Romanus pontifex. Animaduersiones centum sexaginta in gesta dictaque S. Petri apostolorum principis e quatuor euangelistis, & apostolorum actis; vbi qualis eligendus, ac electus Romanus pontifex ... dicatae a Candido Sincero Germano Ludouico 14. Gall

발행: 1666년

분량: 351페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

R. P. sisequentissime silerit cum Christo Erit autem cum Christo,

quando vacaverit orationi, tum vocali, tum mentali, di contemplati aviquando ante Deum numerabit, expendetque sui Pastoralis ovicii obligationes; quanta spiritualia maxime Dominici Gregis negocia tractabit; quando ipse omnium Pastorum Pastor sollicitiis peculiariter

erit, ut Cardinales suas expleant partes, ac Episcopi Pastores,non Me cenarios semet populis exhibeant quando euoluet sacros Codices, SDictorumq interpretationes,potissime ad Epistolas Pauli ad Timotheu, ac Titum; quando in omnibus,quae dicit, ves agit, a Christi voluntate, nunquam discedere contendet. Non erit cum Christo quando ac Cerit constabulationibus cum Poetis , Rhetoribus, ac in prophana tantum eruditione versatis; quando e Pontificatu in primis honores, atque xtilitates intendit,i summa cum alacritate i ncumbit in sua, vel suoru commoda, molestum sibi esse saltem tacite significans, si quibusdam iunctionibus adsit, in quibus haec non assequatur auando terrenis c ris deditus erit; quando non indagabit studiose actiones sua familia , Curiae, Romanorum Ciuium, Cardinalium, ac Epis oporum quando in Poetarum, Rhetorum, Philoisphorumque lectione versabitur; quando diu morabitur cum quibusdam suis familiaribus, ac potissime consanguineis, vel amnibus, ita ut ea omittat, quae muneris sui sunt, inat, quae ad horum honorem, ac utilitatem spectant. Adeo assiduus debet esse R. P. in suscipiendis, administrandis,4 conficiendis negocijs Ecclesiae uniuerialis, ut conquerentibus nou nullis, etiamsi caeceroqui viris pios , quod sui, vel suae familiae, ac gentis penitus obliviscatur instar Christi ad parentes suos illa repetat, Nescitis,quia in bis,quae Christi mei fimi, oportet me esse Cu de his agitur, non reperitur R. ILinter cognatos,

notos Luc. 22. v.qq.5 -9. Qui amat patrem suum quoque, ac matrem,

plusquamibi istum, non es Ch Hodiguus, Matth. io vers. 7. multoqui

minus dignit Chri lii Vicarius o Quod sane munus coi,suetudinem, &familiaritatem cum Chrilto summan exigere videtur. XVIII. Eximia Petri fides, dum caeteri, tacentibus credit se pos , Christo volente, id agere, quod ille per naturam poterat. Quae per se postulat munus Pastoris Ecclesiae niuersalis, nunquam timeat R. P. executioni mandare aderit illi Christus, a quo constitutus est Pastor. Verum opus eli, ut ipsius fides,dum repCui spem in Christo, quod, torum compos tanderi futurus sit, sit instar Petri, hoc ist, fulgeat in . ope Libus dignis successore Petri Quando R. P. modicis ima est des, Telrnodicissimam declarant eius dicta, S facta, semet retrahere potest ille a inultis,ad quae potest ex munere suo teneri; nec timentes, ut par ellet, illum Principes pol illimh, renuere posset, etsi meritas, illius correptiones, quidam etiam non obsequi illius iussis, licet caetera iustis Sec. Ex Histori s etiam pro phalais,patet, quanta veneratione Imperatores, ac Reges priscos Pontifices in prosecuti, 5 quam humiliter, Mobsequios petierint absoliri aspii tualibus poeta is , quae contra ipsos proni ulgatae fuerant a R. P. re ipsa Sanctissimis, quaere tibiis sincere, quae

92쪽

Christi erant & quam libenter quoque consilia eorumdem amplecti

fiterint. Caveat autem R. P. ne instar Petri, qui ubi vidit 'ventum a lidum enientem inquit S.Bem serio. de Dau MCol. xtimuit, ipsoque timore protimus mergi caepit, cum legem aliquam condidit de re spirituali cunctis vere salutarem in Verbo Chri lii, qui hanc potestatem ei

concessit, illius obseruantiam requirat tantummodo a quibusd. minon vero a Magnatibus; nam haec erit per similis illi legibus, quae a nonnullis Praetulibus serebantur de quibus .Ambros c. . lib. . . Hexam. Haec eort sapientia tela aranea comparatur, in quam βι culex, antistisca inciderit, exuere se non potest se vero validorum anim .ilium gerius incumri se visum est, inanes laqueos dispavit; ex quo illud effatum , Plurimae

leges sunt velut aranearuis tela, quibus muli marcentur, non leones. Hienini uero comparandi illis Ethnicis Ponti si cibus, de quibus Tertuli in lib. de Coron. Mil. Noui a flores eorum in pace Leones, in praelio Cervos. Non est quidem magnanimi Pontificis violationem latuinarunt, Canonicaruirique legum grauissimarum spiritualia tantum animarum commoda respicientium in Magnatibus distimulare; alios vero earumdem violatores sei eris punire poenis ostendere se Leones iis, qui resistere non possunt, vel non audent ceruos vero iis, qui obsequium iudem detrectant. Haud sic Petrus, ut legitur in Apoliolorum Actis,nec plurimi eorumdem succestarcs . Quot imperium non exercuit idem S.Ambiosius, licet Episcopus tantum, in Imperatorem ipsum, dum de Ecclesiasticis, ac spiritualibus actum est,caeteroqui in temporalibus senae illi obsequentissimum declaranso Perpendat R. P. an sit ingenui, iustique R. P. aliquos Principes, qui non obediunt quibusdam Canoniscis legibus aut se iis non teneri arbitrantur, habere tanquam Catholi cOS, pios R. E. sttidiosos &c alios vero, qui propter easdem, similesve

omnino rationes eos imitantur, habere tanquam Da inii, Catholicos, minus pios, minus Romana laeclesia studiosos in sorsa: miniis honesto adhuc no i ine eosdem notare ρ Coiitra hosce leueones, contra illos semet ceruos exhibent Utri' sint Leonesi P. si leoninam sortit

dine a postulet huiusmodi lacuni custodia. Possent R. P. Cerui uaderes; quando ipsi Diumas leges non custodirent quando Sacros Canones, Pontificias Constitutiones ad se spediantes leui in precio se re ipsa habere declararent quando temporales quasdam iurisdictiones Principii in proprias sibi vindicantes metuerent amittere S c. Sint mori tria S, ut ex milicio,Sanetistis ni R. P. nihil aliud prorsus in suo regimin quam Dominici Gregis oui in salutem sibi proponentes; tunc constitur super Gentes, ct Negna instar Hier. i. v. o. quae verba accommodat Innoc. III. R. .c. Solita de Mai. MObed. euellent, destruent, disperdet, dissipabunt, aedificabunt, plantabtint; nec timebant a facie Principum,quia cum illis erit Dominus v. 8 imo ipse erit, qui eradicabit, O d struct disperdet c. I S. v. 7. quae contraria Diuinae, ac Euangelicae legid prehenderint in omnium Catholicorum Principum ditionibus Glo- r. licabunt manum, irachium dexterum in fictoi do vindicta=n in na

tioni.

93쪽

tionibus Ps.s 9.V. 7. increpationes in populis, ad alligandos reges rorum

in compedibus, nobilis corum in manicis ferreis . Duni Petrus respexit Christum,non respexit elementum credulitas in mari eum portauit,

ut ait S. Ambros. ser. s. at perfidia, seu modica fidessubmergere illum caepit Firma sit R. P. spes in Christo semper, validum a potentibus excitatum contra se Petra nauis Gubernatorem ventum conspiciet tandem cest ait e, Se factam e ila tranquillitatem. Si qui timet Dominum EccLIq. v. I 6. nihil trepidabit, non pavebim; inulto mastis timentes Deum, cuius vicem gerunt in terris, R. P. nihil trepidabunt, nihil pavebunt; imo quo maioribus Petri nauim iactari tempestatibus nouerint, eo constantius, aegenerosius eam regent, certi omnino, saeuisiimos licet fluctus tandem sedandos , christo huius nauis supremo Luctore. Si Principes aliqua velint Diuinis legibus, vel bono niuerialis Ecclesiae

aduersantia, hasce Tera enas contemnant potestates, timentes Diumam potestatem, dicantque cum Aug. ser.6.de Verb. Dona. ac leuitur II.q. 3.

c. 97. se prohiberi illa cc uacedere a Mauri Potestate Laudacter respo-deant eis illud de Act. Apost v. vers. 9. cum Petro S Apostolis, be)ire oportet Deo magis, quam homini bos, ut inquit S. Hie)on .in c. 2 ep. ad Titaloquens de Imperatore, si malum iuberet. Vbi venitur ad cauIam Chrini, siue Vbi quid agendum, vel decernendum proponitur Christi coctrinae, Euangelicae, icclesiasticae prorsus diiciplinae repugnans, vel qui ad non leuem apud populos sareret ostensionem , non agnoscant nisi Christim ut idem S.Aug. in s. ir . qui in caelo est. Dum Principes aliqui conquere lentur, quod aliqua praecepissent Diuinis consentanea

legibus, o quae illarum obseruantiam vehementer seuerent, Euangeli cis consona verbis; alacriter ritu egerant, non debere molestim eis vi deri, cum Sum nil praelertim Sacerdotes G.Ambros ep. 29. loquitur de

se ipso Episcopo Mediolanensi, qui propter Thessalonicam caedem Iinperatorem Theodosium litteris leuere coarguerat, in templo reiecerat c. loquuntur, non quod volunt,sed quoi iubentura Supremo omniuPrincipe, ac ni peratore. Incredibilis videbitur humilitas, quam S.Gregorius cxl. ibuit imperatori Matirilso, illi, qui huius Potificis litteras pei illas ad eumdem non legerit; qui tamen inuicto , excelsoque animo eidem obstitit in i)s, que Dei climium Supremi Imperatoris erant. Hinc etianam ierato cognomen Magni S. Gregorio tributum. Non de' dignatus est S. gapittis an . 333. nulti a Theodato Gothorum Rege ad iniserat Orem Iulianianum cui tamen leuere petenti, ut admitteret Anthimum Epi' copii Conluantinopolitanii ad Ecclesia comunionem conita later, ac sortiter respondit, Ego quidem peccator ad Iustinianunia Imperatorem Christianissimum enire desideraui, nunc autem DiocleIianum tutorii; qui tamen minas Tuas non pertimesco oec. Idem alii Pontifices egerunt ut Historiae Ecclesiasticae testatur, nullatentis timentes eos, qui corpres ouidere poterist, non ero animam,sed timentes eum, qui poterat 'am .rm, corpus perdere in gehemiam Matth. io v. 28. Si R. P. aecinXerint. bos suos instar Hier. Gi. v. i7. hoc est omnibus Euatig

94쪽

licis virtutibus Derant instructi visiqnificat Mala. in v. 3 Tuc. Iz. Stultimbi 1 Uri praecincti in surrexerint, siue terrenum nihil intenderint, deloi uti fuerint ad quo suis etiam Supremos in temporalibus Principes citae Deus, seu Christus praceeerit,non quae passiones propriae spiritu, lis boni laruis tectae suggesserint; existiment sibi pariter dictum a Deo, & haec verba nunquam praeteribunt Matth.24. v. 3 s. ne formide. ιs a facie eorum; nec enim mere,os faciam vultum eorum . Ego quippe dedi vos hodi nciuitatem munitam, o in columnam erream, o in murum aereum super omnem terram Regibus Inda, Trincipιbus eius, ct Sacerdotibus inposulo terrae. Et bellabant aduersum os, no praeualebunt; quia vobiscum suur,at Dominus, ut liberem os . At boni Principes tandem non bellabunt ad iterius optimos Pontifices sibi suadentes, vel loquentes,qilae Deus, vel Christus vere praecepit, sed potius ea libentissime audient , ac opere exequi siritimo contcndent studio . Cum traimqt illum est mare,quilibet vel tetriter peritus, navim gubernare potest; valde peritus exigitur, cum ventus eam adoritur validus . Non modicae fidei se declarabit R. P. si quandoque irruentes validos contra Diuinas eses, Euangelicamque disciplinam principales ventos dissipans, cum Eouesiae Nautinitam proxime ad Clarisium accesserit At modicaeside se declararet ille P. R. qui liniens, ne temporalia quaedam emolumenta an litteret quorum amissionem intentare posset aliquis Princeps dumtaxat ad metum ei incutienduin, cum nequiret re ipsa legit, me id agere, si probus, ac iustus esse vellet innumerarum detrectare dconsulere saluti animarum, quae proculdubio indiscrimen adducerentur ex Episcoporum desectu in aliqua Prouincia, aut Remo viginti,&lius annorum spatio eum periculo etiam, ne huiusmodi Prouillacia, aut Regnum semel R.P. obedientiae subtraheret, adeoque cunia spiritualis illius regni diminutione. Quis haec temporalia emolumenta, longe anipliora quoque , spirituali tot Christi ouiu incolumitati praeferre, censuerit esse spiritualis a Christo instituti illarum Pastoris λSi modicae fidei fuit Petrus, fuit cum adhuc non essent illi promissae, ne a traditae Regni Caelorum claues quas ubi accepit, quid in illo non generosum, non magnanimum e Ignaui est prorsus Pontificis, sinere an Limum detineri suum ita terrenis, ut caelestia de pascendis per immediatos Pastores Christio uibus iussa detrecteto lane daret animam suam

pro illis, cum nec portionem substantia, qnae illum contingit Luc. Id. V. I a. Care velit, ne lupus eas rapiat, ac dispergat Ioan. O. v. I 2 quam verisim

millimum est quoque ab optimo Principe non dissipandam Limo coriositis ferme certum est aliunde si alicubi auferretur a Christo,cuius sunt oues, compensandam Θ Haud haec proposita cubtractio validus

censenda ventus, quem idens R. PHimeat, de incipiat mergi, recusans tam diuturno tempore Electionem, seu Confirmationem Episcoporuinetalis Prouinciae, aut Regni Non est per se R. P. Regnorum iura ex

minare, nec lites de legitimis Regibus, aut Principis usinisi ration Sacramentalis contractus matrimoniὴ ditiuaere est tamen per se, M

95쪽

insis omnibus idoneos praeficere Pastores, aut electos, seu nominatos

approbate nec ista approbatio, ut sic dat ullum legitimuin ius in ta leni Prouinciam, aut Regia uni eligenti cu nona inanti, si aperte declaretur, iitracotcncenti uni de tali Principatu, aut Regno illaeta, ut prius, per ilianere,sed cum talis Princeps tali tempore dominetur in tali Prouincia, aut Regno, non esse R., vel illi expedire istius abnuere obedietiam ac obsequium R. P exhibitum cum pro illa sint,quicuniq. contra illam non sunt ac nolle Episcopos confirmare, si iconei sint,ab eodem nominatos, sicut ita ines indubitati Principes in tali Prouinciata, vel Regno egerunt. Sic ex locis in Trus. Concit assignatis oratoribustam Ecclesiasticis,quam Saecularibus edendo, incedendo,aut alis quiba1- eumque adtibus,ta n licet arguere, locum eumdem alias illis debitum esse. vel afferri etiam posse tanquam probabile argu utentum, quod ij sedem hic locus debeatur iam Sancta Synodus , ut habetur in fine sess.

23. i. De loco oratorum,aperte declarauit, hinc nustum cuiquam eorum factum esse praeiudicio ui ed omnia illorum, Imperatoris, Regum,Rerum- publicarum, ac Truuipum suortim iura, pra rogatiuas illissas, o saluas esse,in eodem questatA permanere, prout ante illud CUncilium reperiebatur.

Quod sane a R. P. aequius praestaretur, si complures, egredieiij, ac docti, exitumarent, aliquem & tamen tyrannorum quoque ui ob se uantiam R.S publice admisit non tyrannice dominari, vel dominatum sibi vindicaste in tali Prouincia, vel tali Regno, sed titulo vere iustissimo priore in Principem expulsum suisse, ac iustissimo etiam nomine huic ante caeteros habenas regni traditas: Qui procul dubio nunquaimpiis adhaerebit consili)s,4 schismatis ipsius notam subterfugere conabitur, Di copos a se nominatos,νe a Cierosus electos nolens consecrari, nisi a legitimis Episcopis a Sede Apostoli a institutis,vel confirmatis, σdeclarans publicis etiam litteris, se omnino esse, ut Romanae Curiae iura sint omnino integra, ac illibata depinita etiam pecunia , quae pro tali confirmatione solet in Urbem deportari ac se nunquam disceburam a Sanctae Sedis communione debitam cui reuerentiam in se semper intactam se seruat rus Quin etiam ibi libuerit R.P. eorum, qui ordinati fuerint Episcopi, confirmationem ab eo supplicem petiturum asseueras denique e ad id coatium vetente notissima suorum tranquillitatis, ac salutis populorum necessitate, maxime cum non desint in Ecclesiasticis semet Historijs complura, quae sibi hac in re Iaueant mirificλ. Id si praestiterit, iubeat omnino ritus

omnes in P pr criptos,Ne illis conjentaneos, prout moris erat, antequaipse potiretur Prouincia,aut Regno, in Sacramentorum administi atione, in

Liuinis osticiis, in clericorum disciplina c. e dem prorsus leges Ecclesiasticas hstodiri; caeteris exemplo praelucens in detestatione haeresum subdito At e uertens prorsus a Catholica Fide deserendis. ISTA in nullius offensionem partis dicta sint, cum perspectit limum sit, interiijssimos Principes poli e controuersias oriri, quemcumq posse, si ante Deum

sua esse putet legitima, tueri iura, sicuti Minter Sanctissimos profecto Viros fuerunt Controuersiae graues,' inter scauum Theodoretam t

96쪽

ri,4 S.Cyrillum Alexandria Epissicopos Rufinum insignem Monachii,

SIIterono mi S.Lernardum, atque Penum Cluniacensem Abbatem Venerabilem nuncupatiani in variis diplomatiS au Innoc.II. in . III. in rustis Benedici in Ordinis inter Sanctos 23. Ianuar. recensitum sed ut quae a plurinii an in iacuertitur in R. P. modica fides hac in re , amplaicddatur,ac expellatur tinuo ab huiusnaodi vento leui incusitis; quo tante adluic timore si perculsus incipiat mergi clamauerit ad Chris uti furuenti oratione, Domine saluum mesac, ille maritim extendens apprehendet eum nec permittet, ut hac st: bii, cruatur tentati ne Pariter Modica fidei notarentur illi Pontifices i. peri litterent, trepidantes reni minus Principibus gratam sacere, ut Cardua ales essent in purdpolitici, ipsorum Consiliari; ac Ministri in ciuilibus tantii nati nomine ipsorum regeret Prouincias, vel Regna: essent sui Oratores in Romana Curia; adestent, vel etiam praeessent exercitibus contra alios Catholicos Principes Idque non vitarent sub Ecclesiallicis grauibus ceni quas si contemnerent Cardinales, illa etiam dignit te priuarentur .

a. VI extimescentes potentiam Cardinatiua Principum, vel Orat rum quorumcumque Principum ad A. S. quaedam facinora, quibus Romanae Vrbis traquillitas perturbaretur, dissimulari iuberent, ab ecruna

aulicis perpetrata. i. I, ubi Principes, maxime S. R. Beneficiarios,

e causa probabiliter iusta sacris in conspecti totius Orbis interdixit-sent, eisdem postea concederent, ut absolutionem a priuato Sacercote clam obtinere possent; cum tamen prisci Pontilices, dum e causis non semper omnino euidenter iussis a Sacrorum Communione Imperato res ipsos remouissent, a se, vel a Legatis suis publice illos veniam et res ad eandem admittere tant tim voluerint VI perterrefacti minis quibusdam, qua prosecto solum verbale esse poterunt, si Principes illi sent caeteroqui Religionis Catholicae studiosissimi, ac in Romanam Sedem, ut maiores fui, admodum benevoli, indecora quidem vehementer R. P. Maiestati, ac R.S dignitati peragerent, nimia enim humilitas reprehendituri. 86. c. . ac nimia sui abiectio, quae pertinet ad pusillanimitatem, vitium magnanimitati oppositum, potest est iuxta unanimem Doelorum sententiam, lithale peccatum; in qua re adhuc graui iis peccarent R. P. si ideo S. A. honori talis haud consulerent, eo quos suos Consanguineos obeuntes nollent relinquere uxosos hisce, Principibus, sed potius in eosdem benevolos, vel etiam illorum patronos . Hic nimius in humilitate excessus esset nimi in suos amoris sce-tus . Quid si R. P. permitterent, ut aliquis Regularis ordo suo ferme arbitratu Pontificatum regeret, Pontiliciaque abhterenth illius alumni potestate ad opiniones suas complures, licet ablonas, eues uangelicam

dissoluetes disciplinam, in Christiano populo serendas ad aliorum, quos sibi insensos putarent, x hoc nomine peculiariter, quod ipsorum vitia exi forum libris manifesta piorsus indicassent, in ionore, fama, re oppressionem,parum laborantes de R. E. incommodis, si quandoque nonnulliis ex his in haereticorum terras conccdcre cogeretur, ad euitandas

97쪽

P.P. minas c. impellerentque R.P. ad quaedam statuenda non aequae , Veritati penitus adii ersantia in ultionem alicuius, vel aliquorun , quos aduersari, vel aduersatos fuisse alicui e suis scriptoribus cognoscerent, tueri omnino, ac propagari volentes doctrinam ab eo traditam , quamuis minus probatani nihil non sernae concederent hisco Regularibus, etsi quandoque hinc honori, auctoritati S. A. detraheretur; non i)sdem Reformationem, qua maxime in complutibus indigerent ad Ecclesia ipsius beneficiuna, indicerent horum dicta ,scripta. edita, facta miris extollerent laudibus, ex non laudibus digna excularet

S. c. idque, tum e clipiditate, Quod hi sua, suorumque commoda veli menter promouere postin opibus, auctoritate c. gloriosamque eos posse sui memoria post obitum reddere arbitrentur, virtutes fallas, aut exaggeratas rhetorice narrando, vitia occultando, vel speciosa tegendo larua plum e timore, ne alioquin ira perciti, quod in Pontificia administrationis partem non assumantur, aut se R. P. alios Regularibus iactpraeferant, aut minori in honore, quam antea, habeant, aliqua molirentur cotra R.S. Notum siquidem est, nonnullum ex his interdum iactasse suo Ordini fas esse RA. obedientia plurimos e Catholicis subtrali re Aduersus V niuersalem , Romanamque Ecclesiam non potuerunt praeualere tot Imperatores, Regesque potentissimi; quin Roinanorum Pontificum spiritualibus iussis,ac legibus parere coacti sun vel earum iustitiam aenoscentes tandem illis ultro obsecuti sunt; praeualeret

unus ordo Regularis , licet totus quod nunquam procul dubio foret, cu semper in illo forent Viri aliquot pietate insignes conspiraret contra illam λ Modicam sibi inesse fidem ostenderent R. P. qui hinc huius

ordinis sorent acceptores, non tribuerent aliis,quod suum soret;nollet aliorum ullas audire querelas detensionesic. An non iniquum plane foret, ad quorumdam ex hoc ordine nutum insanai nomine, de per calumniam, alios, S illustres pietate, ac doctrina viros designare; libros proscribere, quibus suam tuerentur famam, ostenderuntque quibusdaiam damnatis ab A.S. sensibus haud semet adhaerere, suosque vere Catholicos i idem explicarent statuere, ut falsis omnino subscriberent

contra illorum bona, reditus, honores Principes etiam saeculares excitaret Itane occaecati esse possunt A. P. aliquorum antore Regularium, ut non agnoscant eorum politicam a R. S. decreta quaedam extorqueatium, quae tueri teneantur successores Pontifices, eo nomine tantum ,

ire praedecessori honos periclitetur tu videant solum , quae in illis laudabilia, oculosq. nullatenus in vituperanda in coni pharabus ex illis non coiiijcianti inter ista noti e peculiariter et suasio, b compulsio R. P.;ad quaedam non aequa 4 quasi dominium in Roniana exercere Curiai una aliorum quoque,et iani Regularium, iniuria ς Non esis retulis vllius Ecclesiastici filo, ram Dei in eiusdem domo conditionen facere dispa

cor Loio, quas lacob familia spectani ob amoris pracsui De ni c.'trones,

98쪽

quibus Iosephum virtute, atque promeritis esteris liberis adeὸ praeflanteri

qii id si hic ordo, quem ferret in oculis R. P. nonnullis alijs ordinibus meritis, tum prisentibus,tum priscis maiorum suorum non prs staret l)Beatus ille Patriarcha prosequevatur, satis apud nos esse deberet, inobis

sedulo continenterque caueremus, Nersareturque perpetu3 ab oculos charseras, quae ad omnes generatim se extendat, sitque eiusmodi, ut nemini comperta nun sit, nenno non certo reputet in Praeside, cum re ipsa, tum verbis,

interitis exteriusque promptam illam sibi semper, an alacrem ad manum praesto suturam. Verendum oppido est, ne ex istius praecipui amoris significationibus in aliquem ordinem exulceratis insignium compluriuin virorum, qui iniuste vexarentur, animis Schisma oriatur ingens; ad quod sedandum opus sit Generali Cocilio, quo tamen R.P. quam maxime abhorrent. ijssimus electus R. T. pollens charitate, qlia ad omnes indiscriminatim pertineat, c*ue periuarum acceptione, Vlpo te Vicarius Dei quein non esse personarum acceptorem sacrae saepius t stantur litterae, licet huius viti; sit omnino expers, cum sit absolutus omnium creaturarum doni inus sine pondere,' pondere , cuiuslibet illustiis Regularis Ordinis merita in niuersalem, Romanam q. Eccle sana, antiqua,ac recentia ponderet diligenter, virtutes, ac vitia,quae in illum irrepsitsent, obseruans sedulo sinter quae nouerit spiritualia per se grauiora esse Carnalibus,quae tantum duo sunt, Luxuria,& Gula e do ct in communi cum S.Th. i. a. q.63 art. . eo amore congruo num quemque prosequatur Ordinem, ut tamen nullius velit esse eam auctoritatem, ac potentiam, ut R. cogatur ferme vllorum ex illis Obsequi consili; , voluntatibus adhaerere &c atque si talem conspexerit, illaim moderetur omnino sensum, permuncios suos praesertim,exploret co spicuorum alicubi hominum,ac prae caeteris celebrium Catholici orbis

Academiarum,cum quaedam decernenda sunt, non contentiacillorum,

qui sunt in Curia, opinionibus,cu ad gratiam aliquorum possint facile loqui, iam notum sit cunctis fidelibus, eos suggessisse,in Cardinalibus, E. P. ipsis nonnulla fuisse in libris quorumdam impressa, quibus opposita ibi Otinebantur, demptis particulis, ac vocibus impia Pror sus contra scriptorum apertam mentem eisdem proposuisse, nedum integre ac sincere illorum mentcna exposuisth, ut poterem gratissima scientes se facere quibusdam Regularib iis, quos unice R. P. diligebat, c. Nec vereatur cuilibet prorsus Ordini medicamenta afferres, licet aspera, ad depellendos multos, de uniuersales animi morbos, quibuSiam urgeri caepisset, ne hi a thales etia dant cum ingenti Ecclesiae ipsius pernicie dcc existimetque, si id opportunum coram Deo, praemiiii lac luentibus, deuotiique precibus, cum suis, tum aliorum, censueri , si bi a Chrili , iusta rictri, prorsus dici, Hem etiam super aquas, tam timeas allidum , qui a quibusdam Regularibus ridem de quibuslibet

alijs, etiam Principibus . illorum opera contra Te excitaretur VentMm; Ego enim extendens .et tum apprehendam te, ac vento ce1 irtionem in P rao O. Amore ferueat in Christum R.P. instar Petri. Diuia,qViae cca si ςrit

99쪽

6 ue

guerit ante Deum expedire bono Vniuersalis reclesia spirituali, eruhrposibilia credenti Marc.9.v. 22. montes lire ipsos, si non haesuraerit in ebr. ue suo, senio modica suerit fidei, tollet, mittet in mare Marc. II. .a Dre summas quascumqtie dissicultates suis legibus Euangelica prorsus

disciplina cogruis oppositas tandem lupe abit, si prius hostem vitiuamoris amorem suum suorumque superauerit.

XIX. Cum mergi caepisset Petrus e validi timore venti, Christus metendens manuni apprehendit eum, Petrumque a submersione liberauit. Sunt complures,qui non hoste quidem fidei,sed vacillantes sunt; quorum tria genera recensentur ab Herma Laetinatis init. lib. . exm nem , quos sapiens, bonusque Catholicus dicauit Carolo M ann is M. Sept. T. Pilium eorum, qui iis, qua ad Religionem periment, assentiunitur quidem, sed formidolosJ, non attribuentes cligioni Christιanae, qui inspiratis debetur,fimi assensus honorem . SECU NMI 'Orram, qui iis, qua ad Religionem spediant, nun Gyentiunt, neq dissentiunt, sed ambigunt dumtaxat,non obfirmato quidem animo sed formidoloso . TERTIVM eorum , ut ijs,qnae ad Religionem pertinent, prorsus dissentiunt, sed animo non ob-rmato; qui tamen, licet proximi desert ribus sequippe qui, excepta perti nacta, per omnia eis se miles sentidesertores tamen non siιnt o primos ille

vocat Trepidantes; medios Ambigentes 'extremos Discrepantes atque ait, c. . non mereri uomen hostis quin etiam hosce vacillantes, quamdi ac nobis non prorsus defecerint, neq castris aduersariorum nomen aederint, pro nobis potius stare; na vi dicit scriptura Luc. 9. v. o.Qui non est aduer .sus nos, pro nobis est Postea subdit, Eiusmod homines, quanta commiseratione dignisnt, vel ex eo licebit peripicere, quod animo meliore sui parite cruciantur; quanto enim animus corpore en rastantior, tanto neces est,miimi cruciatum e siem itorem e Cuius cum ut duplex crvcrattis, MERTIS, AFFECTIO, IS uer tamen altero rauior est mentis enim serum asser ecim, qui est affectionis hic ero non item : Nam coctatus affectionis est, anxietis quaedam ex conssis tu spiritus arcarnis orta,animum variis motis solicitans, quid velis; aster vel δ quaedam nutatio est animum in dubio retinens, quid credas, nascens ex verisimilium puma mentem ita distrahentium, ut homo nes tot, cui parti se debeat dedere unde fit,it animo nutans non solii quid sentιat,sed etiam quid velit, incertus sit. Hic est cruciatus animi vacillatio,quem non parum auget Religionis dignitas, qua nihil praei lautius esse possit; nam quo res, de quastias haesitat, maioris est momentι, eo angorem animi grauiorem fore certum est. Cum igitur hi commiseratione digni sint attendendum est etiam id, quod cunctis fidelibus in divit Apollo lus Rom. i. c. iq. iiiit. In rinum tu id assumite, c. I s. init. Debemus nos firnniores imbecillitates in ii morum sustinere,

non nobis placere; nec non praeter I.COrvit h. 9. v. a. Facius sum insimmis infirmis er infirmos lucrifacerem, Theilal. cap. . v. Iq. Rogamus os fratres , corripite inquietos consolamini pusillanimes , suscipite infirmos patientes estote ad omnes unaque mandatam Dei generale nicuique de Iroximosuo EccLi7. v. I 2. adeoq. nullus non teneatur Catholicus iux-

100쪽

ta modum, de gradum suae ebnditionis , icultatis vaesi res suges 'cire, rationibus, argumenti foue adductis sibi occurrentibus, quae illos in fide firment, ac nisi haec sibi suppetant satis idonea ad fraternania vacillationem tollendam,alios rogare doctiores, ut id praestent Multo magis ex vi muneris sui, non charitatis tantum debent R. P. Omnis eiusmodi vacillantes in Catbolica fidestabiles reddere, non asperis verbis, seuerisque correptionibus, multoque minus poenis, nam potius sic in terram urgebunt, ac propellent, reddentque Catholicorum hostes edextensa benignitatis manu apprehendere illos ijs rationibus, largumentis,quibus quaecumque vacillatio eorum animis dematur,certique reddantur, merito Catholica dogmata certam omnino fidem post ut re,enixe tamen Deo prius rogato, ut Fidem , ac in prinus, iam affectionem,iudiciumque credibilitatis supernaturale vacillantibus concedat; nam fides procul dubio Dei donum est, non ex operibus quibuscunq. humanis Eph. a. v. 9. At quando haec vacillatio maxime in pissentia contingit in 1s,quae de Romano Pontifice Catholici sentiunt animaduertat R. P. ne inter vacillantes in fide reponat eos, qui non firmum praestant assensum i)s, de quibus circa ipsius auctoritatem controuerissiae sunt inter celebres Catholicos Doctores, quas nec Concliorum

Generalium Patres, nec ipsi me Pontifices ex Cathedra hactenus dirimerunt; esset enim id contra iustitiam cum obligatione restitutionis famae sed dumtaxat iure eos appellari acillantes in fide, qui vel cumsern,idine assentiunt ijs, quibus Catholici unanimiter coi, sciitiunt circa R. P. Primatum, vel neque his alse attulat neci te disseiarrant, vel licet dissentiant,non tamen oblirmato antino sunt, leu nos uia pertinaces; istorumque commisereatur ex animo, nec in illos inuehat, vel excaiade

scat; nam clariora quidem argumenta sappetunt pro nystemas rinsetatis ancarnationis, Eucharissiae, pro Veneratione Imaginum, helιquia m-que auctorum Inuocatione, insimilibus, quam pro veneratione P. R. a tVicari Christi habentis Primatum,& Dignitatis, de Iurisci et ionis, si si ligulas quoque Ecclesia si , Succe libris Petri ut Rectoris niuersalis Ecclesie H Gregis λ .ninici Di ree toris . cum aperte videant, nesraro illius mores Chri iti ac Petri moribus dissentaneos, regimen notia. uniuersali Ecclesiae prosecto salutare, sed potius noxium, uti ote qu.e rentis quae sua,vel suoru ri sunt non quae illi opportuna, directionem Dominici Gregis non ad aeternam felicitatem, sed infelicitatem prauis vitae exemplis ideoque nitatur quam maxime credibilia reddere ea, quae nos Catholici cerea existimamus de R. P. contendens prorius exe-plum esse fidelium in Verbo, in conuersitione,in baritate,in De in cassit te; quemadmodum pr.ecepit ri notheo, etsi tantum Epitcopo. Paulus I Titi moth .c. . v. Io. Quod exemplum licet optimis non appareat Cotholicis, firmissimum tamen hi praebent assensum omnibuua in definitis, ac extra Catholicorum omnium controuersiam de Romano pontificatu qui de existimant, summopere mereri se coram Deo, dum

captivant intellectum suum ad creuendum,quod talis sit Christi Vica-

SEARCH

MENU NAVIGATION