Ioannis Rho' Mediolanensis, e Societate Iesu Achates. Ad d. Constantinum Caietanum, monachum Casinatem ... aduersus ineptias, et malignitatem libelli pseudo-Constantiniani, de sancti Ignatij institutione, atque exercitijs

발행: 1644년

분량: 258페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

XXII.

Et quid vero imiliter

XXIII.

Theophili

stimonium perpetam , tr talio alla.

cap. I v. 16.

34 De Ineptiis, oe Malignitate

liendis, explicandisque cogitationem suscepisse , nimium quam immaniter distant. Porro uni Sangrino in re aliena peregrinanti sciat potius , quam tribus ordinis historicis accurate scribentibus standum esse quemquam , cui sonum sinciput sit, amrmaturum quis credat 3 Quid enim caussae fuit cur mentiretur 3 ne a Benedictinis accepisse ubderemur 3 Si hoc dicendum putas . , iam non inepte , sed malitiose agis ,& viris probatissimae fidei ingrati animi vitium inexpiabile odiosissime impingis. An gloriosiuria non esset a Benedicto didicisse, cuius e fonte tot legum sancti Dsimarum sunt facta diuortia Z Verum ut hoc cis et , fabella Sangriniana conflanda non suit, neque ullo in iudicio cui n-ces, illi potius, quam istis esse credendum; nam & insanos plus domi sapere , quam soris peracutos, prouerbio detritum est.

Si Igna tium aliquid ordini,quem animo dudum conce- erat ac iam parturiebat, conducibile in Albanetano secesti meditatum fuisse, si ea occasione, atque otio usum Benedicti leges excussiste, si a grauioribus Patribus de illarum mente, atque usa quaesisse dicis, nihil ego te moror; quanquam huius rei nulla in monumentis nostris sit mentio, quae tamen' longe minutiora ad posteritatis memoriam sempiternam ediderunt; sit ut lubet non repugno. At ex illo monte legum secum tabulas ferentem veluti alterum Moysem descendisse, quod magnificE iactatur: at Monachis dictantibus Constitutiones Societatis scripsisse, tam ab omni abest verosi militudine, quam ab institutione Monachorum tota lex nostra longinime abit forma vivendi Sed atra iam tumentem bile, meque limis oculis intuentem videre mihi videor Pseud Constanti hum, utque hominem me malae fidei accusare , quod testent clarissimum cuius omni exceptione maius sit tcstimoniam , quod Mincredibili quadam eruditione celebre seculo nomen sit,de in Societate ab adolescentia in diem hanc clarissimae semper fama versatus , quique ut domesticus rejici a me non

possit, dudum caute diuimulem. Is est Theophylus Raynaudus quem suae fabulae laudatorem appellans,illius dictis suffocare se posse veritatem credit Pseudo-Constantinus Sed ego, si homini magnam insaniam precari voluissem , quod i me absit ut faciam, nullam tantam imprecari po-xuissim, quam ut Ravnaudi verba peruerteret, & virum, veritati

72쪽

Lilolli Pseudo-Constantiniani. 33

veritatis acerrimum propugnatorem in fabulae testem adduceret. Quid enim insanum magis, quam viventis adhuc Raynaudi eruditionem irritare , illique contumeliosissime maledicere 3 Dabit illi debitas poenas, qui hoc ausus est, Constantine. Interim qui de hac tota caussa illius sensiussi, ex epistola quam Auenione ad me dedit Pridie Kalend. Scptembris audiamus.

EPISTOLA

THEOPHII I RA AUDI

AD IO AN NEM RHO

X litteris Reuerentiae vestrae intesimi , hominem nescio quem, sumpto sibi nomine Abbato O, dinis S. Benedim, libellam --

per edidisse de Religiosa S.Igna-

Λ iij per Monachos Benedictinos institutione, deque libelgo exercitiorum ab exercitatorio Ga

ἡj magna ex parte risumpto. Eius libri parte

ite quarto, auctor proba urussanctum Igna- Casino Monte Constitutiones Societatis, dictan-

73쪽

,6 In ptiis , oe Malignitate

dere mendacio, dum falso se ementito nomine Fratrem Emonesium Commissarium ordinis S. Francisii apud Salassissero Theopbilo Raynaudo appella S Franci ci fune ,veritate dicam,an Ieseisitam seu focat ; in ta inquam praefatione ad hunc modum sanctam Patrem Benedictum algoquitur. Sane 5 Ignati oboles , domi primum tuae in Monte Martyrum Lutetiae concepta , postmodum υbro instituti idea absolutissimά parenti exorata, felicientis in Cassinensi tuo Asceterio veluti edita. Haec sunt quae accepi in di Io libella prolata esse, ad me producenduin infusum testem, contra S. Ignatium; quae cum l xxv. dissim , e eluti falsu legendo, iterum , atque itea erii. - rum relegissem ateor defixus seum admiratione,non tam n , mes causa , tametsi non uno vulvere confossus, quam ob

plagam famae sancti Patris nostri istatam, cum indigni simi plagij insimuletur. Verum haec tropha adeo male

materiata es, visperare liceat sanctum Patrem , satagente praesertim i ' V' indemnem prorsus futurum e figmentum vero huius Pseudo-Abbatis retecta veritate i Lib. de eius totius infamiam cesserum , mis isti apud Philippum Bouae Dei Abbatem , Monacho contigit: qui disputationis suae cum Clerico Notarius ad horam exultauit in luce mendaciorum, falsationum, quibus Antagoniasiam suum grauauit, mox enim reuictus,omulum Iannis, o ludibrio patuit , clerico per afficta probra , magis nitente. Sed de sancto Ignatio R ' curam reli

Pra grassatione vero in eius famam flocci facienda

detur

Digniti Clerie. Cap. Io

74쪽

rigetur petulantia tu postremi sum eius filium'; quem XXVI. peccati mortalis, ' splendentis mendat ij aperte damnat, transformatque in carnificem, veritates, ac Ie- sti M.

pultae, admoto S. Francisii fune pro laqueo, dirum fra

gulatorem. PIA Sapientia Pseudo-Abbaris deuorata est. Aduocauit enim in tesem contra sanctum Ignatium, hominem, quem grauat tot exceptionibus, ut unaquaeque

earum a serendo tesimonio repellare sit pli quam id nea. Quomodo enim valide seu fragabitur persona infamis , in in fronte ipso operis, mortaliter mentiens, ac splendere mendacio quaerens Z auomodo idoneus habebitur ; qui viro Sanctio, dicam impingat, homo prangulator Religiosi, ac veritatis, in quidem sune sancti . . iFrancisii impie, ac sacrilege adhibito pro laqueo Z Sane semel mendax deprehensis, non modo mendacium dicere praesemitur sed etiam non modica spicione circa alia probra laborat, ut ostendit Masicardus ; addens semel mendaci j rite notatum, in praeteritum praesemi mendacia dixisse, deinceps dicturumis itaque ineptus qui adhibeatur in is praesertim ab eo, qui bipe floribus ictam resperserit , quiu inquam mortalis mendacia loqui j , in suffocatae veritatis, ac lanienae, carnis

cinae detestandae illam arguerit. Eadem huius caeli, ac terrae censeris scitantia, imo certans cum supinitate malignitas, uncialibus literis

exarata, aut etiam solis radiis de ripta legi potes ijse veris quod a Catur, vesibulo. XXVII.

Ita enim habet titulus. Splendor Veritatis mora-L , lis, Neut G

75쪽

38 De Ineptiis , ω Malignita e

lis, collatus cum tenebris mendacij , θί nubilo aequivocationis , ac mentalis restrictionis, addita depulsione calumniarum ue Quibus Ioannes Barnesius Monachus S. Bene

dicti , Leonardum Lessium Societatis IES V

Theologum onerauit, per Fratrem Emone

sium ordinis S. Francisci apud Salassios

Commissarium Auctoris Auditorem. -- disse Auctoris Auditorem 2 Vbi mortale mendacium ' ubi splendor a mendacio captatus Z Ubi carnificina veritatis, . Isuitae frangulatio per funem S. Francisci admotum pro laqueo ' Abba Pater, vestra maledicentia , O' cordis inopia splendet ,si angulani veritatem, O impingens Iesultae lanienam, qua mosi sordetis : Qui enim Auctoris Auditor dicitur, nequaquam Auctor appestatur, O mi Autorsub medio alieni nominis latere voluisset, absurde , ac maligne diceretis, eum voluisse splendere mendacio. qui enim quatit ipse in palam esse , ac splendere , non in occulto aliquid facit, nec alienum sibi nomen,veluti personam, ne interno tur , affingit. Itaque sal morum infatuatum est , acumina quibue cauiliari alios gaudet sunt omni pistisio retusiora. XXVIII. Age mero non per alium, quem sane necesse non est . . . .: csse operii per eum editi Auctorem in edat quu ex causa aliqua ia idonea lucubrationem seuam ; Ied alterius nomin abse- simpliciter, o ex iusta cauta adseribat operi,

76쪽

quo iure, non Panormit Vs, qui cautiuspronunciaret,

Iesi Pseudo Abbas Siracusanus peccati mortalis eam alietii nominis a pristionem damnat s Hac una tem rarii iudicij alce, viros ecumque magnos, in in Dei Ecclesiά egregie conspicuos desecat, ut a gigentur in ut ficulos ad comburendum. Opus S. Prosperi ad obiectiones Vincentianas, nomine S. Augustini ad articulossibifalio impositos conscriptum es , vi Fulgentius . Mon mum docet. S. Anas in Sinaita testatur ,se Tomum dogmaticum uomine S.Flauiani evulgasse. Vigilius ,siue Tridentinus Gue Africanus fatetur se D. Alba O nomine lucubrationem aduersus Sabelgium, Photinum, in Arrium, publici iuris fecisse : Dauves Fisiberus Episio-pui R ensis, Martyris trabea, quam Romaua purpura clarior , Henrico octauo seu fuit opus sevum, Asse tionis septem Sacramentorum , ut scribit Sandreus o Dialogos Alano Copo Amico suo a scriptos de variis Religionis capitibus, elucubrauerat Nicolaus Harusel-dius. a uis male feriatus, isos dicat splendere volui e mendacio, p casse in ea prudenti negotiatione mortaliter Z Verso hoc punctum plene in opere de iusis confixione librorum , monstro, regulam iudicis, Pij V. decretum, de palam offerendo Auctorum nomiane, interdum ex infrequenti caussa, arbitrio P sidium probando, posse evigesiere. . Aduersaris insipientiam non minus luculenter e

bioer , quod me sui falsiloquij testem aduocat, is ex

me recitaris, quae nultam habeant cum re, de qua agitur,

cotidi

Lib. I. ad Alona. c. vlt. Lib. I. ad Monim.

Lib. s

contra

Eutych. Lib. i. de Seliis. Angi. ad

Annumis s. εPartit. r. Erotem m

Menteor e

77쪽

o De Ineptiis, IV lignitate

cohaesionem, nexum nultam. Dixi ego sane, S. Ignatium iu Cassino monte per dies quadraginta diuersatum, in- Auia pleraque lumina, exorante S. Benedicto loci Patrono , accepi se diuinitus. Elige bone senex. Tu me

testem profers, quasi dixerim, S. unatium Constitoriones fas excepisse a tribus Mouassis in expila se CiseerjMonachi exercitatorium. Hanc caudam so bone) equo- uitulo traxeris, videris ipse. Mibi tale quippiam numquam in mentem venit. Etsi mihi excid sit, limo, noucalamo abductum tam turpe , tam sapum, tam insulfum commentum Nesiem. Ego enim nepersemnium quiadem cogitaui , quid Pseudo-Abbas mihi offingit, sed cum S. Ignatim in Montem Cassini secessisse legatur, non

dubitaui, quin S. Benedi Ius ei exorauerit multa lumiana , ad perficiendum institutum, quod tis mihi tunc fluit,vtpossem infrunito N. illi quem caligabam, S. Benedicti iram ob appetitam Societatem spondire. Itaque tua vigilantis somnia, aliis prolatis testibus confirma. Me certe suffragatorem nec habuisti, nec habiturus es, vel si quaestum ube rem ex inhonesta Petri de Honestis di- fractione, quam intercluseam auaritia tua indoluit, unia uersum pro albo testimonio annumerares. Intelligit Phu- δε- Abbas quae dico, penitus intePiget cum lutuleutam aspergiuem es ex cai 2 ab ipsoproseusam,non obscura dumtaxat fama vulgante ,sed propriis sculis usurpare contigerit. Dimis se hoc Sanctorum dehonestatore, ad te reuenio admodum R. Pater. Non patiuntur fines,

78쪽

quos mihi vel nolenti figit epistolaris angustia, mi imposior isse, qui posuit in caelum osseum G cuius limgua transiuit in terra , fortius hoc loco , vel diutius vapulet, quodpraestiturum me recipio, si aliunde fc phantiarum eius horrea, libros ab eo editos, hine

transmittantur. Iterim R. Vestram rogatam enixe volo , ut quando XXX

veritasis, S. Patris Nostri patrocinium si episse

fertur, diserte . perspicue meo nomine conterietur,

quantum ego absum a commento, quoa mihi ostruxit Madatiis.

Friptor, noxiam pro corde , ut de Morrione aiebat Tertullianus ,sed pro cerebro peponem fuisse, cMn talia chartis illineret, necesse si quod enim satis mirari non possum , hic Ericius foueam inuenit in S. Mnedicti interpellatione praefix riptioni, qua non inualida fiagili defricare memini virulentum Leonardi Le j exagitatorem. Si fecunda S. Benedicti interpeltatio per huius alterius, ex eadem sanctissima , numquam satis laudata familia dit fallo credi vult) contactae ovis importunitatem , mihi necessaria fiat, experietur tanto robustius admotam manum, quanto fratris defensione iustior, Deoque, in hominibus acceptior essera Patris, Cr Sancti propugnatio. Reuerentiae Vestrae sacrificia mihi humillime apprecor. Auenione, prid. Kal. Septembris i 6

SYruus in Christo addim simal, THEOPHILUS RATNAVDVS.

uactenus

79쪽

XXXI.

si a na ratio retic

a. De Ineptiis, oe Malignitat

Hadienus vir eruditissimus quem irritasse vereor, ne Pseudo-Constantino olim caro stet,Constantine. Vt enim catuli gregales magnorum leo .im fremitu audito contremiscunt, sic hominem aliena cruditione se circumspicientem , ad generosam illiuS indignationem sibi male

metuere est necesse.

Verum quid ego praeclaro illi Bellarminiano testimonio

tamdiu moror responderet Quin Bellarminus vera dixerit, non ego unquam negauerim Tanta hominis sanctitas fuit, tanta 1 emper viri reuerentia, ut cum ab iuratissimis hosti bus, quos immortalibus suis controuersijs profligauit,Candidi Papistae, ut barbarae sectae loquuntur, laudem retulcrir, quaeeumque ab illo dicta, vel in domestica confabulatione fuisse Drobaueris , nemo sanus prove s non habiturus sit; sed quo maior tanti nominis auctoritas est, eo liberius quae a te reseruntur, ab illo dicta pernego; neque enim dici potuerunt , cum vera non sint. Quamquam, etsi essent, nihil ad caussam facerent, quod familiare noviiij huius disputatoris vitium est,Constantine; quem, ut hoc primum ostendamus, insiccntissimum ubique, fabularum architectum , nec opportune quidem mentiri scire iam videbis , neque enim nouit ingeniose nequam esse. Age, Pseudo-Constantine, quid tibi ex Bellarmini ore narrauit Abbas ille tuus nescio quis 3 Quid Z Controuersiam in prouincialibus Sociorum comitiis, quae Claudi j Aqua uiuae iussu ille habebat in Gallia , ex Benedictinae Regulae scitis diremisse. Demus hoc ultro, quid inde conficias rogo, dialecticorum non quidem Alpha, scd Omicron 3 A Monachis dictatas in Albaneta Ignatio leges 3 ridenda stupiditas. At hoc agis. Nequaquam , inquis. Fare igitur, quo tendas 3 Quid mediteris 3 expedita, & vindici Benedictino, ouod tu cognomen gloriosissimum ut a Constantino inmatu optatum liuore atque ins ilia polluis : accommodata retonsio. Berne lichinarum legum apud omnes religiosas familias amplissimam este auctoritatem; qu*pequae ad illarum a nausesim suas plerumque exigant. Verum noc: quis negat 3 Potuere , opinor, Praedicatores, potuere idem quod a Bellarinino factum narras, Minores facere ; neque ideo tamen quemquam tecum adeo credam insanire , ut Dominico

aut Francisco dictatas a Monachis leges eas , quibus viri unctissimi suas conctituerunt Respublicas, audeat assirma-

80쪽

Libo i P et δε- Constantiniam . que

re r quamquam de Francisco nescio quid in illa virulentis

sima praefatione videam te comminisci. Vcrutat ut inepta ratiocinationis fundamenta penitus subruam , nego ullis umquam Gallicanis Sociorum comitiis Bellarminum praefuisse, aut interfuisse. Habemus rerum a se gestarum Bellacinini commentarium, in quo, ut de suis virtutibus nihiIvir modestissimus scribcndum putauerit, ita gestorum in Societate, antequam purpuram indueret, ac deinde in Re-rublica seriem omnem explicatissime tradit; in eo de Galicanis comitiis, deque dirempta controuersita mirum sientium , quum tamen longe minutiora in illo posteritati commendare non dubitauerit: habemus a Iacobo Falbgatio eximia diligentia, ac fide summa Bellarmini vitam,& de Gallicanorum Comitiorum praefectura nullum in ea vestigium ; quod in solo veritatis mendacio pedem figere, ut illud imprimeret, non licuit. Habemus in Romano Tabulario epistolarum omnium , quae a Praeposito Generali ad Socios dantur, exemplaria per annos & Prouincias digesta, & de his comitiis ad Bellarminum a Claudio nulla cxtat, neque cius ad Claudium, clim responsiones Sociorum de rebus gestis cadem diligentia feruentur , ut promptu, rium olim totius antiquitatis, atque ordinis historiam scripturis parata materia. Qui ergo fieri potuit, ut res in religioso ordine tanta,nullis litterarum teneatur vestigiis Z Adde temporum ratione ita fabulam in mendaci j exilium relegari , ut nulla in eius parte consistat. Fuit enim ter Omnino in Gallia Bellarminus , & cum in Belgium pene adolescens profectus est, & cum post septennium ad nos reue rit, magnus ille quidem iam tunc, ted nondum tantus, cui Comitiorum praefectura crederetur. Neque ille quidquam suis hisce in itincribus gestum narrat, neque alicubi substitisse. Tertium in Galliam profectus est, asperrimis illis bellorum temporibus, in comitatu Henrici Caietani Apostolici Legati, a cuius latere numquam discedens Parisiensem cum illo tolerauit obsidionem , atque in Italiam reuenit ;cuius itineris rationem omnem diligenter prosequutus Beselarminus in eo , quem laudaui Commentario, Comitiorum nusquam meminit. Verum de rebus in Gallia gestis ipsum Bellarminum loquentem audiamus , Constantine,

videbis Abbatis auditionem illam, ex Pseudo-Constantini F a men

SEARCH

MENU NAVIGATION