장음표시 사용
451쪽
43a DISSERTATIO XII ipsi exhibendam: a in ,, cisae , extra quam non es fa o i
ris notam diluturi . scissae, . . moenaiam A irai . sin Vrae caussam i,
s, & ratio . nec schism, dictum cadere queat in Pari
452쪽
C A P. V. 33 Devaeus scripsits 33: Iudicabit autem ρο eis,
qui seb mara operantur, qui sunt inanes, auis habentes Dei dilectionem suamque utilitatem potius considerantes, quibus unitatem Eeuesiae. π p. opteν modicas quaslibet caussas magnum o gloriosum Corpus Chrisi conscindunt, edi διυidunt, quantum i G, interficiunt, pacem loquentes, bellum operantes, vere Gquantes ealicem , m camelum transglutientes . nulla enim ab eis tanta potes FiERI COR-
κεcrio disciplinae j, quanta es ρbismatis
453쪽
Atque hei e nostris dissertationibus finis imponendus foret. Earum tamen aliqua veluti anacephaleo sis subjungenda videtur, non quae Febronii systema ob oculos ponat s id enim primae dissertationis capite secundo praestitimus , sed ipsum operis auctorem Febronium veluti exprimat . Id autem ut adcuratius exsequar , quaestionem facti subtexere libet , in qua quis Febronius sit , de
Is qua quis Febronius sit , disquisituν. QUAEsTIUNCULA I. CUM Febronius si R Ese. Germanus est' sed ad Gallos tranis flaga , ad Gallos inquam illos qui Ricberimnum Ecclesiae systema Conciliis , Patribus . atque adeo ipsi Christo adversum I J , ad sacrorum anathematum vim declinandam sa), ad Avenda schismata s3 , ad ipsam Politi- eae majestatis dignitatem evertendam
454쪽
propugnatu : qui Constitutionem Unigenitus
calumniis , conviciisque proseiodunt f s J :
tui intraiectinam pseudo Synagogam non abaolvunt modo, sed etiam laudibus efferunt
1 Consule diff. V. eap. 6. T. II. Ant sese. vandie. v. 437. seqq. Legesis eamdem diss. quinctam csp. a. dig. 44 seqq.
QUAESTIUNCULA II. Cuinam saeculo F bronio si adscribendus p REsp. Non illepidae huiusce dubitati nis occasionem praebet Lurberamu Catechiis sta dabiatius in eo libello , quem in hujus tomi prae satione commemoravi. in quit ille spag. s8. J de ι' exactitude de F hronius ρον ιε titre de son osvrage e si pone de statu Ecclesiae , fans dotite de r Erat ACTU EL , on n' ' volt , que de vieillesbιstoires . . . . Si status Rufe aurre cbose, que situ aliou , Erat , ou ι Egiise Ρ νν ve , P es un barbarisme . Quid ergo Vivit ut iaque hoc nostro saeculo XVI ll. Febroni- quum tamen de Ratia Ecclesiae acturus & -- Liaeensi , Cardinali Iuliano , Gersone , Cusano, ceterisque potissimum X v. saeculi Scriptoriis bus Ecclesiae statum nobis effingat pro illius saeculi conditione fortasse verum , sed a nostris temeoribus perquam alienum ,
455쪽
inter XU. saeculi Scriptores ablegandus p rius videatur, quam nostro adscribendus. aegri UNCULA III. Cuiusnam comis munionis Febronius si REs p. Catholicum illum omnino viis deri velle. Heus tamens cum heterodoxis in proterenda Romani Pontificis auctoritate et , in amplificandis Romanae Curiae abusi inbus sa), in parando Monachorum coetibus
publico odio f3J plane consentit . In illos
praeterea indulgentissimus caussas, cur a n bis secesserint , a Romanorum Pontificum
tyrannide adcersit ); caelibatum, cui ma
a saepe eum in Amfebronis, tum in hoe nostro
opere animadverti Fe ronium in ea, quae nobis eum illo est de Romani pontificis primatu controversia, non multum a Protestantibus abludere; plura quoque ab his, ut a Mamm antonio de Dominis, a muneδιώone , a calvino mu- tuui . 1 Vide dissertationem X. praesertim eap. a. & s.s J Legesis eiusdem diss. X. caput quartum. Audi Febromum T. I. cap. VIII. f. 8. pag. 6εν. Imre tureias Protestantium adversus Papam negari non ν rest, Miquas fuisse iustas ετ f.ndaras. Hoe agnoυit Coneiliistim Tridentinum per reformatiouem, Mam tu Eeelesiam reoduxis occasione noυartim haerestim 2 ae paullo post pag. 6 o. Fatentur Porsantes fatales illas scissiones, laeeu- ,, ii XVI. in Ecclesia numquam orituras fuisse, si Roma-M .a Pontifices stetissent intra fines legitimi Primatus. Len. ,, fani Preserυaris contre Ia reunion aυee te Sime de Rome . M Tom. IV. Leitro s. pag. ar 3. Idem agnoscunt catholi., et . vid. cap. VI. β. x3. I, clarant Protestantes, quod ,, si de persecta se inter & Catholicos quoad omnes fidei ,, articulos concordia conveniretur, sola autem Romani
456쪽
xime insensi sunt, de medio tolli , ac Do
minici Corporis communionem sub utraque
specie s quod illi percupiunt in sumi adsentitur is); negat quod dixerat P. Zecbius
sublata apud Protestantes credendi regula induet Indisserentisinum , hinc Libertinismum ,
tis exerciti Mm continuum cum nemo belli nn
Pontificis Monarchia, & exorbitans illius potessas in
457쪽
qui comereri ηοlent f Protestantes I, exscindam
asTi UNCULA IV. suam ob caussam Febronius suum opus susceperit fR sp. Si ipsum audimus , pax Eccisa sarum pνimarius fuis es quem sebi proposuis
i). Vehemens nihilominus suspicio oritur, Febronium alio spectasse . Ea certe in meis dium adfert, quae neutri parti probari umquam possint, immo & ad Protestantes a Romana Ecelesia magis magisque disiungenis
458쪽
.63ρQuns TIUNCULA V. Quaeram sua lius Scriptoris dotes eximia 3REs P. Sexdecim omnino sunt , eaeque Scriptore dignae , qui sui; m esse eredit T. IL pag. 338. I bis de rebus agere θνibrire IURE ,ΜORE DOCTORUM , seu si cum Hieronmmo adversus Helυidium dicere malis, suas de sublimi in totum orbem. ferre sente riam. Singulas percensebo.
FEBRONIUS ECCLESIASTICI REGI.MINIS CORRUPTOR EST, ATQUE ADEO EVERSOR.
Negat scilieet eum PQenricto Ecclesiam esse statum cIὶς claves non Petro, sed Ecclesiae datas esse cum Abulans adfirmat χJ, ut non Monarchicum, sed Aristocratico. democraticum cum Ricberis Ecelesiae reingimen reapse statuat s3 ; Episcopos omnes, atque adeo Apostolos aulioritate pares prae
dicat ) excepto Petri ejusque succetarum primatu , qui tamen non iurisdictionis sit , Ee 4 ac
459쪽
ae potestatis, sed directionis i sin etiam In
fidei materia erroribus obnoxiae sM , neque universam Eeclesam sibi subi jciat in generalibus Conciliis coactam 7 sed singulas tantum Christiani orbis Ecclesias, quin tamen quidquam in . eas immediate possit s8ὶ, non appellationes suscipere sρὶ , non leges edere, quarum vis ex Episcoporum , Principumque consensione pendeat i Io , non anathemata infligere, nisi de praesumpto salistem Ecclesiae adsensu Ii &c.
Primum esto, quod supra indicavi, E clesiam non esse statum I) . Secundum , Ecclesiam posse Primatum transferre a R
mano ad Febron. T. I. cap. II. l. II. N. s. pag. 137. Vide etiam AntiFebronitim Caesor. edit. T. I. dist. I. cap. I. n. s. pag. aso. seqq.
460쪽
ad allum Episcopum sa). Tertium .
Concilia generalia AB soLUTE necessaria es.se 3 . Quartum , indeclinabilem in mare. iis fdei auctoritatem iLLis soLIs inhaereros γ . Quinctum : parum firma est illorum s Catholicorum scilicet omnium , & GaIlο--m praesertim ) sentenria, qui a plurima pa
re Episcoporum , definitioηi Romani P.ntificis extra Concilium adhaerentium , ultimatum oeirrefragabile iudicium constitui existimant f s). Sextum ; Excommunicatio, qua summus Pont sex per se suaque Primatiali auHoritate scanadausum vel haeretuum Praesulem excommunicat,
non es actus iurisdictionis proprie talis s o) . Septimum : dλυῖο potestatis Disopalis in eam, quae est ordinis, m quae iurisdictionis, seu verius dilaeeratio Episcopalis dignitatis a ChrisI insiluio aliena es ) . Octavum et Romani eos , qui famosam Clementis XL. Constitutionem fUnigenitus J tanquam usiversae
EeeIesu decretum non agnoscunt , contra omne ius m fas, contra perpetuum Ecclesiae morem, Mi haeret eos oe sebismaticos habent tractane