Praelectiones theologicae, de poenitentiae virtute et sacramento. P. Thomae Mlodzianowski, Poloni, Societatis Iesu

발행: 1670년

분량: 248페이지

출처: archive.org

분류: 철학

11쪽

Tractatus .

. DIFFICULTAS I postione disiputatur: An scilicet sit vir χχ.

tus in quantum tollit illas actiones 'mo isti misis . . . Ossion Quod si velis directe illam

Degenuitur intem 's maiorem prorae, per te non est

vinulem virtus perte est virtus, eundem mcdium terminum sic dispones. Quod per ICENDUM est, Paenitentiam te est abolitiuum& reparativum actio esse virtute Est Conclusio S. Tho num dissonantium naturae intellectuamae citati contra Haereticos muran ti, est per te virtus. Sed quod per te dum,Caietanum; qui asserunt illam es non est virtus,est tale principium, dicisse virtutem nonnisi secundum quid enim paenitentiam non esse virtutem, PROB. 1. Author. S. Scripturae; quae tamen est tale principium, ergo quae pro medio obtinendae salutis, quod per te non est virtus est per te remissionis peccatorum proponit poc virtus. Sed ne in assiimpta propositionitcntiam, ut Ezech. I 8. Si impiu ege ne Quod est principium abolitiuum rit paenitentiam ab omnibus pereatis sita actionum peccaminosiarum est virtus, vita viue eae non morietur. Idem is alicui ratio dubitandi suboriatur, sepe docet Trid quam certe commen ulterius, Prob. si tale principium non χο dationem Poenitentia non mereretur esset virtus, esset tale principium , si non esset actio virtuosa principium abolitiuum actionum na- PROB. a. modo arguendi quem turae Intellectualidi nantium quam- vocant mirabilem, cuius artificium in uis non esset virtus, & non esset tale hoc stat, ut ex contradictoria quam principium si no esset virtus esset qui- tuetur resipondens eliciatur contradi dem ut tu supponis, non esset autemctoria, quam assumit probandam Ar ut Prob. quia quod est principium abo-gumentans, seu ut loquitur alicubi litivum actionum naturae intelle- Perea citatus, vi cuius colligitur Con cluali di nantium est principium . clusio ex ante opposito Conclusioni actionum honestarum non compatibi-Sic igitur formatur argumentum Poe lium cum in honestate opposita, sed nitentia per te non est virtus, ergo poe quod non est virtus non est principi- nitentia per te est virtus. Prob. Con una actionum honestarum non com- sequentia ordinarie, reductione enthy patibilium cum inhonestate opposita,mematis in Syllogi simum qui habebit nam sola virtus tales actiones princi- hanc maiorem Quod per te non est piat, ut notum est exessentia, irtutis, virtus, est perte virtus Torum autem ergo quod non cst virtus mon est pruieta hoc riterius sic Prob. Quod est princi cipium abolitivum actionum naturae 4. pium abolitivum reparativum acti Intellectuali dissonantium ergo it onum naturae Intellectuali dissonanti rius si poerii tentia non est virtus hocum est per te virtus. Sed poenitentia ipso non esset tale principium. Est ar- quae perte no est virtus est principium umentum Camestres. Maior autem abolitivum actionum natura Intelle Prob. quia honestum est,qi: od est cau.ctuali distisnantium ergo poenitentia a honoris & honestatis habenti, lio- quae per te non est virtus, est per te vir nestum autem cst naturae Intellectuali.

tus Major prob. Quid enim est magis nihil ditanum suae naturae operari vel virtuosium, quam quod natum est tot post positam dissonantiam action omlere omne quod contra ponitur vir restitui in pristinum, quod autem illud tuti, quiles sunt actiones dissonae na principium sit non compatibile imturae Intellectuali Minor autem Prob. turpitudine opposita, Prob. quia hoc suppositione, in qua procedit Con ipso non esset a litiuum dictae uir clusio quae agit de taliter sumpta Paeni tudinis scillam compateretur. tentia, nam in multis aliis suppositio Circa modum hunc mirabilis Con-bus potest non habere rationem virtu sequentiae, duo G T . . Quod tis,4 in hac tantum hicin nunc sup saepe non tam pro bc consequentiam

quam

12쪽

Disputatio Q.

quam eonsequens idque saepe videre inductione, paenitentia autem non poeni in ahquibus impressis utentibus

hoc modo arguendici quod illum squomodo effugiatur vide de fide Tr 1.

Disp 4. Quaest illima Punci: 4. NOTO . Quod hic modus inserendi

in re non plus rabeat, quam ille tritus modus qui est pcrdeductionem ad impossibile, idem enim est dicere: Quod Poenitetia quae per te no est virtus, est per te virtusu ac dicere si paenitentia nocitet virtus, non esset virtus esset. NOTO 3. Immerito quis argueret hoc modo armi mentandi pcti princi-prum, quia non accipit pro ration

quod negat respondens, neque enim dicit Poenitentia est virtus, ergo falsum est, quod non si virtus; sed accipit quod ille concedit 'uasi ex concesso arguit.

CONFIRMATUR I. Si paenitentiano esset viri', vel nocssct viri',quia pae- Ditere est maliquid, vel quia paenitere

non accc dita perfectionem virtutis.

Neutriidici potest io primum,quia si esset malum, impossibile esset, abolere Peccatuin reparare malu oris istum, quod ipsum Prob. quia hoc ipsum , quod aboleret, aboleri deberct, ipsum enim illud malum esset, sicut si quod deberet dealbare de graret ipsum dealbari deberet,in ipsum illud quod dealbare dcberet si denigraret iterato dealbari deberet,in sic in infinitum ita& in praesenti si id quod deberet abolere ipsum indigcret aboleri cssetque malum a terato aboleri deberet in sic in infinitu: donec deueniatur ad abolitiuum quod non indigeat aboleri,

hoc ipsum cst illa quaesita paen tentia, quod autem possibile sit tale abolitiuum. Prob. Margumento negati uoquia non implicat Acinuitatione Sacrae Scripturae, Conciliorum quae nos ad impossibilia non inuitant. Non etiam potest dici Quod Paenitentia non accedat ad persectionem virtutis quia tunc nonnisi aliquid non accedit ad persectione virtutis quando copatitur secum turpitudinem oppositam, habetque se non nisi per modum inchoamenti, cui tamen superstrui adhuc posset aedificium mali ut patebit test stare cum turpitudine opposita ut

ex dicendis Inseretur.

CONF:2 argumento S. Doctoris deducto ex textu Aristotclis Paenitetiae habitus, sccundum rectam ratio nem electivus, ergo cst virtus. Con equentia Prob. no tantu additione Majoris istius Habitus secundum recta ratione electivus est virtus sed etia sibi propria probatione quae est sine probatione conssequentiae explicata p- prchenso sola ident talis inter cfinitioncmin domitum, ut scilicet illud

sit definitum virtutis cui competit definitio virtutis, quam tu copetcre dixisti paenitetiae concede do A ntecedens. hoc autem principium desidentitat inter definitionem .definitum estaeque certum S clarum: ald principium Dici de omni cui uis illitur bonitas consequentiae dunc sola illa apprehenso identitatis inter definionem Wdefinitum moucbit assensum, non positaetra explicata probatione consequentiae. Quod autem Paenitentia sit habitus secundum rectam rationem Prob quia consonum est rationi auferre dissonantiam a ratione, quod illa facit.

PROB: 3. Conclus Onia nihil

de est paenitentiae quominus sit vires ut patebit solutone argumentorum. Ex altera parte consistit in medio moderaturinim excessum dolendi remisesonem dolendi aufert est it cm di Iro sitio persecti ad optimiim, mi a est principium optimae operationis In . genere paenitendi. Dicit denique oppositioncm expulsivam inhonesti, c. similia .

DIFFICULTAS II.

Soluitur principalis obiectio.

Verecundia

IIIICITUR .

non est virtus, ergo nec paenitentia

Αnt. Prob. auth Arist 2 Eth oe . lib. 4. c. vltimo Conse tu probatur. Idco verecundia non est virtus quia supponit turpitudinem ut ait Aristo t. Sed etiam paenitentia supponit. ergo

etiam non est virtus. Respondein L.

13쪽

6 Tractatus

D consormiter ad mentem S. Tho qui inhonestatis, fit ut paenitentia ex sene. Φquae si asciat L. ad . Verecundiam dι- re suo sit viet tus, nun sit autem verecun-cit non esse virtutem quia supponit, dia. Quod ex genere suo verecun turpitudinςm praesentem, non suppo ista non dicat incompatibilitatem stat autem praesente paenitentia inuod cum praesenti inhonestate ut dixi, pc- ipsum sic explicatur. Praesentia alicuo titur ea definitione eius, quae est citet ius turpitudinis duplex cogitari potest timorem intamiae propter turpe sa-Primo ς praesentia pura per modum um: potest autem quis timere infami. termini aut objecti, praesemia am tamen male operari volendo

Non destruit rationem virtutis cita quaerere modo sic cultandi suum p

v. g. affectus quo vult ne sic catum. E contra paenitentia defini. peccatum, est in Deo actus virtutis ue est Principium abolitiuum actio-Item actus quo ego credo Peccatum num dissonantium naturae intellectua- esse ollanianimai, est actus virtutis, ii d si non diceret incompatibilita- imo etiam actus quo peccator in ipso tem hoc ipso non esset principium instanti peccati humiliaret sele' pe is litiuum. Quod si hanccipiam c- teret , Deo ut sibi in posterum dein a finitionem Paenitentiae neges,illa ex in. iores vires resistendi, euset actus virtuo serius dicendis Colligetur,' quantis ditamen hi omnes pro Objcctora L tum siti ficit ad praetens Probati de 3s.' terninadaequ tutelpiciunt peccatum, bet ut probari solent aljae definitio- in quibus tam est reuera clularia. nes, in quibus probandis duplex esteio virtutis. Cuius lacrior haec est ra methodus. Inductio, nam si negestio I. quia obiectum vel terminus hominem esse animal rationale indu-

actionis intentionalis non allinit im utione id notific4tur. v v. s. Petrus'

perfectiones tuas ipsi actui, alias esset est bomain tamen est animal raticina. imperfecta cognitio Angelica vel Diocle. Ioannes item dc sic de reliquis 'uina noscens sinum , dc cognitio ergo homo est animal Sic etiam

demonstrans errorem non esset scien in praesenti Λctus de testitionis abolettifica. Porro quod attinet ad hanc peccatum commissum, nam Mis.' praesentiam per modum termini aut se cum vestem non peccasse non et objecti, e m praetentialitatem eurpis compatiuntur. Actus propositi abolettudinis objecti, cΛςrecundia αix peccatum comittendum,in actus quo nitentia dicit. Praeter hanc autem dico volo hic Ocnian non peccaro; praetentialitatem per modum termi tollit praesientem voluntatem pecca. m: objecti est alja praesentialitas' ti in isti omnes actus sunt Paenitentiae,sormalis praesentialitas compatibi ergo apparet quod etiam paenitentia L uit iis qua ration frigus c calor tria ut sic, sit principium aboli tutu peccati.

gradibus omissis non excludum suas Alia methodo Probantur defineti praesentialit tς per compati hi litatem. ne nempe profundamento ponendo Et haec praesentialitas compatibilitatis quod talj definitio non implicet, bc destruit rationem virtutis, ad eum mo- ex alia parte nulli conuenire potest nisidqm quo desineret esse scientia, & non huic definito vi dico do animal rati haberet formalitatem virtutis Intcsse, nate non implic t contradictionennctus, si compateretur siccum errorem hoc animal nullum aliud est nisi ii oppositum. Quia vero verecundia , mo ergo necessario homo est animai ea gςnere suo, exi definitione sua rationale, nam definitiones definito non importat hos, ut non com p tiatur inecessario Conueniunt. Hanc metho.

secvm turpitudinem oppositam, scd dum ad praeiens applica. Non impli. se habet sicut complacentia simplex in cat abolitiuum actionum disiboantis bono fit ut verecundia ea genere suo una naturae intellectuali, hoc noli. non sit virtus. E contra, quia paeni aliud os nisi paenitentia, ergo paeniatentia ex genere mori definitiue imo tentia eriFdictum aboliturum. portat incompatibilitat iraesentis ADDO, Casu quo v. s. verecundia

retrahat

14쪽

Disputatio a

Fγ. retrahat a peccato id esse illi nonnisi iam non esse virtute m. quia potest o.

per accidens idque propter duo: nam stare cum peccato. Haec responsio si

inprimis definitive non dicit in comis ut sonat acta piatur.

patibilitatem cum peccato, est enim NON Satisfacit. um quia etiamt, pure timor infamiae ex inhonesta actio mor gehennae potest stare, cum peccanes jam dixi, si ergo aliquis desistat a to tamen timor ille potest esse actus peccato ob verecundiam, per accidens virtutis. Tum quia hoc ipsum indiget id verecundiae erit. Deinde ex alio 1 explicariis cur verecundia possit stare tuto per accidens est verecundiae si cum peccato, non possit paenitenti non equatur peccatum,quia id fit non Tum quia etiam actus oppositi in sempraecisis vi motivi quod respicit, sed tentia aliquorum possunt secum stare, potui vi determinationis liberae, eo nec tamen per hoc dejjcientur a sta. quod posita verecundia, postea liber tu virtutis. Si ergo ut sonat accipia. ras pro sui dominio deterninat se ad turresponsio non est plena. non peccandum ad eum modum quo RESPONDET 3. Pontius D. 4 '. aliquis ad sonum lyrae choreis praeci hic, ad quam etiam responsionem in-nentem,commouetur ad contemptum clinauit ante illum Salaz loqui scili- mundi; musica enim illa non est ordi cet Aristotelem de verecundia quae estra nata ad hunc effectum sed voluntas ex passio, non vero actus elicitus nulla illa occasione assumit sibi aliud moti autem passio orta ex turpitudine po-vum contemptus mundi, qui contem test esse virtus formaliter, quia omnis plus deberet referri potius in libertatis actus virtutis debet esse Iiber, nulla plenam determinationem, quam in autem passio potest esse Iibera. Haec

illius motiui merita Quodsi per ac responsio. cidens hoc est illi verecundiae expelle NON Satisfacit r. Quia non datre inhonestatem non potest illa ex rationem Cur Aristoteles de verecun- pulsio accidentaria constituere vere dia hic loquatur prout passio non aucundiam in statu virtutis se se ho tem prout acrias elicitus est nesti actus contra autem quando NON Satisfacit des Quia non exispositis actibus paenitentiae interdum plicat An verecundia prout actus eli- non sequeretur expulsio peccati,id fim citus est, sit virtus vel non quia etiam rei vel quia actus illi iunt nonnisi sim timor prout passio est prout item facit

plicis complacentiae, vel quia nouo trepidare corpus non est virtus, i motivo resellitur motivum praecedens men de caetero timor est virtus. Item paenitentiae, hoc autem paenitentiam ipsa paenitentia ut dicit S. Tho arti citisci a ratione virtutis deij cere, non potest inquantum habet corporalem trans Tum quia eodem iure etia aliae virtu mutationem non est virtus: tamen o res aratione virtutum deijci deberent, absolute est virtus quid ergo di- nam edam cum alijs virtutibus idem et de illo actu elicito verecundiae euenire potest Tum quia quantum est Pontius Sidicet illum esse virtuosum ex illis actibus nati sunt pugnare eum contradicet Aristoteli. Si autem di peceatomo autem cum aliquo nonnisi et non esse virtuosium t redibit argu-

connexo separabili a peccato, qua mentum.

lis est infamia quam formidat ver o Satisfacit . Quia ieet decundia , Caetenim vereeundia quae ratione meriti sit ratio liberi, non ta- esset Timor, ut ita dicam Infamiae me de ratione virtutis ut sic cert8 apud Dis M, est virtus, quia quoi d enim D E a necessario detestatur pec- stat' non refellitur alio motivo im ea tum,in eamen illam detestationem pedit esse peccati in Di o apyrehendimus tanquam Plures responsiones ad hoc arguo actum virtutis.

mentu refert impugna Lugo D. I. RESPONDET 4. Dieast illo ex

num. 2. Sed insuper solet ab aliis. Vasquo Non ideo verecundiam non

RESPONDERI a. Ideo verecum esse virtutem, quia supponit turpe i

ctum

15쪽

8 Tractatus I

ctum, sed quia verreundia est timor in sus in gratuita largitione bonorumce M.famiae, proueniens ex motivo propriae struit rationem virtutis vocaturquo aestimationisin honoris siue talis asse Prodigalirae. Rursus habitus cien-ctus excedat mensuram rationis siue tifici,iunt virtutes Intellectus,& tamennpn, affectusque ille etiam mediocris in illis, excessu peccari potest, ad. non magis inclinat ad malum quam dendo praedicatum excedens vel defi- ad bonum ratione autem virtu nitioni vel argumento. Deniquotis est, ut ex objecto suo sit bona communis Philosophia semper suppo- nunquam circa obiectum illius cense nil quod virtus in medio sit & actinis tu nunius affectus Paenitentia vero nes per excessum vel desectum proce- quamuis supponat peccatum, semper dentes moderetur idque expresia est actus laudabilis,nequeunquam cem S. Tho hic docet in o. dum probat sertio est nimius paenitentiae affectus Paenitentiam esse habitum virtutis. Auctoritatem vero Aristotelis, dicit quia est habitus cum recta ratione ele- cum Vasquea, non esse curandam, quia cuum, idque ideo quia iacit ut aliquis nititur salso sundamento, scilicet quod doleat eo modo, quo dolendum est, nemo sit virtuosus nisi qui omnes vidi assumat moderatum dolorem. Qui tutes habet, qui autem omnes virtu ergo supponet Dicastillo quod circa tes habet non est cur verecundetuita ipsam rationem formale honesti ori γ. Hae restonsio in non detur nimbas affectus' quod NON Satissaei I. Quia immerito dicas hoc ipso quia nimius est, iam contrariatur auth Λristotelis,4 si ille non est circa illud ormale dicam &. errauit, saltem non errauit S. Thom ego 'oc ipso quia verecundia essee qui hic Citato ari dicit verecundiam nimius affectus, non esset etiam circa non esse virtutem quia supponit turpe obiectum verecundiae. Et instiper ne- factum Λristoteles etiam ipse, quan gabo nimium affectum non posse esse tumuis censuisset de viro probo illum circa idem formale licet non modo debere habere omnes virtutes, id noria debito illi formali procedendo. odicit, nam pro praesenti non videtur NON Satisfacit 3. Quia non est

loqui ex hoc tundameto. Loca autem rati Cur moderate appetere ut luis

quae recitat Dicastillo bene explicari ea lux nostra coram hominibus non possunt quod scilicet viri probi pudor possit esse virtus, tamen tune inesse non pollit ex eo, quia per actio uolueretur propria aestimatio lice nc dignam pudore, circa actioneis in illa non sistatur. Irem tua re mirmorales distruitur ratio viri probi, si Verecundia stare possit cum turpitue ut qui in Eo est, peccatum non ta dine opposita, tamen magis jam incli M. eit, si enim illud sacit, in D Eo non est na ad bonum quam ad malum est Alius etiam locus non plus dicit,quam enim timor adeoque fuga aliqua,' quod verecundia non sit virtus, dicit cum sit timor ex malo, est aliqua licee enim absurdum esse, si te utrum pro imperfecta ruga mali. Cur ergo ero hum existimes si erubescas quod tur scere non poterit ad persectam fugam pe egeris sed in bis locis nihil dicitur adeoque ad conditionem virtutis ide connexione omnium virtutum in

ter se. Quanquam de coniunctione DIFFICULTAS ut

omnium virtutum non est errorinti

16쪽

Disputatio et

4 RESPONDETVR Distinguendo bitum insusum licet postea ration

Majorem Nulla virtus supponit ex extremorum, non e compatiantu L. clusionem alius, quae sit ratione ipsius quae sunt habuisse, non habuisse pec- virtutis: Cocedo Maiorem. Nulla vir catum , Rursus aliae sunt virtutes tus supponit excitisionem alius, ratio quae circa sua objecta ita versantur, ut ne extremi circa quod versatur. Nego opposita illis obicita, non possim Majorem Distinctaq; Minori. Nego ex eiceri honesta actione, Vialc vir-Cosequetiam Ut explicetur distinctio tutes, se simpliciter otia pati debent, SVPPONO De ratione virtutis nec ullo casu supponere sui exclusio- non esse, ut si una attendat ni extre nem, rici. g. Amor Dei; stat cummo, alia non possit dari, quae attendat quibuscunque virtutum extremis, alteri nam fieri potest, ut utrumq; ex illa cum extremo Amoris Dei, quia tremum exerceatur laudabili ditione oppositum extremum, quod est odista actione sic v. g. v num extremum ilitas non potest unquamis est Comestio,&ahetum extremum est exerceri honesta altione. Porro cum Non comestio se triimque extre extremum, quod est procedere secun qmum exerceri potest laudabili actio dum suppositioncm peccati possit O, ne, conlaquenterin principia illarum exerceri altione hon si hoc est Poeso data poterunt, adeoque virtutes. ita nitenta a vi dixi, procedere etiam non 3: circa comestionem potest dar1 virtus secundum suppositionem pcccati po-

frugalitatis;& circa noncomestionem est exerccri actione virtutis innocen- virtus ieiunandici cum tamen fruga tiae fit ut illis extremis non e com-lem esse, non sitieiunare, nam eiu patientibus, cori patiantur se tamen virnare dicit non comestionem, frugali tutes, circa illa extrona versantes cstas autem temperatam comestionem patiantur quam, quantum est ex illis.

Ite ira potest exerceri honesta actio su INSTABIS Q. Quod condi- corporum; auius actionis virtus re tio virtutis sit ut haberi possit, quingulativa est castitas matrimonialis, po peccetur, Poenitentia alitem acquiritest etiam exercet honesta actio in a non potest quin peccetur.

non usu corporum tin huius principi RESPONDETUR, Non hoc

iam datur virginitas. Idemque est re sensu poenitentia acquiri non potest, perire in multis alijs virtutibus. me quin peccetur, quasi aliquis actum sse 'osito Poenitentiae exercendo pecceta , id INFERRI debet: Quod dupli enim destiueret rationem virtutis , ces sint virtutes, quaedam lunt quae at sed hoc lensu Poenitentia acquiri non si tendunt extremis quorum trumque potest, quin peccetur quod scili- exerceri potest honesta actione, ria ce procedat Poenitentia ex supposi-ies sunt huius conditionis, ut quam ni tione peccati sic id nego destruere se inter se eompatiantur, quantum est rationem virtutis. Quando autentia ex illis, ratione ipsius virtutis, nihilo Durandus dicit quod face nitentia minuis extrema illarum non se com esset virtus specialis, tunc qui pecca- pariuntur. Et sic virtus Castitatis a retin postea resurgeret, sinet studiosi- trimonialis potest stare, cum Virgini or, eoque maiori laude dignior; quantate non permixto corporis sexu, ut do inquam ita instat: facile est dicere: inquit Ambrosius, sed custodito men per se loquendo id non sequi . nam ris affectu Potest item virtus frugali si commisit peccatum per hoc plumlatis stare cum virtute ieiuna trai,virtus demeritus est,' non proiecit adeo liberalitatis cum paupertate. c. si que nec fuit studiosior in augmento milia, licet extrema illarum non actuum gratiosorum Qui autem scompatiantur. Ex quo deduces: quod Non commisit peccatum, quantum possit stare virtus innocentiae, cum B est ex vi status quem retinuit potuit virtute Poenitentiae, ut patet in infan proficere in augmento tali lim actuum,

tibus qui habent utriusque virtutis lia per accidensque futurum est, si non

17쪽

1o Tractatus .

ss. profecerit in virtutibus autem non at id autem conuenit virtuti est enim , s. tenditur ad ea quae fiunt per accidens objectum hoc dignum amore, destrue-

INSTABIS Conditio vir re objecta digna od j adeoque paen,

tutis est: non supponere subjectum m ter . Et haec per se expctibilitas fun- sibi contrario LPoenitentia autem lup dat ulterius in sui exercitio delectatio-POnit peccatum in peccatore pecca nem, non quidem at Tectiuamis sensitum autem utpote malum, est contra bilem, nam ieiunare, ieiunandi est vir-rium virtuti. Qui ergo Poenitentia tus destamen cum amaritudine saepe erit virtus exercetur, sed fundat delectationem sRESPONDETVR Nullam virtu appretiatiuam, secundum quam Ope tem supponere subjectum sub sibi con rans assicitur magis exercito opere, trario, hoc est, quod nulla sit quae non quam fuisset affectus actione, quae e si tollat quantum est ex illa malum ad set opposita peccaminose illi suo ope quod tollendum ordinatur sed fal ri, ipsaque couscientia recte fa torum sum est, quod nulla supponat, subje est illi gaudium & merces . Commo-ctum sub sibi contrario, quasi nulla visq; sic explicabitur In quo stet de-

supponat malum quod debeat tollere, Iectatio orta ex hac virtute, non veronam restitutio e stractus virtutis, ta ut explicat illam Martinus PereZ, hic M . me supponit ablationem alieni. Disp. 4. Sciat I. Dum dicit omnerris o. ADDO Proprie loquendo Poeni habitum operari cum delectationei, tentiae non est contrarium peccatum, quatenus delectatio significat alacrita, sed potius Impoenitentia, quam non cin facilitatem,' opponitur dim: est necesse praeceis M. Vnde ulterius cultati reuera enim virtus infusa Pae-

COLLIGES Poenitentiam suppo nitentiae est virtus, tameniae pissinere peccatum tanquam obiectum cir me exercetur non cum alacritat ecca quod versatur,' tanquam termi facilitate imo non est natus habitus num a se destruendum, eo modo quo infusus supernaturalis adferre facilita- forma supponit priuationcm an tem, ut suppono ex istis quae docentur quam terminum a se formaliter de in materia, de Supernaturalitate in struendum, sed non supponit tanquam communi. Ex sensu autem in quo vel partem sui compositivam, aut tan concessimus Poenitentiam esse ex sup-

quam principium sui productivum positione peccati non sequitur, quod

sicut voluntas DE volentis dare Poenitentia inclinet ad peccandum: gratiam peccatori, siupponit peccatum nam inclinat ad suos actus non abso- tanquam objectum misericordiae, lute enicaciter, sed conditio nate ostis . tamquam terminum media gratia de caciter ad eum inodum, quo nastitia 6 struendum, illa tamen misericordia rcstitutiva, inclinat et icaciter ad c d est actus virtutis in Deo. sic etiam , dendum alienum, supposita ablatione, in praesenti non inclinat tamen ad accipiendunL. INSTΛBIS saltem Poe alienum. Quod vite ruis ex eo ori- nitentia est ex suppositione peccati tur, quia cum utraque haec virtus Ordι Ergo non est virtus; nam virtus debet ne tur ad abolitionem termini, in cu- esse per se expetibilis ius rcmedium ordinatur, qui desidera-

RESPONSUM iam est, in quo sen bit illum non aboleti, sed poni lis Poenitentia procedat ex suppositio cet quidem Medietis interdum deside- ne peccati. Quod autem dicitur Poeni retessicaciter morbos pomitq; toxicumtentiam debere esse per se expetibilcm propinare, ut occlur curaturus id non hunc reddit sensum, quasi virtus tamen simpliciter reprehensibile est, debeat supponere malum tanquam cumque ars medicinae non sit virtus terminum tollendum ut iam dixi, sed moralis, polcri tales affectus compa- debet esse per se expetibilis; hoc est ii, positoque, quod ars medicinae soret habens motivum tale, quod in seipso virtus moralis,quia ipsa aegrotatio non iucludat honestatem dignam amore, cst quid dissonum naturae Intellectualis

18쪽

Disputatio I.

M Ii, qu tali poterit aliquo casu honesta actione intendi aegrotatio. Iam autem Poenitentia, est virtus,ex dictis, moralis peccatum autem est semper distisnum naturae Intellectuali qua tali, consequenter, nunquam ad peccatum inclinabit poenitentia momen Impotest inclinare virtus, ad actionem dissis nam naturae Intelle tuali, qua tali.

mina, debet esse bonum s objectum s autem Poenitentiae est malum hoc

est peccatum .

RESPONDETUR Huic objectioni fusius, ubi agitur An possin dari actus merae fugae in voluntates pro nunc suffecerit dicere Habitum εχ. numquemque idem habere objectum, quodin actus illius, consequenterque idem dicendum esse de Habitu

Poenitentiae, actus autem poenitentiae

respiciunt proximesnon peccatum, ut forte imaginatur oblectio, sed honestatem abolendi actiones dissonas naturae Intellectuali. quo ex undamento iustitia restitutiva erit virtus, ex eodem fundamento decidetur Poenitentiam cssic virtutem. Idem alio modo te soluitur virtutis poenitentiae objectum eme malum destruendum.

OBIICIES . Virtus non

vult in v monime poenitentia vult DgvM non est e, ergo non est virtus. Minor Probatur. Vult aliquid impossit-bile ergo vult Deum non cis . Nntecedens est certum, vult enim ut peccatum quod praetcriit, non sit. Consequentia Probatur, quia Eus dicit

essentialem connexionem cum creaturis, ita ut ex possibilibus una reddita impossibili, vel ex impossibilibus una reddita possibili, Eus redderet uta impossibilis. RESPONDERI Solet: quod voluntas tendat in illud impolsibile, circumscribendo illud conditione possi hi litatis,in quod possit aliquis affetatu positivo excludere exprimereque se id velle: dc non velle, ut desinat in v s.

Hae re omis. NON SATISFAClT. Tum quia qui dicunt ex impossibili transire aliquid in possibile ei reum scribunt illud 4.

conditione possibilitatis,&tamen hoc non obstante sequitur, vi illius suppositionis desinere Deum. Ergo idem hic dicendum est. Tum quia circumscribere illud impossit bile conditione pomi bilitatis, hoc ipsium est, quod de ij-cit Dis M ad conditionem desinendi, nam si non circumscriberetur possibilitate, mancrct in statu impossibilitatis status autem impossibilitatis stat cum essem ga, ted extractum impossibile extra suum statum, hoc ipso de ij-ci Dcum ad conditionem desinendi, plane actsi reuera statum impollibilitatis, impollibile illud mutaret. Tum

quia facta illa exceptione per affectu, qui vellet non praeteriisse peccatum, si id fieri possJt, fatuo Dei esse; non s.

tolleretur DE essentiain tolleretur: non tolleretur quidem ut supponitur, tolleretur autem: quia illa exclusione posita, reuera impossJbile appetitur

ut sit, nempe, ut praeteritum non praeterierit. Ergo nec facit quoi uinucDeus intelligatur desinere esse, nam ex

vi impossibilis,la ti possibilis, sequitur

Dei non esse . Et sicut dum oppositi supponunt rem ivi possibilem reddi possibilem, quantumuis dicerent Oper hanc suppositionem nolle destruere esse Dei arguerentur tamen destru- te esse Dei illa suppositione, sicin in . .

praesenti. Tum qu a ponamus poenitentem, exclusiuam illam non facere,

ut de facto nullus vel Doctorum, vel ε. indoctorum expcrtus est, sic illam ordinatae facere, numquid ne dicendi erunt voluisse Dei non esse, cum dicebant Hessem, non peccassPs.

RESPONDERI debet ad hane

objectionem consormiter ad principia uniuscuiusq; Philolbphica. Qui

conncxionem talem non tenuerunt:

illos non premit Objectio. In nostris principiis Negnur Minor Probationi illius negatur Cosequentia illa autepropositio: Deus dicitcssentialem connexione cum creaturis. Distineti tur: DEus dicitissensialem connexionem

cum creaturis, attenditurq; in illo actu, vellem non peccase, ad hanc conia xloneni. Nego. Et non ratenditur in illo

aciu

19쪽

is etracturus I.

a tu ad hane connexionem, Concedo. non potest id velle aliter, quam sub o. Ergo tunc redditur impossibj iis Deus, conditione, sequitur, quod non sit abo- Nego Cons. Et ratio est, quia quamuis uitiua actionum naturae Intellectuali Dpus dicat essentialem connexionem Vt nantium. Quod ipsium Probatur. cuna possibilitate creaturarum, ex hoc Quia velle sub conditione aliquidam . in praesenti non potest inferri, quod pol sibile, vel est velle coniunger

creatura velit eo casu Deum des nerς, cum praeteritione peccapi, negationem

quod plbim Probatur Quia in tan praeteritionis, vel velle habere pote- tum non nisi sequitur, Impollibili ed statem, ut peccatum illud non fuer dito pos ib li desinerem EvM eis in quod fuit sic autem velle, non est vel- quantum ponitur luppositio in eo sta le efficaciter, quia est velle sub condi. tu, ex quo sequitur desinentia Diuini uione impossibili, simul in supposi-else, nam in recipua nunquam impos tione tollente se ipsem; ad eum modu, si sile potest fieri possibile, vel e con quo non vult uicaciter dare Petrotra Sed id nacre est cx nostris suppo Paulus centum, si Chimaeram comede sitioniblin. Porro haec desinentia Di rit nec vult efficaciter abolerespeccaitui esse in tantum sequitur vi suppo tum, qui dicit in suppossitione tollente sitionis, inquantum attentitur m illa te ipsam: Si hoc non honestum esset 68 suppositione ad connexionem ει honestum, faςcrem illud. Hanc Obje- cum possibilibus et impossibilibus, inionem vade solvunt Auctores, tra- extra enim hanc suppositionem, nam cstantq; de ea sub hoc titulo: An actiis est undamentum intelligendi Dcum detestationis peccati praeteriti, sita desitu re esse, cum sola ilia suppositi solutus, an Condio natus effiςaxne, una et illam conceptionem nostram, an in efficax quae ex illo fundamento oricur, ut con RESPONDETVR ad objectio. cipiat De in dei cre quia vero dum lem. Negando Antecedens negando pecca o dicit vellem non peccastς item, quod, si dicat conditionale o. non attendit ad connexionem c sten luntas, vellim non precale, quod id vestialem I E l cum pulsi talibus ς lit inefficaciter quis autem sit sensus possibilibus, non ponitur iam ratis istius actuc infra dicetur. Instant is suppolitio ex vi cuius deberet Deus in in oppositum adlatis: Negatur consetelli irae linere cTe aeteram per . 'uentia. Qui; qui dicit Dabo tibicen- hoc non negatur, quod cum vult pec tum si Chimaeram com c deris, non vult

eato aliquid impossibile sub illa con illud impossibile sub conditione alleuaditione polsibilit .uis quod postea sor ius possibilitatis in quamuis id velletὸ9 mari possit suppositio, vi cuius consi sub conditione possibilitatis, necdum ret.' teretur connexio essentialis Dei eum velletentiaciter dare centum, nam ille possibilibus vel impossibilibus 4rui actus non esset illius enςrgiae, vi cuiusque doctrina, quod si praeteritum red- determinaretur volens, ad quaerendum deretur non praet itum,ac sineret Deo media dandi centum. Iam autem quius esse, sed in illo affecturi vestem non dicit, vestem non peccasse Hult aliquid

peteas, ad hoc non attenditur ut i in impossibile, sed sub conditione possi- dixi. bilitatis nec vult illud in sippositi OBIICITVR . Poenitentias ne tollentς seipsam; insuper est ille

non est abolitiva actionum naturae in actus talis cncrgiae, vi cuius determia tellectuali di nantium, ergo non est natur homo ad quaerenda media abo- virtus, hoc enim solo titulo dicitur es tendi peccati, omnino abstinendi ab se virtus. Antecedens Probatur,quia eodem. Et quamuis non si efficax non potest absolute poenitens dicere ille actus in hoc, ut faciat praeteritum Nolopeceare, quomodo enim Vellet ab non praetcrijsteri est tamen efficax solute non peccare voluntas,cum iam primis: Quia peccato non retractat praeterierit peccatum, ergo id debet quod iam praeteriit, opponiti actum ,

velle nonna filub conditione. Quodsi cum quo impolaibile caestare habitu a.

lam Corale

20쪽

Disputatio I 3

lem voluntatem peceandi Item est peti Non is illi pr Osirisni, ut notum

efficax ille actus in ordine ad praesens est reflectentibus ad Animastica Cum tempus, determinat enim quousque' ergo habeat Intellectus vim pro p non refellmir, ut homo non ponat vo nendi aliquid sub condjtione, tanquam Iitionem peccandi. Denique est enica bonum Iubnecti etiam debet illi pro ad tempus futurum, quia ponit talem positioni appetitio rationalis, volens

actum qui quo usque non retractetur, illud bonum sub condicione. occupatam tenet voluntatem, ne velit D DO Experimur nos elicero peccare haec omnia commodius 3n telligantur erit.

Punctum Dissicultatis

anum sellam non peccasse, explicandum.

queet posse dari aliquos actus vo . tales actus vestem n peccasse, quos actus si negaueris esse voluntatis, dicam ego nullam dari volit onem: cum dico volo deambulares dicam actum hunc eus intellectus, non

Neque valet si dicas cum a liez: Viderem, audirem, C. non sun actus conditionati potentiae vi suae vel auditiuae, sed mere actus Intellectus,

ergo actus hic, quo dico: vellam non npeccase, non erit actus voluntatis sed intellectus Non inquam valet si id

SVPUUm a Vontra Val dicas. Quia non ex eo solo sequitur, quer, posse dari aliquos actus vo posse aliquid oculum videre, quia In-Iuntatis conditionatos. Cuius plura tellectus proponit videri debere, tria

loca reser Luso: Dicastillo in prae hoc enim dependet oculus, ut objectu senti sit visibile, dependet item a praesentia. RATIO i. Suppositi est Auctori objecti lumine, debita distantia c. tas S. Tho quem citat Lugo, quod non a solo Intellectu proponente.

st L q. I3.ar h. ad I Correxit au- contra autem voluntas in suo ope-tem eundem Dicastillo quod sicari. 4. tari depe det a toto Intellectu praesen- de facto non est nisi art. s. ad I. ante objectum, modo aliunde suppo-Vbi cum dixisset voluntatem Como natur paratus Dei concursus, mutata, intellectus proponit objecta conditionata, poterit etiam in appetereo Iunias. In idcm recidit, quod Alii dicunt: Sensus nonnisi circa praesentia g. versari, modumque illorum agendi es.se non nisi ad praesentia, quod autem praesens est , conditionatum non est. iam autem voluntas non est determinata, ut sit nonnisi circa praesentia, alias non posset unquam desiderare, de-

gis creata volunIaSpOCCUL auquia vcι siderium enim, est non prauem tumis.

te sub conditioni. Consule Dicastillo Disp. I. u. 32. Vbi ostendit ex doctrina ipsiusime pletam esse de possibili Incompletam, etiam de impossibili subdit illam esse talem, qua scilicet, inquit, servis

γ' RATIO et est. Quia id ex nullo fundamento repugnat, ut patebi Osolutione paritatis objectae a Vasque Ε,

si voluntas Diuina potest aliquid

velle sub conditione, ut cum vulo omnes homines si luos fieri,multo ma-:is creata voluntas poterit aliquid vet. te sub conditione . ATI 3 est. Datur in voluntate vis persequendi objectum, prout Vasqucet, dari in voluntate, actus' proponitur ab intellectu, quia si semel conditionatos Ex hoc supposito habeat hanc vim, non est ratio, curi, quod ille actus vestrari non peccasse, non habeat illam sempera. posset esse actus voluntatis. quo tundamento colligitur dari appe SVΡPONO ri. Quomodo votitum rationalem, qui est voluntas, ex luntas se habeat dum intendit aliquid eodem fundamento colligetur, habere sub conditione Tripliciter potest ali

SEARCH

MENU NAVIGATION