Commentaria ad leg. prim. c. de sacrosanct. eccles. sex partibus distributa. Opus practicis, ac scholasticis disputationibus contextum. Authore Benedicto Aegidio, Lusitano

발행: 1609년

분량: 477페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

161쪽

sanctae in Aiath presbyteros I. d in I. cum lege, inti titul. i. quibus pro ' balur, cleracesi potestate patris c stitutum testari possviquod procediti non soluui in bonis, quae clericatus

intitu acquisiuit,sed etiam in adue- timJsalijs quocunque liculo acquisi. tis, ut probat text. in . Auth pres-bxteros, ibi. res quest Lmiam dominisi mi otii oram, ρος tradita . in Ac quiarios,d in c. iistitutus,de in integr. rest col. penulti versi c. in glossa secunda, & in cap. in praesentia de probat. Col. 22. vers. Ego aliter diisserem, quem sequitur Palatios in re. Petit rubr. de donat inter vir de uxor. 6- .num. 7. Couar Aciquiano num 3 αα ubi communem dicit .contra Iaccb. Butric contrariam tenentem in d. l. sacrosanctae, quo in

loco Bati item contra Communem visus est tencre,ut expendit Palatios d. num 7 de eum, ac communiter

Doctores ibidem pro contraria sententia eandem secutus allegat Gom. int. 8. Taur num. 7. veruc.sed his non obstantibus, quam etiam sequi, tur Mende de Castr. d. 4 part l. cu

cultatem disponendi filio fami l .clerie eoossam in dictis iuribus, de bo , nis a Getico ut clerico quaestis,intelligi debere: secundu in quam sententiam, se consuluill refert, nec, m-rmani grauissimorum virorum contra existimantium opinioni assenti, ri, potuisse. Caeterum pro Communi

sententia f. 'et stringunt verba d. in presbytems. sup rei ta; quare eotrouersia haecdistinctione componi potest, ur,nemii inmunis atentia in iis aduent iiij accipiatur. quae clerico post susceptos ordines

obuenerunt contraria vero Baito I.

N aliorum, in ijsinu et clericus an re

dc naturam aduentitioru retinebunt,

unde,aestati de illis, filius clericus quandiu sub potestate patiis est o A isterit, multoquemagis probat est, quo in illis fili clericatu pes eadministrationem, usu intrii tum non perdet, ut cum Pinet. In l. I. I. ari num. 43. C. de bon. naater n. quioc ut recep tius, de verius probat,&

dea d. . pari.num .i64. sequisii Molin. d. col. 36 in initio,quod confirmat communis sententa in filio

monacho tradita, secundun quam, monacha turillius, ulum fructum bo-

Mor imaduentiorum, quem pater abebat, non perdit, nec filii 'disposito, ad hoc quidquam valisio contra Abb. d. c. in praesentia, num. I 6 sup resoluimus., Dictam vero disponendi faculta. tem filio clerico concellam ,etiam in eo,qui prima tantum tonsura est infinitus γbant De res,ve tradit 1uar. a. quia nos, num 3. --munem etiam dicit Cald. d. verb.lsess, num ros versic melius ergo, ά qua tamen ipse recedit cum relatis ab eo, e quibus est Vigi. in prinei p. instit qui b. non est pomis iacer . testam num. 18 ubi noc absurdum putat, eccum Dec. ana. senium nu.is. sequenti, C. qui testament. .cer. possi non licere clerico filiosania

testari, contra communem sentir, a quo cauendum fore, monet Cald. d.

num Ios. versicul. Denique:Molin. vetad disputat. i 33 col. 3s post ined. hoc in clericis primae tonlurae non admittit, de in minoribus aliis idem sentit, prςterquam si habeant bene fietum ecclesiasticum, vel iuxta Concit. Tradent sess. 23. c. 6.dereis formatione, priuilegio fori saudear. Cum quo ciui alio

162쪽

L. i. c. de Sacrosanci. Eccles

ti Stante autem communi sentetia, de qua supra, qua sita a filio clerico intuitu ecclesiς,4 aduentitia aliun de quq sita, quasi castrensis peculij aque reputantur ad hoc, ut cletico

plane quaerantur. cccserum,quoad te.

stamentariam dispositionem differ ut, quia,de illis clericus testari,proohibetur , non quia sub potestate patris est, sed quia iure Pontificio constitutum extat, non posse clericum testali, de his quae ex reditibus ecclesiae lucratus est in . c. quia nos, dic. cum in officios, extr de testam. ubi Doctor. de quo per Clar in . testamentum; quaest. 27. per or Spin. de testament in d. glos rubr. . partanum. I. cum sequent. Quo fit, ut, ubi clericus testari poterit de reditibus praebendarum , siue consuetudine, siue priuilegio id obtentum sit, filiusfami l clericus, de his, vi de illis bonis, ad instar castrensis peculi, testari,aeque poterit, ita tamen,Vt parentibus,& si iis legitimam portione relinquat, iuxta'. Auth. presbyteros, in fin. licet antiquioribus costituti nibus, fili,de quasi castresi peculio testari libere post et,absque metu quer Iae inofficiosi testam et i,ut probat . Mnal in se qui testament facer. poss.l. final in se de inofficios testam. l. eu Iege, inst. Hul a hodie tamen hoc clericis non licet, sed filio fami l. testamentum, siue de castrensi, siue de quasi castrensi peculio sit, manet hodie sub iure queret , ut tenvit glonsa, verb testamcnta, in d. l. fin. inst. de incita cios testam ubi veram, a communem dixit Iasium. I. communem etiam pluribus citatis tradit Cald. d. ver b. lasis, num III versC. At vero, contra quam tenet Ibidem, in testanient militis qui in militia testati ir, contendens, illud querelae non subiacere, conir communem,

quam in testamento militis, alijs r latis tradit Clar. d. g testamentum

quaest. o. nu. 6. Couar. d. c. quia nos, num final ubi tamen loquens de clerici testamento, commune a Dserit, illud, ex causa ex haeredarionis, vel pretieritionis non rescindi, nec irritari, quod ,propter verbum, ιι ιδὶ, quo uritur ex in d. c. quia nos, ibi, libere disponere,aIcarit,tradidit communis sententia, ubi hoc notauit Abb.

num . . a qua Ianaen communi,cuin

aliquibus ab eo relatis dissentit Couar. d. num final Verum,utcunque sit, circa reseisionem, aut irritatique testamenti, ex praedicta exhaeredationis, aut prsteritionis causa, illud constat etiam admissa eommuni filio,, parentes clerici, ex illius bonis legitimam portionem consequi semper debere, per d. Auth presbyteros, in fila licet, rumpere testamen intum,non possint, quod omnes fatenis tur,teste Couar. d. num final .ad fin. An vero,& qua do,clerici testametum praetcrmilla iuris solennitate factum valeat, ad instar militaris testamenti,inferius trademus,cum de testamentesmilitis egerimus. nunc ad filiosia mil. laico calamum con

uertamus.

4 Cum iam tradiderimus filium a- milias testari non posse de bonis aduent iiijs, etiam quorum, suffructus non pertinet ad patrem, secundum receptam cunctorusententiam, posse vero de quasi castrensibus in dubium vertitur,an hoc priuilegium sibi, edicet in i)s, quae donationis causa a principe obtinuit: in qua question communiter obtinuit, de huius. modi bonis eum testari poste idque ita existimarunt Doctores, quia ad similitudinem castrensis peculi),omnem potestatom in his bonis, fili sta- milias dedit Iairetator in i cu mu Disitia i Corale

163쪽

ta, C. de bon quae liber. Quae tamen similitudo, non in omnibus, ecquoad omnia ut mea fert opinio)a Doctoribus accisci debuit, sed solum secudum casum e materiam, de qua agit Imperator ibi, quoad plenam, scilicet, perfectam rei acquisitionem , absque aliqua viusfructus separatione. Neque hoc ,diuinatio est,

aut restrictio ad dict. l. cum multa, cum magis conueniat, eges intelligi secundum subiectam rubricae materiam, sub qua positae sunt, vin Ο-tant communiter Doctores in l. Imperatores f. de ici diem addict. 8c

est glossa ad id optima in leg vnic.

ver b. retractare, versicul.& quod sic, C.ne lic. mina ,eade Π, qtrescatis. terris Prouoc porro materia dicti titul . . C. dehon quae liber. de facultate testandi non est, sed de acquisitione bono tum, fili stamilias concessa,cuius respectu,bona eis a principe donata, castrensis peculij similia sunt.

quemadmodum enim in hoc ne a proprietas, nec usus fructus penes paventem residet, ita nec in illis:&hoc beneficium, Imperiali munificentia dignum est, cum filis utilitatem rcspiciat citra ullum paternae reuerentiae postponenda discrimen, illud vero, quod de licentia restandi addunt Dociores , nec fili utilitatem con- cernit., praebet occasionem paterni honori, postponendi, wafflictorum parentum afflictionem augendi, contra regul. l. iure succursum,ff. de iur. dot.quod,quantum a Principali cle montia distet, nee inclementes negabun

Denique adhuc eo tempore, quo Iata fuit dicta l. cum multa, non omnesqiu quasi castrense peculium habebant id eo testari poterant,

cum id demum in quibusdam cret

sonis locum haberet, ut Iustini an refert in Ieg. fin. C. de inoffic testament quam post dictam . cuni

multa tulit idem Imperator, ut ex

utriusque data apparet, sic licet Imperator ibi, in rc a principe donatas, declaret, filium , Ornnc in faculta tem habere ad similitudinc in

castrensis peculi j, non tamen eos cnrispore , qui quasi castrense peculi uni habebat, illico dc de eo testari poterat, ut supra probauimus: Et licet Imperator in dicto g. fin instit. de milit testament. 5 in l. n. C qui testament fac post omnibus omnino, qui quasi castrcns peculium habeat, testari permittat, prout in constitutione sua continetur indicta l. fin. C. de in offic testamcnt adini iam se refert in praeallegatis locis, id tamen intelligendum est in illis personis, quae veluti in militia quadam inaaginarsa publica salaria, seu stipendia meruerunt,prout in dicta constitutione habetur his enim restari ibi extat pcrmiuum, similitudinari militiae fauore, Quae in illis qui donata a principis liberalitate acceperunt, non potcst considerari: dc ideo quan uis ea bona quasi castron sis peculi esse, dicanis

tum, non tamen eius quasi castren

sis peculi sunt, cui, priuilegium te

stamenti condonatum est. hi odautem in dicta l. cum multa, dictum est, filios omnem habere facultatem nequicquam obstat, quoniam intelligendum ti est respectu actu ui inter vivos , sicuti a tioris significationis verba, asses.sa, Doctoribus accitiuntur, po

dicta

164쪽

dicta l. Cum millia pr tam versi l. permur Ger . tes amise numere.

adiuncto haud obscure decidere videtur iusdem effectus,, potestatis ellie, quae fili stamilias a principibus

simpliciter dantur, ac quae eis aliun dedantur seu relinquuntur,sub expressa conditione, ne suffructus il .lorum quaeratur os, quorum sub potestate lime, de quibus eos testari

non posse, concors Doctorum resolutio est, quam antea probauimus: Ex quibus,, quoad prasentem articulum ita mea sententia eri etsi communis, in hoc casu contrarium

asseveret, quam tradit Croti in repetita L frater afrair numeri IIι. n. de condiction indeb. ubi tamen, veriorem hanc esse, fatetur. proba r. Cum verti ex superioribus constet filiosfamilias teitari, non posse, quia hoc a lege non habent, dubiunxnon erit, quin lege, statuto, vel consuetudibe id obtinere possint respe. .ctu omnium bonorum, vel partis eorum, prout in regno Castellide-cisum est an leg quinta Taur. cin leg quarta titul quarto libr. quinto recopilat. quod ius regium Castellae explicat Hispanus, aceruditus Salmantices. legum professor Pictata in d princip. institi quibus non est permissi facer testa

telligatur, dummodo filiusfamilias de tertia tantum bonorum partea

stetur, ac sine hicommodo, praeiudicio Vsiisfructus paterni uia coni munem sententiam, de qua ibid. per eum), ita fieri possc statuto, tradit

Bait in i si quaeramus, numer. quinis tost de testament.& quorundam ciuitatum aure proprio, ad filis sin-

victo princip. instit quibus non est

decimo nono. Et hinc est quod seliusfamil ad pias causas, de patris consensu testari,legitime potest,quia hoc iure Pontificio concessum illi est in cap. licet, in in de sepultur. lib. sexto per quem text. ita tenet in ptaesenti Bald in lecturi column. secunda versicut deinde quaero, rein repetit . columi quarta quaest. non ubi pro ornatu in tribus sequentibus columnis . incidenter nouem quaestiones subiunxit iahac vero, quam agimus, praedictam sententiam, magis communem dis

xit Ias .in .hac consultissima saximpersecto numeri decimo, C. de testament.& iterum, in ea quatuor ratis, ac late discussi opinionibus, idem Ias in i Senium is l. 2. Ver-scul. Nunc se offert, cum duata columnis sequentis C. qui testament. Beeri post ubi etiam Dec. numeri vigesimo primo communem testatur,vi cum Bald hic ubi sup reiecta distinctione artol in praesenti,

in repetu Col quinta numer vige

simo tertio cum sequenti, hanc opinionem veriorem dixit Abb. Panormitan. in rubr. de testamenta nunt. decimo, de eam, meliorem, aequi rem, fauorabiliorem esse, scripsit Besset hie numer.7ρ.quam etiam Communem ait ' sequitur Vigi. in dicto princip. instit. qui b. non est permis facer testament numeri

decimo septim , Didae spino in

specui testamentor in gloss. rubti4 partanu aia, solin de iustit.lom. r. trach. 2. disputat. II 8. col. y36. Versic. dubium est, Si plurimos in eandem sententiam refert Clar ina testament quaest. quinta numer. septimo.

165쪽

Ccuar. n. d. Hibr. de testament. 3.Pait Iuliner final ubi ctiam Bartol.

distinctionem rei, cit, quam posuit

in l. qui in potestate, T. de testamcnt. diu cisam penitus,seu contraria milli, quam tradidit hic,& commvncm

sentcntiam, in iudicando, dc consulendo este exacte seruandam, dixit

ibidem Couar. quod ante cum ad innionuerat las in . l. senium, col. quari ad fin licet affirmet, in stri ..cta disputatione veriorem esse conat rariam Ioan Andr opinionem, se- cudum quam nititur intelligere tex.

in il capit licet, quod etiam tradi

die Croe in repetit. l. frater a fratre numer. I. in n. f. de condict. indebit affirmans a communi sententia non esse discedendum in iv. dicando consulendo, quia summa est ratio, quae pro religion facit . sunt personara de religios.& sump-

tib funer capit final. de sentent.&re iudicat. & contrariam opinionem disputation posse teneri in

quana etiam sentcntiam inclinat Mench. lib. tertio de succes . crcat. g. vigesimo secundo , numer Octavo, eam nouissime probat Pi chard. indicto princ instit quibus

non est permisi fac testament numer septimo. Testamentum vero ad causas non pias, etiam consentiente patre fi liossam ii facere non posse latcrCinnes constat. l. qui in in potestate, st de testament text. in princip. Instit qui b. non est permiss facer. testament ordin nostra lib. quarto, titul. 8 I. g. 3. cum tamen causa mortis donare, trossint eo consentiente, I tam is qui s. i. st de donationi b.

catas mori. l. filius familias, g. pari autem fi de donationi b. tradit enset in prq senti inum. 8αin hanc conclusione omnes tenere, testatur Ias in d. l. Senium, num 8 3c esse communem regula, ex Aret. refert Claris in si testamentum, quaest. I 8. num. 2.

Couar qui ab ea non fore diuertendum ait, in rubr. de testam , pari. num. T versicul. his vero, Lindubitatam conclusonem dixit r. si lib.

receptar sentent f. donatio causa mortis, quaest. 3. num. I. versicul .ca rerum. De ratione vero controuertitur inter Doctorcs, di magis cominuniter obtinuit, ideo, etiam de patrix consensu filium tam testari non posse, quia, ab alieno arbitrio, testamentorum iura pender non debent, iuxta l. illa institutio ff. de haeredib. insitu end. donare autem causa mortis, posse patre permittente, quia huiusmodi donatio, contractui magis quam ultima voluntati accedit, qua rationcm posuit Accurs inci princip. instit qui b. non est permist fa-Cer i cstam in verb pci miserint, Mi d. l. tam is,g. I. 5 in d. l. Sc natam,

ubi, crio reni, o communiorem dixit Ias num . . quam contra Bald.6c Cuman late dei endit communem etiam tradit Clar dim quaest. dcci ma octava, numer primo, Pichard

in dicto princip. numer trigesimo primo, o eam probauit Bari post Cyn quem allegat hic , in repetita'

numer vegesimo secundo,N in dici l. qui in potestate, num cr. I. in Al Senium, ubi Dec. num. 44 veriorem putauit rationem aliam , quam primo Ioco retulit Accurs scilicet,

quia testamenti factio, publici iuri et est, non priuati, sicuti donatio,& id. circo illa dari nequit priuatorum pactis l. 3. fi de testament quam etiam

rationem scripsit Accurs in dicta l. qui in potestate, in glossa magna,Amagis probat Vigi in dicto princip. instit qui b. non est permisi fa

166쪽

ne mine citato, Cisnnan. Iibr. nono

in princip. Et iano posterio haec ratio Irobabilior apparet, cum , quam

priori loco retuli iams, huc proprie non conueniatsicut iam antea scripsimus su p. f. a. ubi de impubere egimus,non convcnire ad casum de quo ibi, stante Barto I.& communi ratione ad d. l. illa institutio. Dico vero, posteriorem rationem, probabiliorem videri, non tamen illa, difficultate carer, propterea qu6d,etsi de factione testamenti scriptum sit, eam publici ruris elle, in d. l. 3. idem a. men, ion incolorate, do donatio. ne causa mortis dicendum videtur, sicuta de qualibet alia vitiiviae volu tatis dispolitione, quod comprobant rationes, ob quas, introductum lege futile, vide rebus suis homines in tempus post mortem suam disponare, possent, sup in initio istius partis tradidi nuri Porio, qui donario nem causa mortis, supremis hominum iudicijs annumerari negaue ri veram Iustiniani sententia mini final C. de donat caus mor ζ pa Iam negabit.

i Quare praedictae diuersitatis ratio

tutius aliunde quaerenda erit, quae sane, ad ebdifficilis mihi visa est, ut, si diuersitate hanc in iure nostro scrip

tam non legerem , eam non probarem, diceremque, non magis donationem causa mortis quam testamentum, patre permittente a filiosa miliae fieri posse, quod aduersus comis

munem tenuit Cuman quem refert I af d. l. senium, numer 8. Verum communis, receptissima conclusio, intrepide est tenenda, quam expresse probat d. .filius familias glari f. de donationi b. ε d. l. tam iis I fide donat cautam ore licet contradicat Cuman noue contendens contra omnes, in d. g. r. in i qui in potestate, in princi p. st de testamenta quod filiusfamilias, sicuti non potest, cum voluntatu partis testari,

ita non potest, cum ciusdem voluntate, causa mortis donare,cuius sententiam defendit Crot in repetit. l. frater a fratre, col. penult ff. de con- dict. indebit. Sed communi Ietenta, pio ratione differentiae inter donationem causa morcis, bd testam eu-

tum dicendum erit, filium familiae, cui lege, testandi facultas non competit, eam a patre bbtinc re, non posse

se , quia cum haec faculta sic neficio legis inducta fuerit, quo illi)iam sui

exclusi, ut supra declarauimus, beneficium legis,quod ab ipsa legen&habent, a patre haberc, non possunt, ut manifestum cst a vero, donare nottis causa, patre permittente pollunt, quan uis hoc legis bena ficio aeque

Procedar, quia quanqua donatio cati. ia mortis, ultima voluntas sit, non tamen ex toto recedit a contractu, sed illius naturam ex parte canet, cuius intuitu, rc sponderunt piudentes, po D se eam facere fi liu infamilia accedente patris consensu, quasi sic interpretatione hac, antiquae legis rigorem

temperante S.

in ast autem inter Doctores contrO- uersum valde,an possit pater in propriam suam utilitatem assentire filio causa mortis donantis in qua quae

stione, communes inter se inuicem dissidentes, cx multis c ferunt Cois uar in rabr. de testament. . pari. num. 7. Clar. I. anatio,qui st 6. num. 7. Cald in i si curato Ic, verb. eontractum fecisti, num . . cum sequenti C. de in integr. Icstit. minor. Crast . in libro receptar. . donatio causa mortis, quaest tertia, numer. secundo, qui donationem causa mor

tis, a filio patri factam de consensu ipsus

167쪽

rpsius, non valere,verius,& commu- Iim esse, resoluunt,trad cntes, ab hac opinione non elle recedendum, ptaeterquam, tantali donatione, iudicis aut horitas interuenerit,quo casu,dOnatio causa mortis, a filio patri facta valebit, secundum fere omne S,Vt testatur Clar. d. nu. . sequitur Molin. de iustit. to m. I. trach. 2. disput. 288. num. 26. alias vero non valebit talis

donatio: Cuius sententiae ratio est. quia patris consensus in donatione causa in ortis a filio facta , non tanturequiritur, ut consensus simpliciter, ob patiis ipsitus prae iudicium,sed magis v aut horitas, quae debet adeste

ad actu si Olennitatem, ut cum magis r c ccptassententia tradunt ouar. DU.

Iocis antea allegatis Licet cotrartu,

scilicet, patris co sensum in tali donatione, propter praeiudicium ipsius rc qmsi,contra communem probet Pi chard in d. princ. instit. qui b. non est

pcrmiis. num. 64. cum sequent.

Qua etia ratione venit , ut patrisco sensus in donatione causa mortis

a filio facti, ab initio actus praestari

debeat. Quotiescuqι enim alicui 'cosensus a lcge requiritur ad actu solunt Zandu,ab initio actus ipsius prςst ridcbet,d postea supcruentcs nequit

actu validare ita pro ccdit cxt. inc auditis de elech.tradit late Bald. in I. I. c 1 l. penuit.&in .in se qui admit.

ad bonor. posses posisque sequuntur Im 't. Alex.& la Lin . si quis mihi bona go unum,nu. 44 S sc quenti t. de

nu. 8. receptum hoc tradit,& multis In osequitur iraq. de legib. connub. . an et Ios 6. n. .cuscquc Lubi,n. ., in citrob. sicquer. tradit ex comuni senteria, qua docosenlusa lege vidcatur requisitus pro actu soletinuato,b quardo propter illius duntaxat praelucti-

Cium, cuius csi lenius desideratur. Vnde, quia parentis cosenlus, qui debet praeitari filio litiganti, iuxta l. snal. s. necessitate, infla delo n. qu.r liber. requiritur ad solennitat cm ac iis tuis dici),cui assistendi line patri co sensu non habet filius familias integi an persona c. fi n. de iudic. lib. 6. talis coiisensus in ipsa litis contestatione prς- stari debet, uixta sunt entiam, qu. tradunt comuniter Doctores per t. scudotem f. eo aute tepore L lolut .mar. ut testatur Iai in o. g. iustum nu. 2O.& penult. ubi Bartanu fin .ec fuit senistentia gloss. in . g. eccssitati', qua post alios sequitur Baib. d. l. u. 8. ad fili. dc seqvcnti f. sol. mat quq solentia de plano procedit,si vcre procedit,quod illius aisertore sprq si liponunt, nepe, filium iam . non habere integra personam standi in iudicio,atque iueo patris cole usum requiri, notatum ob praeiudiciu ipsius, quis tu iri propter actus solennitatem quod in sine controuersia non procedit, opinantibus aliis huiusmodi patris consensum, propter ipsus duntaxat prς iudicium requiri, A non pro solennitate actus iudicij, unde tradunt, ta consensum non requiri in lite cum filio agitata super aduentiti s quoruni usus fructus noni crimet ad patrem. ut nouiores contendunt Ottonc an intiquum glossatorem sequuti, quorum opinionem , communem esse, tradit Suare Ede paZm praxi . partis

cum paucis alios adhaeret sententiae glossa magnae in .s necessitate, quam Gl satores antiqui comuni

ter tenuerunt,ut fatetur Bart ibi nu.

a. in princi p. de cuius veritate non disputo modo,quia ad praesens inititutu nospectat, cui illud satis est, in

168쪽

alicuius,nd actum solenni Zandum, a lege requilitum, ab initi ipsius actus

interuenire debere: qua atione, in

donatione caula mortis facta a filio. famil patris consensus ab initio interuenire debet,quin, nempe, colansus hic requiritur ad actum solenni-zandum,iuxta magis commune sententiam , cuius supra meminimus: atque ita in specie tradit Couar .in d. rubr. de tς stam 3 pari num. T vers. Nam hic conseiisus, ubi resert Bald. in i si uxor, col. 2. C. de condit infert minae cum consuetudinis, col. item 2 de consuetud Francis Cremens singul. 69. a Sed etsi consensus praedictus, inta: tinenti post tactam donationem Intercedat, valebit donatio causa mortis: quia hi requiritur authoritas alicuius vel in ipso negotio, vel statim in continenti debet interuenire,ut Inl obligari . tutor statim, T de authoritat turpi mina. luto autem, instit eod. tit iuncta glossa utrobique, mi d. l. si quis mihi bonari.

iussum is de acquirend. haereditat. ubi tradunt lolla, Bart. alii, differentiam Ponentes quoad hoc, inter iussum, authoritatem, & consensum alicuius, lege rcquisitum ad.alique actum de quo etiam per Bald i d.

f. necessitate, num I 6. versic Conis ijdera elegantia , innocent Walios in d. c. cum consuetudinis, Roch.de Curi de Iur Patronat in verb. pro eo 'quod de diaec clani consensu, 4. quaest num Io in princip. . pluris mos clatos ad iraq. de legib. connubial. d. gloss. 6. num. 2. Ex hoc autem disterentia una, viri

ueniunt l. filiusfamilia 6, pari au-

te,ff. de donat disseiunctamen,quia ad donationem causa mortis, patris

consensu in ipso actu,vel statim post

illum incontinenti interuenire dc bet Ad donationem vero inter viis uos, sufficit patris consensus quandocunque superuemens, quia, nempe, consensus hic,ut simplex consensus, ad excludendum consentientis

patris prς iudicium exigitur,ta non

pro solennitate actus,unde, no D tantum in ipso actu,sed etiam ex postfacto interuenire potest Regulare, namque est, quod quotiescunque lex in actu aliquo,alicuius eo sensum seu voluntatem requirit, prout in dona. tione si ij, voluntatem patris requirit in d. l. filius tam ., in d. l. sinat ., filiis aut e familias, in se de bon quaelibet iuncta glossa ibi verb. voluntatem nihil refert, an talis voluntas, seu cosensus praecedat, vel sequatur, in continenti, vel ex post facto, vocii

Bart tenent communiter omnes excepto Cuman ind. f. iussum, te sielas ibidem col. penuit ad fin.versic. circa tertiam conclusonem ubi in hanc conclusionem allega texi in C. circa, c. suggestum de Iuta Patron Ninbb utrobique hoc notantem notab ultim Idem testatur Tiraq. de legib. connub. d. gloss. Gnum. I. tradit arbos. d. l. f. in. num. 9. Secundum quam receptissimam sententiam. sue patris colansus donationem filii inter vivos factamur cedat, sue subsequatur in continenti, vel postea,valida semper erit illo interueniente. illo subsecuto, rata habebitur donatio, ac si illa alias notanda erit inter donatio- a principio extitisset Quia rati habinem Causa mortis,i donationem inter vivosi filio famil factant nam

etsi ne patris consensu neutra valeat, & cuni eo utraque, in quo contio mandato comparatur, regul ra ti habitionem, de legul. iur. lib. 6.

semper qui ,versic. sed, si quis N ibi Dee ex num . . f. de regul iur. hoc

169쪽

prima hoe iure, versic deiecit, eod. ii tui. l. vero procuratori g. inal in in T. de solutioni b. ex optim. in t final in-ir ad S. contuli Macedon. ubi fili ubiarii illas, qui sine patris cosensu non potest, ex mutuo obligati, obligatur quid ena, si post susceptum ti suum,

patras consensus subsequar ut cum no- Ilia nouella ge inquit ustinian. 34σ-neraliter omnis ratitabitio prcssus retro trahatur 9 cenfirmet ea, quae ab initio subsecurassit. Sic ergo in donatione inter vitios dicimus, ur, etsi citra patris voluntatem a filio tam facta no valeat,

confirmetur tamen, ac confirmata retrotrahatur, illius voluntate subsecuta Ade vi,& faelum fili), vel serui, quod patris, vel doni in nomine gestiani non est, ratum habere, pos Sit ipse pater , vel dominus, ut tradit D n. in regul ratum qui , sic illa nil amitans, num. 4. cum sequenti b.

de iur. lib. 6 Quam regulam declarat Bald in d. l. final. f. nccessica te, num Is versicut Moco pone, ut demum loquatur in rati habitioneat. triout tua, quae, inquam oratum habenti,tanquam pri licipali negotium at imbuit non vero in rati habitione validatiua,qualis est ista, de qua agi natis, pro validitate donationis inter viii is a filiosa istae nam per hancio test quis ratum habere, S sic vali clare quod suo nomine gestum non est, ut in fundus, si I si de pignorib. 3 Dister ut praeterea donatione S prv- dictae quia illa quae causa mortis fit, expicitum patris consensum requirit, nec sufficit tacitus, aut simplex, iuxta glos. in in . qui in potestate, verb. nihilo magis , T de testament

cui nemo contradicit ut ait Socin.

conscii 2 Multum abunde, num 3.δub. 3 volum. 2. quem cuni pluribus aliis refert iraq. de legib. connubia lib. gloss. 7. num. s. tradit Clar.

in si donatio, quaest. s. num. 6. Cald.

in . si curatorem habens, vel b. contractum fecisti, versic final C. do in integr. restit. minor Crais in lib. recepi. sentent f. donatio causa mortis, quaest. 3. num quin i ctiam signanter in donatione causa morti inotauit glossa in d. l. filius fami l. f. pari autem, ver b. voluntate, fi de do-n t sequatur Molin .d. disputat. 288.

num. 26. De natio ver inter tuos,

tacito, interpretat suo patris consensu valet, ut probat d. l. filius fanai lias, versicut Nonnunquam etiana, ibi, Videri patrem, nisi eispecialiter, donandi sicultatem ademit, hoc quoqui concrsige, dilliberani dat pe ulu adminis rationem quibos Verbis iunctis praecedentibus, urit

cons plane docet, quod ex concessione peculi j cum libera administratione, iuncta qualitate personae,nem pri quia filius, senatoria dignitatis sit vel cuiusuis alterius , colligitur patris voluntas ad hoc , ut filius donare possit inter vivos quae quidem tacit ad coniecturata volutas,addo. nationem causa mortis non suffiei tr& differenti Cratio ab eadem illacia. dice procedit quod in donarione in ter vivos, patris consensus exigitur. ut simplex consensus, propter praeiudiciu ipsius in donatione vero cauissa mortis, pro actus solennitate desideratur, in qua idcirco non nisi expressus interuenire debet,ut pluribus exornans tradit iraq. d. gloss. . nu. s. cum sequenti b. Et haec qiudem,quae secundum receptiorem sentcntiam, de qua supra. procedunt, difficultate non calet ex texi in d. l. filius familias . pari autem, ubi Vlpian ait , pari ratione, qua donare, filius familias prohibetur, etiam mortis causa donare, proin

hiberi idcirc6que utramque dona. tionem, voluntate patris valere proo

170쪽

L. r. c. de Sucrosanci. Eccles

bat: atque ita, cuni secundum Iuri L sultu iri, utriusque donataonis prO-hibitio in filiosa mitras,pari ratione procedat, de donatio inter vivos, no ob aliam rationem, quam propter patris praeiudicium prohibeatur, VLIn ter Omnes constat. Ob hanc etiam patet ni praeiudici rationem, donatio causa mortis, prohibita illi videtur, de idcirc6 patris consensum in hac, ut in i Ia, non ad actum solenni Zan dum, sed ad tale prς iudicium euitan dum solummodo requiri. ex quo, differentiae adductae inter hancti illam

donationem Corruere,videntur,cum

a disparitate rationis, qua sine patrisco sensu utraque prohibetur eae pro-ccdant. Sit stilienda anacia crobrior sentcntia cst, Me ncctus ex illa sccuti,catio obstat tex. in da. pari autem: prim Ocnsnare spodetur, Vlpian ibi, non dixisse,cade ratione,qua filius fa-

mil. donare, prohibetur, etiam moristis causa donare, prohiberi, sed, pari ratione hac, wil tam donationem meo prohibe Ii porro par ratio , ratio-m id cntitatem non significat, cum quae paria sunt, cadem non sunt, sed diuersa inter se u quibus, idcirco ni- nuram, si diuersi proucniat csiectus: Deinde, respondei ctiam potest, Vlpian dum ait, pari ratione utramquc donationem filio familias prohiberi, alioncm pr:t iudicitiolummodo respexiste, cuius respectu , pari ratione utraquc donatio prohibetur nam Ecdonatio causa mortis, C patris praeiudiciu prohibetur, in quo donatio ni inter vitios a qui paratur, caetcrum illa, vltra praeiudici irationem, aliu-de etiam sinu parentis consensu fie-xi, prohibetur, scilicet, propter actus solennitatem, quam sine patris con sensu expedire, filius nequit , in quo a donatione inter vitios differt quod

QVlpian. ibidem innuit in vel sicut. sed enim meminisse,statim sequenti.

ubi docet, donandi facultate conccs.sa, causa mortis donandi facultatem non venire, nisi,specialiter etia mortis causa donare, fuerit permissum. Quasi, scilicet, actus solennitas,per missione simplici contenta non sit. 1 In cuius confirmationem bene facit recepta alia differetia inter utraque fili; donationem, qua traditur,filium familias donationem illorum aduentiliorum, in quibus patri non Competit usus fructus, libere posse facere illo consulto ut probatur ind. l. final. g. filijs autem familias, instadesbon quae liber, ibi ,1 3s duntaxat casibus, quo ram suffructus apud parentes conis Ilitutus est,iunctis quae sequuntur,& in Auth. vllic matr.& au. in princip. versicut res autem,collat. 8.4 est c5munis conclusio, quam tradit Clar. d. g. donatio, quaesita: num. . ubi refellex Crauet. Cons. 92. post num.

1 vet sicut sed posito qliod in hoc,

nemo est qui dubitet: ommunem etiam refert Couar. d. rubr.de restamento . pari num. s. in fin qui ,etsi in num praecedenti communem opinionem ex Crot. referat,in donatione causa mortis aeque idem tradent m, contrariam in illa magis probat cum Alex in l. penuit C. qui testament facer possi Crot ipso in L frater a fratre, col. Is si de condict. inde b. tenentibus, nec de huiusmo di aduentitiss: in quibus pater usum fluctum non habet, posse filium iam.

donationem causa mortis facere si . ne illius consensu quam sentetiam, veriorem, ac refrasante Crot maagis communem estς, secure scripud Clar. d. quaest. 6. num. 3. tradi Cald. d. l. s curatorem , ver b. contractum fecisti: num. 4s vers. Quod tamen: quodi differentiae ratio imie testamentum,4 donatione Ca

SEARCH

MENU NAVIGATION