장음표시 사용
141쪽
EPODUS VIII. ,Rogare longo nescio an vel ob pudendam proterviam, qua usus est poeta, ad antiquissimos reserendus sit. Scriptus videtur esse sub id tempus quo Satira I, 2. ergo u. 14. Nam permira inter utrumque poema intercedit similitudo Singulorum es. Sat. 1, 2. 81. et epod. 8, 13. - Sat. V. 70. et ep. V. 11. - Sat. 6. et epod. . . te. - irclin. q. g. 46. P. 25. 715. Grο- tes. p. 61. a. TIG. EPODUS IX. 69uando mostum ' in ne a. 23. eompositus est, cum primus de etiae victoria nuntius Romam sertatus esset. . . et 2. 7. 37. SeX. Pomprii
anno 18 devicti mentio fit v. 8 sq. deinde in Antonium, qui oblitus paene Romanae virtutis turpiter se Cleopatras emancipaverit, indignabundus inVehitur, ita tamen, ut oti Simul ejus Xercitui probro det, quod Soli Antonio tribuendum fuit, v II 15: Romanus heus posteri negabitis,
Emancipatus seminac. Fer vallum et arma miles et spadonibus Serrire rugos/s Potesti Cum si ueti logos, quae Seripsit Di Cass. 50 5. 24. 25. es. Mass. Vii Q, 146. irelin. p. 2 l. Grotes. p. 466. s. Velch de Var et C. p. 372. EPODUA . ,Mala soluta ' in Maevium poetam scriptus nullam aetatis notam continet. A eieherto tamen in Oet rel. p. 17. assignatur a. 723. a irclin. quae St. P. 23. g. 43. a. 20. amrotes. p. 61. a. anno 16. - Quotus autem quisque erodet Equidem nulli eredo Cautior est assov. vii not. 183. De Maerio Schol.
riae: Mevius poeta, quia male deseripsit Atheniensium gesta, ab eis in carcerem positus est, ubi eum fame mori secerunt et libros mus deleverunt.'
EPODUS I. UPetti nihil me biennio post epod.
142쪽
cum epod. 12, 14 Neuter tamen aetatem prodit certis indiciis. Sed quae ab initio epod. 1 leguntur: Petti, nihil me, sicut antea juVat
Seribere versiculos Amore pereuSSum gravi: Amore, qui me praeter omnes expetit Mollibus in pueris aut in Puellis urere. Hic tertius December, ex quo destiti Inachia furere, silvis honorem decutit., ea documento mihi sunt, carmen in id tempus incidere, quo Sat. 2, 3. Xarata est, . . tu Decembr. anni 721. Nam in satira quoque Oeta Damasippum sibi Xprobrantem fecit desidium, scribendi pigritiam V. I. 14. et mille puellarum, puerorum mille furores v. 25. . Certe per ann. 720. aut. 721. epodus Seriptus esse debet, ut recte vidit rotei p. 463. a. qui eum ad a. 20. retulit. Κirelin quaest. p. 25. g. 46. 17. - Caeterum versum . Virgilius videtur imitatus esse in Georg. 2 401.: Frigidus et silvis aquilo decussit honorem. EPODUS XII. 60uid tibi is Τ', qui pariter atque octavus in Scholiis nonnullis ud Canidiam seriptus esse perhibetur, praecedentem antecessit biennio. Hinc per annos 18 et 19. compositus esse videtur. iret . quaeSt. p. 25. g. 46. 714. Grotes. p. 61. a. 717. EPODUS XIII. .,Horrida tempestas' refertur a Massono vit. p. 130. et assov. vii not. 100 183. adam. 721. a irchn. quaest. p. 23. g. 42. ad ann. 722.; Grotes. p. 468. a. ad ann. 20. et 21. et p. 463. . ad diem natalem orati ann. 20. ob. . . . Mihi nil liquet. ViX certi quid Xtricaveri e VerS. T. et . , , Caetera mitte loqui ' caet. EPODUM XIV. ,Mollis inertis Maecenati inscriptum haud dubie eadem tempestate lusit poeta, qua scripsit epod. II. Pelii nihil me et satir 2, 3. Sic raro scribis. Nam in hoc quoque se amore gravi percuSSum SSe
et improbae Sireni desidiaes indulgere significavit is Q.
143쪽
Mollis inertia cur tantam diffuderit imis Oblivionem sensibus ' et . . isDeus, deus nam me vetat.' i. Quare
equidem hanc eclogam per ann. 721 et 22. Xaratam esse censeo, praeSertim cum jam satis arta inter Maecenatem et Horatium familiaritas intercesserit, et carmen olim PromiSSum memoretur . . - Atque huic tempori conveniunt, quae in exitu carminis leguntur: eris ipse miser quodsi non pulchrior ignis Accendit obsessam Ilion,
In his enim Terentiam intelligendam esse, Maecenatis sponSam Vel XOrem, contes tantur Schou Acron ad . pulchrior seqoud gratificans dicit Terentiae, quam amavit MaecenaS.' P0 h. d. V. ureris. ,,Maecenati hoc dicit, quia et ipse Terentiam dileXit, cujus et supra sic meminit epod. 3, 2I.): Manum puella amo caet.' Por Ph. ad . pulchrior: ,in honorem Maecenatis gratifieatur Terentiae,
quae fuit aussa incendii et subversionis Trojao, non fuit speciosior quam Terentia, quam deperis, illa utere et gaudefato tuo, quo nactus es puellam tam puleliram.' Quae si vera est Seholi narrati verissima autem est DRm verba gaude sorte tua de egitima tantum XOre ponsave intelligi possunt vi dubites quin oratius blandam Terentiae mentionem tum fecerit, cum Vel SponSaesset Maecenati, vel recens nupta. Atqui per ann. 21. et 22. Maecenas eam in matrimonium duXit os ad epod. . . Ergo probabile sit Horatium tum, cum Maecenas ardenti Xoris adolescentulae honestaeque amore aptus eSSet, necdum Zelotn i maceraretur, cecinisse hoc carmen quo Terentiae et Iaecenatis auribus blandiretur. irelinquaeSt. p. 27. g. 52 - 53 epodum a. 721. factum SSe Statuit; eich. p. rei p. 61. a. 720. Grotes. p. 466. Im725. ob. v. 8.), probante Obbario in Seeb. Jalin et lolgannal. 1836. Vol. 16 pag. 49. Passov. not. 28 183. 719 - 2IEPODUM XV. rixo ei in iretiner in quae St. P. 28. I. 3. recte ui videtur in ann. 721. constituit am
144쪽
eodem eum temporis tractu scriptum Sse probabile, quo Horatius omnis generis amoribus se implicitum significavit aliquoties. s. epod. 11. 14. Sat. 2, 3.
EPODUS VI BAlter jam teritur qui Schol.
Acrone auctore ad V. 1. nauera, uando Antonius dimi- eavit contra Augustum. post MaSSOnum Vit. Or. p. 138. a plerisque ad bellum Actiacum anni 723. refertur, vel amitscheri. Grotes. p. 465. b. 722. et assorio not.
I83. , manifesto Ortus est anno M. e. 13. sub initium belli Perusini, cum miserrinitas et Vere deplorandus rerum status tum Romae tum tota Italia esset. s. Appian. b. eiv. 5, 1, 49. Dio Cass. 48, 9 - 15. Quam rationem post iischium et Vandecturgium pluribus Xornavit et comprobare studuit irchner in quaest. p. 2 Sq. g. l. , recte plaudente Obbario in Seebo l. alm et MOtZ annal. Vol. 16 p. 49. Sane vulgaris illa ratio ineptissima est. Quis tandem sibi persuadeat, oratium a. 722. aut 23., quo intima Maecenatis familiaritate frueretur, quo Octavi-m jam faveret, quo villam jam OSSideret, quo Vitae urbanae deliciis plus justo paene SSuelaetus eSSet, non Solum de patriae Salute plane desperasse, sed etiam consilium proposuiSSe Sedem regni uti transserendi et novam patriam quaerendi Quis eum credat illo tempore scripsisse v. 63 Sq.:
hJuppiter illa piae secrevit litora genti,
Ut inquinavit aere tempus aureum: Aere dehinc ferro durari saecula, quorum Piis secunda vate me datur fuga. dCogita modo, quam diversa sit animi assecti poetae, qua Seripsit ann. 723. epod. l. ab ea, qualis ei hoc epodo elueet Abenter , inquit epod. 1, 23. :,Libenter hoc et omne militabitur
Bellum in tuae spem gratiae I enet. Lege modo Sat. 2, 3 et 2, 6. tum credo PersuaSu eriS. Caeterum huc portinere arbitror, quae in Scholi Acronis leguntur ad od. 1, 14. d. iSecundum autem civilla bellum inter Augustum Caesarem et Cassium et Brutum
145쪽
fuit qui suerunt C. Caesaris interlaetores, sub quibus Horatius militavit.
EPODES XVII. Iamjam meare post epod. b. et Sat. 1, 8 evidenter compositus cs quae diri de p. b.),
Ouinium epodorum novissimus mihi videtur esse. Horatius enim libellum evulgaturus rotae hac palinodia sive deprecatione emollivit quodammodo et in lusum Vertit contumeliosa et acerba illa carmina, quae Archilochica rabie in misellam Canidiam fuderat, quo certius non solum insidiosae malevolentiae crimen, sed etiam iras hominum atque odia devitaret. Quocirca hoc carmen jam Supra significavi a circiter 24. scriptum eodemque tempore cum caeteris oras datum esse. Facile tamen aliquis s. 2I-24.: AFugit juventas et verecundus color
Reliquit ossa pelle amicta lurida,
I uis opilius albus est odoribus, Nullum a labore me reclinat otium, eo se paSSus fuerit adduci, ut epodum ante ann. 29. scribi potuisse neget, ut quo poetae capilli canescere coeperint es pag. 60.). Eaque res in caussa fuisse Videtur, ut eich. p. rei p. 451. not. 2. Epodon editionem in ann. 29. conserret. Sed habeo quo commendem meam sententiam. Primum incertum est, utrum OetareVera Se aetate provectiorem significare voluerit, an lepides erit juvenilem vigorem et ruborem Canidiae arte magica et incantationibus fugisse. Deinde eum nulla epodonecloga post ann. 724. Scripta sit, improbabile est epo-dum 17. solum magno temporis spatio a reliquis sejunctum et totum librum brevi ante carminum editionem divulgatum esse. Denique incredibile est oratium ad ann. Sque 29. h. e. per quindecim fere annos Cani liae insultasse. Eo tempore pridem a contumeliosis jambis scribendis abstinuerat. Canidia soriasse jam demortua erat. Certe ira, qua eam juvenili ardore abreptus Prosciderat, dudum videtur seserbuisse, siquidem nisinimicitiarum quidem illum vestigium ialira ann. I 24.
146쪽
Haec Innia me permovent, ut natales epodi 17. revera in ann. 24 ve init sequentis incidisse dicam. - lacta. quaest. P. T. g. 50. eum anno 22. assignavit.
De temporibus quibus libri I. carmina scripta sint.
Venimus ad carmina. Quorum in recensione ita versabimur, ut in eorum tantum aetate Xploranda elaboremus, quae temporum indiei vel certa vel dubia conti Dent. Reliqua intra annos 24. et 730. Scripta SS Puta. CARMEN II. Iam satis terris' largam praebet disputandi materiem eoque magis implicatam, quo plura temporis adminicula subministrare videtur. Ante omnia consilium poetae, quo carmen scripSerit, investigemus necesse est. Nemini autem sententiarum seriem et neXum
accurate pensitanti dubium erit, qui in honorem Caesaris Octaviani actum sit, qui bellis civilibus modo ad finem perductis ahentem civitatem ereXerit et instantem emi-ciem et ruinam tanquam deus tutelaris averterit. Satis Superque, inquit, poenas dedimus diis, quippe iam naturae Vi grandine fulminibus, inundationibus v. 1 - 20.), tum bellorum civilium furor in uitaniam miseriam dejecti 21 - 24.). Quem deum, ut haec mala tandem aliquando a nobis avertat et scelera nostra seXpiet, invocabimus i iam Apollinem l an onorem an Martem an Mercurium, qui Octaviani personam in terra induit 25 - 44.) Tu, Cae-Sar, ciVitati Romanae vero deus averruncus Venisti Utinam Sero in coelum, patriam tuam, redeas, diuque Sub Patris et Principis nomine triumpliorum splendore honora-
147쪽
tus et hostibus metuendus inter nos ommoreris uSq. ad O.) - In his me vides cum interpretibus consentire, nisi quod naturae prodigia v. I 20. non indicia bellorum civilium sed supplicium Romanis datum ab Horatio intellecta esse puto. Hanc interpretationem solam S Se veram
probant s. 17 sq. in quibus Tiberis amnis dicitur ultor uxoris suae Iliae sive Rhea Silviae ), quae necem Caesaris cognati sui lugebat. Idque probe intelleXerunt Scholiastae, quorum Acror ad V. 1. DC. Cae Saris moriem Significat, quo in Senatu celso plurimae tempe States, nives et
grandines fuerunt, quo tempore et inundatione Tiberis dicitur Roma laborasse, quod roseter Caesarem in honorem Augusti Caesaris, ultoris ejus, vult factum rideri. Nam
de ipso et Virg. eclog. 5, 20.): istinctum 'Myntyhae crudeli funere Daphninsebant, et alibi Georg. I, 466 sq.):
Ille etiam aestincto miseratus Caesare Romam. Haec enim Ouinia . . suhnina, grandinem, diluvii metum intelligit, vult indictam Caesaris suis Se . ' - P01 Ph. , post
1 Ilia sive Rhea Silvia hoc tantum loco et apud Claudian cons.
Prob. 224. uxor Tiberis singitur, vulgo Anienis. Acron a d. V. XO-rius amnis. di Versae de Ilia poetarum opiniones sunt: nam Ilia mater fuit Romuli, quem e Marte suscepit quae mortua et ulta ad
ripam Anienis luxit dicitur qui in Tiberim cadit et quia abundans aquis Anio cineres Iliae in Tiberim deduxit, ita dicta est Ilia Tiberi
nupsisse, et ideo dixit naeorius amnis, qui se ad ejus querelani jactaret ultorem. Alii dicunt, quod ipsa Ilia Anieni nupserit nam i Oetae multi hoc sentiunt. Sed Horatius ut Tiberi et caussas irascendi, Tiberis magis dixit uxorem. Uxorius enim dicitur Xori deditus, tit Virg. Aen. 4, 266.): rilchramque Torius urbem eae ςtrues. Por Phyr. d. V. 17. Ilia auctore Enni in amnem Tiberi jussu Amulli regis Albanorum praecipitata est. Antea enim Anieni ni atrimonio juncta, atque hic loquitur quasi Tiberi potius nupserit seuerenti autem Iliae caedem Caesaris intelligendum.' i Schol. Acr. a. v. querenti sequerelas apud se deponenti de morte Caesaris, hominis suae originis. Serv. irg. en 1, 273. Amulius et Numitor sta tres fuerunt filii rocae . Amulius autem fratrem ni perio pepulit et filium ejus necavit siliam vero Iliam Vestae saceruotem fecit, ut
spem subolis auferret, a qua se puniri posse cognoverat. Haec, ut multi dicunt, cum peteret aquas ad sacra, repentin occursu lupi Urbata refugit in speluncam, in qua a Marte compressa est unde nati sunt Remus et Romulus ouos cum matre Amulius jussit praecipitari
in Tiberim. Tum, ut quidam dicunt, Iliam sibi Anien secit X0reni, ut alii inter quos Horatius, iberis; unde est uinorius amnis.
148쪽
occisum C. Caesarein, quem Cassius et Brutus aliiquo cou-jurati interiecerant, multa portenta sunt visa Tiberis etiam crevit, ut prodigii loco haberetur. Haec autem omnia vult rideri facta in monem occisi princiseis et poenam eorum qui bella civilia agere non desinebant. Quam inundationem Tiberis ad periculum ruinarum alio duXit solum.' Iam ero cum ea omnia, quae asser poeta, pro ea quae tum tenebat hominum animos superstitione a plerisque haud dubie bella civilia portendere redita sint singularis fuerit ratio necesse est, qua ductus Horatius Vulgarem Opinionem reliquit. Atqui de industria ut videtur Tiberim ultorem Iliae, et Octavianum rursum ultorem Caesaris dixit. Ergo verisimile fit, eum Julii Caesaris mortemininium malorum, quae perpessa esset Romana civitas, primariam caussam Significare et Octaviano propterea potissimum gratificari voluisse, quod Caesaris ultor esset. Recte Schol. Cruv. . Hanc de seribit in honorem et gratiam
Augusti ultorias Quo allido artifici non solum bella
civilia necessario ex occisione Caesaris fluxisse et omnem malorum culpam in ipsos Romanos conserendam Sse Stendit, sed celebrat etiam Octavianum, ut qui celera Xpiaverit et conservaverit rempublicam. Inde igitur est quod erebra illa naturae prodigia ab iratis diis tu perniciem et supplicium Romanorum immissa esse driit. Volupe vero est rationem Xpiscari, qua ductus Horatius Octavianum ipsis verbis diXerit Caesaris ultorem. Quid uim Octavianus ipse se Don regnandi cupiditate bella gessisse summumque imperium sibi comparasse sed ut caedem patrisulciscet etur et perniciem a civitate averteret, publice amrmavit nescio dicatim an simulavit in oratione quam ini perium depositurus anno u. c. 726. in senatu habuit. Audi modo eum dicentem apud Dion Cass. 3, 4. Βαλ αφίημι ην
149쪽
καὶ την πολιν ἐκ Γεγάλων καὶ ἐπαλλήλων κακωνεξελάσθαι et θέλησα et lib. 3 9. ,, δε di τολμι σας
μου γέγονεν ἐκεινος μεν α καὶ Goθ εος α Ιεἱειχθη, καὶ τιμῶν Ηιων δευχεν οἱ δ' ἀποσφαξαντες αυτ ον κακοὶ κακῶς πωλοντο. ' inmerito haec omnia ab historico fiet esse dixeris. Conveniunt Octaviani indoli et partibus quas eo tempore egit. Audi vidium indast. 5.569 Sq.:,,VOVerat hoc juVenis tunc, cum pia sustulit arma.
tantis Princeps incipiendus erat. Ille manus tendons, hinc stanti milite justo, Hinc Oriuratis, talia dicta dedit: ,,Si mihi bellandi pater est, Vestaeque sacerdos
Auctor, et ulcisci numen utrumque Paro; MarS, ades, et satia scelerat sanguine serium: Stetque favor caussa pro meliore tuuS. Templa seres, et me victore vocaberis Ultor. 'Voverat; et fuso laetus ab hoste redit.VApparet igitur, quo jure et 'uantes dexteritates Horatius
scripserit: ,,SiVe mutata juvenem figura Ales in terris imitaris, almae Filius Majae, patiens vocari Caesaris ultor.' Octavianum nuneupans Domine Mercurii, ut qui , Pacis earmorum si eris imisque deorum Arbiter Ovid. Fast.
Quamquam Ver non magnopere rem tempus, quo Octavianus Dione auctore se patris ultorem cierit satis tamen Vel X eis, quae de fine carminis hucusque disputavi, liquere arbitror, id circa illud ipsum tempus h. e. OSt -- Dum 724. cum Caesar Antonio et Cleopatra devietis solus rerum omnium arbiter factus esset, scriptum SSe, et quidem per ann. 725-727. Nequit enim post ann. 727. quo Augustus imperium jam sumpserat et ita confirmaverat, uide bruentis imperi rebus ' b. 25. et de Uscelerum inpiatione' b. 29. nequaquam posse mentio seri Quid
150쪽
multa apertissimum est eclogam non ita multo post bella civilia compositam esse, quoniam Horatius ea recenti memoria deplorat cs. V. 21-30 37 - 40.). Sed propero ad accuratiora temporis indicia, quorum in enumeratione ab eo initium saeiam, quod gravissimum habent interlpretes, equidem pessimum judico. Petitur illud descriptione tempestatis, quae nive, grandine et fulminibus praeter morem aliquando Saeviens ingentem Tiberis inundationem effecerit. Talis fuit ann. II 0. test. Scholi );
1.); fortasse etiam saepius illo temporis tractu ). Sed de
his tantum historici. Hinc V. D. pro Suo qui Sque arbitrio hanc illamve Tiberis inundationem ab Horati re- Spectam esse rati dario aut anno u. c. 711. aut T 27. aut T 32. assignarunt. E quibus ii ominemoratione indigni sunt, qui de anno mortuali Julii Caesaris vel de proXimo cogitarunt, quo Horatius non Romae sed in Asia versabatur, non OetaViano Sed adverSariae factioni favebat-Praesertim cum fusius eos resutaverit Masson vit. Hor. p. 41 44. Quare optio datur inter ann. 727. et 32. , quorum suum quisque invenit defensorem. Ad ann. 27. carmen retulerunt Sanadonus et inter alios teol. Ohr. comment. de nonnullis locis oratianis. Orpat. 1832.), ei chori. de Var et Cass. p. 154. Grotes. . 467. et 70. b. Plaudente Obbario in Seeb. Ja . et Moi Z. annal. Vol. 16. P.
2 Constat enim Tiberis diluxia creberrima suisse. Ita ingentes
aquae suerunt ann. 39. a. h. i5. Liv. 24 9. ann. u. c. boe. n. Chr. 202. Liv. 30, 38. ann. u. c. 561. . Chr. 193. Li V. 3b, 9.); ann. u. c. 62. . Chr. 192. lci . b. 21. 3 ann. u. c. 63. R. Chr. 189. Liv. 38, 28.); ann. 700. a. Chr. 4. Di Cass. s. iii.': ann. u. c. 741. . Chr. 13. Dio Cass. 1, J. ann. u. c. bi. a. Chr. 3. Di 55 22. ann. u. c. 765. . Chr. 12. Dio Cass. 56, 27.); ann. u. c. 768. . Chr. 15. Dio 7 14. Tac Annal. 1, 6. :nnn. u. c. 789. . Chr. 36. Dio Cass. S. 26. . s. Dio Cass. 78,25. Hinc saepius etiam de remedio coercendi uminis cogitatum est. Ipse Augustus huic rei operam suam navavit narrante uel cap. 30. -Αd coercendas inundationes alveum Tiberis laxavit ac repurgavit. caei. - et Tiberio imperant ann. 68. actum in Senatu ab Arrunti et Atrio , an ob moderandas Tiberis exundationes verterentur u-ntina et lacus, per quos augescit, ' reserente ac Ann. 1, 79. -