De Taciti Germaniae codicibus capita duo

발행: 1910년

분량: 80페이지

출처: archive.org

분류: 문학

21쪽

VIlo pauci

animadvertere iusSO

VIII

impletur.

XIII

6 vivente

l mutuntur

VIII

l apponetur

in alia Paucis reliquisse neque animadvertere iusSutiment aut impletur agunt Sed arma iuventae mittuntur admonetur in accipiunt latiuS

plurA2 centum 2 primum 2 patris XL et pertractarenturio est simuli omiS.

prinio patriis PertraCtentur simul auctoritate

22쪽

XIV l tuare tueare L tueantur Ni 2,

s 3 libertate liberalitateis pigro pigrum XV ultra ultro XVI vinctas

iunctaS regularum tegularum id OSEOSque

id simo timoi ad adveniti addita abdita XVII ac singuloSet singulos proxime Proximi VIII ometS.

i hecque haeCi vincti iuncti XIX lo nec corrumpi et corrumpii pluSplusque

quemque noSCAS dignoSCAS Ut dilucidius perspiciatur, quantopere haec editio Romana Corrupta sit, locis adhuc notatis eos adiungam, quibus in capitibus, quae sequuntur, vocabula miSSA Sunt haeC

XXI a pari, I popoScerit, XXVI et supereSt, XXVII arma, o gentium XXXII et Tencteri, XXXVIII vocentur, XI. in Io nemuS. Quae cum ita se habeant, libros R ex editione

Romana non pendere ConStat. Altera autem ex parte

23쪽

- is deductum esse inde colligi potest, quod primum quidem codex O mutilus est et posteriori aetati debetur, deinde autem, duobus annis post editionem N emi SSam exaratus est, denique in L permulti inveniuntur loci corrupti infra notandi, quibus d. Romana integra St. ReStat, ut quaenam ratio intercedat huic editionicum ostendamus. Qua de causa nonnullos eorum locorum composui, quibus libri N' interpolati sunt vel alia quadam ratione a traditione vulgata abhorrent, autem plerumque Cum vulgata ConSentit. Haec exempli gratia sufficient:

III id criniprion IV 6 cerulei lo assueverint Vra proinde VI 2 centim VII vincire VIII asponSAXI ad tueantur XV iurium XXVIII a cura XXX necessitateS XXXI rara XXXIII 2 ChamavOS XXXIV 8 tentaverimuS XL Veudigni XLIII omnisque di protenuS XLIV hinc vel hinc XLV 22 profertur XLVI 2 quidam lacuno life

Ceruli ASSueverunt

Perinde

Chaman OS tentaverini

Reudigni

protinus hinc vel illinc perfertur quidem Ex iiS, quae attuli satis apparere mihi videtur, editionem rati non derivatam esse re li Atque larum

24쪽

Altera autem ex parte haud paucos inveni locos corruptos, quibus Ni illi a familia Z codicibus abhorrentes mira quadam ratione inter Se consentiunt:

et transgreSSi transgressi

mediam Ninediam media R)XVIIII 8

Parata

Seperet

utili at

utiliter XXII l

SePeratae Ni- 2Seperate Separatae

SEPerent Separent

Cattorum

dania Adamna

pertulerunt perculerunt

2 Thyberius hibernis XXXVIIII 8

hornatiorem ornatiorem XL

quem Curaque quaeCunque

IESinanive resinamve Quorum locorum numerus est maior, quam ut librorum Ni 2y consensum fortuitum esse arbitremur. Immo eo adducitatur, ut eos e codici capographo peculiari derivatos

25쪽

l ESSE CENSEamuS, quod diversum sit et ab eo, unde LOR originem deduxerunt et ab E(T . Quam ad coniecturam optime quadrat, quod Ni ly multis aliis locis contra E(T OL Rconsentiunt in aliqua lectione plerumque genuina Ad hanc rem pertinet, quod Supra dixi de nominis Chattorum scribendi ratione bl iri semper fere praebent Chora Charsis afforum, cum L his locis saepe corruptus sit, (T Cothi Coram Cothorum exhibeant. Huc accedit, quod i i 28 in eligendis archetypi lectionibus duplicibus ita versati sunt,

ut, paucis locis exceptis bonstanter eam Praeferrent,

quam in archetypi textu positam fuisse codex Aesinus Summa religione descriptus testis est in libris vero LOR plerumque altera Scriptura occurrit, quae in Aesino quidem margini adiecta erat vide quaeso tabulam infra propositam). Ut nonnulla a fieram exempla, Contra LOR ConSentiunt libri ylii H XVI d. XX s. XXVIAE T. XXXII. XXXIV l. XXXV 6. XXXVI S. XXXVII g. 28. XXXVIIII 2 l6. XXXIXI. . d. q. XL G. XLIII lG. XLV G aliis locis.

Atque tantum abest, ut hoc casu iactum ESSE Putem, ut contra talem delectum iam ab eo habitum esse suspicer, Cuius operae librorum 8 li 'N archetypum debetur. Quod denique ii 'H in ratione scribendi saepe eaSdem lege Sequuntur, Omittondum ESSE EXiStimo, quia re orthographicas ' in talibus libris, quippe qui sub finem saeculi

XV orti sint, flerumque minimi liomenti esse ConStat. Quae Cum ita Sint demonstratum esse mihi quidem videtur, editiones illi, quarum Romanae textus permultis corruptelis laborans Norimbergensibus multo deterior est, peculiari codicis Vapographo attribuenda ESSE.Transeamus denique ad quaestionem de codicibus I OR ad finem perducendam primumque in inquisitionemi Commemoratu fortasse est dignum, Ni iri exhibere XXVII Ssepulchrum, XXVII L Ochrimos.

26쪽

vocemus lectiones Ariminensis i proprias, e quibus multae librarii studio emendatorio debentur e quo numero notAbiliores sunt hactet

II 6 Herminon ES iis Vandillos 22 expulerunt 2 ac victorie III 2 Asciburgium is repellere IV s media foet corro

Vandilios

expulerinta victore Asciburgiumque

refellere

inediam E T LO

maediam 8 li 2 mediam te et quam gallia quid est suust aut perinde iras, qua Gallias quidem SuuS quidem suis ihaud perinde ORVI Massilia per haud proinde haud proinde Ni 2 Per perinde missilia singula Singulii omisi.l pedum III fuerunt PenES peditum ferunt i5 l ille . . . IX ductam Pavet

illae . . . PAVEnt advectami Qui Ariminensem exaravit, emendandi et interpolandi studio multo magis indulsit quam librarii ceterorum librorum, qui ex apo grapho Z fluxerunt: quod verum esse facile concedet, qui tabulam illam sectionum codicis, propriarum eum diligentia perlustraverit. Atque hae interpolationes fortasse debentur Rainero Masellio, qui librum cinde a cap. XXIII 5 ipse descripsit vide Rettgensteinium in Philologi n. s. ol. XII 8s p. 3683.

27쪽

vitium conciduntio ut iussi ila XV)li coeuntium(r XV XII XIII XV

insuper crat, iniecta suspectorum

agnorum

XVII ab paret XVIII ad cognationeS XXXIV dulgicibilit Chasuarii XXXVII obiecerentur sodiaco signo corrustelae XLIII l ligiorum

initium condicunt iniussicoetium L, ii et Caelitum E T , coetuum Riniecta insuper Crate suffecturum

ipsi

agrorum

Patet cogitationes

obiecerunt

qua tabula facile intellegitur, Ariminensem multis locis valde corruptum vel potius interpolatum ESSE, quibuSceteri familia Z libri inter se plerumque OnSentientOS aliam exhibent lectionem modo genuinam modo mendo-Sam. Quae cum ita sint, codices L ex Ariminensi non fluxisse constat librorum 'It textum omnino adi non redire iam supra vidimus aetate enim hoc Sunt SuperioreS. Restat, ut verba faciamus de nonnullis locis, ubi a lectionibus classis' propriis plane abhorrens cum familiis X conspirat Sunt autem hi loci:

28쪽

XLI iit iussi iniussili coeuntium Coelium et coetuum

XIII pater ipsi

Quae discrepantiae ita tantum explicari poSSunt, ut censeamus, aut codicis; librarium in exarando codice raro librum adhibuisse classis X vel V, aut, descriptum essee exemplari, quod paucis locis ad familiarum X vel Viidem correctum fuit quod tum demum ad liquidum adduci poterit, cum codicis, plena collatio praesto erit. Huc fortasse accedit, quod rara abhorret cum Vexhibens II lo rminong et VII II et exstere quamquam ego proclivior sum ut credam, his locis inra et in Hersieldensi duplices fuisse lectiones. Utrum liber ille, e quo R derivatus est, Ode Z, i. e. amilia Z archetypum et Hersieldensis illius fuerit an Apographum quoddam eius momenti non est Id certe Constat, tales lectiones velut I lo ii XIII d non primitus exstitisse in . Neque enim in Aesino diligentissime

descripto neque in I. NA 'mearum vestigia apparent. Quantum auten attinet ad Ottobonianum et Vati- Canum, eos Ino. l. XIII g contra, cum Z consentire tabula . Sq. proposita apparet praeterea iam diximus, veri esse simillimum, utrumque posteriorem SSE Codice Ariminensi. Quae cum ita se habeant, aut O et L si fingimus, Ariminensem descriptum esse ex exemplari quod ana ad familiae X vel V iidem emendato, non ad idem referendi sunt archetypum ad quod, aut eorum

auctore Correcturas illas neglexerunt ea lectione praeferenteS, quae primitus ibi scriptae fuerunt. Sed cum nulla alia re impediamur, quominus O eidem libri apographo attribuamus, illae discrepantiae optime ita X-plicantur, ut Ariminensis librarium in eligendis archetypilectionibus alias leges secutum esse StatuamuS Atque OS, qui codices L exaraverunt.

29쪽

Nonnulla iam afferre mihi liceat exempla, quibuS demonstretur, codicem Vaticanum lectionibus peculiaribus vel potius corruptelis minime carere quin etiam mendosissimum esse hunc librum eum non effugiet, qui eius collationem accurate inspexerit. Atque primum multos inveni locos, quibus ceteri quiden iamilia Z libri integri sunt, in L autem singula vel compluria verba desunt.

Vaticani librarius omisit VI quae, i nulla VIII II habitam sed et olim Albriniam, Vm eo, XIX maritus,l ultra XXI 3 obsidibus XXIII 5 famem, XXVII perinde nomen, XXVII s est, XXXIIII milia XL G Suardones,l nota tunc tantum XLV in XLV 2 etiam 38 a fonte libertate).

Praeterea autem in L plurimae omnis generis corruptelae occurrunt, ut notabiliore tantum EXScripserim earum, quae capitibus inde a primo usque ad tricesimum continentur interpolationes in L desunt, nisi forte lectiones quales II 6. V . XIX 8. XX 2. XXX 8 in hoc numero habentur).

crederim mimeque crediderim minimeque

manibus navibus

peteretur peteretiositur sit III ad et liene Rhenii Squando quin

hastis hastaS

numeris numeruS

fortium Sortium

XII a 3 plebi plebe

30쪽

XIII saSSignaret assignantliquando quin

amantament

APeriri aperire

Amant Ament

mirantur miramur

et petorum AC DECOrum

lavant lavantur

veniri venire

Suis

cottorum

Cattorum Cathorum E Tij XXX

cathattos

proponere Praeponeres

Oneratur Onerant

Cum hae corruptelae in libris Cyli ' non legantur, eos ex Vaticano s6 non esse descriptos manifestum ESt. Atque quamvis magnus Sit numerus sordium in codice L exhibitarum, tamen non habemus, quod eum non eidem vindicemus archetypo, id est codici Vapographo, e quo Ariminensis et Ottobonianus descenderunt. Id certe Constat librum L exaratum esse maxima Socordia, ut eius auctorem fuisse virum certe indoctum veri sit simillimum. Quod in L duplices lectiones omnino nullae leguntur, ita explicari potest, ut librarium in eam se vertisse CenSeamuSConsuetudinem, ut talium lectionem alteram tantum transcriberet, alteram neglegeret. Neque enim habemus, quod duplices lectiones iam in huius codicis archetypo nullas fuisse Su SPICemur.

SEARCH

MENU NAVIGATION