장음표시 사용
371쪽
Alibi loquitur PAULUs ile iis, qui κατα πνευμα ἐ
νειν I), quo verbo etiam mentis in voluntatem significatur 2), non tamen obtinens sine actione dis, et si naitivum vinculum, inter facultates obtinrespicias 3), et si ad spiritum sanetum, in cordigentem, uitendaS. Libera soso ita explicante voluntate, Summatur libertas, qua nulla vi inviti constanter dirigi sunt Christiani, ut antea, cum peccato Subes: Sunt adulti Dei fili, πνευματι υἱοθεσίας igaudentes. Inde quoque a nulla lego, nullisbus, nullis hominum statutis pendent, intemanspectos explicationem 4), tum quoque, eum, c
quia in praecedentibus VII: I4 sqq. , 23 sqq. toties do lege Dei, vol peccati, locutus est; praeterea sormula illa: o vo . T. et ζ. εν X. 'L, rito adhiberi potest, quatenus Christiani, spiritudentes, intus susceperunt legem cll. vs. 4; P. 343, noti l Quod Apostolus Rom. VI: 18 cIl. Vs. I 6, Is sq. et 22 observast vitute, a Christianis justitiae praestanda, ipso excusat dictανύ κοπιιον λέγω vs. Is cli. p. lsi, et ib. noti 1 . Caetorum idum PAUL S omnes ritus omniaque statuta apud Christianos adum improbat Gal. IU: 9 sq. , αἱ II: 20 sqq. , interdum stianos nonnullas adhibere sormas Rom. XIV: I sqq. sinit; facit, ubi poriculum imminere censui rei Christianae, propterea
372쪽
ad externam conditionem attinet, oervi sunt l . Ita progreditur Christianorum vita spiritualis: est enim vita principio aeterita, divina, atque pro ratione, qua exeolitur, SenSim majorem referenS Ulendorem, composita ad exemplar vitae divinae consummataeque, quam in coelis vivit CHRISTUS 2 . Nos omneε, inquit Apostolus, detecta facie, Sive corde atque mem
ee 3 peccati nebulis haud offuscatis, per speculum, id est, euangelium 4 , gloriam domini contemplant , 8
cundum eandem imaginem, quam in speculo illo repe CuSSam Videmus, immutamur in gloriam 8eniam majo
rem b , quemadmodum fieri par est a domino spiritus a domino, cujus e83eretia veluti est viridus, et qui ideo
instituta, infantiae generis humani apta, Prorsu8 renovnntur cll. p. 283 , hoc, ubi Christianos spectat debiles, sed tamen Clitu8To ad-hnerentes, quorum persectionem a tempore eXspectat cll. p. II 8). Vidd. do Christianorum libertate omnino dicta Gal. II: 4, V: I, 3, 18 est. 2 Cor. III: II obvia. l) l Cor. VII: 2I Sq. 2 Rsin. VI: 4, 5, 8 cll. vs. Is et II. - Vitam Christiano rum terrestrem esse praesagium eaecelsae illius conditionis, quae aliquando adfutura sit, significat Apostolus, Tm ραβῶνα τοὐ πνευ- uorem commemorans 2 Cor. V: 5 cll. I: 22 , id est, spiritum, tamquam pignus illivs Eph. I: I4 cli. Vs. Ia); vid. WIN. , in Op. l. , P. 422 sq. 3 2 Cor. IlI: l8 cll. p. 25l Sq. 4 Speculum, per quod Christiani cernunt, est euangelium IV:4), quippe quod cum de reliquo cuiusTI opere, tum de ejus Vita coelesti testatur; cons. P. 300. 5) Priorem atque minorem gloriam continuo deserimus O δ Bνς), et majorem assequimur εἰς δυωκὶ.
373쪽
hoc alios magis magisque ditare valebit Ι)γ. Immutantur igitur Christiani secundum imaginem, quam adspiciunt; vis autem talis immutationis procedit ab illo, cujus imaginem Vident.
Quamdiu autem hisce in terris versantur Christiani, etiamnum circumserunt corpul fragile, carne instruetum, et in quod anima, vitae vis inferior, magnas
agit partes. Sed aliquando aderit tempus, quo illud
in excelsius erit conVersum organon πνευμαMκον, et quo anima etiam spiritui consent eu erit reddita atque ab hocce veluti suscepta 2). Rusmodi cum adorit conditio, pariter noVa prorsusque excelsa vigebit explicatio, eam, quae nune est, eXcipiens. Summae tum participes erunt Christiani δοξης, talis nimirum, qualis a Doo immediate refulget, et CHRISTO est Pr
pria 3). Adeamus ipsius Apostoli hac de ro dicta:
ατε ει προφ Iτει- , inquit, καταργηθδμοντο , ειυγλωσσω, παυσοντω, ειτε γνωσις, καταργηθησετο 4 . Rospicit Apostolus hisce verbis ea spiritu8 dona varia, quibus Christiani varii hisce in terris ad res excelsas
374쪽
divinasque sese erigunt l). Ea autem dona per bunt: ἐκ μερους γαρ γινάσκομεν καὶ εκ μερους προφητευουεν' Oταν δῖ ελθη τὸ τελειον, τc τε τὸ ἐκ μερους καταργηθησεται. Quia igitur τὶ γνῶσις et η προφητεία, prouti quoque αἱ γλωσσαι, conditioni minua perseetae congruunt, haud amplius adsint necesse est, ubi per freta ilia conditio vigeat 2 . Hisce observatis, transit Apostolus ad exponendum in univerarim, qualis aliquando Christianorum explicationis futura sit immutatio: ' Oτε
fantili resione balbutis, volareta tem merere dirigit aliqueroetiocinatur, sed ubi ad adustam pervenit aetatem longe eXcelsiore gaudet cultus gradu, ex quo prior iste Vix ac no vix quidem dignosci potest, ita etiam Christianorum explicatio, quae nunc est, ab ea, quae
aliquando aderit, differet 3). In subsequentibus hoc
I Conae do prophetiae dono dicta 1 Cor. XII: Io, 28, XIII:2, XIV: I, 3 sqq. , 22, 24 sq. , 26, 29 sqq. obvia p. 126 cll. p.
II 8 ; de τῆς γνωσμου dono vid. id. , quod observavimus P. 346, not.2. - I Cor. XIV: 6 dictio: εν προφητείρ, reserenda est ad dictionem: εν αποκαλυφει, ita nimirum, ut haec indicet argumentum ejus, quod prosertur, illa ipsam prolationem; eadem ratio intercedit inter sormulas: εν διδαχῆ et εν Πωσει. - De τω λαλεῖν γιοσο , γλώσσαις
disserit Apostolus I Cor. XII: 10, 28, XIII: I, XIV: 2, 4 sqq. , I 3 sqq. , 20 sqq. , 27 sq.; vid. P. III sq. 2 I Cor. XIII: 9 sq. Quia sponto intelligitur, το λαχεῖν seu σ-
σαις id, quod εκ με ρους est, redolere, commemorare illud donum no-gligit Λpostolus; conss. dicta, not. I citata. 3 Ib. o. II. Nonnulli interpretes censuerunt, Verbum λαχεῖν respicere linguarum donum, verbum φρονεῖν prophetiam, verbum a
375쪽
ulterius confirmat PAULUs observando, Christianos hisce in terris Deum eaque, quae Hunc spectant, non nisi mediale cernere, Sive cognoscere atquO porcipore sprouti illo, qui speculo utitur, non rem mmm,sod hujus imagiuem obseuram contemplatur) l , aliquando aut in illos immediate προς-ον πρός προς- ωπον) pontemplaturos esse, quod ipso ita illustrat:
quoqrte a Deo penitua cognitus sum, sive familiaris mointer Pt Deum erit consuetudo. Immutatur igitur evitiandi eognoscendique facultatis moduo, adeoque etiam orit voluntatis directio, tali immutationi congrua. fia ira vero, in corde Vigens, spes, ab illa excitaui, utque amor, prae hac illaque eaecellens, manent, SiVO O rum proprietatum ratio interna haud immutatur, quamquam eae laetius expediti quo omergunt 2ὶ. Vides
γῆεσθαι doniquo γνωσιν. Nostro indicio, haec interpretatio nimis arguta est. l) ib. H. 12: Bμομεν De ciera δι ει eor τρου εν misy arti VOX isur μα proprie sermo, cujus sensus non paria) h. l. indieat obscuram Muginem, quam speculum rosert, et quam adspicimus: ut autem rite pereipiatur illius dicti vis, tenendum est id, quod observat DB wBetrius in c. l., ad h. i.): die Spoget der Allen moren Meltilis pisset, in te duale Aiad.r reisteri. - Verum est illud Apostoli dictum, sit si monifestationem, in nurern pnientem, et si piareicietionem adeo, in clivasTO datam, spectes; etenim neque illa Deus, qualis per se est, eo oscitur, neque ex hacee, periectissima, quae in terris dari potest; nam ut CtinisTus, de quo euangelium testatur, Doum patefacere posset, homo terrestris est laetus, ipsa insti-Ρer coelestis crinigeti gloria per e vetium cognoscitur; eon . p. 35i,
2) Ib. vs. 13. Talis hujus dieti sensus exigitur, vi si auondas ad rationem, qnao hoe inter et inter a. quao in praeeedentihus
376쪽
onim ost aestitia radia, adeoque perire numquam poterit, spos ossesset, ut in coelis quoque sese ad futura laeta dirigant Christiani 1), amor denique coelicolarum persectionom probabit, eosque persecte conjungeti CHRISTUS, PAULO judico, non modo gingulos homines illustraro eoolisque aptos reddere voluit, sed conjunet ;non sibi proposuit nonnullorum salutem, sed quam plurimorum, imo, ut mox videbimus, totiua generis humani. Condita ab illo ost reelesia 2 , omnes, qui illum, tamquam dominum, susceperunt, perfecte Conjungens. In ulla reeleria agit spirum, ot eo ipso, quod Ho
vs. 8 sqq. occurrunt, adest, et si teneas voculus: νυν. δέ, h. l. indicaret jam vero; conss. v. cl. PARRAD , Hermeneulica C. S., 1846 p. II 5 sq. , Commentatio de Cor. XIII, 1826, p. 326 sq. ih. l. , et ΜEY. , in e. 1., Q h. l. 1 2 Cor. V vox HMe esse videtur eaeterna species, quae fallere potest, vox ri fides interna certaque est. Vs. 6. - Rom. VIII, 24 ,1 ἰansi opponitur eontemplationi, adeo ut, hae obtinento, illa desinat; sed omnino tenendum est, spem, quamvis immutetur quod ad obreta attinet, in quae sese dirigat, tamen per se specta tam eandem manero posse. Ita si coelestis eonditio adest, non amplius sperare possumus, fore, ut illa Ohtineat, sed in ipsa coelesti eonditione laeta eum me ea, quao adstant, exspectaro semper pos
377쪽
in omnibus non eodem agit modo, sed aliis alia tribuit dona, veri nominis conjunctionem, id est, varietatem, summa unitate ConSpicuam, Si Ve harmoniam, non monotoniam, stabilit. Dona illa varia, PAULUA in epiastola ad Corinthios priore χαρiσματα dicit, ratione habita spiritus, illa largientis, διακονίας illa nuneu-put, ratione habita CII RISTI, domini, cujus ad instar illorum ope aliis inserviunt Christiani, ἐνεργηματα eadem nominat, ratione habita Dei, omnia in omnibus effieientis 1). Paullo inferius noster illa dona, a Christianis manifestata, resert ad spiritu3 ἐνεργειαν variamque illorum distributionem ad hujus volunt i tem 2 ; alibi locum, quem quisque secundum illa in ecclesia obtinui, Dei moderamini assignat 3), vel
etiam Varia, quae enumerat, dona tribuenda esse
censet fidei μέτρω, a Deo concesso, id est, rationi, qua fdra, omnibus Christianis propria, in Variis procedat 4). Niti autem pariter talis donorum varie-
ἐνε ,r. adhibentem, eadem. dona Variis inducere nominibus censemus scolis. HRY., in c. l. , ad h. l. ; alibi Z-ισμα ra iaMατων, ε νερον tiara δυνά&ειον et δωκονίαν, tamquam peculiaria dona, describit noster I Cor. XII: 9 sq. , 28, 30, Rom. XII: 7 . 2 Ib. vs. 7: Unicuique datur manifestatio spiritus, sive spiritum manifestare, idquo varia ratione, sive variis donis prodendis ad ut
a) Ib. Vs. 28. 4 Rom. XII: 3, ubi Apostolus tamquam regulam, Secun-dum quam modestia Sese dirigat, commondat: sicuti pro ratione, qua) Deus unicuique largitus est mensuram idei; vs. 6 dona dicit χαρίσμα ra, quae, ut uddit, Christiani possident secundum gratiam Osis datam; hacce unim operRnte, dona conceduntur, fide autem
378쪽
tas nobis videtur varietate nativa ipsorum hominum. Nimirum, ut ex ipsis iis, quae Supra explicuimus, duci potest, non noVas viritu8 8anctu3 in hominibus creat facultates, Sed eas, quae adsunt, pedetentim explicat; porro ipse ille non est principium , a
natura humana alienum, Sed e contrario pror8us convenit cum principio eXcelso, Unicuique natura pro
a ratione, qua in . aliis aliae eminent, Vel peculiariter sunt directae facultates, quae omnes jam in iis, in quos CHRISTUS nondum Vim eXercuit, quadamtenus, Si peccati rationem non habeas, illustrari possunt spiritu hi mano 2), pariterque cohaerent eadem illa prorsus eum hoc ipso viritu, omnibus quidem hominibus naturci proprio, non Vero in Omnibus eadem ratione vi
Quia vero unus ille viritus in quibu8cunque vi-
subjective suscipiuntur, et pro hujus vario modo in variis varia; inde etiam ib. dicit PAULUs: MYε πωτοτείαν Ἀοντες) κατα την αναλογίαν secundum proportionem) τῆς πίστειος. Caeterum fides, h. l. commemorata, rite distinguenda est ab ea, quae I Cor. XII: 9, XIII:2 tamquam peculiare spiritua donum celebratur. I Hoc cum aliunde satis duci potest, tum si attendimus ad donum, το λι λειν γλεοσσq, rhoσσαις dictum; agit tum spiritus humanus sine mente sI Cor. XIV: I4 sq.), ille autem operationem spiritus sancti patitur; cons. l Cor. XIV: 2 cll. p. 75, not. 3, p. III, et ib. not. 2. 2 Vidd. ea, quae exposuimus P. I 5l. 3 Hic do variis agere locis, in quibus PAULUS varia spiritus donn, nune lineo, nune alia, commemorat, eosdemque inter Se Coucillaro locos, peculiarem exigeret diSPutatiouem.
379쪽
get Christianis, hosce, tamquam membra Varia, quam arctissime constringit in unum corpuδ, cujus capia est CHRISTUS i l), quo, omnium domino uno, intercedente, ut vidimus, spiritua conceditur, et cujus ad instar dona in aliorum commodum cor ecraretur 2). Unua omnibus est De , ex quo spiritus dimanat, una omnibusfdes, cujus ope his suscipitur, unua etiam bapti
mu8 3 . Amor denique, in veri nominis Christianis
vigens, efficit, ut erga semet invicem sint Omnia. Melctia, ubi tamquam societas religiosa utque moralis spectatur, dicitur quoque τὶ βασιλεία του θεου, hisco in terris jam vigens, perfectae Societatis, quae aliquando aderit, sive consummatae illius regni DNniae propylaeum 4). Illiua regni jam anto CHRISTI in terras adventum fuit praestignilicatio. Nimirum I suscum ABRAHAMO, viro summa fide insigni, cui excelsa
dedit promissa, iniit foeduis, et cum illius posteris hoc stabilivit; ex iis orta est gens Israelitica, ad quam igitur id foedus pertinuit, quacum est renovatum b).Si, inquit Apostolus, primitiae spatriarchae) Deo sunte 8eeratae, in hisce quoque consecratur m 8a gens
V Const. dicta p. 97, not. 2 citata eli. P. 102, not. I. 2 Ipsa ecclesia Christiana ὁ πιισrος dieitur I Cor. XII: 12. 3 I Cor. XII: 4 sqq. , I 3, Rom. XII: 3, Eph. IV: 3 sqq. 4 Interdum illud regnum suturum esso proponitur I Cor. VI: ssq., XV: 50, Gal. V: 2I, interdum vero nunc jam vigens, ita Rom. XIV: II cIl. vs. I 8 svid MET. , in c. l. , ad h. l.), I Cor. IV: 20; I Thess. II: I 2, 2 Thess. I: 5 illud, aliquando adfuturum, signifi
cari videtur, praesenti tamen conditione haud prorsus eXclusR.
380쪽
ipsa), et si radia est sacra, etiam rami sunt gaeri si). Gontiles a talibus commodis dudum fuere remoti, et ideo comparantur ab Apostolo cum olea agre8ti, prouti Judaei cum olea generosa. Qui vero in CHRIATO fidem reponunt gentiles, rami istius oleae tartatis, inseruntur
senero3ae huic oleae, dum Judaci, fido destituti, ab
hacee olea in tempu8 avelluntur, quia arguunt, Se -- terna solummodo ratione cum haece cohaerere 2). CHRISTUS autem quia regnum divinum explicuit et in lucem protraxit, illius verus conditor diei meretur, et
quoque, Deo Auspice, illud continuo moderatur 3 . Manifestatio spiritus, qui ex Dei filio, tamquam Capite , procedit, non potest non efficere, ut illa ecclesia perpetuo intemive progrediatur 4), prouti euangelii
praedicatione, CHRISTO curante, ubiVis Obtinente ,eaetensive incrementa capit b), quin adeo Apostolus pronuntiat, ut supra jam obiter annotavimus: Ουθελιο υρος αγνοεῖν λ αδελφοί, το μυσνηριον τουτο , ινα μη ητε παρ ἐαυτοῖς FDονιμοι, οτι πωρωγις Γλπορωρους τῶ 'Iσραηλ γεγονεν, πρις - TO πληρωμ
I Rom. XI: I6; vid. MNER, Bibliaches Realworter ch, ed. t II, 1846, in V. Eratiisse, p. 342 sqq. Caeterum cons de hujus dicti interpretatione, quam attulimus, et quae Rdmodum confirmatur dicto XI: 28 obvio, MEF., in c. l. , ad I. l. 2 Rom. XI: 17 sqq. cli. VS. II Sqq. 3 I Cor. XV: 25 sqq. Inde etiam Col. I: 13 legimus: Merε