장음표시 사용
21쪽
tione. . Non ponendo actum illa conditione significatum, ut cum dicit: vellem tibi dare librum si peteres quo casu,actus sub illa conditione significatus, est volitio dandi,quae tunc non est, sed esset si peteret, estque volitio quae habet pro objecto volitionem conditis natam, estque exprimi bilis his verbisci volo quod vellem. 2. Potest intendere aliquid voluntas, quidem e tricaciter, ouendo ipsum actum illa conditione significatum, sed non intendendo Objectum sabsolute, sed lub conditione, exprim I bilem tam coeper particulam Volo. V. g.
volo tibi dare librum si petieris. Quo casu vult dare librum absolute, habetque pro objecto dationem libri, li-so. et illi dationi opponat conditionem, quae est petitio, quae conditio non est sed effeta 3. Potest intendere aliquid voluntas' quidem estica citer, idque ponendo ipsum actum illa condition significatum, ita tamen ut ille actu exprimi non possit aliter, quam crparticulam Hestem, V. g. vellcm reta, qui es simplex Parochus Afficere Papam; estque hic actiis similis in omnibus secundo tantum in hoc illi mi
lis est, quod non nisi optatiue exprimi possit. Hic tertius actus est circa aliquid volenti non possibile. Secundus autem est circa aliquid volenti pol sibile. Et hoc tertio modo procedita I. ille ata S nedem n- peccasse, ut id c-lius intelligatur. SUPPON 3. Actum conditionatum ex parte objecti, in re autem ipsa clicitum, posse esse vel Circa conditionem possibilem, vel circa conditionem impossibilem: si sit circa possisibilem conditionem, potest ut iam spraedixi, exprimi per particulam, volo. Si autem sit circa conditionem impossibilem , exprimi non potest alite ,
SUPPONO . Cur circa impossibilia non possit voluntas versari nisi per actum exprimibilem per particulam vestema Idque declaro dilauri desumpto ex S. ho I. . quaest. 3.ar. 4. O. Particula nis est signunia nota absolute efficacis voluntatis, ranam velicitates non ex prinuin tu per
paticulam Volo, sed per particulam snestem s. Porro tum est estica voluntas, quando trahit secum electionem mediorum, nam simplex appetentia finis, tunc promouet operantem ad volendum cnicaciter, quando promouet ad electionem ut Suppono ex Animasticis. Iam vero Electici intantum est, inquantum possunt poni inedia, scia actiones ad conlectationem finis ordinati quia vero actiones non sunt nil possibilium : hoc enim ipso impossibile, non est citate, si fieri posset hinc fit, utin electiones non sint nil possibilium, adeoque &volitiones simpliciter efficaces, quae perficiuntur electione non sunt nisi 83. possibilium, ac quod exinde consequbtur, fit ut nonnisi olitioncs pollibilium, per particulam' o cxprnia pos.
sint. Qua vero peccatum quod prae teriit, non potest ieri ut non praeterierit, nec potest simpliciter licri ut non fuerit, fit ut volitio quae intendit si sensibus explicandis' ne praeter icta Opcccatum, exprimi aliter non pollit, quam per particulam I estem. Idem a probatur lio discursiti, de napto ex eodem S. Tho . Tunc est electio quando est assiimptio eorum, ter quae quis possit consequi iliacm ut nothini cst, noscenti naturam electionis quod litunc est electio, cum est assiimptio eo
rum, per quae quis possit conle qui si s nem fit ut tunc fiat haec clectio, quando assiimuntur possibilia, riam per impossibile nemo consequitur finem, habet te enim consectitio finis sicut Coninclusio, d sicut Conclusio de possibili non sequitur ex impossibili, ita nec consecutio tinis sequitur post medium impossibile quia vero actus versan ς'
circa finem tunc non nisi exprimi pollit per particulam Holo quando est finis
efficaciter obtinendus; tu cum medio impossibili obtineri non possit, fit ut medio impossibili assiimpto, seu voluntate, circa impossit versante, actus Illius exprimi non possit per particu tam Volo, sed per particulam Resiem.
22쪽
8e habeat voluntas exprimibilis per par habeat dictam energiam 8 Quia actus 88. ticulam Iugem circa objectum impossi qui est energicus, illam conditionem bile. Et hic pensandum est, in qua impossibilem, ut pol sibilem appetit, sit classesilla conditio impossibilis prosequitur, actus autem qui no a. in liqua sunt impossibilia in re α est energicus, refutat potius illai
praesentat aut impossibilia,&talia non conditionem' non appetit, scientq; merentur vllum prosecutionis actum, non euenturam applaudit sibi tacite, quia non oste litur obiectum illo mo quod non sit secuturus citentus, quem dolasse bonum. a. liqua lim im sub illa condicione, diccbatae velle. possibilia in re praesentata tamen, Vt
Dossibilia. Et talia possunt termina rigri immis rami re a tum voluntatis Rursus impos MAII ULsibilia in re, praesentata tamen, V pQ si raras sibilia sunt duplicia, vel enim uno impossibilia ex principij intrinsecis,
adeoque vel physice, vel metaphysice Explicatur Natura Dum actus etiam impollibilia. Et alia sunt in Vellem non peccasse.
possibilia ex principij extrinsecis', 86L adeoque non nisi moraliter. Et ita a suppositis, explicatur naturatu sy verbi gratia rem factam fieri insectam, ius actus mellim non peccasse Actus
repugnate principiis intrinsecis, Ple ille Hestem non peccasse eli actus volun- heium autem seri Regem, repugna talis ut dixi, Supposito quam- non nisi ex principiis extrinsecis Por uis si actus sub conditione, de factorri, actus conditionatus circa obie tamen exercetur ut dixi supposito a. tum impossibile, siue ex principijs in Exercetur autem sub conditione, quia trinsecis, siue extrinsccis,dupliciter fie- cum sit circa impossibile, aliter quam ti potest. Q. Vt sit talis qui notet e sub conditione exerceri non potest nergiam vim, poste secundum quod dixi sip. 3. A. extendat sese actus, vel ad aliqua in Quia tamen est ille ac us circa im- illo objecto imponi bili inclusa posti possibile, vestitum conditione possibi-hiliaci vel ad alia quae sunt connexa litatis, poterit adhuc esse talis energiae cum illo objectori quae tamen volun de facto est, ut ex vi illius determitas operari possit. Et sic cum dico: ictu pinnitens ad abolendum pec- vellem te facere immortale si possem. catum,tam praeteritum,quam praesens, Hic actus est circa impossibile physice quam futurum ut dixi sup s. Vt au-s . habet tamen energiam enicacis, qui tem explicetur Quomodo ille actus 9 efficaciter ouet plures annos, qui in sit in suppositione impossibili non ta-iinmortalitate includuntur,in deter naen tollente seipsam
minat ad quaerenda media retinendae S V PIUM O Quid sit suppositio
sanitatis amici Alius etiam modi, impossibilis tollens icipsam, repeto potest poni actus circa imposis ibit ea quae dixi in Corollario Dialectico objectum, siue ex principijs intrinsecis, circa primam operationem, mico: siue extrinsecis, qui energiam talem non per hoc stippositionem impossibi- non habet, vii dicerem vellcm tibi uena ne tollentem seipsam, quia in- reconciliari si Chimaeram occideres uoluit duo contradictoria cimo illa , QUOD si quaeras, quae sit nota in inuoluere debet. Si enim suppositio uestigandi actus habentis, vel non ita impossibilis est, hoc ipso quia impos-hentis dictam energiam' Id ex duplici sibilis cit, debet inuoluere duo con- principio collige tuta Imprimis ex ipsa tradictoriari nam omne impossibilo experientia elicie hiis . si enim eliciens saltem secundo essentialiter inuoluit ex vi actus eliciti, sentiat se moueri ad duo contradictoria. Itaq: non in hoc media c. erit actus dictae enersiae stat luppositio tollens se ipsam qiva Deinde exinde colligetur An actus inuoluit duo contradictoriaci sed quia
23쪽
idem sub eadem formalitate, am-
mediate, quod affirminatur, negatur;
ita ut in suppositione impossibili lieitum sit imo de debitum, in re idem, alfirmare de negare, sed non sub eadem forinalitate, nec immediate nec per locum intrinsecum. Hinc haec suppositio v. g. Si homo non esse homo,esset animal Rationale est sup- politio tollens seipsam negatur enim sermaliter immediate homo de ho
test comparari ad instans in quo proxime liberum fuit creaturae determina.
te sese ad hanc vel illam partem 'plo illo instanti nondum intelligitur
creatura determinasse sese ad peccatum. Hinc si dicat te nolle peccare, non idem formaliter,quod affirmatum est, negabit, attirmat enim nonnisi statum ill ut in determinationis, megat seu non vult statum determinatio innis, quam habet in praesenti. Nihi-
mine. Mupa si dicaci si homo per Iominus haec suppositio est de acto impossibile esset leo rugiret supposi impossibilis, quia de facto lubsecuta est
tio non tollit seipsam quantumuis re determinatio. In luper ille actus erit uera si homo esset leo, hoc ipso non retractativus, quia totus processus il- esset homo. Hunc modum explican litis actus, non clauditur sola relatio-di suppositionem impossibilem olim ne ad instans illud ptimum, sed simul dictum reperio apud Dicastillo hic ompletur dolorola agnitione ciue num. γγ coinciditque cum culpae, quae postea est commissata. s. mente Durandi, qui ean suppositis SECUNDVS sensus est illius nem appellat non tantiim impossibi propositionis mellem nonprecor vellem, sed etiam, incompossibilem Ad lem quod suppositio peccati non tu- aliud etiam reflectendum est, ne si isset . vel vellem quod actio dissona positio impossibilis tollat seipsam, ut naturae intellectuali, a parte rei posita supponat aliquam propositionem e non fuisset, quomodo autem his sen-ram, quae assumi possit ad faciendurn sus non procedat in luppositione im- argumentum. sic haec propositim possibili tollente scipsam' inde colligetur Possum comparare praeteritionem cum non praeterition eam quo
quae fuit, velle,non fuisse,&sic erit suppositio impossibilis tollens se ipsam.
Et a possum non comparare praeteritionem cum non praeteritione, sed supponere, nam nonnis illius v)artem, quamuis in re ipsa detur etiam alia
Si homo esset leo rugiret est suppositio non tollens se ipsam, quia supp nit hamoveram: omnis leo rugit. Hoc iupposito Accedamus iam ad explicandum squis sit sensus istius actus Hestem non necast. PRIMUS sensis huius actus a ne lem non pereasse est iste; si essem consti
tutus in illa circumstantia, in qua pro eadu opposita. Quo posito non erit 6. xime liberum mihi fuit non peccasse, supposita tollens se ipsem, quia non sed eram indifferens ad utrumque, non est suppositio nisi untiis partis: stippo- determinarem me ad peccatum,quam sti autem impossibilis debet eme inuis postea proxime determinarim me ter duos terminos, quorum unus tollat ad peccatum, maleq; egerim. Qu' in alius collatur,in quamuis in re sit eti- casu, quod suppositio notollat se ipsa am alia pars, non atrae supponi-sie .plieatur. Haec voluntas nugem tu intentionaliter, habetque se pro non peeesse potest primo comparari suppositione illa intentionali plane, ad instans praeteritum, in quo intelli ac si non esset,in tam suppositio tol-gitur commissum esse peccatum,in sic lens seipsam, debeat esse pro statu in- importat suppositionem impossibilem tentionali, inter duos terminos inten- tollentem seipsam , quia importat V tionaliter repraesentatos, hic autem,
praeteritum non sit praeteritum, idem nonnisi Vna pars intentionaliter re-
ue formaliter quod assima negat praesentatur, hoc enim non nisi solum adeoque illa comparatio ad instans ' dico vellem, quod suppositio peccati praeteritum, facit suppositionem im non fuisset fit, illa suppositio impossibilem tollentem seipsam. a. o possibilis non tollat seipsam. Et lLDigilias by Orale
24쪽
'ν critiam di loci si homo esset leo rM. bile, non tamen repugna , quod ali-I Osgiret. non attendo in leona ad non quid is triti se e impossibile a me tuta
esse hominis meo inclusum, ad quod is condmone possibilitaris i quid si attenderem, fieret suppositio impos enim prohibet ut ego dicam mi es
sibilis tollens seipsam, sic etiam in prae possem facere duo contrae ctoria sit. senti attendo ad hocivium, quodie mul id facerem ad fallificandum reolit ne fieret luppossitio peccati,in non gulam summulisticam Cujus vite.
attendo quod tueris. rio hae ratio adsentiorest. μ' Et sicut cum dico ristinam Petrus sicut sumit bonitas non absolux sed non discessisset, non volo ut discessio conditionata ad amandum, ita mili in non sit discessio, sed mere attendo ad rit ad hoc ipsum possibilitas sub Conis negandam suppositionem discessuri ditione. Ἀddit Lugo hunc actum s ouam uix reuera peractus sit distinus, te parum utilem, quia tum feminare-lic etiam in nraeutruit non volo ut pra tur ad praeteritionem megationenia. teritio peceat lil non praeteritio, sed praeteritionis. Vellet enim existi mere attendo ad negandam supp ii parte peceatum ruisse in ex alia, veI-tronem peccati. Est tamen ille en te istud non fuisse; quod non videtursus qui involuit aliquid impossibile sufficere, ut voluntas simpliciter aueris
olli quia reuera datur a pars rei luppoli latur a peccato ad eum modo mi luctam. It peceat, transacti non videtur ulli cienter averri a pec-
No To, In omnibus his, quan cato praeterito, qui diceret D euem ad usurpatur, quod Poenitentia' peccare' non pecca mea actus illius retraetansus ex rimi bius is, .c eum rasterii Ahina rumis per Vellem non ereals sit abolitivus NON SATISFACI I. Quisi peceati l abolitivum non sumitur procedit in suppositione impol si hilip r satisfacti it condigna, censeo em tollente seipsam vult enim, praeteri-
nullum actum purae creaturae posset tionem, non vult, quia Drocedit inesse satisfactivum pro peccato condi suppositione hac, ut quod formalitergne. Sed by abolitivum sana i debeo immediate affirmabatur, idem sorpto eo, quod est oppositum voluntari maliter 't immediate negetur dc a. peccaminosae, pro quacunq; dirueren cut si nihil proponeret Intellectus nitia temporis indubie autem ille actus ut vellet voluntas sie nec potest vel-
est opposituis voluntati peccandi te negationem peccati in suppositione tollente stipsam, . quia illa suppositio nolitionem peccati.
rationes pro possibilitate talis actuc
&ηω sitimams; abilis H. adlat*, non conuincunt. Nam si sim
duo contradictoria, quaesundat suppo ait, inlug Ris sitionem tollentem seipsam negabitur taciteri quod possit aliquis velle ilIa EXPLI CANT L liqui quod tacere ad fallificandam regulam sum- hujus actus nimiam pree4se sit mulistieam. Deinde non potest alim
iste sensus e Vellem conjungere prae quis ita diceres Vellem tacete duo teritionem peccati eum negatione contradictoria, ad falsificandam regu- praeteritionis. Haec respisnsio firma Iam Summulisticam, desiniti non sari posset ex illis, quae Lugo in gratiam cere ad falsificandam vult enim sa illius, Disp. 4. num Is addit Quod ficare eandem Ergo etiam n qnt Wilicet possibilis sit talis actus. Quia terit dicere Vellem conjunsere pM- licet adhuc posita illa onditibne terionem curi negatione perremiis objectum maneat intrinsece impossit nis est enim etiam me lupposito eo D
25쪽
u. NON SATISFACIT . Quia nus: facerem ne tuisset. Quod ipsum rosa
supposita possibilitate dicti actus, im Probatur, quia illud facerem ne tui stet. merito dicit illum non fore utilem . idem est, acta vellem facere, ut quod Qus ipsum Probatur. iiii imme fuit .supponitur fuisse non uerio. rito dicit Lugo quod is, qui vellet ne hoc autem ipsum idem est, ac vel logationem praeteritionis cum praeteri cum praeteritione, sic cum eo quod tione conjungere, vellet praetςritio statin supponitur utile, coniunger nem, quia illius actus, non alius est negationem praeteritionis faciendo vi4 sensus, quam hic mollem quod prae delicet ne suerit. teriit, fuisse. Hic autem actus no NON SATISFACIT . Quia vult praeteritionem ; ergo neque illo illa instantia de Scientia Diuim, non
prior . conuincit. Nam ante hodietnam me
EXPLICATO. Lugo Disp. 4. am operationem, ex una parte hodiernum. f. quod huius actus : Hemias a mea operatio non praecessit, scdtO- non peccasse, sensius tri Si ego habe ea stat in pro hodie ex alia parterem nunc potentiam, ut peccatum praescientia Diuina non antecedit nisi illud noluisset, id facere, per quodio duratione meam operationem edaup- vult voluntas coniungere praeteriti*- ponit quam determinare ut sic velitaxo4.nem CCC acti cum non praeceritione, supponat, et in mea libertate situm. In F sed vult simpliciter, quod non fuisset Consequenter quidquid connexum, illud peccatum. Illustratque in stan est cum illa operatione, totum stat tia: Quia habeo nunc de facto poten με E contra praeteritum iam prae-ttam, quod non fuerit in Deo unquam ' cessitin praesupponitur illi actui, quo praescientia absoluta de meo peccato dico Hestem non precas, non est irem hodierno. iii mea libertate praeteritum facere ho- DDI Illam voluntatem non dies nec stat in mea potestate totum eue imprudentem, quia licet seratur dilud quod praeteriit. Hinc fit vi non in obiectum sub conditione imposta possin, facere, quod non praeterlcmhili, ipsum tamen objectum secun praeteritum a possum autem facere nedum se posita illa conditione possibi Deus, g iscerer, quod commvit.
liratis esset undequaque, & bonurris Ex P LlCAT . Dicastilla hie possibile. Hac re*-jo. Disp. I. num. 2sq. ωccillo RotmcrNON SATISFACIT I. ψa dicisq; Praedicti actus senium este hunc: non explicat qui ista suppositio ita Displicet, me peccasse H in c. sit impossibilis ut non tollat scipiam, DOC ET . De peccato p te. 164. nam ly vella facere si possem ut quod rito esse disseicentiam ab littam. os. ' fuit non fuerit idem formaliter desim DOCET Hunc actum displicen.
mediate negat, quod in alia parte sup tiae, non osse actum qui ignifice/urpet positionis erat positum illa verba spossem facere ut occca NON SATISFACIT . Quia tum non fui iste id facerem. Ratio. actus detestatiui non est iste sensus pec nem da quia peccatum hominis, Deo Iusone vellem conjungere cum pec displice in antequam fiat A quandocato praeterito negationem praeteritio patratur,in potest facere Deus ut nonnis si possem ergo neque est iste sen fato quamuis sibi in stilo displiceat sus: Si ego nunc haberem potentiam ut Deus, non tamen haec displicentia Di- peceatum illud non fuisset: id face uina explicatur per hoc : vellem face-rem. Probatur Consequentia. Quia . re, ne fiat, si possem. hae propositiones synonimice sibi, DOCET . Displicentiam tan-quivalent. Certe enim terminora si tam esse posse offensae Dci, ac talem, possem, aequivalet terminus si habe ut ea existente non possit simul essorem potestatem & huic termino con affectu voluntatis erga peccaturris iungerem cum praeteritione negatio adeo ut si res esset integra non ex- nem praeteritionis, aequivalet termi stitisset peccatum, faceret ut non exsi.
26쪽
Io9. steret aut exstitisset ' me octrinata, tandem tota haec illius doctrina de Iir. NON SATISFACIT. r. Quia Doluitur ad earitiae jam lunt dicta . quantumuis possit elici actas displi Nam numeraestatae Iicas, quid sit centiae, quo dicatur: Displicet mihi retraciditiora dicit rine fiana io est a actio praeterita, nihilo innas potest eli lis actus ut actum illum ori fer pecisci hic alius : Hestem non peccasse, quae cati destrueret faceret, non fuisset enim implicantia in ah actu, quem si id fieri posset Quod idem olane praecipue experimur nos elicer est, ac Facerena si possem ne fuisset.
Q up si assirmat illum elae post ' Deinde quod dici ex vi illius actiis si
debebit assignari sensus illius legiti res suisset integra, non esset a me om-mus. Iam autem eius Actus qui Opta nusstim peccatum, enitim reddit ab liuein conditionaliter exprimitur . illo impugnatum. Nam ly si res fu- non potest esse sensus, nisi optativus isset integra adem est Syn imice, Meonditionalis, ut ita intercedat pro ac si diceret: si non praeterjisiat. Et, portio inter explicatamin explicati O ly non esset a me commissum idi Anerri. Non ergo actu illius meri est, acu non tacerem nunc.
non peceas, poterit esse siensus abso NON SATISFACIT O. Quia
lutus u' autem addit Rodie . illud quod a stertur de displicentia Di-IIo. Illum actum per suam insormati ei uina in praesenti locum non habeo. m. ita afficere subiectum, reuera tale Duplex ehim cogitari potest displi. peccatum non luisset praeteritum si centia. I. Inetficax. Et haec orta exstitisset, quando fuit peccatu in idio attendit ad posse quia nec respicit me. comuncit . Tum quia tota hic est dis dia a Displicentia efficax. Et haec ficultas de sensu istorum verborum necessario rei picit media cum in radi essem non pereasse, non autem de illa time efficacis compleatur ordine illo informatione quain quam efficaci in ad media. Porro Deus cum sit causa. formet ille actus voluntatem. In primam niuersalis, propter titu- quia si a tus detestationis creaturae lum causae primae, non semper effi- . mensurari debet ex displicentia Diui caciter absolute detestatur peccatumna ut illum mensurat Rosmeri sicut di ut non fiat a creatura, quia vult illam splicentia Diuina praesens, circa praesens libete Operari. Si autem illi absolute vel praeteritum peccatum non debet efficaciter displiceret peccatum, de per hoc explicari quod si illam Deus heret exhibere concursum ad peccat haberet, peccatum non fieret, vere rum radeoque impedire libertatem II enim fit vel factum est tiamturmiis suae creaturae Quia vero displicen- sibi in illo Deus, titulo sanctitatis di tia Creaturae poenitentis mcax est, splicuerit ita&displicentia creaturae hinc ad media reflectere debet, desper 'de peccato praeterito non debet itata poste saltem conditionatuni exprimi, explicari, quod non fieret si fuisset Quia autem interdum displicentia Di- tunc voluntas quae nunc est. ζ Tum uina, in peccato et inellicax, non quia tam impossibile est voluntatem, respiciens de se media, nec debet ex .
quae nuncestin oppossit illi fuit, tunc plicari per Lyci possem. Quan*iani fuisse: quam est impossibile,quod prae etiam displicentia Diuifia, quam habet tedit, non praeterjisse. Ergo simo de peccato potest explicati se Vel:
siner non est contentus, dicere hujus leni facere, neὲ fiat peccatum si possem. propositionis Hellem non peccas, sen tum addito saluo titulo Causae primae. sum esses vellem ut praeteritum non Quando autem Deus habet absol emet praeteritum a nec debet dicere tamin efficacem dissicentiam peccat quod illud Hestem n Iete e sit ex xi, non exprimetur illius displurentia
plicabiles si habuissem tune volunta per i possent, quia quod vult eis catem, quam nunc habeo non peccas citer, absolute porcst . Nego tamensem a. etiam in D Eo displicentiam peccati
27쪽
ras si possiem. Iieet displieentia absolui, vel Nullus homo est Rationalis pri II S.
peccati, ita non exprimatur, Certe enim etiam posse Dei ad auserendam suppositionem praeteriti non extendi tui nisi sub conditione.
ri S ME RO I. Paenitent monese θecialem virtutem in ea sando. o. iis mine specialis virtutis in causando si
ma est vera, ecunda falsa quaero ita
que illarum duarum priorum quae sievera si prima affirmativa Dergo nulla est virtus specialis in causando nora enim haberet quod pecialiter causa
retra cum continendo omnia motivas
possit ex omnibus quoscunque actus principiare a consequenter habebit te sicut Sol qui cum sit causa uniuersia lis plura Causat SP autem negatit aest vera Ergo nulla erit virtus specialis in causando, quia non poteri zsola elicere actus illorum ommuta snec tamen desunt virtutes, quae illos actus eliciant.
ASSER , Paenitent 4FD- eLilem virtutem inissendo. ATIO est, quia illa iurius est II daretur 9 veniret illa virtus quae non specialis inessendo, quae habeat specia nisi sub uno principali motivo actus' ue motivum sibi proprium, hoc enim suos exerceret,in non posse mouere intelligitur nomine pectatis virtutie saltem imperative ad actus specie &motivo principali distinctos. Hac notione vocis posita. RATIO Asserti est. Ouia nulla virtus est specialis in causando Ergo neque cenitentia Antecedens' Probatur. Quia nulla virtus est quae non habeat vim imperandi allis virtutibus ut ponant actus illis proporti in essendo. Quod autem poenitentia habeat speciale motivum innui supra & probabitur in serius Licet autem alia etiam virtutes possint detestari peccatum a tua tamen id faci unt ex motiuis propriis mori ex mo-tiuo poenitentiae, bene in poenitentia. saluari poterit specialitas virtutis. ASSERO S. Hrιatem paenitentia
natos. Ergo nulla est specialis in ean infusam, esse si orem quatitarem satido. Id enim venit nomine talis viv-
turis Antecedens proximum probatur
imprimis inductione. Nam Charitas rim Putest imperare ieiunium. Et virtus 'ieiunandi potest imperare virtuti ca- ritatis ι ut scilicet olfferat id eiunium ob amorem. Idem Antecedens exinde Probatur. Quia nulla est virtus M T ID Tum quia nulla estis e. cessitas multiplicandi illam per entitates Wplures qualitates speciales . Tum quia virtutes in tuis habent Ora a
per modum potentiarum potentiae autem unitatem amant cita non M.
tur nisi unus Intellectus. Una pote tia visivam c. Tum quia Amor in ita sibi suffeiens vi possit sola se con quantum est principium afficiendit .no,in inquantum est principium odiendi odium illius bonici est eadem misdiuisibilis qualitas quae appellatur Cha ritas infusa. Ergo idem in praesenti dicendum Ponendo autem Pinniren tiam esse simplicem qualitatem non era omnes inhonestates tutari, raecorate sese, actus suos quibuslibet ornamentis moralibus. Idem a Antecedens sic Probatur. Quaero de hac uniueriatici omnis virtus respicit omnia motiva. Et Nulla virtus respicit omnia motiua quae harum dua excludo gradualem intensionem sed rum sit vera, quae falsa' debet autem quod nulius gradus sit,qui ad quoscun- alterutra esse vera, vel alterutra lal que actus Concurrere per modum R. Nam in materia necessaria ni potentiae non possit. uenalis alterutra vera est, cita clim QVAEREM 2. An Paenitemiasis dico : Omnis homo est Rationalis , inviis tural an super Maratu e
28쪽
ixti ASSER I. Posse dari Panitentiam una hene peccati poenituisse vi Iam
naturalem nudo modo, heientem Deum denti
RATIO Afferti est. Quia potest Ex praedictis assertis Inseres fiat
aliquis non aduertere ad illud, quam ram suilla poenitentiam etiam in statu ad praecisam turpitudinem peccati purae naturae, hoc enim probant rati
Ergo detestati illud. Ergo do ne adlatae. Ierae de illo. ASSERO bo Paenitentiam, qua S TRO Possedari Paenitem ne est scut oportet adfatalem esse suo
tiam qua restici.it Deum suamen sit 1 pernasuralem .entitas naturatis. R A TIO est auctoritas Tridenti-R ATI Λsserti est. um quia ni Sess 6 Can. 3. Si quis dixeris sine
possumus amare Deum tanquam sum prauemente Spiritus Sancti inspirationemum bonum actu nonnisi naturali atqu/ eius assiutorio bominem Credereis, alias sciremus nos elicere actum si operare, Diligere, aut Panisere posse,sicut . pernaturalem amoris, adeoque nos oportet, ut e Iusificationis gratia ons
non es e dignos odio, quia in eo in ratur, anathema siti Vbi Tridentinum quo Charitas Dei manet non est pecca aequaliter loquitur de Poenitentia aetum, Ergo & poenitere possumus de Caritates quae cum in entitate sit supernaturalis, consimilis supernam letiralitas roncedi debebit etiam Poenitentia uti ordine ad consequendam a Iustificationem. Additur huic aucto. ritati congritentia. Quia Poenitentia est dispositio ad gratiam supern turalem ut agnoscit Ecclesia. Ergo debet esse supernaturalis; nam dispositiones, proportionatae esse debent ei, ad quod disponunt. q.
ERG I. Paenitentia, Theolais gicam n esse virtutem Iustitia rigoroia. Quia interim supponitur inter Deum & creaturam nullam intercedere Izz p Opter Deum, actu non nisi naturali Et certe potest ratio naturalis sit no de . demonstrare, saltem persuadere probabilissime Deum displicere sibi ita peccato. Et, quod peccaminosa actione offenditur. Cur ergo propositionem illam non poterIt sequi actus inentitate naturalis' Denique supernatura litas actus non desumitur ex motivo. Ergo fieri poterit, ut aliquis actus respiciat Deum pro motiuo, lamen sit
nunquam meminisset poenitentiae Nullo ergo fundamento, dicetur dari posse poenitentiam, Mural m.
RESPONDE Argumentum hoc iustitiam rigorosam. . xxx nihil concludere, nunquidue quia anti Ad Si R in et Paenitentiam ex Uiis qui Philosophi Trinitatem non agno sui .. Di formalis, quoad id νώ dieituerunt, illa reuelata, non poterit cir clare , re expresse, non esse vitam etiam laia ea illam fieri actus naturalis Deinde tiori modosumendam Iustitiam. quamvis illi multa de virtut bus di QVI A ut in serius dicam, tractan sputarint, non est tamen necesse,quod do de objecto formaIi, nullam dicit de omnibus quia sicut in multis na clarem expresse qualitatem Poeniaturalibus errarunt, ita & multa natu centia. Et sicut non dicitur latioriralia poterant ignorare Rursus ar modo intercedcre Iniustitiari an dogumentum est ab auctoritate negativa duae chordae secum dissonant, it nee .sicut nullibi illam impugnarunt, intercedit clare expresse Injustitia, itari nullibi defenderunt Cui ergo cum peccatum dissonum Deo pon. ex hoc secundo, inseretur illam non tur, a d quod abolendum procedit Poeta dari ' non inseretur ex primo dari Denique dici potest agnitam esse quibusdam clare, dicit enim Ouidius. Saepe leuant poenas irataque Numina reddunt,
29쪽
IIν actiones, quae suo modo sunt factae communis Theologonim, tres non .l3o. contra ius D grin debitum creaturae L nisi agnoscit idque exclusiue quoad easque a Peremtitur, adeoqlie, in res alias quia virtus quae pro for- loquendo, reducere ad eam quampo mali non dicit Deum, imo nec pro est recompensationem materiali, non potest esse Theolotica; ASSERO . animi iam sera Theodogica estim virtus definitive. quantum est latiora modo Iustitia non Osi pro forinali saltem debet dicere De. se reuocitra eommode ad Iustitiam distribu um. Quod autem Poem recti protiuantas formali non dicat Deum infra proba-RΛTIO est, quia Iustitia distri hitur imo cum detestatur peccaturri butiva attendit ad proportionem geo' propter EvM, non detestatur tan- me cam, seu proportionem propor quam propter motivum formale hodii num, ad quam non attendit Poeni enim spectat ad amorem, sed proptestentia, Quia si attenderet tunc quae meum hoc ess propter em cui debe- est proportio culpae ad poenitentes, ec tui detestatio. Tum quia si poenit hii 'deberet esse proportio Poenitentiae ad cita esset virtus Theologica, ex eo esset, eosdem Atq; ita quinaberet culpam quia respiciendo distisnantiam opera ut decem intensam.& alterit cenuin tionis ad Deuna prout est natura Intel-Irg. tunc habens culpam ut centum, uice lectualis respicit aliquid connexumsi liliniteret ut decenta non satisfacrae pro cum Deo, sed id non arguit ratione in , culpa, quod fallum est . Rutilis Iusti virtutri Theologicae certe enim ne li- .ria distributiva non potest esse nisi uni gio relincit honestatem cultus supreus respectu plutium, potest autem esse , excellentiae, quae honestas respi- unius nonnisi Poenitentia respectu Dei L cit Deum. Obedie otia item erga De- ASSERO . . Commo siseu um, respicit honestatem subdendi sese eari, se Paemtentiam ad Bisitiam rem Dei dominios d tamen ut turnq; hoc, tarma s. non est virtus Trseologica Fundat RA TIO Oichaee est unius ad tu autem tot imi hoc ulterius, in hoc unum,in quia videtur quasi cominu prmcino : Quia ad virtutem Theom-tatio intercedere; quia poenit Estradit icam requiritur ut nihil creatuna ofactus suos Poenitentiae, meus cedit male illivis sit. Consonantia ainem iure auersionis. Proportio etiam in actionum nostrarum ad Deum, prout tercedit cum satisfactione humanata est natura intellectualis, honestas obc satisfactio autem humana est quaedam diendi & colendi c. Surs aliquiuspecies commutatiuae justitiae. Quan creatum,' sicut Conclusio se ituturri'. quam habet etiam proportionem ad debiliorem partem restringitque per- Iustitiam vindicatiuam, licet non rigo 'ectius ad gradum impe sectioris litidcaliquid creatum quod est, livlim sormales quam tu illud mutiluat Myquo modo Deum, restringe aliud O. tivum ad rationem Creati Netis
test assumi pro principio: quod ali
quid connexuum cum Deitate, tamquam cum connotato, statuat re ii ratione Diuinae, Ac in latione ii Ullulformaliter Diuiniis alla sileatim ust dicit pro teresino sua Relatioriis timscendentalis Deum, esset a Llq iid lyi ni
num non tantum terminat lue, sed in in
trinsece D& quod pro formali respiei
rei Creaturam esse virtus Theolog ea mula respiceret id quod dicit L nnexionem essentialem cum Deo.
totam ranquantum enim assumit pae
nam ut Poenitentia verba liter acce pia poenae tenentia est vindieat in se actiones suas, estq poenitens sui quo dammodo & Iudexin Reu i
30쪽
Pq2 Commodius per nos sal Cui uando autem Poenitentia vult II sauari Poenitentia non sit virtu habere Deum placatum, ly placatum
neologica, quam salvetur per hos, dupliciter accipi poterit. I. pro actio- qui pro sormali, allignant aequalita ne placante Deum. Malari est quid te ad ius Diuinum, qua Diuinum, creatum, nec potest habitum, qui hoc Quia illa aequalitas, quae importat ali esse placatum respicit eleuare ad con- quid creatum videtur est in illorum ditionem habitus Theoloetici. I. Po- ncipiis pro materialici jus autem te accipi pro ipso interno actu Di Diumum, qua Ditunum; pro sormali uino dicente se non irasci, Whunc quod ipsum us Diuinum, est ipse De actui non intendit Poenitentia subus d tamen mutes Morales, non praecisa ratione Diuini, sed sub moti- debent dico pro formali rationem uo ibi proprio ad ponendam scilicet
ne pro e motato qmdem, portat , remittente offensam. Breuiter ult
ii, illa inum sub formalitate tollendae
i inest. Quia hoc ipso non ditanantiae habitualis, sed non praecis esset Poenitentia, sic non enim es se sub formalitate Deitatis. 34. et quid commune ad poenitentiam pro peccato philosophico cum illud dicat negationem respectus ad Deum.
Parmientia mortare Deu pro connotato.
Qitia tollit peccatum quod com-na istum est contra Deum, ter hoc solum constituitur in ratione Poenio INSTABIS, Quamvis Deus non IV. nisi pro connotato respiciatur a Poenitentia, non dejiciet hoc Pamitentiam a conditione virtutis Theologica Quod ipsum Probatur. Imprimis, qui ctiam spes pro con notato respicit aliquid creatum. Nam respici Deum bonum nobis. 4bici Nobis
rum commissum contra Deum amor Dei, vult Deo bona, extrinseca
. . ., ' Rixςnti saltei ipsi Deo, eo casu nonnisi pro conno
Vult item, illum habere placatum. jam at poterit esse virtus Theologica.
increatum est enim amis, voluntatis quentiam. Quia quando amor Dei re-1 etyDiuinae, acceptantis fatisfactionem, lpicit bona sit rinsicca Deo, non stata
REM UNDE Poenitentiam quoad ille actus resoluitur vitiino in ipsum, aliquos actus respicere Deum pro con Dctim in se bonum, dignum otian rei picit sed non respicit Deum, an quo vult peccator, sibi Deum placa-
si fatisfactio, respicit Deum. Ad tur habeatur pro non facto detritur
nae nunt, respiciunt tanquam finem cit Spem a ratione virtutis Theolo cae. Ergo