장음표시 사용
131쪽
sectus, et Agrina, qui in fine a. 723. ei in auXIlium missus erat non solum litera ab Octaviano acceperunt Omnes
ad perlegendum et mutandum. Sed etiam anulum ejus signatorium sphingis imagine i imitum cujus duple ejusdem formae Xeniplar Octavianus habebat. Eo igitur uterque in obsignandi tabelli iude a a. 723 utebatur. V.
Quod si certum est satiram ineunte a. 23. Scriptam esSe intelligitur simul quo temPore Horatius Maecenati familiaris factus sit. Q. Plimus ' inquit V. 40. Mytimus claro Propior jam fugerit annus, Eae quo Maecenas me coepit habere suorum
Jam si seselem annos prope peractos de a G23. dedoeris, incides in illum a. Is Vel in initium a. I p. ut rectissime observarit iret e r. in quaest. p. 50. g. 3. Et cum Horatius nono demum mense post quam Maecenatem primum convenit in ejus amicitiam venerit Sat. I, 6 58.): manifestum est primam illam congressionem lactam isse aut Xeunte a II 5. aut initio proximi ). Caeterim eaVe credas Oetam reri antequam hanc satiram Scriberet villam accepis Se ut persuasit sibi Passov. xit not. 102. II 5 et 166. Nam jam ante pugnam etia-
eam eam possidebat epod. I, 25 3I.), qui jam anno 2I. Sat. 2, 3. v. b. et 10.). Et desiderium ruris, quod ex-2 Non recte igitur eicheri. p. rei p. 458. Passov. not. 11 o. 116 121 141. Groteland p. 461. et olim Masson. p. 1o0sq. statuerunt. Horatium Maecenatis familiaritate et patrocinio jam initio ann. 16. usum suisse, ita ut primum eum convenerit a. 15. Id inde actum probabile est quod verba: .. Ptimin Octa Pronior caet. interpretati sunt ita, ut octo anno paene praeteritos ab Horatio significatos esse putent. Ita Obbarius. V. l. in censura Urchn quaest in Iabn annal. 1836. Ol. 16. asc. a. p. 3. scripsit haec: Unseres rachiens undo duriten auch et cher und abndie orte gelassi haben besage si nichis ander Us: g in bel-nahe 9 Jahr gelidem Septimus prope octavus. ehnlic sagi Goth in Herm. U. Dor. ....t n e s te damus de elle verstandige
132쪽
primit v. 60 pariter atque amabilis rusticationis descriptio 62 sq. certissimo documento sunt, eum pridem raodium habuisse id quod dudum observavit sagacissimus obbar.
in dium schol. Darmst. 1834. p. 18. In aetate autem satirae definienda permirus est et unanimis recentiorum interpretum consenSus, quorum di Sputationibus corruunt etiam, quae enitrius in praes eique adstipulati ei dors. p. 392. v. 5.), Wieland not. 4. aliique de tempore nou recte protulerunt. Os MasSODum igitur vit. Hor. p. 50-154. et histoire erit de a rep. d. lettr. Ol. V. p. 197. eam rationem quam meam feci secuti sunt alinius in annal ann. 1831. I. . p. 229. et in ed. Hor. P. 271., irelin quaest. p. 19. g. 37. 38. Grotes P. 466. R. Obbar. . ., Passov. vit nos. 45. 115. et alibi.
SATIRA VII. UIamdudum ausculto' et VIII.
Ut asidieni ' o mea quidem sententia praeeΡdentem ProXime secutae et a. 724. scriptae sunt. Neutrius aetasceri potest describi. In novissimis esse septimam inde colligas, quod praedium Sabinum v. 28 et 118. ita memoratur, ut poeta pridem in ejus OSSessione fuisse videatur. Sed in explorando tempore sat. . frustra laboraveris.
Nec Xpisceris facile, quis ille asidienus merit. Non enim posse intelligi Sal idienum Rufum Octaviani anticitia elarum, id quod praeseunte ambino probare studuerunt Heindors. p. 25. et Butimania in Mytholog. Ol. I. P. 32Sq. - bene Ostendit eielieri poet rel. p. 418. Quippe
Salvidienus jam a. 714. mortem obierat Dio Cass. 48, 33. Appian. b. civ. 5, 66. Liv. epit. 127.). Nec polinio ed. alm p. 271. credo intelligenti Q. Nasidium, M. Antonii ducem et classi praesectunt, quem M. Agrippa ad Patras pugna navali devicit a. 23. Di 50 13. . - irclin.
in ab chron sat T. anno 25. sat. . a. 721. assignavit, Grotes. p. 465. b. et 466. a. utramque a. 724. -
133쪽
In ordinandis epodis Horatium probabile est metrorum rationem habuisse. Certe hanc ob caussam decem priores juxta se positi esse videntur. Nec in his neque in reliquis aut argumentum aut aetatem reSpeXit. s. PaSSOV. DOt I83. EPODUS I. Uuis Liburnis in quo Maecenatem prosequitur euntem ad bellum navale eum Augusto adversum Antonium et Cleopatram ' ut ait Acron ad V. 1. medio sero a. 723. compoSitus est. Cum enim Caesar et milites Omnes et Ver etiam Senatores et equestris dignitatis viros
Di 50 II.), etiam Maecenas e Se contuliSSe Videtur. Nam quod a Scholiastis narratur Liburnis praepositus fuisse Acron ad aetiacum bellum iturus Caesar Augustus Liburnis praeposuit Maecenatem Cruν. ad V. I. ad Maecenatem, qui omnem militiam Caesaris DaΠmachia . . navali proelio ordinaturus proficiscebatur ad bellum actiacum.), id vehementer vereor ne commenti sint ob v. 1. Nil certe hae de re historici. Sed utut hoc est, dubitari nequit quin Maecenas ceperit quidem consilium in bellum paratum abeundi, nec tamen peregerit. Nam eo ipso tempore Romae
134쪽
et Italiae praesectus Dabsentis partibus Caesaris γ unctus est, ut ait Seneca in epist. 114. . . s. Di 51, 3. IIαι
κ i Ου, ω καὶ Tor et τε ' μη καὶ τὶ λοιπὴ Ιταλάα προσε τέτακτο interpr. ad Dion libr. 49, 16. n. d. tura. Ol. V. p. 590. ac Annal. 6, 1. Di 55, T. MaSSOn vit. p. 143. - De altis navium propugnaculi cs. Di CaSS. 50, 18. 23. 29. - Perperam Masson. Jani, Oering carmen ad ann. 22. retulerunt. Verum viderunt a derb. Passov. not. 183., iretis. Jalin. p. 244. et rotes. . 466. a.
EPODUS I. DBeatus ille ' probabili conjectura assignatur a. 24. Nam totus ad Virgilianum locum in Georg. lib. V. V. 458 sq. compositus est v. p. 27.). Atqui hic
liber a demum 24. Onfectus fuit. Ergo tum demum Horatius epodum scribere poterat. Nec scripsit prosecto posteriore tempore; siquidem nil magis OnSentaneum, quam ut et legerit Virgilii opusculum statim post editionem, et Ver etiam recens a lectione lepidissimam suavissimi loci irriSionem conteXuerit. .,Quo magis his credas, ' finge tibi Virgilium in erudito aliquo ingeniosorum et amicissimorum
hominum consessu novum librum sui no cum auditorum
plausu recitantem tum allidum Horatium cogita Ximium suum darion e ipso Virgiliani libri Xitu dexterrime enfictum vultu composito praelegisse. Risum hercle auditorum audies, quin tripudiantes Videbis, cum grati SSimo Se errore decepto esse, nec Seriam imitationem, sed ocosam
Virgiliani loci parodiam audivisse mirabundi intelligerent ex ultimis demum Verbis: Haec ubi disit foenerator Alphius.
Iamjam futurus rusticu 'Omnem redegit Idibus Pecuniam, 9uaeri Calendis Onerc.
inprimis si sugillatus ille Amhius tunc vixit. Sed quandocunque ViXit, amigeratissimus certe Oenerator fuit, cujus Columella de r. rust. lib. I. cap. . ita meminit: Nam summum jus antiqui summam putabant crucem. Nec rursus in totum remittendum quoniam vel optima nomina
non appellando fieri mala oenerator Ammus dixisse Ve-
135쪽
rissime sertur. s. rotes. p. 62. b. - Quodsi igitur doaetate hujus podi satis liquet, non opus est alia afferre
argumenta. Sed faciam tamen. Nam carmen OS ann.
720. scriptum esse efficitur tum inde, quod poeta jam illam possedit v. I.), tum quod in quibusdam versibus
mira est similitudo versuum, qui in satiris tum ortis leguntur cf. V. 49. et Sat. 2, 4. 32. 8, 27. - . 50. et Sat. 2, 2. 22 4 30. - . 1 et Sat. . et Sat. 2, 4. b. - . T. Sat. 2, 4. 29.
EPODUS III. .,Parentis olim ' Maecenati dicatus, qui Horatium inter epulas posito alli sacete luserat, propter ocularem et familiarent rationem, qua poeta utitur, haud Xiguo temporis spatio post quam in Maecenatis
amicitiam adscitus est, ergo aliquanto post initium a. 17. Scriptus esse debet. Jam cum e s. 19 sq. appareat Maecenatem etiam tum caelibem fuisse, nec dum adamasse Terentiam, siquidem puella cum eo in convivio discumbens non facile convenit marito, recte Ob Servante Κirclin quae St. p. 28. g. 52. - non igitur audiendus Schol. Acron, qui tacentibus caeteris solus retulit . 22.: Quidam Olunt Terentiam eoncubinam Maecenatis uiri Significare Oluisse.' - podus nequit OS a. 20. Xaratu e SSe, quo Maecenas Terentiae amore jam pereuSSus fuisse videtur, etiamsi eam nondum in matrimonium duXerit. s. epod. 14, 13. et eich. p. rel. . 460. Nescimus quando Terentia Maecenati nupserit, sed
nupserat jam a. 725. ut patet X Od. 2, 12. 13. cs Weich. p. rel. 3. 462 sq. et divinationis adjumento probari
potest, Maecenatem post a. demum 20. Buptias celebraSSe. Res haec est. Caesar Oetavianus, quem Terentiae amore Semper flagrasse conStat, deperibat eam a. 720. cf. eich.
P. rei p. 471. Ol. I. at illo fere tempore Antonius Octaviano inter alia stupra illicitum erentillae alicujus amorem objecit in epistola, quam Sueton Octav. 69. Ser-VaVit. Haec autem Terentilia haud dubie intelligenda est Terentia, quae postea Maecenatis Xor facta. Eamque Ob ipsam nominis terminationem probabile est tenera admo-
136쪽
dum aetate suisse, cum AntoDius epistolam scriberet, et Caesaris amori indulsisse antequam Maecenati nuberet. Hine puellari assuefacta proterviae ac lasciviae parum casta et fida Xor erat, nec Xiguam conjugi creabat curam et sollicitudinem. Apparet autem Maecenatem post a. demum 720. , Ortasse alta domo in Esquiliis perfecta, ut conjecit
Κiret . quaeSt. P. 28. i. e. anno 21. Vel 22. Terentiam duxiSSe uxorem. Jam cum epodum 3. Verisimile sit ante scriptum esse quam Maecenas nosset pulcherrimam Suam sponsam jure eum ad ann. I9. aut 20. retuleris. Ea aetate Horatius apte poterat in transcursu vellicare Canidiam . . Man malas Canidia tractavit dapesy nam su- ius ei insultaverat tu epod. . et sal a , . ad ann usque v. c. 718. ScriptiS. - eich. . rei p. 454. Ol. 2. PO-
dum a. 717. adscripsit; ircim quaest. I. I. a. 721. PaSSOv. Ol. 183. a. 23. Grotes P. 462. b. anno 19. EPODUS V. ., Lupis et agnis' consectus est medio a. 16. Quam rationem post doctas Massoni disputationes vit. Hor. p. 10 sq. ecrecentioribus plausu Suo confirmarunt ire lin. quaest. . . . . et p. 20. g. 39 40., eicheri. . rei p. 44. Grotes. p. 460. a. Obbar in Seeb. Jalin et IotZ annal. Ol. V. . b. Ol. XVI. P. 49. reliquerunt Ver Passov. not. 183. Doering. Braunhard. Aetatis adminiculum praebent V. 17-20.: Quid attinet tot ora navium graVi Rostrata duci pondere
Contra latrones atque SerVilem manum,
Hoc hoc tribuno militum lΙn his enim belli navalis apparatum respici, quem OctaVianus a. 16. adornavit contra SeX. Omprium, qui rupto laedere MisenenSi, quod a. 15. actum erat Dio 48, 36.), Italiae oras classe sua denuo infestabat, patet inde, quod copiae maritimae et terrestres Pomprii, quas ingenti iratarum ac Servorum undique collectorum numero SuppleVerat ), perspicue designantur . atronum et servili manus'
137쪽
nominibus. Atqui ipse Caesar, qui non adjutus ab Antonio Solus bellum susceperat a. 16. sed magno detrimento accepto, cum bis classis in freto Siculo periisset mari abstinere coactus erat Dio 48, T. Appian. b. c. 5, 81 9I.), a. 717. quo noVam classem parabat Dio 8, 9.), viginti servorum millia manumisit et ad remum dedit Sueton. Oct. 16.). Ergo Horatius hunc epodum, tu quo magna cum indignatione Omprianas opias tangit, non potuit scribere nisi ante a. 17. Alioquin eadem injuria Caesaris copias affecisse visus esset. De tempore igitur satis liquet. Sed litigant, quis fuerit esse ius ille flagellis triumviralibus Praeconis ti fastidium es. Sueton. Oct. 3. ibiq. Casaul, ed. Ois. Ol. IV. p. 250.), quem Oeta amarulentis his jambis proscidit. Hunc veteres Scholiastae ad unum
onmes testantur suisse Menam sive Menodorum, aut SeX.
Pomprii Dio 48, 30 App. b. iv. 5, 1. aut Cn. Pompo Magni Veli Pal. 2, 3. Schol. Acr. Porph et Cruq.)libertum, qui SeX. Pomprii classi praefectus egregii quidem
ducis laude clarus fuit sed a perfidia famosus. an cum Sardinia occupata eX. Onapri propterea laetus e SSet u spectus, quod et alio captivo et Helenum quendam, Caesaris libertum, dimiserat νευ λυrρων Dio CasS. 48, 30.45.), καὶ τι καὶ Tm Λαισ&ρι κεκοινολύ; DF - καί rvκΩὶ π Tων ριοι υν φθονω τῆ δυνασrειας διεβλήθη - Dio 48 45. f. App. b. iv. 5, 8.), evocatus ab eo non solum non obedivit dicto, sed etiam Sardiniam, classem,eXercitum seque ipsum occisis Pomprii legatis tradidit Octaviano a. 16. Ab hoc libentissime Xceptus et ita honoratus est, ut aurei anulis condecoratus in equestrem ordinem adscriberetur Dio 48 45.). Nihilominus tamen ad SeX. Pomprium a. 718. rediit Dio 48, 51.). Sed eodem anno rursum descivit ad Octavianum Di 49 I. et pe-
4, 8. Monument. Ancyran tabula II. a deXtra, init. Sueton. d. W0lf Vol Ι. p. 374.): Mare pacavi a praedonibus. Eo bello servorum qui sugissent a dominis suis et arma contra rempublicam tulerunt,
138쪽
riit tandem in Sisciae, Pannoniae urbis, Obsidione a. 19.
Hujus igitur Menae superbam insolentiam, ambitionem, jactationem Scholiastae affirmant Horatium risisse. Quorum auctoritatem temere spreverunt plerique Masson. p. I9 124. interpret. , ire . quaest. p. 21. g. 40.), rectisSime vero hic quoque tuitus est post Carol. eam ei herius in Oet rel. P. 444. Nam primum plane improbabile est
Seholi narrationem e sola conjectura vel potius commento fluxisse. Deinde mire convenit tempus. Nam pSO a. 716., qu epodum Xaratum esse Vidimus, Menas ab Augusto cum aliis honoribus assectus, tum in equestrem cenSum
relatus est, ita ut poeta pristinam ei ignobilitatem et servitutem Xprobrans in equitem recens factum salsissime ita posset invelli V. 15.: Sedilibtingue magnus in primis eques Othone contemset sedet. Denique nimis levia sunt argumenta, quibus sulti Menam intellectum esse ab Horatio infitias eunt. Menam negant potuisse insigniri Uriouni militiim ' nomine, quoniam Pridem classi Pompriana et duabus insulis Corsicae et Sardiniae cum tribus legionibus praesectus App. b. e. 5, 8.)tribuniciam dignitatem non leviter excesserit et ab Oetaviano non tribunus sed legatus saetus Sit App. 5, 80. υπOGToαTὶ γουνT Tm ci Dcto του Καλουι λὶ H. Recte quidem et ad fidem historicam. At enim de pristina Menae dignitate, qua a SeX. Pomprio Ornatu erat, plane nequit cogitari, quia Horatius aperte tribunum militum Octaviarii earpsit. Menas autem aut revera sui tribunus militum, eum haec scriberet Oeta et postea demum majorem dignitatem adeptus est, aut eum contemptu eo titulo insignitur aut paruu accurate. Certe quod de honoribus tribuni militum Menae nil scimus, inde nulla potest auSSa peti, qua eum hoc in carmine sugillatum esse neges. Quin verisimile fit Horatium de industria parum accurate locutum SSe, quo
magis tectus ille homo lateret. Deinde injuria haeretur in eo, quod infamis Menae perfidia ne verbo quidem memorata sit. am a. 716. primum a Pomprio ad Octa-
139쪽
vianum desciverat id quod nequaquam tum probro ei dari poterat, nec nos miraremur, nisi posteriore tempore rursum suisset perfidus Verendum insuper erat poetae, ne saeta perfidiae mentione nimis laederet Oetavianum Menae amantissimum. Denique quod nil de Servilibus poenis, quibus Menas assectus fuerit V. 3.), compertum habemus, id vereor ne omnium minime Scholi fidem elevet. Potest certe affectus esse. Credulus igitur veteribus interpreti. accedo. Probaverim etiam Torrentii sententiam, qui Menae historiam respectam esse conjecit in Od. 3 16 15.:,.Munera naVium SaeVos illaqueant duces. 'EPoDUS V. in o deorum' chorum ducit eorum carminum, in quibus Canidia sive Gratidia Neapolitana dis-
bra mulieri isti objecta respiciuntur cf. p. 5 5 17, 50. 5, 38.17, 80. - , 46 17 78.), et vero etiam satiram libri I. octavam, Siquidem in epod. 17. Vers. 56 - 59.:,,Inultus ut tu riseris Cotyttia Vulgata, sacrum liberi Cupidinis 3 Et Esquilini pontifex venefici
Impune ut urbem nomine impleris eoi non aliam ob caussam primo epodum ., tum satiram 8. respectam esse verisimile est, nisi quod utrumque carmen hoc ordine scriptum erat. Accedit quod argumentum podi 5 in multo priora tempora cadit, quam Satirae . - amres, de qua in epodo agitur, non Romae sed Neapoli es. Schol. Porphyr ad V. 43. , Videtur Significare scelus hoc Neapoli factum, nam ut supra diXimus Gratidia haec eapolitana suit. V), non Horatio Sed Varo nescio cui v. 3. , non eo tempore, quo Scriptum carmen, sed pridem, cum eapoli Gratidia Viveret, gesta St. Quare Onvenit mihi eum iret . quaest. p. 26. g. 49. Jam eum satira . a. 18. orta sit, probabile sit hunc po- dum aut eodem aut antecedente ruino Xaratum esse. Onautem posse de priore tempore cogitari iude mihi liquet, qu0d, quamquam poeta per plures annos Canidiam contu
140쪽
meliosis versibus proscidit, gravissima tamen inimicitia in unum potissimum tempus incidisse ridentur, ita ut carmina, in quibus Canidia deridetur, temporis e gnationsem habere contendam. Quodsi ab . 17. aut 18. eam earpsit et ludibrio habuit, per se fere annos id fecisse videtur. Nam a. 20. anilis mulieris nomen recurrit epod. 3, 8 et a. 724. in Sat. 2 8 95. et 2, 1. 48. Tum demum Iaborum ac miseriurum quietem cepit Tum demum oratius ei parcere coepit, et in gratiam quodammodo cum ea rediit scripto epodo T. Sed hoc de conjectura statu nec obtrudo cuiquam. Certum est epodum IT etiam satira . posteriorem esse es. p. 7, 47. 48. 58. 59. et v. 76 I9. cum Sat. 1, 8 30 sq.). - irchner epod. b. a. 720.,
Groteland p. 460. b. hunc et T. a. 15. assignarunt, Passov. not. 183. p. LXXIII. utrumque post ann. 723. seriptum SSO contendit.
EPODUS I. Nuid immerentes' incertae aptatis est. Nec constat, in quem eripius sit. Non enim posse intelligi Cassium Severum insignem oratorem, Sed hominem maledicentissimum, ut Scholi voluerunt inde patet, quod is eo tempore, quo Horatius iambos seripsit, ViX pueritiam xcesserat, siquidem est Euseb chron. anno demum . c. 786. desunctus est. s. irelin quae St. P. 24. et
Obbarius in Seeb. alm et lotZ annal. a. 1836. Ol. 16. p. 49. - Seholiastarum auctoritati cesserunt post Cruq., Torrent. Benit uni ad Sat. I, 3. 2. Sanad. Dacer et Jalinium doctissilia viri eicheri de Var et Cass. p. 208. et Car. PASSOV. Vii. not. 183. p. LXXII sq. diffisi sunt reliqui interpretes. iretiner quaeSt. p. 25. de olente Maerio epod. 0. cogitat, et rotes de Bai io Virg. ecl. 3,
20.). irelin p. 24. epodum m. 20. Grotes. p. 61. a. anno 16. scriptum arbitrantur.
EPODUS VII. 60uo quo scelesti' per ann. 722. Scriptus esse Videtur, h. e. O tempore, quo Octavianus, cum jam SeX. Pomprium superasset et Lepidum Xuisset dignitate,
novum bellum contra Antonium parabat. s. Κirelin qua St. p. 22. Grotei p. 465. . . PASSOv. n. 100. -