Enchiridion canonico-morale de confessario ad inhonesta, & turpia solicitante: : nec non de decretis, & constitutionibus pontificijs ad hoc nefarium crimen exterminandum emanatis.

발행: 1765년

분량: 241페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

191쪽

0. Adhuc contra istum dicendi modum objiciebatur, pra dictum Confessarium in eo casu turpiter agdre praetextu Con fessionis, quod sufficit, ut dicatur, Jc siit trai gressi, o Constitutionis. Ad hanc obj ctionem duobus modis rei pondcbant. Primo, qtiod dato concederetur, pra dictum Confestatium turispiter egisse praetextu Confessionis, non tamen turpiter egit in Confessionario, neque in loco ex instituto ad Confessionem audiendam electo, quae conditio ad casus propositi comprehensionem requiritur. Secundo, negabant praedictu in Confessariu in deliquiste praetextu Conie sionis, in senta quo Constitutio loci uitur in immediata clausula antecedenti de occari

sione, δί praeteX tu Confessionis. Quia tunc praetextu Confel-sionis delinquit Confessarius quando secundum exteriores demon strationes videtur suadere recta intentione usum Confestasionis Sacramentalis, interius tamen movetur prava, & Lurpi intentione, atque animo solicitandi ad inhonesta sceminam, cui usum Confessionis , suadet , ipsa foemina ignoran re hanc interiorem Confessari j intentionem. Praetextus enim est illud velamentum , quo moveri aliquis videtur ad aliquid agenis dUm, cum tamen alia caula moveatur. Resolutive igitur asserebant non comprehendi in Constitutione pro po si tum casum de Confes alio , α foemina paciscem ibu S carnalem copulam in proprio cubiculo habendam, immo, dc executa in sub Confessionis simulatione, Sc fallacia fictae aegritudinis. IC. Hic modus dicendi prosequitur citatus Author prima facie apparet probabilis; sed tutior, probabilior, ac verior mihi videtur oppositus. Quare censeo asserendum , δί tenendum, quod propositus casus est sub dispositione Constitutionis comprehensus, ac per consequens debet judicari tamquam transgressor Constitutionis C: nfessarius sic turpiter delinquens. Fundamentum hujus nostra sementiae est, quia in casu propo- suo ultra simulationem Confessionis Sacramentalis , insimul concurrit altera conditio reqOisita, nempe circumstantia loci ubi Sacramentales Confessiones, scilicet a2grotantium , solent excipi, seu audita. Id non obscure indicat, Vel potius exprimit

192쪽

1x it ilia Constitutionis particula: Aut in loco quocumque ubi

Conielsiones Sacramentales audiuntur. Nomen enim relativum quocumque additum substantivo loco, omnem, quernit bet locum, sive sacrum, sive profanum comprehendit, nam est terminus universalis, seu indefinitus aequivalens universali: Et

inde est, quod in presenti venit intelligendus omnis, dc quilibet locus ubi Confessiones Sacramentales ex usu, 8c consuetum dine audiuntur, nullo loco ex his, excepto. Cum igitur cubiculum domus profanae sit locus ubi Confessiones Sacramentales, sive vere, si ve ficte aegrotantium ex usu, dc consuetudine audiuntur; satis aperte concluditur, quod in proposito casu utraque conditio requisita simul concurrit, & repetatur: Ac per consequens erit casus in Constitutione comprehensus, εc Confessarius sic turpiter agens censendus est transgressor Constituisonis. Hucusque citat. Atri hor. II. Sed d ices: Confessarius in tali casu non peccaret simulando Confessionem cum poenitente, sed cum impoenitente; siquidem ex suppositione turpis conventionis cum foemi. Na, talis foemina impoenitens est: Ergo non est reus Constitutionum contra solicitantes. Resp. quod hoc argumentum p O

tius indiget absolutione, quam solutione: Sufficit enim quod foemina existimetur ut poenitens. Si autem aliquid probaret, probaret etiam, quod nec Confessarius sic turpiter conveniens cum foemina simulando Confessionem in Confessionario de putato ad excipiendas Confessiones in Ecclesia, esset reus

ConstitutionuITI.

CASUS 3.

Maurus quaerit, quid resipondere debet in his casιbus. Primo: exincusandus, vel denunciandus sit Con e artus, qui extra locum, occasionem Confessionis, peccat cum foemina isibi confieri 16lente 8 Secundo: Quid sit foemina solet Diisitare Confessarium associata, Confessarius dicit ei in Confe sione, ut Osiret eum Iola, sitne sodalibus' Tertio: Quid sit foemina solicitata scit Confessarium sponte comparuisse in Sancto officio' uuarto: Quid quando Confessarius puni

193쪽

i 69tus es , Ajuravit, quia ab a iis fuit denunciandus' Demum, quid si Confessarius de solicitatione minime est diffamatus'

AD i. respondet Pignatelli in Compendio pari. 2. de Sancto Officio Inquisitionis pag. mihi 81. his

verbis: Non proceditur in Sancto Officio contra Confessarium, qui extra locum, de occasionem Confessio ms, dicit Mulieri sibi confiteri volenti, ut adeat domum suam, & adeuntem carnaliter cognoscit: Hujusmodi enim casus non est comprehensus contra solicitanteS. 2. Ad a. iespondet idem Authori , Solicitarionis species eis, quando Mulieri , quae alijs foeminis associata solet adire Confessar ij domum dicit Confessarius in Confessione, ut sola suam domum adeat, dc postquam a diverit, copula carnalis se

quitur.

3. Dices contra hoc. Confessarius in hoc casu peccaret cum foemma occasione Confessionis remota; atqui occasio de quaoquuntur Constiti Hiones debet esse proxima, ut post alios no S ci Lationibus, cons. 11 . Dum . UCC autem: Ergo excusari potest talis Confessiarius. Resse pond. quod talis solichali 0 non debet censeri facta occasione

Confessionis sed in ipsis Confessione, quia i verbis,---min ri Consessarius in Confessione incipit. Nihi inus, di ,' is iiq'y nisi post transactos plute,

cs, & Confessarius noc intermedio, nec per se, nec per In

rem uncium alui md ei dixit: Vel si dum foemina Coni Cium visitavit, experta est, Confessarium habuisse negotium dum cum illa, ab omni turpitudine alienum unc ' si ii de.

194쪽

potui Te tractatum antecedentem, ad patiandam solicitationes tunc talis Confessarius denunciandus est. . Ad 3. Respondet citatus Pignatelli per haec verba: PCznitentes solicitatae, quamvis credant Confelsarium, a quo fuerunt solicitatae comparuisse in Sancto Officio, non tamen ex

cusantur, sed tenentur de nunciare. s. Ad . Diana pari. I. tract. q. de denunciar. resol. 26. docuit cum multis foeminam soli creatam non teneri ad denun ciandum Confessarium, qui ex aliarum delatione confessus, Scpunitus fuit. Nam iste Confessarius rationabiliter praesumitur emendatus. Freytas in addit. quaest. 3. num. J4. sener c Onyr Sousam, hunc Confessarium de nunciandum non esse, etiamsi absolutus fuerit, aut non plene convictus, 3c hoc ob eandem rationem, nimirum, quia praesumitur emendatus: Quam sen' tentiam tenent etiam Sanctus, dc Petrinus apud Dianam coord. t Om. s. tract. 9. resol. I, 8c resol. 8'. 8c Dei bene sest. IS. petii. 7. Bonacina in trach. variar. disp. 6. punct. 3. num. ID nec non citati Diana, dc Dei bene contrarium docent: Quia

Promotor Fiscalis Sancti Offici j habet ius acquisitum, inquiI

Del bene, ad procedendum contra talen. Confessarium, ut ad 'veniente nova probatione, de novo repetatur caula, cum sententia non transii erit in rem judicaetam. Tum, quia graviores

poenae, inquit Diana, cum Bona cina, debent imponi pro pluribus delitiis. Omnes tamen citati conveniunt in hoc, quod si Confessarrus Confessus, M punitas fuit de folicitatione, quam

foemina non de nunciavit, tunc foeminam non teneri ad denunciandum. Tum, quia Confessarius delictum illud jam abjuravit. Tum, quia judici σm non solet excerceri bis in id ipsum. Accedit illud Nahum I. Non conpurget Iuplex tribulatio. Quae verba Sestua inta sic legum: μου γindicabit Dominus bis id j-

. . in

sum in tribulatione. 6. Ad ultimum Fagundeet, es Megalius olim censuerunt non esse denunciandum Sacerdotem solicitantem, de crimine solicitationis non diffimatum, propter illa verba Constitutionis: quomodolibet diffamatos. Verum Faguntia in nova

195쪽

17 editione judicium suum praxi Sancti Tribunalis subjecit; dc

Megalius etiam in nova editione, sententiam muta Uis, ut notant Del bene se ch. I 3. a mim. q. & Diana COOIdinat. res i. 32. qui cum communi, & certa sententia docent, quod dicta verba non sunt intelligenda de rigo rota infamia, ut innuit ad verbium quomodolibdit: sicque ut Confessarius debeat de nuncia. ri, sufficit qualiscumque infamia, seu quod fama eJUS lacera in uu apud solam personam solicitatam. Alias, cum hoc crimen secretissime committatur, tota vis Constitutionis illuderetur

CASUS 6.

Chrisi stomus interrogatus fuit in Onolo, an peccent mortaliter illi, qui assistunt sementiae pronunciatae intra antra Sanctae Inquisitionis contra Confessarium soli itantem, si postea manifestarat Reum, Crimen, Mi Relmonem cujus delinquens est Filius: Cum autem Chri stomus reperis et Authores loqui de hoc dubio, cum aliqua rarietate, quaerit,

quid re si ondere debetit' 'Esp. I. Quod sit assistentes manifestant Reum . . . - ς R Vmi Di , M hominibus vilibus, tune

ut probabilius Judico, quod peccant mortaliter, immo assertitio pronuncio; quia charitas laeditur in re gravi, M talis manifestatio non et it sine maximo scandalo. Σ. Rei p. a. Quod si talis mam festatio fit alijs personis melioris notae, maxime aliJS Confessarijs, ut timore poenarum pertimescant, tunc contrarium sentio: Nisi forte Domi i Inouisse orcS impotuissent silentium assistentibus sub poena 'excommunicationis.

196쪽

DISPUTATIO U.

Dc Varijs, quae ad pleniorem intelliges iam Constitutionis Benedictinae pertinens.

QUAESTIO I,

De quo peccato turpi bet,cat intelligi haec Benedictitia Constitutio

CUM certum omnino sit in vi hujus Constitutionis, nullum Sacerdotem posse absolvere suus a compliczm in peccato turpi, atque inhonesto, contra sextum Decalogi praeceptum commisso, ortum est dubium inter Do- ct res, de quo peccato turpi debeat hara Constitutio intelligit Et quantumvis imbecillitatem meam plane fatear, ad coniit tuendum numerum inter tot Sapientissimos Viros, qui de hac materia scripserunt, tamen ut opusculum hoc nimis diminu tum non sit, aliqua dubia hic proponenda, M resolvenda au tum avi, meo solito stylo plano, 3c brevi, non immemor sen tentiae Joann. 22. in Extra v. I. de Uerb. sign. scilicet, quod brevitas in scribendo, recomendabilis est. Quare. 2. Suppono I. Quod per praefatam Constitutionem non aufertur Confessario iurisdictio ad absolvendusii a peccatis venialibus complicitatis, contra sextum Decalogi praeceptum com missis. Quoniam, etsi Summus Pontifex peccata venialia reservare pol sit, tamen nullam usque modo hujusmodi reservationem cognoscimus, ut dictum manet disp. I. qu Tit. II. n. F. Ratio est: Quia cum peccatum veniale sit materia libera Confessionis, inutilis omnino fore e talis reservatio. Sappono a. Neque per hanc Constitutionem reler Uari aliquod peccatum turpe mere internum, etsi grave. Licet enim peccata mere interna refervari possint, ut Gocent VaseoueZ, Cardinalis de Lugo, Sc Suare et, relati a Sanctissimo Benedicto XIV. in Synodo Dioece sana lib. s. c. s. n. i. tam n nec

197쪽

Epit copi, nec Summi Pontifices, actus inere internos su is re

servationibus complecti unquam consueverum, ut notat loco

citato idem Maximus Legislator, & Doctor Supraemus. . Suppono 3. Nec ablatam esse jurisdictionem Confessa rij in vi dictae Constitutionis, ad absolvendum suum complicem a peccato inrpi gravi, Sc externo, a quo jam antea idem complex absolutus fuit ab illo Confessario. Ratio est, quia Constitutio denet intelligi in senis con posito complicitatas, non vero in sensu diviso: Seu debet intelligi de complicitate, noude transacta: Quoniam complex jam absolutus ab alio Confessario, proprie loquendo non est complex, sed fuit complex. Accedit, quod peccata jam abi Oluta, et ii gravissima, etiam sunt materia libera Confessionis. s. Difficultas autem, quae ingenia Dottorum dirissime tor- Γ hac materia, est: An Summus Pontifex in dicta Constitutione comprehendat solum peccatum consummatum an etiam quodlibet peccatum turpe exterius manifestatum, etsi non con summatum, comprehendere volueriti Verum, maxime notandum est hic, quod neque in assignando quid sit peccatum consti in malum huius complicitatis, conveniunt Author es. Aliqui intelligunt, quod peccatum turpe complicitatis consummatur per copulam, Sc hic est communis modus loquendi. Attamen noster Gon Zalea Martho tract, 23. de Poem . f. I9. n. 2S . asserit, quod ut peccatum sit consummatum, sufiicit, quod detur pollutio: Quoniam, ille actus dicit ut consummatus, qui intra eandem speciem ultra non est ordinabilis; & cum pollutio In genere moris ultra ordinabilis non sit, intra speciem luxuriae, hinc non ut actus in completus, sed ut completus, de consummatus reputari clebes. 6. Asterentes quod Summus Pontifex in dicta Constitutione comprehendit omne peccatum turpe, sive conium mariam, sive non consummatum, fundantur maxime in hoc, qu cd Con-stmmo indefinite loquatur de peccato turpi; atqui pro Dosiuio indefinita eqm valet universali: Ergo de quocum oue peccas

turpi atque inhonesto, contra sex tum Decalogi pra ceptum in

198쪽

17 . telligi debet. Haec meo videri est robustior ratio, in quae fundatur haec sententia, ut videri potest apud Be Zerram, Gai parem a Sancto Nicolao, Redat, Hidalgo, Salmanti censes, Sans, Ac Murcia, in expositione hujus d i pl o in a i is: Apud quos etiam

alia fundamenta non contemnendas reperies.

T. Verum, cum verba Constitutionis, etsi indefinita sint, non contineant aliquam particulam, vel dictionem, seu signum ex praesii Vum Omnium peccatorum, quae in genere turpitudinis commiti post uni, videtur hinc, quod sententia affirmans Summum Pontificem noluisse in ea comprehendere pcccata turpia, unde quaque in completa, uti sunt oscula, amplexus, M alia hujusmodi, dum pollutio non seqisitur, probabilita se non caret. Brevius, Sc clarius: Summus Pontifex non aufert a Confessario jurisdimonem ad absolvendum complicem in omni peccato turpi: se Sed solum prohibet, ne aliquis Confessarius exin, , tra casum extremae necessitatis, nimirum in ipsius mortis , articulo, Sc deficiente tunc quocumque alio Sacerdote, qui , , Confessarij munus obire possit, Confessionem Sacramen ,, talem personae complicis tu peccato turpi, atque inhonesto con- ,, tra sextum Decalogi praeceptum commisso, excipere audeat, , , dcc. Ergo cum Odia restringi, dc favores conveniat ampliari, nec sit minus notum, quod in poenis benignior interpretatio facienda sit, videtur quod sententia affirmans, posse Cori fessarium absolvere complicem in peccato turpi unde qua que in completo, probabilitate non caret. 8. Confirmatur: Summus Pontifex in Praefata Constitutione procedit primo confirmando, declarando, Sc ampliando Constitutionem Gregorianam contra Confestarios solicitantes; M declarat hos de nunciandos esse in aliquibus casibus, de quibus, post dictam Gregorianam Constitutionem, controversia erat inter Authores, an de nunciandi, vel non de nunciandi essent,

qui in hujusmodi crimen prolapsi dignoscebantur. Deinde novum ius in lii tuit in diversa materia, distincta a solicitatione, jurisdictionem a Confessario auferens, ut absolvere possis suum complicem in peccato turpi, ut eruitur ex ipso textu. Nunc

199쪽

sic: Arqui Summus Pontifex, qua parte haec Constitutio materiam solicitationis concernit actus in completos exprimis, per illa verba , sitυe verbis, siυe signis, siυe nutibus, sit Ue raritu, S C. Qua parte vero novum jus instituit, dumtaxat Λixit, in peccatu turpi, atque rubonesto, M actus in coci pletos non exprimit: Ergo ipsam et non expressio horum actuum, videtur exclus

fio eorum.

q. Dices: Ipse Sanctissimus Benedictus in Bulla concessionis Juoilei anni Sancti irso. dicit: Neque etiam ulli Conset ario

facultatem ab otυen i Complicem ingsolibet inhones o, oontra servos praeceptiim peCCaros aut complici, Confessarium hu)usemodi ait esse risum praesentium eligendi licentiam impertiri, ut jam ira a ijs nostris litteris , in m. Sacramentum Pu nitentiae ::: generaliter declaratum fuit. Ergo in Constitutione Sacramentum Poenitentiae, etiam actus in completi comprehenduntur, cum haec videatur esse ipsius Legislatoris voluntas, per illa verba manifestata: In quolibet i honesto, . . IO. Resp. I. quod sicut per praedicta verba, in quolibet i h0 te1 0, nemo concedet, quod Pontifex aufert a Confessatio; mi dici ionem absolvendi complicem in peccato carpi venian, immo nec aufert jurrs dictionem absolvendi eum a mortali, quo jam prius fuit poenitens complex, ab alio Confestario absolutus, ita similiter dicere possiimus, quod non intec-lcit ei, ut complicem absolvat a peccato turpi in completo complic statis. V UII. Rei p. z. quod ptaefata verba, tu quo ibet inbouesto, exie, inde limis sum; sicque universali expressioni equivalere non Dent, maxiane in odiosis. Non enim dicit Pontifex: In qu libet inhonesto, sive completo, sive in completo. Ouare in te praetari possunt de quolibet inhonesto consummato, & com pleto, uve per copulam, sive per pollutionem. I t. Res p. 3. quod Pontifex per praedicta verba , s iam mentem non declarat, quoad peccata in completa , sed solum quoad illa peccata rurpia complicitatis, quae comprehensa sunt in Unititutione Sacramentum Puevitentiae, ut videtur colligi ex

illis

200쪽

7 si . . millis verbis i siost in aliis nostris litteris generaliter dec aratum est. Ha propter, cum haec verba sint respectiva ad primam Con-st tutionem, hanc in suo statu relinquunt, δc fundamenta, qui bus nititur sententia asserens, actus in completos in ea non includi , in suo robore manent. Vide citatum Matthaeo , qui plura ad hanc opinionem firmandum addit, & fere nullum est argumentum, quod in contrarium fieri possit, quod fundate, dc dextere non solvat.

13. Opinioni hujus Aut horis, plane, & libenter subscribo, maxime in his Indiarum Ditionibus, ubi plures Populi,

Universitates, ut dicunt, dc Haereditates, vulgo moendas, re Deriuntur, in quibus unus solus Sacerdos est, quin per viginti, triginta, quadraginta, immo, δί quinquaginta leucas, Mamplias, alius Minister inveniatur. Erit ne mirum, vel tale tibi apparebit, quod attenta humana fragilitate, aliquis ex prae 'fatis Sacerdotibus, aliquem osculum, vel amplexum aliquem turpem, vel aliud quid simile, cum aliqua foemina habeati Et nonne durissimum erit in tali casu, ne dicam frequentissim se ventibus, compellere foeminam, non solum pauperem, sed probabilius, vel certo pauperrimam, ut tot leucas percus rat, quod majoribus se periculis exponat, pro absolutione obtinendat Taceo scandala, quae inde oriri possit ne, dc alios timores , qui cernuntur ad occulos i δί solum addo, quod oesumma pietate Supra mi Legislatoris Eccle Iiae, persuasum mi hi habeo, nolluisse hos, vel similes casus comprehendere, etiam quoad pecca a mere incompleta. 14. Dices: Ergo in cassibus, de quibus loquimur, etiam poterit Confessarius, extra articulum mortis, absolvere complicem a peccato turpi consummato. Rei p. neg conseq. nisi torte in aliquo casu particulari, de quo in quaestione sequenti, dc sub cautelis ibi ai signandis. Ratio est, quia peccatum turpC

consummatum complicitatis, indubitanter comprehenditur in Constitutione. Peccatum vero turpe incompletum, non est Hc

compreberisum, ut visum est: Quare etsi non laudarem Confessariuii, complicem in peccato turpi in completo absolven

te sus

SEARCH

MENU NAVIGATION