장음표시 사용
361쪽
distincte de ilio agere Solet, quamquam illum, suo tempore Vere Vigentem, Satis noscere videtur 1 . JUDas montionem facit de hominibus perversis, quos ot aliis nominibus insignit et psychicos dicit, spiritum non habentes; lectoribus autem ipsis praecipit, ut, δωρ ἐποικοδομουντες εanctissimae 8uae fidei, tamquam fundamento , precantes simul in viritu sancto , sese in amore Dei conservent 2). JΟΠ ΝΕS in epistola sua pruna manifesto dicta JESU, ultimo Vitae tempore prodita, respicit; disserit nimirum de spiritu, divinitus concesso veri utemque patefaciente 3); eundem etiam ita inducit : υροῖς χρωμα εχετε απο του ciriOυ, καὶ οι τε παν-
τα 4). Illorum Dei filii dictorum sensum egregie
quoque nSSecutum eSSE PAULUM , neminem, ad ea,
quae Supra eXplicuimus, attendentem, fugiet. In Apo-eMypsi plus semel de spiritus testimonio agitur is ). Ita igitur videmus, Scriptorta sacros agnoVisse Firiatus diuini actionem. Hancce autem, ex illorum mente, oo ipso homines experiri possunt, quod natura gau
I Illum spiritum significare videtur auctor IV: 5, cujus difficillimi dicit, variis interpretationibus tentati, sensum nobis optimo assecutus esse videtur CALVINUS in c. I., VII, ad h. l. . - JA- conuM I: IT cll. vs. IS spiritum sanctum quoque respicero, nobis haud abs re esse videtur: alibi DP ανιοθεν m ων admodum cel
νομν' ἐν προευυατι, indicare videtur Spiritum humanum, eumque spi
362쪽
De eontinua hominis generisque humani, per instia tutionem , CHRISTO intercedente, conceraam, eaeplicatione atque pejectione.
Qualis sit explicatio hominum, si cum CHRISTO sunt conjuncti, adeoque spiritu ducuntur sancto, paullo definitius nobis est indicandum. Spiritus ille non in omnibus prorsus eodem agit modo, sed varia illius in variis sunt dona 1); attamen omnium ille
naturam facultatesque excelse eXplicat, quatenus Omnium perfectioni increscenti est necessarium. Haee autem Sensim sensimque et apud multos lente admo
dum procedit. Etenim supersunt anterioris conditionis reliquiae. Inde inter spiritum illum 8anetum atque carnem oriri potest lucta, in qua tamen ille, viritum
humanum exeitans atque Corroborans, Superiores agere
valet partes 2 , dum in lucta, quae in epistolae ad
Romanos capite septimo describitur, caro τον εσω αν-I, P. I 7 sq. , 22 sq. etc. , Scriptorea sacros non noscere spiritum, homissi natura proprium, quo spiritus sanctus suSeipi queat, eum alii refutarunt, tum V. d. VAN DEN HAM, in op. Per. : Iaarboeken νοOr wetenach. Theol. , V, I , I 847r Over da trichotomia des menschen volgens de Schri era des N. T. etc., p. 8, IS, IS, 22, 25 clI. V. d. VAN OOSTERZEE, in eodem op., III, 1 , I 846: Over de semigenia dea miligen yee3tes etc., P. 66 sqq. - EniXe rogatos velim lectores, ut ea, quae p. 73-79, 79-92, de spiritu humano secutidum V. atque N. F. vidimus, accurate conserant.
363쪽
θρωπον, τον νουν debellat li. Sed etiam obtiposSunt retrogressus. Ita Christiani, in Galatia sanies, earni adeo indulgebant, ut iterum ex operlegis se salutem conquirere Posso opinarentur. Lidcirco dicere cogebatur noster: Omος ανοητοί εεναρξάειενοι πνσαατι νυν σαρκὶ ἐπιτελεισθε; 2 . Ιi inter se non amorem, sed partium studium dira fovebant lites 3ὶ. Tales Christiani, si non strovigilarent, PAULO testo, in priorem Prorsus ripossent conditionem, Si vero resipisceront, vi 8anetu8, evanescens quidum, sed nondum Oxstinc eos ad excelsae explicationis roducere valerot tritom ). - Christiani, Corinthi habitantos, dicuνηπιοι ἐν Xριστω , atque etiam camalium speciem se surro perhibentur; quia, APOStolo reserente, ClATUM onque, quae hunc spectant, nondum plenocipero valebant, et vitiis, qualia sunt Γῆλος, ἐδιχοστασίαι, indulgebant b).
u) Gnt. III: a eli. vs. 2. 5 sqq.). Noe dicium non iis ligenduin est, ae si prorsus jam in Christianis, quos alloquituster, spiritus exstinctus esset: participia enim praesentia us. 5 oor. φοῶν, λεργον, ostendunt, ilium illitisquo es fieneitatem noldosiisse. Solummodo graviter iis ostendere vult PA MA, quo venturi essent, si eadem via progredi pergerent. a) GL V: id sqq. est. v . 20. 4) Ib. H. 2 sqq. ell. vs. 1, 7 sqq. 5 i Cor. III: I sqq. Respieit Apostolus vf. I sq. non εgelii praedicationem, qua lectores Christiani erant saeti. sodistionem, necepim statim post baptismum; evineti line ipsiu
nisὐν - ἰν Nemrm' nomen, quo utitur. - Eandem, atque tune, ditionem etiam nune adesso, elare indieat ncisior in fino versusvη. a. - Ubi autem loetores a PADL oe extitit. o me, dicuntur,
364쪽
Membra corporis, impuritati et conditioni, legi contra-Piae, ad hanc manifeεtandam aliquando eae ibita serva,
nunc ji titiae, id est, persectioni morali aan de ger*ιν2heid , quae ex juotitia, si de comparata uir de res
vaardigheid), sese eVOl Vere debet, conSecrare, SiVe δerva exhibere, ad sanctificationem proderitam, arduum Sane est
opus; hoc tamen perfici posse, satis docet noster in epistola ad Romanos I). In eadem corpuo lectorum
νεκρον δἰ αμαρτίαν diciti Etenim id, ex illius mente,
opinandum est, eorum conditionem prorsus Similem eSSo peccatΟ-
runi Vulgnrium, παρομον atque V υχιπιον II: l4 , conditioni, tum enim 'πίων εν X. nomine indigni fuissent ne continuo essent, et ne lac quidem iis potandum praeberi potuisset. Erat in iis jam ω- celsum principium reconditum, sed ViX Rc ne Vix quidem prodiens. I Rom. VI: I9 cll. vs. 13, Col. III: 5 cll. vs. 8. - Si homines justi eae ille restraardis) evadunt, sese servos ealibent Obedientiae, Deo praestitae, adeoque non POSSuut non persectionem moralem , quam etiam δικαιοσυνο appellat noster, Sectari, et internae directionis, et totius agendi modi ratione habita Rom. H: 16 cll. vs. I 8, 20 . Quamquam autem ita, homines si spectes, duplex est τῆς δικαιοσυνγ facies, unam tamen habet ea vox notionem primariam: indicat nimirum id, quod tale est, quale esse debet, id, cui nihil deest. Sic Deus est δίκαιος eouf. p. 3IM. - Si Christiani justitiam deseresstigheid) sectantur, pariter eXSequuntur legem, quae non Rmplius externa est, sed cujus eXSecutio Sponte ex interno principio, spiritu, proficiscitur Rom. VIII: 4 cli. vs. 1 sqq.). Talis porro justitiae studium sponte involvit sancti cationem to υσμον cli. vs. 19 et 22 , sive sanctitatem αγ-συννν) sensim increscentem 2 Cor. VII:l , prouti Deus, quia prorsus δίκαιος est, pariter eSi sanctus. I Cor. I: 30, VI: II, ubi νγ δικαιοσυν', το δικαuoθῆναι n Tos δγιtistitia, τῶ αγιασθῆναι distinguitur, illo Verbo atque substautivo indicatur δε-
stilia, Me comparata de regi vaardigheim. Rom. VII: 2 adjectiva δί-αας et αγιος simul adhibentur, quo distinctius legis praecepti,
per Se Spectati, praestantia appareat.
365쪽
spiritus humani vitam, CHRISTI spiritu excitatam, Ia dum Statim plene atque perpetuo manifestare vale propter peccatum, cui aliquando inserviebat, et qxideo de tempore in tempus etiamnum emittere Penbat; sed tamen spem pronuntiat Apostolus, fore, Dei, qui CHRISTUM e mortuis r uacitavit, spiritus, hie, prouti in unico illo, ita etiam in lectoribus vigesicorpora aliquando a mortalitate adeo, cui natura Stobnoxia, immunia praestet; unde Satis liquet, eunia spiritum efficacem esse ad mortis conditionem, hominculpa effectam, jam hisce in terris demendam l . Ex iis igitur, quae breviter annotavimus, jam pspici potest, pones Christianos esse, dummodo sDei filio adjungant, ut hisce in torris contirprogrediantur. Tali via ii, qui aliquando fuere et χιμοί atque σαρκικοί, evadunt πνευματικoi, id eloti quanti novo imbuti spiritu, cum spiritu hum
conjuncto. Corpora eVadimi CHRISTI membra, viri sancti, intu8 vigentis, templa 2). Ita pro τω παλίαν ιώπ , quem exuerunt, indureunt τὰν νεον ιθρωπον, qui renovatur ad in imam Dei cognition
l) Rom. VIII: Io, II. Ex hac, quam praebuimus, eXPIi
tione, abundo apparet, nos dictionem: ro σωυα νε-. δἰ αμ. , a lmula: τα stri a scotictra, distinguere. Nostro judicio, JEsU ipico us, ex PAULI monte, fuit θν iroν, quippe came instruetum
Cor. XIII: 4 cli. p. 287 , minime autem νεκρον. Diutius de svissitnis illis verbis Rom. VIII l. l. obviis disquirere, haud mittunt limites, huic dissertationi positi. Nequo etiam dirim
366쪽
8eeundum imaginem CHRIRTI , gui illum, Deo Auctore utque Moderatore Supremo, eondidit, vel, ut alibi dicit Apostolus, sese induerunt τὸν καινον ciνθρωπον, secundum Deum, tamquam Supremum Exemplar, per CHRISTUM eonditum t), ea ratione, ut justitia, sive perfectione morali atque purit te 2j, quae veritati, in CI IRISTO cernendae, Propriae δunt, v
Singulas saeuitates Oo magis o sicari, quo magis carnis ianimaeque dominatus evanescant reliquiae, facile intelligitur. Quam exeolsa autem ratiotio illao oxcoli possint, haud reticet Dosior. Audiamus modo, quid do mente cognoseente atque judiearie hominis spiritualis dieat 1' O πνευματικος omnia dijudieat plora i , ipse autem a nemine, haud spirituali, diffudietitur ploratur . Quis enim noseu mentem Domini, sive Dei, qui Hune d furtis sit 3 Nos autem, spiri u diuino pollentos,
mentem CHRISTI habemus, adeoque montem Dei, ex l) Col. III 1 10 eli. E . IV: 24. Apostolum, priore l. dietio
terea sormnia: εἰή ε 10ν μὲν, id est, Iaei ell. Col. Ir l0 hoe suadet. Effatum, posteriore l. obvium: τον x. ων' s. J νυν κara μον κrmθεντα, nos non invitat, ut ab illa interprotatione reeedamus, etenim sicuRIATDs homines serendum suam Magia m eondis, pariter eos κατα εον eondit, quippe cujus auspiciis agit, et quem perfecto reseri; 2 Cor. Vr 17 ell. vs. 18 sqq.; vid. p. 256, not. 3. 2 Suhstantivum Omotοψ Eph. Iv l. l. inveniundum hane habere posse notionem, ex usu alectivi Osine emeimus I rim. II: 8; indieat igitur illud novarisam του gruistioῖ laetem, prout i δυω-wνη
367쪽
qua excelsa cogitata consiliaque, hominum salutem spectantia, progrediuntur, noscimus; quia CHRISTUS
USt, per quem ea perficit Deus I). Diserte insuper saepiusque pronuntiat Apostolus, Christianos pervenire possu: ad omnem rerum divinarum cognitionem γν-γιν 2)ὶ: - ad Metirarum
inveniunda see. vers. II. . Vox νους pro qua in textu Nebr. rvin legitur eli. p. 78, not. 2), in dicto: seo ἔγνω νουν κυοιου, occurretis, prorsus Apostoli eonsilio eonvenit, indieat enim Dei vim eam, ut diximus, qua excelsa cogitat atque molitur. adeoque ma gis definitam, quam vox πνευμα, h. i. notionem habet. Eadem hominis vis, sive facultas, Dei spiritu, per ciIMATUM coneesso, illustrata, evadit μυῶ AeorOυ. - PALLUM denique, mensem se D mini' commemorantem, Deum respicere, non cultasTuri quem alibi saepius dominum dicit), ex us. 9 sq. officimus, ubi de iis . quae Deus sibi proposuit in hominum salutem est. vs. 7 , et quae spiritus ope hominibus patefeeit, loquitur noster, et ex us. 12, ubi commemorat r. -υ et ου μου a Deo per CrinisTuti) χωσγέντα ημῖν, quae ut noscamus, viritus, o Deo proseetus, nobis, ex illius monte, concessus est. In hisce igitur etiam dictis ea, quae Deus per cliuisetu ) molitus est atque exhibet, et quao hominibus apiaristi, mentem prorsus penetrante, innotescunt, signis eantur.
Apostolus, Christianos ad amorem cuniari aliquatenus eo itionis ope accedere posse, non vero illum eo Leti cli. Phil. III r 8. Contradictio, quae adesse videtur inter dictum a Cor. VIII: I Oh-vium: naντες γναmis ἔχομεν, et effatum ib. vs. 7 inveniundum: o εν n σιν η γνωσις, tollitur, si tenemus, PauLuti illo indie o voluisso, talem evnitionem omnibus Christianis patere, hoera nondum omnes Christianos eandem jam penitus in us a emisse cons omnino DEWΕTT. , in c. l. , ad h. l. . Qualem autem signis i Apostolus eo L/ionem, ipse docet vf. 4 sqq. , I, in sq.
368쪽
cognitionem sεπίγνωσιν l) : - ad 8a entiam summam, ipsa Dei 8apientia, in CHRISTO exposita, spirit
Ol, o cxcitatam 2). Τὴν συνεσιν, aeque atque 3apien- iam, evadere pOSSe πνευματικην, satis significat no- stor in epistola ad GD88enses: non desinimus, inquit, precari et rogare pro vobis, ut impleamini accuraria Dei voluntatis cognitione εν παυ sospice καὶ συνεσει
πνευριωτιοκνοῦ illius ope nimirum Christiani rito adhibent talem cognitionem, hujusce Ope Seso penitus in eandem insinuant 3). Conδcientia clarissimum pronuntiat judicium do dictis, factis, conditione morali universu et de eorum, quae alii sociantur, probitato, ut ita certe persectionis morulis via insistore possint Christiani 4). Insuper, ubi cognitio eacetia intus viget, efficit illa saeuitas, ut ii sine ulla vacillationo dirimere quoant, quid faciendum,
σοφίας καi αποκαλυφεως h. Ι: IT cli. Act. VIr 3 et I 0 . Sapientia vero illa, prouti etiam ἡ γνιδος, in aliis Ghristianis eminentiore modo, quam in aliis adest si Cor. XII: 8 , in Omnibus vero, quatenus uX igitur, vigere potest, prouti siguificavimus. 3) GL I: s. Talis συνεσις πνευMoeria o non prorSus convenit cum φ Umiori, quae Eph. I: 8 commemoratur. Est haec ipsius sapientiae so lueta p. l27, et ib. not. 3) atquo indicat hei doorrist, illa magis het inelyt: illa vero praesente, hisce sapientiae fratctus non deesse poteSt. 4) P. I 29 sq. cli. P. 248 Sq.
369쪽
quid fugiendum sit si , sive persuasionem mori certam, quam interdum πίστιν dicit noster 2 , dili R. In eorde, spiri us 8aneti receptaculo, viget conster, spiritu ipso alente, fides, areto conjuncta ope, qua laeto in mediis rebus advorsis, hiseo inris praesentibus, ad feliciorem conditionem, aliqua suturam, sese erigunt Christiani 3). Talis at spes non fallit, inquit noster, guia Dei amor, si Vetimus hujusce sensus e sua est in eordibus noper spiritum 8anetum, nobis datum ). Intimus talis sensus Dei amoris, in CHRISTO et hunc praestiti, non potest non Christianos inflamrad summum amorem cum erga omnes homines,
apiritus donis vorum dat pretium 7ὶ, fides genuina situm effectae eat 8), quin adeo ipsam fdem atque ε
I Si igitur haec γνόως adhue deest, eonseientia dieitur reor vel Christianus ipso eo nomine nuneupatur; conis. de hae conattaa vi I Cor. VIII: I, 9 sqq. , Xr 25. 27 eli. vs. 29; vid. p.
370쪽
suscipit ille, et ita dirigit, ut aliis suem habeant Christiani , in Deum CIIRISTUMquo intuentes, pro aliis Optima quaeque Ferent, aeque atque pro semet ipsis 1 . Vorbo ille amor suminum, quod cogitari potest, Chri
Si reliquae ita explicantur facultates, sponte excolitur libera voluntas 2). Prouti haec emcax fuit in priore
conditione amovenda novaque prOVocanda, ita vici sim in hanc agunt mena atque cor. Μεταμορφοῖσθε, inquit Apostolus, τῆ ανακαινα- του νοος υμῶν, εἰς τὼ δοκιuci ιν υμας, τί το - του θεου, TO αγα- θον και εἰαρεστον και τέλειον 3). Vox νους iudicat mentem, regentem voluntatem 4), et ita quoque ver
bum δοκιμα ιν vim designat, quam mens illa jud
cans, Sive e loran3 in hanc voluntatem, adeoque etiam in totam actionem exercet b); η ci νακαiνωσις autem του νοος emeitur 3piritu εancto, quem cor recepit 6 .
I Cor. XIII: T. Talis explicatio fidei, quali haec sese ad alios dirigit, nobis etiam significari videtur Gai. Ut 22, si ad virtutes, quae ibi simul commemorantur cll. Vs. 23 πραοrve), nitendi
LACIIN ANNUS, prouti quoque TISCHENDORFIUs , recepit συσχρα rcεσθαι et μεταμοo ρουσθαι, qui infinitivi tum pendent a verbo παρακαIco us. I. Idem ille pronomen Diaιον rejecit.
πνευμα Γι του νοος υ υων, id est, renovari viritu sancto, qui mentis, ejusque voluntatem dirigentis, est, quatenus nimirum ille TOν νουν flectit atque penetrat. Viri dd. V. OOSTERE. et V. D. I AN de visitu