De Virgilii sermone epico capita selecta

발행: 1905년

분량: 98페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

61쪽

Iain distitit:itioit ilo sic :ura et To Rotbo b Absoluta non diutius retiuebo quue proini Si, ei licet in denaonstretiturun esse inter cursum versus et figurae locum certam rationem intercedere j. ideo sue etiam adhuc omisi eant speetem figurae qua subiectum duobus verbis commune alteri tantum adieet uni Sit, quoniam in eo genere figurae me facilius spero, quid Sentiam, OS, demonstrui P. Cuivis notuni est si verbo alieni maiorem quandam vim dare voluimus, id non Sol uni sono vel exspiratione fortiore , sed etiam collocatione verborum effici quod cum etiam in sermone pedestri observari possit, multo magis in sermone poetico fieri ConSenianeum St. quo nium versu, plures locos habet, quibus si vox quaedum posita sit, intor alius esteratur, volut sinent versus

et caeSurum.

Atque Saepissime verbum no Rotbo positum Po, caesurum primariam locum tenet quo fit ut post prioris sententiae verba et pausa factu verbum desideratum in altera parte secuturum esse facilius exspectemus et ipsum verbum duobus illi membris commune positione Sua excellat quod ex eorum de quibus supra scripsi exemplis his cognoseas. suae X aliis quae comparari possint eligam

II g22 primi clipeos sient itaque tela

XI Us Inchisus muri s hostilique aggere SaeptuS. IV, si suscipiunt famulite boni apsaque membramurniore referunt illulamo Stratis sue reponunt. exempla adscripta rem satis demonstrant scilicet ut simul post prius membrum pausa indicetur, simul verbum . . positum Statim post caesuram in initio alterius membri inveniatur, eo tantummodo fieri potest, ut duae illae partes particula que Coniungantur. nam et interposita alterutrum effieitur, scilicet aut et particula in caesura posita Verbum Conamune, tuo Sequitur , exseritur aut post eaesurum posita pausa sit in fine prioris partis hoc effectum eSt, ut pauea asteram: lynctemii fucos secus i g. IV, 683 Aen. VII, suosque Sectans infaustum interluit Assit nomen. sed multa eius generis apud omneSopicos inveniuntur. l ef. P. 32.

62쪽

Aou. VIII, o ipse ego te ripis ibi reeio sinii lino luetiui. XI dis sin et opes nobis i et ad lini intacta iuventus, XI d8 I succedunt matres t et templum ture vaporant. et par ticula in caesura posita est: VIII, 88 in modio clilamyde et Dictis conspectus in armiS. VIII, d a in Rutulus premit et murum circumsonat armiS. nec non adscribam exempla singula ex Vetoris poetis, quae forte

oculis oeeurrent:

Lueret. II loo et apiant sensus j ij uncto tempore reddant. Ovid. met.XV, 3s 2 una est quae reparota seque ipsa reseminet ales. Val. l. I, 3 magnanimus spectat phai etra et inutile robur Amphitryoni ad PS.

haec satis sunt ad demonstrandum fieri ipsa natura versus heroici, ut recitantibus quidem quomodo verba inter se cohaereunt facile intellegatur versus autem cum tot intercisione patiatur, non mirabimur in eo multos loeos esse quibus si verbum positum Sit altius sonet quod cum exemplis subiecti no otvor positi optimo illustretur, iam aggrediar quae adhuc distuli. Simplicissima ratio est ea, ut Subieetum . . POSitum Sententiam terminet, velut Aen. VIII, 3lo: miratur j facilisque oculos fert nania circum Aeneas capiturque locis ubi subiectum in initio versus positum est, quo maiorem SODum accipiat, et serbum prius inii retur caesura secundaria ita ab ultera parte dirimitur, ut subiectum facilius ud illam priorem partem et retrahatur et exspectetur eo praeterea figurae Species lenior fit, quod subiectum in fine alterius sententiae invenitur. saepe subiectum alteri demum verbo additum post caeSuram primariam positum est :XI, 53a compoliabat et hac tristis Latonia voces oro dabat. IX, 63 audiit et caeli l genitor de parte serena

intonuit laeVOm. quo loco ne caesuram hephthei timerem StatuamuS, prorsus impedit quod coeli genetivus non cum subiecto coniungi debet. quamquam Sunt qui Sic coniungi velint, sed potius de verbis, quae versum terminant, pendet scit de verbis de 'rte serenα.

adsimiliter dictima est quod legimus XI, s :

63쪽

audiit et voti Phoebus succedere parteminente dedit.

subiectum in altera parte post caesuram habent: IV IT D neque enim speei famave moveturno, iam furtivom di meditatur amorem. unus Ioeus Aeneidis pi subiectum et positum non habent pronomon vel iiii ibutivum iraemissum neque tamen sost laesuram legatur est Aen. IV, I 53 sq. alia de parte patentis transmittunt Cursu eampos atque agmina, mi Cipulverulenta fuga glomerant montis pie relinquunt. atque consilio equidem velo si mavis divinatione is undam uetus poeta eo ordine usus est, risum magis celeritas et turbatio regis Cervorum deseriberetur. vehit dioeret aliquid eampos cursu transmittit itque agmina fulverulenta fuga glomerat montesque relinquit, nempe ervi ei licet motio describenda tantopere praevalet,

ut ipsi moti quasi obiter tantum indicentur. Iux gae ob hilari s hue pertinet g. III, 8 euvatque

tellurem et solido graviter sonat imgula eornu.sed . . unctula subiectum no Rotvou Stare, quonium PoSi verbum alterum in sine positum est vix diei potest, nisi quod abh tivus corni sequitur isque iam ab adiectivo eo pertinente et in ecte uru posito soli O usque exspectatus omnibus ceteris locis eisque multo pluribus aut pronomen aliquod aut attributivum eo pertinens in priore membro praemissum est; de quibus infra disputabimus, ubi viderimus, quae ratio sit apud ueretium. Ovidium,

ceteros.

Atquo ex Lucreti tres loci hue pertinent, quorum ne unus quidem speciem habet apud Vergilium frequentiorent. sua subiectum post caesuram inveniatur eum georgicorum versu supra ad Scripto comparari potest i Aen. XI, 858 dixit et aurata volitorem Threissa sagittam deprompsit pharetra, huc trahere non licet, quoniam ex ipsis verbis antecedentibus apparet quod sit subiectum ad prius verbum dixit supplendum

64쪽

Lueret. IV, o multaque commovet atque levi s sustollit acti in nisu. in initio versus subiectum positum Stes VI, IIbi indo ubi per fauces pectus complorat et ipSum

morbida vis in cor maeStum Confluxerat aegris, tertio Deo tuo verba coniunctionem Verte vulgarem praebent, ut inam rem significent: V, ad cum iam per terras frondent atque omnia florent. Poetae epici posterioris aetatis quam saepe ratione apud Vergilium inventa si sint, mirabimur, praesertim eum apud eo , figuramo . . Disi eum anaphora coniunctam perraro deprehenderimus.

plane ad Vergilii dictionem comparata sunt haec ex O, ii ii collecta mei. XV, 6 3 idnuit his motisque deus aia pignora crisiis os repetita dedit vibrata sibila lingua. I, G2 excipit hos volucrisque suae t Saturnia pinnis

collocat.

III. 3d quam quondam flumine Curvo implicuita clausaeque suis est ii uri in undis vim tulit. I, 3b T aut pia sunt bulliumque nefas s oracula suadent, subiectum in initio versus invenimus et X, NIM:

protinus excussit pando venabula rostro Sanguine tincta suo trepidumque et tuta petentem frux aper insequitur.

alia ratio inest his lepidissimo dictis: met. IX, sis i tum cum mihi ferre iubenti

Oxeidit et socii spes nostra cera ad ICIS. quo loco sentimus quanto artior fiat conexu Verborum quae Sunt eae dit et fecit euilueus eo, quod iubi Petuna reoni une ultera parte quasi involvitur eundem Iocum versus scilieet laenultimum pedem, subiectum tenet I alia res est si ex duabus sententiis, qua antithesis formam ab Ovidio amatam exilibeant, alteri domuni subiectum additum est, quo species figurae faeilior efficitur, vehit mel. V. 23 ante lilliebatur, nune quas confingere noli' fundit Anignus aqua S.

65쪽

inot. VIII, 6 I immensa est finemque potentia caeli non iubet. maiore varietate sunt quam ex i comparari possunt. duobus Ioei rati; ferae eodem est atque in versu ec georgicis Sulpra allato: Argon. III, ago tollitur liine tentoque ruit Tirynthius arcu VI, 2T , Cilnus referens, quod carmine nullo sustineat nullisque levet Medea venenis. I. go D tune ensibus uneis implicat, trepidos lacerat drii Core da a cursus. ordinen in . mi ei de fere solum exhibitum et Ovidio etiam sitiatum, quo fit, ut Subiectum lio, eaesuram positum sit, apud Valerium nusquam inveni Sed Subiectum in caesura positum est: VI. 2bs, inruit ultro turbatumque Laeon et adhuc invadit inermem . his locis versum finit isset alterius initium facit: IV Iob emicat hic subito seseque Aquilonia proles eum clamore levat, V desidit in thahimis turbataque paelice coniunx pallam et gemmiferae donum exitiale coronae apparui,

VIII, 32 Iollitur atque inter Colchos Argoaque vehi Styrus abit. Nequo minus Statius in Thebaido rationem luius figurae

variat duobus locis subiectum commune post caesuram urithemt- morem invenimus:

Thob. V. si si si ut non men ultiora clamat et trabo fraxineas Capaneus subit obvius umquam effugies'.

XI, id Ti etenim unde Mycenis

adforet et vallum boniunx inopina subiret. leniorem Inam speciem figurae, reuius exemplum ex Georgicis Sumpsimus, tres loci habent:

eandem figurae formam apud Lucanii in Si fruStra quaereremuS, miraremur, cuius poema sententiis contrapositis scateat ita subieetum inoxotvo PoSitum est: Pharsal. II si si non te fugiunt, me euneta Seeuntur.

66쪽

I, 35s stagnoque refusa Stiunditus et veteris spumavit Lerna veneno.

VI, 5TI ut ruit atque aequum s submisit regula limen, XI, 26 ad volat et medias inmittit Adrastus habenas.

alter Versus a subiecto communi incipit Thob. II, raso impeditant munero se sue lisa vicisSim

a Vm a promunt.

duobus locis subiectum pedem ultimum explet: III, Iod non te caelestia frustra edocuit inroque suo dignatus A pM li est. X, 3 6 accepit radios et eadem percitus Iopleus Tydea luce videt. Hac igitur forma subiocti ino Notuor, positi lina Vergilium

viderimus parcius atque cautius quam Ptero OSSE usum multo

locupletior est locis, quibus subiecto communi in ultora sarto posito pronomen aliquod vel nitributivum cum coniunctum in priore parte praemittatur, quo sit ut subiectum, ubi hoc pronomen

audiverimus exspectetur et pronomen praemissum quasi pendent, dum ipso subiecto excipiatur atque cum saepissim, inveniamus vocem in initio sententiae positam artissime eonii metam Sse cum

ultima, minimes debemus Mirari quod saepe pronomen vel attributivum, in quo sententia incipiat, a subiecto in sino posito excipitur non uno sed duobus verbis intermissis, ut hoc loco Aen. V Is in num transversa fremunt et vespero ab froconsurgunt j v e vitii. ubi praeter ea quae dixi caesuris milicitur. ut inues illam voces quam subiectum continenti integri versus temporibus intermissis

continuo ordine inter se coniunguntur idque cursim versuum indicetur altero loco accedit etiam strueturae responsio artissima: II, 3 insonuere cava gemitum iu dedere a Vernu P. vel etiam ad subiectum, cui in parte reriore Voc aliqua praemissa est, altera vox adiectiva in posteriore parte accedit:

georg. III, 2b ipse ruit dentesque Sabellicus exacuit iis. in Aeneide similis ordo sed paulo audacior invenitur, ubi in priore parte genetivus a Subiecto pendens praemittatur: IV, 35 sq. me patris Anchisae , quotiens umentibus umbris nox operit terras , quotiens astra ignea Surgunt,

67쪽

adnione tu rioinnis i et turbida terret imago.hoe suoque loco caesuris sit ut facillime percipiamus verba sutrisanctam cum verbis turbides imias QSse conitangenda neque caesura minus valet en I, i Sq.

praecipue infelix s est devota futurae

explori mentem nequit ardescitque tuendo P h. oendi vi et pariter puero demisque movetur. genetivus et adiectivum praemittuntur: Aen. VII, 6 furit intus aquai fumidus ut sue alte spumis exuberat amnis. Quibus omnibus locis cum o sob, figura efficiatur quod subiecto in sine duarum sententi Arum i sito vox ali qua Cum eo coniungenda in priore membro Prusemissa est aliis locis figura di 'enda esset etiamsi pronomen vel attriblitivum non praemitteretur ex georgicis quae comparari possunt eius generis omnia eo tantum a versu ex georgicis supra adscripto III, disserunt quod attributivum alii suo praemissum e t:

g. III, 363 eum frigidus olim

iam cadit exirenio sui Inrorat a suariu anno.

IV, dis quo plurima vento cogitur in quo sinus seindit sese unda reductos. sui versus fere repetitus invenitur Aen. I, 16o: quibus omnis ab alto frangitur in quo sinus seindit sese unda reductos. neque observationes indignum est iluod udioetivum praemissum eundem prioris versus locum habet quem ripsum subiectum tenet

Paulo di borior Iam ordo it ita tamen ut subiectum OStulistrum VPrbum positum sit, his vorsibus Aeneidis V, o namque furens animi dum proram ad saxa Suburget interior spretioque subita Sergestus iniq/ιο, IX, o 2 L parte alia horrendus visu quassabat Etruscampinum et fumiferos infert Megentius 'nis. XI sis ciuales Threicia cum flumino Thermodontis pulsant et pictis bellantur magones rinis. ceteris docis audacia augetur quod subieetum m. E. POSi tum antecedit verbum:

68쪽

Aen. II, di suovitque iridonii spumeus atque imo i Nereus ciet aequora fundo. XII, 28 rursus in auriga faciem mutata Metisci procurrita fratrique ensem l dea Daunia reddit. et prorsus similiter dictuna est ST:

CZelo seu saepe refixa transcurrunt brinem quos volantia sidera ducunt. atque videmus maesura aesti ei ut quam ciuit ungenda sint facilius nuribus percipiantur alia ratio uni inest versui I, lysi:

iam quo ibutas dicto parons j et dona Cupido

regia portabat, ubi ordo eo facilius perspicitur quod iurticipium subiecto si ue-

missum in eae sura positum est eum Ipsum subiectum versum terminet. rudiungam versus quibus leguntia Maior quaedam exliae figura petita sit:VIII, d 6 L noe non et gomini bustodes limine ab ullo

praecedunt gressumque s canes comitantur erilem. renes AEnim ad iuum appositionem, Hunni dicunt CitSto ed retrahatur m PCPASP esto quoniam quam sit sententia non prius intellegitur quam ipsum subiectum rectiles degimus sic igitur poeta voluit verba coniungi semini renes, custodes quod caeSura primarix post idiectivum semiui posita indicatur. atque sententia hue QSt: et iuni canes, quamquam, custodes decet, alia limen relinquere non Solent, Priam comitantur quae autem obiter tantum dicit poeta eo modo quasi altiore loeo podi uito ut eaeSuri S quaSindicavimus, In eludat simile genus figurae est, ubi nomen appositum aliquod vel attributivum, quod ad subiectum priori verbo adiectum pertineat, alteri verbo adiectum est ut his locis :VII, 62 tum regina deum s caelo delapsa morantis impulit ipsa manu portas et cardine verSobolli fori usus rumpit Saturnia PoSt PS.

I locum simili ratione compositum expliesvit . eo l. s. P. II: Tibuli. I, I. I pomosisque ruber custos ponatur in hortis terreat ut saeva falce Priapus VPS. quo loco lueo docuit adie etivum ruber potiris ad nomen dei quam ad appositionem pertinere, ut sit buber Priapus custos ponatur in hortis. o autem hie loeus Tibulli differt, quod nomen ex sententia secundaria retrahitri r

69쪽

IX, I 2 cunctatur et amnis raue sonans s revocatque pedem Tiberinus ab illo. VIII l diane multos florentena annos rex deinde superbo

imperi et saevis tenuit Megentius armis.

IX, resis adgnovero deum proceres divinaque tela

Dardanidae pliaretrantisve fuga sensere Sonantem.

VI IT 3 coniunx ubi diristinus illi

respondet euris aequatque Sychaeus amorem. ubi suo nutem praeter is, quo loco idieetivum rotrahendum in initio vorsus deprehendimus altera sar subieeti post alterum verbunc positum esto quo species ligura sit ei formae simillima, cuius exemplum supra explicavimus georg. v. III. T. Ium quaeres, quae tunia mole locorum coaeta mihi videar effecisse primum verisimile fit, eum pud ,rioris aetatis poetas eadem figurae forma perraro inveniatur ii, nisi quod saepe subiectum ex sententiis secundariis retrahendum est, Vergilium inter primos eam coluisse Lucretius enim subiecti retrahendi eam formam, qua attributivum liquod in liriore inrte iraemittatur, Omnino non habet posterioris autem temporis poetas vidium, Valerimn Statium eius generis multa exempla habere non miraberis e quibus singulis terna exempla addam ut videas eorum rationem Similem PSSP. Ov. et VI, 18s donec miserata vagantem hospita tu terris erras, ego dixit in undis'

instabilemque locum s Delos dedit. VI, 23 veluti cum praescius imbris

nube fugit visa pendentiaque undique rector carbasa deducit. XIV, unam amen it,sa reclusit nee strepitum versori Saturnia cardine socii.ni ullo frequentior etiam aes figura aliud Valerium, ec quo haec tria exempla adscribo :Argon. I III quos talibus amens insequitur solitosque novat s Saturnia questus.lIl so primus coniunx Percosia vesteSquas dabat et pictori Clitae variaverat iuro. I vide quae eo congeSsit . . i. 23 Sq. et 2I.

70쪽

IV. 2d pervigil ut cum artificum notat usque munus et fulmina Cyclops prosubigit. oc fati Thebaide denique luee tinti exeniphi addo II, Id illi roseus per inibila oras

advortit flammas alienumque uelliora tardo Lucifer exit equo. VII, dii rit geminum excutiens j anguem et baechatur utrisque Tisiphone castriS. VIII prima videt earumque tromons Iocasta vocubui

Aliorum loc rex Ioc locis congestis sui, apparereta quam apud Vergilium iliosque poeiae Latinos primo Huidem obtutu ordine nimis intricata videntur esse, ut sint, qui tantam in verbis collocandis intricationem vituperent ut egestate sermonis essectam, reis non offenduntur ii qui iures labent id iursum versuum percipiendum aptas, ut labebant antiqui nostris Multo ruptiores. quin etiam apud Vergilium monnumquam Iopidum artificium ualiordine effici et demonstras, me puto et facile in aliis doci. ἐρ- monstrari potest.

Figui ne 'o Eoi ou tandem relictae a ratio est, ut vox ad duo nomina vel verba quae et tineat, altori tantum adiecta sit et siniti ad prius subaudiatur quo cum fiat, ut aliquid a poeta cogitatum supplendum sit, nonnumquam audacia loquendi, quae huic figurae inest eo augetur, ut vocis alia forma supplenda sit quam quae postea alteri membro adiecta audiatur, vehit adiectivum alio casu retrahendum est:

Aen. VIII, AT ipse ego te ripis et re et flumine ducam.(t multis illis docis supra eo utis idem saepe fit verbo finito, scilicet it ili numero vel etiam aliter declinatum subaudiatur,

ut his i):

I vide Leo I. s. i. . T. it genus digurae eum anaphorae fornaaconiungi solet conferas

SEARCH

MENU NAVIGATION