장음표시 사용
11쪽
Franciscus Patricius. S. P. D.
OzvMINA Iria,eaque erigua; de veterum mouimetis, tempus
edax rerum reliqua nobisscit omni animi admirationes sequenda Libelliscilicet aliquot Hermetis Tri egisti scriptoris vetustissimi, quibus humanae apientia et niuersae princi- 'ia, non Tythagorico more,sed didascalico, tradum continentur. Quos auctis, s innumeris locis emendatos pro pediem dabimus Sunt deinde libelli XIIII titulo M - μι philosophi ecundum, fgyptios Romae olimprimo editi, postea Parisiis titulo de Secretioreparte diuinae apientia, a Iacob sarpentario editio illustrali. Qui quamquam Aristoteli sint attributi, necprincipia tamen nec media,nec nes Aristotelicos illos habent sunt anicua Platonis auditore quodam, G in nomen temporum inm
12쪽
iuria peri' conscripti. Sunt praeterea rocli haec Theo logica elementa, quae modo a nobis latinasse tibi amatapientiaesudiosis dantur. Procli inquam Diadochi, qui praeter reliquam admirabilem eius eruditionem, Mathematicus, o Platonicas, hoc si diuinus, philosophus fumaximus. Indicant illis,quae in Euclidem, ac Ptolemeum commentaria conscripsiit hoc vero, commentaria in Timaeum inprimum Alcibiadem,in oratilum, in Parmenidem,quaestiones in Rempub.s libris de Platonis Theologia, s haec eiusdem Theologia elementa. Quaesane omnia extant sed maior eorumpars,nondum impressa Ppii, nulla ero adhuc de Graecis mersis reliqua eius in omnes latomis Dialoras, ulterius generi criptaperierunt. Extant tamen in hoc Platonicae Philosophiaegenere, etiam Hermia,quifuit Ammonjpater, commentaria
elegantissima in thiadrum, necnon Ohmpiodora, cuiusdam longe odissimi,excerpta quaedam ex eius commentari s invia lunem ac Philebum,m integra in Gorgiani. . Sed omnigeminent simae, Jamasici Quesiones de Principiis rerum unt. Quae omnia si publice et ferentur,ardentissimos diuinae sapientiae amores excitarent,in sepectoribus,quae non argutandi cause,sed modo hoc num, sapiant,philosophiae operam nauant sui risi aliquando etiari alicuius vere viri, opere quamuis laborioso, glorioso tamen in luc prodeant, apparebit tandem,quanta sapien- pars tenebris obruta iaceat, tum et itatam hanc insicholis solam equimur, amamus apientiam fui rei manus dare, quantum uita oci oppetet, non deest nobis
13쪽
aruimus ingens utinam vita tranquillior, fortuna assuersa minus nobis contigisse id amforte totum ofectum esset Uerum ad Proclum redeamus cuius elementa Theologica ibi rotari eruditissime animo libenti da- s. Vti cognoscas, quanto ingeni, acumine mathematico more, Theologia Platonis iuersa mira demon rati num necessitatesse demonserata addita sun b c quoque elementa, ex Ar otelis dogmatibus sumpta keodemque modo radita quo modo,res nulla alia quam mathematica, quoquam unquam alio, es tractatae, quia
suo hoc exemplosublimiumphilosophorum ingeniabini liquiis hi oph partibus mouere queat adimitandum. praesertim te arolari, qui etiam adolescentulus eximia inreni laude clarusi. Omniposea aetate , ingenij iui sublimitate . docendo, medicinam faciendo ine gloria I cum es euectus,et te vix qui uam alius consequatur. Quod feceris, Hippocratem ipsumve aquaueris, eletiamsuperaueris hiaue interim redam.
14쪽
ELEMENTORVM pHEOLOGICORUM. PROPOSITIONES CCXI. D INSTAR MATHEMATICARUM
Amque si nullatenus participaret, nec tota multitudo unum erit, neque singula eorum ex quibus est multitudo. Sed erit illorum etiam numquodque multitudo , atque hoc in infinitum. horti infinito ruinumquodque erit rumsus multitudo infinita.Nam si nullum ulla ex parte unus a ticipet, nec totum ipsum, nec singula qua in ipso sunt, infinitum erit omnino,&per omne. Quodcunque enim singulum
acceperis de multis,vel unum erit, vel non unum. At si non
unum vel multa,vel nihil .At si unumquodque est nihil,&id quod ex eis est,erit nihil. Si vero multa, ex infinities infinitiIunumquodque est. Haec vero impossibilia sunt. Neque enim ex infinities infinitis entium aliquod est . Infinito enim a ius no est.Quod vero ex omnibus est, maius est unoquoquξ'Neque ex nihilo componi quipiam potest. Omnis erso mul titudo quadam tenus particeps est unius PROPOSITIO. II. Mne particeps unius,& unum est,& noninur .
QVod si no; est ipsunu. Participat. n. unu aliud cid existegab uno. patitur' nu per participatione, sustinuit -vnu fieri. At ero, a nihil est praeter vitia,&solum est unum, non participabit unum sed planum erit. Si vero est
15쪽
est aliquid praeter illud quod non est unum, particeps unius, non unum est: unum,no id quod ipsi num vocamus, sed Inum ens, particeps unius .Hoc ergo non unum est neque ipsinum: unum tamen ,ens simul & parti eps unius, ppterea non unum per se existens, unum est, xia,unu:aliud quid existens praeter unum,quo quidem superat, non unum quo
Omne ergola ticeps unius, Munum est, .non unur .
Ora ne quod si unum, participatione unius fit,nu quatenus passum est participationem unius, unum est. DEMONSTRATIO. SI eii fiant v nu, quae nolunt, nil inter se coeuntia nimiru& ad inuicem coicantia fiunt unum,& sustinet unius pne sentian dion existentia ipsi num. Participant ergo unum,ea tenus, luat 'us patiuntur, num fieri.Si enim iam sunt via u. non fiunt uiuim. Quod enim est,no fit, id quod iam est Quod si stant ex non uno, priuatione,primo habebunt unum, in- generato aliquo in illis viro. PROPOSITIO. IIII.
'no nitum, aliud est ab plano. D E M ONSTRATIO.
Am si clivia itum, particeps erit unius,eatenus quatenus nitum dicitur Particeps autem unius, xv num est, nycnum. Ipsuntina cro, unum nequaquam est, io vnia.
Namque si hoc etiam sit, unum,& non unum,in id quod in ipso rursus unum est, trumque habebit,& hoc in infinitum; cum nullum ipsunum sit, in quo sisti possit. Sed omne Munumerit,& no unum. Est ergo nitum,quippiam aliud ab uno. Nam si unitum,&iniim idem essent multitudo infinita erit, essimiliter, numquodque corum ex quibus est, id quod unitum est.
PROPOSITIO. V. lnis multitudo,secunda iust ab uno
16쪽
DEMONSTRATIO. NAmque, si multitudo est et ante unu non participaretvnu.Siquide ante qua fiat unu ,est illa mula itudo.Non- ditentis namque,non fit particeps.qmina participat tintina, unum est, Rio unum nondu vero substitit unum si prima sit multitudo. Sed impossibile est, esse aliquam multitudine, quae nullatenus participet unum. Non ergo ante unum multitudo .Sin autem natura simul cum uno sit, Meiusdem ordianisltpe. n. nihil prohibet neque unum per se, multa esse potest, aeque multitudo unum est, ut contradistincta simul sint natura. Si quidem neutrum altero prius est, uel posterius Multitudo ergo, non erit per se unum eorum unum 4dq; quae in ipsa sunt, non uini m. hoc in infinitum; Quod impossibile est. Participat ergo unum sui natura, nec quicquam Psius poterit accipi,quod non sit unum. Nam si non unu est et
ex infinitis infinitum esset, ut est demonstratum. Omnino crgo participat unum. Si uero unum,quod ipsunum est, nullatenus participat multitudinem,erit multitudo,Omnino posterior uno, participans quidem unum, non tamen ab uno participata Si uero etiam unu participat multitudinem, secundum quidem existentiam, ut unum substans secundum autem participationem non unum, multiplicatum crit ipsunum, sicuti multitudo unita per unum est.Communicant ergo inum cum multitudine,& multitudo cum uno. Coeuntia uero communicantia quadam tenus ad inuicem, si ab alio congregantur, illud ante ipsa est. Si uero ipsa congregant se ipsa non opponiitur ad inuicem opposita namque, non properant in se se mutuo.Sin aut unu,& multitudo contradiuiduntur, di multitudo, quatenus multitudo, non est unum, unu quatenus unu est, non est multitudo.Nec alteruin altero fit, naque unum simul Miluo essent. Simul. n.ronale irrationale in genere sunt, ut contradistincta. At si erit aliquid ante ipsa,quod ipsa congreget,id ipsum,uel unum erit, uel non unu in Sed si non unum, uel multa, uel nihil. Non autem est multa; ne sit ante unum,multitudo. Neque etiam nihil. Quo modo namque cogregabit,quod est nihil' Vnuni ergo solum.N6 enim loc unum, multa est, ne in infinitum
progrediamur. Est ergo ipsinum ;&omnis multitudo ab ipsuno est.
17쪽
PROPOSITIO. VI. lnis multitudo vel ex unitis est, vel ex unitatibus. DEMON TRATIO. NAna numquodque multorum , quod non sit multitudo solum, clarum est huius rursus multitudinis, numquodque, multitudinem non esse, itidem est clarum. Si vero non est multitudo tantum , velinitum est, vel unitates. Acquidem si participat unum, unita sunt. Si v ro, ex quibus primo nitum est, unitates. Nam si est ipsinu est etiam quod primo ipsum participat, irimo nitur est. Hoc autem ex unitatibus est. Si namque ex nitis, rursus unita ex aliquibus Mid in infinitumia. Oportet auten esse primo nitum ex unitatibus.Atque ita inuenimus quod
a principio proposuimus. DE PRODUCENTIBUS AC PRODUCTIS. PROPOSITIO. VII. O Mne productivum alterius,praestantius est natura producti.
NAna vel praestantius est, vel deterius, vel aequale Esto prius aequale. Quod ergo ab hoc productum est, vel potentiam habe. ipsum , productivam alterius alicuius,vel sterile existit omnino. At si sterile sit,hoc ipso,dete rius est, producente.& est inaequale illi,quod est foecundum. N potentiam faciendi, habens inefficax cum sit illud.Quod si ipsum est aliorum productivum, vel sibi aequale producit & hoc similiter in omnibus, Merunt entia omnia aequalia adinvicem.& nihil erit alio praestantius, cum semper,productivum, aequale sibi, ipsum productum constituat vel in aequale. Si vero hoc, non iam aequale erit producenti se. Pote-tiarurn enim aequalium,est,aequalia facere.Quae vero ab his
inaequalia adinvicem, siquidem producens illi, quod ante se est, aequale est sibi vero, quod post ipsum est, inaequale est. Non
18쪽
Non ergo aequale esse oportet productum producenti. Quinimo, neque deterius erit unquam producens. Si enim producens,essentiam producto tribuit, etiam potentiam secudum essentiam largitur. Si autem ipsum, productivum est potentiae omnis, ei quod est post se, se ipsum etiam poterit facere tale, quale illud est. Si vero hoc, faciet etiam seipsum potenetius.Neque eitim impotentia prohibet,cum adsit factiva podientia, neque etiam prohibet non velle. Omnia enim bonum appetunt secundum naturam. Itaque si aliud potest perfectius efficere etiam se ipsum perfecerit, ante quam illud perficiat, quod est post ipsum. Neque ergo producentiae quale est pro luetiam, neque praestantius. Omnino ergo pro ducens,praestantius est producti natura .
DE PRIMO BONO QUOD ETIAM IPSUM
PROPOSITIO. VIII. OM nil, quomodocunque bonum participantibus, prὰ- cedit primo bonum, quod nihil est aliud, quanta
DEMONSTRATIO. SI enim omnia entia bonum appetunt, clarum est, quod primo bonum supra entia est nam si idem cum aliquo entium sit,uel idem est ens,&ipsum bonum, hoc ens, no amplius appetens erit boni, cum ipsum, bonum ipsum existat
Quod enim appetit aliquid,indigum est illius quod appetit,
Mab appetito aliud, peregrinum Vel aliud quidem sunt, atque aliud.& hoc ens quidem participabit,bonum vero ipsum,erit participatum in eo. Aliquod ergo bonum est,inci liquo participantium, quod solum participans apperit. Sed non, simpliciter bonum,& quod omnia entia appetunt. Hoc enim est Omnibus entibus commune appetibile. Quod vero in aliquo gignitur,illius solum est participantis. Primo ergo bonum, nihil aliud est,quam bonum. Si quidem aliud addideris,additione, liminues ipsam bonum,aliquod bonum efiiciens, pro colono quod est simpliciter bis ii unita. Quod
19쪽
Quod enim additur cum non sit bonum ipsum, sed minus illo,sua essentia bonum ipsum diminuit. DE S VFFICIENTI. PROPOSITIO. X. O in sufficiens,vel secundum essentiam, vel secundum
actionem praestantius est insufficiente,ab alia causa dependentem habente perfectionis causam. DEMONSTRATIO. SI enim omnia entia bonum,secundum naturam appetiit. Maliud quidem sibi suppeditat bonum, aliud vero indignum alterius est, illud sane praesentem habet boni causam, hoc vero seorsum existentem. Quanto ergo vicinius hoc, quod appetibile praebet,tanto praestantius fiterit eo quod separata causa indiget,& aliunde suscipiente persectionem existentiae, vel actionis. Praetereat simile,& diminutum imilius est, sussiciens,ipsi bono diminutum eo quod participat bonum, quia non sit ipsum bonum primum.Cognatum tamen aliquo modo est illi, in quantum per se ipsum potest bonum habere Participans vero,& per aliud participans,magis distat a primo bono quod nihil est aliud , quam bo
PROPOSITIO X. Mne sufficiens, simpliciter bono,deterius est.
DEMONSTRATIO. Videnim est aliud sufficiens, quam id quod apud se ipsum,& in seipso bonum posside: hoc vero iam ple--num est bono, participans. Sed non ipsum simpliciter boniim est. Illud enim Mipso participare. ipso plenum esse,praestantius est,ut est demonstratum. Si ergo sum ciens, se se impleuit bono, id a quo impleuit se se, prcstan tius fuerit, sufficiente,&supra sufficientiam neque indigum est alicuius, simpliciter bonum est. Non enim appetit aliud esset enim detectis una boni, secundum appetitio-
20쪽
nem, nec sufficiens, esset enim plenum bono, non ipsum bonum primo. DE A. PROPOSITIO XI. Mnia entia proueniunt ab una causa prinia . DEMONSTRATIO. V Etenim nullius entium causa est, vel circulo, cause sui
cum terminata sint omnia, vel in infinitum est asce sus. alius alia est causa, Mnulli bi sistetur essentiq4 rq subsistentia. Sed si nullius entium fuerit causa, neque ordo erit secundorum primorum; perficientium, perfectorum, Ornantium, Mornatorum,gignentium & generatorum,agentium, patientium. Neque solentia entium ullius. Causarum enanotitia scientis est opus . tunc dicimus nos scire,cum causas cognoscimus entium.Si vero circulo circumeunt cause es le erunt Moriores, posteriores. potentiores debili res Onan inim producens, prestantius est producti nati xa. dici litem nihil, perplura,vel perpauciora mesia,co-giungiari causato causam, facere sub illa. Intermediorum enim omnium quorum est causa prῆstantior erit, quanto plura media,tanto magis causa. Si vero in infinitum causarum additio, aliv d ab alio semper rursus nullius scientia erit. Ini ito Hira nullius est cognitio . Ignoratis autem causi, ne quentium scientia erit. Si ergo, tau Iam enthini oportiatesse,& distinet e sunt caussci causatis, neque in t itum vetur ce pro niunt singula, alia quidem prope illamavero longinquius.Namque umina oportere es
Q in Q ,dem' ii stratum est, quoniam omnis multitu-ao,secunda, substiti; ab uno.