Enchiridion canonico-morale de confessario ad inhonesta, & turpia solicitante: : nec non de decretis, & constitutionibus pontificijs ad hoc nefarium crimen exterminandum emanatis.

발행: 1765년

분량: 241페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

201쪽

rem, Quando ab alio Confessario commode absolvi potest, non

audeo reprobare opinionem asi rentum ablatam a se non esse, invi Benedictinae Consti ciuionis, iuris distionem, ut eum absolvat, piae sertim in expolitis eventibus.1 . Initabis: Contra praelicta iri sententiam facit Autho. r iras Glosae, in L. quod ait Lex. V. in ipsis rebus fZ ad Leg. Iul. de Adult. ubi dicitur: Sunt enim res beneris antecedentia ipsum scelus colloquia .... Basia, radius, nam ab ip sis argumentum sceleris inducitur, ut in Topacis Marcij I viij. Unde erius: Usus, oe alloquium, tacitus, put oscula, factum. Atqui per Res eneris intelli tontur res turpes: Ergo nomine peccati turpis, atque inhonesti, non sol im intelligi debent peccata turpia contum-ta, sed omnia peccata turpia, sive completa, sive incommpleta 16. Respondeo instando argumentum; sed turpiloquium,3c colloquia lasciva mortaliter peccammosa sunt etiam quid veneris, adeoque sunt turpia: Ergo Pontifex in dicta Constitu-UOne etiam voluit comprehendere colloquia lasciva, & turpiloquium mortaliter peccaminosum Contrariam sementiam reperie S apud D. Amori, & Cassa istas Sanctissimi Benedicti infra nom. 11. hujus Q Ua t. 17. Itaque sicut turpe dividitur in turpe in Locutione, di in opere, si e turpe in opere dividitur in turpe completurn, & in completam: Ergo licut Pontifex non comprehendri in iis a Conlti mone turpe in locutione, seu turpiloquium graviter peccaminos Lim, alias itinc ex pretisset in illa, uti facit loquendo contra Solicitantes in illis verbis: Aut cum eis illicitos, in inhonestos sermones, Tel tractatus, temerario ausu habuerint, ii mi liter videtur dicendum, quod in Constit tritone, actus turpes in Opere in completos noluit comprehendere, c in illos in illa non expresserit. Accedit quod verba accipienda sunt secundum pro pilam, M usii in tam significationem, si alias non conitat contrarium de mente Legistae toris: Qui vero audieΙ'etrum comimisisse peccatum turpe cum Antonia, ita cim in-

202쪽

iugit fornicationem, vel aliquem actum inordinatum impor. Die Π pollutionem. 1 8. Insistes adhuc: Pontifex dicit in Constitutione: In peccato rurpi, atque inhonesto, contra sextum Decalogi praecep tum commisis, sed posito genere ponuntur species ex L. cum aurum M. 9. ff. de auro, dc argent. legat. Ergo Pontifex omne peccatum turpz comprehcndit. Tum, quia verborum sensus non zX superficie Vocum, neque ex folijs sermonum, sed ex medulla mentis, δc ex radice rationis, accipiendus est, ex C. Marcion 63. I. quaest. I. Sed poenitentiae, Sacramentum aeque

foedari potest per peccatum turpe incompletum , ut sunt o iacula libidinosa, M libidinosae tactiones, de quibus poenitens complex confitetur, ac per peccatum completum: Ergo Pontifex utrumque comprehendit. Tum, quia fir declaravit S. C. T. Congregatio die 3 o. Augusti Ir 9. nec non S. Poenitentiaria die r. Februar ij IZss. Ergo I9. Res p. ad I. Praedictam locutionem Pontificiam non videri prorsus genericam ex dictis supra a nurn. I 6. Item, quia Sanctissimus Legislator non tantum dicit, in peccato rurpi, atque inhonesto, quod suficeret ut generica esset, sed addit: Contra sextum Decalogi praeceptum commissum; per quae verba, vel sunt in Constitutione superflua, vel Pontifex pluia

quam peccatum turpe, praecisse ut turpe, reservat. Immo, et- si Pontifex talia verba non adderet, non esset absolute verum, quod per turpitudinem intelligatur omne factum, vel verbum quomodocumque oppositum castitati, Sc colligitur ex Apostolo ad Rom. I. e. 27. ubi dicit: Masculi in massecutos turpitudinem operantes. Quae verba de turpitudine consummata per pollutionem sunus alterum polluendo intelligunt Lyra, & de la Haye in hunc locum. Videtur ergo, quod attento praecisse textu Constitutionis, neque praedicta reservatio est prorsus genetica, neque quod omne peccatum turpe, quomodocumque turpe, comprehenditur in illa, sed solum turpit uiso saltem per pollutionem consummata. 22. Ad

203쪽

2o. Ad a. re p. hoc opus hic esse Laborem, meni cm s licet Sanctissimi Benedicti fuisse omnem turpitudinem, et latra

incompletam, generaliter, δί pro omni loco, voluisse in sua Constitutione comprehendere, preserti in , cum in posteriori Bulla prioris declarativa, emanata die 8. Feb. IJ S. hoc non declaraverita δί propositum intra mentem retentum nihil ope. ratur, L. si repetendis V. de Condit. Przeterea, cum in Synodo Dioece sana monem instinem cit. cap. dicit, in casu infamiae posse pudicitiae complicem in a iniculo mortis absolvere, sentent aenostrae favere videtur. Etenim ex D. Thoma e X ponente illa verba Apostoli ad Ephes. s. Fornicatio autem, oe omnis immunm diria, aut aDaritia, nec nominetur in , obis per immunditiam, non

quicumque ractus turpis intelligendus est, ii absit pollutio Sic enim praedicta vel ba exponit Angelicus Doctor: Omnis immunis ditia. id est, pollutio. 2I. Ad 3. resp. quod praefatis Declarationibus Sac. Congregat. Omnino standum erit, semper quod apud nos authentice de illis constet, & per modum legis in timentur, & promulgentus: Quod quidem hactenus non evenit; quin Cbstet, quod apud aliquos Auiliores referantur. Vide infra Appen-

c. 2. DUm. 6. 8c ratio non contemnenda adduci pariterso test ex Decreto Sanctissim Benedicti XIV. die i9. Marii j17 8. d necto ad Archiepiscopum Goanum, inci p. Cum Ἐer'erabilis, in quo declarando quaedam dubia su per validitate Matrimoni j Clandestini, quantum ad illos, qui transeunt per locum, in quo Decrerum Tridentini de reform. Matrina non est rite publicatum, utitur quibusdam litteris Urbani VIII. datis Rcoeae I . Augusti Ira . inci p. Exponi nobis, δί de illis

sic t oquitur et Inter alia usii sumus authoritate auarumdam littera-rtim felic. record. Praedece oris nostri Urbani Papa VIII. quae cum apritatis Scriptori. us relatae dumtaxat legantur, sed neque communibus Bullarijs bacifera s insertae, nec alia Iolemni ratione publicatae re perlantur, i, os earumdem tenorem, cum authenticis hujus Apostolicae Sadis E egestis collarum jubjicimus, oec. Y2 22.

204쪽

i So

Nota hic ex P. Eusebio Amori tracti Ir s. 2 a a taen

Thomas: Ergo

3. n additione 9. primae additionis notavi, quod etiamnunc repeto, me n Dirum opinioni benignae, quantum ad prin

P bum , proce es .equitate servata, semper in humauiorem Partem dei, i, ' h. p' V. HOL Vi cum Illust . P. D. Marin, MMON. Garis, quod saepe inconvenientia non proveniunt ex probabilitate sententiae, ted ex ab usu hominum.

QUAESTIO 2.

An cessante fine hujus Constitutionis, possit Consessarius absolvere suum complicem in peccato turpi, extra mortis periculum 't. IOTA r. Quod finis legis est duplex, scilicet, in-I l trinsecus, & extrinsecus. Intrinsecus est ipsa honesta S, quae reper ur in re praecepta, ut honestas jejunii in Jejunio praecepto. Extrinsecus est, honestas quae reperitur in re praecepta accidentaliter, ut dum piaecipitur jejunium ad satisraciendum pro peccato.

205쪽

a. Nota a. Quod finis legis potest cessare contrarie, vel

negative. Tunc cessat negative, quando desinit esse, vel non existit. Tunc cessat contrarie, quando existente sinu legi S, raliter mutatur in extremum, ut legis observantia redda cur illicita vel lex injusta reddatur. De his consule Moralistas, apud quos, aliquam varietatem reperie S. Nunc.

3. Circa propositam difficultatem, respondent PP. Salis

manticentes in Apendice tract. 6. cap. 6. nam. I74. hoc mo do, 3c fere tequentibus verbis: Iamquam omnino certum

supponimus, quod deficiente fine hujus Sanctionis non tantum negative, sed etiam contrarie, potest, Sc debet Sacerdos excipere Confessionem complicis. . Ratio est, quia ut aliqua lex vim obligandi obtineat, debet esse de re honesta, non nimis dura, & difficili; sed deficiente fine hujus Constri utionis negative , Sc contrarie, ejus materia redderetur, vel mala, vel nimis dura, & difficilis: Ergo. Maj. est communis; quia lex non datur in deliru'etionem, sed in edificationem, debetque esse jugum suave, Monus leve. Min. videtur cerra : Nam tunc finis legis cessat negative, quando lex pio aliquo casu particulari redditur innutilis. Et tunc cessat contrarie, quando materia legis reddi-riar mala, vel valde dura, aut nimis difficilis observari. Ergo cessante fine hujus Constitutionis negative, Sc contrarie, tunc onfesta ius potest, & debet absolvere scium complicem. s. Confirmatur: Constitutio haec Benedictina , dum tamquam periculosam absolutionem complicis damnat, communem utilitatem, & animarum salutem intendit: Ergo casu, quo Πnis ejus cesset contrarie, observari non debet : Quia tunc esus obiervatio esset damnosa communi saluti: Quan quidemior ori praecepto superveniente, illicitum esset complicem

non absolvere. r6. Casu autem, quo, finis hujus Constitutionis cessaret tantum negative, tunc, relinquendo alijs facultatem opinandi, resolvunt, quod Confessarius non potest absolvere complicem;& boc ideo, uc ipli notant, quia in eorum sententia, lex obli S t

206쪽

gae in ca v particulari, etsi finis adaequatus illius in particutata, dcficiat. Haec est eorum doctrina, ut apud ipsos viderii Ctest . bea ne quis eam non callens, ea abutatur in sui ruinam, pr CpCnam tequentem calum individualem, potius πra tia doctiores interrogandi, quam de meo aliquid resolvendi. T. O Uponamus itaque, quod in aliquo Loco ex illis, quos retam tu pra quatit. antecedenti, num. I 3. sint duo Sacerdo zes,1 Uilta S, lilia ol, dc S pias On S; ex quibus, d ullus per multum tempuF, i. erum, & Lepius captus amore Euphemiae, illam tut-pso vocavit, i prodidem resiste me, Sc replicante, quod , .ligoi M quoci ex corde vult castitatem set vare; & forte

ad uidit aliquando, quod sic ab ipsa Deo promissum est. Separomus aucem, vir optimae notae, in senectutem declinans, dc minime oblenis traditus, constitutus in soluaria occasione,

SC in non praeviso periculo, cum relata Euphemia, illam ad turpia incitavit; & quae toties Tullo repulsam dedit, consensum Sephronio praestitit, dc peccavit cum illo semel, Sc iterum. INU a post multos dies, tam Sephronius, quam Euphemia pinnitu et unt de peccatis ad inviceria commissis: Et licet freqtientes occasiones habui sient turpem amicitiam continuandi, experientia comprobatum fuit, quod ad vomitum non redierunt. Nihilominus Euphemia frequentes tentatione S patitur, dc con sentit aliquas, peccandi cum Tullo, quem, antequam cum Sephronio peccallet, laties objurgavit, ut didium est; sed ex peccatis commissis cum isto, impleta est mulionibus impudicis erga illum. Initat praeceptum annuae Confessionis, Sc Euphernia confitetur cum Sephronio complice suo. Quaero nunc: An hic Sacerdos possit sceminam complicem in peccato turpi absolvere, maxime cum pro prima vice dixisset ei, quod confiteretur eum Tullo, de ipsa replicaret ei dicendo, quod nequaquam cum Tullo confiteri vult ob praedicta motiva, Quae om

nia, distincte i p ii Sephronio exposuit

S. Prima ratio dubitandi est, quia in hoc casu, observantia hujus Constitutionis est illicita, respectu Euphemi T. Quoniam si confitetur cum Tullo de relatis fiagilitatibus, non solum

207쪽

lum praebet ei fundamentum, & motivum; ut illam de novo

solicitet, sed ipsam et exponit se periculo plus quacia probabili

peccandi cum illo, ob nouas tentationes, quas patitur, conlen tiendi pluries in e)us provocationem suspem. Deinde, per viginti , aut triginta leucas in circuitu, vel amplius, non est alius Minister, quem possit foemina adire, ut confiteatur cum illo. Inimo Patrem, Matrem habet, qui nullo titulo permittere volunt, ut e Xeat e Populo. initi per ς nuc ipsa, nec Sephronius habent modum vocandi alium Confessamum aliquo praetextu honesto, ut hic Conte Sionem hujus foeminae excipiat. Ulterius, si praeceptum an nuae Confessionis non adiminplet, sine manifesta nota infamiae, si mulari haec omissio non poterit. Denique ut jam manet dictum, periculum peccandi cum Sephronio, Jam certo moraliter, saltem pro tunc, plane

celsavit.

9. Ego pro certo habeo, quod Sephronius potest Euphemiam in hoc casu absolvere directe ab alijs peccatis, δc indirecte a peccatis turpibus complicitam, monendo eam, ut quam primum habeat oportunitatem alterius Confessa rij , iterum confiscatur cum eo de. praebatis obscem tacibus, ut dilecte abis solvatur ab eis. Ut enim hoc possit facere Sephronius, tot mota va non requiruntur; sed sufficeret sol una periculum infamiae, ut erui tua ex Bievi, Apo stolici muneris. Sed de hoc infra,

IO. . Attamen, si periculum turpitudinis revera cessavit interi Sephronium, Ag Euphemia n forte tu judicabis, quod Sephromus potest illam directe absolvere a peccatis complicitatas, δbsquz aliqua monitione, ut si forte copiam Confessiari j habeat in posterum, iterum confiteatur de illis. Ratio esse po- teir, quia in hoc casu, finis hujus Constitutionis cessat negative, Sc contrarie. In primis cessat negative, quia periculum turpitudinis, ut suppono, iam non eit. Deinde cessat contrarie, quia si Euphemia confiteretur cum Tullo, peccaret, Ad

de, quod Euphemia monitioni Sephroni j, ut si forte pro tem pore alium Confessarium habet, cum illo confiteatur non ac

208쪽

quiescit; dc quod continuo ab lutionem directam cum lacrymis postulat: Et quod ex ejus denegatione dignoscitur infit

mari, nimia tristitia. Adde haec , δί alia, quae possibilia sunt, dc ludica, dc cogita; nam ego de propria sententia, nihil assere te audeo meum judicium timide, Sc reverenter subiicendo: Ne forte contra me reponas, quod casus propositus, potiusquam difficultas quaestionabilis, tibi figmetitum apparet. Vide tamen infra quaest. q. num. 9.

An Consessarius absolvens complicem turpem, abselvi possit

ab excommunicatione majori reservata, quam contraxit, in

v jrtute Bullae Cruciatae: Et an sit de nunciandus Dominis Inquisitoribus Θ1 . Onfessarius absolvens complicem in peccato turpi

extra articulum mortis, incurrit ipso facto in excommunicationem majorem Summo Pontifici reservatam: Immo eandem poenam incurrit, si ad absolvendum complicem introducitur, adhuc in articulo mortis, dum nulla adest ne cessitas, vel cum fingit infamiam, dc scandalum, vel cum pericula non prae genit, dum potest, & media oportuna quaerit, ut complex moribundus habeat copiam Confessari j. Et si enim absolutio complici moribundo collata a Confessario complice in his casibus ultimis valida sit, tamen praefatus Confessarius in poenas Constitutionis incurrit, ut constat ex Brevi, Apollio

lici muneris. iii iis l

et. Dico nunc I. ad quaest. Quilibet Confessarius approbatus potest absolvere Confessarium, qui dictam excommunicationem contraxit, in virtute Bullae Cruciatae. Sic BeZerra, Gaspar a Sancto Nicolao, Redat, Gonga ter Mattharo, estque communior opinio. Et ratio est in promptu, quia Bulla Cruciatae non excluditur a Sutumo Pontifice in praefata Constitutione, nisi ad hoc, ut in virtute ejus, nequeat Sacerdos com plicem suum absolvere a peccato turpi: Non autena, ut in vir-

209쪽

tute ejus absolvatur Sacerdos, qui temere absolutionem cona-plici impertivit, ut colligitur ex illis verbis: Declarantes etiam, de sementes, quod nec etiam in 'vim cujuscumque iubilei, aut etiam Budae, quae appellatur Cruciatae Sancitae, aut alterius cujuslibet indulti, Confessionem di si complicis hujusemodi qui quam aleat exClpere, et inque Sacramentalem absolutionem elargiri. 3. Dices: Summus Pontifex concludit sic in dicta Constitutione: Non oblantibus Constitutionibus, Ordinationibus Apo- solicis, praesertim, quae nuncupantur Cruciatae Sanciles, Tel lubitet uni. ver alis, plenari), nec non quibus is Ecclesii arum, Mona serium, Ordinum quorumlibet, Ergo. q. Res p. quod relata clausula ultisnm Constitutionibus, debet intelligi cum distributione accomoda; non Uero clam e X- tensione ad omnia, quae antecedenter duposita sunt. Unde idem importat, ac si Pontifex diceret, quod ConfesIarius nequeat absolvere complicem in peccato tu spi, nec in virtute Cruciatae, nec Jubilei, neque alterius privilegi j : Non autem innuit, quod si forte aliquis Confessarius absolvit complicem,

ac propterea, e X communicationem reservatam incurrat, non

possit absolvi in virtute Cruciatae, Jubilei, vel privilegiorum. Ratio est, quia exclusio jurisdictionis est odiosa : Ergo juriia dictio, quam habent ConfesJacij virtute Bullae Cruciatae, Jubilei, vel alterius indutii, non censetur abrogata, nisi expresia se abrogetur. Uno vel bo : In Constitutione expresse dicitur, ut complex non possit absolvi a Confessis rio cum quo pecca-Vit, neque virtute Cruciatae, neque Jubilei, neque alterius privilegi j. Non vero dicitur expresse, quod Confessarius , qui complici absolutionem impertivit, & est ipso facto ex commit-nicatus e X communicatione majori Papae reservata, non possit absolvi in virtute Cruciatae, Iubilei, aut alterius indulti. Vide Re dat s. Ι3. n. 66. Matth. n. 3OI. Gas p. a S. Nicol. pag- 3 7.

etiam potes a Regularibus, in virtute suorum privilegiorum; quoniam Regulares, extra italiam, habent privilegium ad absolvendum a casibus Papae reservatis , dc ab excommunica Z ti O-

210쪽

ione Pontifici reservata, extra Bullam Coenae. De quo vid Mpot ι Rcifensi uel in Sutiam. tract. 13. de Censur I S, ciuaest. -- in Appendice per totum. Idem possunt Episcopi respecta

suorum Subditorum, ex Trident. SE α . de cap.

, me etiam B dZerram num. 299. 's. Difficultas hic e sIe poteta an Confessarius incurrat indictam e X communicationem reservatam , etsi complicem inpaccaro turpi, cuius Confessionem excipit, non absolvat ' Vi-Q tur quod lic; quia in Constimone nulla fit mentio de ab Olurione, re sic lentit Matthaeo num . io 2. Uerum si actus incompleti turpes non censentur in Constitutione coinprehensi, quia odia debent restringi, non videtur improprium dicere, quod verna Constitutionis debent intelligi de completa excep si Cne Onrassio m S complicis, quae per absolutionem Opetro completur Nihilominus, me subjicio doctioribus. Post editionem I. inveni LigOcium lib. 6. tract. q. cap. 2. dab. 2. n.

30 lol. 222. Ubi dicit, quod super hoc dubium consuluit Sacram Poenitentia iram, quae die 9. Ju ij IIs I. respondit ab

dolatu : Mn ruitari excommunicationem per sicἷionem absolutionis. Sed cum pollea percurrissJet Constitutionem ejusdem Pontificis, quae incipit inter praeteritos, oppositum satis declaratum rCperuisse. Haec sunt veroa dictae Constitui. quae habetur toria. Buliati j Sanctissimi Benedieti: Non minus Sacerdoti complici, qui vel exi a m rtis articulum Confessionem excipit paenitentis. Euinque absolvit, qui in articulo mortis absolvit, cum alius Sacerdos uorace sit. Ex ommunicationis majoris pena a nobis in citatis Con situtiο-

T. Dico a. Confessiarius, qui scienter complicem in pec- ea O turpi abi alvit, non est Dominis Inquisitoribus denunciandus. Ratio est , quia nulli bi talis denunciatio praecipitur. Advertit autem citatus B eZerra, quod si procederet cum error , docens Summum Pontificem non posse Confestarium liga se censuris, ut complicem non absolvat, tunc de nunciandus

eisnt ut Semina tor saliae doctrinae; δί quia dubitaret de po est axe Papae, M de clavibus Ecesesiae, sicut haeretici, essetque errans in fide. 8. Nec

SEARCH

MENU NAVIGATION