De Taciti Germaniae codicibus capita duo

발행: 1910년

분량: 80페이지

출처: archive.org

분류: 문학

11쪽

id primuS primum

adequare equare

invenerit invenit

XXII

sed et Sed

XXIV

exercitatio excitatio

exequuntur EXEquantur

XXVI

in vices Aetin vicem vices , vice CXXVIIIl commigraverint Comigraverunt

I propior propiora XXXII vultu Cultu XXXIIIIo urgentibus iam in urgentibus XXXIVP Angrivarios A ZAU rinarios Anguiarios

Frisii iris C, irisci Dio magnum (-nu B)magnificum XXXV obtenditur

obtenderet assequuntur ASSequantur

XXXVIII i religatur ligant XL

populis Propriis XI II passim paSSim et XLII

XIIIIL Buri Eurii XLIV

frontem fronte non

XLV cludique claudique

l gignat gignit

3 differunt differuntur

2l affectatione affectione XXIII enim

XXV ut

12쪽

2 quod quidem VII

et etiami et propinquitates aut propinquitates

istoS22 explorant exploratur

XIIIo vindicatur vindicavit XVII

gerunt ierunt

XXI alia aliqua XXV

ministeriis ministris

XXVII

observatur obServant

XXVIII id quia qui XXX

ultra uter 5 atque

XXXV

XXXVI iosi tusi XL

Nerthum Neithum

XIII

parta Parata

XIIIII memorant memorat XLV 28 sudantur Sudant 3 genteSgeHS

I auctorum auctor

XXIX populis populus

13쪽

Z V falso X recte XLVI a fingunt ligunt

28 et corpora Corpora.

Omnibus his locis, quos EXSCripSi inter Se pugnant lectiones librorum AB, CD, familiae vero Z libri inter Se et cum altero genere Consentiunt Atque ex his lectionibus et ipsis luce clariuS apparet, neque e. neque ex pendere familiam', sed peculiari eam attribuendam esse archetypo, i. e. tertio HerSfeldenSi apographo. Praeterea vidimus, mediam iere eam esse inter X et V si Centum Comparentur eius modi loci, sexagies Z faciat cum X, quadragie cum V. Inprimis autem notabile est, classem' multo saepius exhibere lectionem genuinam quam aut X aut , quod e quattuor illis indicibus facile efficitur e septuaginta duobus locis familia Z libri duodesexagies consentiunt Cum traditione integra, ab ea abhorrent non nisi quaterdecies. Nec desunt loci, ubi Z ab ADC codicibus abhorrens cum B iacit, qui consensus mihi ita explicatur, ut Z in eligendis archetyporum lectionibus duplicibus easdem leges secuti sint.

XXIV spectantium expectantium

VI a varietate Variare

XXXVII situm sinum XLIII 3b Lemonii Lemovii

XLV 22 profertur Perfertur. Quibus adiungam nonnulla lectioneS, quae Contra auctoritatem librorum CD in cetra inveniuntur:

14쪽

in vicem , vicesi vice Clogobardos B, longobardis Ei longobardos D.

eiusdem.

Sed haec quidem aetenuS. Iam quaerentibus nobis quomodo inter Se cohaereant libri, T I. Os Ni Wyt, initium iaciendum est a codicibus E T et exponendum, quem nexum habeant cum libris LOR Ni 2 M. Codicem Toletanum annota I ex Aesino descriptum esse Annibaldius recte demonstrat l. c. p. 12 Sqq. 68 Sqq.). Aesinum autem etiam in Germaniae textu sicut in foliis Agriciolae recentioribus Hersieldensi apographum esse idem vir doctus auctor est vide stemma l. C. p. II propositum). Quod si ita esset, libri Ni ii nescio quomodo ex Aesino originem traxisse putandi essent, quia omnes ad eiusdem Hersieldensis apographi stirpem redire Constat. Qua in re num rectum viderit Annibaldius, postea erit iusius disputandum. Atque comparandae iam sunt codicum Aesini et Toletani lectiones omnes cum iis, quae Occurrunt in ceteris iamilia Z libellis, et videndum, quid ex hac Comparatione

inveni locos, quibus E T a libris illis, qui et ipsi familiae Zattribuuntur, plane abhorrent Sunt autem hi: E(Ti inutili I.(OR Ni ' flect integra, XXXIII omis invidere in invidere NiXXXVIII omis versae R) verse Ni

vicini solis R

15쪽

II a deos

III a Asciburgumque

Asciburgiumque O) Asciburgium, VII effigies effigiesque OR X g depopularium Popularium OR)XIII adolescentibus adolescentulis Riadulescentulis L yli et adulescentulus RXIV 2 virtute principem virtutem principis id illamque illam

nullas

nullas corr. Ex

nullos XX atque.

id astuta aut abstula neCLXVII coloribus odoribus equis equs L 'l' ' equus XVIII communi ico- Commune Rimunt i XLIV io cauSI Clausa R)XLV abluuntur adluuntur R)lo proprior propior Qua tabula id efficitur, non posse libro LOR NiN Nec vel T descriptos esse, cum non solum multis locis, quibus E(T corrupti aut interpolati sunt, vera scriptoris verba Servaverint, sed etiam quinquies genuina verba soli tradant in E T omissa. Ottobonianum quoque contra E(T cum Lyli 28 facere ex illa lectionum compositione equitur, quamviS PAUCAE sint huius codicis lectiones, quae in censum veniant IIII. III 2. VII s. 2 d. XIII s). Ariminensis vero codex Cum omnibus illis locis, quibus quid in eo scriptum sit Constat ab E(T abhorrens cum L(O Ni iri consentiat, veri ist

16쪽

- ausimile, eum ceteri quoque locis idem exhibere quod L O Ni 28 . At tamen diligenter cavi, ne e silentio ConclusioneSiacerem. Sed decem illae lectiones signo, notatae IIII. IIII 2. VII s. 2g. XIII s. XXXVII 25. XXXVIII q. XLIV o. XLV s. XLV s. do idoneae sunt, quibus eo

adducamur, ut eum neque ex, neque e T descriptum esSe pro Certo habeamus. Atque unum adicere mihi liceat, quod quamvis ad orthographiam pectet, tamen in ea quidem re maioris momenti est eos qui E(T codices exaraverunt, in nomine Chattorum scribendo ita sibi constantes fuisse, ut Contra

Lyli 28 semper pro hosti Chossis ponerent Casii, stram. Vide hos locos quibus quid, exhibeat, nescimus :

3 Cathorumi Cathii catis cathosi cathos XXXI I cathos II cathorum XXXII cathis cath OS XXXV chatos XXXVI cathorumque Lyli 2M Cattorum M 1 2NCOttorum Chaoti '' acti Cathattos L, Chattos Ma 2M ChattoSChattatos L, Chattos Ni 'HChattorum Chattis ChattoSChattoSChattorumque Praeterea libros reos 2 3 28 non manasse ex docet etiam longa locorum Series, quibus T foede corruptus dissentit a vera lectione reliquorum familia Z librorum

17쪽

XXIV et Probosum ita

Condam

quondam

XXXVII IPopulis

ante

incipiant potentis

tenentur

populus antiquae incipiat impotentis tenentilii Germania Germania

Scauro et Scauro

Cuncti quod Cincti

Hermundorum Hermundurorum

XLIII et

claudiunt claudunt

Tesiodunt effodiunt 28 feriati feritati 2 sadductuSadductius

XLVI a Tidem idemque Ex iis quae attuli, evidenter apparere mihi videtur libros ORNi 'N neque ex Aesino neque ex Toletano derivatOS ESSE. Atque ut perspiciamus, quid inde efficipOSSit, colligamus iam necesse est, de quibus adhuc verba iecerimus libros ET LORNA 'N omnes uni eidemque archetypo attribuendos esse lectionibus illis peculiaribus in prima huius capitis tabula enotatis demonstratur: praeterea ad liquidum perductum est, hoc archet 'pum neque fluxisse e X neque ex V sed medium esse inter X et V, nos igitur habere prolem tertii Hersiel densis apographi Z lectionibus illis iamilia Z propriis, quas Supra XScripsi, insignis. Ergo si recte Annibaldius Aesinam Germaniam ex ipso Hersieldens deScriptam esse Contenderet, libros ORyli 'It aut ex Hersieldensi aut ex ipso Aesino fluxisse consentaneum Sset quorum neutrum Verum est. Ex Hersieldensi ipso libri L ORN 'Si deducti non Sunt, quia lectiones multas omnium horum librorum

18쪽

Propria atque eorumnarchetypo vindieandas in Hersiel dens non fuisse familiarum XV Consono testimoni comprobatur. Nec magis derivati sunt ex Aesino Toletano), quia E T multis locis corruptelis et lacunis laborare StendimuS, quibus illi integram exhibent lectionem. Supra autem demonstratum est, Aesinum cum Toletano eiusdem originis esse cuius L OR N, cum in hoo codice et ipso illae sordes peculiares sectae Z Communes exhibeantur. Quibus rebus eo adducimur, ut Aesinum non ex ipso codice Hersiel densi, sed ex eodem eius apographo Z deScriptum eSSe pro Certo habeamus, ad cuius Stirpem etiam O Ni 2st redeunt. Annibaldium igitur in hac quidem re rectum non vidiSSe

Quae de his libris enucleasse mihi visus sum, in hoc Stemma conferre liceat: Hersieldensis

PriuSquam autem accedamus ad naturam et indolem illius tertii apographira explicandam, StendamuS ECESSEESt, quomodo inter se cohaereant libri LOR Ni i . Qua in re illustranda ita versabimur, ut primum quidem in

CEnSum vocemu eas lectioneS, quae Singulorum librorum Propriae Sunt, et inquiramuS, num eorum Consensu talis sit, it illum ex alio descriptum CSSe Statuere POSSimuS.

19쪽

Atque initium faciamus ab editionibus Norimbergensibus quas libris Min t aetate superiores esse verisimile est: prelum Subierunt a. l TZ, uno anno prius quam d. Omana Codicem autem Ariminensem a. t T exaratum esse subscriptio docet quibus libris aliquanto posteriore ESSE Vaticanum illum et Ottobonianum probabile quidem St, Sed non constat. Atque exceptis illis locis, quibus menda typographica leviora vel aliae sordes traduntur, lectionum in solis N N extantium has composui tabulas: N1.2

Centimoentini Oi, centeni R CEn

aspiciorum auspiciorum

auSpicatissimum

Centem Centeni

iurium

viritim XVITinsticia inscitia XVIII 2o

involata inviolata

XXVIIII 6

Romam Romani

catientis cadentissbuibus quibus

i equorum quorum

20쪽

- io Ni 2 interpol )I ceruleilo assueverint Vra proinde 23 utilia vilia 23 VII a et coniugeS XI inciderit ira T)XIV id tueantur XVIII 2 rursus quae XIX at vocantur XXI utilitate XXX necessitatES XXXIV tentaverimuS XL a quemcunque ira NiXLIII omnisque

XLIV hinc vel hinc XLVI omniumque

Ceruli

perinde vilia ad coniugeSincidit tueareta tuare M, tuere R Tl

utiliter

OCCASiones tentavimus quaecunque omnCSque vincuntur

protinus protenus )hinc vel illinc omnium Peucinos paulines )huCferarum Omnibus his locis Ni et libri aut corrupti aut interpolati sunt, cum OLR8 genuinam lectionem exhibentes eum traditione vulgata iaciant. Qua de causa dubium non est, quin LORN non luxerint ouantum autem attinet ad originem librorum ' i id certe constat, eoS non pendere ex ORN primum enim, et M posteriore tempore prodierunt, deinde O est mutilus et fuit mutilus, quod V foliis illis scriptura vacantibus demonstratur L denique plurimis locis corruptelis laborat, quibus 8 3 2 carent Sequuntur lectiones editionis Romanae propriae et alibris O Ni 2 abhorrentes quarum Cum numeruS Perm

SEARCH

MENU NAVIGATION