Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

121쪽

Ioa DIs SERTATIO X.

Legitiniae Ecelsoum libertati Roma non adis versatuν: sed num ιegitima liberras sis , Mquam Febronius Germaniam excitat , dubiatari merito potes . Gallicarum libertatum consequutionibus , itemque quam sempeν experinti sunt, Romanorum Pontificum indulgentia Germani a Febroniana amplectenda liberta

te avocantur.

I. N T On aptius hoc eaput exordiri pos-1 sem, quam verbis Illustrissimi Po- ldisisses Episcopi in eo libro, quem alias ap

pellavimus, praenotato e defense des Actes dis' Cle*ὸ de France i I ὶ . Mendaces , inquit , noxiique libenarum Gallicanarum vindices, quos Gallicanus Clarus tune anno 1682. ) de

gnare voluit, nimio plus in dies augentur. Scriaptores, quibuscum certamus, principem inteν eos locum

122쪽

C A P. III. I 3uom obtinent , ns tamen odium, oe impotentis animi efaenatio adυessus Apostolicam δε- dem quam atris omnino coloribus pingunt, atque universum Cierum , in quam haud clementius agunt , spectare illos admoηet ad haereti s p

iam ab Euissa seiunctos potius , quam ad Fi deles in eius gremio etiamnum perstantes , qui uIιquam sibi illius rationem ducunt habendam . Haec sere in Febrentum scripta a doctissimo Praesule existimarem; tanta illum inter , &Scriptores ab hoc indicatos est sententiarum consensio . Febνonius scilicet inter Curiae R

manae abusus hunc sane praecipuum memorat

s et in , particulares Ecclesias servitute , aeque quam dura, & immeνita, falsa principiis Romanae iurispmdentiae innixa premi sa) . Alibi autem dixerat s in e stimus Curialisias Roma nos qui in actis publieis gravaminum Curtiis sani passim vocantur in hujus accissassica ubere

statis esse inimicos odiosum tamen , inquit s , non es in re Ecclesiastica libertatis nomen Christiani ad libertatem vocati sunt e tibi Dei Diamtus . ibi Iabertas. Haec meus o postoli ad Galatas IV. 3I. Itaque Fratres, non sumus

123쪽

si ancillae filii sed liberae , qua libertateis Christus nos liberavit &e. II. Quid dicam Τ Dicam , ut ab extrema

hae sententia exordiar, libertatis Ecclesasticae nomen sanctum esse per se ac venerabile ;verum postquam eo Protestantes abuti coepere, ut αυτ ομιαν inducerent, si uesaeuiaκῶ eamdem sere viam ineuntes Constitutionem Unigenitus Gallieams libertatibus insensam esse

nequiter disseminarunt in vulgus soὶ id no

minis Ecclesiae suspectum atque adeo invisum evasit . An non enim iure metuen

dum , ε Temperare niihi non possum, quin quae in Pastorali

Institutione de GaIlieanae Ecclesiae libertatibus hae de re a 33. adnotavit praeclarissimus Massiliensis Antistes heie id. scribam . mystere, in sit Me pag. x37. , mus est RM present d coiivere. Vous Raver , que ce grand mot de se Libert/r, dans la bouehe de nos Adversatres, ne fiant te, a proprement parier, que l' independanee absolusi a

is ses desigonx , devenues celles de i' Eglise universelle ;

124쪽

dum , ne Christi fideles quod Paullus Ap

stolus Galatas commonebat 7) Lbenaum is

occasionem dent carnis st Ceterum Se.

dem a legitima Ecclesiarum libertate opprimenda procul abesse, nullo negocio demo strabimus. Primum igitur cum illustrissimo Henrico Francisco Xaverio de Bessunee Massia

liensium Episcopo 8 3 animadvertimus , in

iis a

8 ι. e. pag. 6o. Nons nyen avona mini de particu- ,, iteres muchant Ia My , & les moeurs: l' intent, i ο eident, l' Univera eniter , dolvent Etre uni semes dans δε ees deux Chesi, parceque Ia Foy est essentiellement une, ,, & que les principes des bonnes moeura sint par to ,, les mMes. C' est dana la discipline seule , que se r ,, marque cette varieth, qui fait une des heautes de la,, Sainte Epou se de Iesu Christ A . In eamdem sententiam ,, Benedictintis Germanus Martinus Greberi in libro de ranam se nione parestaris Ecelsastiea ait s eap. IX. pag. 37ε. l. Quod ,, res fidei adtinet, peculiares aliquae libertates nngi non ,, possunt secundum leges eommunionis hujuste, oua muis legium episcoporum succedens Collegio Apostolorum ,, numquam praerogativis suis excidet, quibus ecclesiam in vera fide pasceneam adeepit, nee seli Gallicani praesules,, fingularem firmitatem habent, se se, si quid sene a R mano Pontifice adversum lanae fidei proponeretur L quos ,, meis fieri posse inficiamur J, opponencia et nee eiusmodi oppositionis in rebus fidei exemplum adferre possune,, Galii , quod nimirum Melesia universalis propositas sibi Romano Pontifice in quaestionibus fidei definitionea is non inceptarit ; quod riuando esset , unitas nem

125쪽

ios D IssERTATIO X. iis , quae ad fidei dogmata , morumque reo gulas pertinent, nullam esse Ecclesiam, quae peculiarem quamdam sibi libertatem adsciis scere possit. In rebus tantum ad disciplinam spectantibus locus est hujusmodi libertati iaVerum & heie distinctione opus est . Alia enim est omnium Ecclesiarum 8e universalis Ecclesiae libertas, alia peculiaris singularum, seu particularium Ecclesiarum . Illam non male Febranius ad serit f9J proprie consissere in

exemptione ab omni onere injusto , mor me a tem a vinculo legis , quae emanat a potesate non legitima , o omnes Ecclesias communiter

graυat. Id enim cum Felicis III. sententia adprime convenit in ea epistola , quam ad Zenonem Augustum dedit, primusque Iacobus Sirmondus nostrae Societatis Vir Cl. edidit in appendiee Codicis Theodosani. Puto,

ita Sanctissimus Ponti sekJ quod vobis sine ulla se dubitatione sit utile, si Ecclesiam Catholi

is cam vestri tempore principatus sinatis uti se segibus suis, nec libertati ejus quemquam per-M mitia se restatio debuisset dissipari, nee illitis centrum in eccle-

D sia Romana statui, eeu in cathedra pestilentiae; periissetis que communio potestatis eeclesiasticae secundum quam ,, aliis quibustumque ex collegio episeoporum cum Pontiis fiee ius ae potestas est de eaussis religionis iudieandi ius, xta lepra communionis, neutiquam secundum oppositi nem cathedrae eontra eathedram , atque iudicio contra- ,. dictionisi quum fides una sibique semper similis in E H clesia si, neque eitra eam maior Goti s libertas, quam 3, reliquarum gentium ehristianis praesulibus. y T. I. eop. VIII. g. I. pag. 638. Dicitiroo by Corale

126쪽

C A P. III. Io , , mittatis obsistere quae regni vobis restituitis potestatem . Certum est enim, hoc rebus,, vestris esse salutare , ut quum de caussisse Dei agitur , iuxta ipsius constitutum re ,, giam voluntatem Sacerdotibus Christi stu. ,, deatis subdere, non praeserre, & sacrosa ,, cta per eorum Praesules discere potius, is quam docere, Ecclesiae sermata sequi, nouse huic humanitus sequenda jura praefigere , ,, neque ejus sanctionibus velle dominari , , cui Deus voluit clementiam tuam piae deis, , votionis tolla submittere , ne dum me si sura coelestis dispositionis exceditur, eatur ,, in contumeliam disponentis . Quam hrem etiam de Marca si o) certissmam esse regulam docuit, quam Felix praescribit, libem

salem Eeclesia in eo versari , ut LEGlBUASU Is DTATUR IN CAUSSIS DEI . Athrenianam hujus regulae ad 1ius Isidorianum tr

ductionem serre quis possit Tale , inquit

Febronias s quod scilicet emanat a potesate non legitima , omnes Ecclesias communitis gravat per omnia es Ius Isidorianum . . . . suis amem vel modice sapiens praetendet , impudentissimo Nebuloni jus suisse , Eeeusam

ignora rum eo usque tuνpium Iegum dictatura gravare at quis huic facultatem adimet , se, tit primum falsarium cum infami suo opere dein prebenderit , in pristinam libertatem vindicandi

127쪽

Io8 DissERTATIO X. 11ὶ λ O rem incredibile mi haec non Geneme, aut uitemberga , sed Tremiris scribi a Cais tholico homine potuisse . Num N:bulones , iique imprudeatismi omnes a nono saeculo Romani Pontifices , qui ad Uri iani Iuris normam Constitutiones ediderunt Nebulones

Episcopi omnes , qui turpibus legibus se se

subiecerunt Nebulanes Tradeηνιηι Patres, qui plurima ex Uidoriano iure intacta voluerunt Etenim lus certe non fuit. Eeclesiam ignoratarum eo usque turpium legum dictatura gravare; ius tamen certe suit rein centi Ecclesse, eius Pontificibus, ejus Coninciliis antiquo iuri in rebus ad variam disciplinam spectantibus novum sufficere. Quare

ius novum non Isidoro tribuendum , ut utrum m illius constituendi occasionem eum

dedisse concedamus f quod tamen salsum antea demonstravimus I sed Ecclesae , quae iblud potestate serendarum legum a Christo

adcepta cooptans, confirmansque suum emine te. Qui igitur hoc ius a non Iegitima poteriflate prosectum , omnibus Ecelesiis longe

gravissimum , immo & tume impudentissimi

nebulonis opus vocare non dubitat, is Rem nis Pontificibus, Conciliis, atque adeo universae Ecclesiae Iegitimam edendarum legum potestatem inesse neget . atque impudentissmis butinibus Udoriam iuris confirmatores Episcopos , Concilia Petri successores ad cenae seata

128쪽

seat, neeesse est. Non isthaec erat Felieis III. mens, ubi illa quae recitavimus , ad Zenois nem conscripsit. Hoc ille voluit, a politi ea potestate , s piritalem Ecclesiae potestatem dis' hinctam esse, neque illi in caussis Der obn xiam' ut enim a jebat Gostridus Vindoeinensis

Ia), quando Ecclesa saeculari potestati subiis

eitur, νε antea Domina erat, ancilla esscitur,

quam Chreseus Dominus dictavit in Cruce , O quasi propriis manibuι de suo sanguine seria psit , chartam Iibertat/s amittit. Absit ergo , ut Ecclesiae libertas ab I doriano jure subi ta dicatur, quum illo non saeculari, fed legitimae sui eapitis potestati volens libensque Eeclesia subie a hactenus suerit . Si quod

vero grave onus Romani Pontifices Ecclesiis

imposuisse dicendi sunt, non illud Isidoriano uri, quod in praecipuis iisque molestioribus

sacrarum electionum iudiciorum episcopa Iium , appellationum , idque genus ceteris capitibus vetustissimum est , & genuinis antiquitatis monumentis roboratum , sed humanis adiambus ipso illo iure abutentibus , si aequi esse volumus, adscribemus. Ill. At Gallicana Ecclesia Isidorignum ius respuit, atque antiquis tantum ea nonibus se regi patitur. Iterum dico, ac porro dicam: inane figmentum est , quod Feb nius Uri. rianum jus novitatis arguit . Ceterum quod magis receptis ante Isidorum moribus Galli.

canacti is opusci ad casiatam P. cap.

129쪽

x Io Diss TR TATIO X. cana Ecclesia uti malit , num libertas haee est, quam aliae invideant Ecclesiaeὸ Ex ML meimo quem saepe appellat, id Febronius pereunctetur . Prius tamen Gallorum libertates eum eodem ZAMeinis candide exponamus . Duobus illae potissimum fundamentis nitunis tur , potesati Romanoram Pontificum moriis ratae , er ad Canones antiquos, ut ait Fleuν

- , refrictae , m Regis prorsus independenti potesati . Age nunc conclusiones , quae ex utraque sic explicata potestate a Gallis ipsis ducuntur, cum Zalliseisio sI3ὶ ex eodem Heu o proponamus . Ex potestate ergo,, Pontificis mere spirituali inserunt Galli ),, Pontifici nihil prorsus licere in caussis,, saecularibus , iisque , quae temporalia vel

,, a longe concernunt prout mox videbi- ,, mus, dum de potestate Regis independenis

is te agemus . Ex moderata vero inserunt ,

M omnes leges Pontificias, Bullas , Consti ,, tutiones, Brevia, Rescripta, Dispensatio.

,, nes dependere a confirmatione, promulga- tione, & adceptatione Regum. Inde, i is quimur cum Hen o , Regulae Caneellari se in Francia exulant , inde Buliae Pon sciae, , , si ordinarias, quibus proυisones continentur , is excipias, in Francia neque publicantur neque is exe utioni dantur , nisi a imperataeis . in Senatu examinata. Inde nec censuris, , Bucae in Caena Domini, . quam Papa quo

M an si a T. IV. . 3. -

130쪽

CAP. III. III ,, annis dis Viridium fulminat . nec Congregationis, , S. Ucii , b. e. Inquistianis Romalaae d

,, cretis , nec Congregationis , quae iniucem in ., brorum probibitorum adornat , uec ceterarum ., Congregarionum, quas Papae ab hine centum , annis consui caussa tum in spiritualibus , , , tum in saecularibus insisuerunt, auctoritatibus,, mo emur. , quas veluti gravium rict rum,, consultationes reveremur , non ut indicum senis,, tentias reformidamus. Inde dispensationes ranisse tra jus divinum oe naturale , contra decreta ,, Canonum, qui dispensation: s probibent , con- ,, tra consuetudines o flatuta Ecclesiarum partia ,, cularium a Sede Apostolica confrmaιa, nuI- , , ias admittimus. Inde non feramus, ut Papa, , instantiarum ordine turbato , appellationes eis,, misso medio admittat , csiussas a prima in- ,, stantia evocet, partes Romam citet ad prosequen- ,, das lites Romam devolutas. Equidem an col. ., ιari e beneficiorum maxime novo iuri αἰ-

,, ium supposuimus , larissimusque Papae prae

is ventionem aliaque Concordato inserta, quos, rum tamen plura oblivioni tiarimus .eluti,, reservata, quae Concilio Tridenti no dispun- , , dia sunt , aliasque innoυationes eodem Concilio,, abolitas procuι babemus , ipsamque collatio in ,, nem pluribus conditionibus , qua alibi ignο-

,, . rantur restrinximus . Non enim ferimus, υν,, Papa extνaneis in Francia veι beneficium confe-

,, μη , veι adfignet pensionem , quod iη Hi pania invisis regni Iegibus audet : non potes sae