup. cclarauimus, qua

inspecta, leges humanae, protestamentis quae tunc temporis fiunt, generali celesia consuetudine sunt abrogatae dc sic in simili videmus, generalem aequitatem , alia speciali, non semel euinci nam pacta seruari, minuiolabiliter custodiri, aequum di bonum generaliter est , . prim .is. de pact. l. prim it de conis stir pecun de ramen aliquando in

aliquibus cassibus,specialiter ς quum,

di bonum est, vi non seruentur, re rescindantur, Whaec aequitas, illi praeuale in iure, ut in contractibus

gestis cum minoribus laesis palam appare i prim cum toto titui. ff. de minorib re in alijs conuentionibus, quibus ius ciuile propter

dolum, aut metum, aut quan cun

que aliam causam est ectu in suum denegauit, ut in titul De eo quod mei caus B in leg iuri entium, si ob maleficium, st de pach. climalios, N. denique, hanc generali sic specialis aequitatis doctrinam , clare ponit text. in leg bona fides, T. deposito in leg exigendi, ad in. inst. de procuratoribus , tradit Deci in leg prim numer duodecimo cum sequenti . de re g. iur. 2ζec vero dubitare licet, generali

Ecclesiae consuetudine ordinarias te.

stamen tornm solennitates circa numerum testium potui is remitti, quando id particulari alicuius populi statuto , aut consuetudine fiexi possit, ut tradunt Doctor in leg. cunctos populos , sup titul prim.& in tes si non speciali,4 inleg final. in tr. de testament. N liliam is

relatis tradit Boer. decis praesuppono illud,nu. 6 circa medium, quod est vera de communis sententia, quod per statutum, aut consuetudinem ciuitatis etiam recognoscentis superiorem potest diminui solennitas numeri testium in testamentis a legibus requisita. Cum auis, tem in ostiensi eplicopatu quaedam specialis obtineret consuetudo, quae contraria illi, quam suminna cum ratione introductam, iatendimus, etiam in testamentis quae tempore mortis fiebant, septem, vel quinque testes desiderabat secun

oum quod humanaru legu rigor postulabat, eam merit 6 improbat summus Pontifex in dict. cap. cum enses, wcum probatione duntaxat ibidem praescripta , testamenta, quae

fiunt in extrema voluntate , obseris

uari,irqcipit: quibus, prioris difficultatis solutio manet expedita.

Pro solutione autem posterioris η dicendum erit , summum Pontificem in ict capit clim esses, non damnare veluti lcgi Diuinae contrarias, leges seu consuetudinem,

quae generaliter quinque, aut septem testes in viti iris voluntatibus requirunt, quin potaus magis approbat in testamentis, quae fiunt extra mortis lepus, dum solum, nomina. tim loquitur de ij quae fiunt tempore mortis, hoc igitur solum intendit, iuris Diuini interpretationem,

188쪽

yro numero testist ultimae v sinuatisdispositionibus extendendo. non adeo late fore intelligendam, vetetiam jariformiter protrahatur ad eas, quς fiunt Iempore mortia 4 cum quibus ex sup notata ratione, remissisi, agi, qquum, et boninnesi, ac priande iuris Diuini interpreti tio hic quoqu sumenda est propter

falsitatis perieulum euitandum, non tamen eisdem soIennitatibus accipienda, seu potius oneranda, quibus accipitur in testamentis , quς fiunt

mctriniortis articulo , ne aliis , si eisdem solennitatibus hic quoquEea interpretatio acciperetur, libera de

vera voluntas; praetemporis angustias, multoties electu priuaretur. Cultaque hic actus testandi, quocunque tempore fiat,magis quam caeteri qui inter vivos celebrantur, teri

culo fauitatis subiaceat, ac provido pro fui persecta probati me maiorem selennitatem Osideraret , etsi

tempore mortis fieret, non erat om iri solennitatis obseruantia relaxandus, sed illa sublata, quq difficulter poterat adhiberi, in illius locum ea dubrogata sulcouam homini,in mor tis articula , ito, non solum expedire,facillim Mnest,sed etiam utile, wnecessarium, ut scilicet, ultra duatum vestrium personarun telisti monium, parochus interesset quid enim, morientibus qui morisciunt,

frequentius est quim pro pastoris desiderare, α habere

, arsentiam, ut tunc temporis mobme necessario pastu esurientem paccat animam quis facilius quam ille qui boni pastoris vestigia sequi profitetur,ad morietis ovis voce accurreti

Nunc vero si tam facilis est parochiprqsentis,u solanitas hae quanilim.

circa rerum dispositionem, erus te-

timo vitae tempore ultimam volun vatem condunt, dic quia etiam tunc temporis lauius solennitatis executio, racillima est, ultra duorum, vel

trium hominum,propivi etiamuria byteri praesti muri, satis pie, cohobriteri tanquani boni pastorii quinus agens, Pontifex desiderauit indici cap. cum inc ,, sicut κε

tamenta.

An auto presbyteri loco, duo alii testesposita interi innire, sunt post alios Coua indae, cum num. 13.&aul. Clari in d. g. testamentum,

quast. 7.nu. 3. Molin.demst. 1.LOm. tract. α disputat. 33. Ol. I I. a lase consultat. 4. num. IO LOm. I. pro affirmativa parte comunem sen. tentiam referens,& probans. ex ea

stamentum etiam ad non pia, quia legibus duntaxat canonicis, non sesularibus subditus est,c. Ecclesia sanctet Mariae, de constitution cum ibi notatis, cum quatuor testibus impervaletae, quasi tali cet , hoc modo, duobus testibus in locu parochi subrogatis testetur secundum id, quod,

iure canonico dispositum extat in . cap. clim esses, iuxta receptam Interpretationem de qua suprἀ: Molin. vero, qui receptam quoque illam interpretationem kintenerim probauit add. c. cum esses, de sententia ista multum dubitat ri disputire ees.sχα magisque contrariam probar, ex eo, quia clerici, in terris summo Pontifici quoad iurisdictionem temporalem non subditis, ciuilibus ac

patrius legibus quoad testamenti sesennia astricti videantur scut Moad alia quae distam tuin pertinent,

189쪽

coiuiactus quiu, etsi quoad hoc, clerici ci libitae Eus esse

exempti, ex alio tamen sententiam astam non probo: cum enim praedictam interpretationem, intellectu ad d.c cum esses non probauerimus,

cirimus, nec ruine ex interpretati lini deductam illationem probare possumus.Quibus,ni fallimur,huius decretalis valde difficilis, Mobia

curat,explicationem, absolutam re linquimus: cui erunt nonnullae quinctiones addedς,de quibus postea per

Nunc postquam iuris canonisi textum valde difficilem explicitiamus, alius de iure ciuilisse se conuenienter offert, naateria, E difficulta. te insignis, ac varijs noluorum interpretationibus cedebris hic est text. in .sinalc.desdeicommicubi probari videtur, fidelesinuisum, sine testium solennitate relictum valere,

nuda testatoris voluntate probata, pce iuramentum ab haerede exactum, exigi legitime posse , cum tamen ex minus solenni voluntate nec

fidelisutinum delinia, notum sit, i. si Veritas, i. ex testamento. illo imtul de fideicommis. I. sinat versic. final C. de codicim fin. C. de donat. caus mori cum alijs plerisque, quibus non raro admonemur,quamlibet ultimam voluntatem,non, nisi

sedit' aut quinque testibus adhibi- fideicommis. magis communitet 'tinuit Ioannis intellectus quem reserti sequitur glossa ibi in verbo, subire, in versic Tu dιc quarto modo, &cina linat in glos. final ve sicut Dic ergo, institi de fideicommis lim edit xx, scillare, ille text. procedat exeo quia haeres de reli interrogatus negavisi Midd,sip stea constratur, sed in minus sile

ni testamento relictum dicar, in paenam mendacij non hoc illi proderit, quo magis solutione excusetur:qua lecturam ad dict. l. fin notabilem& solennem dixit ibi Bart. numer. dc pluribus exornatasi numer 3 eum seque ita ες Mnes commix--n tradens numer II., si quentissimo Doctorum calculo pro- Datum intellectum esse, scripsit Co .uar in cap. indican res numer I detestament communem traditi sequitur Michael Crassus in lib.receptari senunt s. testamendiminusst.

sunt tamen alij, quibus masis pia

cuit, in dii h leg fin ideo fideicommissum minusuolenne deberi, quia id, nudae fidei haeredis commisit testator, noluit testari solennuer, ut

l. fin ubi Bart. nuater istam lac .iuram, multum commendat, esse communem,rradit ibi Iasium. 13 malij ut per Menes ibidem numer. decim teri Cr ss dict. quaest. I .

. Tetria α principalis interpretatio est quam tradidit Batti in , nemo potest, col. I. st de legat. I. ubi inquit, quod in d. l. aLuon simpli. citer in fide haeredis, relictum polbit testator, sed insuper, fidem adimplere, haeres ei promisit, und soluere te .netur, non tanquam ex testamento, sed tanquam ex contractu obli--s, argumento l. quidam clim filium, st de haered instit mi Spadonem, o primo . de excusation.

tutor quam etiam interpretaticine, communem tradit Ias in dict. lepsn numer decimo octauo Alciatis ita prim paradox capit qua to, de verissimum intellectum dixit M tres indutiles.final numen I .

190쪽

qui tamen, quia siterae congruentem non putauit, Ioannis tutella iacili re r. Sunt itaque, omissis alijs quasi tulit Menchac de success. creat. g. vigesimo tertio a numer secund.

eum sequenties ipse nouam as

.ui immeri decim tres hae prae-capuae communiter receptae interpretationes, ad. d. l. final. Nostruautem inter eas iudicium est,qu6d, primo loco relata,vera no sit, utpote quς nullo iure probetur, nec literaetexe in d.l fin. conueniat, ubi,ant

quam vi , mendacium inhaere

proponatur, eum necesse habere, sorapientum subire, Iustinianus dete minat, quasi necessitas h c. non ab extrinseco, hoc est , propter Ilum mendacium, sed magis, ab intrinseco,hoc est,a re ipsa haeredi obueniat:

Denique, in proposita specie, fideicommisitam deberi, non propter hinredis mendacium, sed propter vitiam voluntatis obseruantiam , non obscure Iustini an declarat in tota illa l. final min d. f. sinat. Institi de fideicomiss haeredit praesertim ibi, iis id pereat inim is mi inarari fari M

eie, haeres desdeicommisi interr gatus, ab initio quidem rem ita ge-ltam fateatur, sed ad legis subtilita

tem recurrat, eum nihil Ominiis te

neri, existimo, ex d. l. in ., d. f. fin. ρος generaliter loquunt ,ερ eorum ratio tam negan rena, quam, ab inntio confitenteni haeredem reprehendit Nec nobis multum negoeium facessit dictura g. fin in vers fi n. vhi Ius

sum effinxit, quo,ille postquam ne gauit, fassus est, ad legis subtilitatem recurrens, nam ideo sertassis in negante, magis, sim proposuit Imperator,quia laym, ad , quatie-quenter,& facili accidunt,serta

luit, Natominum naturam, ad mensedacium pronam esse, cognouit, iuxta illud Regis Prophetae, Psalmis F. Ego inxi nu , mis dimo

μ liorum interpretatio, quam secundo loco retulimus, duo copul liue requirit, scilicet, quod noluisset testator testari solenniter ωhae redis fidei rem simpliciter commisisset. Sed quia nemo potest facere, quin leges in suo testamento locum habeant, i nemo potest C delegati prim cum vulgarita parum prodς-rit,γω testator, sine iuris solennisbus velit testari, ad hoc, ut ita relictum, habeat effectum Datque ideo

praefata interpretatio, mihi ve Ia I ia non est,ru contra omne Ius omnemque rationem esse, existima Crassus dict. quaest Sm numen im nec eam probatissit. fin quanquam ibi probari contendat Menes ibidem numer decimo sexto Inducens dictum f. n. Ru fit, ut etsi mani

feste constaret, testatorem, Om

ni iuris solennitate adhibita test ri voluisse , voti tamen compotem non uitisse, aut quia non potuit, aut quia leges ignorauit , nihil minus relictum deberetur in specie dictet leo sim quam postea ex

ponemus.

a 3 Vltimo loco retulimus interpre rationem Battoli in dio aen nemo

potest, qui,dum scripsit,reli imae

deri,quia ita cum restatore haeres uenerat, sic sapit naturam contra ctus,vere scripsit, nam constat,in testamento fieri posse contractus, ut est communis opinio per lotam ver- ,assienum,in fin ., ibi Doctoresin

SEARCH

MENU NAVIGATION