장음표시 사용
151쪽
- tifices, ut Episcopi per Legatos, & Pre,
,, curatores & confirmationem obtinere, &,, consecrationem Episcopalem ab alio Epi- ,, scopo ad id delegato adcipere, & visit ,, tionem liminum peragere valeant. Cuinam ,, Ecclesiae Germaniae in adceptis serre deis,, bent, quod a iure Regaliae jam liberae ex iis,, stant, nisi Roniano Pontifici qui tandem
,, Federico II. persuasit, ut eidem solemniis M ter renuntiaret . Conquesti sunt Episcopi ,, Germaniae in conciliis Lateranensibus Constanis., riens, Basileens, & Tridentino contra se ,, quentiam appellationum ad Romanum Ponis,, tificem, contra avocationes caussarum, tu
,, bationes Instantiarum , Ze in his ipsis is Conciliis Pontifices medelam adtulerunt, & appellationibus arctiores limites posuerunt. ,, Quid di eam de variis aliis Germanorum grais,, vaminibus λ quae G. νmani in Conciliis genera- ,, libus Sc particularibus, atque in ipsis Comi- ,, tiis Imperii iterato & saepius obtulerunt se An non hisce ferme omnibus tum in praesa- ,, tis Conciliis, tum denique in Concorda- ,, tis Germania plurima ex parte suit subvenis ,, tum P Et licet Pontifices multa sibi stipulati,, suerint iura, quorum reservatio G rmania
,, debet adcidere dissicillima, id tamen aegre seris, , re non debent, tum quod illud exigere,, Videatur debita reverentia, & dandum stis aliquid Primatui in Pontifice residenti, tum ,, quod ipsorum etiam Episcoporum intersit,
152쪽
is ut auctoritas Pontificis sustentetur, illius, , , que Primatus singularibus praerogativis &,, iuribus per omnes mundi partes, Regna & provincias emineat, & praesulgeat, atque haec ipsa praee minentia tot iuribus suffulta .ri Ecclesiam universalem in suo Capite redindat illustriorem , & potestatem sacram iu,, iis, qui jura Ecclesiae infringere adtentant, essiciat magis honorabilem , & quodam- modo magis sermidabilem. Et quorsumis confugere 1 olent, aut possunt Ecelesiarum se Praesules, si a potestatibus saeculi premunis tur, & serme supprimuntur, nisi ad R ,, manum Pontificem λ a quo solo medelam ,, sperare possunt, quippe quem ferme solum se religiosiores saeculi Principes revereri, & suo,, modo reverentialiter metuere solent. Coninis questi sunt non raro Ecclesiarum Praesules,, contra ipsum Pontificem, quod in dispe ,, sandis honorum titulis, concedendis exemin,, ptionibus, indulgendis dignitatum insignibus,, e. g. in concessione Pallii & Crucis AD ,, chiepiseopalis liberalior existat cum suo, si suae dignitatis, suarumque Ecclesiarum prae-
,, iudicio. Et ens Pontifices aut concessionesis revocarunt , aut usum similium iurium re-- strinxerunt, & ita circumspecte egerunt, ,, ut nihil inde praeludicii in tertium quem cumuis que redundaret 363. Quod si tamen alui 3 qu
s36J Ut alia rei hujus exempla mittam , Benedictu XIV. in concessione pallii Her, in si diserte . declaravit , se nullum velle meuntini Metmmotae iuribus detrimenotum inferre.
153쪽
r34 DISSERTATIO X. se quoties querentibus & gravatis medelam non tulerunt, id ex sublimioribus caussis is esse factum credendum est. aegre sane nonis serunt Pontifices. quod Episcopi Germaniae passim illorum Bullas, & constitutiones,, non recipiant, non promulgent reticeant,
is & supprimane: & ita usum jurium epise is palium, & potestatis episcopalis non imisi ,, pediunt, non turbant, non subvertunt, ,, etsi hane praνim Germania ignorare 'non ,, possint. Aliud adhuc gravamen Germano. opportune mihi .incidit. Conquesti,, sunt Germani inter alia in Concilio com,, Rantiens contra frequentiam & rigorem Excommunieationum. Et ent Medelam tulit ,, Martinus V. in Concordatis cum Nati ,, ne Germanica ad finem Concillii initis, ,, statuens, neminem in Germania , nisi no- tortos percussores clericorum, pro excom. is municato vitando habendum, vel a divinis arcendum esse ex praetexsu cujuscumque ,, sententiae , aut cessurae Ecclesiastica a jure λή - ,, vel ab homine generaliter promulgara , nis is censuras vel sententia huiusmodi fuerit in Φι,, contra personam , Collegium aut cum ar is iuAce tata, vel ληuntiata SPECIAM TER
i , , & Exspa Es, E 37) . Saepius aliis natio. nibus & specialiter ex Germaηia suere deis is latae querelae & gravamina ad Sedem Ro-
154쪽
C A P. VI. 136 --m, quod Romae damnetur, quali fice ,, eur , aut saltem Catalogo librorum pro-- hibitorum inserantur libri, ceteroquin bo- ,, ni, & utiles, qui tamen non ad palatum ,, Curiae Romasae sunt scripti. Et ent Beneis is dAEM XIV. magnus ille & .sapientissimusis Pontifex , cujus eruditioni adsurgit orbis,, litterarius universus, in speciali suo Bν va desuper dato novas pro S. Co gregati ,, - ωiris praescripsit regulas posthac obsediis Vandas, quarum praecipuas recenset Auctoe . Resexionum principiorum meliorum de ju-
v I. Gravamina tamen. ut loquitur. Gen. tis Germanica nescio quae Febronius exagge. rat nondum, ut ait sublata. An , inquit
ia s3ρὶ, obliteratum dici potest systema C
riae, inculus sequelam adhue anno l742. ,, in electione Carati VII. Imperatoris Nun. ,, tius Apostolicus protestatus est, non ponis se citra summi Pontificis auctoritatem Seeonsensum novos Electoratus induet 8 .... ,, Potestne cum umbra veritatis dici . subis, , latum esse gravamen , quod in litteris Col. ,, legit Electoralis de xy. Martii et 54. ad ,, Iosepbum II. Regem Rom. his verbis le-
,, gitur: suerelarum nostrarum -Is 1nnititur ,, usurpationibus Curia Romanae, istisque turari bationibus , quas eius Tris aIia cintra I
155쪽
contra iudicιorum , ac procesivum orvinem moliuntur ρ . . . An Curia mutavit senistentiam . vigore cujus adhuc anno 174o.
Benedictus P Ρ. xl V. ad Capitulum Cais thedrale Leodiense rescripsit , Pontificiam potestatem Eoncordatis Germaniae non adis stringiὶ Denique ut complura alia in Corinpore operis Febronians enuntiata, hactenus nec in minimo emendata, praetermittam , erit ne aliquis adeo effrons , qui sustineat, cessare , saltem in intentione o conatu Cuανiae, omnia & singula gravamina in Art. XIV. Capitulationis Caesareae descripta ,
quae ante tres modo annos augustissimus .R6manorum Imperator iurato promisit , se impediturum , ne a Romana. Curia Gemmanicae Nationi essective inserantur λ Tam parum Romani animum hac in parte Geν-manos gravandi deposuisse videntur , ut ,, Nuntius Doria in memorata Electoraliis diaeta anni I7 2. adversus eumdem arti , , culum x IV. tamquam auctoritati Pontifi- is ciae praejudicialem , protestationem ad Achao publica deponere non fuerit veritus M .
Nihil equidem vidi hoc homine imprudentius , qui gravamina vigilans videt , v luti
ludificae φαετανιας terriculamenta vel in semis ni ante irridenda . Quid enim magis absonum . quam Apostolico Nuneio vitio vertere adve sis novos citra Pontificis consensum constituis
156쪽
C A P. III. 137sos Electoratus contestatam dehunciationem Non exteri solum Scriptores , criticae arti fama percelebres s4o , sed ipsi cordatiores Germani aliquid . ad Electoralem constituendam dignitatem Apostolicam Sedem contu Iisse non diffitentur . Mitto Protestantes, quos hac in re nob cum sentientes Gemon.
dus diligenter eollegit ui J . Ipsi id Impe
rii Electores agnoverunt a. 127'. in i epist
Ia ad Nicolaum III. f χJ. Eorum haec verba sunt: με Complectens ab olim sibi Romana ,, mater Ecclesia quadam quasi germana cari-
,, tare Germanram, illam eo terrenae dignitatis nomine decoravit . quod est super omne is nomen temporaliter tantum praesidentium is super terram , plantans in ea Principes,, tamquam arbores prea lectas, & rigans il-
,, las gratia singulari: illud dedit incremem
VJ Aa senior ad anis. φρε. .. II. Cretum tamen eo dene , ius eistendi Impisatores a Romanis Pontis ei,ur Imperii institαωνiatis emanasse. 'Parius junior in Breviar. Rom. Pont. T. II. in vita neg. E. Certum ramen est, tam δnte, quam post sisten νitim tuum aetimeriam Εἰ timm 3n usum voearum , Ponti fices Romanos, a qui, a renovatum es Deriden vale, ius Dum sit fum conservage , er electiones aut re robas . . . certum pariteν est, rus Misendi Impriar res a Romanis Pontifieibus emanasse. Nat. Alex. Hist. Eceles. site. IX. S X. dig. XVII. q. Unica e ms nestandum eame. , quin ius Misendi Imper rarem a Sede apostoliea quodammodo emauauevit. 43 mmanν. de Septemυ. e. s. Gnsu etiam P. B- νων in dissertatione δe Bulla aurea eap. 3. P. vII. an rat. ad Iuris d. misertim Eectosast.
157쪽
r38 Di sa E R T AT I X. tum mirandae potentiae, ut ipsius Eeele sue is auctoritate suffulti, veluti germen electum ,, per ipsorum electionem, illum, qui Baenaia Romani Imperii teneret , germinaret . Testia etiam sit inber aes Imperator , qui a.
13o3. ad Bonifariam VIII. scribebat s 3ὶ :., Reeognoscens igitur , quod Romaniam Im- ,, perium per sedem Apostolicam de G-- is eis translatum est in persona masnificiis Carati in Germanu , & quod ius eligendiis Romanorum Regem in Imperatorem postis is modum promovendum, certis Principibus si Ecclesiastieis & secularibus est ab eademis Sede concessiam, a qua Reges , & Imp is ratores, qui fuerunt , & erunt pro tem. pore recipiunt temporalis gladii potest se tem ad vindictam malefactorum, laudem ,, vero bonorum: pia devotione, & sneero eorde profiteor, quod Romanorum Reges iais Imperatores postmodum promovendi peris Sedem eamdem, ad hoc potissime, Se spe- is eialiter adsumantur , ut sat Sanctae R manae Ecclesiae advocati &e. ' Quid ere. mirum . si antiqua isthaee ae testata iura M. mana Sedes etiamnum sibi vindieti Nullus sve ad lanciendum foedus , sive ad pacem firmandam Principum conventus agitur , in quo euique ad propulsanda , quae ab eis ea-ctionibus sibi suisque iuribus metuat, an eommoda non liceat de in uria adseverare quin
158쪽
C a P. III. quin alter alteri contestatam illam denunis elationem, quamquam si hi adversantem foris lassis etiam obfuturam crimini vertat . Una erit Apostolica Sedes, cui virio rribuatur, quod nullo publieae tranquil Iitatis detrime to temperate eustoditeque sua iura tueri s lagat' Atque haec de primo , quod Febr nias indicat, exaggeratque , gravamina dicta sunto. Alterum ex litteris ducebatur , quas Tq. Martii 2. 754. ad Romanorum Regem Iasubum II. Cesiegium Electorale dederat. At rem toti. Imperio notissimam ignorare Febronius non potuit; eius epistolae auctores non alio ad illam scribendam argument ductos fuisse , quam quod famigeratam quam. dam eaussam ad Romanum sorum praeto fas traductam existimarent. Quamobrem ubi ea de medio sublata.controversia fuit , scripto declarare non dubitarunt e conquessiones s e rum verba recito ) qua generalitis in Episto. Ia Collegis Electoratis ad Sao. Casaream Ma tessatem scriptae continentuν , processui hujuseaussa UNICE sunt reiantur ' cuius 'gravamine
sabios . eas litteη- ηna ullo efcta remansm s. Quid eigo epistolae Febromin meminit ab illis ipsis, qui eam seripseri nu , rev χα-8 quid gravamina obiicit solum ad averte dam Romanam caussae illius cognit Ionem veluti communem Oratorum locum in medium adlata p
VII. De Benedicto XIV. quod tertio loco
159쪽
r o DISSERTATIO X. addebatur , ignoscae Febronius si suspectum mihi esse dixero, nisi tanti Pontificis senistentia ipsis ejus verbis reddatur. Quid enimi Credam ne ego, amplissimae litteraturae Pontificem latuisse , quid de Germaniae Concor datis plures ejus decessores senserint, atque decreverint e Egregiam nempe querelarum de infractis a Romana Sede ejusmodi conis eordatis consutationem c vetus enim haee est cantilena a male seriatis hominibus saepe ite.
rata J ad Imperii ordines pridie kalendas S ptembris a. I 437. Caitixtus III. f* J.
Inde vero Concordatorum ulum ursere semis
per Romani Pontifices: ita Clemens VII. in
Constitutione I. Iulii a. as 34. edita 43 qua
collationes beneficiorum contra tenorem Coniscordataram factas , aut faciendas nullas esse declaravit; immo Iulius 1 II. in Constituti ne s46ὶ ι 4. Sept. a. II sq. diserte latetur, quae ex passi constant , uti Concordata haec inter partes habere se adserit , absque partium consensia abrogari non sis. Similia legas in Constitutione Gregoria XIII. 5. I nit a. Is 72. evulgata ; in Brevi CL mentis VII l. ad Rudoipsim I . rs. Ianuarii roo3.mita in eaussa Bremensis Praepositurae ; in motu proprio Paulli V. Ex Passu is incit
44 eivi senopsin lectu dignissimam exhibet Spondantia
160쪽
C A P. III. et xa. Isr3. V. kal. Apr. 47ὶς denique ne longior sim, in Beevi ab Uroano VlII. ad Feridιnandam II. scripto a. Ioa . in eaussa Prae. politurae Halbeotadiensis 48 3 . Fieri igitue nequit, ut doctissimus Benedictus xl V. cujus doctrinam omnes sulpicimus , Capitulo Cathedrali L Odiens absolute rescripserit, Pontificiam potestatem Concordatis Germamis non adstringi. Id ad summam adfirmarit , quod Cboc urus , Gonnaten. Nicolaris , Brauden , Lumannus , δε-a xius 49ὶ aliique magna consensione tradunt, summum Pontificem devia extraordinaνia ex plenitudine potestatis
se suo absolaue posse ex sausa bossi publici ,
seu neestatis Ecelesiae Concordatis d. rogare, quemadmodum derogavit imperatoribus prismas preces concedens. Verum nihil hele est, unde ne inique opprimantur, Germanicae Ecis
etesiae pertimescant. Neque porro quidquam est, quod ex contestata illa Apostolici Nun. . eii i
Pontifex in eam provisinnis euiusdam a Praedecessore suo Cum expressa derogatione Concordatorum Germania ma renis, declarat, me sua iamquam nuntir aut intentionis, mea Prarieuromis sui fuisse , dictis Concordatis per pravis mer buissmodi dorogare , aut ἐn aliquo ιπaere ae littera d Dper obtentae subreptiliae , re obreptiliar, ac maerer , ercontra Praederessoris Di , suam ua , ε ad der astiooem Con ονdatorum babendast esse 'nunciat ' . .