Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

131쪽

xit DISSERTATIO X.,, clerique consensu augere taxas beneficis.s, rum, nec 3n beneficras mι noribus bullas nobis,, obtrudere simplicibus segnaruris , quae miηusis sumptuo ae μην , imperi endas . Hucusque ,, laudatus Auctor. En inquit hele galliseias, uius, potestatem Pontificis valde diminu ,, tam , depressam , & serme ad incitas reis, , dactam . Haec ne illa reverentia, illa mais,, gnanimitas, illa generositas, ille respectus,, erga Sedem Romanam , de quo tantopere,, gloriantur Galli ρ Ex potestate Regis a, , spirituali prorsus independente vel uti altero, , Iibertatum iundamento praeter supra reis, , censitas idem FleurFus sequentes insert,, conclusiones, quas ipsius verbis dare pla. ,, Cuit : Nos neutιquam credimus Papam , O ,, quae jura civilia adficiunt, indulgere, velutis, Duriis natalis , rnresatis famam restituerem , ut baereditates capere, munera pubIicas, obire . alirsque juris essestibus frui queant. F, Nummos vero in Francia nec a populo spes, cie eιeemosynarum petere, nec a Ciero mutuim, veι alto titulo exigere permιrritur, ηis Rege,, jubente O' eooeniunte Clero . Bonorum imis ,, mob/lium alienationes eccie sicas Papa pera ., mittere nequit, nisi ιegibus regni conformes, , sui. Multo minus audiretur, se alienarronem ν, εmperaret, inurtis Clericis. Nam Deo,, consecrata non desinunt esse temporalia, quas, ut co erventur , publice νnterest . Similiteν,, persomo Deo cossecrata non exuunt naturam rimi. Disitiroci by Corale

132쪽

C A P. III. II 3- hominum , nan . ium Regi m potestati saec si laxi in temporatibus subditorum licet is ignia ', , a Principe babeaην privilegia , quorum abuisis sω niminque extensone majestas ampeteretur.

exemptι censentur . Inde Cierus sene innia ,, conventus agitare nequit . Inda nullus,, Episcopus etiam a Pontifice vocatus sne v

,, sia iter e regno suscipere potes . Nam ,, Episcopi nostri ob eminentem dignitatem, σ

maximos reditunm proventus magnum 3n Re

,, publica momentum trabunt , Papa, qua se magnae Italiae partis Dominus , es Princepsis extraneus , cuju/ Consitia a salute Franciae is quam longi me abesse possunt. Inda denique ,, nemo extraneus vel beneficium possedere, vel, , Manasseνrum regere ροτυι . Huculque Fleuis, , Nus . Nolim ego jam ulteriores conse.

,, quentias ex dictis deducere . Suffciat diis,. xisse, jam serme omnem disciplinam ec- ,, clesiasticam potestati saeculari esse subje , , Elam , & penitus lubditam , atque ab ita ,, lius nutu, ad nutu, & consensti omnia diis ,, sciplinae capita dependere, & hac ratione ri Pontificem esse quasi Vastallum potestatis 3, regiae , ut fure dubitari possit, plusne iu-

,, rium ecclesiasticorum Protestantes adtriisse buant suis Principibus territorialibus :o quam Gallic suis Regibus : praecipue si de Mat .mia. T. IV. H iis .

133쪽

ri4 DrssERT ATI O X.,, iis protestantibus loquamur, quos vorantis collegia uias , qui in adstruendis juribus ecisis clesiasticis Majestaticis sunt valde parci.' IV. Adcipe nune Zalliseisii aliquas super his animadversiones. Animadvertio l. I ).is Esto duo illa principia Gallarum in thesiis lint vera, aut verissima , . ita tamen sunt

,, adcipienda, ut neutri potestati ob indivi-M duum nexum inter utramque fiat praeiudi ,, cium , utriusque fines ita debent dirigi , is ne uni parti lura serme omnia, alteri vix is aliquid iuris adtribuatur , sed potius ut is utrique sua iura in salvo maneant , i suus honor , sua gloria , sua potestas illibatari consistat , & ne Eecles a substernatur im is is perio , atque illius fiat vassalla . aequa st, , partitio, non Leonina , non injusta, suum is cuique tribuatur, Deo, quae Dei, & Cae- sari, quae sunt Caesaris. Sed nupi id fieri ,, existimamus in systemate μιιιωηοὶ Nonis ego iam loquor de rebus & caussis mere,, temporalibus, de regimine pure politico, is quod privative ad Re gem pertinere nonis inficior, sed de caussis 3c rebus mixti - , , rt, ut inquiunt. Anne in his iura Priais matus contervari existimamus In his seris,, me libere agunt Galla , statuunt impedi- menta matrimonii, an nullant Professionem is Religiolam, aetatem praescribunt , dii peninsant

i Ea apud Z v -in tertia est sed priores duas σmitto, quod necesi rue non fiat.

134쪽

C A P. III. - iant in aetate ad ordines suscipiendos, salisse tem quando beneficia conserunt ex jureis Regalia , sicut infra dicemus , ludi cane, , privative de caussis clericorum mixti se .

A ri , recipiunt Canone. Synodorum pro suo se arbitrio, re ijciunt decreta Pontificum pro is suo libitu, omnes Bullas, Brevia , Conis, , stitutiones& dispensationes suo subiiciunt ,, examini, quin tamen ipsi sua quoque ediis E a Regia , & leges in similibus caussisse ecclesiastica jura respicientibus examini, , Ecclesiae subijcere dignentur . In certo se censu longe mitiores erga suam Ecclesiam se sunt Protestantes , qui caussas Matrimoisis diales , aliasque ad forum ecclesiasticumis ex dispositione iuris Can'niei pertinen xes, ,, quod non ex integro dedignantur, ad sua se Consistoria remittere solent, id quod nonis iaciunt Galli. Animadversio II, Definiunt Galli suaso libertates, quod sint usus juris antiqui jureis naviori temperari. Est doctrina inconcussa, M usum debere esse inn*cuum, moderatum non excessivum , non exorbitantem , non ,, debere degenerare in abusum . Talis an se si usus Ecclesiae Gallicanae , & non potius,, abusus, aliorum arbitrio relinquimus. Un- ,, de tot querelae, tot gravamina Cleri GaIM ιieani contra Partamenta Regia, nisi quod is haec suis iuribus abutantur . omnes limia res potestatis suae perfringant, caussas o H a nes

135쪽

rt 6 DIssERTATIO X. - nes ad suum tribunal contra edicta etiam is regia violenter trahant , iamque in San- ,, cta Sanctorum manus iniicere, de caussasse etiam spirituales & sacramentales , quas.' GaIιι ipsi ab appellationibus ab abusa esse

se exemptas fatentur si s , sibi subi jeere non

,, reformident. Quare toties supplicavit Cle- ,, rus Gallicanus suo Regi , ut testatur F ,, urerius s Io), ut caussas, in quibus appetisse latio ab abusu haberet locum , exprim ,, ret nisi quod Partamenta caussas omnes,, violenter ad suam traherent iudicium .

,, Cautum , & provisum est in ipsis Edictis

is regiis, ut appellatio es ab abusia , non ni- ,, si ab abusu notorio , in caussis arduis , 3e, , publicis publicum concernentibus ad mitis, , tantur. Sed numquid contrarium testatur ,, Flen tis dicens: Conveniunt omnes, abusum, , suppoπi nororium, o hoc remedium esse ex ,, traordinarium non nisi urgente necessitate er, ReFublicae bono adbibendum . In praxi t ,, men ab bis regul/s declinant, saepenumero in

,, causs levioribus , Cleri querelis 3c regis, , iussu p se babitis huius geneνis appellationesse interponentes s I7 . vere dixit Flen us et Rigio iussu ρος posthabitis: nam eo iam venis, , tum est, ut Paris menta regios justiis pa

136쪽

C A p. III. II 7 rum curent , Regum minas vilipendant , , , & malint sustinere exilia , quam regiis, , iussibus morem gerere . Hodierna ex o,, rientia id abunde docemur . Quid dicam, ,- de abusu Ium Regaliae, quo Reges pri- ,, mitus solummodo in percipiendis fructi. ,, bus Ecclesiarum vacantium usi sunt e quod postea extenderunt ad decimas , dein ad beneficia simplicia, postea etiam curata ,

is quin ad dignitates ecclesiasticas quoque , quidquid Pontifices. Clerus Gallιωκω, E is piscopi & reliqui Clerici contradixerint ,, Quid saeculo primum elapso inter Ponti ,, fiees, Clerum Gallicanum , Reges & Paris lamenta agitatum suerit, qua arte ivi R gaiiae variis potius Arrestis Partament , , rum , quam Edictis regiis ultra modumis contra regulas Cancellariae non tantum , ,, sed etiam Constitutiones Canonicas & ponisse tificias fuerit protensum , suse enarrat

,, Espen si 8ὶ, & inter alia sic . dicit : quin ,, si ratio borum privilegiorum omni secluso Misa, mmo adfectis singruatim aequa Ia,ree δε retur,s, verendum , ne multorum una ratio fuisse reperim ,, tur ilia quam in sua declaratione anni ro82. ., agnovit Rex ipse Cbνisian mus . ninurtim , , Pariamene; Regii Parisiensis etes o diss, nar aer adfectus pro augmintatione tumum Re- ε, gi Coronae . qui . ut ait Rex , ab aliques,, ann/ν dedit nonnulla Arressa , quae non γε

137쪽

rum usum Regaliae extenderunt. En quom

do Van . Elpen hane extensionem Paria. , , mento potius , quam Regi adscribat l, , cui eo major adhibenda est fides , quo major Van. Espensi est adfectus pro dilata ia dis finibus potestatis Partamentorum. Quo. nam usque lus Regaliae ultra omnem moisti dum se extendat, & ferme omnes Cano. nes ad hanc materiam pertinentes infria. ,, videre licet in rractatu de iura Re. galia an . I 689. latine edito, ex quo nono is nisi pauca delibemus. primo, ait Auctor , Anonymus, Rex durante Regalia benefeio.

νum resignationes in favorem tertis admittit, ,, pensones a re santibus ex pacto conssi Mass, confirmat, immo in beneficiis peν obuum υμ , caatibus pensiones creat , ipsa benescia euus Me oaere confert, aetatis , alιorumque ad dignitates oe reliqua beneficia obtinenda a S. Ganonibus praescriptorum veniam seu dispens ,, tionem concedit, quae tamen Omnia a SS., , Canonibus esse prohibita & soli Pontis ei esse reservata, nemo ignorat. praetereo is cetera a SS. Canonibus exorbitantia, quae ex iure Regaliae Regibus GaIliarum adstri. si buntur, & a citato Auctore Anonymo ada . capita reducuntur . Utrum iam hie,, usus iuris sit innocuus . moderatus, & non ,, magis abulus dici mereatur, sapientiorum arbitrio diiudicandum relinquimus. Animadvertio III. Dicitur hic usus iaris

138쪽

exhiberi illos amistura Canones . illas inis veteratas consuetudines , & mονυ quibus,, se inhaerere gloriantur Galli. Equidem se multoties in suis libertatibus pro voeant ad antiquos Canones , & mονes e. g. in ., appellationibus ad futurum Concitium, vel ,, etiam in appellationibus ab abusu, qualia exempla iam supra recensuimus , ea, ,, emplum Donatissarum Nesorat . aliorumques, ad Imperatores provocantium . Ceterum

,, illi ipsi seriptores , qui similia, exempla

,, adserant, libere fatentur, ea non esse ad se rem , & illas provocationes non su sis., appAlationes , sed supplicationes eum in M,, nem Imperatoribus oblatas , ut suis rein ,, scriptis per iudicas deligatos eosque nossi , , sareulares , sed ecclesiasticos , aut per Sy- ., nodos caussam revideri , retractari, & eoeis,, rigi iuberent . Quid quod ipsi originem

,, harum appellationum ad saecula pol teri is ra , decimum tertium & deeimum qua se tum referre non dubitent tρὶ . Longe ,, major olim reverentia , respectus 3c o ,, servantia Gasiorum erga Romanos Ponti fiat, era ae hodie , Olim Galli permittebant ,, fieri relationes ad Romanum Ponti fleem in ,, eaussis fidei, disciplinae dubiis , 8e a Sya,, nodis, quia Reges Galliaνum posuisse oblo,, cem legamus. Non legimus, quod Reges Η sese

139쪽

sese opposuerint , dum ipsi Episcopi GL

A tiarum suas caussas ad Romanam Sedem se detulerunt , prout Episcopos Arelatensemis er Mennessem secisse legimus . Et quod magis est , miserunt Pontifices Pallia ad , , Episcopum . ω elatensem , Bonifaciam Mois,, gusinum , aliosque Metropolitas , se constituerunt Vicarios Sedis Apostolicae , is & tamen non legimus, quod Reges conis,, tradixerint . Immo fieri permiseriane Re-

,, ges , ut se Episcopi Germania 3c Gallis,, novo , atque antehac inaudito fidelitatis, , & obedientiae juramento Pontifici obstrin. gerent, quamquam ipsos Metropolitas duis,, bios hasisse , an pallia recipere, & iura. mento suam fidem obstringere vellent ., is legamus. Quid si hodie inconsulto Regeia Episcopi suas caussas ad tribunal pontifi- cium deserrent , aut Pontifices in statu ,, hierare hieo Ecclesiarum Gallisanarum aliis is quid novare, novos honorum titulos di Lis pensare , aut Episcopis novum onus sineis praescitu Regis injungere auderent λ Olim & antiquitus leges ecclesiasticae , illae sal- , rem, quas vocant Capitularia , fiebant ia,- Comitiis, ad quae vocabantur tam Episse , , pi , & Praelati Ecclesiastici , quam Ma- gnares & Comites Regni Francici e nunc se fiunt Edictis Regiis & Arrestis Paria. ,, mentorum , Episcopis 3c Clero Gallicano, , non auditis . . Olim ex praescripto Cano-

140쪽

C A III. III num antiquissimorum ab Ecelesia Gallisana

receptorum caussae clericoriim qualescumisque ab Episcopo, & Synodo Provinciali, Episcoporum vero a Μetropolita . & p stea a Synodo nationali dijudicabantur , data solummodo in Synodo Sardaeensi Episcopis facultate provocandi ad tanti G,, Cem, ut caussam retractet , & per judices,, delegatos terminet , & illae appellationes ab abusu penitus ignorabantur e hodie tales caussae sub praetextu abusus passim trahuntur ad Partamenta. Olim Episcopi habebant plenissimam iacultatem judicandide caussis Clericorum non tantum , sed etiam laicorum legibus & .constitutionibus Imperatoriis stabilitam , ita quidem , ut laicis esset plenissima facultas arbitrio Episcoporum subiiciendi suas controve sias. Huiusmodi leges statuerunt Imperatores Conflantinus Magnus 2οὶ, .arcadius& Honorius 2Iὶ, I alantinianus . & I HAM nia- χχ . Edictum Gnsantini iti C ,, dice.Tbeodosiano descriptum verbis ampliuis simis renovavit Caruus Magnus i 23 , cu

sanam teneant