Dissertatio theologica Pauli anthropologiam exhibens quam... pro gradu doctoris... in Academia Groningana... publico... examini submittit Didericus Hermannus Henricus Tijssen,... d. 21 aprilis a. 1847..

381쪽

Nune vero difficillimao oriuntur quaestiones, qua Sobiter attingore, non vero suse solvere possumus. Ex illo dicto, quod citavimus, duci potost, oInnos hominos, a re in terris virenses, aliquando salutem a secuturos esse 2 ; quin adseo non alienus est Apostolus in primariis epistolis, ut mox videbimus, a sententia,

Rom. XIr 25 sq. Vox nan seci, nostro judicio, indicat h. l.

id, quod plenum est laetum, plenitudinem. Donec omnes gentiles nondum intrarunt in regnum diuinum, spatium veluti vacuum est relictum, quod igitur n/na ρούμενον pora, simulatque omnes Introitum sunt nacti. - sie etiam XI: Iu To ni Da Judaeorum commemoratur atque opponitur et ruetium eorum, id est, detrimento eorum, exisindo cernendo, quod, Apostolo hane epistolam geribente , para solummodo istius gentis sese citat ηTO adjunxerat. 2) Cons etiam Rom. XI: a2: H in o Ouege et oύς nisνrti; εἰ: αn G - libera nimirum intereedente voluntate), rνα τους πανιαι ἐλ/ιση si ipsi fidem habent . Eos etiam, qui e terra d esserint, pee tores per CHRISTUM sntutem esse nacturos, ex hoceo dicto, si ad praecedentia nitendimus, e mei nequit; ita quoque t Cor XVt 22 nitimis verbis non indicatur, omnes, qui umquam vivo rint, homines in eo tinctione eum Cilici To vitam veram aeternamque naesuros, sed omnes , qui sese eum C IRIAT vel jam eon naeerint, vel in posterum conjungere Delint, eogitatione exclusa do h minibus , i, sola eo unctione eum ADAMo morientibus atque mortuis απων sκουσιν r praesenti tempore utitur PAULLA , quia perpetuo etiamnum sunt, qui sine CurasTO e terris deeedant, p. 265 sqq. . Fadem rationo Rom. V: I 5, 18, 19 οἱ notas vel nύντες, qui pereunisTDu beantur vel boahuntur, opponuntur τοις notiola vel niam, qui in eostine Ana sola eum ADAMo miseri sunt laeti. Apostolus inhoe eeeapite us. I 5 dictiono: in τους Noa ι prouti vs. 19 ia nouol. utitur, quod suo tempore iam eertum erat . innumeros beari atque beatum iri, vs. l8 vero adhibet sormulam: εἰς no ντας θ novi,

382쪽

eos otiam, qui sine fide, in CURISTO reposita, e terra docesserint atque peccato sese dederint, aliquando salutis participos fore. Alibi vero logimus do hominibus, qui, CHRISTO aduratante, diam τίσουσιν ολεθροναι υνιον 1 . Sed hane sententiam obitor pronuntiat Apostolus, de summa hominum pervorsitate agens, et sorsan explicitam sententiam non ob oculos habens. In aliis vero epistolis, summam Dei gratiam respiciens summamque CHRISTI Osficncitatorii, utitor rem proponit. - Neque etiam de tempore, quo CURISTUS adventurus mundumque dijudicaturus sit, sive quando CHRISTI παρουσία patefactio domini JESU, dies domin0

futura sit, semper sibi constitit nostor. Sic haud obscuro indicat, fieri posse, ut ipse etiamnum eo tempore sit victurus in epistolis ad Corinthios 2 ot ad T Malonicenses 3), quamquam simul addit, id tempus accurato definiri haud posse 4); in epistola vero ad

spem signifieans, lare, ni omnes aliquando, lisee in terris viventea, serventur; indo etiam do hominibus, clam solo ADAMo conjunctis, ibidem eadem utitur dietione atque formula p. 2Io, noti l). l) 2 Thoas. Ii q; alibi quoque do summa peccatorum poena loquitur Apostolus. sed non tam diserte eam Meternam dieit, ita Thess. It Io, Vi a, Rom. II: 5, 8 sq. , 12 ell. p. 264, not. I, 276. 2) 1 Cor. XVi 5 I sq. , 2 Cor. Vr 4 cli. vs. 2 sq. Ell. p. 267, not. 2. De hoe argumento disputavit v. d. VAN oo TERE. , in op. per. : IaarboeIen uoor welenses. Iraeo , 1845, Π, De deiab Lden van den M. PADLus annynanda den tud der wederkomst uancnni rus. Fene hi mya tot de bubolsela Deaalologia. a) Thess. IV: 15 sqq. - 2 Thras. II: 3 sqq. primum anti-CARIATi patefactionem obtinere debere, exponit noster; cons. p. 23d

sq. , not. 3.

383쪽

Philinpenses dubius haeret, num ipse, CHRISTO adventante, in vivis sit futurus, quia nimirum videbat , ssorsan antea esse moriturum I ; in epistola deniquia TIMOTHEUM p teriore, non amplius talem de 48yem pronuntiat, etenim certo noscebat, se eme moriturum; attamen CHRISTI παρουσιαν aliquando ad re ortum osso censet 2 . Interdum pronuntiat Apostolus, se Statim post mortem coolesti gavisurum esse organo et apud CuulsT futurum 3 , unde effiei queat, tum etiam for judicium singulorum. Alibi exponit, CHRISTO adventante, fore resurrectionum omnium Clinistianorum Dimortuorum 4 , quin adeo judicium omnium omnino qui Q,υpιam vixerint 5 ; unde sequitur, hos quoque siVe probos, si Vo improbos, resurrecturos esse 6 Christiani, qui etiamnum in terra Versantur, PAUL judice, tune subibunt eommutationem 7 . Ut haec

i) Psa Ii 20 sqq. ell. II 1 17 noster mortis exspectati nem quandam prodit; I: 25 est. II: 24 se in vivis remansuruosse praevidet; III r H dieit: si forte preMeniam ad resurrectione mortuorum t/4 τ ε ἐξαν ramν των νον ν), sive ad tempus restiroclionia, eum C iniim aduentu conjunctae: vid. de lituus dieti leo ne atque interpretationo v. cl. MENO. , in e. lia ad h. L; coninsuper Irs, Io, II: 16.

6) Apostolus Aes. XXI Ur is de τῆ -cim αοει 3 a ιιον τε ζαδ-- loquitur. et V. XV: sq. - Vs. 53 sq. do hae eommviratione quos disserere PADLDM statuamus, haud necesse est; h. l. potius do i

384쪽

quae adesse Videtur, pugna tollatur, tenendum est, illum, tranquille rem Secum reputantem, mortem Proponere tamquam transitum fidelium ab liacos vita in meliorem conditionem; si Vero uno Obtutu magnos

eventus, aliquando futuros, sibi proponat, de omnium Conjunctorum agere resurrectione atque judicio 1 . Nimirum tune Christianorum, qui, hominibus judicibu8, voluti dormitum iverunt, cum o terris decederent, Vita Summaque gloria patefient 2), organon illud spirituale pleno explicitum erit, atque ab Omni parte sese eXCelsa oXplicatio evolvero poterit 3 .

Si omnia, quae aliquando QVentura sunt, EX PAULI mente, quam brevissime conjungere Velimus, miS- sis quaestionibus minoris momenti, haec statui possunt. Antequam CHRISTI παρουσία adesse poterit, cum eXtra, tum intra ecclesiam multae erunt mise-

mutatione in universum agit, suum ipsius corpus, quale nunc est, digito monstrans scit. p. 98 sq. , not. 5 . Ita quoque 2 Cor. V: 8 Apostolus dicit: θαμουμεν δε καὶ εὐδοκουμεν μαλλον εκδουῆσαι εκτου σωματος quale nunc est) και -- μέσαι πως των κυοιον soli. vs. 6et s); VS. I certam spem pronuntiavit, fore, ut, si ο επίγειος ηλον οἰκία του μονους morte destructa sit, οἰκοδουον εκ Θεου habeamua, οἰκίαν taχεω πο*rον, adorioν εν Tola οὐρανοῖς : Vs. 4 nutem Ell. Vs. 2sq. , serVOro Rbreptus, commutationem multo optabiliorem ducit, quae fiat sine mortis interventu; p. 98 sq. , not. 5 eli. P. 267, not. 2.

l Id ipsum nobis confirmari videtur dicto I Cor. XV: 23

obvio.

385쪽

riae l), et mali via sese admodum exserere debobit; hae etiamnum Vigente, ut in epis Ola ad Thessalonicen-εω posteriore legimus, CHRISTI adventua derepente Obtinebit , et ille anti-CHRISTUM exstinguet 2); secundum epistolam ad Romanos, ut Vidimus, omnes hominos, hisce in terris vivente8, fide, in CHRISTO reposita, semabuntur 3). - CHRISTI παρουσίας tempore erit judicium omnium omnino hominum, hisco in terris Versatorum; Christianorum salus tum stabilietur, pariterque ii beabuntur, qui, patefactione, in CHRISTO COncessa , non gaVisi, in perfectionem incubuerunt atque

hanc manifestarunt; hisce nunc CIIRISTUS, ut Summopere beari possint, patefiet. Perversorum poena tunc etiam dofinlotur atque detegetur. Hanc autem poenam non aeternam fore censemus, si ad disertam

PAULI doctrinam, cum alibi, tum in epistola ad Corinthios priore datam, attendimus, et non adeo ad unum altorumvo dictum rigidius. Dicit nimirum Apostolus,

CHRISTUM regna turum αδε, donec omnes mali vires sibi subjecerit; ad tales Vires etiam refert mortem, peccati poenam, cui cum suo tempore multos etiamnum pee-Catores succumbere videret, testatur: εσχατος uθρος καταργειτο ὁ θανατος 4). Mali autem virium cum reliquarum, tum mortis potestas nondum fracta est, quamdiu sunt homines, salute destituti atque interitui

I Extornas tales miserias spectare censemus Apostolum I Gr. VII: 26 sqq. cll. X: II; in ipsa ecclesia nonnulli a fri desciscent secundum I Tim. IV: I sqq. cli. 2 Tim. III: I sqq.

386쪽

Subjecti. Num autem ex iis prorsus evanuit sublimius principium y Negando nobis ad hane quaestionem respondendum videtur; suppressum solummodo

si illud. Patet iis hane ob causam via salutis, fido in CHRISTO reponenda 1). Iis ita servatis, CHRI-SΥI moderamen desinet, tradet regnum Putri, qui ipsi

cuneta εubjecit, ut De αε ipse sit τα πωτα εν πασιν.

l) Apostolus, postquam us. 24 dixit: si ra To Tιχος, cogitatione severti videtnr ad eos, qui ἐνυδ nodyν, κουσιν. et jam Omnium omnino mali virium vietoriam vs. 24 sqq.), CtinisTO reportandam, portendit. Hisco autem devictis, omnium omnino hominum, qui umquam vixerunt, est salus, prouti dictio illa: εν πασιν, absolute, non comparative provii m. 22 , posita nobis probare videtur. - Fhil. II: Io, ii cunisTI emeaeitas, a Deo eoncessa, eo tendere dieitur, tit in illius nomina omne genti sese sectat Deo cons. v. cl. M G. . in c. l. , p. isa) eoelestium et terrestrium vi subterraneorum, et ut omnis lingua professura sit, dominum esse aEADM CHRIAT LM, in gloriam Dei Patris. Quodsi autem omnes naturae rationales, ubivis versantes, in cHRIATo Deum venerantur, Omnium etiam hominum salus est effecta, et obtinore id poterit, quod I Cor. XVr 24 sqq. deseribitur.

387쪽

P. 4. r. i7, nb APOLLONIO. P. 6 et 7, not. 6, r. 8 et 1, ab harum utrisque. P. 7, not., r. 2a. In op.: PAULUs, der AposteI J. C. etc., p. 49s tinum esse epistolarum pastoralium auctorem signissint B ullus

P. II, r. 9. De epistolae ad Epaesios authentia vaeillans pronuntiat iudieium idem eritieus, Der M. an der Colosser etc., p. 72Hl. p. 147 sq. , in nnnot. P. 14, r. I. HANC TIus in op. perit TheoL Iaarbsieher, 847r Iudentium tind mel istengum, II, p. 258 sqq. , VI, p. 409 sqq. , IV, p. 448 sqq. , discedit a scuwpaLEno in definienda ratione, inter Iudaismum, primam formam Caristianismi et muliniamum interis cedente; attamen. reliquorum eriticorum Tubinyensium ad instar plures PAULO abjudicat epistolas; conss. ea, quae do epis oti ad FI lippenses deque epistoris pastoralibus observat, in eorum. L, IV, p. 450 et 481 sqq.; de iis, quae ad Colossenses et Ephesios seriptae sunt, ib. 2. 46 I sqq. et 474. P. I 5, not. 5, r. 2. ANGERus in eo .r Ueber den Laodiea-nrebris te. , p. 138 sq.) non solum dubia, a DE WΕTT O, BADRO in opusc. t Die PastoraDr. , p. 125) et M TERNOFFIo prolata ad authentiam epistolao ad Ephesios impugnandam, rejecit, sed etiam iis, quae a scuRADERO exposita sunt in op.r Der Ap. PADLus, V , Cum jam anno 1846 exeunto hane dissertationem typis mandaro inceperim, nonnullorum scriptorum, quae dein in lucem prodierunt, vel denuo sunt odita, rationem habere non potui. Ultima pars hujus dissertationis, jam dudum elaborata, anno 1847 exeunte demum typis mandari eoopia est.

388쪽

seΝe Opposuit; hujusce critici in Op. l. , uAURI in opusc. l. , p. 79 ,

MATERHOFFII urgumenta, contra nuthentiam epistolae ad ColossenseseXCogitata, etiam resutaro tentavit Vir ille nec uratus in comIn. l. , P. 2 sqq. eli. P. II sq. . P. II, r. 3. Epistolam ad Philippenses nuper, I 847, contra BAURUM defendit LuNEMANNUR, et quoque, ut spem facit, epistolas ad Colossenses, Ephesios, Thessalonicenses et PHILEMON ΕΜ, ab impugnationo illius critici tutas praestabit, si tentamen, jam factum, viris doctis gratiam acceptumque esse perceperit. P. 17, not., r. 8. Apostolum epistolam ad Philippenses una cum priore ad TIMOTIIEUM Caesareae scripsisse delandit PAULUA, Pro- gramma de script. prior. ad Tim. et ad Philipp. epist. Paul. , I 799; talem sententiam, quod ad illam attinet, mutatis mutandis haud prorsus rejiciendam esse exponit RILLI ET, Comm. svr Pepitre de Pap. Paul. auae Philipp., 184 I; cons. DE WETTE, Grages ea. Nandb.,

P. 18, r. 3. Cum reliquorum scriptorum N. F. authentiam, tum opistolnrum, quae PAULI nomine seruntur, ne e X lusn quidem mi- stola ad Hebraeos, in unisersum probare tentaVit TIIIERSCIMUS, in Op.:

der neutestamentlichen Schristen, I 845; eum justo acrius taxavit II AURER, in scriptiuncula: Der Mitther und der Fanat er in der Person des Iserrn H. W. a. THIERSCII, 1846; huic scriptiunculae sese denuo Opposuit THIERACHI Us; opusculum Voro, quo id fecit, nondum in nostras venit manus; conferri etiam potest ol'. per. : Disri Ut der Kirche. Eine Monatachris . redigist Don Fr. A EBRARD

P. I 8, not. I, r. 4. Viri d. DOEDEA commentatiunculae crisin egit V. V. NIERΜETER, in OP. Per. : IaarbOehen v. wetenach. Theol. , V, I, I 847: Ieis over de opschristin der algemeene Zendbrisven Pan PAU-Lus mel betre hing tot derzel er echtheid etc., P. 88 sqq. P. I9, not. 2, r. 4. Idem ille etiam epistolam ad Philippenses PAULO abjudicavit; cons. V. cl. IIENG. , Omm. PerPet. in epist. PAULIod Philipp., P. S.

P. 23, not. 3, r. I. Cons. id quod observat v. v. IIARTINO, in OP. Per. : δε-boehen v. rcete ch. Theol. , V, 2, Ι 847: De risting

389쪽

p. 292 Sq., not. 3. P. 24, r. 3. PLANCTICA commemorat: ..die konciliatorische Dar-

scriptum, consilio ironico compositum esse, et tu eo MARCIONEM in universum tacite resutari, excepto sorsan dicto XX: 29, 30 obvio, 'quo palam relatetur, neque atque in euangelio, LUcAE tributo, fieri soleat; hane sententiam quomodo proponat, nune exponere longum

P. 69, noti I, r. I. Hanc trichotomiam strenue defendit v. d. VAN DEN IIAM, in OP. Per. : Iaarboehen v. wet Sch. Theoti, V, I, 1847: Over de trichotomia des me chen volgens de schri era dea N. T. - Bijdrage tot de Bubelache Anthropologia. p. a sqq. P. 92, not. 7, r. 5, v is testaceis. P. I 65, r. 3, et qui ita. P. I si, r. I 3 et 14, et earnis, et spiritus. P. I92, r. 2, de moris naturali. P. 21l, r. I9. In illo enim capite voluti novus peccati ortus describitur, in quem ADAMI lapsus omnino Vim quandam exercuisSe, ex PAULI mente, ridetur, sed quem minime effecit. P. 293, r. 3 et 4, inquinatum fuerit. P. 327, noti 4, r. 4, admodum in illo. P. 329, noti I, r. 2, Rom. I: 12. Reliqua emendet atque addat ipse B. L.

390쪽

nihropologiae Biblicae fundamentum eo lituit dierum Gen. II: T obesum.

II. Rheologo utilissimum est, ut SeSe penitus λῆ, nuet in V. atque R. Fis Auctorum noli ra psyehologieas atque anthropologie , et hu8 cum iis, quae hodie cireumferuntur, conferat. III. Inliquarum ei ree liorum de anthropologia n tionum confinio foecunda et fuit, et eliamnum est

errorum mater.