Titi Petronii Arbitri Satyricon, ex optimis exemplaribus emendatum. Tomus primus secundus

21쪽

16 PEΤRONIIVos tam turpi exitu vitam sinialis lImmo potius facite, quod jubeo :Mercenarius meus, ut ex novacula

Comperistis, tonsor est; hic continuo radat utriusque non solum Capita , sed etiam supercilia. Sequar ego, frontes notans inscriptione sollerti,

ut videamini stigmate esse puniti. Ita eaedem litteaeae Et suspicionem declinabunt quaerentium , et Vultus umbra supplicii legent. Non est dilata fallacia; sed ad latus navigii fur tim processimus, capitaque Cum superciliis denudanda lonsori praebuimus. Implevit Eumolpus frontes utriusque ingentibus litteris, et notum fugitivorum epigramma per totam laciem liberali manu duxit. Unus sorte ex Vectoribus, qui acclinatus lateri navis, exonerabat flo-

22쪽

SATYRICO N. 17 macham nausea gravem, notaVit sibi ad Iunam tonsorem, intemPCStivo inhaerentem ministerio, ONSO-CTutusque Omen, quod imitaretur naufragorum ultimum votum, iii cubile rejectus est. Nos, dissimulata nauseantis devotione , ad ordinem tristitiae redimus, silentioque Composito , reliquas noctis horas malo soporati consumpsimus. '

dum quietem Priapus dicere : Encolpion, quem quaeris, scito, a me

in naVem tuam esSe Perductum.

Exhorruit Tryphaena; et, Putes , inquit, una nos dormiisse ; nam ct mihi simulacrum Νeptuni, quod Baiis in peristylo notaveram , Vide-

23쪽

I 8 PETRONI Ibatur dicere : In navi Lycae Gitona invenios. Hinc scies, inquit Eumolpus, Epicurum hominem osse divinum, qui ejusmodi ludibria sacotis

sima ratione condemnat:

Somnia, quae mentes ludunt volitantibus umbris , Non delubra deum nec ab aethere numina mittunt; Sed sibi quis quo facit. Nam, cum Pro Strata SOP re Urget membra quies , et mens sine pondere Iudit: Quidquid Iuce fuit, tenebris agit. Opi,ida bello Qui quatit, et flammis miserandas saevit in urbes ;Tela videt, versasque acies , et funera Tegum , Atque exundantes profuso Sanguino campos . Qui causas orare so Ient; legesquo sorum quo Et pavido cornunt inclusum corde tribunal. Condit avarus Opes,dosos Suntque invenit aurum. Venator saltus canibus qualit. Eripit undis , Aut premit eversam Perituris navita puppim. 4eribit amatori meretrix. Dat adultera munus. Et eanis in somnis Ieporis vestigia latrat. In noctis spatio mi Serorum Vulnera durant.

Ceterum Lycas, ut Trypliaeme Somnium expiavit, Quis, inquit, prohibet navigium scrutari, ne Videa

24쪽

SATYRICO N. 19 inur divinae mentis opera damnare PIs, qui nocte miserorum furtum deprehenderat, Aesias nomine, Subito proclamati Ergo illi, qui suut, qui nocte ad lunam radebautur Τpessimo, me Dius Fidiust exemplo. Audio enim, nou liccaee cuiquam mortalium in nave neque unguestieque capillos deponere, nisi eum pelago ventus irascitur. CU. Excanduit Lycas, hoc sermone turbatus; et, Itane, inquit, capillos aliquis in nave praecidit, et hoc nocte intempesta 3 Attrahito ocius nocentes in medium, ut sciam, quorum capitibus debeat navigium histrari. Ego, inquit Eumolpus, hoc jussi, nec non eodem suturus navigio, auspicium mihi seci : sed quia noeeutes h xidos Iongosque habo.

25쪽

IO PETRONI Ibant capillos, ne viderer de nave carcerem sacere , jussi squalorem damnatis auferri : simul ut notae quoque litterarum, non adumbratae Comarum praesidio , tolae ad oculos

legentium accederent. Inter cetera apud Communem amirum ConsumΡ- Serunt Pecuniam meam , a qua illos Proxima Imcte extraxi, meTO Uri

gMentisque perfusos. Ad summam , adhuc patrimonii mei reliquias olunt. Itaque , ut tutela navis evipiaretur, placuit , quadragenas utri que plagas imponi. Nulla ergo fit mora. Aggrediuntur nos furentes nautae cum funibus, tentantque Vilissimo sanguine tutelam placare. Et ego quidem tres plagas Spartana ΠΟ-bilitate concoxi. Ceterum Gito11, semel ictus, tam valde exclamarit,

26쪽

sATYRICO N. xit Tryphaenae aures notissima VOCE Tepleret. Νon solum ergo turbata est; sed ancillae quoque Omnes, s miliari sono inductae , ad vapulantem decurrunt. Iam Giton mirabili

forma exarmaverat nautaS, CCePeratque etiam sine Voce Sarrientes

TOgare; cum ancillae pariter proci mant : Giton est, Giton , inhibete crudelissimas manus ', Giton est, Domina, succurre i Deflectit aures Tryphaena, jam sua sponte Crede tes , raptimque ad puerum devolat. Lycas, qui me optime noVerat, tamquam et ipse Vocem audisset, aCCurrit 7 et nec manus nee faciem meam consideravit, sed continuo ad inguiana mea luminibus denexis, movit

ossiciosam manum; et, Salve, inquit, Encolpi. Miretur nunc aliquis, UID

27쪽

cicatricem invenisse, originis indicem ; cum homo prudentissimus , Confusis omnibus . corporis indicio Fumque lineamentis, ad unicum sugitivi argumentum tam docte per- Venerit. TryphaenalaciFmas effudit, decepta supplicio ', Vera enim stigmata credebAt captivorum frontibus impressa; sciscitarique submissius coepit, quod ergastulum intercepis-Set errantes 7 aut cujus tam cxudeles manus tu hoc supplicium dnrassent 3Meruisse quidem contumeliam aliquam sugitivos, quibus in odium

bona sua Veniment.

C UI. Concitatus iraeundia Pro

siliit Lycas ; et, o te, inquit, semi

navi simplicem l tamquam vulnera, ferro Praeparata, litteras biberint.

28쪽

s A Τ Y R I C O N. II Utina in quidem hac se inscriptione frontis maculassenti haberemus nos extremum solatium. Νunc mimicis artibus petiti sumus, et adumbrata inscriptione derisi. Volebat Tryphaena misereri, quia non totam voluptatem perdiderat; sed Lycas,

memor adhuc uNoris CorruΡtae, contumeliarumque quas in Herculis Porticu acceperat, turbato vehe-mcntius vultu, proclamat : Deos immortales rerum humanarum age-

Te Curam, puto, intellexisti, o Tryphaena i Νam imprudentes noxios in nostrum induxere naVigium, et, quid fecissent, admonuerunt pari

Somniorum Consensu. Ita Vide, Ut

prosit illis ignosci, quos ad Poenam ipse deus deduxit. Quod ad me altinet , non sum crudelis, sed vereor,

29쪽

D. PETRONI Ine, quod remiscro, patiar. Tam superstitiosa oratione Tryphaena mutata negat, se interpellare supplicium , immo accedere etiam justissimae ultioni : nec se minus grandi veXatam injuria, quam Lycam, Cri j us pudoris dignitas in concione Pr Scripta sit. 'C VII. Me , utpote hominem non ignotum, elegerunt ad hoc ossicium, Petieruntque, ut se reconciliarem aliquando amicissimis. Nisi sorte putatis, juvenes casu in has plagas incidisse, cum omnis vector nihil

Prius quaerat, quam, cujus se diligentiae credat. Flectito ergo menteS,

satisfactione I enitas, et patimini liberos homines ire sine injuria , quo destinant. Saevi quoque implacabialesque domini crudelitatem suam

30쪽

25 impediunt, si quando poenitentia fugitivos reduxit ; et dedititiis hostibus parcimus. Quid ultra petitis 2 aut quid vultis 3 In conspectu Ve tro supplices jacent juvenes , inge nui , honesti, et, quod utroque PO'tentius est, familiaritale vobis aliquando conjuncti. Si, mehercules, intervortissent pecuniam VeStram, si fidem proditione laesissent ; saliuritamen potuissetis hac poena, quam videtis. Servilia ecce in frontibus cernitis, et vultus ingenuos Voluntaria poenarum lege proscriptos. Interpellavit deprecationem supplicis Lycas ; et, Noli, inquit, causam

confundere , sed impone singulis modum. Ac primum omnium, Si

ultro Venerunt, cur nudavere Crinibus capilay Vultum enim qui per

llDiuitiaco by Corale