장음표시 사용
31쪽
PROPOSITIO XXVI Mnis productiva aliorum causa manes ipsa in se ipsa, producit ea quae post se,& quae deinceps. DEMONSTRATIO. NAmri imitatur unum ipsum . Illud vero immobiliter
procreat ea quae post se, etiam omne produces eodem modo habet producendi causam . Sed enim Mipsum unum immobiliter procreat. Si enim per motum, vel in ipso erit motus , vel non in ipso, & quod mouetur, non iam am-
Plius unum erit,mutatum ex uno motus etiam ex uno erit.
Ita vel in in sinitum, vel immobiliter producit ipsum unum. Et omne produces imitabitur unum iroductitiam uniuersorum causam. Ex eo enim quod primo est, est id , quod non primo itaque etiam ex eo quod omnium est producti-uum erit id quod aliquorum est productivum. Omne igitur producens in se ipso manens producit ea quae deinceps, non imminutis ergo in se manentibus, ipsis producentibus, secunda producuntur ab ipsis.nam quod quouis modo immunititur impossibile est manere tale, luale est.
PROPOSITIO XXVII. O Mne producens, ob perfectionem, potentiae abundatiam,productivum est secundorum.
DEMONSTRATIO. SI enim non ob persectionem,sed deficiens secundum potentiam produxit, neque etiam proprium ordinem,immobile potuit serua . Quod enim ob defectum, Mimbecillitatem alij esse praebet, sui mutatione Malteratione substantiam illi tribuit Manet vero quale est, omne producens, manente ipso, id quod est post ipsum,prouenit Plenum ergo, perfectu existes,secunda procreat, immobiliter in liminute.Ipsum existes, quod est,icque se mutas in bla, neque diminuens Neque enim dissectio partium producentis,
32쪽
ducentis,est ipsum productum. Non enim genitis id conuenit, neque progignentibus causis Neque transiliis, non emmateria fit progressi Manet enim quale est. Et productum, aliud ab ipso est. Generans ergo in alterabile permanet,&indiminutum, Mob secundam potentiam se ipsum multiplicans,& a se secundas substantias praebens.
PROPOsITIO. XXII X. Omne producens, similia sibi,ante dissimilia procreat. DEMONSTRATIO.
CVm enim producens, necessario sit praestantius producto,eadem quidem, simpliciter, aequalia secunduntapotentiam nunquam fuerint ad inuicem . Si vero non sunt eadem&aequalia, sed alia inaequalia; vel penitus separata sunt a se inuicem, uel initas separata. Sed si penitus separata, non coibunt, nullo modo, cause est sympathes id quod ab ipsa. Non ergo participabit alterum altero,cum penitus sint alia participatum enim communicationem largitur participanti ad id cuius particeps est. Sed necesse est, causatum causae particeps esse, velut id quod inde habeat e L sentiam. Si uero quadam tenus separatum est,&quadam- tenus unitum producenti, productum si aeque utrumque
patitur, aeque ipsius iarticeps est, mon particeps itaque labebit essentiam ab ipso,& non habebit, eodem modo. Si vero magis erit separatum, alienum magis quam proprium fuerit a gignente genitum, inconcinnum , ad se magis quam concinnum, Masympathes magis quam sympathes Si ergo cognata secundum esse, tympathea causis sunt, ea quae ab ipsis sunt,& dependent ab ipsis secundum naturam,&appetunt contactum ad illas, appetentia bonum,& appetibile adipiscentia, per causam, clarum sane, quod magis uniantur producentibus producta, quam separentur ab ipsis . Et quae magis sunt unita, similia sunt
magis quam dissimilia his , quibus maxime uniuntur Similia ergo antequam dissimilia, procreat omni productiva causi .
33쪽
DEMONSTRATIO. SI enim producens similia antequam dissimilia procreat,
simili ludo a producentibus procreat producta. Similia enim per similitudinem similia eis ciuntur, mon per dissi militudinem. Si ergo progressus in diminutione seruat identitatem geniti ad gignens. quale hoc primo, tale edit id quod post se, secundo, per similitudinem habet substantia. PROPOSITIO XXX. O Mne ab aliquo productum immediate,& manet in producente, progreditur ab ipso.
DEMON STRATIO. SI enim omnis progressus,manentibus primis fit,& per similitudinem efficitur,similibus ante dissimilia subsistentibus, manet aliquatenus etiam productum in producente. Ouod enim penitus progreditur,nihil habebit idem,ad manens, sed est penitus separatum . Si vero habebit aliquid commune Munitum ad ipsum: manebit ipsum in illo,sicut Millud in se manens erat.Si vero maneat tantu,nonhrogres sum,nihil differet a causa, neque erit manente illa, aliud ef sectum. Si enim aliud est separatur,etiam est seorsum. Si autem seorsum,manet vero illa, progressum est hoc ab ipsi manente, ut separetur a manente. Quatenus ergo idem aliquid producium, ad producens habet, manet in ipso. Quatenus autem aliud, progreditur ab ipso. Simile vero existens, idem aliquatenus simul, Maliud est Manet ergo progreditur simul,ac neutrum, seorsum ab altero.
PROPOSITIO XXXI. O Mne progrediens ab aliquo secundum essentiam, couertitur ad illud, quo progreditur.
34쪽
DEMONSTRATIO. SI'nim progrediatur quidem, non couertatur autem ad
causam progressionis hii ius, non appeteret causam . Oeem appetens conuersum est ad appetibile. Sed em omne ens bonum appetit, Millius adeptio per proximam causam . singulis. Appetunt ergo tui pirum causam singulaia Perquod enim esse unicuique, per hoc etiam, bene ee, i quod bene esse, ad hoc appetitus primo, ad quod vero primum appetitus, ad hoc & conuersio. PROPOSITIO XXXII. 'Mnis conuersio efficitur per similitudinem,conuerten tium se, ad id, ad quod conuertitur.
Mi enim contiertens se, ad oe se coniugere properat, appetit communionem ad illud, colligantiam. Colligat autem omnia similitudo. Sicuti separat dissimilitudo , diuidit. Conuersio ergo, communio quaedam est,& contactus. Omnis autem colo, cotactustis, per similitudinem. Omnis ergo conuersio per similitudinem efficietur.
PROPOSITIO XXXIII. O Mne progrediens ab aliquo conuersum, circularem
DEMONSTRATIO. SI. n.ad id couertitur, quo progreditur coitigit, principio
fine.& est unus cotinuus motus, hic quide a manente, hic aut ad manes famis.Vn sane ola circulo progrediunt a causis ad causas .maiores vero circuli, minores si ci dem: couersiones ad proxime supraposita fiant aliae vero ad superiora,et usque ad omnium principium Ab illo enim omnia,&ad illud. PROPOSITIO XXXIV. O ne dic diri natura collertit,ad illud facit couersionem quoin progressum habuit propriae substantiar. DEMON-
35쪽
DEMONSTRATIOSI enim secundum naturam conuertitur,essentialem p
petitionem possidet ad illud,ad quod conuertitur, te ipsius omne, in illud dirigit, ad quod essentialem facit conuersionem.Et simile est illi secundum essentiam, qua sympathes illi secudum naturam.Vt essentiae cognatum Si vero hoc; vel idem est,esse amborum, vel ex altero alteruvel ambo ex uno alio,similitudinem sortitum est. Sed si de
esie est amborum,quo secundum naturam alterum ad alte rum est conuersum Si vero ex uno ambo ad illud, scdm naturam fuerit conuersio triusque.Relinquitur ergo alierum ex altero esse habere. Si vero hoc, irogressio ab illo, ad quod secundum naturam conuersio.
CORELARI M. EX his sane clarum,quod appetibile omnibus, me est
progrediuntur omniaimete,& omnis mundus a mente essentiam habet,etiamsi aeternus sit,iaeque ob id no progreditur ament quia aeternus est.No em ob hoc,non conuertitur,quia semper ordinatus est.Sed&progreditur semper,&aeternus secundum essetiam. Et conuersus est semper, dissolubilis secundum ordinem .
PROPOSITIO XXXV. OMne causatum, manet in sui causa, progreditur ab ipsa,& conuertitur ad ipsam. DEMONSTRATIO. SI enim manet solu,nihil differetrica, indistinctu ab ea existes.simul em cum distinctione, progressio est. Si autem progrediatur solum,incoluctile erit ad ipsam, asympathes
nullatenus cum cac6icans. Si uero conuertatur solum,quo, quod essentiam ab eo non habet,secundum essentiam facit conuersionem ad alienum Si uero manet . proareditur, non conuertatur autem,quomodo naturalis appetitus unia
cuique ad bene esse, Mad bonum,& ad gignens intensio livero progrediatur quidem & conuertatur no maneat aute, si a quomo-
36쪽
quomodo cum distet a causa, coniungi properat ad ipsam'
inconiunctile cum esset ante discessum. Si enim coniunctum esset,secundum illud omnino maneret. Si vero maneat χο- uertatur, non congrediatur autem, quomodo no separatum conuerti potest monuertens enim omne redeunti in illudas similatur, a quo diuisum est secundum essentiam. Neces est autem vel manere solum, vel conuerti solum, vel progredi solum, vel colligare extrema ad inuicem, vel intermediuinter utraque extrema, vel simul omnia . Relinquitur er go, manere omne in causa, progredi ab ipsa, d convcr-ti ad ipsam a
PROPOSITIO XXXVI. OMnium quae in progressu multiplicantur, prima secundis sunt perfectiora, & secunda his quae post ipsa, lac inceps similiter DEMONSTRATIO. SI enim progressiones producta, distinguunt a causis,
demissa sunt secunda a primis. Prima quidem progressae coniunguntur magis cum causis, ab ipsis illis enata. Secuda vero longinquius a causis sunt.& deinceps similiter Viciniora vero cognatiora causis, perfectiora. Etenim causae sunt causatis perfectiores: longinquiora vero imperfectiora; dissimilia iam cauli S.
lnium qua secundum conuersionem subsistunt,prima' imperseetiora sunt secundis de secunda his quae deinceps Vltima vero perfectior i.
SI enim conuersiones fiunt secundum circulum Ic a quo
progressus,in hoc etiam conuersio in persectissimo aute progressus, conuersio ergo in perfectissimum. Atque si ad quod progressus, ultimum est, ab hoc prima conuersio progressus autem in ultimum, imperfectissimum, conuer
37쪽
PROPOSITIO XXXVIII. Ob ne prouenies ab aliquibus pluribus causis,per quot
progreditur,per totidem etiam conuertitur, omnis conuersio per eadem,per quae etiam progressio.
DEMONSTRATIO. Viri enim per similitudinem utraque fiant, id quod immediate ab aliquo progressum est etiam conuertitur immediate ad ipsum. Similitudo enim immediata erat.iassuero medio in progrediendo eget, medio etiam indiger in conuerisione. Oportet enim ad idem utrumque heri. Itaque ad medium conuertetur primo, deinde ad praestatuis quam medium.Per quot ergo esse, per totidem etiam bene esse unicuique Deconuerso.
PROPOSITIO XXXIX. Omne ens, vel essentialiter conuertitur solum, vel vitali
DEMONSTRATIO. Et enim esse solum a causa possidet,vel etiam tuere cu
ipso esse,vel etiam cognoscentem inde recepit potentiam.Quatenus ergo est,tantummodo essentialem facit conuersionem. Quatenus autem uiuit etiam vitalem. Qua enus vero cognoscit etiam cognoscitiuam.Vt enim progressum est,ita conuertitur,4 mensurae conuersionis, dimoitae sunt mensuris secundum progressum. Et appetitus ergo,his quidem est, secundum ipsum esse solum, aptitudo existens ad participationem causarum.His vero etiam secundum uitam,quae est motus ad praestantiora. His autem secundu cognitionem,sensus existens bonitatis causarunia.
O Mnibus, quae ab alia causa progrediuntur, pr cedunt ea quae a se ipsis subsistunt, essentiani per se subsistentem habent. DEMON-
38쪽
SI enim omne sufficiens,vel secundum essentiam, vel secudum actionem praestantius est,eo quod ab alia calendet quod vero seipsum producit, sibi productitium est ipsius ee. sufficiens est ad essentiam. Quod vero ab alio solum,producitur, non sufficiens.Bono vero cognatius est sufficiens Cognatiora vero,&similiora causis subsistunt e causa, antequam dissimilia. Ergo quae a se producuntur, per se subsistunt antiquiora sunt, iis quae ab alio tantum adesse pro grediuntur. Vel enim nihil est per se subsistens, vel ipsum bonum, tale est; vel prima ab ipso bono subsistentia.Verum si nihil per se subsistit, in nullo sufficiens erit reuera, neque enim in boni; praestantius enim sufficientia illud est, num existens. ipsum bonum, sed non habens bonum. Neque in iis quae post bonum. Omnia enim alius indiga erunt,eius dante ipsum solum. Si vero ipsum bonum, per se subsistit, ipsum se ipsum producens, non unum erit. Quod enim ab uno progreditur,no est unum.A se ipso enim progreditur, si quidem per se subsistit.Itaque unum simul, non unum, ipsum unum.Necesse ergo,per se subsistens esse post primum,& clarum quod ante ea, quae ab alia causa solum progrediuntur. Principalius enim quam illa, ipsi bono cognatius, ut demonstratum est.
p ROPOSITIO XLI. Mne quod in alio est, ab alio tantum producitur. Omne aut in se existens, per se subsistens est. DEMONSTRATIO.
Vod enim in alio est,& subiecto indiget, sui ipsius pro
generans numquam fuerit.Quod enim natum est se ipsum gignere,sede alia non indiget,cum a se contineatur. in se seruatur, superior seorsum . Quod vero in se,manere,&stare potest,sui ipsius est productitium. Ipsum in seipsum progrediens,&sui ipsius contentivum existens. Atque ita in seipso existens, ut in causa causatum. non enim ut m loco,neque in subiecto.Etenim locus ab eo quod in loco, aliud est,&a subiecto id quod in subiecto est.Hoc vero sta
39쪽
bi ipsi,idem per se enim subsistens,& ut in causa, id quod a causa, ita in se ipso est. PROPOSITIO XLII. Mne per se subsistens,ad seipsum est conuersi uum. DEMONSTRATIO. I enim a se ipso progreditur, etiam conuersionem facieti ad seipsum. quo enim singulis progressus, in hoc p-
gressui coordinata conuersio. Si enim progreditur a seipso solum, non autem conuertatur progrediens in se, numquam
proprium bolium appetiuerit, kquod potest sibi ipsi praebe re potest vero omnis causa ei quod ab ipsa est, largiri cum essentia quam dat etiam bene esse, essentia quam dat coniuge.Itaque Dipsum, sibi. Hoc ergo proprium per se subsistenti bonum est hoc vero non appetet,quod conuertitur ad se, nis appetens autem,neque etiam assequetur, non asieci tum,impersectum fuerit, non sufficiens.Sed si cui alij conuenit,etiam per se subsistenti,conueniet esse sufficies, pes rectum, assequetur ergo proprium, appetet, ad se P
PROPOSITIO. I LMne ad se ipsum conuersilium, per se subsistens est. DEMONSTRATIO.
NAnas conuersum est ad se secundum naturam, est persectum in conuersione ad se, essentiam quoque a seipso habebit. Ad quod enim conuersio secundum naturam est,ab hoc etiam progressus essentialis est unicuique. Si e go sibi bene esse praebet,etiam esse sane, sibi praebebit.& erit ut ipsius subsistentiae princeps Per se subsistens ergo est id quod ad se potest conuerti.
OMne quod secundum actionem ad se est conuersitium, etiam secundum essentiam conuersum est ad se DEMON.
40쪽
DEMONSTRATIO. SI enim actione possit conuerti ad se,essentia vero no couersiurii in existat, praestantius erit secundum actionem, quam secundum essentiam, illa conuersitia existens, haec Vero nequaquam. Quod enim sui est praestantius est, quam quod alius latum est. Et quod sui est seruatiuum , perfectius est, eo quod ab alio tantum seruatur. Si ergo secundum a ctionem eam quae est ab essentia,in se conuersiuriam est,etia essentiam conuersitiam sortitum est, ita ut non agat ad se tantum, sed etia sui ipsius sit,i a se contineatur, perficiatur.
PROPOSITIO XLV. DEMONSTRATIO. SI enim genitum, quia genitum, imperfectum erit per se,
Mindigum ea persectione quae ab alio est. Quia vero seipsum, producit, perfeci una,& sufficiens est. Omne enim genitum, ab alio perficitur, praebente ipsi genituram non existenti. Etenim genitura, uia est ex imperfecto in contrarium perfectum. Si vero se ipsum quid producit,perfecitiim semper est.Semper suae causae cohaerens,potius vero inhaeres essentite persectivae.
PROPOSITIO XLV Mne per se subsistens, incorruptibile est. DEMONSTRATIO.
SI enim corrupetur, relinquet se, Merit a se ipso seorsum. Sed hoc impossibile. Vnum citi existes , simul ia est,
causatum Oe aut d corrumpitur, discedens a maia corrupitur.In quantum em exeat ab eo quod ipsum cotinet, seruat unumquodque cotinetur, seruatur, numquam autem
relinquit causam id quod per se subsistit.Siquidem se ipsum non relinq uit. Causa enim ipsum,sibi ipsi est.In corruptibile ergo est, onme per se subsistens.