Meletemata Plotiniana, quibus memoriam anniversariam inauguratae ... scholae provincialis Portensis ... celebrandam indicunt ... Rector et Collegium

발행: 1840년

분량: 67페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

corpus sic inanivatim philosoplumu' muur, neque umquam verita exstitit Diis sophus, ni non aut ipse eranun uitiens is rit aut doctrina sua novam iis, ii Mittite arietatractant viam an rationen alie Ilerit nati quo quis estius notionum Rumlii limit n. quMolandi luens invi liit, intulari sti m nli malam cogno it eo reclius do litiguae siti; μα

3 metitioribus plerisque linguae legos a rationes, ου -- --εηαμ gabit, et ex Misistesica philosophia Stoicorum ductrina artis suae et sumina lira

granimaticae cognitioni landamenta ieest vi cni - ' i qui liber eumst,

negligendus est iis . In ulliu ira res titit: le nro olivit. Sed non tin causa asia a

factum esse videtur, iit tim de inguarum legibus sis liniarent Platonicam philos phiam minus urarent natu in Peripateticorum et Stoicoram diseiplina notiones fixas, certas, stabilitas et formilis quasdam minuudo inveniebant, quas in inmissum a

iubere ominis di es , -- - - innis iis 1 ridebantur, nimi, ea Mihines non sui Mae, sed iam motae et quasi saeuire preponerem et iis .

deretur, quomodo vel diversissime notiones inter se nexo essent et alia quod vinculum haberent. Sic, quod multos amniaticos a Platoniea philosophia a sterruit, id inuus eos excitare ellebat, ut diligentissint eam tractarent; nam quod philosopha illa, qua dieitire, grammaticae cognitio, in qua excesenda superiori saeenis muli frustra desudaverant, hodie a multis coniemutuis et sere viridetur, hoe aliter

tii non potuit, quia plerique, qui linguae lum ex legi us metuis repeire studerent, min, si cis , Maiolas, seu Si se in Ma muli mirioris aristinxere ataior ira, et M H um linguae et

Si quia remotis Iepi lissimi ter inrtim i et linam . qua na aeria est laenae Et ut Herael istin quosdam derideret Plato in iliau, liuius dialogi eo ilium e noseere ludeat, a lavente iam Iod

earum lceo m. ni illam et regiam xl x. - σω Mu---- is dendum in Nam litigiis,mmasque mentis notionea nee sensuum lanium pereeptiuam malai duere sed maei Ia --iisae operari vidit quoque plurima quidem in linguis a nitur a --, ainaiio- exoris

42쪽

rant et quasi tradi affixerunt; sed Nammatica vere philosoplicium demum existet, si griuii-matici, singularum inguariu legibus assidue et diligenter exploratis, incipient inquirere,

quomodo verba notionum non solum statum sed etiam motum, mutationes, vicissitudines, mutuos inter se transitus exprimant, quo facto incoenitae innitae r mammati eae regiones

clara philosophiae luce illustrabuntur, quae tolligendis tantum et coni ponendis lucis . unde usus probetur, numquam recte cognosci poterunt.' Quae studia eo laetius esitorescent, quuin iani liis duobus decenniis aut plissimi in reniique selicissimi viri Guil. Hum-.boldiius, qui primus artent mmmaticam ex an reustis, quibus inclusa erat, finibus in plenissutiana palaestram Mavit, riminii, noli pius, Ricardus Lepsius in intinia lingua- ,rum adyta progredi inceperint reconditamque earum vitam et mentis in iis olierantis ossicinam riinari. Sed lain ud Plotinum nobis redeunduin osse video, qui quainvis, ut soletit philosophi, laud raro in ei loruin originibus et radicibus expliciuidis sit infelicissimus, Iuulta tui ne invenit, quae ad altiore in gria in inatteae cognitionem periinerent. Noluinus igitur hic Iusus istos persequi, quibus Platonis exeinplum secutus, in etimis indagandis linterdum indulget quod enim in nominibus divinis Eoo,oci φία, σιδης notiones mentis eius tuo satietatiis, κodo νου aeterea essentias, naturae reconditae atque oeulis mortalium occultae invenit, hac in ro ingeniosuiu illuit Platonis in Criti)lo usui imi-ntatur; neque pri inus excogitavit istud, quod Apollinis noliten ex is πολυς coinlu - .situi purae mentis stinplicitatem indicare dicit; tum quod ποιός ad ποιειν. λόγος ad , λήγει refert, et Voee καιρος ut κυριος συνειναι et συνιεναι puri et ITν, 'γοισι et σχέσις μ' inter Se cognatas esse putat vel certe paronoinasias aliquas in iis componendis nucupatur, haec omnia salsam illam, quam Plato deridet, Heracliteorum aliorumque sophistarum artem spirant. Et omnino, quum inulli inulta docliterarum ele mentorumque inguae interea vi et significatione sotnniaverint, ininime hoc studium, si circumspecte et caute agatur reiicienduin crit; nain lininines dicentes saeIte inscii natu rali quodam recti verique sensu moti certam aliquam leget sequuntur. Quam ob rem sagacissini quidei nec sine aliqua veri specie de vocabulis 1 et uri illa et εἶναι quae ab

' De κιρό, et aa. . . . . praebiam Plato in Cistylo p. m. 'μίας nomen idem It esse quod Οὐσως, Vl. R et Cis p. 40I. In Σιδου nomine multa luserunt aut ut Crati p. 6 401. an. VI. . I 6. δ' Ma V, 1. s. Iam Pythagores lia hariolati erant Ia hoe nomino expliean ti, et Pluti de Ia et sis. p. 56I. 3l et Crenaee ad Plotini loeum advolationem. - Eodem loe secundam Platquem, Crat p. m. qui et ipse muta de Apollia loeatur, eius nomen ab απλοῶς deduci

43쪽

ori ne ognata esse eensuit, ita disserit, ut in areana mentis, nae sonis sui aliqnam

iniuinein exhibere volnerit, descendere videatur Inun is stiluuin uens vocabula 'ναι, ν larinaxerit, lain ultra diei progredi noluisse, Sed ituum se main esse intellexisset, sono qnas cohibito et eiulierat enuntiasse istud , quod teli ut iii agis atque exilior sono voce se disseri h Mulio plura de partibiis orationis earuntque si a uisitatione et distributione e bibet; nam ut ipsius vocabuli tres partes discernendas esse vidit, lenienta

individua, cretoso speetes, εχ i quas in s)llabis posuit, genus, γενει vel tot uni

vocabulum, et literas et sileetes in se continens, sic etiam rectissitne intellexit, triplicem singulorurn verboruin usum et quasi iunctionein esse iuuiinquodque nisu verbii in lirii num esse os eiu vi. si sonum tantum et leui e lita eius si is cles, uni o Inen,

gnotio quo eruin noti0ue significentur, denique u in b, in , Lo; δες si enuntiali iam sit. - ΙΨ.iei, it igitur iam Plotinus rectiorem illain graiuuiaticae distrillutionein amoi sigi inventam, qui inter etymologiam et sin taxi sein ivlogia tu, quam dicetiat, interli ,-miit. Singulas orationis partes uuin vidisset seri uiduin Aristotelis categorias ininus de is finite discerni, quod nec numel alia omnia sub notio ite in ilianti redigi iussent, nequo Vendi patiendique notiones vere uter se essent diversae, denique quod, si verbuni quatuor divel si catcguriis, agendi, patiendi, hae bendi situ nitribiteretur, praeter necessitatein divellerentur, quae coniungenda essetit, ' ipseriti initue illa rerutueenem posuit, quibus verborum genera haud ininterito pulabat litellus luisse lictoiniitoduri. Nam qnum irimuin essentiae genua notuini subStanii o assignandum esse intellexisset,

teat, i plerisque linguia, quae ex in lo- germantea quam oeant, ligustruul an ilia exoriae sunt, unius es an ita notione similibra verbo Maon et lamia exprimi, quod facile Inda explices, quia ipsa no Goae sunt tenue quaal, exiles, a ste uum perceptionibus remotae. Utramque vero radicem proxima. tangunt partieulae te ἔν in uti particulae δ' et εα quae exitum et di istonem significant, litiuam similitudiae prae se serent n-eraliam, quae alterum numerum exitum ex uno unius divisionem it idieanti ut enim δια prope aecedit ad δυο. unde etiam radiera δεμ aι δεδεδιυ adeo paruola di originem liabere videntur si e voeabula ερος, reti γος, Irt, si solitam istam renuium literarum metis permuliuionem statuamus et magia etiam aecundus. κλινος. καrερος, isti eo ς' ad In partieulam allu-dua me manus ab his reb abstinenda rat, a me quoque distaenubacillia hominibita, quo Plato deridet, adnumereat.

44쪽

j si ita tia, miliai vis militiatur, materia 'Manimodo et Arma eonstat notiones quae, quum non ad ipsam rei notionem periinereiit, sed sortiuis atque extri

hutorium desinitiones Oinprobenderet recte igitur vidit, adiectiva et nunieralia, quavi - abier se, di reua, miniis πι-- gemis is, umidi in hii. goria particuliis teinporis et loci attribuit scilicet discriine istud, quod es ilibri graniniatici servant, praeliosis iiii illati et ath rlin rana se ac temporis neque ipse nequo Aristoliae a vitriit; et a ii ii ii e ili deliis ille luili erulem sempor verti oram enere, sed substiuitivi gellitivo, illeclivi coli paratisne iudicati senSit, Illi talis et i isti mno- Mina e relativa, coniunctiones, nominum compositiones addere potest. Sed niuit

uos traxit, hi puris, nas ex seniens gignit, nesta Mus eas misisti, esse, sed in Mali essentia imitam motan, Hus ei statuit' - eade ii simili ei diversa diu es cogitatione discerni, sic non pol qui non instineri, risuram genera,ecundum liane rationem aliter et rectius distribui posse. Nam uni esse hii de tota menti . suinnio et cingita nil et inti ii ii si lirin iiii 3 praedicaretiir, dii plox ex HI ab initio orationis pars exstitit, una, qua tiintes, altera, qua motae atque enicaces niὲtiones enuntiarentur status igitur notis subsimium, motus -- inrisistenda erat. Quam etiam nune grammatici in diuinas paries dii ineam soleani' meretiles, is mi avo iunium veri, an e , seminibus eii , a Mini Plautiunt i, Miuas isti in primis linguae initiis et vecta suisti ei nomina, quum eaedein nouo

ne tum novori videantur tum Asa re. Ille in vero ictorον ei diversiit in tro reρον extiri iti niti In Tat Ulullil tiri millini Emistribus nam mera Mil in inins et tilioritis et cuiusvis numeri unieruli liu ni ei a il lis eiusdem et diversi pri noIItini bas, diversae

deni in notion 1 ne remi proprietates, quiluis inire se ' dis inpuntur, adiectiVis nuntiantur. Uberetnia iniurisi nidissima haec insontini,' qua mens ex se conHipiqdistribuitu ad grauimus in melius ei us nilaui ei disponendum sui . in qua, si quis paruolas luco suo mulas aegre erat, eum velimus recordari, et secundarias has

inserviant, et piirticulas omnes, id quod iani satis docuit recti , linguarem ntitia, aut a nonuitibus aut a verbis aut a pronominibus originem suam deducere

Nequo vem solus is uno usa grammatica distinuenda, sed etiam in singulis e

45쪽

liorum generibus desiniendis multa egregie et indicavit et exposuit. NomIn enlinquum vulgo dicantur esse aut absinicia aut onereta, tui ipsa in collectiva, appellativa, propria discedant, Plutinus paulo liter distribuenda censuit nai quum vidisset, diverem esse nodus et gradus, luibus singuli remin ordines unius supremi, quo omnia contiuentur, partem haberent, tria noni inuin genera diritinxit aliis enim nihil nisi inultitudinein aliquam, non certa aliqua notione sed numero minus desnito comprehensam, collectiva aliis res, quae in Oeo extensae eontinuat ali inam, ah nitudinein haberent, inanituata, mater alia aliis denique talia, nae interna quadam vi atque anima continerentur, antinata signiscari ensuit quod ultimum geniis denuo ct genera ac species, appellativa et res singulas propria comprehendit. - Quod si quis ex Plotino quaereret quainu brevi non tia in abstracta

in linnc sunt ordineni reeepisset, responderet ille se hic de rebus sensibilibus tan- tui dixisse, puras vero notiones, quae abstractae uini nantur, aliud esse genus supra illas inaxitu elatuin Nio loco nominuin collectivoruin vim ac naturain aecur tissime descripsit dixit enitia, notiones istas multitudinis non desinitae proxime adnumerorum notiones nee edere, quilin per se nihil pro iis signiscat ent, sed semper ad res uineratiis reserendae essent; vidit igitur, ollectiva imedium lias inter substantiva et numeralia Iotum tenere. Ut vero in nitimo loco liosuit illas notiones, quae ab no sulirein proximo ali essent, sic etiali intellexit, persectius nuda inmodo atque inplius noluinuin notiones numero singulari exprimi, quain plurali nam, quum rebus inultiplicandis notiones emini n0 vero intendantur et tersiciantur, sed si saetantuin extrinsecus augeantur atque acerescant, plurali uiner distraahuntur et diducuntur, quae coniuncta et sub unam notioneii redacta in singulari troponuntur quamobrem etiam notiana abstracia aut pluralem omnia non sormant, aut, si formant,

vis eorum magis debilitatur quain augetur. Itaque sagacissime Plotinus dixit, materiam infinitatu, quia nullis umquam ii initibus circumseriberetur, et alia ubiqii esset, rectius alia αλλα quam aliud αλλο nominari, quia istud inulto minus desinite

l. . II. Oh in leti e Aam olleelixa etiam abstraretia quae certas quidem sed a rebus separ inta notione exprimunt, similia uni e niaxime eoatiata quaniobrem et in omnibus inania abstraeta saepe collectivo sensu usurpantur et in idisinatis emittaceolieetiva, ut absimetst generi laminia ut da-hilior assignata sunt.

46쪽

dlalam rege Dam Me Sunii vero senant, notiones, quae non varietatem asqnani eram continerent, nullas esse, lilii rati latur numero neeessario oen in osso in omnibus erili sensitatium generibus, Iuni non solui genera ac species anaximam

si in tabem, indiviumui telaimi, mes sam diridis ipsa, in sisma in mori, almam, adultero varietalam; ne mi, sanor, explicarii, 'od si stoma Mini, saepe an sunt iii alia tantum aut in plurali poni consueverunt, vanivis domo tant i nistior amar. με Etiam vita interesset inter substantion verbale et

infinitivum liene ierali exerat te inlu ris enim notionem, inae semper adhaereret infinitivisi suum in exemplum alter μεταβεβλπικεν ret, in seni in illus lTlla illius, ut ore θολῆ

n imisso dixit, Leontradiceret igitur etiam illis, ni Infinitimi substanti ai verbi dicere sulcith et insuli is uuam actionem,. mimihi purum status exin lari Mem -- laeum sistia, qui nos e vim mutabilis minusque eria esset, relatio, ni σι- maiiei die V xidit esse, O quod si magis persequutus esset, invenisset, quia ne γ anisi uisomni vidit, omnia adiectiva in duas discedere asses, absoluta et re-

Iativa, quorem illis attributa necessaria, quas ad ilisa in rei notion om definientiam pertinent, his inniabilia minusque definita in ille antur quod digeriinen etiam di eis a comparationis mitione constrinatur nam quunt ilia non Arment comparationis gradus,

laine sol omparationen adseis L Sed recte minus, uti nnis ui inmureni plurali ai si em et persectiorem Findarus odo xiiii habero potabat, si etiam positis perseetin aliquid ei angustius enuntiari existimavi vam comparativo e snpe lativo, ' qui gradus non, uti positi res, absolutam, sed comparatione debilitatam habent notionem: quainobrei bene obseriavit, non iodo sul,erlativum et comparativum mepe inter se permutari, sed etiam oriun adiectivomit, vae vim minus desinia ri L . a. - --6- - nsiit m -- pluma notionisi, in missi viim uin pluralis His

a a iiii Mnie unguatur quod et a meto, quem leunt Arabum plurali, quae derivata potio nomina sunt quam nominunt sormae et in ter minatione illa linguae Hebraicae, quae pluisti se tuo a

47쪽

42lami ei alia am habeant, positivum pro comparasim mi posse. uvis

initiis destillisae iuva no mitti laborani minimatici, quamquam hodie merito

plosa est eorum luiuo, qui pronomina sereoru in Instar Rubstantivortim, ut doluinorem,mnners a vice tantum ungi opinabantur; at ii autem invenias, si pronominum vim cognoscere studeas, notiones iis indieari per se prorsus Mertas, nudas, materia

quasi ei uniuemio amas, unam nihil iis uatur, nisi esse aliquid aut idem Veialiud, aut lino in alio loco animi; nam ad has mula a ---ει suiu pH---.omnia ei personaliae demonstratio ei e res uri et inter Ditis idem ei- reeitur linguarum Ggnitio et comparatio domuit, quum pronominum sume et sit

plicesssim ii in v niantur et alitisinis lina earum partes Ense videantur, ita ut prima quasi lingua fundamenta et sirocinia labenda sint. Quod non lugerat latini Rea- citatein, qui Hri pronomnibus, quia notiones eorum maxilne essent simplices neque

ullo remm varietium exprimerens, videri saepe uidicari ea, quae absoluta essen aetenui, supra nylarum rerum inconsi seu et arietatem elata. I Devia ea verbores in ira visa atque initiuisitis distributio, sed Vulgo non anima-

vertitur, et laeertos saepe fines sau, quibus transitiva ab intransimis linguaium, et intransitiva non eandem omnia rationem sequi, in lituros eorum classes κxo digre nendas. Meliora docuit Iotinus intellexerat Eniin, itinia verba actionein aliquiun et motum indicare, sed aliis motui et actiones durantem, aliis persectam significari;

virum 'o ero verti reum genus in duas vectes disredere tendit, nam inii, stem an raniem aui esse absolutam qin nihil iiraeter Usum uenire asseeretvi', ut eund eogitandi, aut relata in quae ad extemam aliquam rem referretur eamque m tam vel omnino affectione aliqua asseere studeret; iam vidit, passiva HV ab lustavium immari, non ab illis '' nihil in vis em illa his perieci rem praebere se .

48쪽

43imilam, Di per aest esse uiolas, vi non, mi si em in se ipsum, nam qui

eue in aliquam reni se emere seu asscere aliquo modo ines Menti autem patiendique notiones eo non esse diversas dixit, sed oppositos tantum eiusdem in ta si non qnamobrem neque passivis diversum aliquod verborum genus assignati Inmesse, quin perpetuo verbis activis relativis adhaererent, neve ipsam puram aetionis notionem, quas et insessos et nonunibus verbalibus indiearetur, diserimen aliquod signineas is Murae et passivae ostendere. Averunt xem xerborum genus, quo

actio periret indiearetur, et ipsum duplex esse sensu; ' niua riderat, ait hesu, generis verba energeliea in maps ut eum si actorum grammaticis iuvan iri

semiae, alia, pleraunque ab adiretivis derivata, qualitas notionem proxime tangere et conditionem aliquam vel statum videri indieare bene vero perspexerat, etiam his verbis ut ἐρυθαἰνεσμι, θεριιαίνεσθαι νnσεῖν semper aliquam motus significationem subesse, nam ob musam etiam participia numquam eandem, quam adiectiva, in

habere posse intellexit. --doctiorum quo numero eram x xis illa, quae, quum ab adlaestri, mi essen QPasialis aliquam Milonem assumissent, et a laeti is rosius Meensenda esse; quod eruisse bis illa temporis et lues, quan

posta sormato sed vidit Himit, et obieeta eorum ab ipsa aettone non esse direm, et a passivaranda

audaenis aequ-r utra ire, nρδία πηδῶν lite est motus qua ira imit in . queni per se tum sive absoluo ni nominarent,nti ut stilosophi non Bliter, i rem ali luat caentire vel cogitare dieimur,

VI S, IR Propria quidem tempore perlaeto hae Milones munis natae erant, e nil multa verba ea potissimum, quae statum aliquem ae eonditioliem enunti ni iam praeseiitii tempori Ic rma perti inti lationem indieant, ala alia, quae proprie sunt perseeo in praesessis vim Rhevat, sed ita, ut semper rei peracta Milo in Hi quod odii tu se a senuendi ei ens cena alia qua senium VH quem is a ni arctium non exorientem sed iam exorium atque absolutum exprimunt uti Myre. μέεεν nrari, meail ut ii ovi, od . . ill hana, mag, qaκ et ipsa ab origine praeteriis esse doeuit Ia Geimmius in crauim.

solent.

- Vl. I. 3s in Muthio metam Hima a Romano eo pos inimi differt quod τελο isi aerationis iii illo eoaereta maxillis uti ita ut ob eulu ma lacita li n alia tu alli videantur, ala etiam Moespia hi lingua graeea multo miniis quam in latina pro adiretivia ponuntur.

49쪽

non inimi aedes inum res temtius res in a in sint, gradiis mimasisIs -- inani, tu, reela indo explieah quod nouo eorum, ni minor iis eum, i, Meris et nasi perpetin ad aliquid resincitu η' - Elias syntaeticas linguae res Grais ligentissime eiu exploravisse, quamvis milius saepe de iis di putet, an panes uia

testaritur. Sie, tuum in rebus, quas sensu ii rellitinus, subiectuin a praedicato distinguendum eis se OgIlo isset, ita ut illud illam essentiam, hoc attributa aecidentia indicaret, simul intellexit, in puris mentis notionibus linei magis quam re a subiecto

tollere velis, etiam hoc praedicatam, quamvis vacuum sere a mento, negandam esses vidit igitur, verbaui εἶναι esse omnium reliquorem landanientliin, ab ollitan et vere, ut

grammatici dicant, substantivavi. Notissimi quoque illius dicendi generis, quod saepe praedicatum in neutro apponitur substantivo masculini vel seminini generis, ουκ ἀγα- στολμοι mri , vel, quod ipse amri exemplum, -κὸν ὁ Σωκρατος mi sari meis perapexit, et idit, incise esse, utrum diem λευκὸν ὁ Σαν--ες, αλωύκος Σωκρατισς - enim indieare, alii notionem vi Molla in aliquod Meraclaitriinii, illiid, iuversa albi notione, qua res omnes albae contineantur, etiarn Soera tem Duiliri, tu,ndi. - Cum aliorum casuuii tui geluti vi rationem melius iis inistellexit, qui nuper, ad ipsas Ogitationis leges minam attendentes, omnes asum elei Musissimati ignismisones ad iri aliquam Dealem resine et quasi deiuristem -- , i nam mitisum ponendum me eminit, uiueunque res aliqua in sula e Daretur, sed ad aliam, quacum nexa quodam itincta esset, referretur, neque qui 1- quam, nisi ipsam ham relationem indicari. Qui vestigiis latini insistet, in

eodem loco etiam inveniet, quid ille de reliquis casilaus obliquis sensisse id ratiar; nam, quod ain supra lixerat, hic iterat, motus aut esse absolutos aut tales, qui in agendo et patiendo conspiciantur et rein aliquam sibi obiectas habeatit, ' iani dicere

alarum absolvirum aeuomini Mem aliis haram ac satis in uari quod reo Me aiis saepsim in das erbis, quae bis in Miri a se, additur, is his dueere finem protinum, eo nis esse sereno a ei quod haud rem -

50쪽

G dirinae actionibus opponeret, quae in testipore fierent, praesenti nidem emtiore res aeternas optime vidit exprimi, perseeti vero elisoristi lio esse discrimen, ut in illo notas notio lare evanescat et status macine, qui notum secutus est, notio se tollatur, hoc vero molas aliquis tempore aliquo et laetus et peractus indieetur; munob rem periem melius nam i Misio ea, quae Κ, aelamine sereni, in rari pii fibat, ei ampliorem atque iis iorem se persees rim, qui,si risii, mi la-να- sinciis, is maum adhaeret; ' Me non imperfecto de rebus aeternis maluit uti,

quam oristo, quia illud quoqne motui quidem, sed perpetuum durantemque ei signia sicare videbatur. Quod vero no Ioeo in mentis aliqua actione delinienda praesenti Uristum praetulit, mitino praeteriti magis quam ipsit auristi notimiem ridetur indicare obiisse, quum, nas aestima sin min ruino tantum fieri sed perpetuo finia illis r. - D-- ωά----- Λ atiano renatis, quae quo ma

pro arbitrio uti oramque nim omnem et usui et rationem Mnmutare, sed eo aditam in iis et ab ori in insitam rim et recte ob ervare t excolere atque explicare. De multi quae ad lis genus pertinent, pauca desigemus. Quin vidi set virum illud supremuin, quod de deo praedieatur, non unum ex multis esse posse,

sed supra inem me- - mestitudinem Haim esse, ham: p imam et veram unitatem Marii, illain, n in rem pri limbiso, α, quam inmmm aliquin illiushmo ii putatat; senserat enim, εἷς et μονος st dissem, ni imo semper ratione alio a M. Mure, ut so Ius illius nos absoluta magis esse rideatis Sio

tot in si quoque notionem duplicem esse intellexit; nam, quidquid totum nominatur, aut partes suas ita contines, ut vere neque inter se erilite a toto diversae sint, ut notio aliqua superior notiones inferiores comprehendit, aut artibus compositum et contatum esse inm --- disti Diso rareαγμέ-ν,-M M οὐ λα--κ μεις, VI. . M. Qio

SEARCH

MENU NAVIGATION