Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

481쪽

is pus TANQUAΜ IU- Pastores & Rectores, ,, DEX FIDEI a Deo eXtra Concilium ve- ,, & ab Ecclesia con- ritatum revelatarum, ,, stitutus , conformi- respectu uniυessalis Ee.,, ter ad ea, quae Cap. clesiae sunt tantum pro,, IV. 2. tradidi- sua quisque parte , is mus, judicabit de Custodes oerisses; con- ,, perniciosis doctri- stat autem, quantum se nis in sua dioecesi intersit inter Tesem, ,, natis, seu in eam & Judιeem.

,, invectis . Damn, T. I. cap. VI. g. 8. n. buntur haereticae I 3. p. 428. ,, doctrinae , earum. ,, que fautores primum in Synodisse Episcopalibus . . . ,, Habebitur etiam ,, talis doctrina proinis scripta non in ilis,, la tantum dioecesi,, & provincia P

482쪽

De Rieberio , &Paullo Sarpio haec F hronius' illos fuisse O. fores Papatus, ct laiamicos Pontificum , qui Lutherum Calvinum habuerunt duct

eum secundo pugnae

,, Habuit revera ,, Samius illud eum

,, Protestantibus com ,, mune votum , ut ,, minueretur excessis,, Va auctoritas R ,, mani Pontifieis,&s, emendarentur ab

is sus Curiae ; attariis men non cum paris, excessu, neque e

,, dem fine , quo id

,, Optabant & quae- rebant Acat lici.,, Fra Paeso in nullo,, suorum operum ,

se sive de Interdicto

, , Veneto scriberet, tari Ve de Beneficiis ,, Ecclesiasticis, siveis de, Inquisitione .s- , , ve de Concilio Te , , dentino nunquamis adversus legitimam ,, summi Pontificis,, porestatem dispu- ,, taVir; abusus t

483쪽

II. Tales translationis Primatus a Pasa ad

alium Episcopum

legitimae caussae deis fuisse videntur. T. I. cap. II. n. 6. p. Io3.

xavit , hosque auisse ferri voluit, & ut

A bi revera auserren ,, 'Iur, Papae humilia. rionem , tamquam ,, medium hunc in se finem aptum, op- tavit. Boni & maia

se gni viri est nosse

, , abusus, qui in Reis se ligionem irrepsere, is eOS non silere dum ,, tempus est & oc- , , casio loquendi, ilisse iis quantum in no- bis est, mederi.

T. II. . olog. artis. I. n. I. pag. Ios. II. Itane vero λEecksiae damna ut plu ramum a M uisiris mispae . Quaenam magis legitima caussa ex

484쪽

rimus secundus Febronii

,, Systema politiis

,, cum Curiae magis M a Romano minuo sterio sustinetur , ,, quam bonis Pomis lificibus x probeo

Nune decipitueis c a mini iris I lam. ,, mus Pontifex, sedis se ipsum & aliosis decipit , quando is eum iis, qui siniso gulari erga Eccleis is sam merito prae is diti non sunt, abinis sque insormatione, ν, bullarum .expedia

,, sionem aut earum ,, saltem exequutio is nem praecedente

,, dispensat super plu-

,s ralitate benefici

T. II. in not auu. dici Coun. pag. 62. ILA Constitutio ty i is genitus certissimum is est universalis Ecis

485쪽

is nitus dogmaticum niversalis Ecclesiae ,, Decretum esse ad. ,, firmat: Na. ,, tio scui prae reli.,, quis omnibus des, adceptatione hujus se Bullae per omnes,, Ecclesias, uti prae- ,, tenditur, facta conis

is stare deberet ) id

is negat et in Brevise Apostolico, a cleis υ, ωnte XIII. die a 3. B Ian. an. I75s. ad ,, Modiessem Episco

m pum sub annulo se Piscatoris dato, hoem inter alia scribit ,, Pontifex: Illud auis

,, bis placuit , quod in ,, eodem Edicto Gom,, Aisufioni Unigeniis, tus suam adserueris

,, iam prosteris deberi ,, esesiae iudicium , se cui singuli fidelesse corde & animo ad.

,, haerere tenentur ...

,, Hinc inserimus, , P snellum L si Buti

se lae Unigenitus Ec- ,, esesae pars notabiisse lis positive consenisti sit, ceteris per oris ,, bem tae ite seu si. se lentio consentien-n tibus; quod factumia probat Colletus I. e. M pM. II 2. seqq.J dum 1, quatuor GaItia Eis,, piscopos sententiae,, suae patronos , Mis cum ipso appellanis,, tes habuit, non deis bere dici prudenter ,, Gementi XL immo is Verius universaliis Ecclesiae obstitisse.

T. II. polog. artis. III. n. Io. p. Ist S.

486쪽

m ab omnibus obediam ,, t3am.Ex altera parte

discret ne se portat abuser de lacinis ,, sitution Unigenitus,, en lui attribuant iadenomination, te emνactere oe les effers de regie de Di. quao ι' 'lise ne tui as, pς donηὸs . Cui credemus λ Cui coisis gnita magis sunt, , quae in Gallia a

gunturi Uter amis,, borum majore velis minore cum prae-

,, Ventione loquitur , , Si autem in tanta

487쪽

te, Romani, eoS , is qui famosam hane,, Clementis XI. Conisse stitutionem tanqua universae Ecclesiae

,, decretum non agno is scunt, contra Ominne ius & fas, con ira perpetuum Ecis, , clesiae morem , ut .

,, haereticos & schi ,, smaticos habent &is tractant, qui pru- ,, dens , ex alteram parte , Christianis.,, simo Monarchaes, Vertet male, si sa-- nioribus principiisse Canonicis innixus,

M potioreque utens,, jure in hos Roma. nae sententiae secta. M tores, tanquam Ueα,, ros schismatis fau. tores saeviat. T. II. in not. ad Ia. die. Colon. p. 7 I.

488쪽

Specimen sit hie indiculus eum verborum eum phrasium, quibus Febronius passim in

titur.

Abyssus gen. mast. Appertinentiae Avis amenta Canonizavit Causalis, vagisne In CONFO MITATEΜ Αο-m principiorum Te conjuro, vi scoraturo vi nego Continuet eum legere Courtilani

De, & cum illis Dedicitae iurisprudentiae

Eius Descendentes Detorquerunt

Pontificem) dieeνe facit Effective iacit

Esse insormatum Horrendior

In, & pro quibus Ingenia sortia Insubsistentia LigaΜaxima, principio, massima Practicari .

489쪽

Praesentire Praetendit , se non teneri

Praetensa auctoritas Loquitur eum PRAEVENTIONE Probavit concludenter Reclamare libertatem Febronio eruditionem REC Nos CITReflectant prudenter Reflexiones Febronii Fecit REGISTRARI

Cum prosundo respectu Schismati eati Si se Romanis sUCCEDERET 8ces

Conei lium non si NE TURBINE 'finivit, non senna turbamento Scc. &c. &c. Tanta porro barbaries eo magis mira nobis

adcidit, quod Febronium Theologis Schola. sticis cum te Gendrio inconcinnam oratio. nem, ac stili barbariem exprobrasso i nimadvertimus. Quid porro si vere scripsit Babrisitis , Febronianum opus ab amico sui L

ia emendatum et J Quot quantisque illud ,

quum primum a Scriptoria Auctoris mensa ad correctoriam delatum suit, statuisse bar harismis existimabimus.

490쪽

QουπsTsuNCuLA VIII. An Febroniussu secundo volumina strenuum primi vindicem se praebuerit. RES P. I. Plurima eorum, quae inrisebronio refutaram, fuisse a Febronio in alistero volumine, caute dissimulata fr); a. in iis ipsis, quae defendere adgressus est , eum

praecipua a me adlata argumenta aut prael

riisse, aut pervertisse; plerumque vero hoc defensionis genere usum, ut vel quae in primo volumine dixerat, confidentissime itera oret, vel ad illud ipstim volumen Lectores amandaret, vel integra , quae Videram , ac consutaram, Natalis, Balvetii, Petri de Mamcu loca recitaret; vel novis, iisque acrioribus Romanam Curiam criminationibus lacesseret 1J. Num vero id sit vindicis muneis ri satisfacere Lectores dijudicent.

ct Id docebit eIenehus, quem mox subiiciam, rerum a Febronio in sua re nsione praeteritarum .saJ Consule Antifebrentu- ωindicatum , haec singulis iste paginta Occurrent.

COROLLARIUΜ . Febrenius scriptor est , qui abi j ei omnino debeat, definiri satis non