장음표시 사용
51쪽
inenti . nae, quanivis en itatione quodalninodo Inoveaturi tamen in se itaqno natura iteratat, ἀσιν ni ininavit, et horria ei liposuit, statum iuuiit, qui motu in seqiii inr;
ere eniti id tantum qii ieseit, quod, quia aliunde movetur, non senil e Vix quod lae tu agit, ut mens, id non litorii se lati Tum di pie di orsitatis s illis ii et res exiernas, quin vita inter se en vino bes,ere Menlar, H, axem, cream Manixi dilem. nexalam se ei iuneta Min is diremae ninniis viro a' actiones, rite dixit, quod discrimen egregio lagnae usu et ratione comprobat Udo qnnilne ei titili senilier ita distin t ut haec illo niaior sit et superior; nam idea
est forni limini illarum et notionum, quae ει δ' vocantur, summa quaedain et complexns Paulo aliter, quam vulgo, illud verboriun tiar, quo veri indieatur, discemendus ossi,utarii; nam lai λι- voluntatem ero si enim, quae riui is praecepta sequitur, viburium vibis agens, ima, quum ilherum sibi esse rideatur, Vere iiii iretur, esse voluit; sed etiam hic inritam illis verbis vim bene obserinxerat; in neque minus recto insi lino necipere et eam, saniere ita sibi ori sui ut
v. a. 5. Si mentem aliquis Iu diversas partea dividere elit eum num titiam a lottim e grato re es iuga E
VI. R. a. quo loeo χεσιν et θέλησιν idem sere vult ess Quamvis utimoniis ita lexiloro I. M. aqq - paulo aliter disrrime liorum verborum definiat, semper lamen uia 'ibis ea a seripiarib dui um vul-ns observallinin s. Inti magis de an init iloti im motu atque impetu diri, tot 13a: ii, a Vesuuiai. qine et eousas habet a rationes et ortum Mi quod e silium sequitur: ni Homerie usu
52쪽
notiones ierespit, sigili sui, uet. ire promiseno Anniavit in si illi rInni ira loea- lini genera, qua I M, tali ipsum ubi est alii in id, illi u et quae vi aut in il tui tali, quid movetur, ut si indieant; nam vires ibo mente divina in I 'Im uni, er uatem pro
etiam ἐπὶ et ἐν vicit ita es e lixei3ii, n lino de iis dieatur, inae nil lina in res a cuius naturam pertinetuit, illud de iis, quae exirilis uis iis ne id in et illi: si ii Parani superficio consiliciantur. . Neque idem esse intellexit κατα et et oi, Si verbis dicendi ap-
- iurare a subiis sui nimi, in in pure M MMenuatum eius gra uas et nitu las
Emendationum Plotinianarum ecloge. Juum identidem Plotini ennoados Crea geri diligentia et acumine a in satis sordibus Purgatas, INHuSuareanus, multos in elii inu locos, quibus aut ininsi onensiis verbis aut
53쪽
Memet Domini eos lanimi Memmiis, in emendas aut aliquid ad rinari mutuit resiliis Ognos mulis emiserre videantur, aut gravem aliquam sententiam is es inierώ- graxiter enuntiatani nobis exhibeant. - Ultimum quasi inent, ad quem niens de rebn enrpnrpi rogitans pervenire posset, materiam posuit Plotinus, nam ita omnibus somnis et praedicati i s xiiii ut esset inanis quaedam notio et vana spines, namobrem etiam spuriam notioneit vocavit; sed iam Upra monitum est, em noluisse duo aes arrine i stadiere, Mor 1 o moli uia ex allat imis, si Cisrta essent Minni divitii nihil iurino domi esse ei ab iste somnis repletam violentissime erecto postquam de nudorum, essilai disserui.in loco aliquo die Anem ita edi illicrenaeis,4
si tuo iteratam Τ Neque illud cremem fugi.qui meabulum αἰαία, quod a malae clam abest, G. nisi sed reliqui Odiem omnes in vocem agnoseum neque inens
ea omissa sanatur. Legendunt est: και αὐτῆ Dἰ λ oro ἄσαύτως sinissime enim istin in urbis sim depravari poterat. Ratio igitur etiam materiae auctor vocatur, ei ne in est, tantum abfuisse lolinum, ut absolatuin ili Inoti nium omminiseeretur, ni etiam materiam a ratione di illi procreatam et formalam ili uerit, et egreve eum hao Aontentia concinunt sequentia Vert a απνου λογος καὶ παντα L 7ος. - Alio Ioeo, nisi etiam mala neeessaria esse ostendit, Ι 8 8 p. 48, 4. addit ες ει ---οῖ - - οἴ- τῆν ari γε ' Drεἰ γαρ οὐ φωνον λαροθον, si ἐκβασει--ται ' Μαος άσει Ultimum voe, ulum, quod unus tantum ex codicibus a Creuxero eui lati, Mun. c. habet, at ipso suspeetum habitam et untinis inclusui est sed aetu, in ebdieiuns praepositiones se excipientes aut simillices aut verbis praeposita Ineu in suam se, utaverunt; nonne igitur legenduin rat τὴν Ποβάσει et παν αυτου κω ἐκςασει
δε μοι λον Ergo iisdem verbis, quibu omni forma curere dicit materiam, ipsaru
54쪽
s iis es Milesit Iranime vero sod scribe ila εἴ- - L ne παnεςι, ταύτα Τναι Γλκω - tirpora terrestria, liIxa radiis li, inutabilia saepe olitioni corporibita coeles bus subtilioribus, purioribus, tulitquam interiimis, quae eundem perlietno motiun servent;
xiiii lutitur, quam ali ipsis Meipiunt. - tosticos ea in lirni lor alia res nitIta tum propter o carpit et assistat, quod lierl3ε tuo se et orpus uuin et Dim limeniundum odisse et sugere iactent, quoi philosolutorii sit, rebus mundanis recte uti,
ei diis, qui orpus animi sint neni voluerint et artisei e eomposuerint, pio antino gratis agere imo an orassinia utitur eo inratione dies eatu, si, 18, p. I4. se suusqne ita disseno a nosse is si duo h Mnes aniles ima
eram ninam habitent, norum alter perpetuo domus apparatam usque auctoren re-
t,relio at sed nihilo nilnus in ea maneat ulter numquam alii viiii lieret sed landotillulia, in eam in axima ni Brie exstrat Aeril friistra ictitii Tni sitsi a se sapientiores
aliis tutare, nod perpetuo dieant, di iuuincitanee lapidibus tantuin lignisque eonstate, ei inest uni a re aeternoque domicilis iussore; tum Mait: νοῶν, ἔτι τεοῦ ς τὰ inrisare ut rei ει εἴτε α - - ποιεῖται duoχεραινειν, ἀναπιοῦν ἐποχῆα, kc asto τῶν λΩ 0ν. Hae verba Cremerus ita interiiretatur neseiens, sae e o sola)disserre, ab altero quod ipse non erat patienter necessaria, siquidem nec dicit, si rite se seri; ποιεῖσγαι eniin pro περ ποι irrctti lite dictum esse ceriset, es. Vigeri de idiot. p. 288, not. 0. d. Herni. se noleste serre, digressum
ex illo aedifieio qui inoderate delectatur pularitudine lapidum. Sed tunc ὁ γαπῶν incelidum erat, neve nomino, esse potest verbis prae e terre, sed se inronimi aliquam existimationem vinuleat potissimum ero Gaiai, quod si allatim enuntiat s ahieetum aliud esset ste prioris, nainxi misso Verim seris,tur indieari m
55쪽
ω. e a semihondum esse eoissicii sed neque ita villani Mismus tollitiae. Boreas, nisi fallor, emendaveris ita αγιο υν, τι του ιιῆ φέρειν διαφέρει τὸ φέρπιν τὰ over καια καιοι δυσχεραίνειν, ει,τε κα πονεῖται, ἀγαπιὼν- τ λ. Noli
mina mi Malom illa die , qua negatione conuarii ammirationi apposita res graviusas nitur; ritu re veri iani prae imam Mum B. IV, 374. et msubliuiis est illa vitae humanae eum mula Memea comparatio, quam rite manes ad
mirarentur, si in libro scriptoris aliculiis ex eorum numera, nos plerique letaim solent, legissent, III. . T. p. 486, 4. Ibi vitas et aetiones hominum cum actione sabulae, dem mundi conditorem fati truinque dispensatorem cui lineta qui pro arbitrio suo paries histitioiubas distribuit, ipso homines tam histrionibus tompa mi ini. guntur verba: τιμας καὶ τιμίας ὁρεγυσι, καὶ τε σννε - ώς-μφωνειν τψ,--ανῶς - sunt illi, qui iis res atque ignouunias definiunt et quid est συνεπιλαμβανειν τι, τιιιαι καὶ strifilius Ex Ficini versimis
nihil proficimus. Omnia vero recte procedunt, si ita eras timi ιιι me utri gii L ὁριζουσι co, aol, quod ex nexu saetis intelligitur mintinuatur enii incepta eoi
parati ita, ut dii eum iudicibus reri unal sive eos εὐταἔς conserantur sv εριλαμβανον και αὐτοῖς οὐ τόπους ταῖς τιμαις οἰ ἀτιμίαις, ut haec si mis
tensa etiam homines atque ignominias dii a iusi, dum etiam ipsa loea Mino
rituis ignominiisque eomprehendant; si ale enim verba τοῖς onouς, ad inosequentia restit iunt absorberi poterant praegressis di tintii ge Scilice Plotinus, Platonem secutus, unumquemque post mortem in vilein locul mitti putatiat, ni vitae eius in hoc mundo peractae : commodatas esset, id quod etiam sequentia
exta iudiean Vidium mim, P sinum tentoris originem ad ortum animae restio, vae, nam perpetuo ex menis rodeat ad ymas res esserendas, e petuo ellam lan wris ancior sit iam ei hemim a limitia tu is aginem esse ei minutes imi tempore operantem mentis steteraum motum dicit imitari VI, 5, Ii 0. 227, 50
so, ni pro οἶσα virent οἶ-ν ictus Deus ita legendus est: τα- - ουσος πρὸς μένουσαν GH - πω οῖσαν - multa μιν δ' - , ὁσον παρετάθη, i. e. om hic animae ins sequitur manentem mentis vim, 'ste, quia si staesens, maior est, ille vero an enim ad animae motum redit tantus est,
quantam in tempore ex tondi inr vel tomporis leges non potest transseendere quod Mis, in altero membro de eadem re dicitur, quae antea prini mune
56쪽
-0th indicata erat, molesium quidem est, at serri hic potuit, quia iam nova rei θμενουσα δυνα ιι is menti iniecta suit, qua relicta ad rem prius dictam oratio redii. Ex universi anima singulas animas perpetuo et descendere et ad alii redire dicit III, 9, 2. p. 57, 6. et pergit του ἐνεβῆ eis παρο Io τυ πυγσίον, 1 o si h λis. Abrupta haec sunt verba et disicillima intellectu, quae si ita legeris e M ἐνεξῆρ ζῆ quod verbum praegressa Illaba facillime obliterari potuisse clariun esi
αδ παν τε πλησίον se anima, quae seinper Oinnibus rebiis adest , io ξλίψιτ υ abii , egregiam in iis invenies comparationein nam antinam universi cum solo comitarat, nde omnia lucem ac viiii vitalem accipiant, singulas animas tu in aere, per se qui dein obscuro, sed solis ine perpetuo illustrato. - uam recto vulgatam de daemone singulis hominibus a sis attributo pillione in explicaverit, Iidimus supra est de hac re egregi iis locus III, 5, T. p. 540, 5. Postquani dixit, bonos holnines id solum ainare, quod vere et ab omni parte honnii sit, neque eomin unior in circa res singulas versari, haec addit τοῖς ὁλκα αλλOD dulιιονας τεταγμένους κcte tia οὐδἐ ἀλλον aluo να τετάχθαι, ν πλιοῦς εἶχον ero, ἀφέντας. Sed intolerabilis est tautologia τεταγιι μου τετάχθαι, et inepte iterata particula δε expellendum igitur
τεταχΘαι, quod ex glossemate enatum est, et Pro M.λον di citan scribendum λλον διαλλο δαθιονα, i. e. secundum unum post alium acinonem dispositi, de quo
praepositionis di usu cf. Matili gr. gr. I. 580 h. o Iacilius vero haec particula ita poni potuit, quia cilitio simul involrit ipsius sortis vitae ac ieini, iris ei assignati
notionem. Verimi autein, quod participio tetur ιενους apponendum fuit, per zeugma aliquod eliciendum est ex praecedentibus: o De ἐνταυθα γαλγος - ερωτα του πλῶς ἀγαyni καὶ του νrco εχειν, unde facile sententiam ii suppleas eos vero, qui secundum alios daei nones dispositi sunt, alium sequi nis rein Secundum sortem, quam saepius in tant, ita ut simplicein illiti ac sincem in alnorein terdant Lo-ens hic turhatus sui et i inlaeditus tui nutatis vocabuli ciλλος formis, non minus quam duo
Sophorie loci, quos sic emendatos apposui. Vexata maxime sunt verba in parado A . tigonae v. 139. ab αλλα ι ἐν λ1 3. τὰ δ' ἐσι αλλοις ἐπεν is ια- γρης, quae tautologia, Iestissima liberari posse desperavi, nisi ita scribatur: εἶχε δ' αλλε τάδ' οὐκ quae ad Capaneum pertinent ἴλλ μ λλοι κ . . . Tum particula αλλ aut est: alio modo, ita ni opponata stλλα in sequenti membro, aut, quod praeserendum via detur secus, ut sit sententia haec igitur secus, praeter exspectationem acciderunt. Tum etiam maxime et metro correpto et legibus grammaticae violatis laborant verba illa πολυθρύλλητα Phil. v. 70I., quae ita vulgo leguntur: ε
57쪽
Mo loco sentiam, ita puto Inendandam: a Ie πεν γαρ αλλο αλλοτ' Οὐελκοριενος, eh Mansis, ιλλομενος, at mani
arili λλi F et δἰ M. Hi ἔχει - Saepe notiones, quas inens ex se coheipit, Iotinus eum sensitum perceptioni litis ita coinponit, ut illis pioiluo senses quo dammodo attribuat sed sensa purior nientis, e ,rporis vinculis non inpedito ita estanislligi indus Ioeus VI, 7, 7. p. 28I, 5. και- δε τῆναι ησιν μυδροτεραν Μοσον - ἐκεῖ ἀντιλής ειυς ην υνομαζομεν αἴσθοιν --ματωγὴν ἐναργες εραν
dis vocabulis mihi videor sustulisse ita καὶ τονδετον αἴσθοσιν, ἔτι σμιατιον ἐν ἀ--
ceptioneau ἐναπεςέραν Iναι. suo ex ἐν αἰνετο in priora ieinbro participium, in altero insitimus pendet, neminem Mndet, P - - fugit, quam saepe se tores: Mini linii is verborum in eodem enuntiato, rarium sole i. -- Merari, isti v vii et ex inesse mimi esse ilicii, si singula res priora inciliis dirita imiatem aliquam habere asirmat; egre . quibus hoc enuntatur, sunt verba
inin mentis; at imis. εὐ o. illam n - - πη- που primit verba ita λόγου o. ιο ἐπ' αὐτσι ομος - Amor i quum triuiis testim eme -- -- Hala in pniaret, mesius es in Larulis a Venere atque fmilis interpretandis potissimum supra vidimus eum in ea lilicanda sabula de rutaris ex luxu regotii et opia πενω pari versari sed quis intelligat erba III, 5 I.
-οις, ἐκ τῆς Πενίος τε και Πορου, c. γεγονέναι λέγεται ὁ χρως, quod sequentibus etiam lita trahendum est. Senientia si haec ubi non Veneris Ilisius filius ni vigo sed in Veneris nai alitiis ex luxu et inopia genitus suisse dieitur π -- Omnem mutationem ex niuis aliquo miri seum a Plii irem sanie ossea ἀ
58쪽
sapiens lis,nus vir tua a uis liniuinui differre dicitur, ut etiam gravissimas
59쪽
docet, mentem, quia eneitet, summo bono inseriorem exso, quod in rotritot Bedagat mentem igitur se cogitantem, quasi nidi ni liori . filii ii iii illi an nummum bonum cadere nona y 'u Umplar tu, v l. Ruminiim deum uet Inuin ii saepe no-
60쪽
ratuin illud τι τοιουτ p. quo sententia inax line tinpeditur; na veri, si in altero membra deleveris, significant hoc cognoscimus vero, tali nos visu i. e. Dei intuitu oninia dia discere dictum igitur hoc iis est accensendunt, quae nos innia in deo et per deum Ognoscere iubenti, Paulo post p. 28, 10. mens copians id iiii lii cogitando scire dicitur, se cogitare in editione et in eodico vetustissinio Mon. C. legi inus: ro ια-oMε τι κρίνει α ἀνακρινει, quae verba deleta iraepositione ex reliquis codicibus ita scripsit Ciemerus: τι κρίνει Ἀρἰνιι at huic phrasi qua ei niter indi catur, aliquid secus se habere ac debuerit, es Soph. ed. 1r. 1376. Oed Col. 273. 330 et saepe paulo aliter Herm. ad Vig. p. Tin hie non est lotus permutanda triuit verba, et scribendum: τι -κρίνει ci κρίνει, ita ut sensu sit mens scit se identi dem repetius studiis de iis iudicare, de quibus iudicium fert. Ipsum summum bonum ita supra, initia, ita de eo praedicari possint, elatum e se, ut proprie ne essentia quideli ei attribui possit ellari solet; sed ilis sibi ontradicere videtur VI, 8, 12. p. 1365, b. ubi dicit: δ sultimui bonuin iii cis του sola, ἀλλα καὶ αἱ ποδαλου MDIερα καὶ ςέο καὶ αυτ οὐκ ἔχον Ροων. in quis credat, ain inepte lo cutui esse Plotinum, ut in eodem nuntiato su in mum bonum et habere essentiam et non habere dicat Ut in ultero membro, sic otiani in i,riori seribendum est et, παναὐτου otiolet, ut 8Sentia ex de progrediens sit aeterna de inens, adini iam sequentia καὶ Drni . . . reserenda sunt. - tiai in nobis aliquid esse, quo supra mentis cogitationein ad deum cognoscendum attolli possitnus, visui illum internum, quem cum coelesti luiuino colliparare solet, saepe docet; sed quomodo rum hac sententia conciliaveris verba I, 9, 8, p. 403, 6. quae ita ex cod. Vaticano scripsit Cremeram r
συνα ν ῆν γίγνεσθαι ut deum non vult iisdem viribus nocnssequi, quo cogitantes rem e gitatam assequamur, sed aliis, quae cogitationein ipsam transgrediantur reliqui omnes codices rectissitnain servaverunt lectionem V ἐς miri qua recepta sententia illa, quam ratio laci postulat, restituetur. . . leti. Ad visa
Quid nostra aetas ex Plotini lectione prolicere possit. lnamquam eos, qui philosophos veteres accuratius explorare student, non oportet qua
rere, quae ex iis in nostrai aetatem utilitas redundare possit, nullius tamen philosophi, qui vera et recta ratione philosophatus est, doctrina prorsus emortua est habenda, sed in-