장음표시 사용
291쪽
iri superiori specie dies obligationis venit quamquam htim mitatis causa lege haec ad seluendum condemnato dilatio tribuatur . Cum vero ei , qui certo loco dare promisit, alibi h l debiωfI- agenti compensatio cius debiti obhemir, utilitas loci in aesti Σό' ψ' mationem venit: eiusq; ratio habctur, quod creditoris intersit suo loco pecuniam silui . Plerumque autem ex earum . iv vhi rerum,quae debentur,qualitate, inpensatio impeditur. Nec t eu Lae
enim compensantur, quae ex causa annonarum N, tributo de ossicio. D.
rum, stipendiorum, vectigalium, velo pretioses a fisco σέ- in his est. ptae', vel ex frumenti olesue publici pecunia'debentur. Pi 64- : eomblice enim interest horum solutioncm obtentu alterius de- 'tausi tu .
biti non retardari. Annonas intellegimus tam cas, quae pota s. debitori
hilo viritim ex imperatoris largitionibus diuidebatur, quaru ς ου' -- - quae exemtui, palatinis*ό& militaribus ossiciis in sp iebus p i 3 Cae eo ves in aere ex prouincialium illatione praebebantur. Quas in ' ' ,
lege ', copias esse appellatas bene quidam notat. Nam vem p l. nembum hoc commeatum plerumque significat, ut apud Valer. ' ςς0m
Maxillo loco': Obuum illi P. melium Scipionem Rum pistorem Capuam mist . Ansuit , ut ei domus Romae quam optima conduceretur& copiae hori selum ipsi, sed etiani
comitibus Eius publice praeberentur. Et apud Plinium 'Emit r. in I eo cus quidquid videtur emere. Inde copiae, inde annoni. Et alio loco: Refudimus Nilo suas copias, recepit alimenta quae miserat. Non compensantur item quae ex Kalendario, Sitonia,Ele podaub Reipi .vel ciuitati debentur'. Ehinc s lisci uero AEdilis idcirco condemnatus, quod artiorem annota '- ς' ham praestiterit, quia tamentariae pecuniae debitor non via Idetur, compensationein habebit'. Ipsa ccri id frumenti x l. ideo. D. comparationem data pecunia, in crogata non compensata ης imp stur'. Eadem est alimentorum, quae de publico praestantur, ucausa'. Nam plerumque ciuitatibus in alimenta puerorum lvi puellarum, innuiuili Oid relinquebatur Pieriimque etiam Imperatores, quo se plebi commendarent, ciusmodi alimen ta decernebant. Quod a Nerua ' primum per Italiae oppida institutum,sext. Aurel. Victor sic ibit: post deinde a Traiano x xibus D i seruatum, de quo sic Plinius Indici iussisti ut iam inde ab insentia parcntcm public in munere cducationis expirrire
292쪽
ad stipendia perueniret.Et paulo post Paulo minus p. quinque milia ingeniorum fuerunt,quae liberalitas nostri principis i l . conquisivit,inuenitiadscivit. Hi subsidium bellor in mei tuita pacis pusticis silmptibus aluntur. Cui Traiani liberalitaria iii Hadita. etiam incremcntum addidisse Hadrianum Spartim scribit.' Eiq; perceptioni Diuos statres nouorum quoquc homininias i. v. h. pu Q ipυς ari; δ scribi iusiisse Capitolinus mei; rie ' M ior illos: N Plinium antiquum monumentum Medi mi Gossimi tostatur in alimen re puellarμ p h Vrba H: S.CCC. .cti se
to. .creditor. Daaranda. g Toto titu. credi. euictio.
ON. E s Ti. dc i d Om; tendum absque soluti ne debitori liberationem proce iere, si tantp cxpigno in a s. dati ycndition i rodacti sit, quan 'ium 'bstus . Nςcm , editor alij si με vcndiderit , an ipse a debitore emerit , nisi qu0d hoc. c u confestim , illo non nisi percepta ab emptore pecunia debitor liberatur. Itaque si prctium ab cyapime, ser lare cd tornon possit, ta culpa vacet, manet debitor obligatus . Sed si pretium emptori acccnum sicccrit , vel abico fuerit stipes tus , contra dicemus', quia voluntate eius preti j petitio ei sublata est. Ucrumtamen ne pretio quidem accep O. ante
debitor liberatur, quam catum sit omnimodo id apud emptorem remansurum Nam si re cocta ad creditorem, qui communi iure dς cui ctione omisit, ernpt 0rxecurrere possisit, debitor non liberabitur . Quod si iure croditoris vendiderit, nihil liberationi olficiet q*od iςs vendita cuinci possit, quando hoc casu ad dcbitorem solum, non etiam ad creditorem cani tor regressum sit habiturus ' Quamdiu certe vcnditio resolui,& x inempta fieri polin, debit ri liberatio non contingit . Integrum vero est criai tori pi gnus distrinenti pretium inde acςeptum in cum qui in X elit causim , Gceptum referre Proinde N in e:- quan
persoluto'. Naturales enim obligyiodes cis non fractioncm, rete*tionem tamen liabent. Ruinetiam si ob triginta Dumni
293쪽
nummos perimiς creditae fideiutare in viginti,pignus in decem c editor cicceperit, redacta ex venditione pignoris dera' in id qpod solus reus debet,non etiam in viginti qui fidei uoset promiserat,accepto ferre reus potest'. Et si Vsuris fideius es t .s iit riseres obstricti non sint,confecta ex pignoru venditione pecu ta. de solutania in viras cedet,fideiusibres in id quod Erti deerit,conuenientur '.Plane si eodem tepore duobus contractibus pigno- n l.fideiussi sera sint obligata, idem arbitriti creditori non permittitur, sed pro modo pecuniς cuiusq; contractus sibi id acceptu serre creditor necesse habet'.Ceteri im si minor,quam debeatur,pecu o Irus illi I. nia ex pignore vendito redacta sit, in reliquii quod deest,creta P se id utiditori sua actio supererit'. Vt autovudito pignore,sed ita&si ν ii cilitantum fructuu ex pignore perceperit creditor quantu serie i& usuris satis sit,debitor liberatur. Nam ex pignore perceptos fructus lucro creditoris non cedere,sed in serte & usiuras computari oportere exploratum est 'nis si uti usurarum loco stu- q L i. c. dectus creditor percipiat, conuenerit . Quod genus pignoris appellant'. Hinc Marcellus uxorem in bona maritidotis struandae causa missam reditus exactos, & pretium ino i si ς pa'. uentium distractorum imputatura sibi in seriem respondit xserarum habita rationedi eas arbiter dotis recuperand4 a
iudicauerit quasi pro seluto id habitura quod ex fluctibus ac- ni I
cepit: cui dissimilis longe illa species est,quam Accursus propugnanti adfert, in qua creditorem ponimus nihil ad se per tinentem debitoris hereditate possedisse. Quamquam enitis ex bonis tantum percepeririquantum si quilibet ius bonorum posse res selueret, liberaret heredem,nihilominus d raturam fideiusserum obligationcm Asticanus scribit', illa ratione,quod pro serito haberi no possit id,quod ad cum per uenit exhereditate quae cuincitur, quando nec pro pignore η' β' μ' hereditatem,sed pro domino possederit,& de fructibus restituendis teneatur. Eis deducere quod sibi debetur, si iustus Mahor posscsser fuit, ei permittatur '.Quae in superiori specie contra fallax F sed αse habet omnia: Sola porro pignoris cessione debitor non liberatur,si non ex pignore debitum colligi possit'.Nam & qui γ' de pinon idoneum pignus accepit,debitae quantitatis,in quam pi- riciis orignus non sufficit, actionem amittit vel pignore perem- DGςς ῖς Pto integra debiti persecutio est la 'L Uc de
l. Titia. D. de solutis.. I sselisi . . si ereditor. D. FINI s.
294쪽
soLVTIONIBUS ET LIBE-i RATIONIBVS, LIBER
I x a Miv s, ut mihi quide videturiabunde de his liberationumgeneri bus, quibus ipso iure obligationes tolluntur. Tempus cst ad ea transea mus, quibus per exceptionem de imum ab obligationis nexu ablolu tio contingit. Quo in numero pri rimas sibi partes Pactum vinclicatiperi quod ipso iure aeque atque per stta, putationem obligatio iuris ciuilis approbatione,auxilioq:d ificiente,non xollitur' at si quidem certe aequitate motus, Praetor, quae fidem seruandam monet ', pacta se set uaturunx edicto pro sessus est . Sed Praetoris tuitio nihilomagis faciti. Vetipso iure obligationem pacta tollant. Ipso enim iure catiam tum valent,quae co iure quod ex legibus,plebistitis, Senatusconsultis, principum constitutionibus dclcendit, adiuuantur. Et in viuuersum ipsius iuris appellatio sic cra dienda est, ut a praetorio separeturo quod ad unius hominis voluntatem propositum , in libera ciuitate legum populi iudicio reccptarum' auctoritate non censebatur: ipsus dum taxat praetoris imperio iurisdictioneq: propter utilitatem publicam vim habebat : idem: S cum imperio una concid bat quoad vi ex edictis perpetuis Praetores ius dicerent,lege cautum suit'. Quo fiebat, ut tota pactorum vis ex Praeto rum iurisdictione penderct, qui ea datis exceptionibus, si in iure apud se opposita essent, seruari curabantat Ex ptiones enim,praetorii iuris,ut ita dicam arma sunt '. h:od & Rheto ricorum ad Hercnnium auctor tradit L Ita verba haec ipso iure, M per exceptionem , vel praetoris initione P, auctores nostri aduersa iaciunt. Quorum sunt pleni exemploru . libri, . a x R i quae
295쪽
DE SOLVT. ET LIB. LIB. III. 19
quae nos latius tractare instituti ratio non patitur. Sic igitur cum Paulo 'statuamus,in pactis factum,in stipulationibus ius n da rictu, versari. Pacta enim ex solo conuentu & consensu valent: se ης Π loq: conuentionis facto sustinentur, propter quod seruari ea naturali rationi congruum praetor putauit. Conuentiones autem facti sunt '. ipsa quoque quae cx pactis prosciscitur, si o Gonsilio. modo aliqua proficiscitur,ad factum rescrcda obligatio est'. de eui. sui.
Proinde pactis quae facti sunt, pacta ipso iure tolli non pos- ζα. ς'
sunt. Stipulationes contra,quibus praeter consensum iuris au- . a. rq
ctoritas inest, per stipulationes ipso iure tolluntur, id est, ut planissime dicam, mero iure, ipsaq: potestate. & auctoritate legis absque auxilio praetoris. Nam ubi quid ipse iure efficax,
vel inutile cst, praetor se interponere non debet 'Τ. fit quippe q sin causae. hoc ut Constantinus ait,α τ' mi F νομ. Praetorisq; in co partes ocellant: qucmadmodum accepti lationis exemplo, quae sti- norib.
pulatione constat,demonstrari liquido potest: per quam tota sunditus obligatio tollitur, ut cum, qui postea petat, non ceptione a praetore implorata repellere necesse habeamus,lad recte intendamus actionem non habere. Similiq; modo& cae, quae lege aliqua approbantur, conuentiones ipse iure obligationem tollunt . Cuiusmodi sunt, quae de surto iniu- r l. l Hi .riaue interponuntur '. Eas enim pactiones lex xij.tab. con- :firmat cuius verba, qua parte de iniuria pacisci permitte- D. de paci bat, haec suisse accepimus s I MEMBRUM R V P I T , a
per se infirmas & legum auxilio destitutas conuentiones e ,. h qceptione, quae agentem seminoueat, proposita, Praetor tu tur. Id quod a Cornificio ', Ciceroneq; significatur, cum P x Libro radcta quaedam sine legibus ex conuentu seruari tradunt, quae iure praestare dicantur I. Quae verba hanc, nisi fallor,habent sibi.
sententiam, pacta conuenta, quae ex nuda conuentione is
loq; placito absque iuris adminiculo consistunt, ita Praetori rum cxceptionum ope seruari,ut vel iure ipse recte institutas actiones repellant, quemadmodum a Iustiniano in Institutio. explieatur Sed iam qui pacistendi ius habeant, considere- et Titi ei
mus.Pacisti ne petant,utiliter ij demum possunt, qui sui iuris sunt.Nam qui alienae potestati subiaccnt,ita pacistendo nihil agunt, ctiamsi maxime liberam habeant peculii administra- P tionem
296쪽
. i .es vi rionum proptcrea quod huiusnodi pactio donationis vi
vit D. M pae. Cein obtineat, quae libera administratione concessa, ipsa tatallia o b. men concesta non Videtur cum ab administratione aliena modi ii . sit,& ad piosusionem dilapidationemq: magis accedat. Quo-Daὸ4 circa donationis suspicione ab eo pacto amota, rata habebi e t si V .aeo. tur pactio', VCluti si pro eo, Vt ita paciscerentur , aliquid, inti quo non minus vel cum amplius esset, consecuti fuerint At si fili j actio est, eiq; suo nomine competit, ut iniuriarum:.ῆ ' videndum erit,num pactio valitura sit. Et cum ex iniuria fi- . i. stiris,. lios . facta patri tam sitio quam filii nomine actio quaeratur
dubitandum non est, quin fisj pactio ius suum persequenti
s il a , s. patri nihil sit nocitura', cuius condicio pactione fit ij det i V 4ς rior constitui non potuit . Plane de eo, quod sub condicio g 7 h- - ne sibi legatum est, filiusfamil. recte paciscitur , Κ quod ad n Olio, ipsum attinci, utile pactum crit, quia possit existentis condi-c aE hia. Τ cionis tempore sui iuris factus sibi capere : patris vero iusi i ram nullatenus minuit. Eodemq. modo & filias it. ne de dote
ρομμ agat , cum sui iuris esse coeperit, utilitcr paciscitur'. Quam-k i.Ix le- quam enim co tempore haec conuentio fiat, quo dotis actio isti. S cum patie communis cius selius pacto remitti non pocl d. Lei he- set , quia tamen in id tempus vis pactionis excurrit,quo dos m i. O i. o. eius propria sutura cst', idcirco perinde valet, atque si ab solo matri emancipata factum csici Quod postremum nullam aliam aestu .caε dissicultatcm habet. Prius illud ex eo dubitationem recipit. Hi v x acta si quod sub condicione relictum frustra remitti videatur'. Sed --. 'φ' quamquam inutiliter, quae sub condicione legata sunt, ante-o i in t Epiri. quam corum condicio extiterit, repudientur tilitcr tameni quod histi ψhis no petendis paciscimur eo modo futuri iuris spem
si de domi. remittimus. Repudiatione enim ea tantum amittuntur, quae
M Tanta ses; in ea causa sunt, ut adgnoscentibus nobis statim adquirin
pnam. . si sub tur'. Pacto ctiam ea quae nondum competunt, rccte abducim ς ψς cantur Verum institutam de paciscentium personis quae-q d. s. si sub stionem abseluamus. Pupillus sine tutore paciscendo ne af i. i. c de debitore petat, nihil agit, cum eo modo deteriorem suam ροα causam faciat, quod sine tutore laccre non potest '. Sed ne
297쪽
tutores quidem, vel furioserum ac prodigorum curatores ita paciscendo, his personis, quorum res gerendae cis mandantur, nocent'. Quamquam si non donationis causa, sed ita a Ind. teo administratione exigente , vel utilitate ferente pacti sint, pa- a: I ctionem recipiendam puto I. Eademq:& in Reipub. curato- toris.Ccod.ribus crunt dicenda L Litis procurator, & qui ad agendum tantum, vel ad unam aliquam speciem constitutus est, pacisci D de adniau, non potest, ne petat'. Vtroque enim casu mandatum cIes sus, de iure domini nihil detrahit'. Sed si hoc ei specialiter et t. impera- mandatum , ut paciscorctur, vel libera totorum bonorum administratio concessa fuerit 'pacisci poterit. Idem dicemus, C detras α& si in rem sitam datus sit ψ.Vnde ab emptorc hereditatis,qui fici in rem suam procuratorio nomine agit', cum debitoribus b H, i mei hereditati s factum venditori, quandoque postea agenti pa- , z ς 'qctum obstat . Vtique cnim domino praeferetur, qui in rcm e l. 13. D. destiam mandatas sibi actiones exerccth. Immota ipse domini o . loco est ',quandoquidem ad eum periculum omne litis, emo L8. di proculumentumq; portinet . Si tamen praeia cniens dominus cum quib. ignaris debitoribus ante litem a procuratore contestatam,Vel e l.si ni Sparicin debiti acceptam,vel mandatum actionum editum R, D dς p curi prolatumq: pactus sit, exceptio contra procuratorem illis piori. D. de propter suam i orantiam accommodabitur φ. Iusta enim
existimatione ducti sunt ad paciscendum: imputarcq; sibi tote . D. do procurator debet,qui eos de mandato certiorcs non secerit, r hiae a domino circumuenucntur. Porro quod diXImus Vm- tum. de pacti
uersorum bonorum administrationem sustinentem procur torem paciscendi ius habere,quod tutoribus, & curatoribus, ii pii '& liberam peculi, administrationem habentibus denegatur, , i 3 lane cui scrupulum inijcere vel attentari aliqua ratione possit, i l .la.D.defc accipiendum censeo, ut ita demum pactum valeat, si ne- Agotiorum administratione exigente pacti sint. Alioquin durum hoc N permirum ficta superiorum pcrsonarum conte tione apparebit. Nec enim cis magis prosundendi, perdendi, dilapidandi potestas est quam his, quibus libera peculi j volpupillarium rcrum adininistratio datur. Si unus cx argent rijs Qchs cum debitore pactus sit, alteri nihil nocet. Tantum enim, ait Paulus ', con tutum os, is soniam aeter petere D. p ct Ios t. Constitutum lege sortasse, vel principum constitutio-
298쪽
o l. adulter. ne: sic enim hoc verbum in libris nostris cxaudiendum est '.
L,.um. Extitisse vero aliquam de ea re legem indicio est Quintiliani
de neg gest.L locus, cuius haec verba fiunt ': Lex est, ut argentarii dimi tuisba 'tiis dium cX eo, quod debebant, Eluerent, creditum suum to herede. bbe tum exigerent. Argentarius ab argentario solidum petit,pro-ho .L o E prium ex materia est argumentum creditoris, idcirco adie quaestio. Lsta ctum esse in lege, ut argentarius totum exigereti Aduersus 4ό ό ό s 'g alios enim non Opus suisse lege, Cum omnes praeterquam ab P Lib.sca.io. argentari ys totum exigendi ius haberent. Qua de lege nihil aliud succurrit. Ex ea vero ducit Paul. paciscendi ius alterum, ex argentarij s socijs ius non habere,quoniam de sola petitione lex loquatur, quam non est aequum ad alias species, quae ' Arg. l.si ve ab cxpressis abhorrent porrigi'. Idem in duobus reis stipui, si Q landi dicendum csse lex ait, propria & istud ratione. Nam x Al.si unus. solutioncm quidem accipiendo, vel acceptum serendo, vel nouando unus ex duobus reis alterius perimit obligatio- - . D ' nem ': quae cum in utriusque persona solida consistat solida
,em. i. D2e quoque ab Utrouis corum, quibus id iure contingit modis, nouati. 5pa tollitur. Paciscendo vero ne petat, cum obligationem non s. e de aeci unguat, correo petitionem non aufert, qui laluum labi &Wilatio. integrum ius suum post huiusmodi pactionem relictum cxc cere potest contra atque si legitimis modis obligatio sublata, o i , & rei vel certh iudicio debitor praeuentus esset'. Minus dubiuma'. t.' όψ eum, qui mitionis gratia stipulationi adijcitur, pacificen- , l. a qui ,. di ius non habere ' Maioris partis creditorum pactio,qua ad
V adeundam hereditatem parte debiti remissa heres inuitatur,
cum l .seq D. minori nocet . Quod, tametsi de ea re agatur , quae ad sin- ς p gulos priuatim pertineat, quaeq: omnium consensu appro- , i ,ε h barida videatur', singulari iure receptum est, cum ut heros dum Daeser aliquis defuncto cxistat, tum ut commodius creditores ad iacti huc suum perueniant,allecto eo modo herede, qui absq: co esset, iur. in kj. timidius se oneribus hereditarijs implicaret. N v N C videndum cst, quibus prosciat pactio,&ad quos pacti cxceptio porrigatur. Multum vero quod ad hoc caput attinet, interest, in rem sit pactum, an in personam. In rem pactum est, quotiens generaliter paciscor ne petam. In personam,quotiens ne a certa persona petam '. Pacta in remium.de pac ' omnibus prosunt,quorum obligationem dis lutam esse eius interest,
299쪽
interest, qui paciscitur V. Itaque fideius ri cum debitore se m conuentio prodest, nisi vel aliud actum sit', vel in rem suam q, aut donandi animo , fideiusserit. Addo ego, aut pro
inuito & vetante fideiusserit. In paribus cnim causis paria iura statuenda sunt . Atquin ut illo, ita & hoc casia, quia mandati actione non est ad reum fideiussor regressum habiturus ε,rei nihil interest ab co peti. Quotiens vero mandati vel negotiorum gestorum actio fidei ultori competit, totiens &ei rei conuentio proficit,ac tamdiu quidem,quamdiu dc reo, ad i. Aquit. Itaque si cum reo ad certum tempus pactum factum sit, ultra nec ipsi, nec fideiussori cius proderit'. Quaesita sane semel 'ici, ita, .ci ex pacto perpetuo exceptio,vlterius contraria rei conueniatione minime consentienti adimi non potest '. At ex cotrario iῆ.
fideiuslbris conuentio,nisi hoc quoque in pacificcndo actum :
sit , reo vel confideiussoribus non prodest: cum cius nihil intersit, a quoquam corum peti'. Nam Hectus in hac causa i ivlt.D. eo. ratio nulla habetur, principalitoq; & pecuniarie interesse in .a necesse est ad alium conuentionis exceptionem transire, at- l. t fideiusso
que ita, ut aliter ei qui pactus cst, consuli non possit, qualia si
alij quoque consulatur. Planc si in rem suam. fideiusser sit ac- f. vlt. D. fi-ceptus, pro procuratore puta vel seruo suo, cius pactio reo 4 μ ' proderit', quoniam pro reo principali ipsumcet habetur, qui m I sed si si suam verius quam alienam obligationem intercessione tu scepit',ic qui cx pacto commodum sentirc non potest,si non a. 1 cius quoque auxilio reisse lucri con datur. Cum est ero cx duobus promittendi reis vel argentariis soci s factam con- illi. Dentionem alteri prodine Paul. scribit' : cuius responsum non ad proxime praecedens caput rescrendum, sed fini capi- fiatis xxiiij. r annectendum est, quod & ciusdem auctoris est, & v lse ex eodem libro sumptum, in quo hanc quaestionem Paul la '' fisi inie tractauerat λ. Id quod Accurium aliquantulum tur- q lierebauit, qui in duas sententias diuerso tractus ; quo consistas, ' dc ubi gradum figat, reperire non potest. Scdonim superiori a nobis ex eodem Paulo positae regulae, qua duce numquam
aberrabimus, consentaneum est unius ex duobus reis con
uentionem alteri prodesse, si socij sint, propterea quod paciscentis hoc interest, cui societatis iudicio, quod communi creditori soluerit, alter sit rcputaturus 'ab eo, ut xi ipsa poti P 3 videat
300쪽
nem. 6.vllade solutio. A l.Vranius.
sat ponamus. D. de fideiussi. e lui tibi. .
i l. iuri Ct. . pactorum. l. acquirere. infi.coiun ti. I.
videatur, tum a correo petitur ':non prodesse contra, si nulla inter eos secietas fuerit Nam Glutione quidem ab uno iacta, vel si ei accepto latum sit, a ter liberatur. Vtique cnim cum una sit obligatio,'una ctiam summa est', ut siue unus soluat,sive uni accepto seratur, uterque liberetur, cum solutionis exemplo acceptilatio totam obligationc tollat omnibusq: proficiat,qui cadem obligatione adstringantu . Quod in pacto secus cst, quod ijs tantum prodest, qui vel eo comprehensi sunt, vel obligationis ita participes, Ut eorum quoque obligationem dis lolutam esse principaliter paciscentis intersit φ. Nec absimiliter cosusione inter creditorem & reum promittendi facta alter ciusdem pecuniae reus, si nulla intercesserit secietas,nullatenus libcratur, tamquam eo modo cxempta tantum persona non citam obligatio tota perempta videatur: sin socictas fuerit, in cana partem liberabitur, cuius solido soluto repetitionem ab ipsomet creditore haberet M. Secundum haec si ex duobus reis promittendi alter pactus ne a se petatur, postmodum soluerit, quia solutum per condictionem indebiti reuocare potest, durare alterius obligationem dicemus . Enimuero qui pro duobus promitton, di reis mandator extitit, quorum Vnus, ne a se peteretur,cum creditore pactus fuerit, post solutam creditori pecuniam vescum, qui pactus cst,esigere potest',quia non cst ei electio sua creditoris pacto adempta. Pacta conuenta his qui in rem successerint, prosunt . His enim eaedem solent, quae & auctoribus, competere incepti nes ', paciscentisq: plerumque interest ab his non peti, cum ad cum ex ea causa rediri possit. His vero, qui in ius uniue sum succcsierint, quin pactio proficiat, non dubitatur: quorum persona superuacuc pactis comprehenditur,cum ad eos, ea etiam non adiecta, transeant . Quinimmo plerique teneant' licet debitoris persona pactione cxpressa sit ad heredem nihilominus pactum periinere, nisi nominatim conuenisse probetur, ut ab ipse dumtaxat debitore non petatur. corum sententia mihi semper falsa visa est. Ccrto cnim
constat, & ita a prudentibus definitur, in persenam pacti csse, quotiens debitoris nomen pactioni inseritur nisi cum non ut personale pactum fiat, sed ut demonstretur cum quo pactum.