장음표시 사용
51쪽
boelitus diei se offendi, tuo minime diei possit, quid sibi volit
Primi ita in in editionem recepit coniecturam suam nitimi esse , suani unius odi eis ' scriptura PRI . . . I firmari putat, et nimis argute interpretatur: nguoseunt mentita arma, elipeos et tela non Graecorum sed Priami Troianorumque ASP ut Primi quid sibi velit ex eis, quae antecedunt saei te intellegitur. namque versu IV logimus: illi etiam si is pios obseura nocte per umbrum
fudimus insidiis tota suo agitavimu urbe, apparent; Primi nempe Pi, suo modo fraude sua et tenebris toeti est bis dos Sectabantur, nune primi eos agnoscunt, scilicet ipsi experti illos
non Graeeorum, sed Troianorum partes defendere re vera autem interpretes non tam in verbo irinii videntur laborasse quam eo
quod ad clipeos adiecit, uni suod dum o genetivum desiderabant;
itaque de voce meos explicanda omnes taeent unus elarius Aen. I p. 2l reeio interpretatui : mentito es eos et mentit te t. sic autem iam grammaticos tinti pis, explieaSSP eognoscitur ex scholiis Servianis, suibus hoc invenimus adnotatum mentitαqi C
nam quod dicit Perbo communi ad nihil roferri potest nisi ad mentitet; et scholion videtur esse vetustissimum, quod qui nobis tradidit, ne ipse is uidem videtur intellexisse, suid si bi vellet sed etiam novelli Vergilii interpretes do his Servianis ne verbum quidem aciunt. Cum id oniis figurae compositio verborum, Vergilianam
suam esse apit prinio oeuinius, secum tralint, exspectabimus
fore, ut apud alios Dillo rarius inveniatur neque quod Padem ratioti liabita probatur 'oe genus dicendi ipso Vergilius in Georgicis iam suopo adhibuit ex Georgileis adscribere POS Sum V, a lis uin pSae stupuere d(mnis utque intima oti
Tartara .i eunt usum ne a Seruione pedestri quidem plane abliorrere ex his multo sane simplicioribus verbis Ciceronis a Leone . t comparatis riseres de log agr. II, si eae ct c ire 'lque omnium rerum res uenfict. alia invenies apud Leonem l. l. i. s.
52쪽
inlinire en ini id domus referri potest et genetivus si non retrahi nequit ). ex Lucretio unu ni habeo . quod huc pertinent:
si quoque, ut inter luna venti vis missa Sine igni igniscat tu naen in sputio longoque meatu.upud Ovidium unum tantum metamorphoseon docum deprehendi, quibus adiectivum id vivo momina sertinens alteri demum id-iectum sit, ita quidem, ut ei sonus fortissimus insit: mei. XI, 63 udicit et vestus et consuetissima cuique
huic dictioni similes quid dum laticanus iubet Lucanus habet II, ITO:
caesi deformia fratris ora rogo Eupidum vetitisque imponere flammis. adiectivo et ' Porsito saepissime apud Valerium m sonus efficitur :Arg. I, 63 a magnanimus spectu pharetras et inutile robur Amphitryoniad PS. I inoo classes et Pontica Signa, IV, 62 L sed e non animis nee solis viribus aequom credere odium quibus atque eadem ira furentis Lobryci P. V I Id per genus atque in res tecum mihi Phrixe labores, VIII, 3b in vero ut thallanisi raptis sue indulgent unuSconiugii. genetivus duobus nominibus Connnuni e St: I nuni g. II ad 8 ses iuvat arva videre
non rastris, honilii uni noli ulli obnoXia curae. genetivus hominum ad rastris retraliendus sit, dubito sed adiectivum reveratario tituos alteri iubstantivo indiectum est catal V, ulent,rulent mihi irct et , iii, ita furor.2 non retinebo praeclarum . R. figurae exempli in Iusteum Mnaphora Voli iuncta sit, suod est: Val. l. IV, 2 l fuga sub terras, fuga nulla per auraS. pulchra etiam huius figurae Specie eSt: V, a tua nunc terris, tua li in ii a V tmSparge mari. ubi in priore pario ad ii cox altera parto luminet et ad terris ex uotos dicetivum totis retrahendum St.
53쪽
III, 2 , eou pavet ad crinos et tristia Pentheos ora
V et is ventum ad furias infandaque natae foedera V, 6 3 est amor et erunt cunctis tutela suarum ij huius uigura, tantuni frequentiam apud Vntorium inventam mirabimur, Si comparaverimus exempla tutiana pro ei Suum numero multo pauciora: Thob. V, 22 singua por arentosi sui laetis sontesque reprPF DF, IX, 62 tolti suo luerimis et prinia boee poPOSVit.
V, 336 sic ubi ductorona tropidae stabuli pie maritum
XII, 6 putuivis tune otia tundem ut primus post bella Sopor. XII, 286 saepe gradu eueeo ferrum calcata pie Pladissimulat. 'um laec raro 'olvo, figura praeeipue opud Vergilium eum ea compositione verborum, de qua in capite I scripsi nulS cohaereat, ex simili sententiarum abundantia de qua culti te ultero actum St, alia species figurae . . evadit ubi pie enim risuibus loci nomen aliquod ad duo verba quod pertinet, alteri demum appositum St, sit is duoe ex verba artiore modi, inter se noctantur et fere vel euot verborum fieri dieas quam saepe Pius menstris diguraeoniecturi Corrumpatur, jognosens ex Ioeo de suo disseruit eo l. s. p. 28: Aen. III, i, by trauu a mnim pinus regit et vestigia firmat. quem versum iani antiquitus figura privatum esse in exemplaribus quidem eis suae non ad exemplar Probi grammatici emendata erunt doeet nos Quintilianus. pia inst. r. VIII, d. 2 ut absolutam sententiam praebet artiseii, de pio agit, exemplum, ut solet, Vergilianum truncti renum Pinus rectit utque apud Vergilium raro sit, ut lio modo duo Nerba fere synonyma coniuΗ-guntur, velut VII, 3 sentiat et tandem Turnum experiatur in armi S. I ii tura forma lenior sit substantivo in fine posito I did: et ni eiu et dei non auri em ibura paea tiari.
54쪽
IV, 2 si iiiiiii id, optima Dido
nesciat et tantos iiiiiiii non Speret amore S. est potius ea dictio bundantino somnonis Luerotiani aptior ij. Multo saepius necidit ut duo verba, suorum ulteri obiectum vel adverbium ad utrumque pertinens additum sit non unam rem: signifieont, sed duas ros gestus in leoni, quarum ultera ulteram secuta sit tamen ne in eis quidem uti quaedam desideratur. in apii Secundo vidimus quanioliore Vergilius parataXin ,rue- tulerit hvpotaxi non dico , ubi eumque obieetum, ad duo verba quod pertinent ulteri demuni neeedat, seu Verbii, Cum T P et mcinter se coniuncta sint, Sententiam si speetemus, alterum ulteri esse subieetum Sed negari ne pii eo quod nomen aliquod etiam ad prius verbum desideratur, duo verba urtius inter se eonecti velut ubi obiectum retrahendum est, Aen. IV, 3Is suscipiunt famulae conlapsaque membra marmoreo referunt thalamo traiiSque reponunt. nam verba lice iuri freni uicte per Se Stare nequeunt, cum nondum dictum sit Didonem esse collapsum, sed in eis quae anteeedunt acceperimus iunium pani Aenean fugi SSe ergo obiectum quod sest ulteri Verbo r Onun praemissum, multo magi etiam ad Succipiunt desideramu8. et sermone pedestri Sic vertendum est eius conlapsa membra famula suseipiunt et . . . reponunt vel totius: Suscepta reponunt dubitare istos num similiter intellegendum sit
hinc Rutulus promit et murum ei reiani sonu Armi S. se commendat ream Interpretationem quod verbi, quae runtecedunt hine I se, rectricimur inni fit ut exspectetur aliquidumni reeSpondens, quod est murum artior etiam di conexus duorum verborum his locis: X, 685 ter maxima Iuno Pontinuit in venenique nimi miserata repressit. XI 8I suceodunt uiros et templum ture vaporatii. lepidiore etiam artificio ornatus est versus V, 86T
I ex scriptoribus pedestriinis uiiuua locum a Leone L l. i. I comparatum adseritiam ait Psi. 5 nunc Orestissum commen O lucterili ei de fruilo, ubi alica inis tibi commerisso.
55쪽
cum pater amisso fluiiuntem errare magistro sensit Pt ipso ut sem Doeturni rexit in undis. Scilicet ioc voluit poeta : tum in eo est ut Summum periculum navi instet, cum ipse Aeneas ratem, quum ni isso iurasistro ex rure Sensit, reaeit utque iecusistivo e SPquentibus retrahendo verba sensit et reae it ita in unum fere coniungit, ut celeritas actionis deSeribatur nonnum tuum etiam fit ut obieeium ex nomine lius easus retrahendum sit ut XI, To sq.: suorum ultor abonus Susto,so Exolutia , quo dum olligit, alterdum subit ne dextrum labenti tendit inermem . nec non dativus invenitur et Lia Zoibo ioSitus: VI, Ilo aeruleum advertit puppim ripaeque propinquat. III, do ocius advortunt proras urbi pie propinquant etiam notio alia ratione verbis addita et rino olbou posita primo obtutu facile allit, volu IX liis sed vos, oraeeii, ferro quis scindero vallum apparat et me eum invadit iros ad antia castra III, 332 exeipit incautum patrias isti obtruneat ad rus I. si Tydido mono lineis occumbere eampis
non potuisse tuaque animam hane est undere dextra. ubi Tydisse advocatio praefixa officit, ut ad priorem sententiae partem ablativus ture deaeli re retraliatur neeesse Sit. De uno loco ex suo ars Vergiliana optime intellegatur, paulo explicatius loqui milii liceat sunt vorsus Aenoidis V, 32sis sub odit orabus multis coni Petura corrupti: spatia et si plura Supersint, transeat elapsus prior ambiguumque relinquat. αmlictuumque eo dices omnes, inibis utimi e codd. Mein,iani ment-ley, Pyne-Wagner, Forbiger, Ribbeck. Gossi au Thilo, Deuticho. alii atque hirimi oditore Seripserunt in bipuumre, ut hic Vel SUSIIomori redderet Il. XXIII 382:
56쪽
iuiti ita sui illis ueni trieterii, is uisi Plinis uit L. ii iussi iti in ex his ipsis verbis uppuret inhibuit iiDiue elinq/ια idem fere valere quod verbis antecedentibus dieitur utque Vergilius in aninio lin-buisse videtur versus Il. XXIII, G2i sq.: Et et etpoetas, o Eva et est 6 LOC p. POTE=O Itu, etci, Ev 1 rus Ex GG O IO 'I: GTO Eirii ZEv. recte igitur Conington et Henry traditum servant et umbi ct tinx adiectivum esse contendunt, Scilicet quod ad Helymum pertinent.
tamen ni in viderunt dian seni Pntiri, istiue Sunt irreriseret cluissus Prior umbit uestitquc citi/ quot, tu irator Se coneXus utque eonfusus esse, ut umbibuum ad irrerimit, is uod Si prioris sententiae verbum. ex altern retrahendum Sit tinni Pt ipsunt Urbuni trum ut obiectum flagitat no quo Prior quid ibi velit intellegitur nisi retracto αmbiptium; scilicet prior transit alteruter ex duobus, qui pari linea currere dicantur i. o. ambigui Sint ergo prior ad Diorem,ombipuum ad elymum pertinens efficit ut pari passu currere dicuntur et simul in bisuum recte intellegatur haec igitur sententia est Diores ambiguum transeat Helymum prior ex duobus ambiguis elapsus et relinquat. Rarius fit. ut noti, aliqua m. v. posita Sic in SententiiS, quarum verbii non ab eodem subieeto dependeant ut III di 8 sq.:
verum eadem, verSo tenui eum cardine ventus
impulit et teneras turbavit ianua fronde S. numquam deinde cavo volitantia prendere saxone revocare situs aut iungere Carmina curat.
inconsulti abeunt sedemque odere Sibyllae
I relinquere eodem sensu usurpatur Ov. met. I, 3 et Usis morsibus eri fur functen icique Orct relinquit, et . b. X. 662 et To. Stat. Thob. VI, 263 et Dolucri rem iamque relinquitur Te, VI, 23 incerere sol et iunt, si citre relinqui.2 anabiguus sane is dici possest, tui est in ambiguo, ut iis to eis ab eurio comparatis: Coripp. Iohann. I, 3 ut celer ine autum rubiens exterreat hostem ambiguumque rem t. it, II, 2ssi ut obicibus pugnantes implicet iostes ambiguosque remat. et en V, si a matres primo ancipites oeulisque malignis ambiguae spectare rates miserum infer amorem praesentis terrae fati, si e voeantia regia I.
57쪽
in quibus verbis exsili eandis iii alii lubitulit. litri in veri una re Iem(v d 8 Sibyllum significet an ad cui mirici pertineat et Sit accusativus, qui a verbo in itiit dependeat neque enim cognosci solet tenerus frondes no olvo positum etiam ad insulit pertinere nam siquis redem accusativum S, et pronomen quod antecedit ili repetere existimet, equidem in sententia primaria subiectini desiderem is uod ni item gravius est: observari debet
poetam Sibyllae neglegentiunt deseribere, quae folia antea diligentissime ordinata et servata ei. V. si , Sis . . Postituunt Vento turbata vini, ne Colligni sui leni ita sue ectilem nil ibyllam referatur necesse est hic igitur ordi, Sita Psidoni cum ventu tenera, frondes simpulit et untiabas turbavit est lutem levior forma no Rotvos figurue, sui nisi adi Petivum enuntiati et o Zoibo positi tener is praemissum esset nulla foro inicultas ex- Staret, quoniam substantivum ii sunt ii sine ulterius sententiae positum est alter locus, de quo non utinus novelli interpretes disputare solent quam in eo haerebant grammati ei antiqui est
tum ver manifesta fides una unique pate eunt insidiuP.
in his suid sit munifesto es viri docti alii aliter explicareeonati Sunt, nec non tirannia uti eos eteres in eis verbis laborasse docent scholia ad hunc versum tradita Servian munifest fides: non soluuii ii quidαm Olunt, sed si cludis r corum nctui et hoc
seqititur Dunctumque se itescunt in si licte'. quibus verbis in scholiis opposita haec explicati addita est: quctius is uiri hoc uocoontis interitum, ulli ad remores C s in irrae Pylicent atque ineptum est, si quis cum scholiis explicat manifesta fides vaticiniorum, quae Laocoon et Cassandra ediderant, neque minus ineptum Sse mihi quidem videtur, quod alii ut ex Serviani eomperimus interpretati sunt: tu in Per mαnifesti fides somnii quod si dicere volebat hoc poetae addendum erat, praesertim eum verbis inter somni enarrationem et hunc versum interpositis indicari videatur Aeneam iam de somnio illo ne cogitare tuidem immo cum de summo tecto urbem prospiciens, ut alio loco dicit, insidiis periurique i te Sinonis proditam incendio et armis vidit turbatam, nihil cogitat nisi Troiam perfidia Graeca quam misere perire hoc
58쪽
scilicet genetivum Duntii in non olunt de voce insidici dependere, sed etiam ad verba de quibus tuni multa disputavimus referondunt esse, ii Sententia in D: tum vero manifesta fides' Danaum pateseunt eorum insidiue ergo Aenou lio narrat eo temporis puncto eum de summo tecto Speeularer, cognovi quam perfidis insidiis a Graecis capti SSemuS. ultera auten purS: Dunctumquestites,ut instilicte more quein novimus Vergilianum esse addituest, ut demonstretur quae Sit ea fides IIanaum iam manifesta. D necusativis cuin infinitivis coniunctis notio adverbialis alteri verbo adiecta etiam nil uniocedens et rutiendu est VIII obicitum quoque fas nobis Teuei os armare fuisset nec pater omnipotens Troiam nec fata vetabant stare ducemque alio Priamum SupereSSe per uno S. in quibus ordo est di nec inter omnipotens nec fata vetabant per alios docem in nos Troiam latare Priamum supereSse Sed arte riua duas Sententiam partes conexu verborum ritu in unum confiuidit, ut evadat coniunctio Priami et Troia ex Homero no
Videmus igitur Vergilium colloeatione verborum quae dicituretato osvo ut artificio uti, in Aeneide quidem multis locis eisque diligentissima interpretatione dignis in elogis et gobrgicis simile artificium frustra quaeres, quippe quod eum altiore sono stili heroici cohaeret utque quae in georgi eis inveniuntur huc
pertinentia, eorum ratio multo Si Simplieior accusativum . .
stare dicas, quamquam participium ei ob alterum verbum additum speciem huius figurae faciliorona reddit, georg. I, ras
seu durat magis et v em a s adsti ingit ri a nuri s. dativus duorum verborum alteri praemissus est :l perfidiam Danaum ostendit eodem modo, quo Romani fidenitar tecum dicunt. 2 ct ios pros feros, quod in ei Si irin oleo nullo modo Stare potest, positum non soliam apud poeia8, Sed etiam in pedeStri Sermone nonnumquam invenitur. f. Thes. l. l. p. 6 8. Sod hie locus a ceteris Vergilii pauli disci opst, quod a Pi uri adiectivum non eum nomine Proprio coniunc iuni P t.
59쪽
III, a I suseiri legere dueein et pecori dixere martium, ablativus IV. 23 si forte moranteS sparserit aut praeceps Neptuno merserit Eurus os IV, isto inuleontoni tigris et regentem rear mi DP quercuS. Talem ligurae usum iein pud Lucretium inveniri nihil est suod mireris, eum amet Prba siti ita pluru Coniungere ad georg. I. plano iundi ac Lustr. II. FT
o VI, Ioas prius aestus ubi aeris
praecepit ferrique vias possedit inpertas. nonnumquam notio adverbialis et posita e t ut Liter. III, IAI inutis ne movetur nisua et tanti No momine flutat II, sl dis plura modo dispargit et ab io corpora mittit. ul, liraeterea obieetum 'iod ex radiectivo et substantivo constat,
inter duo rilla verba divisum est loeum addam simpliciorem ordinem habentem IV, bastundior utque eius rei, ro pulsarier ictu . neque desunt loei, risuibus duo verba ad usu ne vocis posita pertinet, non fere idem. Sed diversa significent velut Luci . II. lo ob et capiant sensus et pumen o De nis ore e reddant. qui versus nescio an superiore loco asserendus fuerit, cum particula copulativa es repetitu speciem una pliora exhibeat sed uereserendum esse apparet II IDi 2 et interdum nasci subitoque perire. hue etiam referre licet locum, qui dictioneni Vergilio in Aonoido Saepe Sitatum unus propius accedere mihi videtur: II, nam voluti pueri trepidant atque omnia caecis in tenebris metuunt, si nos in hie timemus interdum, nam verba ectedis in tenebris ad tr idctii non reserri nequeunt, ut si pedestri sermone vertamus dicendum si ita nam veluti pueri in tenebris trepidant omnia metuentes vj. I simpliciorem esse ordinem dico, quoniam ablativus eiu alteri
verbo postpositus est et ligura eo tantum efficitii quod adiectivum et genetivus eum et re euntianeius ante verbum praemi SSu est.2 roeto II inpo ad III, sl rem in die: ivit se ii e eois in uenebris
60쪽
Lucretium et in Vergilii georgicis deprehendinius, vastare dolent. ex uno O, duos locos metamorphoseon fieri e licet xj:inet. XV, 25 sed variat faciemque novat,3s una est quae reparet Seque ipsa reseminet ales. Sed fallitur otium, si quis alteram eius figurae genus in Aeneide tam saepe Surpatum apud posteriore Saepius inveniri putat. ex Ovidii metamorphoseon libris unum conferre possum XIII, A 2b
tamen unius lausit in suo sinu cineres Penni tulit deetoris haustos. atque vel ex hoc loco cognoscimus Ovidium eo genere figurae non usum esse nisi cautione quadam adhibita, quod verbumhαtisit, ad quod cineres referendum est, in altera parte participii forma repetitur neque cautione simili vacant loci duo, quos ex Valerio conferam:
Argon. IV, b haeret inops Solisque furit Tirynthius oris. V, 38 qui tulerit longis it te sibi iunxerit annis. ubi adiectiva, quae ad substantivum in altera parte poSitum pertineant, in priore parte inveniuntur in Stati Thohuido quod Vergilianis apte comparari possit nihil inveni fortasse apud Lucanum id genus figurae, cuius tot exempla Vergiliana explicavimus, frequentiu est. nam quem locum ex Lucani libro primo adseribere OSSIUD
impleat et Poeni saturentur vim g udo e manes. exempla Vergiliana eaque audaciASima e proximae accedit, quod duo verba ad qua ablativus et re positu pertineat, alterum ob altero subiecto pondent xj.
ad totam sententiani pertinere quae eodem loco confert, huc non trahi possunt, quoniam de figurata. v. agitur. t unum locum Valerii adscribere possum, quo notio adverbialis duorum partit iplorum alteri iraemi SNn St, Arg. VI a I, sed implieitos in iij r assim erat aerari, revinctos. 2 Bentiolus Ponioeit diro si non solum figuram eliminat, sed etiam difficultatem novam verbis intulit Phursulit enim cumPOSomnino stare nequit nisi praemisso adiectivo, quod eum substantivo quod iSi , meso eoniungat ui nil ordinem Aerborum f. Aen. I adb